Seks
alle pijlers
Minnaar deel 40
donderdag 16 juli 2020 om 08:31
Al 39 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Linkje naar vorige topic:
seks/minnaar-deel-39/list_messages/4513 ... #p30528762
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Linkje naar vorige topic:
seks/minnaar-deel-39/list_messages/4513 ... #p30528762
oranjexxx wijzigde dit bericht op 16-07-2020 08:35
Reden: tekst verwijderd dat de linkjes naar de overige minnaardelen in de eerste post staan.
Reden: tekst verwijderd dat de linkjes naar de overige minnaardelen in de eerste post staan.
2.78% gewijzigd
vrijdag 16 oktober 2020 om 21:27
Ook jij bedankt Marana!
Ja de situatie werd voor mijzelf onhoudbaar. Ik werd zo onrustig, door verschillende factoren... het missen van minnaar en bijna dwangmatig op zoek gaan naar een ander... maar zoals ik eerder al zei, het is een beetje alles wat er om ons heen gebeurd.
Natuurlijk hebben we allemaal wel stress en zorgen, maar ik durf te zeggen dat man en ik nu het 3e jaar op rij alleen maar tegenslagen hebben, zowel financieel als privé. Gelukkig weten we wel van elkaar wat we aan elkaar hebben, maar we gingen wel ieder op zoek naar ons eigen ontspanning en op een gegeven moment bij mij dan tenminste, ging het echt ten koste van mijn huwelijk, getuige de gevoelens die ik heb ontwikkeld voor ex-minnaar. En dat slijt uiteraard, maar niet 123. Dat is wel een hele grote fout geweest van mij... spelen met vuur noemen ze dat weleens.
zaterdag 17 oktober 2020 om 11:33
Hoi allemaal,
Sorry dat ik inbreek, maar ik zie hier nog een paar bekende namen en ik moet m'n verhaal kwijt en ik weet dat als ik een eigen topic open, ik de hele goegemeente over me heen ga krijgen en dat trek ik nu niet...
In deel 34/35 (heb vannacht teruggelezen) schreef ik actief mee, vooral over m'n avonturen met OG (ouwe god).
Jongens, OG is overleden...
Hij werd ziek, heel ziek, zou nog tijd hebben maar niet meer kunnen genezen, en in een paar dagen was het ineens gebeurd.
Na het minnaren waren we min of meer als vanzelf teruggeschakeld naar vriendschap, en KG (kleine god, aan wie ik ben blijven plakken en al jaren dolgelukkig mee ben) wist overal van en was ok met die vriendschap. Kon het ook goed vinden met OG.
Vlak voor OG overleed heb ik nog een dag met hem doorgebracht. Koffie gedronken met zijn nieuwe partner, die ook overal van wist en er ook heel ok mee was, met z'n tweeën geluncht en herinneringen opgehaald. Gehuild samen, van verdriet maar ook van geluk om wat er ooit was.
En dingen gehoord, van hem en van z'n vriendin, die ik niet wist maar wel vermoedde. Hij noemde me de liefde van z'n leven, en zij stelt me aan mensen voor als de enige constante vrouw in zijn leven.
Tussen die dag en de dag van zijn overlijden, zijn KG en ik nog samen bij hem en zijn vriendin geweest. OG heeft KG voor de zoveelste keer heel subtiel aan een soort examen onderworpen, of KG wel goed genoeg voor me was.
Vriendin belde me, midden in de nacht. Vanuit het ziekenhuis. Hij had nog maar een paar uur, of ik kwam. KG en ik sprongen in de auto. Net op tijd. Vriendin en ik hielden samen z'n hand vast en KG stond aan het voeteneind toen OG zijn laatste adem uitblies.
Uitvaart was bizar. Ik had tegen vriendin gezegd dat ik evt thuis wilde blijven als vriendin het idee had dat ex-vrouw (die er zou zijn als moeder van zijn kind) er problemen mee zou hebben als ik er zou zijn. Want OG en ik minnaarden ten tijde van hun huwelijk en ze wist dat. Vriendin stond er op dat ik kwam, als ex er problemen mee had kon ze zelf thuis blijven. Ex en ik hebben elkaar de hele dag vakkundig weten te ontlopen.
Met vriendin en zijn oudste kind heb ik veel contact. En KG heeft zich, op verzoek van OG nog, over de hond van OG ontfermd.
En ik mis hem zo... De herinneringen springen in m'n nek, en stom genoeg lijken m'n devices behekst want er poppen ineens foto's op van toen, dagboekfragmenten die spontaan geopend of voorgesteld worden op m'n desktop, vriendschapsvoorstellen van mensen van ooit (maar die niet op de uitvaart waren en/of ooit genoemd zijn in de afgelopen weken).
Ik ben zo dankbaar dat KG en vriendin de band tussen OG en mij niet alleen accepteren maar ook het verleden hebben weten te accepteren zonder zich bedreigd te voelen en zonder dat het een roze olifant werd.
Sorry jongens, ik weet niet zo goed wat ik wil met dit alles. Misschien haal ik later wat weg ivm herkenbaarheid. Of omdat het hier toch niet hoort/past/gewenst is.
Sorry dat ik inbreek, maar ik zie hier nog een paar bekende namen en ik moet m'n verhaal kwijt en ik weet dat als ik een eigen topic open, ik de hele goegemeente over me heen ga krijgen en dat trek ik nu niet...
In deel 34/35 (heb vannacht teruggelezen) schreef ik actief mee, vooral over m'n avonturen met OG (ouwe god).
Jongens, OG is overleden...
Hij werd ziek, heel ziek, zou nog tijd hebben maar niet meer kunnen genezen, en in een paar dagen was het ineens gebeurd.Na het minnaren waren we min of meer als vanzelf teruggeschakeld naar vriendschap, en KG (kleine god, aan wie ik ben blijven plakken en al jaren dolgelukkig mee ben) wist overal van en was ok met die vriendschap. Kon het ook goed vinden met OG.
Vlak voor OG overleed heb ik nog een dag met hem doorgebracht. Koffie gedronken met zijn nieuwe partner, die ook overal van wist en er ook heel ok mee was, met z'n tweeën geluncht en herinneringen opgehaald. Gehuild samen, van verdriet maar ook van geluk om wat er ooit was.
En dingen gehoord, van hem en van z'n vriendin, die ik niet wist maar wel vermoedde. Hij noemde me de liefde van z'n leven, en zij stelt me aan mensen voor als de enige constante vrouw in zijn leven.
Tussen die dag en de dag van zijn overlijden, zijn KG en ik nog samen bij hem en zijn vriendin geweest. OG heeft KG voor de zoveelste keer heel subtiel aan een soort examen onderworpen, of KG wel goed genoeg voor me was.
Vriendin belde me, midden in de nacht. Vanuit het ziekenhuis. Hij had nog maar een paar uur, of ik kwam. KG en ik sprongen in de auto. Net op tijd. Vriendin en ik hielden samen z'n hand vast en KG stond aan het voeteneind toen OG zijn laatste adem uitblies.
Uitvaart was bizar. Ik had tegen vriendin gezegd dat ik evt thuis wilde blijven als vriendin het idee had dat ex-vrouw (die er zou zijn als moeder van zijn kind) er problemen mee zou hebben als ik er zou zijn. Want OG en ik minnaarden ten tijde van hun huwelijk en ze wist dat. Vriendin stond er op dat ik kwam, als ex er problemen mee had kon ze zelf thuis blijven. Ex en ik hebben elkaar de hele dag vakkundig weten te ontlopen.
Met vriendin en zijn oudste kind heb ik veel contact. En KG heeft zich, op verzoek van OG nog, over de hond van OG ontfermd.
En ik mis hem zo... De herinneringen springen in m'n nek, en stom genoeg lijken m'n devices behekst want er poppen ineens foto's op van toen, dagboekfragmenten die spontaan geopend of voorgesteld worden op m'n desktop, vriendschapsvoorstellen van mensen van ooit (maar die niet op de uitvaart waren en/of ooit genoemd zijn in de afgelopen weken).
Ik ben zo dankbaar dat KG en vriendin de band tussen OG en mij niet alleen accepteren maar ook het verleden hebben weten te accepteren zonder zich bedreigd te voelen en zonder dat het een roze olifant werd.
Sorry jongens, ik weet niet zo goed wat ik wil met dit alles. Misschien haal ik later wat weg ivm herkenbaarheid. Of omdat het hier toch niet hoort/past/gewenst is.
Dulcissime, totam tibi sibdo me...
zaterdag 17 oktober 2020 om 16:32
Dank jullie wel allemaal.
Rooss, dat idd, dat stempel. En zo plotseling, zo snel. Ook zo wreed, z'n nieuwe relatie was ook nog relatief vers en het leek eindelijk allemaal te kloppen en op z'n plek te vallen voor hem. En voor haar.
Maar ook die, tot een paar weken geleden onuitgesproken, gevoelens. Decennia om elkaar heen gedraaid, toen eindelijk er aan toe gegeven, geen spijt maar het werkte op de lange termijn ook niet, en toch nog die gevoelens. Hij zei "we horen bij elkaar maar we passen niet bij elkaar".
En KG is mijn rots in de branding. Ik ben dolgelukkig met hem, en zou hem never nooit in hebben willen ruilen voor OG. Maar de verwarring die dit, deze uitspraken, allemaal teweeg brengen, dat kan ik niet met KG delen. Dat kan ik niet maken.
Rooss, dat idd, dat stempel. En zo plotseling, zo snel. Ook zo wreed, z'n nieuwe relatie was ook nog relatief vers en het leek eindelijk allemaal te kloppen en op z'n plek te vallen voor hem. En voor haar.
Maar ook die, tot een paar weken geleden onuitgesproken, gevoelens. Decennia om elkaar heen gedraaid, toen eindelijk er aan toe gegeven, geen spijt maar het werkte op de lange termijn ook niet, en toch nog die gevoelens. Hij zei "we horen bij elkaar maar we passen niet bij elkaar".
En KG is mijn rots in de branding. Ik ben dolgelukkig met hem, en zou hem never nooit in hebben willen ruilen voor OG. Maar de verwarring die dit, deze uitspraken, allemaal teweeg brengen, dat kan ik niet met KG delen. Dat kan ik niet maken.
Dulcissime, totam tibi sibdo me...
zaterdag 17 oktober 2020 om 16:40
realiseer me net dat m'n nick en m'n onderschrift allebei met OG te maken hebben... In het begin van ons minnaren noemde hij me wel eens gekscherend zijn concubine. En toen ik toe was aan een nieuwe nick, schoot dat door mijn hoofd.
M'n onderschrift is een regel uit de Carmina Burana, een van mijn favoriete muziekstukken. OG wist dat hij me op de kast kon krijgen door te zeggen dat hij niet snapte wat ik er aan vond want het was niet meer en niet minder dan een muzikale orgie.
De vertaling is ongeveer:"allerzoetste, aan jou onderwerp ik mij".
Nou ja, te zijner tijd maar eens denken over een nieuwe nick dan.
Dulcissime, totam tibi sibdo me...
zondag 18 oktober 2020 om 14:12
Vanzelfsprekend dat ook hier ruimte voor is, het betreft immers je ooit-minnaar. Het is alleen erg triest dat dit afscheid van hem zo definitief moet zijn 
Aanvulling: ik vind het juist goed dat voor dit soort zaken ruimte is op dit topic. Dat laat namelijk ook de andere kant zien van een minnaarsrelatie. Het zijn niet alleen maar klootzakken of mensen die alleen voor lust gaan zoals hier vaak wordt beweerd. Uiteraard zitten deze er ook tussen, maar hé, die tref je ook als singles. Het zijn net mensen
Aanvulling: ik vind het juist goed dat voor dit soort zaken ruimte is op dit topic. Dat laat namelijk ook de andere kant zien van een minnaarsrelatie. Het zijn niet alleen maar klootzakken of mensen die alleen voor lust gaan zoals hier vaak wordt beweerd. Uiteraard zitten deze er ook tussen, maar hé, die tref je ook als singles. Het zijn net mensen
maandag 19 oktober 2020 om 22:40
Wat heftig SC, heel veel sterkte!
Met zo’n verhaal als dit word je ook weer even met de neus op de feiten gedrukt. Ik tenminste wel.
Stel nou dat mij wat zou overkomen, dan weet ik niet of minnaar dat wel te weten zou komen. Mijn partner weet namelijk wel van minnaar zijn bestaan maar het is niet dat hij contactgegevens heeft omdat wij meer een soort gedoogconstructie hebben. Dit is toch wel een reden voor een echte open relatie (of betere communicatie, you name it).
Pff of de andere kant om gedacht, wat als minnaar iets overkomt. Dan kom ik dat ook nooit te weten. In iedergeval niet snel omdat wij ook niet wekelijks contact hebben.
Stof tot nadenken hier!
Op dit moment spreek ik niet af met minnaar in verband met de afstand. Ik blijf liever binnen de provinciegrenzen.
De reden dat ik zo lang afwezig ben geweest is de discussies hier en het idee zelf niet echt met zinnige bijdragen te komen. Ik ben wel altijd blijven meelezen en meeleven.
Met zo’n verhaal als dit word je ook weer even met de neus op de feiten gedrukt. Ik tenminste wel.
Stel nou dat mij wat zou overkomen, dan weet ik niet of minnaar dat wel te weten zou komen. Mijn partner weet namelijk wel van minnaar zijn bestaan maar het is niet dat hij contactgegevens heeft omdat wij meer een soort gedoogconstructie hebben. Dit is toch wel een reden voor een echte open relatie (of betere communicatie, you name it).
Pff of de andere kant om gedacht, wat als minnaar iets overkomt. Dan kom ik dat ook nooit te weten. In iedergeval niet snel omdat wij ook niet wekelijks contact hebben.
Stof tot nadenken hier!
Op dit moment spreek ik niet af met minnaar in verband met de afstand. Ik blijf liever binnen de provinciegrenzen.
De reden dat ik zo lang afwezig ben geweest is de discussies hier en het idee zelf niet echt met zinnige bijdragen te komen. Ik ben wel altijd blijven meelezen en meeleven.
maandag 19 oktober 2020 om 22:45
Hoi Wiekjes! Leuk weer iets van je te horen! 
En inderdaad, ik heb er ook ooit weleens over gesproken met ex-minnaar, wat als er iets gebeurd met een van ons, moeten we dan iets verzinnen om het elkaar te laten weten? Zover is het uiteindelijk dus niet gekomen maar zeker voor de minnaars hier, zeker stof tot nadenken.
En inderdaad, ik heb er ook ooit weleens over gesproken met ex-minnaar, wat als er iets gebeurd met een van ons, moeten we dan iets verzinnen om het elkaar te laten weten? Zover is het uiteindelijk dus niet gekomen maar zeker voor de minnaars hier, zeker stof tot nadenken.
dinsdag 20 oktober 2020 om 08:51
Zowizo, fijn om te horen dat je rust hebt gevonden en de focus op je relatie is komen te liggen in plaats van een extra man er bij.
Wiekjes, leuk om weer even van je te horen! Hebben jullie wel contact ondanks het niet-afspreken?
Ik herken wat jullie hier boven schrijven wel uit mijn minnaarstijdperk. Als hem iets was overkomen, dan had ik het niet of pas heel laat geweten. Bijna niemand wist welke rol ik speelde in zijn leven. SC ik ben zo blij voor je dat je afscheid hebt kunnen nemen, denk dat er genoeg situaties zijn waarbij die optie er niet is geweest... hoe gaat het nu met je?
Leeuwin, hoe staat het met je superpowers?
Wiekjes, leuk om weer even van je te horen! Hebben jullie wel contact ondanks het niet-afspreken?
Ik herken wat jullie hier boven schrijven wel uit mijn minnaarstijdperk. Als hem iets was overkomen, dan had ik het niet of pas heel laat geweten. Bijna niemand wist welke rol ik speelde in zijn leven. SC ik ben zo blij voor je dat je afscheid hebt kunnen nemen, denk dat er genoeg situaties zijn waarbij die optie er niet is geweest... hoe gaat het nu met je?
Leeuwin, hoe staat het met je superpowers?
dinsdag 20 oktober 2020 om 11:24
Hey Bo, het lukt me nog steeds om me aan de door mezelf opgelegde regel te houden, nl. dat ik hem niet uit mezelf mag appen deze maand..
Tis nu 3 weken geleden dat ik m voor t laatst uit mezelf geappt heb.
Hij heeft mij vorige week uit zichzelf een berichtje gestuurd. Dat is al een wonder. Daarin werd echter geen belangstelling, waardering of verlangen naar mij toe te getoond, maar werd alleen gevist naar een compliment vanuit mijn kant. Een paar foto's van iets nieuws in zn huis wat hij zelf in elkaar had gezet met de opmerking erbij dat het eerste deel nu af is. Het zag er idd mooi en strak uit, dus dat was ook mijn reactie, kort en krachtig in 1 zin. Daarna als reactie hierop een smiley van hem.
Normaal gesproken zou ik dan t gesprek hebben overgenomen, zijn handigheid hebben geprezen (nog meer waardering hebben getoond), geïnformeerd hebben hoe t met hem ging (interesse tonen), en gezegd hebben dat ik m mis ( verlangen tonen). Maar ik dacht, neeeee, niet doen, ik heb m al een compliment gegeven, niet meer zinnen gaan schrijven, want anders ga ik hem meer geven dan ik (terug) krijg van hem, en dat is niet goed voor mn eigenwaarde.
Laat ik hém eens de kans geven om interesse naar mij toe te uiten.. Eens kijken of ie vraagt hoe t met mij gaat.. Dus ik heb even gewacht of hij nog iets zou zeggen/ vragen.
Maar er kwam niks meer..
Het ging meneer dus niet om mij, maar om hemzelf, om zijn eigen ego..
In het kader van 'niet meer geven dan ik krijg' heb ik na zijn smiley dus ook niet meer gereageerd. Einde van de ultrakorte chat..
Tja...
Besef nu wel dat hij me echt ziet als een gratis sekswerker.. Klinkt grof, maar zo is t wel.
Kan ik hem óók gaan zien, gaan gebruiken als een gratis gigolo, en af en toe seks met hem hebben, puur om de seks?..
Hmm, ik begin nu wel een beetje te twijfelen of dit nu wel zo'n goed idee is..
Wordt t dan niet tè emotieloos, leeg en hol, zoals jij al eerder zei, Bo...?
Wil en kan ik dat wel?..
Ik weet t (nog) niet...
Denk t niet..
Maar... ik ben in ieder geval wel trots op mezelf dat ik tot nu toe hem niet uit mezelf heb geappt en ben er voor 99% van overtuigd dat ik dit de komende 2 weken ook vol blijf houden..
Tot nu toe voel ik me dus best zelfverzekerd / sterk.
Daarna zie ik wel weer, hoe ik me dan voel..
Kan dus heel goed zijn dat we nu in de laatste fase zitten van onze minnaarsrelatie, dat we bijna uitgedanst zijn...
Mn nr 2 is een echte tangodanser, hij leidt graag en verwacht dat zn partner hem volgt, maar ik merk nu dat ik nu wel toe ben aan een andere dans..
Zal hij zich gaan aanpassen aan mij? Denk t niet...
Het wordt tijd dat ik niet mezelf, niet mijn egoïsme, maar mn eigenwaarde en mn eigen vriend op nr 1 ga zetten..
Want denk niet dat het tijdelijke genot opweegt tegen de eeuwige onrust. Voel me ook schuldig naar mn vriend toe..
Maar ik zal eerlijk zijn, ik verlang op seksueel vlak nog steeds naar mn nr2...
Dat moet minder gaan worden..
....Wordt vervolgd...
Tis nu 3 weken geleden dat ik m voor t laatst uit mezelf geappt heb.
Hij heeft mij vorige week uit zichzelf een berichtje gestuurd. Dat is al een wonder. Daarin werd echter geen belangstelling, waardering of verlangen naar mij toe te getoond, maar werd alleen gevist naar een compliment vanuit mijn kant. Een paar foto's van iets nieuws in zn huis wat hij zelf in elkaar had gezet met de opmerking erbij dat het eerste deel nu af is. Het zag er idd mooi en strak uit, dus dat was ook mijn reactie, kort en krachtig in 1 zin. Daarna als reactie hierop een smiley van hem.
Normaal gesproken zou ik dan t gesprek hebben overgenomen, zijn handigheid hebben geprezen (nog meer waardering hebben getoond), geïnformeerd hebben hoe t met hem ging (interesse tonen), en gezegd hebben dat ik m mis ( verlangen tonen). Maar ik dacht, neeeee, niet doen, ik heb m al een compliment gegeven, niet meer zinnen gaan schrijven, want anders ga ik hem meer geven dan ik (terug) krijg van hem, en dat is niet goed voor mn eigenwaarde.
Laat ik hém eens de kans geven om interesse naar mij toe te uiten.. Eens kijken of ie vraagt hoe t met mij gaat.. Dus ik heb even gewacht of hij nog iets zou zeggen/ vragen.
Maar er kwam niks meer..
Het ging meneer dus niet om mij, maar om hemzelf, om zijn eigen ego..
In het kader van 'niet meer geven dan ik krijg' heb ik na zijn smiley dus ook niet meer gereageerd. Einde van de ultrakorte chat..
Tja...
Besef nu wel dat hij me echt ziet als een gratis sekswerker.. Klinkt grof, maar zo is t wel.
Kan ik hem óók gaan zien, gaan gebruiken als een gratis gigolo, en af en toe seks met hem hebben, puur om de seks?..
Hmm, ik begin nu wel een beetje te twijfelen of dit nu wel zo'n goed idee is..
Wordt t dan niet tè emotieloos, leeg en hol, zoals jij al eerder zei, Bo...?
Wil en kan ik dat wel?..
Ik weet t (nog) niet...
Denk t niet..
Maar... ik ben in ieder geval wel trots op mezelf dat ik tot nu toe hem niet uit mezelf heb geappt en ben er voor 99% van overtuigd dat ik dit de komende 2 weken ook vol blijf houden..
Tot nu toe voel ik me dus best zelfverzekerd / sterk.
Daarna zie ik wel weer, hoe ik me dan voel..
Kan dus heel goed zijn dat we nu in de laatste fase zitten van onze minnaarsrelatie, dat we bijna uitgedanst zijn...
Mn nr 2 is een echte tangodanser, hij leidt graag en verwacht dat zn partner hem volgt, maar ik merk nu dat ik nu wel toe ben aan een andere dans..
Zal hij zich gaan aanpassen aan mij? Denk t niet...
Het wordt tijd dat ik niet mezelf, niet mijn egoïsme, maar mn eigenwaarde en mn eigen vriend op nr 1 ga zetten..
Want denk niet dat het tijdelijke genot opweegt tegen de eeuwige onrust. Voel me ook schuldig naar mn vriend toe..
Maar ik zal eerlijk zijn, ik verlang op seksueel vlak nog steeds naar mn nr2...
Dat moet minder gaan worden..
....Wordt vervolgd...
dinsdag 20 oktober 2020 om 14:41
* even uit meeleesstand*
wat een heftig verhaal sweet concubine.. en heel moe hoe beide partners hiermee omgaan. heel veel sterkte met het verlies, kan me niet voorstellen hoe moeilijk dit moet zijn.
zoals anderen schrijven ook een realitycheck.. ik vond het al heel verdrietig dat ik er niet voor hem kon zijn toen er een dierbare van hem overleed. op wat telefoontjes na.
@leeuwin: ik heb je even vluchtig geloept, ik weet niet of ik iets gemist heb maar klopt het dat je nog steeds in je lat relatie zit? of is deze inmiddels verbroken? mocht je nog samen zijn met hem, hoe gaat deze relatie?
Ik ben ook trots op jou dat je de grenzen die voor je zelf gesteld hebt bewaakt
ik zou je nu alleen nog rust gunnen.. dat je kan stoppen met het over analyseren van alles en al die tijd en energie kunt stoppen in jezelf en eventueel je relatie of het afronden daarvan.
Ik zal niet durven beweren dat ik een goede minnares ben en ik heb het mezelf en anderen ook verdomd en onnodig lastig gemaakt met momenten tot het moment dat ik een afkeer kreeg van mijn eigen gedrag.
zoek afleiding, iets waarop je je volledig kunt storten. werk, cursus, nieuwe opleiding, relatie, vriendschappen, sport etc.. m.a.w.: in plaats van denken over oplossingen, ga ze naleven! in dit geval ben jij je ergste vijand, niet je minnaar.
wat een heftig verhaal sweet concubine.. en heel moe hoe beide partners hiermee omgaan. heel veel sterkte met het verlies, kan me niet voorstellen hoe moeilijk dit moet zijn.
zoals anderen schrijven ook een realitycheck.. ik vond het al heel verdrietig dat ik er niet voor hem kon zijn toen er een dierbare van hem overleed. op wat telefoontjes na.
@leeuwin: ik heb je even vluchtig geloept, ik weet niet of ik iets gemist heb maar klopt het dat je nog steeds in je lat relatie zit? of is deze inmiddels verbroken? mocht je nog samen zijn met hem, hoe gaat deze relatie?
Ik ben ook trots op jou dat je de grenzen die voor je zelf gesteld hebt bewaakt
ik zou je nu alleen nog rust gunnen.. dat je kan stoppen met het over analyseren van alles en al die tijd en energie kunt stoppen in jezelf en eventueel je relatie of het afronden daarvan.Ik zal niet durven beweren dat ik een goede minnares ben en ik heb het mezelf en anderen ook verdomd en onnodig lastig gemaakt met momenten tot het moment dat ik een afkeer kreeg van mijn eigen gedrag.
zoek afleiding, iets waarop je je volledig kunt storten. werk, cursus, nieuwe opleiding, relatie, vriendschappen, sport etc.. m.a.w.: in plaats van denken over oplossingen, ga ze naleven! in dit geval ben jij je ergste vijand, niet je minnaar.
dinsdag 20 oktober 2020 om 23:00
Dankjulliewel Zowizo en Bo!
Bo ik spreek minnaar wel over de app maar niet zo heel vaak. Dat contact is altijd wel vrij minimaal geweest.
Toevallig gisteren wat sexting heen en weer, als je dat zo noemt.
Het ging er wel even heet aan toe!
Op zo’n moment zou ik direct in de auto willen stappen om het allemaal even live af te maken maar dat zit er dan weer niet in.
Kun jij jouw marmot gauw weer in je armen sluiten?
Zowizo, lukt het nog steeds met de rust in je hoofd nu je kiest voor jezelf en jezelf van SL hebt afgehaald? Kun je of wil je er met je man over praten?
En lois, ik heb gelezen dat je bijna klaar bent voor een date met minnaar. Hebben jullie al een datum geprikt? Ik hoop dat je er fysiek en mentaal klaar voor bent en dat jullie een geweldige date hebben! Zoals je altijd over hem praat kan dat niet anders dan helemaal goed komen. Ik ben blij dat hij er voor je is!
Bo ik spreek minnaar wel over de app maar niet zo heel vaak. Dat contact is altijd wel vrij minimaal geweest.
Toevallig gisteren wat sexting heen en weer, als je dat zo noemt.
Het ging er wel even heet aan toe!
Op zo’n moment zou ik direct in de auto willen stappen om het allemaal even live af te maken maar dat zit er dan weer niet in.
Kun jij jouw marmot gauw weer in je armen sluiten?
Zowizo, lukt het nog steeds met de rust in je hoofd nu je kiest voor jezelf en jezelf van SL hebt afgehaald? Kun je of wil je er met je man over praten?
En lois, ik heb gelezen dat je bijna klaar bent voor een date met minnaar. Hebben jullie al een datum geprikt? Ik hoop dat je er fysiek en mentaal klaar voor bent en dat jullie een geweldige date hebben! Zoals je altijd over hem praat kan dat niet anders dan helemaal goed komen. Ik ben blij dat hij er voor je is!
dinsdag 20 oktober 2020 om 23:32
Wiekjes, wat leuk om weer iets van je te lezen. Inderdaad, zo’n bericht en situatie als van SC zet je wel aan het denken.
Ik heb met mijn minnaar (ik noem hem gemakshalve nog maar even zo) al 2 jaar geleden gesproken over dit soort mogelijke situaties. Dat als er iets met hem of mij mocht gebeuren, hoe komen we dit dan te weten? Inmiddels heeft hij al een paar vrienden van mij ontmoet en heeft 1 vriendin zijn contactgegevens (met zijn medeweten) en dat vind ik wel een fijn idee en hij ook nu ik ziek ben. Zoals je hebt kunnen lezen hebben wij bijna dagelijks contact, maar je weet maar nooit. Na mijn diagnose heeft hij zijn beste vriend in vertrouwen genomen en verteld over mij, hij vond het nl erg moeilijk dat hij met niemand over mijn ziekte kon praten. Dat zijn idd de lastige kanten van minnaarschap. Heb jij geen vriendin die je in vertrouwen kunt nemen en aan wie je zijn contactgegevens kunt toevertrouwen, just in case?
Wij hebben nog geen datum geprikt, maar het heeft ook geen haast. Sowieso fijn om elkaar weer te zien na een zeer bewogen jaar!
Ik heb met mijn minnaar (ik noem hem gemakshalve nog maar even zo) al 2 jaar geleden gesproken over dit soort mogelijke situaties. Dat als er iets met hem of mij mocht gebeuren, hoe komen we dit dan te weten? Inmiddels heeft hij al een paar vrienden van mij ontmoet en heeft 1 vriendin zijn contactgegevens (met zijn medeweten) en dat vind ik wel een fijn idee en hij ook nu ik ziek ben. Zoals je hebt kunnen lezen hebben wij bijna dagelijks contact, maar je weet maar nooit. Na mijn diagnose heeft hij zijn beste vriend in vertrouwen genomen en verteld over mij, hij vond het nl erg moeilijk dat hij met niemand over mijn ziekte kon praten. Dat zijn idd de lastige kanten van minnaarschap. Heb jij geen vriendin die je in vertrouwen kunt nemen en aan wie je zijn contactgegevens kunt toevertrouwen, just in case?
Wij hebben nog geen datum geprikt, maar het heeft ook geen haast. Sowieso fijn om elkaar weer te zien na een zeer bewogen jaar!
