Onopzettelijk bevoordeeld over trans man, graag advies

Het kiezen of dit onder het kopje sex of gezondheid hoorde vond ik al lastig!

Ik zal meteen met de deur in huis vallen.
Mijn allerbeste vriend heeft een nieuwe vriend.
Waar ik natuurlijk superblij om ben.
Ik ken mijn beste vriend al 28 jaar, en ik hoorde gisteren pas dat hij al 3 maanden samen was met deze nieuwe vriend!

Ik voelde me gekwetst en begreep niet waarom hij dit niet eerder deelde.
Zijn vorige relatie was geen succes en hij gaf aan nu eerst zeker van zijn zaak te willen zijn alvorens hij het bekend maakte.

Ik vroeg om zijn naam.
Googled daarna zijn naam en was eigenlijk alleen maar in bewondering van wat ik las.

Er was namelijk veel te vinden over hem.
Een interessant persoon met diepgang en een creatieve persoonlijkheid waardoor internet bol van hem
stond.
Snel genoeg las ik dat hij geboren was als vrouw en pas de laatste jaren in transitie was gegaan.

Ik voelde alleen maar lof en waardering voor wat ik las.
Ik dacht ‘waarom deelt mijn beste vriend dit niet met me?’
Hij weet toch wel beter en snapt dat me dat echt niks uitmaakt?
Ik heb er juist lof voor wanneer iemand mag zijn wie hij is. Sterker nog, ik vind dat gewoon noodzaak.

Maar nu kom ik tot het punt waarop het opeens wrijving bij mij gaf.
Ik kwam uit op de persoonlijke webpagina van zijn nieuwe liefde en zag foto’s van de vrouw die hij vroeger was. Of eigenlijk pas 5 jaar terug.
En ik betrapte mezelf op onbegrip en jaloezie omdat hij een superknappe vrouw was die destijds duidelijk met haar sexualiteit speelde in diverse foto shoots en video’s waar hij als vrouw heel sensueel en provocerend overkwam.
Naaktvideo’s etc van een prachtig lichaam waar duidelijk toch een soort trots of waarschijnlijk meer erkenning om diepere lagen behaald mee werd.

Ik voel wrijving omdat het me jaloers maakte omdat ik zou dromen van dat lijf.
En ik mezelf nooit zo voor de camera zou plaatsen als hij dat in zijn vrouwelijk lichaam deed destijds.

Nu kom ik heel eerlijk bij de kern.
Ik dacht altijd dat wanneer iemand in transitie naar een mannelijk lichaam zou overgaan. Dat diegene dan als vrouw zijnde superduidelijk onzeker en oncomfortabel in dat vrouwenlichaam zou overkomen.
En juist al mannelijke kenmerken zou tonen.

Althans ook voor de buitenwereld.
Want het innerlijk dialoog bewijst natuurlijk echt wel dat hij zich altijd anders voelde.
Anders was hij nooit in transitie gegaan.

Ik had nooit verwacht dat een vrouw die comfortabeler oogt in haar vel dan ik en er ubervrouwelijk uitziet dan trans man blijkt te zijn.

Ik bejubel hem echt wel dat hij zijn oude ik ook niet heeft doen verdwijnen op social media.

Maar heel eerlijk.
Ik begrijp het gewoon niet.
Dit is nieuw voor me!

Zijn er mensen met ervaringsverhalen die mij kunnen bijkletsen over mijn tekortkomingen in kennis?
Want ik wil het leren.
Want ruimdenkend als ik ben.
Ik besef dat ik toch volledig de plant mis sla op kennis over dit onderwerp!

Maar ik ben hier om te leren!
Eigenlijk op zoek naar ervaringsverhalen.

Dat is me volledig helder hoor.
Daar wil je geen antwoord op.
Dat ontken ik ook niet.
Ik vraag ook niet voor de ander om een uitleg ‘waarom’ Ik trek de transitie totaal niet in twijfel.
Ik probeer mezelf wijzer te maken over mijn zelfingenomen vooroordelen.
Waarvan ik niet dacht ze te hebben..

Ik zoek ervaringen van mensen hier.

lemoos2 schreef: ↑

23-04-2024 23:37

Het lijkt mij een proces. En lijkt mij juist heel voor de hand liggend dat je eerst alles uitprobeert en onderzoekt met het lijf dat je cadeau hebt gekregen om te zien of lichaam en geest meer op één lijn komen (bij gebrek aan betere omschrijving) voordat je stappen onderneemt om dat lichaam aan te passen aan wat je voelt.

Dat klinkt inderdaad eigenlijk heel logisch

tyche schreef: ↑

23-04-2024 23:38

Uh, je hebt nu toch iemand met ervaring in je eigen kring? Waarom vraag je het hem niet zelf? Om te beginnen: transmensen zijn niet allemaal hetzelfde, en hebben niet allemaal last van dysforie.

Verder beschrijf je zelf al wat er niet klopt aan je eigen oordelen; wat voor kennis mis je nog?

Kijk op youtube anders eens naar Jammidodger, als je echt nieuwsgierig bent naar het perspectief van een transman.

Ik vind het geen fijne binnenkomer om hem met mijn kortzichtige visie te belasten als ‘kennismaking’

Dus dan liever hier anoniem mijn gedachten spuien.
Ik ga Janmidodger checken!

Daar ligt waarschijnlijk ook gewoon het antwoord.
Ik krijg een beetje mijn oren gewassen in de reacties.

En dat is ok, want dan betekent dat alleen maar dat daar het antwoord ook ligt.
En eigenlijk weet ik dat natuurlijk ook wel.

Het maakt me bewust dat het de emotie is die in mij geraakt is.
Een emotie puur en persoonlijk.

Trixie schreef: ↑

24-04-2024 00:00

Je hebt je vergist. Transmannen kun knappe zelfverzekerde vrouwen zijn geweest. Dat behoeft toch verder geen uitleg?

Yup, ik had er misschien even wat tijd overheen moeten laten gaan.
Ik heb in emotie gereageerd.
In de piek van iets nieuws vernemen en de reactie die het in me losmaakte.

Maar vooral de wrijving ervaren die ik nooit had verwacht dat het los zou maken.

Ik claim ook echt niet van logica uit te gaan.
Dan had ik deze wrijving ook niet gehad.

100% zonder twijfel.
Want ik ben overtuigd dat het ‘trans’ aspect hem onzeker maakt.
Iets wat mij totaal niet boeit.
Maar hij ongetwijfeld spannend vind omdat dat nieuw is om te delen bij zijn vriendinnen.
En hij niet weet hoe iedereen dit zal ontvangen.
Al ben ik overtuigd dat dat geen issue is.

Dit gaat om de onzekerheid die het in mij raakt.
En vergis je niet.
Wij zijn van kinds af aan beste maatjes.
Maar hij heeft zijn demonen en ik de mijne.

En bij mij is iets geraakt wat persoonlijk voor mij is en totaal geen weerslag op hem heeft.

Dus nee, daar gaat het echt niet om.

Peertjes schreef: ↑

24-04-2024 00:24

Het is natuurlijk niet zo dat je op een bepaalde dag ineens besluit dat je een transitie wil en dat dat vervolgens ook meteen van start gaat. Voordat je begint met de fysieke transitie ben je mentaal daar al heel lang mee bezig. Dat is ecbt niet zomaar iets.

En wat doet het er toe hoelang het geleden is dat hij daadwerkelijk in transitie is gegaan. Jij noemt 5 jaar geleden 'pas'. Waarom vind jij dat 'pas' en waarom is dat een onderwerp voor jou? Dat begrijp ik niet zo goed.

‘Pas’ is niet bevooroordeeld bedoeld.
Maar 5 jaar is niet lang, dat is gewoon een feit. Dat zegt zeker niks over de oprechtheid van de keuze.

Natuurlijk speelt zoiets veel langer.
Met ‘pas’ doel ik op de hoeveelheid informatie die nog te vinden is over zijn vorige verschijning.
Ik wil me daar ook niet op focussen want dat is niet een fair beeld.
Maar dat het recent is maakt dat het ‘verleden’ nog dichterbij oogt.
Al boeit dat niet.

De reacties hier zijn verwarmend en mooi.
Ofschoon deze naar mij anders gericht zijn.
Niet negatief. Maar er word steen vast opgekomen voor persoon in kwestie (en terecht) en ik word op de feiten gewezen van mijn tekortkomingen jegens een respectvolle benadering in begrip.
Maar de belangrijke essentie ontgaat me niet.

Ik denk dat ik me iets anders had moeten omschrijven.
Want ik roep duidelijk iets op in de reacties waar het me niet eens om te doen is.
Althans niet in thuis voel.

Ja dit gaat om mijn onzekerheid.
Maar ik misgun iemand zijn geluk en recht op bestaansrecht en geluk never nooit!
Laat me daar duidelijk over zijn.
Mijn jaloezie maakt niet dat ik de ander als ‘kwade’ zie.
Confronteer me met mijn eigen onzekerheid maar vertrouw erop dat ik deze onzekerheid spui omdat ik mezelf wil verbeteren in mijn perceptie.