Minnaar deel 39

22-10-2019 13:38 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 38 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
hoesjeboesje wijzigde dit bericht op 22-10-2019 13:47
86.53% gewijzigd
* breekt toch nog even in *

Rooss en Nouwnouw, waarom voel ik die rust niet? Ik ben vooral hartstikke boos! Boos op mezelf, omdat ik mijn gezin kapot heb gemaakt voor De Marmot. Boos op Conan omdat ik niets meer van de vertrouwdheid terug zie en boos op ons allebei, omdat we elkaar niet meer kunnen vinden. En dan is boos een understatement...

Onder boosheid ligt altijd de oproep tot herstel. Maar wat wil ik dan hersteld zie? De relatie tussen Conan en mij? De vertrouwdheid? Het plaatje complete gezin? De “oude” Conan?

Ik lees over opluchting, maar ik voel die niet...
Alle reacties Link kopieren
Ben je niet gewoon boos omdat je je op de een of andere manier je schuldig voelt...?
Boosheid is vaak ook onmacht toch.
Hatsjikideee...
Mag ik ook meeschrijven al wordt hier wel veel meegeschreven.
Zelf zit ik ook in een relatie en hou er ook een minnaar na.
Het is wat ik hier vaker gelezen heb het aandacht monster. Maar ooh man wat hebben wij fijne momenten samen. Het is zo fijn, gelukkig mijn minnaar en ik beide heel duidelijk dat tussen ons niet meer kan worden dan lust. Dus veel meer als lust delen we niet.
Behalve een wederzijdse kennis.
Tuurlijk, welkom!

Weet die wederzijdse kennis van jullie? Hoelang minnaren jullie al en hoevaak zien jullie elkaar?
Wiekjes nee die weet dat niet.
We zijn weleens samen daar geweest i en spraken ook gewoon met elkaar.
Alle reacties Link kopieren
Bo, voor mij heel simpel.
Als je partner of de situatie je nog zo ontzettend raakt ben je nog niet klaar. Niet klaar om uit elkaar te gaan. Het tegenovergestelde van liefde is onverschilligheid. Als je boosheid voelt, haat zelfs, ben je te vroeg gescheiden.
...
Rooss4.0 schreef:
13-02-2020 15:27
Bo, voor mij heel simpel.
Als je partner of de situatie je nog zo ontzettend raakt ben je nog niet klaar. Niet klaar om uit elkaar te gaan. Het tegenovergestelde van liefde is onverschilligheid. Als je boosheid voelt, haat zelfs, ben je te vroeg gescheiden.
Oeh, dit vind ik wel een goeie ...
Geldt wat mij betreft ook voor de minnaar 'relatie' ....
Alle reacties Link kopieren
Och boven wat heb ik met je te doen, je klinkt inderdaad niet rustig en alsof je misschien ook spijt hebt?


Tuinkamer, weet jouw partner er wel van? Of ga je echt vreemd?
Rooss4.0 schreef:
13-02-2020 15:27
Bo, voor mij heel simpel.
Als je partner of de situatie je nog zo ontzettend raakt ben je nog niet klaar. Niet klaar om uit elkaar te gaan.
Could be, Rooss. Misschien heb je gelijk.
Mijn woede richt zich wel echt op een heel specifiek voorval. Conan gaf onlangs aan uit geiligheid door een date graag op dat moment seks te willen. Hij stelde voor om die behoefte met mij te bevredigen. Ik heb bedankt, zoals je weet. En als reactie heeft hij een 24-jarige besprongen.

Er blijft een enorm vies gevoel over, alsof ik maar voor 50% “geschikt” ben. En daar ben ik woest over. Zo ken ik hem gewoon niet, ik weet niet wat ik met deze versie aan moet.

Maar misschien heb je gelijk, had het me onverschillig moeten laten.
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 13-02-2020 19:53
3.35% gewijzigd
Chiwe schreef:
13-02-2020 19:20
Och boven wat heb ik met je te doen, je klinkt inderdaad niet rustig en alsof je misschien ook spijt hebt?!
Chiwe, nee spijt heb ik niet. Deze man is me vreemd, maar ik mis wie we waren in de context van een compleet gezin. En hoe vleiend ook
- Conan vond me nog aantrekkelijk - ik vond het beledigend. Je bent uit elkaar, pijn en moeite, maar wel nog goed genoeg om in klaar te komen. Even goed/veel waard als een 24-jarige. Dat gevoel vond ik stuitend!
Alle reacties Link kopieren
Ondersteboven19 schreef:
13-02-2020 19:35

Maar misschien heb je gelijk, had het me onverschillig moeten laten.
Je kunt je inderdaad afvragen waarom dit je zo raakt. Ik had mijn ex gewoon uitgelachen bij een seksvoorstel en dat hij dan een 24 jarige pakt vind ik vrij stuitend (ietsje ouder dan onze kinderen) maar dan had ik er nog steeds mijn schouders over opgehaald. Hij gaat zijn goddelijke gang maar, val mij daar even niet mee lastig.

Dat het je zo enorm boos maakt en dat je jezelf zomaar ineens nog maar voor 50% de moeite waard vindt vertelt mij dat je nog helemaal niet klaar bent met de man. Je laat je zelfs 50% van je eigenwaarde afnemen?? Waarom in godsnaam!
...
Alle reacties Link kopieren
Ondersteboven19 schreef:
13-02-2020 19:39
Je bent uit elkaar, pijn en moeite, maar wel nog goed genoeg om in klaar te komen.
Nou, hij is vooral mán. En dit is preciés wat ik laatst bedoelde met "plak geen vrouwenemoties op mannenacties". Wij zouden zoiets niet in ons hoofd halen, zijn reptielenbrein zoekt gewoon iemand om zijn kwak in te kwakken. En jij leek voor handen. Simple as that, hoe stuitend ook.
...
Alle reacties Link kopieren
Ob. Lijkt me lastig als je hoort wat hij uitspookt en met wie. Dan nog met een jongere meid.
Zou dat ook hebben, maar dat zal meer om het idee zijn.” Wij waren samen”. Niet zo zeer dat ik jaloers zou zijn.

Zit er boosheid, frustratie zoals roos zegt dan raakt hij je nog.

En dat is een fase waar je hopelijk doorheen gaat. Komt een moment dat het je niets meer kan schelen wat hij wel of niet doet.
Bo als ik zo beetje als nieuweling er mee mag bemoeien.
Snap ik ene kant je goed. Ik denk echter dat dit bij het proces hoort het los komen van elkaar. En zegt het misschien niet ook iets over hem plaats van dat je het op jezelf betrekt.

De vraag of mijn man ervan af weet.
Niet helemaal hij weet dat ik een flirt ben en hij trouwens ook.
We zeggen weleens tegen elkaar dat mocht er iets gebeuren dat de ander het niet wil weten hoe en wat.
Wij weten dat onze basis thuis heel sterk is en op elkaar kunnen bouwen.
We weten ook van elkaar dat we van avontuur houden. We hebben weleens over samen daten gehad maar dat zagen we beide niet zitten.
Alle reacties Link kopieren
Ondersteboven19 schreef:
13-02-2020 19:35


Er blijft een enorm vies gevoel over, alsof ik maar voor 50% “geschikt” ben. En daar ben ik woest over. Zo ken ik hem gewoon niet, ik weet niet wat ik met deze versie aan moet.
Bo ik pik dit stukje er even uit.
Waarom denk je nog na over waar je geschikt voor ben? Als ik mij goed herinner was jullie relatie niet slecht toch? Misschien een beetje ingekakt.
Maar jij bent degene die seks en liefde bij een ander is gaan zoeken, jij bent degene geweest die bom heeft gedropt. Conan wilde niet uit elkaar, hij wilde de liefde en de seks met je, maar jij bent naar een ander gegaan.

Dat hij nu een beetje losslaat komt misschien ook door zijn verdriet van het verlies van jou en zijn gezin en het verlies van jou vult hij in door seks bij anderen te zoeken.

Wat je voelt voel je, ook jij. Maar wat ik al eerder zei je mag in je handen knijpen met hoe conan met jou bekentenis is omgegaan, maar ik kan ook heel goed begrijpen dat het meer met hem doet dan hij in woorden uitbrengt en nu daarom in gedrag 'rare' dingen laat zien. Ik denk dat hij het er moeilijker mee heeft dan hij laat blijken.

En even de situatie omgekeerd. De marmot is toch ook een flink aantal jaren ouder dan jij? Dus voor zijn ex ben jij die 24-jarige en dan zit er ook nog liefde bij.
Alle reacties Link kopieren
Mooie post, Soumis.

Ik denk dat het evengoed best lastig kan zijn om de acties van je verse ex aan te zien en te horen ondanks dat je eigen acties ook niet werkelijk schoonheidsprijswaardig zijn. Dat is dubbel en meten met 2 maten maar ik herken het ook wel weer een beetje. Juist daarom is die onverschilligheid zo lekker. Maar daar moet je wel aan toe zijn....
...
Alle reacties Link kopieren
Ja ik snap ook dat het moeilijk is om je ex dat te zien doen, maar voor conan is het ook moeilijk om te zien dat bo tijd doorbrengt met de marmot. Eigenlijk gaan jullie beide al verder zonder dat jullie relatie samen al helemaal is afgerond en verwerkt. En dat lijkt me behoorlijk moeilijk voor jullie beiden.
Ben het ook met roos, dat er nog gevoel zit als het je boos maakt. Ik was echt onverschillig in deze fase.

Ik heb een ex die al drie jaar boos is en wij stonden al verder uit elkaar dan bo en conan denk ik.
Ik loop ook bij een counselor om daar mee om te leren gaan en zij leert me toch een beetje om me in zijn gevoel te kunnen verplaatsen. Al begrijp ik het niet.

Maar als mijn ex al boos en verdrietig is, dan kan ik me helemaal voorstellen dat conan boos en verdrietig is, omdat jullie verstandhouding veel beter was. En boos, verdriet en denk ook onmacht, want hij is je kwijt doet rare dingen met je.

Wat ik altijd heb gelezen als je over conan schrijft is dat er vanuit hem nog veel liefde is voor jou en dat hij je eigenlijk uit liefde laat gaan. Dat concludeer ik telkens weer als ii je over conan zie schrijven. Maar daar mag hij wel boos en verdrietig om zijn. En jij mag ook boos en verdrietig zijn om wat hij doet. Maar nogmaals, en wat roos dus ook al zei, dan zit er nog wel iets qua gevoel dat het zoveel met je doet.
Met dank aan Julus die me altijd helpt mijn gedachten te ordenen :worship:

Ik ben klaar om te scheiden als geliefde van Conan. Wat we allebei zoeken, vinden we niet (meer) bij elkaar, hebben we misschien wel nooit gevonden. Maar ik ben niet klaar om hem te verliezen.

De boosheid en het afzetten richt zich tegen al het spirituele waar hij zijn heil nu in zoekt. Of het waar is of niet, het geeft mij het gevoel de verbinding met hem kwijt te zijn. Het is voor mij ruis op de lijn, met als gevolg dat ik hem niet meer kan bereiken. En ik hou van verbinding. Het is een enorm lieve en leuke man met wie ik graag op een ander level verbonden blijf.

Onverschilligheid zou ik nooit richting hem willen voelen. Hij mag me raken, het is de man van mijn leven geweest en de vader van mijn kinderen. En ik hou nog steeds van hem. Dat alleen (houden van) is geen grond om op verder te bouwen, aangezien we belangrijke raakvlakken missen. Misschien waren ze er wel nooit.

En ja, ik werd verliefd op De Marmot en de gejatte geilheid die ik destijds voelde, kreeg ik onlangs recht in mijn gezicht terug als een boomerang. Karma dames, karma. Slikken, opkrabbelen, doorgaan en accepteren.

Conan wil ook niet meer met mij verder, dat is duidelijk. Ook duidelijk door hem uitgesproken. Hij is niet boos, zelden verdrietig gaf hij ook aan. Hij is rationeel, wenst controle en sluit emoties op in een laatje en houdt ze daar ook. Overzichtelijk, netjes en de blik weer op vooruit. Dat mag, dat is oke.

Maar daardoor is opluchting nog even ver te zoeken. Bij mij ligt de inhoud van al die laatjes overhoop, verliefdheid met rouwrand om wat er was maar nu weg is. Ik hoop op de terugkeer van verbinding, als co-ouders en goede vrienden. Niet meer als geliefden.

Dat proces los van elkaar doorlopen, proberen emoties te ervaren, te scheiden gaat hier echt met vallen en opstaan. Het gaat bij mij niet zo procesmatig en geordend als bij hem. Was het maar zo... :proud: had ik het de man toch een stuk makkelijker gemaakt.
Jij komt er wel Bo. Vallen en opstaan, vooral dat laatste. Daar blijkt karakter uit. Het is kut, voor jullie beiden. Maar hoe je daarmee omgaat: :cheer:

Mooie bijdragen van Roos en Soumis, ik hoop dat het jullie goed gaat!
Alle reacties Link kopieren
Gister was je alleen nog boos omdat hij seks met een 24jarige gehad, nadat jij het had geweigerd.
Je gedachten en conclusies gaan sneller dan wij kunnen volgen :)

Tuurlijk mag hij je raken, mijn ex raakt mij ook met zijn gedrag, door de situatie waarin hij zit en andere dingen, daar ben ik niet onverschillig in.
Maar het zou mij niet raken, en toen ook niet, als hij seks met anderen had. Daarin waren wij al te ver uit elkaar gegroeid.
Maar goed, wat je zegt ieder volgt zijn proces op zijn eigen manier en eigen volgorde.

Wat ik je wel wil zeggen is dat conan heel veel kan zeggen, maar ondertussen kan er ook heel veel (onbewust) broeden. Mijn ex zij ook meteen dat het ok was en dat hij niet verdrietig was en het begreep. Nou ik heb de volle laag nog gekregen hoor de afgelopen jaren.

Jullie zijn expartners geworden en niet alles wordt meer gedeeld, dat is het gevolg van de keuze die jullie hebben gemaakt. Hoe het was, was toen. Nu is anders en zijn er nieuwe verhoudingen, lang niet alles wordt nog gedeeld met je en vice versa. Hoe het in het verleden ging, zo gaat het lang niet altijd meer in de toekomst.

Maar het is zijn verantwoordelijkheid of hij wel of geen dingen uit, jij bent alleen verantwoordelijk voor je eigen gevoel en keuzes en daar ben je bewust mee bezig.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook niet meer onverschillig naar zeb en dat hoeft nu ook niet meer. Ik heb een periode gehad waarbij ik hem écht heb gelaten, geen zin meer had om zijn grieven en levensverdriet aan te horen en dat heb ik ook actief gezegd "ga weg, zoek je heil elders, ik heb je jarenlang aangehoord ik ben moe van je". En toen hij mij los kon laten kon ik hem weer toelaten en zie ik de man af en toe weer waar ik op viel. Kan ik actief kiezen voor een stuk vriendschap en bepaal ik de aanhoor grenzen.

Je hoeft niet onverschillig te zijn maar je mag wél je boosheid onder de loep nemen. Hij is je ex en dat wilde je zelf. Je hebt nog steeds verwachtingen van hem. Het mag allemaal hoor Bo maar het is onhandig. Thats all.
...
Alle reacties Link kopieren
Julus schreef:
14-02-2020 10:53

Mooie bijdragen van Roos en Soumis, ik hoop dat het jullie goed gaat!
Het gaat heerlijk!
Vent komt me zo halen en dan duiken we lekker samen een clubje in waar ik een vivavriendinnetje ga zien!! Zin in!

Ik heb zin in een heerlijk weekend met mijn Vent. Vorig weekend was stom (had niks met hem/ons te maken) dit weekend wordt leuk!
...
Goed om te horen Roos, vier het leven samen met je heerlijke vent.

Soumis, dat denk ik ook. Conan die veel kan zeggen en doen maar dat gedrag js mi niets anders dan proberen te dealen met wat hij is kwijtgeraakt. Er is aan beide kanten boosheid en verdriet als een relatie eindigt. Iedereen gaat daar anders mee om. Het ene is niet beter of slechter dan het andere. Het is coping. Vaak loopt losmaken ook niet synchroon en in dit geval loop jij Bo voor op Conan. Jij had de Marmot.
Begrip over en weer kan pas komen zodra de ergste boosheid en ongeloof achter de rug is.
Het is overigens heel herkenbaar dat je je ex niet meer herkent tijdens een scheiding. Logisch gevolg van niet langer gedeelde belangen. Het is hij en jij en niet meer jullie. Ieder gaat een andere kant op waarbij je vaak ziet dat je elkaars keuzes niet meer begrijpt.
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Ik ben sinds een aantal maanden minnares van een man in een relatie met 2 kinderen. Van het begin af aan zijn we beide heel duidelijk naar elkaar geweest: Hij wil absoluut niet weg bij zijn vrouw en kinderen en deze relatie ook niet op het spel zetten (dus op het moment dat hij 'smoorverliefd' op mij zou worden, zou dit het einde betekenen van onze affaire) en ik leid mijn leven en date en ga op stap en doe wat ik wil (ik ben single). Op het moment dat ik een relatie zou krijgen, zou dat ook het einde betekenen van onze affaire.

In het begin was dit super, de seks was geweldig en ook op emotioneel vlak was er een goede klik en werd er veel gedeeld. Sinds de kerstvakantie is er echter iets veranderd en ik kan er de vinger niet op leggen. Gesprekken zijn nu ofwel 'droog' ofwel seksueel getint en van dagelijks contact is er nu nog maar een aantal keer per week contact.

Nu waren we afgelopen weekend allebei op stedentrip, hij met een vriend en ik met vriendinnen en we hadden afgesproken daar met elkaar af te spreken. Probleem in deze is, dat ik alleen contact met hem heb via zijn werktelefoon en zijn privenummer niet heb (hij wil ook niet dat ik dit nummer heb, uit angst dat zijn partner ergens achter kom als ik hem op dit nummer zou gaan berichten). Hij kon mij dus alleen contacteren door me te bellen, ik kon hem niet bereiken. Het hele weekend was ik dus aan het wachten totdat hij zou bellen om af te spreken. Dit heeft hij ook gedaan zaterdag. Maar zondag heeft hij uiteindelijk, tegen de afspraak in, niets meer laten horen. Met als gevolg dat ik boos was omdat ik het gevoel had dat ik afhankelijk was geworden van een man en zijn grieven terwijl ik juist niet afhankelijk wil zijn en mijn eigen ding wil kunnen doen. Daarnaast vond ik het frustrerend dat hij alle controle had dit weekend en voelde het als een ongelijkwaardige situatie.
Dit heb ik dinsdag ook naar hem uitgesproken, waarin hij aangaf juist bewust niet gebeld te hebben omdat hij mij juist mijn ding wilde laten doen en me daarin niet wilde lastigvallen.
Daar de werkdag voorbij was hadden we afgesproken het een dag later er verder over te hebben.

Een dag later kwam het er echter niet van en begon hij opmerkingen te maken over een vriendinnetje van mij die een polyamoreuze relatie heeft, welke momenteel niet goed verloopt. En dat zoiets niet kan werken, en wat iemand bezielt zoiets aan te gaan. Nogal hypocriet, daar hij vreemdgaat. Ik ben hier ook tegenin gegaan dat hij hier niets mee te maken heeft en niet over kan oordelen en gevraagd waarom hij zo stellig deze discussie aangaat. Hier heeft hij inhoudelijk echter niet meer op gereageerd en we hebben het nu beide in het midden gelaten.
Ik zou het gesprek graag meer met hem aangaan, maar daar hij mijn gepsychologiseer al vervelend vindt (ik ben psycholoog) en zelf nogal flink vermijdend bezig is, zie ik het nu niet zitten dit gesprek aan te gaan, daar ik vermoed dat dit me niets gaat opleveren.

In ieder geval, sindsdien zitten we in een soort patstelling. We hebben vandaag ietwat contact gehad. Hij weet ook dat ik een date heb vanavond en wenst me dan veel plezier. Maar ik weet gewoon niet zo goed hoe we er voor staan momenteel en hoe ik zijn gedrag moet lezen.
Erna vragen heeft denk ik geen zin, hij zal het toch ontkennen en ik denk dat ik hem dan verder van me afduw. Maar hebben jullie hier wellicht ervaring mee?

Enig idee waarom het gedrag ineens veranderd is en wat ik zou kunnen doen om weer meer de connectie te vinden?

Ik wil hem (nog) niet kwijtraken, daar de seks echt heel erg goed is en de connectie die we hadden/hebben heel fijn is. Alleen momenteel is het gewoon allemaal zo vaag en dat vind ik lastig om mee om te gaan.

Sorry voor het lange verhaal, maar ik hoop dat jullie me hierbij kunnen helpen.
anoniem_395687 wijzigde dit bericht op 14-02-2020 13:58
0.37% gewijzigd
E1990 schreef:
14-02-2020 13:03
Hoi allemaal,

Ik ben sinds een aantal maanden minnares van een man in een relatie met 2 jonge kinderen. Van het begin af aan zijn we beide heel duidelijk naar elkaar geweest: Hij wil absoluut niet weg bij zijn vrouw en kinderen en deze relatie ook niet op het spel zetten (dus op het moment dat hij 'smoorverliefd' op mij zou worden, zou dit het einde betekenen van onze affaire) en ik leid mijn leven en date en ga op stap en doe wat ik wil (ik ben single). Op het moment dat ik een relatie zou krijgen, zou dat ook het einde betekenen van onze affaire.

In het begin was dit super, de seks was geweldig en ook op emotioneel vlak was er een goede klik en werd er veel gedeeld. Sinds de kerstvakantie is er echter iets veranderd en ik kan er de vinger niet op leggen. Gesprekken zijn nu ofwel 'droog' ofwel seksueel getint en van dagelijks contact is er nu nog maar een aantal keer per week contact.

Nu waren we afgelopen weekend allebei op stedentrip in Londen, hij met een vriend en ik met 2 vriendinnen en we hadden afgesproken daar met elkaar af te spreken. Probleem in deze is, dat ik alleen contact met hem heb via zijn werktelefoon en zijn privenummer niet heb (hij wil ook niet dat ik dit nummer heb, uit angst dat zijn partner ergens achter kom als ik hem op dit nummer zou gaan berichten). Hij kon mij dus alleen contacteren in Londen door me te bellen, ik kon hem niet bereiken. Het hele weekend was ik dus aan het wachten totdat hij zou bellen om af te spreken. Dit heeft hij ook gedaan zaterdag. Maar zondag heeft hij uiteindelijk, tegen de afspraak in, niets meer laten horen. Met als gevolg dat ik boos was omdat ik het gevoel had dat ik afhankelijk was geworden van een man en zijn grieven terwijl ik juist niet afhankelijk wil zijn en mijn eigen ding wil kunnen doen. Daarnaast vond ik het frustrerend dat hij alle controle had dit weekend en voelde het als een ongelijkwaardige situatie.
Dit heb ik dinsdag ook naar hem uitgesproken, waarin hij aangaf juist bewust niet gebeld te hebben omdat hij mij juist mijn ding wilde laten doen en me daarin niet wilde lastigvallen.
Daar de werkdag voorbij was hadden we afgesproken het een dag later er verder over te hebben.

Een dag later kwam het er echter niet van en begon hij opmerkingen te maken over een vriendinnetje van mij die een polyamoreuze relatie heeft, welke momenteel niet goed verloopt. En dat zoiets niet kan werken, en wat iemand bezielt zoiets aan te gaan. Nogal hypocriet, daar hij vreemdgaat. Ik ben hier ook tegenin gegaan dat hij hier niets mee te maken heeft en niet over kan oordelen en gevraagd waarom hij zo stellig deze discussie aangaat. Hier heeft hij inhoudelijk echter niet meer op gereageerd en we hebben het nu beide in het midden gelaten.
Ik zou het gesprek graag meer met hem aangaan, maar daar hij mijn gepsychologiseer al vervelend vindt (ik ben psycholoog) en zelf nogal flink vermijdend bezig is, zie ik het nu niet zitten dit gesprek aan te gaan, daar ik vermoed dat dit me niets gaat opleveren.

In ieder geval, sindsdien zitten we in een soort patstelling. We hebben vandaag ietwat contact gehad. Hij weet ook dat ik een date heb vanavond en wenst me dan veel plezier. Maar ik weet gewoon niet zo goed hoe we er voor staan momenteel en hoe ik zijn gedrag moet lezen.
Erna vragen heeft denk ik geen zin, hij zal het toch ontkennen en ik denk dat ik hem dan verder van me afduw. Maar hebben jullie hier wellicht ervaring mee?

Enig idee waarom het gedrag ineens veranderd is en wat ik zou kunnen doen om weer meer de connectie te vinden?

Ik wil hem (nog) niet kwijtraken, daar de seks echt heel erg goed is en de connectie die we hadden/hebben heel fijn is. Alleen momenteel is het gewoon allemaal zo vaag en dat vind ik lastig om mee om te gaan.

Sorry voor het lange verhaal, maar ik hoop dat jullie me hierbij kunnen helpen.
Zoek een man die niet bezet is. Hij heeft een gezin en laat hem daar tijd aan besteden. En zijn kleine kinderen in het spel, schandalig!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven