Minnaar deel 42

24-01-2021 14:00 3002 berichten
Al 41 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars en/of minnaarrelaties in het algemeen.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden.....

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen. Elkaar een spiegel voorhouden, prima, maar behandel elkaar vooral met respect!

Offtopic: Vind je het alleen maar leuk om je ongezouten ongenoegen over vreemdgaan an sich hier te komen verkondigen, open dan vooral je eigen topic!

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Link naar vorige topic:
seks/minnaar-deel-41/list_messages/4701 ... #p32452245

Voorgaande delen:
seks/minnaar/list_messages/15890
seks/minnaar-deel2/list_messages/43196
seks/minnaar-deel3/list_messages/51194
seks/minnaar-deel-4/list_messages/59003
seks/minnaar-deel-5/list_messages/62401
seks/minnaar-deel-6/list_messages/65592
seks/minnaar-deel-7/list_messages/69657
seks/minnaar-deel-8/list_messages/72514
seks/minnaar-deel-9/list_messages/74774
seks/minnaar-deel-10/list_messages/77269
seks/minnaar-deel-11/list_messages/82635
seks/minnaar-deel-12/list_messages/87456
seks/minnaar-deel-13/list_messages/92355
seks/minnaar-deel-14/list_messages/107002
seks/minnaar-deel-15/list_messages/134630
seks/minnaar-deel-16/list_messages/145365
seks/minnaar-deel-17/list_messages/153641
seks/minnaartopic-deel-18/list_messages/163798
seks/minnaar-deel-19/list_messages/176186
seks/minnaar-deel-20/list_messages/191153
seks/minnaartopic-deel-21/list_messages/202110
seks/minnaar-deel-22/list_messages/215589
seks/minnaar-deel-23/list_messages/227219
seks/minnaar-deel-24/list_messages/231529
seks/minnaar-deel-25/list_messages/236190
seks/minnaar-deel-26/list_messages/242091
seks/minnaar-deel-27/list_messages/246066
seks/minnaar-deel-28/list_messages/257409
seks/minnaar-deel-29/list_messages/268891
seks/quot-minnaar-quot-deel-30-alweer/l ... ges/288657
seks/minnaar-deel-31/list_messages/301457
seks/minnaar-deel-32/list_messages/318979
seks/minnaar-deel-33/list_messages/345287
seks/minnaar-deel-34/list_messages/362233
seks/minnaar-deel-35/list_messages/378927
seks/minnaar-deel-36/list_messages/393194
seks/minnaar-deel-37/list_messages/431927
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929
seks/minnaar-deel-39/list_messages/451347
seks/minnaar-deel-40/list_messages/465483
Rooss4.0 schreef:
20-05-2021 17:45
En dat ook. Date 2.. spannont!!

Weet je (ex)man al dat je aan het daten bent, vlieg? Een poosje geleden schreef je dat het bijna een beetje als vreemdgaan voelde nog steeds. Hoe is dat nu?
Hij weet het niet, maar ik weet ook niet wat hij uitspookt verschillende avonden per week. Als hij het vraagt zou ik het wel eerlijk vertellen, maar voorlopig is het allemaal nog maar zo pril, een tweede date, dat ik dit liever voor mij houd. Ex en ik hebben dat ook zo afgesproken, dat we het niet van elkaar hoeven weten.

Het voelt niet meer echt als vreemdgaan, misschien mede omdat ik een paar goede vrienden in mijn omgeving hebben die weten van de date(s). Dus dat maakt het wel anders dan vreemdgaan. Ik kan maandag op mijn werk gewoon tegen collega’s zeggen dat ik een superfijne (of superkut) date heb gehad.
Rooss4.0 schreef:
20-05-2021 17:27
Heb ik inderdaad ook vaak gehoord ja. Alsof zo'n man die lastige thuissituatie moet compenseren. Wat ik altijd wel een beetje pijnlijk vind is dat zo'n man na gedane moeite aan de kant gezet wordt als de vrouw in kwestie weer op de rit staat. Dit hoor ik namelijk ook vaak! Ik snap hoe het werkt maar een beetje verdrietig vind ik het wel.
Dan is die man ineens saai en weinig spannend en het niet meer waard om het een leven lang mee vol te houden.

Kan niemand wat aan doen maar toch vind ik het altijd een beetje verdrietig. Ook voor de kinders die uit zo'n stabiele relatie zijn ontstaan.
Je hoort het vaker ja, zeker op de relatiepijler.
Er was bij mij geen sprake van compensatie. Ik was er ook niet bewust naar op zoek maar mijn exen waren gewoon veilig gehecht en stabiel, hoewel ik bij mijn laatste ex in het begin dat hele onveilige wel heb gevoeld. Ik dacht dat hij bindingsangst had, nou niet dus, alleen in het eerste jaar. Ik gedroeg me in die relaties ook stabiel want er was niks onveiligs. Het enige wat ik wist is dat dat onrustige en alle drama van mijn moeder niet aan mij besteed was, nog steeds niet.
Als ik kijk naar al mijn exen doen ze me niet aan mijn ouders denken. Misschien beiden lichtelijk aan mijn vader als ik kijk naar niet bij je gevoel kunnen komen en dat vermijdende maar dat kan ik zoveel mensen toeschrijven. Alleen die jongen van vorige jaar (en het jaar deed me aan mijn moeder denken, dat was ook geen succes. Toen pas werd ik op alle mogelijke manieren getriggerd in binding- en verlatingsangst mechanismes. Dat was uitputtend en uiteindelijk weinig aantrekkelijk. Maar ik schrok er wel van, dat ik dus ineens voor type ‘foute’ man met heel veel issues viel en dat ik mezelf erin verloor. Dat wil ik absoluut niet meer en ben toen hier gaan lezen en een aantal boeken. Er vielen veel kwartjes. Liever een beetje veiligheid met gespeelde onveiligheid, zoiets.
anoniem_372700 wijzigde dit bericht op 20-05-2021 21:04
22.88% gewijzigd
Dat herken ik ook zo, StardustZiggy. Ik weet nog dat mijn vader (een belg) ooit tegen mij zei dat al mijn (ex)vriendjes zo’n “brave mannekes” zijn. Telkens als ik een jongen naar huis bracht, dan was dat inderdaad een veilig gehechte jongen die me stabiliteit kon geven. Geen badass hippie met een drankprobleem, zoals mijn ouders.

Ik had in mijn jeugd een beste vriend die eigenlijk de jongere versie van mijn vader was. Iedereen dacht dat hij en ik ooit een koppel zouden zijn, en voor mij was dat echt absoluut niet aan de orde. Ik hoef geen mini-papa of mama als lief. Ik knap daar enorm op af. Ik schaam me er een beetje voor, maar ik heb zelfs vriendschappen laten verwateren om die reden. Een goede vriendin trouwde met een manipulatieve alcoholist en ik wil dit gewoon niet in mijn leven hebben (ze emigreerden overigens naar Australië, dus dat hielp ook niet).

De koffiedate man komt trouwens ook uit een normaal, veilig gezin. Volgens mij geen alcohol of andere verslavingen, alleen helaas een crazy ex girlfriend die de moeder van zijn kind is. De rollercoasters die ik bij hem ervaar zijn door de verliefdheid :heart:

Ik zit nu in bad. Alles een beetje bijgewerkt met een scheermes en nu een maskertje op mijn hoofd, zodat ik er stralend(er) uit zie.
Alle reacties Link kopieren
Zo veel geschreven!

@muurvliegje, heel veel plezier met koffiedateman. Geniet heerlijk met elkaar! Een mooie fase.

@rooss, je afgelopen weekend klinkt super! Heerlijk!

@lois, wat goed!!!! Superfijn van je goede uitslag :cheer2:

@zowizo, ik meen ook te lezen hoe je de herhaling opzoekt (niet bewust natuurlijk). Juist het voorzichtige bouwt denk ik zelfs verwachting op en je legt de macht bij de man neer. Rooss schreef dat elke afwijzing een oeroudstukje in je raakt. Als ik je lees denk ik zelfs, je stuurt dat oeroude stukje, die jongere Zowizo, steeds opnieuw hartstikke kwetsbaar de wereld in. Op zoek naar die jongen die haar wél gaat vertellen en laten voelen dat ze leuk en mooi en de moeite waard is. Ik denk dat je haar wat beter moet (leren) beschermen. Het is niet de man die jou zekerheid moet geven, maar de volwassen zowizo van nu die de kwetsbaarheid van dat meisje moet beschermen. En dat is niet door hardheid of een pantser in te bouwen, maar door die oude pijn echt te zien en (h)erkennen en leren daarvoor te zorgen. De angst voor de beerput is erger dan de beerput zelf. Ik sluit me aan bij StardustZiggy, je gaat dan ook juist voelen dat je meer kan dan je weet op dit gebied. Ik verwacht dat je dan juist minder bevestiging nodig zult hebben, een ander soort man zal uitzoeken en een afwijzing je ook minder diep zal raken.

Patronen in relaties herken ik met lief2, wij hebben elkaar niet voor niets uitgezocht (totaal onbewust natuurlijk). Maar het is prima zo, we zijn ons er beiden van bewust en praten er regelmatig over. Het geeft ruimte om te onderzoeken en te helen en we zijn ons ervan bewust dat onze relatie ook deels deze functie heeft. Voelt mooi en warm, soms kwetsbaar, maar dat hoort erbij.

Heerlijk en herkenbaar om over al het verlangen te lezen verder 🥰 (kutpavlov ook herkenbaar Ziggy haha! Maar is inmiddels wat afgenomen ;-D )

@LS, hoe gaat het met jou?
Ah de voorbereidingen, spannend.

Haha, dat van die brave mannekes maar dan op z’n Nederlands heb ik ook weleens gehoord. En tot m’n negentiende werd ik voor non uitgemaakt omdat ik zo saai was in mijn moeders ogen. Prima hoor, ik was ervan overtuigd dat mijn tijd wel zou komen.
Net als jij Muurvliegje wil ik liever geen kopieën van mijn ouders in mijn leven hebben. Maar toch, pas sinds vorig jaar zie ik de gelijkenissen van een jeugdvriendin en mijn moeder, incl. de negeermethodes. Dat vond ik opmerkelijke constatering.

Hoe dan ook, veel plezier morgen!

Hee, goed, je te zien Sail. Ik sluit me aan aan je bericht aan Zowizo. Ook ik denk wat patronen te zien maar soms moet je eerst flink vallen voordat je denkt ‘en nu is het genoeg’ of het het blijft wat aan de oppervlakte, ook mogelijk. Het heeft niks met puinhoop te maken of dat er iets mis met je is. Mij heeft oa therapie (en ook boeken) geholpen om dingen sneller te doorzien, om sneller rode vlaggen te herkennen, om mezelf nog wat beter te waarderen. Alles gaat net even wat bewuster, voor mij is het een grote winst. En eerlijk is eerlijk, dat houdt niet in dat ik nu ineens ben veranderd maar het geeft me een soort algemene mildheid over mezelf en naar anderen. Het geeft net even dat stukje extra kwaliteit maar goed, ik wil je ook weer niet iets aanpraten. Belangrijkste is dat jij doet waar je je goed bij voelt. En op een zak rammen is ook lekker afreageren met een schouderklopje aan jezelf met heel veel liefde.
Die foto van dat kleine meisje waar Rooss het over had, heb ik tevoorschijn getoverd. Niet omdat ik het zwaar heb maar omdat het zo’n leuk kind was (en is).
anoniem_372700 wijzigde dit bericht op 20-05-2021 20:54
52.03% gewijzigd
Rooss4.0 schreef:
20-05-2021 18:06
Met een lul eraan vast? :biggrin:

Only in my mind... :A:
Alle reacties Link kopieren
StardustZiggy schreef:
20-05-2021 20:27
Die foto van dat kleine meisje waar Rooss het over had, heb ik tevoorschijn getoverd. Niet omdat ik het zwaar heb maar omdat het zo’n leuk kind was (en is).
Goed zo!

Kleine Rooss kreeg hier ook ooit een prominent plekje. Een kleutertje in een dingestkleurig (zo oud is ie dus) jurkje met een spleetje tussen haar tanden, schattigheid!
Helaas is haar lijstje stukgevallen, echt heel jammer. Maar in wezen is het ook niet meer nodig, ik heb haar geleerd te koesteren en het verlangen daarnaar is ook weer afgezakt. Het is goed zo.
Maar het kan heilzaam zijn om dat kind af en toe even te omgeven met aandacht en liefde. Gewoon in gedachten, in je hart.
...
Ah, spleetje tussen haar tanden met lief jurkje, heel zoet.

Op mijn foto ben ik drie of vier jaar oud. Beetje hippie kleding aan, zwart corduroy jasje met kleine bloemetjes, daaronder een jurkje met bloemetjes en een bruin shirtje. Ik blaas met rode wangetjes en pretoogjes op een handgemaakt houten fluitje dat eruit ziet als een sigaar.
...
anoniem_403113 wijzigde dit bericht op 24-05-2021 17:03
98.89% gewijzigd
@summer

Ik begrijp heel goed dat je geen zin hebt in het onderzoeken van een diepere laag maar wat zijn spiegels dan wel voor jou? Omdat je met uitroepteken schrijft dat je dit wil? Als je zelf beslist welke voorwaarde aan het spiegelen zit dan zijn het geen spiegels.
anoniem_366979 wijzigde dit bericht op 21-05-2021 13:30
39.18% gewijzigd
...
anoniem_403113 wijzigde dit bericht op 24-05-2021 17:04
99.17% gewijzigd
@summer ik zal de quoot weghalen. Ik wist niet dat je dit niet wil.
Ik vind juist ervaringsverhalen en het delen van een persoonlijk proces net zo leerzaam als een professionele kijk.
Het valt me vaker op dat mensen in het vak zelf graag achter een muur blijven.
Maar ik begrijp je standpunt.
StardustZiggy schreef:
20-05-2021 22:54
Ah, spleetje tussen haar tanden met lief jurkje, heel zoet.

Op mijn foto ben ik drie of vier jaar oud. Beetje hippie kleding aan, zwart corduroy jasje met kleine bloemetjes, daaronder een jurkje met bloemetjes en een bruin shirtje. Ik blaas met rode wangetjes en pretoogjes op een handgemaakt houten fluitje dat eruit ziet als een sigaar.
Wat lief al die gekoesterde meisjes.
Ik heb dit ook een aantal jaar geleden gedaan. Haar blik is mijn grootste spiegel..
...
anoniem_403113 wijzigde dit bericht op 24-05-2021 20:48
96.65% gewijzigd
Nada njente.
anoniem_372700 wijzigde dit bericht op 24-05-2021 07:12
Reden: Geen toegevoegde waarde
97.39% gewijzigd
Ik twijfelde om op anoniem te gaan, dat kijk ik even aan maar ik heb er een punt achter gezet. Dat is klote. Ik heb nergens spijt van en het was een mooi kortstondig avontuur. Ik heb geproefd van het minnaren. De seks was gaaf maar ja, wat moet ik met die gevoelens enzo? Het afwachtende en afhankelijke maakt dat ik ermee stop. Dat voelt niet lekker. Lastig hoor want een relatie hoef ik momenteel nou ook weer niet. Maar eens goed nadenken wat ik wil.

Hoe is het met de anderen?
@Stardustziggy oohh hoe komt dat zo ineens? Zoals ik kon lezen in je posts had je wel een goeie balans gevonden? Je bedoelt de gevoelens van het aandachtsmonster zoals dat hier zo mooi genoemd wordt? Of had je andere gevoelens? Je mag me altijd een PB sturen hoor! Vervelend dat je je zo rot voelt! :hug:

Hier geen nieuws. Alles rustig en geen contacten.
@Zowizo, lief! Misschien was die balans er vanaf het begin niet zo als ik ernaar terug kijk. Ik ging er vol enthousiasme in want spannend en avontuur en schreef met hetzelfde enthousiasme naar hem als hier, heel kwetsbaar maar ook met leuke verhalen (seks gerelateerd). Daar had ik echt lol in. Omgekeerd werd er vooral in het begin in mij geïnvesteerd en daarna onderhoud. Dat werd naar mijn gevoel steeds schever. Dat ging wringen, denk ik. Ik begon me steeds meer af te vragen of hij wel zo geïnteresseerd was in mijn schrijfsels en in mij. Andere gevoelens, ik weet het niet, ik zou het zelf willen omschrijven als warme gevoelens, niet zozeer verliefd maar ik zou het kunnen worden. Ik vond hem echt leuk. In die zin nog goed behapbaar. Enerzijds had ik niet zoveel verwachtingen, als in, ik hoef geen relatie maar onderhuids wilde ik wel belangrijk zijn en minder dat inwisselbare gevoel dat ik steeds meer kreeg. Ik kon niet goed tegen zijn vage termen, wist eigenlijk niet zo goed wat hij nou van mij verwachtte. Blijkbaar een soort wel de lusten niet de lasten verhaal. Het stomme is dat ik dat ook wil maar ik wist niet goed wat ik aan hem had. Als we samen waren wel want dan is die ruis van afstand er niet. Dat was het ‘em nou juist. Verder waren er behalve mailen weinig contactmomenten. Dus toen hadden we eindelijk een bel afspraak en ik denk dat ik daarvan te hoge verwachtingen had. Ook door de manier waarop hij daarvoor naar mij mailde, het kwam heel enthousiast over. Het gesprek was tja, een beetje een deceptie met nul connectie. Het ging over hemzelf en daarna wurmde ik mezelf erin. Het werd redelijk abrupt beëindigd want blijkbaar zou zij weer thuiskomen. Ik hield er een kil gevoel aan over. Waar was mijn maatje waar ik eerst zulke leuke gesprekken mee voerde? Maakt ook niet uit aan wiens kant dat lag. Het was op werk (ik had er een pauze voor ingepland van te voren, dat alleen al, ik paste me dus zwaar aan aan zijn agenda) en daarna keek ik volgens een collega heel sjaggie. Dat sjaggie gevoel was in no time weg vrij want daarna hele leuke avond gehad maar het deed iets met mij.
Ik weet dat minnaar relaties niet optimaal zijn, veel ruimte voor ruis door afstand, de aandachtsmonster etc. Ik wilde de regie terug, van mezelf uitgaan en niet meer die afwachtende houding maar ik gun mezelf ook wat meer. Iets meer spontaniteit en effort aan beide kanten. In die zin zou je kunnen zeggen dat ik meer verwachtte.
Het gaat nu wel. Hele onrustige nacht gehad en een beetje leeg. Ik wilde het eerst heel sjiek afsluiten door het helemaal bij mezelf te laten maar ik voelde me na zijn reactie ook heel geërgerd. Ik kreeg steeds meer de indruk dat hij een naïef volgzaam minnaresje die alles leuk vond zocht, en hoe pleaserig ik soms ook overkom, dat ben ik niet. Zodra ik kritiek uit of confronteer haakt hij helemaal af, geeft het op etc. En ach, misschien ben ik ook echt zo’n vrouw die gewoon nog wat duidelijker moet aangeven wat ze wil. Dat heb ik niet goed gedaan. Ik vind het lastig. Ik gaf zelf ook tegenstrijdige berichten aan hem door waarmee ik mezelf in de vingers sneed. Niet handig.
anoniem_372700 wijzigde dit bericht op 25-05-2021 18:11
6.58% gewijzigd
Je beschrijft het wel heel goed en het is ook heel herkenbaar wat je zegt. In het begin is het nog allemaal nieuw en is er enthousiasme van 2 kanten en als dat dan verminderd dan voelt het scheef en idd onrustig. Ik begrijp dat je er dan liever mee wil stoppen dan door gaan met een toch wel vervelend gevoel ook al zijn de momenten samen wel de moeite waard. Beter kies je dan idd voor jezelf.

Ik herken in ieder geval heel veel uit je post, ik voelde namelijk hetzelfde en achteraf had ik ook eerder aan de bel moeten trekken of het misschien wel beëindigen ook omdat het scheef zat. Maar ik was er niet "sterk" genoeg voor denk ik. Wilde hem niet missen.
Het is ook echt dubbel Zowizo. Ik wil(de) hem niet missen. Voelde me gisteren een soort van sterk, zo van kappen op het hoogtepunt. In de veronderstelling dat het op langer termijn beter voor me zou zijn, als een daad van liefde voor mezelf, blabla. Goh, wat voelde ik me even trots, heel even.
Tegelijkertijd voelt het als een cirkel waar Sail of iemand anders eerder over schreef die ik maar niet kan doorbreken. Bij teveel gevoel of als iemand te dichtbij kom, word ik bang. Ga ik ineens moeilijk doen, in de paniek, tegenstrijdigheden etc. Het frustreert me mateloos. Ik was namelijk degene die ineens wilde doseren (maar deed het zelf niet). Hij wilde samen koken. Ik ‘neehee, eng’ en ondertussen ernaar smachten. Ik ging ook moeilijk doen omdat hij zijn t-shirt wilde achter laten en al helemaal toen hij begon over zijn sloffen (‘neehee, niet in mijn huis’). En het dan raar vinden dat de ander daar tureluurs van word. Echt, what’s wrong with me? En aan de andere kant zie ik ook ‘dingetjes’ bij hem maar dat hou ik voor mezelf.
anoniem_372700 wijzigde dit bericht op 25-05-2021 18:08
19.44% gewijzigd
StardustZiggy schreef:
24-05-2021 09:30


Ach Stardust, wat onverwachts en triest om te horen allemaal, kan me goed voorstellen dat je een onrustige nacht hebt gehad en met een leeg gevoel achterblijft. Denk dat dit laatste ook nog wel een poosje zal aanhouden, ik herken de situatie en het gevoel wat ik daarbij kreeg.

Weet je, we hebben het er hier al vaker over gehad dat het minnaren niet altijd even makkelijk is en het uiteindelijk draait om een goeie balans. En ja, bij een gebonden minnaar is het een feit dat je als minnares gebonden bent aan zijn beperkte mogelijkheden van kunnen afspreken of contact te hebben, dus die ongelijkwaardigheid is een feit. Echter houdt dit niet in dat alleen hij de spelregels mag bepalen en alles gebeurd wanneer het alleen hém uitkomt. Dit is een zeer herkenbaar punt waar wij (vooral) het eerste jaar vele discussies over hebben gevoerd. Effort hoeft ook in een minnaarrelatie niet enkel vanuit de minnares te komen en dat zij zich volledig dient te schikken naar zijn gebondenheid. Hier zal vast weer commentaar op komen, maar ook hij heeft hierin de keuze ‘take it or leave it’, zeker als je dit al vanaf het begin kenbaar hebt gemaakt en samen de spelregels hebt bepaald. En dan nog is het van belang deze spelregels van tijd tot tijd opnieuw te bespreken als de balans weer zoek dreigt te raken.

Mij is in al die jaren nl opgevallen dat als hij zijn ‘buien’ had, hij vaak benoemde dat hij nu eenmaal beperkt was, lekker makkelijk! Als ik daar dan tegenin ging of hem duidelijk aangaf dat hij over mijn grenzen ging, belandden wij weer in dezelfde discussie. Dat waren de momenten dat ik m in zn eigen sop gaar liet koken en ook weleens dates cancelde, juist om de regie in eigen handen te houden. En nee, dat vond ik ook niet makkelijk, maar wel nodig om hem duidelijk te maken dat ik niet enkel zijn speeltje was die hij uit een hoek kon halen wanneer het alleen hém uitkwam. Nogmaals, de spelregels bepaal je samen en ook de effort mag je van beiden kanten verwachten. En meestal kwam hij er dan zelf ook weer wel op terug na er even over nagedacht te hebben en kon er opeens wél wat meer. Je moet hem er helaas wat vaker weer aan herinneren is mijn ervaring ;-)

En ook al weet je voor jezelf dat je geen relatie wilt of hier nog niet aan toe bent, dan nog zijn de gevoelens die om de hoek komen kijken gewoon menselijk en heb je daar ook mee te dealen en dat is sowieso niet altijd even makkelijk. Het ene moment deal je hier ook makkelijker mee dan het andere moment en is van zoveel andere factoren afhankelijk.

Even over jullie belafspraak, dat is natuurlijk erg lomp van hem om dat te plannen als zij ieder moment thuis kan komen, ook ik zou daar enorm geïrriteerd over zijn. Dan verzet je de afspraak in overleg naar een ander moment of hij zorgt ervoor dat hij even elders is zodat je wel in alle rust contact kunt hebben, zo moeilijk is dat niet en ik neem aan dat hij niet vastgeketend aan de verwarming thuis ligt, toch?

Wel ontzettend balen dat het zo heeft moeten lopen Stardust, maar wel goed dat je je grenzen hebt aangegeven. Als hij enkel een volgzaam type minnares wilt, dan zoekt ie maar lekker verder. En ik weet dat je hier niets aan hebt, want het is gewoon kut als het zo loopt, maar ook een gebonden minnaar mag best zuinig zijn op een goeie minnares, ook hij plukt hier namelijk de vruchten van!

:hug:
anoniem_22918 wijzigde dit bericht op 24-05-2021 11:04
Reden: Toch quote weggehaald
9.73% gewijzigd
Zowizo schreef:
24-05-2021 10:16

Maar ik was er niet "sterk" genoeg voor denk ik. Wilde hem niet missen.

Denk dat dit bij heel veel minnaressen speelt, zeker als je naast geweldige seks ook op andere vlakken enorm klikt. Ik had hier in het begin ook wel last van en dat weerhield mij er soms ook van mijn frustraties uit te spreken. Tóch heb ik dat op een gegeven moment wel gedaan, want ik merkte dat het er langzaam in sloop dat de balans enorm zoek dreigde te raken. Achteraf gezien heeft hij dat juist gewaardeerd zei hij later, ook dat hij deze duidelijkheid nodig had om hem te doen beseffen dat het niet enkel om de seks ging.

Denk niet dat dat zozeer met ‘sterk zijn’ te maken heeft hoor, maar ik vind dat je jezelf gewoon enorm tekort doet als je je niet uitspreekt. Je hebt toch ook een fijn leven zonder hem, dus waarom niet voor jezelf opkomen? Denk dat het eerder met zelfliefde te maken heeft dan met sterk zijn.
loisnvt schreef:
24-05-2021 10:50
Even over jullie belafspraak, dat is natuurlijk erg lomp van hem om dat te plannen als zij ieder moment thuis kan komen, ook ik zou daar enorm geïrriteerd over zijn. Dan verzet je de afspraak in overleg naar een ander moment of hij zorgt ervoor dat hij even elders is zodat je wel in alle rust contact kunt hebben, zo moeilijk is dat niet en ik neem aan dat hij niet vastgeketend aan de verwarming thuis ligt, toch?

:hug:
Nou, dat gevoel van vastgeketend aan de verwarming kreeg ik wel en zo gaf hij dat ook naar mij toe aan. De eerste weken waren het echt hele toffe telefoongesprekken. Daarna na de eerste date reeks was het twee en een halve week niet mogelijk om even te bellen. Van heel veel naar heel weinig. Dat was de eerste wrijving. Met moeite gaf hij toe toen ik er in een telefoongesprek (ineens kon het wel) wat van zei. Dat kweekt mij een onbestemd gevoel. Alleen als zij sliep, mailde hij mij. Verder niks tussendoor, ik vind dat raar. Dat is daarna ook niet veranderd. Ik moet aandringen op een belafspraak en dat bedoel ik met effort. Zo houd je de connectie ook niet meer warm, dan neemt mijn interesse af want ik wil iemand die net zo hard smacht naar mij als ik naar hem en dan heb ik het over het seksuele deel.
anoniem_372700 wijzigde dit bericht op 25-05-2021 18:20
21.54% gewijzigd
loisnvt schreef:
24-05-2021 11:01
Denk niet dat dat zozeer met ‘sterk zijn’ te maken heeft hoor, maar ik vind dat je jezelf gewoon enorm tekort doet als je je niet uitspreekt. Je hebt toch ook een fijn leven zonder hem, dus waarom niet voor jezelf opkomen? Denk dat het eerder met zelfliefde te maken heeft dan met sterk zijn.
Is ook zo en toch heb ik het ook niet goed gekund. Ik dacht het maar ik voelde in die zin bij hem de ruimte dan weer niet en eerlijk gezegd wist ik daarin niet wat ik aan hem had. Hij kwam zo over als het slachtoffer van zijn situatie dat ik inschikte en dat deed ik met liefde hoor maar nee, vrijdag knapte er iets in mij.
anoniem_372700 wijzigde dit bericht op 25-05-2021 23:03
25.40% gewijzigd
StardustZiggy schreef:
24-05-2021 11:12
Het is dan niet fijn als je elkaar de dag erna niet kan spreken. Dat is het nadeel van gebonden mannen.

Ik denk niet dat dit alleen bij gebonden mannen is, maar gewoon afhankelijk van personen in het algemeen. Je schrijft zelf dat de telefoongesprekken in het begin wél konden, toen was hij toch ook gebonden?

Ik zei minnaar ooit ook toen ik hem al dagen daarvoor een vraag had gesteld via kik en hij aangaf zgn geen moment te hebben gehad even kik te openen dat ik dat kolder vond. Vroeg hem of hij soms nooit moest poepen (weet dat hij dan online kranten las hahahaha) of zijn vrouw niet douchte? Serieus, verzin dan een betere smoes.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven