Minnaar deel 38

08-06-2019 14:57 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.

Hou het gezellig.
Alle reacties Link kopieren
Julus schreef:
07-07-2019 20:43

Joh..je lief deed het ook? En kijk nu eens.. dat geeft te denken he?
Ja, nou en óf ie dat deed! Hij wilde nooit meer een relatie want weggecijferd en blah en hij wilde voor altijd een vrije jongen blijven met zijn paashaasschaamhaarverzamelingen en weet ik het al niet meer. Hij bleef het maar melden, tot irritants aan toe. Ik heb zelfs wel eens gedacht dat hij zichzelf aan het overschreeuwen was want dat we steeds hechter en meer vriendjes werden was duidelijk.

Bij hem is eea duidelijk geworden toen hij een soort van openbaring kreeg tijdens een heel bijzonder weekend. Hij was daar met één van zijn vriendinnetjes nota bene en ineens werd het duidelijk. Hij was het vaasje, ik de roos. En we hoorden dus bij elkaar dus gooide hij alle ballast over zijn schouder en koos.
.
Alle reacties Link kopieren
Mag ik even om jullie advies vragen?

S. ligt nu zoals jullie weten in scheiding, zijn prioriteit is nu om het thuis goed af te handelen, intussen behoud hij contact met mij, waarbij ik rekening moet houden met zijn restjes van tijd en aandacht.
Zijn vrouw accepteert niet dat hij in de tijd dat ze samen in een huis wonen nog contact met mij heeft, controleert hem voortdurend en ze is er dan ook niet van op de hoogte dat hij nog contact heeft met mij. Intussen doet hij er ondanks de scheiding (misschien uit schuldgevoel) alles aan om het haar naar haar zin te maken en naar haar pijpen te dansen.
Ik heb uiteraard alle begrip voor zijn situatie, maar voor mij is het tegelijkertijd heel pijnlijk, het voelt als worden opgeraapt en aan de kant gezet wanneer het hem uitkomt, omwille van het goed willen doen t.o.v. zijn vrouw en omgeving..

Dat het even zo is, is niet zo erg en te overzien, maar waarschijnlijk gaat deze situatie nog maanden duren. Hij heeft er voorlopig zelf voor gekozen in het huis te blijven wonen met zijn (ex)vrouw waardoor hij ook geen kant op kan. Toch weegt dit voor hem nu zwaarder dan het contact met mij.
Hij geeft aan dat hij na zijn scheiding kan doen en laten wat hij wil, maar voor mij voelt het toch alsof hij me nu even aan de kant schuift om op latere termijn weer tevoorschijn te willen toveren, als dat dan al gaat, want ook dan zal zijn omgeving dit natuurlijk niet klakkeloos accepteren.. Ik heb ondanks het begrip dat ik heb voor zijn keuzes en situatie, daar gevoelsmatig veel moeite mee omdat hij daarmee mij te kort doet.
Natuurlijk is het prima dat hij zelf beslist wat hij doet, en ik laat hem daar dan ook volledig vrij in, maar intussen wil ik mezelf en mijn eigen behoeftes en gevoel niet geheel wegcijferen. Hij had natuurlijk ook kunnen kiezen het huis uit te gaan zodat hij uit de teugels van zijn vrouw zou zijn, de boel op afstand op te lossen en tegelijk het contact met mij te kunnen behouden, maar zijn prioriteit ligt blijkbaar bij haar belang en wat zij wil (als hij weg zou gaan heeft ze geen controle meer over hem). Het doet te veel pijn, waardoor ik er nu over denk nu afstand te nemen of zelfs te stoppen, omdat tijdelijk afstand nemen ook zou voelen als 'dat ik straks wel mag zijn wanneer het hem wel uitkomt'.. en dat een hele slechte basis. Feitelijk heeft hij heeft zijn keuze al gemaakt..
Wat zouden jullie doen?
I was born to be real, not to be perfect..
Hoi Gea, ik was allang gestopt maar dat zal geen verrassing zijn. Jij moet je volledig voegen naar hem en zijn situatie en hebt daar pijn van. Voor mij zou dat betekenen dat dit een grens is.
Maar het gaat om jou en jouw grens, dat kan een ander niet voor je invullen.
Hij kiest hier zelf voor, hier ligt zijn prioriteit. Ik verwijs nogmaals naar Marana die destijds afstand heeft genomen totdat hij zijn zaakjes had geregeld. Lijkt mij echt de beste weg. En dan zie je tzt vanzelf waar het op uitdraait.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Gea,

Ik zou hem nu ook de ruimte geven, ook voor jezelf. En wat Julus ook al zegt..dat je later wel ziet hoe het uitpakt. Ik zou hem even proberen te laten, en ook je eigen gevoel even rust geven. Ook jij mag natuurlijk je grenzen aangeven, neem zelf ook wat ruimte...dit geeft jou geen fijn gevoel...en jezelf afhankelijk voelen van een bepaald iemand is altijd k*t, zorg dat dat niet de overhand heeft.
Gea,

Ik snap hem echt wel. Nog geen zes maand geleden was het plan nooit weg te gaan bij zijn vrouw. Nu zit hij volop in een moeilijke echtscheiding, met een heel erg gekwetste (en om zich heen trappende ?) vrouw.
Het siert hem vind ik dat hij tijd neemt, haar tijd geeft, de kinderen tijd geeft dat allemaal te plaatsen, ook al kan dat ook voor hem helemaal niet fijn en makkelijk zijn. Volgens mij is dat de enige manier om binnen een aantal maand misschien in rust met elkaar te kunnen omgaan, wat nodig is aangezien ze samen kinderen hebben en altijd met elkaar moeten blijven dealen.

Jij zit overigens ook nog thuis toch, met je man en kinderen. En je kan ook niet direct weg.

Dat gezegd zijnde: het is niet fijn het met de kruimels te moeten doen, dat snap ik ook. En als het zo is dat hij jou maar oproept en weer afscheept als het hem uitkomt, is dat zeker niet gezond.
Ik zou hem dat uitleggen. En even afstand nemen. Je hebt thuis echt toch ook nog veel te bedenken, regel dat ondertussen, zodat je weet wat je wilt en dat ook kan uitvoeren als hij rond is met verwerking en echtscheiding.
Ik zou het contact niet helemaal verbreken, ik voel aan alles dat je dat niet wil, maar je zal hem toch echt even een beetje losser moeten laten, als het echt is tussen jullie wat je denkt en schrijft, dan komt dat heus wel goed. Niet volgende week, en ook niet volgende maand. Maar dat hoeft toch ook helemaal niet.
Alle reacties Link kopieren
maar zijn prioriteit ligt blijkbaar bij haar belang en wat zij wil
Rare gedachte hoor maar misschien ligt zijn prioriteit wel bij zijn kinderen?
Alle reacties Link kopieren
Judy_Hopps schreef:
08-07-2019 11:08
Rare gedachte hoor maar misschien ligt zijn prioriteit wel bij zijn kinderen?
Hij is al eens weg gegaan, maar was binnen een uur weer terug omdat zijn vrouw wilde dat hij terug kwam.
Na een emotioneel gesprek besloot hij om te blijven..
Dat was voor mij het moment van inzicht dat alles voor mij totaal heeft doen veranderen.
I was born to be real, not to be perfect..
Na zo'n lange relatie is er heel veel binding natuurlijk. Jij bekijkt het vanuit jouw perspectief en dat is logisch maar bedenk eens wat hij doormaakt. En gaat achterlaten. Een lange geschiedenis met haar, de moeder van zijn kinderen. Van wie hij heeft gehouden en nog, maar misschien op een andere manier. Zijn huwelijk is mislukt, het is hem niet gelukt. En er is een minnares die iets van hem verwacht, temidden van de chaos. Je zou van minder overspannen raken.
Het zou jou sieren en ook goed doen als je dit nu loslaat. Toen alles nog was zoals het was, was jullje geheime affaire spannend en voor er bij. Dat is iets heel anders dan samen een toekomst opbouwen. Hij zal nu ook gaan nadenken ( of later pas wat hij echt wil
Als jij er bent lukt dat echt bedenken minder goed. Het is voor jou ook fijner als hij echt vanuit juiste motieven een toekomst met je wil. Niet omdat dat een logisch gevolg is ofzo
En vlak ook niet de mogelijkheid uit dat hij alsnog besluit om te blijven. Nu hij heeft ervaren hoe het is om te scheiden. Hij lijkt in een soort tweestrijd te zitten. Het kan alle kanten op. Zwaar emotioneel proces voor hem.
IAmFoolish schreef:
07-07-2019 21:03
wat zijn we allemaal lekker bezig hier haha, Julus leuk joh lekker op date tour. Wel een aparte idd als hij wilt koken en hij kondigt nu al aan dat jullie beter geen seks kunnen hebben? Lijkt erop dat ie peilt hoe jij daarin staat...hoe heb jij erop gereageerd? Hier alles nog rustig, en richt me weer op andere dingen :)..toch fijn dat ik het ergste maffe weer gehad heb. Verliefd zijn is NIET leuk, voor mij niet althans, ik schiet erin door merkte ik...bah. Nu weer normaal :)
Ik wil ook van dat "maffe" af, maar waarom lukt mij dat dan zo slecht? Ik weet ook wel dat ik na ruim 6 weken niks meer hoef te verwachten, en toch lukt het mij niet om "los" te komen. Iemand tips? :rolling:
Alle reacties Link kopieren
Julus schreef:
08-07-2019 11:21
En vlak ook niet de mogelijkheid uit dat hij alsnog besluit om te blijven. Nu hij heeft ervaren hoe het is om te scheiden. Hij lijkt in een soort tweestrijd te zitten. Het kan alle kanten op. Zwaar emotioneel proces voor hem.
HIer heb ik geen enkele twijfels over, ze gaan scheiden dat is zeker.
I was born to be real, not to be perfect..
Alle reacties Link kopieren
Gea, denk dat de enige optie loslaten is. Dat s kan scheiden zonder stoorzender. Dat hij het met zn vrouw juist wil afsluiten, ook of misschien voornamelijk voor de kinderen, siert hem vind ik. Nog maanden lang met wanhoop smachten naar een date af en toe zal jullie relatie niet goed doen.
Als het goed zit tussen jullie komt het daten en relatie opbouwen vanzelf straks.
Sterkte! Lijkt me zo lastig die onzekerheid..
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor alle reacties..
Loslaten zou inderdaad het beste zijn, maar ik vrees dat het dan t einde is..

Ik merk dat hij heel veel om mij geeft, hij geeft zelfs aan dat ik het enige ben dat hem op de been houdt, maar ik twijfel wel aan zijn woorden, wil geen rebound zijn of enkel zijn steun en toeverlaat, omdat hij weinig in daden laat zien. Het enige dat er is, is vertrouwen en dat is moeilijk wanneer daden iets anders laten zien.

Ik wil hem ook niet het idee geven dat hij kan doen wat hij wil en ik ten alle tijden toch wel volg en achter hem aan blijf hobbelen.. Ook dat ligt gevoelig.

Ik vind het heel lastig.. :(
I was born to be real, not to be perfect..
JustMeAndMyself1980 schreef:
08-07-2019 11:27
Ik wil ook van dat "maffe" af, maar waarom lukt mij dat dan zo slecht? Ik weet ook wel dat ik na ruim 6 weken niks meer hoef te verwachten, en toch lukt het mij niet om "los" te komen. Iemand tips? :rolling:
Los komen duurt even, dus voedt het niet en geef het tijd!
loisnvt schreef:
08-07-2019 12:00
Los komen duurt even, dus voedt het niet en geef het tijd!
Je hebt ook helemaal gelijk...
Hoe erg het ook klinkt...dat doe ik dus wel. Op mijn privé telefoon kan ik niet meer met hem op whats app, daar ik geblokt sta. Echter op mijn werktelefoon nog wel. Waarom doe ik dan zo stom om dan toch even te kijken of hij online is. Als hij contact zou willen dan had hij dat wel gedaan. En toch voed ik het. Stomme trut ben ik. Maak mijzelf helemaal gek ermee.
Alle reacties Link kopieren
gealach schreef:
08-07-2019 11:12
Hij is al eens weg gegaan, maar was binnen een uur weer terug omdat zijn vrouw wilde dat hij terug kwam.
Na een emotioneel gesprek besloot hij om te blijven..
Dat was voor mij het moment van inzicht dat alles voor mij totaal heeft doen veranderen.
Maar dat weggaan was toch ook omdat hij dat van zijn vrouw moest?
Dreigt ze niet met bv een omgangsregeling ipv co-ouderschap waardoor hij naar haar pijpen danst?

Wat is er verandert dan?
Het enige dat er is, is vertrouwen en dat is moeilijk wanneer daden iets anders laten zien.
Vertrouwen gebouwd op bedrog lijkt me hoe dan ook lastig. Los van de daden.
Alle reacties Link kopieren
Judy, zijn kinderen zijn oud genoeg om zelf te beslissen.
Ik begrijp wel dat hij het goed af wil sluiten, het hele verhaal ligt al mega gevoelig in zijn omgeving.. Wel zou het fijn zijn als hij zich iets meer los zou maken van haar, ze liggen immers in scheiding, en uit zichzelf wat meer moeite zou doen, ook voor ons. Ik heb het gevoel dat hij nu volledig haar haar poppen danst, en dat is heel pijnlijk.
Hij heeft mij nooit bedrogen, en juist altijd zijn woorden waar gemaakt, ik vertrouw daardoor volledig op hem.

Gezien je opmerking over het bedrog, jij hebt vast geen minnaar?
I was born to be real, not to be perfect..
Gea, dit is precies wat er al voorspeld was. En jij reageert precies zoals ik had verwacht. Realiseer jij je wel dat jij met dat gehang aan hem zelf degene bent die jullie gezamenlijke toekomst onder druk zet?
En verder eens met wat Julus schrijft en ik ga niet nog eens herhalen wat ik je al eerder schreef maar dat geldt ook nog steeds.
Gea;
Ik snap hem wel, ik zou denk in zijn situatie hetzelfde doen. Thuis zo goed mogelijk.alles proberen op te lossen aangezien ze samen ook nog jaren verder moeten om.wille van de kinderen.

Maar.. Ik snap jou ook! Persoonlijk, hoe moeilijk en pijnlijk ook, zou ik niet wachten tot hij weer eens tijd heeft voor me.
Kan je dit niet met hem bespreken? Jullie Hebben al veel.meegemaakt? Je kan ook een kleine time out van bv 1 maand instellen en daarna evalueren hoe dit ging? Miste je elkaar? Bracht Het rust? Wil je verder etc.





Wat betreft dat loslaten is moeilijk. Ik kijk ook op insta of hij online is. Slaat nergens op want nadat ik aangegeven heb geen contact te willen gaat hij echt niks sturen. Het is nu 2 weken geleden, doet nog flink zeer... alleen de tijd gaat het minder maken helaas..

Woensdag zie ik ex minnaar weer. Hopelijk kunnen we nog even praten over hoe het nu gaat.
Ik mis de spanning, het gevoel dat je er mag zijn etc allemaal.maar ik mis vooral het feit dat ik alles bij hem neer kon leggen, niks was te gek, vertrouwen.
Aan de ene kant hoop ik dat hij het ook mist (niet dat het wat uitmaakt, over is over, maar meer voor mijn eigen gevoel) andere kant zou makkelijker zijn als hij zegt mij helemaal niet te missen.

We zullen het zien...
Sterkte Gea en alle andere dames doe het moeilijk hebben!
Gea,

Hoewel voor mij iets te zweverig, vlgs mij wel rake punten voor jou in dit artikel. Wellicht geeft het wat inzicht in je handelen.

Het loslaten zou voor jullie niet het einde betekenen denk ik. Juist jouw afhankelijkheid en (onbewust?) trekken richting hem, dat betekent eerder het einde.

https://www.loslatenhoedoejedat.nl/bang ... verliezen/
Gea,

Jouw tempo in dit alles is heel erg snel. Ik zou dat nooit of te nimmer kunnen of zelfs maar willen. Ik weet niet of jij je daar bewust van bent.

Hij is zich toch los aan het maken van haar? Je zegt er zeker van te zijn dat ze gaan scheiden. Dat was 3 maand geleden absoluut nog niet het geval, dan is zij vandaag toch niet opeens de baarlijke duivel voor hem? Hij sluit niet alleen mooi af voor zijn omgeving, maar toch ook voor zichzelf?
En ook al mogen zijn kinderen zelf kiezen, als hij wil dat ze ook voor hem kiezen, lijkt het mij toch begrijpelijk dat hij zo mooi mogelijk afsluit met hun moeder?

Ik denk dat jij je er moet bij neerleggen dat je inderdaad niet zijn prioriteit bent in deze periode. En weet je: als dat nu wel zo zou zijn, zou je er ongeruster over moeten zijn dan nu het niet zo is.
JustMeAndMyself1980 schreef:
08-07-2019 12:09
Je hebt ook helemaal gelijk...
Hoe erg het ook klinkt...dat doe ik dus wel. Op mijn privé telefoon kan ik niet meer met hem op whats app, daar ik geblokt sta. Echter op mijn werktelefoon nog wel. Waarom doe ik dan zo stom om dan toch even te kijken of hij online is. Als hij contact zou willen dan had hij dat wel gedaan. En toch voed ik het. Stomme trut ben ik. Maak mijzelf helemaal gek ermee.
Stop daar dan mee en blok/verwijder zijn nummer! Hij heeft jou nota bene zelf geblokt en laat al weken niets van zich horen, het is klaar voor hem.
Alle reacties Link kopieren
Thanks voor jullie reacties.. jullie hebben gelijk.
Ik ben gewoon niet zijn prioriteit en dat is gezien de situatie ook logisch.
Alles hier omtrent, doet soms ontzettend veel pijn, en tegen die pijn wil ik me graag beschermen.

Ik heb maar 2 keuzes:
Er in mee gaan, omwille het contact maar in stand te houden en me volledig aan passen aan zijn tempo en mogelijkheden ook al doet het pijn, of op een bepaalde manier afstand nemen, wat voor ons beide heel pijnlijk is.. Beide vind ik ontzettend moeilijk. Het gaat hoe dan ook pijnlijk zijn.
I was born to be real, not to be perfect..
Gea ben je zelf nou aan het scheiden of toch niet? Ik ben gescheiden en ik heb niet eens kinderen maar ik vond het toch heel hectisch in die tijd. Ik had het echt niet getrokken als ik ook nog eens heel veel aandacht had moeten geven aan mijn minnaar van het moment, naast mijn werk en het scheiden en mogelijk verhuizen. Er moeten zoveel belangrijke beslissingen worden gemaakt, het vreet allemaal zoveel energie, en dan zijn er in zijn geval ook nog eens kinderen die aandacht nodig hebben, hoe groot ze ook zijn.

Ik kan me niet voorstellen dat jij naast werk en gezin en in-scheiding-liggen en zoeken naar een ander huis en beslissen over hoe je samen de boel gaat verdelen ook nog eens heel veel tijd overhoudt voor S. Dat moet ten koste gaan van iets anders belangrijks. En dat is niet handig, want je moet echt zorgvuldig zijn in wat je kiest, en je kinderen moeten voorop staan. Zoals bij S ook zijn kinderen voorop staan en hij in het kielzog daarvan op het moment meer moet meebewegen met zijn ex-vrouw dan jij zou willen.
gealach schreef:
08-07-2019 13:20

Alles hier omtrent en zijn woorden, doen soms ontzettend veel pijn, en tegen die pijn wil ik me graag beschermen.

Ik heb maar 2 keuzes:
Beide vind ik ontzettend moeilijk, en op dit moment een onmogelijke opgave om nu te kiezen..
Welke woorden van hem doen jou zo ontzettend pijn? Je zegt dat er vertrouwen is, dat zou toch (voor nu) voldoende moeten zijn?

En die 2 keuzes waarover jij het hebt, deze zijn niet van nu, nu hij in scheiding ligt. Over deze keuzes praten wij hier al maanden, maar blijkbaar kun/kon of wilde jij hier niets mee vwb de tips. Ik lees namelijk nog steeds dezelfde totaal afhankelijke Gea die zichzelf totaal kwijt is geraakt. Alsof jouw leven helemaal om S draait. Hoe gaat het nu thuis bijvoorbeeld, is er al helderheid hoe jullie het gaan doen met de kinderen, woonruimte etc?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven