Seks
alle pijlers
Minnaar deel 38
zaterdag 8 juni 2019 om 14:57
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
zaterdag 19 oktober 2019 om 17:45
Sorry, even een ego-berichtje
Woensdagavond inderdaad aandacht thuis gegeven, was ook fijn en gezellig met het gezin. Donderdagochtend zag ik een bericht van M die hij snachts gestuurd heeft "bel me ASAP zodra je kan"
Nooit eerder mee gemaakt van hem dus ik zat vreselijk in spanning, maar ik moest nog 2 uur wachten voor ik de gelegenheid had. Dus eindelijk vanuit de auto richting werk hem gebeld en kreeg ik hem behoorlijk overstuur aan de lijn.
De avond ervoor had hij me nog een berichtje gestuurd met dat hij aan me dacht en dat hij bijna niet meer kon wachten. Hij wéét dat ik altijd reageer op zijn berichten en ik had iets gestuurd met wat fantasieën die ik heb voor als we samen zijn. En laat zijn vriendin nou dat berichtje gezien hebben. Ze heeft hem het bed uitgeschopt en naar huis gestuurd. Ze wilde eerst weten wie ik was, maar dit heeft hij niet gezegd, hij vindt dat hij diegene is op wie ze boos mag zijn.
En nu...... hij wil zijn relatie niet op het spel zetten, maar hij wil mij ook niet missen.
Afgesproken dat hij na gaat denken en dat hij gaat kijken wat er te redden valt.
Ik laat hem met rust, geef hem die Tijd, maar oh wat doet dit vreselijk veel pijn. Heb vanochtend eindelijk weer even een moment alleen gehad en heb vreselijk zitten janken. Hij doet me echt nog veel meer dan ik had gedacht
Sorry dat ik even nergens op reageer
Woensdagavond inderdaad aandacht thuis gegeven, was ook fijn en gezellig met het gezin. Donderdagochtend zag ik een bericht van M die hij snachts gestuurd heeft "bel me ASAP zodra je kan"
Nooit eerder mee gemaakt van hem dus ik zat vreselijk in spanning, maar ik moest nog 2 uur wachten voor ik de gelegenheid had. Dus eindelijk vanuit de auto richting werk hem gebeld en kreeg ik hem behoorlijk overstuur aan de lijn.
De avond ervoor had hij me nog een berichtje gestuurd met dat hij aan me dacht en dat hij bijna niet meer kon wachten. Hij wéét dat ik altijd reageer op zijn berichten en ik had iets gestuurd met wat fantasieën die ik heb voor als we samen zijn. En laat zijn vriendin nou dat berichtje gezien hebben. Ze heeft hem het bed uitgeschopt en naar huis gestuurd. Ze wilde eerst weten wie ik was, maar dit heeft hij niet gezegd, hij vindt dat hij diegene is op wie ze boos mag zijn.
En nu...... hij wil zijn relatie niet op het spel zetten, maar hij wil mij ook niet missen.
Afgesproken dat hij na gaat denken en dat hij gaat kijken wat er te redden valt.
Ik laat hem met rust, geef hem die Tijd, maar oh wat doet dit vreselijk veel pijn. Heb vanochtend eindelijk weer even een moment alleen gehad en heb vreselijk zitten janken. Hij doet me echt nog veel meer dan ik had gedacht
Sorry dat ik even nergens op reageer
zaterdag 19 oktober 2019 om 18:56
Ja dat was ook 1 mijn eerste reacties naar M toe, dat ik het echt vreselijk K.. vond voor haar om zoiets te lezen.
Ja ik vrees dat het niet echt gezellig is. Geen flauw idee hoe het gaat, of ze on speaking terms zijn of nog niet. Ik durf hem niet te appen, met die vragen, bang dat ik olie op het vuur gooi, maar ik ben echt heel nieuwsgierig, maar ook bang, denk dat dit het einde is van, ja waarvan eigenlijk.
Net zat ik in de auto en hoorde ik Jeroen van der Boom met Betekenis, allemachtig wat heb ik meezitten blèren
zaterdag 19 oktober 2019 om 19:14
zaterdag 19 oktober 2019 om 19:39
Hoe is het dan met hen afgelopen? Zijn ze nog wel samen?Marre12345 schreef: ↑19-10-2019 19:18Oh chiwe wat naar.
Bij mij is het zo geëindigd, zijn vrouw kwam achter een deel. Zo plotseling en idd je kunt alleen maar afwachten
Ik weet wel dat ik nergens recht op heb, maar toch even een update zou wel prettig zijn, dit wachten sloopt behoorlijk
zaterdag 19 oktober 2019 om 19:47
Chiwe, heftig maar enerzijds logisch.
En snap je eigen gevoel dat een update fijn is, wellicht komt die er alleen niet snel genoeg..
Wat zegt het als een minnaar/minares, betrapt worden maar toch het contact voortzetten..
Hier zijn beide partijen betrapt en tot heden zetten we het contact voort ondanks wantrouwen van beide partners..
En wat ik me afvraag, mannen of vrouwen die betrapt worden en dan het contact verbreken.. Zijn ze daarna hun partner trouw of zodra de kust weer veilig is zoeken ze de spanning weer op? Tenslotte in de meeste gevallen miste je wat in je relatie vandaar dat je op zoek ging.
En snap je eigen gevoel dat een update fijn is, wellicht komt die er alleen niet snel genoeg..
Wat zegt het als een minnaar/minares, betrapt worden maar toch het contact voortzetten..
Hier zijn beide partijen betrapt en tot heden zetten we het contact voort ondanks wantrouwen van beide partners..
En wat ik me afvraag, mannen of vrouwen die betrapt worden en dan het contact verbreken.. Zijn ze daarna hun partner trouw of zodra de kust weer veilig is zoeken ze de spanning weer op? Tenslotte in de meeste gevallen miste je wat in je relatie vandaar dat je op zoek ging.
zaterdag 19 oktober 2019 om 20:03
Chiwe toch... wat naar dat je alleen maar af kunt wachten 
en toch is dat voor nu het allerbeste wat je kan doen!
Hier is er een ongelooflijke rust neergedaald. Alles is gezegd, ik heb alles geprobeerd en het mocht niet baten voor nu. Het doet pijn, maar het is goed zo. Ik laat het verdriet toe, accepteer dat het er is maar richt volledig op mezelf. Alle dingen die mooi waren en prachtig waren er ook echt, maar ik realiseer me wat ik mis en zocht bij S. Ik draag een oude kwetsuur bij me en wat ik nodig heb is allereerst tijd en aandacht voor mezelf om het te helen. En daarnaast, als er al iemand naast kan zijn behalve mijn kinderen, dan moet dat iemand zijn die begripvol is voor die donkere kant in mij.
Iemand die duidelijk is, en liefdevol omgaat met die pijn. Fiksen hoeft niet, dat moet ik zelf doen. Maar zachtheid en begrip: ja zeker! En laten we wel wezen, S doet dat nu niet. Misschien wel nooit. Kortom: time to move on!
en toch is dat voor nu het allerbeste wat je kan doen!Hier is er een ongelooflijke rust neergedaald. Alles is gezegd, ik heb alles geprobeerd en het mocht niet baten voor nu. Het doet pijn, maar het is goed zo. Ik laat het verdriet toe, accepteer dat het er is maar richt volledig op mezelf. Alle dingen die mooi waren en prachtig waren er ook echt, maar ik realiseer me wat ik mis en zocht bij S. Ik draag een oude kwetsuur bij me en wat ik nodig heb is allereerst tijd en aandacht voor mezelf om het te helen. En daarnaast, als er al iemand naast kan zijn behalve mijn kinderen, dan moet dat iemand zijn die begripvol is voor die donkere kant in mij.
Iemand die duidelijk is, en liefdevol omgaat met die pijn. Fiksen hoeft niet, dat moet ik zelf doen. Maar zachtheid en begrip: ja zeker! En laten we wel wezen, S doet dat nu niet. Misschien wel nooit. Kortom: time to move on!
zaterdag 19 oktober 2019 om 20:08
Passi, Ja, ik denk dat laatste. En in sommige gevallen zal het wellicht een enorme wake-up call zijn en is het echt klaar met het minnaren. Dat hangt van meerdere factoren af. Niet iedereen zal de ene na de andere willen. Je leest hier soms ook van vrouwen die eenmalig een minnaar hadden, daar niet blij van werden en die hard aan de relatie gingen werken. Je zult van je eigen minnaar ook weten of je de eerste bent lijkt me?
Eea lijkt me inherent aan de reden waarom er wordt vreemdgegaan.
Eea lijkt me inherent aan de reden waarom er wordt vreemdgegaan.
zaterdag 19 oktober 2019 om 20:13
Jeetje Boven, chapeau! Ik bedoel, dat zijn me nogal wat eye-openers die ie daar schrijft! Denk je dat je je dit door de affaire met S hebt gerealiseerd?
Dat hij dat befaamd persoon op je pad was, van wie je kon leren?
Hier is die ene open deur van toepassing: de deur die dichtgaat en elders weer open. Nieuw, ander, beter!
Dat hij dat befaamd persoon op je pad was, van wie je kon leren?
Hier is die ene open deur van toepassing: de deur die dichtgaat en elders weer open. Nieuw, ander, beter!
zaterdag 19 oktober 2019 om 20:22
Ja ze zijn nog samen en voor zover ik weet heeft en wil hij geen nieuwe minnares. Hij heeft nooit toegegeven dat wij elkaar gezien hebben, alleen dat hij gechat heeft. Ik hoorde toen ook heel weinig en dat was heel naar. Ik snapte wel meteen dat het over was en heb hem dat ook niet verweten. Het was van meet af aan duidelijk dat onze gezinnen op de eerste plaats kwamen.
Rot he... dikke knuffel!
zaterdag 19 oktober 2019 om 20:27
Julus.. ja dat denk ik zeker. En tussen weten en er naar handelen ligt echt nog wel een gat. Dat blijkt ook wel uit de berichtjes die ik gisteren toch weer heb gestuurd. Maar ook dat is oké, heb ik besloten. Vallen en opstaan. Opkrabbelen en doorgaan.
Weet je, ik ben zo diep gegaan. En deed zo veel voor hem. Uit liefde, uit extase, uit wanhoop en uit onmacht. Als dat dan toch potverdorie niet genoeg is zeg, wat dan wel?!?!? Ik heb ZO duidelijk aangegeven dat het me spijt voor wat ik soms doe, maar dat ik ook zie wat IK nodig heb en wat hij niet geeft/gaf. Nooit naar gevraagd. Altijd blijven hangen in de vaagheid. In dat glimpje wat net genoeg was voor mij om door te gaan....
Ik weet het, ik zie het, ik voel nog steeds de onmacht en de pijn, maar als dit niet kan, dan is dit het niet. En natuurlijk blijft ergens nog de hoop sluimeren, het is ook nog te vers om daar afstand van te nemen. Maar zo moet het niet, kan het niet en boven alles: wil ik het ook eigenlijk niet
Weet je, ik ben zo diep gegaan. En deed zo veel voor hem. Uit liefde, uit extase, uit wanhoop en uit onmacht. Als dat dan toch potverdorie niet genoeg is zeg, wat dan wel?!?!? Ik heb ZO duidelijk aangegeven dat het me spijt voor wat ik soms doe, maar dat ik ook zie wat IK nodig heb en wat hij niet geeft/gaf. Nooit naar gevraagd. Altijd blijven hangen in de vaagheid. In dat glimpje wat net genoeg was voor mij om door te gaan....
Ik weet het, ik zie het, ik voel nog steeds de onmacht en de pijn, maar als dit niet kan, dan is dit het niet. En natuurlijk blijft ergens nog de hoop sluimeren, het is ook nog te vers om daar afstand van te nemen. Maar zo moet het niet, kan het niet en boven alles: wil ik het ook eigenlijk niet
zaterdag 19 oktober 2019 om 21:02
Passi, ik weet het niet. Voor zover ik weet heeft M nooit een minnares gehad, hij is voor zijn huidige relatie 20 jaar samen geweest met de moeder van zijn kinderen. Hij heeft wel gezegd dat wanneer ik hem tijdens die relatie was tegengekomen, ik hem ook betoverd had. Iets met oude liefde roest niet.
Ik ben ook nooit op zoek gegaan tijdens mijn huwelijk, ik dacht niet dat ik iets miste, tot ik M weer tegen het lijf liep.
Mocht dit het einde zijn met M, dan ga ik niet op zoek naar een ander om een leegte of gemis te vullen.
Voor mij is de afgelopen dagen wel heel pijnlijk duidelijk geworden dat het veel meer is dan spanning/lust
Boven, fijn dat de rust is neergedaald! Hopelijk blijft deze ook!
Marrel, Hier hadden we het nog niet zo uitgesproken, dat wilde ik wel doen onze eerstvolgende date, maar volgens mij hadden we allebei niet de intentie om onze partners te verlaten
Ik ben ook nooit op zoek gegaan tijdens mijn huwelijk, ik dacht niet dat ik iets miste, tot ik M weer tegen het lijf liep.
Mocht dit het einde zijn met M, dan ga ik niet op zoek naar een ander om een leegte of gemis te vullen.
Voor mij is de afgelopen dagen wel heel pijnlijk duidelijk geworden dat het veel meer is dan spanning/lust
Boven, fijn dat de rust is neergedaald! Hopelijk blijft deze ook!
Marrel, Hier hadden we het nog niet zo uitgesproken, dat wilde ik wel doen onze eerstvolgende date, maar volgens mij hadden we allebei niet de intentie om onze partners te verlaten
zaterdag 19 oktober 2019 om 21:55
Boven, fijne vriendinnen heb je. Die zijn goud waard, zeker in deze tijden. Je hebt meer aan de ( harde) waarheid dan aan meepraters, is mijn ervaring. Ik heb ook geen minnaar of lover en bemoei me ook overal tegenaan, dus in die zin heb jij meer recht om hier mee te praten 
Ik vind het een leerzaam en steunend topic!
Ik vind het een leerzaam en steunend topic!
zaterdag 19 oktober 2019 om 23:19
Lieve Boven, wat klinkt dit krachtig, en goed. Heel herkenbaar voor mij ook. Ik wou dat ik het toen, in de tijd van R. en het einde daarvan, ook zo helder had kunnen verwoorden. Nu kan ik er aan toevoegen wat jij hopelijk ook gaat vinden: iemand die begripvol is voor de donkere kant in jezelf, duidelijk, en liefdevol omgaat met de pijn. Die vond ik na R. En ja, je moet het zelf doen, die oude kwetsuur helen, en dat is misschien wel werk-in-uitvoering voor de rest van je leven en er zal misschien ook altijd wel een litteken blijven (zo ervaar ik het althans wel, het is té groot en ingrijpend om helemaal over te gaan). En daar kun je steun bij vinden; je hoeft het niet alleen te doen. Geef jezelf ook die zachtheid en begrip. Ik zeg het tegelijkertijd tegen mezelf. En schrijf hier als het moeilijk wordt, als het wankelt, als je je wiebelig voelt. Als je weer een bericht wilt sturen.. en tegelijk weet dat je dat bij S. niet vindt. Ik blijf hier ook gewoon meeschrijven, ook al is de situatie bij mij nu anders. Ik wens je heel veel kracht en zelfliefde (dat vooral! dat verdien je) toe.Ondersteboven19 schreef: ↑19-10-2019 20:03Hier is er een ongelooflijke rust neergedaald. Alles is gezegd, ik heb alles geprobeerd en het mocht niet baten voor nu. Het doet pijn, maar het is goed zo. Ik laat het verdriet toe, accepteer dat het er is maar richt volledig op mezelf. Alle dingen die mooi waren en prachtig waren er ook echt, maar ik realiseer me wat ik mis en zocht bij S. Ik draag een oude kwetsuur bij me en wat ik nodig heb is allereerst tijd en aandacht voor mezelf om het te helen. En daarnaast, als er al iemand naast kan zijn behalve mijn kinderen, dan moet dat iemand zijn die begripvol is voor die donkere kant in mij.
Iemand die duidelijk is, en liefdevol omgaat met die pijn. Fiksen hoeft niet, dat moet ik zelf doen. Maar zachtheid en begrip: ja zeker! En laten we wel wezen, S doet dat nu niet. Misschien wel nooit. Kortom: time to move on!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 20 oktober 2019 om 02:39
Wat een mooie woorden ondersteboven.
Mooi omschreven dat het verdriet en mag zijn en je nu richt op je eigen proces. Ook stukje van de dingen die je miste bij jezelf en deze zocht bij S.
Kan niet slapen.. vriendin belde nog en had een heel verhaal over een collega die vreemd ging en dat die collega (vrouw) de sex niet los kon zien van haar gevoelens en die minnaar zo afstandelijk deed.
Man van mijn vriendin had gezegt dat vrouwen die vreemd gaan meer behoeftes hebben en het bij mannen vaak om de sex draait en dat ze het vaak verder wel 'best vinden'.
Goh........
Qua einde bericht; eerlijk zijn over gevoelens (wat ik mis en daarom het wil stoppen) of gewoon zeggen dat ik ermee stop. Dat ik er niks meer uithaal. Punt, klaar...
Wat zouden jullie doen?
Ga maar even een kop thee maken!
Mooi omschreven dat het verdriet en mag zijn en je nu richt op je eigen proces. Ook stukje van de dingen die je miste bij jezelf en deze zocht bij S.
Kan niet slapen.. vriendin belde nog en had een heel verhaal over een collega die vreemd ging en dat die collega (vrouw) de sex niet los kon zien van haar gevoelens en die minnaar zo afstandelijk deed.
Man van mijn vriendin had gezegt dat vrouwen die vreemd gaan meer behoeftes hebben en het bij mannen vaak om de sex draait en dat ze het vaak verder wel 'best vinden'.
Goh........
Qua einde bericht; eerlijk zijn over gevoelens (wat ik mis en daarom het wil stoppen) of gewoon zeggen dat ik ermee stop. Dat ik er niks meer uithaal. Punt, klaar...
Wat zouden jullie doen?
Ga maar even een kop thee maken!
zondag 20 oktober 2019 om 07:43
Hee Elize,
Had je weer zo’n beroemde spooknacht? Ik ken ze, frustrerend... hopelijk heb je nog kunnen slapen.
Voor wat betreft je vraag: de mededeling dat je er mee stopt omdat het je meer kost dan oplevert - punt - lijkt me de enige juiste. Want door te zeggen wat je mist, geef je hem de kans om beloftes doen. En dan krijg jij weer (valse) hoop.
Ik heb het ook gedaan, hoor. Vaak zelfs. Een van de grootste triggers van mijn verlatingsangst was als S ‘onder de radar’ dook. Als er in zijn leven iets speelde waarvoor hij even in zijn mancave dook. Ik heb hem vaak aangegeven dat ik het op zulke momenten nodig had dat hij het even aankondigde, zeggen dat het niks met mij te maken had en vertellen wanneer hij weer zou opduiken. I.p.v. ‘laat me maar even’ sturen en dan ineens stilte in te lassen.
Hij heeft zo vaak beloofd het niet meer op die manier te doen. Om niet meer elkaar weg te duwen. Maar het gebeurde elke keer opnieuw. Zat ik weer te janken, mijn hoofd te breken over wat er in vredesnaam nu weer aan de hand kon zijn. Gek werd ik er van. Wat Chiwe dus ook ervaart op een bepaalde manier. Al nieuws Chiwe?
Had je weer zo’n beroemde spooknacht? Ik ken ze, frustrerend... hopelijk heb je nog kunnen slapen.
Voor wat betreft je vraag: de mededeling dat je er mee stopt omdat het je meer kost dan oplevert - punt - lijkt me de enige juiste. Want door te zeggen wat je mist, geef je hem de kans om beloftes doen. En dan krijg jij weer (valse) hoop.
Ik heb het ook gedaan, hoor. Vaak zelfs. Een van de grootste triggers van mijn verlatingsangst was als S ‘onder de radar’ dook. Als er in zijn leven iets speelde waarvoor hij even in zijn mancave dook. Ik heb hem vaak aangegeven dat ik het op zulke momenten nodig had dat hij het even aankondigde, zeggen dat het niks met mij te maken had en vertellen wanneer hij weer zou opduiken. I.p.v. ‘laat me maar even’ sturen en dan ineens stilte in te lassen.
Hij heeft zo vaak beloofd het niet meer op die manier te doen. Om niet meer elkaar weg te duwen. Maar het gebeurde elke keer opnieuw. Zat ik weer te janken, mijn hoofd te breken over wat er in vredesnaam nu weer aan de hand kon zijn. Gek werd ik er van. Wat Chiwe dus ook ervaart op een bepaalde manier. Al nieuws Chiwe?
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 20-10-2019 09:03
0.84% gewijzigd
zondag 20 oktober 2019 om 07:50
Ik lag afgelopen nacht ook even wakker en heb nog even alles de revue laten passeren.
S is echt een hele lieve en zorgzame man. Maar ergens natuurlijk ook beschadigd door zijn ex-vrouw. Borderline is niet niks, ze was een extreme variant van mij qua verlatingsangst. Ook met haar heeft hij het spel van aantrekken en afstoten gespeeld, to the Max. Inclusief fysiek geweld, ze zijn vaker uit elkaar gegaan en toch weer bij elkaar teruggekomen (apart wonen, maar geen scheiding zoals nu) Dat kan niet alleen van haar afkomstig zijn geweest. S en ik hebben allebei die overlevingsstrategie aangeleerd, ik vanuit de relatie met mijn moeder en hij vanuit de relatie met haar.
Was de liefde tussen ons wel echt? Ja, dat absoluut. We deelden veel meer dan alleen het fysieke aspect en zagen allebei een leven samen voor ons. Maar allebei met 280 km/u er in gegaan. Onbevangen en onbezonnen. Het was nooit goed afgelopen en gaat ook niet goed aflopen zolang we vasthouden aan onze overlevingsstrategie.
Hij legt nu de volledige verantwoordelijkheid bij zijn ex-vrouw. Zij is gek, hij deed het altijd goed. Is niet kritisch op zijn eigen aandeel, maar ik hoop vooral voor hem dat er een moment komt van zelfreflectie. Ergens hoop ik het ook nog voor mezelf, maar dat zal hopelijk slijten naarmate ik verder ben in mijn eigen proces.
S is echt een hele lieve en zorgzame man. Maar ergens natuurlijk ook beschadigd door zijn ex-vrouw. Borderline is niet niks, ze was een extreme variant van mij qua verlatingsangst. Ook met haar heeft hij het spel van aantrekken en afstoten gespeeld, to the Max. Inclusief fysiek geweld, ze zijn vaker uit elkaar gegaan en toch weer bij elkaar teruggekomen (apart wonen, maar geen scheiding zoals nu) Dat kan niet alleen van haar afkomstig zijn geweest. S en ik hebben allebei die overlevingsstrategie aangeleerd, ik vanuit de relatie met mijn moeder en hij vanuit de relatie met haar.
Was de liefde tussen ons wel echt? Ja, dat absoluut. We deelden veel meer dan alleen het fysieke aspect en zagen allebei een leven samen voor ons. Maar allebei met 280 km/u er in gegaan. Onbevangen en onbezonnen. Het was nooit goed afgelopen en gaat ook niet goed aflopen zolang we vasthouden aan onze overlevingsstrategie.
Hij legt nu de volledige verantwoordelijkheid bij zijn ex-vrouw. Zij is gek, hij deed het altijd goed. Is niet kritisch op zijn eigen aandeel, maar ik hoop vooral voor hem dat er een moment komt van zelfreflectie. Ergens hoop ik het ook nog voor mezelf, maar dat zal hopelijk slijten naarmate ik verder ben in mijn eigen proces.
zondag 20 oktober 2019 om 10:09
Ondersteboven sterkte!
Hoe hij het aanpakt door jou van zich af te duwen is wellicht zijn manier, niet de jouwe.
Maar zoals ik lees heb je meerdere malen al aangegeven wat zoiets met je doet, dan had of kan hij daar op z’n minst rekening mee houden.
Een virtuele knuffel!
Chiwe, hopen dat hij het erbij laat. Weet uit eigen ervaring dat ze uiteindelijk in sommige gevallen toch de spanning weer opzoeken. Ondanks het gevaar.
Ik heb onwijs veel aan de zelfreflecties hier, doet me goed. Kritischer naar mezelf aan het kijken wat gek genoeg rust brengt..
Hier gaat het onwijs goed, ondanks dat het weekend is. (Klop even af).
Normaal begon het gedoe altijd in het weekend als we elkaar minder spraken, dat de onrust of irritaties bij mij toenamen.
En dat is nu niet het geval, wat fijn is. Gisteren meerdere malen gesproken.
Dat was voorheen ook, maar waarom ervaar ik de onrust nu niet?
Hoe hij het aanpakt door jou van zich af te duwen is wellicht zijn manier, niet de jouwe.
Maar zoals ik lees heb je meerdere malen al aangegeven wat zoiets met je doet, dan had of kan hij daar op z’n minst rekening mee houden.
Een virtuele knuffel!
Chiwe, hopen dat hij het erbij laat. Weet uit eigen ervaring dat ze uiteindelijk in sommige gevallen toch de spanning weer opzoeken. Ondanks het gevaar.
Ik heb onwijs veel aan de zelfreflecties hier, doet me goed. Kritischer naar mezelf aan het kijken wat gek genoeg rust brengt..
Hier gaat het onwijs goed, ondanks dat het weekend is. (Klop even af).
Normaal begon het gedoe altijd in het weekend als we elkaar minder spraken, dat de onrust of irritaties bij mij toenamen.
En dat is nu niet het geval, wat fijn is. Gisteren meerdere malen gesproken.
Dat was voorheen ook, maar waarom ervaar ik de onrust nu niet?
zondag 20 oktober 2019 om 10:35
Fijn Passi, die rust! Maar dus nog steeds on speaking terms begrijp ik. Zit de rust ook echt in jezelf of moet je je echt bij de les houden?
Wegduwen deed ik ook, als de beste! Bijna elke break was vanuit mij geforceerd. Emotioneel was het te heftig soms, kon mijn hoofd het niet meer bolwerken. Dan kwam alle onzekerheid, pijn en frustratie samen en dan hoorde ik mezelf de woorden zeggen die ik diep van binnen helemaal niet wilde; ‘het is voorbij’. Ergens hoopte ik natuurlijk op een ‘nee ik kan niet zonder je!’ maar dat kwam er op de eerste paar keren na, nooit meer. En een of twee dagen later trok ik toch weer aan hem, zei dat het me spijt, dan speet het hem ook en gingen we vrolijk weer verder. Zonder eigenlijk iets te veranderen of dieper te kijken dan de oppervlakte.
De eerste paar keren was het dus heel heftig als het voorbij was, later reageerde S ook minder op mijn uitspattingen. Hij heeft wel eens aangegeven het enorm frustrerend te vinden, want het voelde elke keer als een afwijzing. Ook al kwam het elke keer wel weer goed.
Dodelijke combi dus. Want stelde hij zich elke keer een beetje minder open, sloot zich steeds een beetje meer af waardoor de onzekerheid bij mij weer toenam. Dat was zijn manier van mij wegduwen. En nee, ik geef mezelf niet de volledige schuld. Dit hebben we samen gedaan. Uit onmacht van beide kanten.
En ja, hij had het kunnen doen. Rekening houden met mijn wensen. Ik geloof ook echt wel dat hij dat wilde. Maar als je niet de tijd hebt/neemt om samen naar de patronen te zoeken en te oefenen met ze doorbreken, dan gaat zoiets niet werken. We hebben het besproken, we hebben elkaar meerdere malen beterschap beloofd, maar het lukte niet.
Ik denk simpelweg dat het afwikkelen van de scheiding zo veel van hem vraagt, dat hij het er niet bij kan hebben. Ik trouwens ook niet, want mijn uitbarstingen hadden ook te maken met hoe het hier thuis verliep. Beslissen om uit elkaar te gaan, dan de paniek die toesloeg (hoe moet dat nou zonder mijn man? Kan ik dat wel)
Een relatie verbreken is emotioneel al slopend en dan nog energie moeten steken in het fiksen van een andere relatie gaat eigenlijk niet.
Dat zie ik nu ook in. Dat vormt een deel van de rust bij mij, maart het feit dat ik me nu op oude pijn wil richten. Mezelf op 1 zet en vanuit een geheelde versie van mezelf wel verder kijk.
Wegduwen deed ik ook, als de beste! Bijna elke break was vanuit mij geforceerd. Emotioneel was het te heftig soms, kon mijn hoofd het niet meer bolwerken. Dan kwam alle onzekerheid, pijn en frustratie samen en dan hoorde ik mezelf de woorden zeggen die ik diep van binnen helemaal niet wilde; ‘het is voorbij’. Ergens hoopte ik natuurlijk op een ‘nee ik kan niet zonder je!’ maar dat kwam er op de eerste paar keren na, nooit meer. En een of twee dagen later trok ik toch weer aan hem, zei dat het me spijt, dan speet het hem ook en gingen we vrolijk weer verder. Zonder eigenlijk iets te veranderen of dieper te kijken dan de oppervlakte.
De eerste paar keren was het dus heel heftig als het voorbij was, later reageerde S ook minder op mijn uitspattingen. Hij heeft wel eens aangegeven het enorm frustrerend te vinden, want het voelde elke keer als een afwijzing. Ook al kwam het elke keer wel weer goed.
Dodelijke combi dus. Want stelde hij zich elke keer een beetje minder open, sloot zich steeds een beetje meer af waardoor de onzekerheid bij mij weer toenam. Dat was zijn manier van mij wegduwen. En nee, ik geef mezelf niet de volledige schuld. Dit hebben we samen gedaan. Uit onmacht van beide kanten.
En ja, hij had het kunnen doen. Rekening houden met mijn wensen. Ik geloof ook echt wel dat hij dat wilde. Maar als je niet de tijd hebt/neemt om samen naar de patronen te zoeken en te oefenen met ze doorbreken, dan gaat zoiets niet werken. We hebben het besproken, we hebben elkaar meerdere malen beterschap beloofd, maar het lukte niet.
Ik denk simpelweg dat het afwikkelen van de scheiding zo veel van hem vraagt, dat hij het er niet bij kan hebben. Ik trouwens ook niet, want mijn uitbarstingen hadden ook te maken met hoe het hier thuis verliep. Beslissen om uit elkaar te gaan, dan de paniek die toesloeg (hoe moet dat nou zonder mijn man? Kan ik dat wel)
Een relatie verbreken is emotioneel al slopend en dan nog energie moeten steken in het fiksen van een andere relatie gaat eigenlijk niet.
Dat zie ik nu ook in. Dat vormt een deel van de rust bij mij, maart het feit dat ik me nu op oude pijn wil richten. Mezelf op 1 zet en vanuit een geheelde versie van mezelf wel verder kijk.
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 20-10-2019 10:52
44.03% gewijzigd
zondag 20 oktober 2019 om 10:50
Ondersteboven, nee gek genoeg echt de rust. We hebben door al het gezeik elkaar 3 weken niet gezien. Wat eigenlijk alleen voorkwam in de zomer vakantie..
Ik kan nu naar mezelf kijken en als het dan niet werkt? tja heb ik alles gegeven.
En het wegduwen herken ik als de beste, zodra iets niet ging zoals ik wilde of ik onzeker werd.
Maakte ik er een einde aan en blokkeerde hem voor een dag of 2 en daarna pas weer ingang op al zijn pogingen.
Bij kwam die “ nee kan niet zonder je “, maar zelfs dat was niet genoeg.
Kortom heel kinderachtig.
Uiteindelijk kwam het ergens vandaan. Ook dus bij jou, zijn er altijd 2 schuldig.
Maar een einde aanmaken lost niets op, mits je er zeker van bent.
Ik weet wat mijn valkuilen zijn, daar werk ik aan.
En andersom verwacht ik dat van hem. En uiteindelijk is praten de key bij ons.
We zijn beide behoorlijk koppig.
Ik kan nu naar mezelf kijken en als het dan niet werkt? tja heb ik alles gegeven.
En het wegduwen herken ik als de beste, zodra iets niet ging zoals ik wilde of ik onzeker werd.
Maakte ik er een einde aan en blokkeerde hem voor een dag of 2 en daarna pas weer ingang op al zijn pogingen.
Bij kwam die “ nee kan niet zonder je “, maar zelfs dat was niet genoeg.
Kortom heel kinderachtig.
Uiteindelijk kwam het ergens vandaan. Ook dus bij jou, zijn er altijd 2 schuldig.
Maar een einde aanmaken lost niets op, mits je er zeker van bent.
Ik weet wat mijn valkuilen zijn, daar werk ik aan.
En andersom verwacht ik dat van hem. En uiteindelijk is praten de key bij ons.
We zijn beide behoorlijk koppig.
