Seks
alle pijlers
Na 8 jaar penetratie nog steeds moeizaam en heel weinig zin
zondag 10 maart 2019 om 17:23
Ik probeer het kort te houden, maar heb eigenlijk wel veel te vertellen/vragen.
Ik ben 24 en heb 8 jaar een relatie met mijn vriend. We wonen bijna twee jaar samen, houden heel veel van elkaar en alles is zeg maar erg leuk.
Seks is wel altijd een beetje een dingetje. Penetratie is nooit vanzelfsprekend geweest en zelfs na al die jaren, soms nog steeds een beetje pijnlijk. We hebben ontdekt dat het heel erg helpt als we een vibrator gebruiken op mijn clitoris. Dan pas raak ik voldoende ontspannen voor penetratie en kan 'de pret beginnen'. Seks is dan ook altijd fijn, we komen beiden klaar en nadien denk ik altijd: "Dit moeten we vaker doen". Maar dat gebeurt dus niet.
Online lees ik dat 1x per week het gemiddelde is, maar bij ons neigt het eerder naar 1x per maand. We vinden het allebei niet zo erg maar met momenten (zoals nu) schaam ik me er heel erg voor, voel ik me abnormaal en wil ik er aan werken om vaker zin te hebben in seks en hem meer te bevredigen. Soms denk ik dat ik aseksueel ben maar ik ben op zich wel geïnteresseerd in seks: ik lees graag artikels over ervaringen, hou van informatieve filmpjes over gekke fetishes enz. en vind seks, als het ervan komt, wel heel fijn en geil. Ook masturbeerde ik vroeger graag. Ik heb al een aantal boeken gelezen over het meer zin krijgen in seks maar tot nu toe met weinig resultaat. Ik ben gewoon zeer zelden geil. (Hij heeft wel vaak zin in seks, maar accepteert het als ik niet wil.)
Ik heb vaak gedacht dat mijn lage libido aan de pil te wijten is. Ik weet alleen niet hoe mijn libido is zonder de pil, aangezien ik deze neem sinds mijn 13de. Ik ben al wel naar een lagere dosis overgeschakeld, maar helaas zonder resultaat.
In verband met de moeizame penetratie heb ik ook gedacht dat ik vaginisme heb, maar heb op zich nooit een traumatische ervaring meegemaakt ofzo. Een tampon inbrengen bijvoorbeeld vraagt wel weer heel veel moeite, waardoor ik het bijna nooit meer heb willen proberen.
Ondanks dat we zo weinig seks hebben zijn we wel heel lichamelijk met elkaar. We kussen en knuffelen heel de tijd of raken elkaar speels aan op meer erogene zones.
Er is dus enerzijds moeite met penetratie
en anderzijds heel weinig zin in seks.
Heeft iemand ervaring met één van deze dingen en/of kunnen jullie tips geven?
Alvast mega bedankt!
Ik ben 24 en heb 8 jaar een relatie met mijn vriend. We wonen bijna twee jaar samen, houden heel veel van elkaar en alles is zeg maar erg leuk.
Seks is wel altijd een beetje een dingetje. Penetratie is nooit vanzelfsprekend geweest en zelfs na al die jaren, soms nog steeds een beetje pijnlijk. We hebben ontdekt dat het heel erg helpt als we een vibrator gebruiken op mijn clitoris. Dan pas raak ik voldoende ontspannen voor penetratie en kan 'de pret beginnen'. Seks is dan ook altijd fijn, we komen beiden klaar en nadien denk ik altijd: "Dit moeten we vaker doen". Maar dat gebeurt dus niet.
Online lees ik dat 1x per week het gemiddelde is, maar bij ons neigt het eerder naar 1x per maand. We vinden het allebei niet zo erg maar met momenten (zoals nu) schaam ik me er heel erg voor, voel ik me abnormaal en wil ik er aan werken om vaker zin te hebben in seks en hem meer te bevredigen. Soms denk ik dat ik aseksueel ben maar ik ben op zich wel geïnteresseerd in seks: ik lees graag artikels over ervaringen, hou van informatieve filmpjes over gekke fetishes enz. en vind seks, als het ervan komt, wel heel fijn en geil. Ook masturbeerde ik vroeger graag. Ik heb al een aantal boeken gelezen over het meer zin krijgen in seks maar tot nu toe met weinig resultaat. Ik ben gewoon zeer zelden geil. (Hij heeft wel vaak zin in seks, maar accepteert het als ik niet wil.)
Ik heb vaak gedacht dat mijn lage libido aan de pil te wijten is. Ik weet alleen niet hoe mijn libido is zonder de pil, aangezien ik deze neem sinds mijn 13de. Ik ben al wel naar een lagere dosis overgeschakeld, maar helaas zonder resultaat.
In verband met de moeizame penetratie heb ik ook gedacht dat ik vaginisme heb, maar heb op zich nooit een traumatische ervaring meegemaakt ofzo. Een tampon inbrengen bijvoorbeeld vraagt wel weer heel veel moeite, waardoor ik het bijna nooit meer heb willen proberen.
Ondanks dat we zo weinig seks hebben zijn we wel heel lichamelijk met elkaar. We kussen en knuffelen heel de tijd of raken elkaar speels aan op meer erogene zones.
Er is dus enerzijds moeite met penetratie
en anderzijds heel weinig zin in seks.
Heeft iemand ervaring met één van deze dingen en/of kunnen jullie tips geven?
Alvast mega bedankt!
dinsdag 12 maart 2019 om 18:20
Is hij niet gewoon groot geschapen? Zowel mijn man als mijn eerste vriendje waren aardig bedeeld. Had standaard pijn na het vrijen en ik moest wel meganat zien wilde hij er soepeltjes inglijden. Ik heb zo volgens mij een beetje een negatief Pavlov-effect ontwikkeld tegen sex. In de zin van: pijn na het vrijen, nu al geen zin. Deden het ook misschien eens in de zes weken.
Ik geloof ook dat het aan de tederheid en sexuele klik tussen mijn exman lag.
Nu een vriend met een fijn middelmaatje en er gaat een WERELD voor me open.
Drie keer op een dag is geen uitzondering...
Ik geloof ook dat het aan de tederheid en sexuele klik tussen mijn exman lag.
Nu een vriend met een fijn middelmaatje en er gaat een WERELD voor me open.
Drie keer op een dag is geen uitzondering...
vrijdag 15 maart 2019 om 17:21
Als je al zo lang pijn hebt bij penetratie beter naar de huisarts gaan. Misschien wordt je doorverwezen naar een seksuoloog en/of gynaecoloog. Om te kijken of de oorzaak psychisch, lichamelijk of beide is. Voor vaginisme hoef je geen traumatische ervaring te hebben meegemaakt. Dat kan ook door penetratieangst of een negatief zelfbeeld komen.
Ik had vaginisme bij mijn toenmalige FWB. Hij was lief en geduldig, dwong me nooit ergens toe. Maar toch lukte "het" nooit goed. Slecht kunnen ontspannen. De grootste oorzaak is denk ik de onzekerheid over mijn kleine lichaamslengte. Vaak in mijn leven gehoord van veel mensen dat ik TE klein ben voor van alles. Dus ik dacht dat seks dan ook niet zou lukken. Toen het ook daadwerkelijk problemen gaf dacht ik steeds: zie je wel. Ik ben onderzocht (klachten en voor bevolkingsonderzoek) en bleek fysiek normaal te zijn. Maar heb wel vaginisme en Vulvair Vestibulitis. Bij dat laatste gaat de huid makkelijk kapot. Er zou een speciale crème zijn die moet helpen. Maar de HA raadde me aan daar pas mee te beginnen als ik weer seksueel actief ben. Ik was toen namelijk met die FWB gestopt, omdat het niet beterde en we niet verliefd waren. Eerst kijken hoe het met een ander is op wie ik wel verliefd ben. Alleen word ik moeilijk verliefd en maak niet makkelijk contact.
Ik had vaginisme bij mijn toenmalige FWB. Hij was lief en geduldig, dwong me nooit ergens toe. Maar toch lukte "het" nooit goed. Slecht kunnen ontspannen. De grootste oorzaak is denk ik de onzekerheid over mijn kleine lichaamslengte. Vaak in mijn leven gehoord van veel mensen dat ik TE klein ben voor van alles. Dus ik dacht dat seks dan ook niet zou lukken. Toen het ook daadwerkelijk problemen gaf dacht ik steeds: zie je wel. Ik ben onderzocht (klachten en voor bevolkingsonderzoek) en bleek fysiek normaal te zijn. Maar heb wel vaginisme en Vulvair Vestibulitis. Bij dat laatste gaat de huid makkelijk kapot. Er zou een speciale crème zijn die moet helpen. Maar de HA raadde me aan daar pas mee te beginnen als ik weer seksueel actief ben. Ik was toen namelijk met die FWB gestopt, omdat het niet beterde en we niet verliefd waren. Eerst kijken hoe het met een ander is op wie ik wel verliefd ben. Alleen word ik moeilijk verliefd en maak niet makkelijk contact.
zaterdag 16 maart 2019 om 12:59
Toen ik stopte met de pil kreeg ik veel meer zin in seks. Voelde me ook veel zelfverzekerder en happier.
Bij mij heeft seks trouwens ook altijd flink pijn gedaan. Mijn huid aan de binnenkant voelde heel gevoelig (niet op een goede manier) en 5 minuten kon ik de pijn nog wel verdragen maar daarna was ik er ook wel klaar mee. Ik had dus ook weinig zin.
Sinds ik vaginaal ben bevallen van mijn zoontje heb ik nauwelijks pijn meer. Soms nog wel bij het penetreren de eerste seconden maar ik merk echt dat ik wijder geworden ben. Nu kan ik gelukkig wel genieten ervan!
Bij mij heeft seks trouwens ook altijd flink pijn gedaan. Mijn huid aan de binnenkant voelde heel gevoelig (niet op een goede manier) en 5 minuten kon ik de pijn nog wel verdragen maar daarna was ik er ook wel klaar mee. Ik had dus ook weinig zin.
Sinds ik vaginaal ben bevallen van mijn zoontje heb ik nauwelijks pijn meer. Soms nog wel bij het penetreren de eerste seconden maar ik merk echt dat ik wijder geworden ben. Nu kan ik gelukkig wel genieten ervan!
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
