Minnaar deel 39

22-10-2019 13:38 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 38 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
hoesjeboesje wijzigde dit bericht op 22-10-2019 13:47
86.53% gewijzigd
Chiwe, ik bedoelde met iets anders dat ik iets met m begon, ook al ben ik altijd overtuigd gebleven dat mijn gezin echt alle kansen verdient. Ik wil onderzoeken wat ik exact mis. En of ik dat anders kan invullen, want m in mijn leven hebben deed mijzelf heel erg goed. Misschien is er ook iets anders dat dat kan triggeren.

Ik geloof zelf ook niet in radiostilte. In mijn ervaring is open en onmiddellijke communicatie in een minnaarsrelatie het allerbelangrijkste. Anders is dat zo frustrerend. Sterkte hoor!
Alle reacties Link kopieren
Het non-contact was in eerste vooral voor mijzelf, even een adempauze, me even niet onzeker voelen, niet hoeven wachten tot hij contact opneemt, maar eigenlijk had ik hier veel meer last van.
Ik weet niet of het handig is elkaar nu al te zien aangezien zij er zo bovenop zit, te pas en te onpas ineens vrijneemt om te controleren. Ik zou het dolgraag willen. Hij gaf inderdaad toe dat het nu nog even niet slim is
Mijn ervaring is dat niet zozeer het hebben van contact onrustig maakt, maar juist je dingen afvragen nav het contact. Nu kun je weer eindeloos bedenken of je wel of niet moet afspreken. Broeden op zijn woorden. En zo blijf je ermee bezig. Je blijft gevoed worden.
Ik begrijp kontje niet. Gewoon echt niet. Na twee keer betrapt worden nog niet een keuze maken om te breken met een van jullie.
Omdat ik niet echt heel erg NIVEA kan zijn hierin zal ik vanaf nu proberen alleen mee te lezen en mee te leven hierover en niet telkens mijn onbegrip te plaatsen want daar heb je ook niks aan, sorry.
Wel fijn dat hij zo snel reageerde. Hopelijk toch een rustig weekend voor je zo.
Alle reacties Link kopieren
Chiwe schreef:
15-11-2019 20:06
te pas en te onpas ineens vrijneemt om te controleren.
Ach tenzij ze een zee van verlofuren heeft houdt dat vanzelf op. ;-D
Je kunt je inderdaad afvragen waarom hij het zichzelf en Chiwe zo moeilijk maakt. Maar ook/juist Chiwe heeft hierin een keuze. Voor mij zou het simpel zijn: als minnaar kennelijk zo laf is om geen keuze te maken, maar wel wil blijven doorgaan met dit halfbakken gedoe zou ik er een streep onder zetten. Ik was er sowieso niet aan begonnen, maar dat is hier niet van toepassing.

Wel heb ik in een verleden een ex die niet kon kiezen geholpen door voor hem - maar vooral voor mijzelf- die keuze te maken. Duidelijkheid en rust voor alles! Ik kon die keuze pas maken toen ik wist dat ik een keuze had. Chiwe, jij kunt een keuze maken. De vriendin van minnaar ook, maar ook jullie beiden kiezen niet. En zo kan minnaar precies dat doen wat hij wil.
Mijn man was het niet, want het respect was compleet weg.
Hier was een contact stop ook het beste (tot ex 2 weken geleden nog even bericht deed) maar wij hadden ook geen pauze afgesproken maar een definitieve breuk. Is misschien ook anders. Vind vooral het fijne ervan dat de onrust weg is, stuurt hij wat? Nee? Waarom? Invullen Voor? Jezelf gek maken. Nu is er gewoon rust en heel eerlijk viel dat de eerste paar dagen zwaar. Na contact momenten 2 weken geleden nog veel zwaarder, de wond was open gescheurd!
Nu geen contact en het wordt met de dag minder. Tuurlijk zijn er nog pijnlijke momenten en mis ik het af en toe maar dat is allemaal onderdeel van het proces.

Helaas gaat het thuis slecht en krijg ook meningen dat als je gaat scheiden je egoïstisch bent en je niet aan je kinderen denkt , je ze een trauma bezorgt etc. (Ja, het is geen dikke party nee) Ik moet me dit niet aantrekken maar het raakt me.

Merk dat ik daardoor even weer in mijn schulp kruip...

Voor ieder die het moeilijk heeft een hele dikke knuffel :there:
Alle reacties Link kopieren
Ik snap jullie Wiekjes en Julus, Absoluut!!
Ik probeer zelf de situatie objectief te bekijken, maar ja das toch wel lastig als gevoel zo diep gaat. Een ander zou ik hetzelfde advies geven en de kritische noot laten horen. Inderdaad ik heb een keuze, ook ik doe mee aan het halfbakken gedoe, want ik kan (wil?) Nog niet kiezen. Ik kan (wil?) hem gewoon nog niet missen, want dan mis ik hetgeen wat mij de afgelopen tijd op de been heeft gehouden.

Ik vraag me af wat hij zou doen als ik wel beschikbaar zou zijn. Of hij dan wel in staat zou zijn een keuze te maken.

De momenten dat het contact gewoon is, zoals de afgelopen maanden, met de radiostiltes vond ik over het algemeen te behappen.
Ik heb nu op dit moment rust. Misschien dat ik met die rust beter in staat ben om helder te denken en keuzes te maken die niet zijn genomen vanuit heftige emoties.
Alle reacties Link kopieren
Elize85 schreef:
15-11-2019 20:49


Helaas gaat het thuis slecht en krijg ook meningen dat als je gaat scheiden je egoïstisch bent en je niet aan je kinderen denkt , je ze een trauma bezorgt etc. (Ja, het is geen dikke party nee) Ik moet me dit niet aantrekken maar het raakt me.
Soms is het voor de kinderen beter om niet samen verder te gaan. Ze voelen de spanning echt absoluut en daar hebben ze ook last van! Tja en van al die meningen zou ik me dan niet teveel aan proberen te trekken.
oliviaaaaaaa schreef:
15-11-2019 20:05
Ik wil onderzoeken wat ik exact mis. En of ik dat anders kan invullen, want m in mijn leven hebben deed mijzelf heel erg goed. Misschien is er ook iets anders dat dat kan triggeren.
Ik hoop dat ik de rust kan vinden om dat ook te onderzoeken. Zo ervaar ik het namelijk zelf ook.
Hoe doe je dat precies? Hoe probeer je hier achter te komen?
Ok Chiwe,

Met het risico dat ik de spreekwoordelijke plank volledig mis sla:

Wat was de werkelijke reden van je contactstop? Wilde je echt je hoofd op een rij krijgen of wilde je hem door geen contact ook laten voelen wat hij mist? Als het puur en alleen om je eigen gemoed ging, waarom word je dan zo onrustig van het uitblijven van een bericht? Hij doet immers precies wat je vraagt... waarom de frustratie dat hij geen keuze maakt?

Als je morgen wakker zou worden en alles wat zoals je droomt, hoe zag je leven er dan uit?!
Door je niet bezig te houden met dat wat je afleidt: je minnaar.
Dat is zoals je zelf zegt de reden om het thuis vol te houden. Afleiding is heel fijn. Het werkt tegen verveling, en je hoeft niet te graven naar onderliggende motieven van een knagend gevoel.
Zodra hij er dan -al dan niet tijdelijk is- komt dat knagende gevoel weer naar boven. Met je neus op de feiten en dat zal niet fijn zijn. Maar wel nodig.

Alleen door echt heel eerlijk naar jezelf en naar je partner te zijn zul je tot de kern kunnen komen. Maar dat moet je wel echt willen. Afleiding kun je zolang je wil wel hebben, maar in the end zul je nooit echt innerlijke rust hebben.

Ik denk nu aan degenen die altijd vluchtgedrag vertonen. Een minnaar/minnares hebben is mi vluchtgedrag vertonen. Een mooi rookgordijn.
Alle reacties Link kopieren
Boven, ik wilde die pauze vooral omdat ik op dat moment helemaal gek werd van het moeten afwachten, niet weten wat er gaande was etc. Ik dacht het heft even in handen te kunnen nemen, maar een beslissing genomen op de top van heftige emoties is nooit handig denk ik.

Ik ben niet gefrustreerd dat hij geen keuze maakt, hij hoeft voor mij geen keuze te maken, ik wil alleen niet zo in het ongewisse gelaten worden, dat frustreert me namelijk enorm en dáár heb ik last van

Mijn droom, dat W weer de oude is en we het leven van 5 jaar geleden weer op kunnen pakken. Ik heb hier echter zelf geen invloed op en het is dus maar de vraag of dat ooit gaat/kan gebeuren, ik wacht hier al zo lang op.
Alle reacties Link kopieren
Julus schreef:
15-11-2019 22:25

Dat is zoals je zelf zegt de reden om het thuis vol te houden. Afleiding is heel fijn. Het werkt tegen verveling, en je hoeft niet te graven naar onderliggende motieven van een knagend gevoel.
Ik hoef niet te graven naar onderliggende motieven, ik weet waar de schoen wringt en het is niet de verveling. Het is gewoon geen energie meer hebben om een kar in mijn uppie te trekken en M geeft me die energie om door te gaan. Als het voor een bepaalde tijd zou zijn is het te overzien, maar ik weet niet of en wanneer we samen weer de kar kunnen trekken. Omdat ik hier nog wel steeds op hoop, blijf ik bij W.
Weet W die droom ook Chiwe? Ik snap dat het nooit meer zo kan worden als toen maar het kan wel in de buurt komen. Een nieuwe verhaal schrijven, jullie samen.
Je droom is niet met K! K is een een afleiding en vlucht lijkt het wel.

En ik ben t wel eens met Elize en Julus.. die wond blijft steeds open.

Dat ervaar ik zelf ook, x zet geen punt en ik ook niet. Dit knaagt aan mij elke dag. En ik besef dat x ook een grote vlucht was van dat wat ik thuis niet bespreekbaar maak (heb gemaakt).
Dat inzicht krijg ik door hier te lezen en schrijven.
Maar kost dit geen energie dan? Energie die je al niet hebt?
Alle reacties Link kopieren
Julus schreef:
15-11-2019 22:58
Maar kost dit geen energie dan? Energie die je al niet hebt?
Jawel, andere energie, frustratie. En dat is vooral afgelopen week en een paar weken terug het geval geweest. De afgelopen maanden over het geheel genomen heeft het echt de energie gegeven die ik nodig had. Een vent die voor me staat en me als een soort oermens zijn cave insleurt ipv een man die het zielige slachtoffer uithangt en mij torenhoog op een voetstuk plaatst.......en 100 keer per dag de bevestiging vraagt of ik nog wel van hem hou (en nee dat deed hij ook al lange tijd voor M in beeld was)
scandinno schreef:
15-11-2019 22:57
Weet W die droom ook Chiwe? Ik snap dat het nooit meer zo kan worden als toen maar het kan wel in de buurt komen.
Ja dat weet hij, heel erg goed. Heb hem dat onlangs nog in zeer duidelijke taal laten weten. Hem laten weten dat ik het niet veel langer volhou en dat ik actie van hem verwacht. Hij is hier van geschrokken en is inmiddels naar de huisarts geweest en heeft een verwijzing voor therapie.
Je noemt je minnaar een man die voor je staat. Is dat echt zo? En waar staat hij dan precies voor?

Je hoeft niet te antwoorden, het is bedoeld voor jezelf.
Je kent W heel goed, met al zijn imperfecties. Je zult al heel veel geanalyseerd hebben mbt jullie relatie. Heb je dat met mbt je minnaar ook gedaan ( vandaar die eerste vragen van mij).
Judy_Hopps schreef:
15-11-2019 20:22
Ach tenzij ze een zee van verlofuren heeft houdt dat vanzelf op. ;-D
Dat is toch ook geen leven. Het houdt inderdaad vanzelf op. Een keer barst die bom.
Elize, heel veel sterkte en doe wat voor jou het beste is.
Alle reacties Link kopieren
Julus schreef:
15-11-2019 23:35
Je noemt je minnaar een man die voor je staat. Is dat echt zo? En waar staat hij dan precies voor?

Ik bedoelde letterlijk voor me staan, fysiek ;)
Alle reacties Link kopieren
Chiwe wat lastig allemaal hè, je wordt compleet door je emoties overgenomen. Ik denk dat iedereen wel mee kan praten over die onzekere tijd in het begin van een relatie, minnaar of niet. Ik heb ook altijd gezegd dat verliefd zijn echt niet alleen maar fijne gevoelens zijn. In het aller begin voel je nog niet al teveel voor iemand en ben je er niet zo mee bezig, maar als er eenmaal echte gevoelens bijkomen wordt het lastig.

Olivia fijn je weer te lezen, knap hoe je het doet.

Vraag me wel af bij sommigen hier, inclusief mijzelf. Of we al niet tever van partner verwijderd waren/zijn? Ik ben namelijk tot de conclusie gekomen dat voor ik verliefd kon worden mijn gevoel eigenlijk al weg was. Alleen Dan is het makkelijk om in de situatie te blijven, op zich kun je lang blijven hangen in een niet bevredigende situatie. Besef me dat dat hier het geval is, en ik heb ook uitgesproken dat ik uit elkaar wil. Ik wijk ook niet van dat standpunt af, want er veranderd niets. Het is altijd al zo geweest. Alleen hard dat de komst van een kind dit extra heeft belicht en doet inzien.

Voor ieder die aan het vechten is op haar manier een dikke knuffel! Life isn’t easy.
Oh Chiwe ik herken net als veel andere dames de worsteling hoor. Het valt niet mee... ik hoop dat K snel een keuze maakt, voor iedereen die er bij betrokken is lijkt me dat het beste.

IAF ja ik begrijp wel wat je daar schrijft. Hier zat het al niet meer helemaal goed maar ik wilde dat niet inzien...

Och Olivia, wat een moed en kracht vraagt het on deze keuze te maken en je er aan te houden. :hug:

Elize, fijn om te horen dat het steeds beter met je gaat. Dat het ergste en eerste gemis een beetje wegtrekt en de heftigheid wat af begint te nemen. :hug: ook jij bent een sterke vrouw.

Hier gaat het allemaal nog steeds relaxt. Nieuwe baan is leuk, geeft bergen energie en dat is fijn. Therapie helpt enorm om op mezelf te vertrouwen en mijn eigen emoties te reguleren. Vooral mijn onzekere aandachtsmonster temmen gaat echt wel heel goed. Het monster is er nog, beïnvloedt nog steeds soms mijn gedachten, maar ik kan er nu vrij snel op reflecteren en mezelf steeds beter kalmeren.

Los van soms nog wat ergernissen, zijn Conan en ik ook relaxt naar elkaar toe. Geen oplopende spanning of knallende ruzies. Gewoon respectvol, meewerkend en als ouders nog steeds 1 team. En dat voelt fijn.

De Marmot en ik zijn fijn aan het daten-zonder-seks momenteel. En dat is hartstikke leuk eigenlijk. Voedt de verliefdheid, houdt het heerlijk luchtig en geeft ook energie. Gisteren kwam hij na een afspraak in de buurt van mijn werk even langs voor koffie en dan zitten we een klein half uurtje heel blij naar elkaar te stralen. Ondertussen praten we ook nog op het level waarop we dat voorheen deden, heel open en heel vertrouwd. Hij is ontzettend lief voor me en aandachtig. Geeft zelf aan dat zijn hoofd eindelijk helder is na maanden van spanning en onrust. Ik merk het ook, we zijn weer beter met elkaar verbonden, zoals in het begin.

Verlangen naar elkaar bespringen is er absoluut, maar eerst alles even goed afronden. En ondertussen als twee pubers met gierende hormonen rondlopen :blob: :love:
Alle reacties Link kopieren
Duchesnea schreef:
13-11-2019 07:29
Raar. Dus de vriendin wordt belogen en bedrogen, en zelfs nadat het is uitgekomen gaat het gewoon verder alsof de pijn en het verdriet van die vrouw niet bestaan.
Maar van die vriendin wordt nu verwacht dat ze met de gevoelens van de minnares rekening houdt want dat is een mens van vlees en bloed ??
Dit inderdaad. Knettergek :facepalm:
Alle reacties Link kopieren
IAF, tja bij mij was er al voldoende gaande en was het voor mij al wel langer duidelijk dat er iets niet goed zat. In mijn omgeving wordt er ook geregeld gevraagd of ik het allemaal wel vol houd, dat ik aan mezelf moet denken etc.
Ik hoop echt zo erg dat W weer een beetje meer zoals zichzelf wordt, zoals ik hem de eerste 15 jaar heb meegemaakt.


Boven, voor mij hoeft hij de keuze niet te maken. Ik wil gewoon duidelijkheid en weten waar ik aan toe ben. Voor zichzelf en voor zijn vriendin zou een keuze wellicht wel gewenst zijn.
Wat klinkt het zalig bij jou, heerlijk genieten dus.
Chiwe, maar dat weet je toch al? Waar je aan toe bent? Jullie hebben elkaar naast jullie eigen partners. Of begrijp ik het verkeerd?

BO, way to go! Klinkt allemaal heel fijn en stabiel.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven