Minnaar deel 41

Zowizo schreef: ↑

24-01-2021 00:14

Ik ben ook zo iemand die snel moet huilen als er persoonlijke dingen gevraagd worden, of wanneer ik ruzie heb met iemand... dat is echt voor schut. Dus ja, dan ontwijk ik dat maar liever. Conflict vermijdend ben ik, dat had Roos ook ooit eens gezegd.

Wat schrijf je veel herkenbaars. Ik ben ook bang om te huilen bij anderen omdat iemand mijn pijnpunten kan raken (en eigenlijk wil ik dat juist, niet de pijn maar gewoon laten zien wie ik ben). En omdat ik me dan al schaam voor m’n emotie hou ik me in en bouw ik eigenlijk alleen maar meer spanning op en afstand terwijl ik verbinding wil. Bij anderen vind ik helemaal niet zwak vind als ze huilen. Jammer, zo’n gevoel van voor schut staan. Dan ben je dus eigenlijk bezig met wat anderen vinden en ga je juist niet van jezelf uit, althans dat is hoe ik het zie, ook dus naar mezelf toe. Ik zou willen dat meer mensen voor ‘schut’ zouden durven te staan. Ik vind het juist fijn om de echte ik van iemand te zien. Dat mis ik en heb ik afgelopen jaren gemist van mezelf en daardoor ook van anderen. Het is echt zalig als je je kwetsbaarheden kan delen zonder bang te zijn voor een oordeel.
Dit jaar heb ik ook een afwijzing gehad van iemand terwijl ik me juist bloot stelde. Dat haakte er flink in en mijn reactie is dan in eerste instantie om me terug te trekken en nog meer beschermlaagjes te kweken maar dat wil ik niet. Ik was er emotioneel gewoon nog niet aan toe, straalde veel angst uit en ging echt te weinig van mezelf uit. In een soort constante staat van freeze, flight, fight. Eerlijk gezegd, weinig aantrekkelijk als ik daarop terug kijk maar die wat diepgaandere gesprekken -al is het in kleine stapjes- ik teken ervoor.