Seks
alle pijlers
Minnaar
zaterdag 7 maart 2009 om 14:34
Dat is toch precies wat ik bedoel.... Als de balans doorslaat naar gevoel in plaats dat je ratio overheerst...
Het voorbeeld van denken over een toekomst samen is voor mij een teken dat de balans naar de andere kant is overgeslagen. Net zoals het teken dat je geen controle meer hebt over je gevoel voor iemand.... dan ben je dus verliefd op iemand....
Het voorbeeld van denken over een toekomst samen is voor mij een teken dat de balans naar de andere kant is overgeslagen. Net zoals het teken dat je geen controle meer hebt over je gevoel voor iemand.... dan ben je dus verliefd op iemand....
zaterdag 7 maart 2009 om 14:38
Dat lukt ons erg goed. We hebben allebei hetzelfde uitgangspunt. We blijven altijd bij onze nr1 omdat we dat graag willen, niet omdat het moet. Maar we zijn allebei heel open over het feit dat we erg gek op elkaar zijn. Ik vertel haar heel vaak dat ik verliefd op haar ben, van haar houdt. En zij mij ook. Daarin hebben we geen terughoudendheid en zijn niet bang dat de ander het minder zou voelen. We zijn gewoon erg zeker van onze liefde voor elkaar.
zaterdag 7 maart 2009 om 15:03
Ja dat bedoel ik. Je verliefdheid heeft ook een beetje te maken me de onzekerheid dat je de controle over jezelf verliest. Zodra je die controle weer terug hebt is het weer een fijn gevoel zonder dat je je zorgen hoeft te maken. En dan zijn de verliefde gevoelens weer leuk in plaats van dat ze je aan het denken zetten.
zaterdag 7 maart 2009 om 19:03
[quote]MeneerDeRaaf schreef op 06 maart 2009 @ 19:45:
Bij mij is het net zo als bij Graaggedaan en stew. Wel verliefd, maar niet van plan om mijn nr1 "in te ruilen" voor mijn sv. Ondanks verliefde gevoelens wordt het verstand echt niet totaal uitgeschakeld hoor. Natuurlijk weet ik dat een echte relatie met mijn sv niet tot een eeuwig walhalla van alleen maar verliefdheid en superseks zal leiden. Bovendien zou het veel mensen ontzettend veel verdriet doen. Zij denkt daar precies hetzelfde over. Vergelijkingen gaan altijd mank, maar ik denk dat die van Graaggedaan over twee kinderen best een beetje in de buurt komt.
Ik schrijf hier vrijwel niet over mijn nr1, omdat dit topic over minnaars gaat, maar dat wil zeker niet zeggen dat ik met haar ongelukkig ben. Mijn ervaring op dit topic is dat dit altijd tot enorme discussies leidt en vooral dat wat ik daarover zeg vaak niet wordt geloofd, dus het lijkt me niet zo nuttig om dat allemaal te gaan herhalen, maar zo voel ik het wel.
Verder nog een antwoord op de vraag over de overgang tussen sv en thuis. Dat is inderdaad best lastig. Bij mij zit er minimaal altijd een buffer van een uur in de auto tussen. Als het kan probeer ik te zorgen voor een extra buffer, in de zin van werken of nog iets anders gaan doen. Verder is zo'n overgang natuurlijk best lastig, maar iedereen heeft per dag een paar keer een overgang naar een heel andere rol. Je staat op als echtgenoot of vriend en ouder, daarna wordt je collega, als je naar klanten gaat wordt je leverancier. Al die rollen zijn totaal anders en beginnen en eindigen nogal abrupt. Meestal weet je partner vrijwel niets van wat je gedurende de dag zoal doet.[/quote]
nu lees ik dit even puur plat, zoals het plat beschreven staat.
ik vind dit nogal een stelling zeg.
dus wanneer ben jij nu je zelf??
speel jij dan altijd een rol?
ik lees nu bij het stukje echtgenote termen als...........ouder, vriend, maar niks van liefde, of iets in die geest.
dus zo goed zal je huwelijk dan ook niet zijn, ondanks dat je dat hier ons wel steeds wil doen geloven.
tevens stel jij je nr1 en je sv op gelijke hoogte als een collega of een klant.
ik vind dit een hele koude redening en absoluut niet stroken met de uittingen van je onbegrensde liefde voor je sv.
dus wanneer is iets echt bij jou, of wanneer is het een rol van je?
Bij mij is het net zo als bij Graaggedaan en stew. Wel verliefd, maar niet van plan om mijn nr1 "in te ruilen" voor mijn sv. Ondanks verliefde gevoelens wordt het verstand echt niet totaal uitgeschakeld hoor. Natuurlijk weet ik dat een echte relatie met mijn sv niet tot een eeuwig walhalla van alleen maar verliefdheid en superseks zal leiden. Bovendien zou het veel mensen ontzettend veel verdriet doen. Zij denkt daar precies hetzelfde over. Vergelijkingen gaan altijd mank, maar ik denk dat die van Graaggedaan over twee kinderen best een beetje in de buurt komt.
Ik schrijf hier vrijwel niet over mijn nr1, omdat dit topic over minnaars gaat, maar dat wil zeker niet zeggen dat ik met haar ongelukkig ben. Mijn ervaring op dit topic is dat dit altijd tot enorme discussies leidt en vooral dat wat ik daarover zeg vaak niet wordt geloofd, dus het lijkt me niet zo nuttig om dat allemaal te gaan herhalen, maar zo voel ik het wel.
Verder nog een antwoord op de vraag over de overgang tussen sv en thuis. Dat is inderdaad best lastig. Bij mij zit er minimaal altijd een buffer van een uur in de auto tussen. Als het kan probeer ik te zorgen voor een extra buffer, in de zin van werken of nog iets anders gaan doen. Verder is zo'n overgang natuurlijk best lastig, maar iedereen heeft per dag een paar keer een overgang naar een heel andere rol. Je staat op als echtgenoot of vriend en ouder, daarna wordt je collega, als je naar klanten gaat wordt je leverancier. Al die rollen zijn totaal anders en beginnen en eindigen nogal abrupt. Meestal weet je partner vrijwel niets van wat je gedurende de dag zoal doet.[/quote]
nu lees ik dit even puur plat, zoals het plat beschreven staat.
ik vind dit nogal een stelling zeg.
dus wanneer ben jij nu je zelf??
speel jij dan altijd een rol?
ik lees nu bij het stukje echtgenote termen als...........ouder, vriend, maar niks van liefde, of iets in die geest.
dus zo goed zal je huwelijk dan ook niet zijn, ondanks dat je dat hier ons wel steeds wil doen geloven.
tevens stel jij je nr1 en je sv op gelijke hoogte als een collega of een klant.
ik vind dit een hele koude redening en absoluut niet stroken met de uittingen van je onbegrensde liefde voor je sv.
dus wanneer is iets echt bij jou, of wanneer is het een rol van je?
zaterdag 7 maart 2009 om 19:57
Met wat zijn jullie het eens dan? Ik vind dat je dat dan ook moet onderbouwen. Ik lees het nl zo; met je ouders ga je anders om dan met je neukertje, of dan met je buren of collega's. Met passagiers ga ik ook anders om dan met iemand, die ik nu, even plat gezegd, het liefst voor zijn bek zou willen pompen. Denk je echt dat ik in mijn prive-leven net zo geduldig ben als met sommige zeikerige passagiers? Wat snap je niet?????
zaterdag 7 maart 2009 om 20:02
zaterdag 7 maart 2009 om 20:10
Dat was niet wat DMJN schreef, LL, hij vroeg zich af of MDR zichzelf was. Nu kom je steeds weer met hetzelfde stokpaardje.Ik begrijp echt wel dat je nog steeds niet over je vervelende ervaring heen bent, maar ik vind pas dat je moraliserend mag zijn als jezelf van onbesproken gedrag bent. Ik vind nl dat als je neukertje gebonden is je net zo goed 'fout' bent.Dan moet je ook niet zeggen dat het zijn/haar verantwoordelijkheid is. Dan heb je zelf namelijk ook geen moraal.
zaterdag 7 maart 2009 om 20:18
zaterdag 7 maart 2009 om 20:21
Ben het met MdR en stew eens. Ik ben nl thuis al mezelf, vader en echtgenoot, en zie daar drie rollen. Met drie verschillende gedragingen, nl. ik ga naar mijn vrouw me niet hetzelfde opstellen als naar mijn kids. Maar betekent dat dat ik niet mezelf ben...
En bij bij rest gelijk de vraag aan DMJN: zoals jij hier hier opstelt met je recht doorzee en weinig subtiele teksten, ben je altijd zo, of vooral alleen hier op het forum? Is geen aanval maar gewoon een vraag aangezien ik je niet ken. Maar als het antwoord is dat je irl subtieler kan zijn ben je hier ook niet jezelf volgens je eigen insteek. Of zie je dat toch anders?
Daarbij heb ik van thuis de vrijheid, maar mijn v wil er niks van horen. Ben ik dan dus ook niet mezelf als ik thuis niets laat weten na een sidderende avond met mijn sv?
En bij bij rest gelijk de vraag aan DMJN: zoals jij hier hier opstelt met je recht doorzee en weinig subtiele teksten, ben je altijd zo, of vooral alleen hier op het forum? Is geen aanval maar gewoon een vraag aangezien ik je niet ken. Maar als het antwoord is dat je irl subtieler kan zijn ben je hier ook niet jezelf volgens je eigen insteek. Of zie je dat toch anders?
Daarbij heb ik van thuis de vrijheid, maar mijn v wil er niks van horen. Ben ik dan dus ook niet mezelf als ik thuis niets laat weten na een sidderende avond met mijn sv?
zaterdag 7 maart 2009 om 20:33
Het gaat mij niet om het respect naar sv en terug... ik bedoel geniet en laat genieten... ik heb ook sv's... dus kan geen verwijten maken... ,maar ik ben single... sv's ook....
wat mij dwars zit is dat jullie nr1 geen idee heeft en denkt dat hij/zij in een liefdevolle relatie zit terwijl de wederhelft *verliefd* is..... daar snap ik geen reet van....
wat mij dwars zit is dat jullie nr1 geen idee heeft en denkt dat hij/zij in een liefdevolle relatie zit terwijl de wederhelft *verliefd* is..... daar snap ik geen reet van....
zaterdag 7 maart 2009 om 20:37
zaterdag 7 maart 2009 om 20:42
@LL ik snap waar je je er druk om maakt. Iedereen zijn eigen grenzen en principes, maar probeer niet om anderen volgens jouw principes te laten leven. Je zegt het zelf: genieten en laten genieten. Ik vind het goed dat jij jouw grenzen bewaakt, maar laat anderen ook hun grenzen bewaken. En het kan best zijn dat die voor jou heel onbegrijpelijk zijn en niet uit te leggen.
zaterdag 7 maart 2009 om 20:49
@DMJN: Even over die rollen. Het gaat niet over rollen die je speelt, maar die je hebt. Dat lijkt me wel duidelijk voor iedereen die zelf ook verschillende rollen in de maatschappij heeft (tenzij je natuurlijk ontzettend je best doet om mij expres verkeerd te begrijpen en die indruk krijg ik eerlijk gezegd wel). De rol die ik bijvoorbeeld als ouder heb, is volkomen anders dan de rol die ik als collega heb. Zo komt het namelijk bijzonder weinig voor dat ik mijn collega's moet aansporen om hun bordje leeg te eten, om maar eens iets te noemen. Ik ben dus collega en ik ben ouder, maar de bijbehorende rollen zijn volkomen verschillend.
Dat je mijn gedrag afkeurt is je goed recht. Eerlijk gezegd is dat wederzijds, want als jouw posts op dit forum enigszins overeenkomen met de waarheid, dan heb ik het gevoel dat mijn leven (met inderdaad vele tekortkomingen) alles bij elkaar een positiever bijdrage aan deze wereld levert dan het jouwe. Maar het expres verdraaien van mijn woorden vind ik alleen maar flauw.
Dat je mijn gedrag afkeurt is je goed recht. Eerlijk gezegd is dat wederzijds, want als jouw posts op dit forum enigszins overeenkomen met de waarheid, dan heb ik het gevoel dat mijn leven (met inderdaad vele tekortkomingen) alles bij elkaar een positiever bijdrage aan deze wereld levert dan het jouwe. Maar het expres verdraaien van mijn woorden vind ik alleen maar flauw.
anoniem_78900 wijzigde dit bericht op 07-03-2009 20:50
Reden: woord "het" vergeten
Reden: woord "het" vergeten
% gewijzigd
zaterdag 7 maart 2009 om 20:49
quote:ladylion schreef op 07 maart 2009 @ 20:42:
geen nr 1... dus ja alleen aan mezelf.... Ik belazer niemand heb niemand waaraan ik verantwoording schuldig ben.
Niemand die denkt dat alles goed is.Als je gebonden sv'tjes hebt werk je in mijn ogen wel degelijk mee aan bedrog. Als jij er niet aan zou meewerken werd zij vrouw niet belazerd. Of denk je dan soms ook , als ik het niet doe ,is er wel iemand anders.....? Dat is precies hetzelfde als een gestolen fiets van een junk kopen.
geen nr 1... dus ja alleen aan mezelf.... Ik belazer niemand heb niemand waaraan ik verantwoording schuldig ben.
Niemand die denkt dat alles goed is.Als je gebonden sv'tjes hebt werk je in mijn ogen wel degelijk mee aan bedrog. Als jij er niet aan zou meewerken werd zij vrouw niet belazerd. Of denk je dan soms ook , als ik het niet doe ,is er wel iemand anders.....? Dat is precies hetzelfde als een gestolen fiets van een junk kopen.
