Open relaties

Nee niet gerealiseerd terwijl ik dat nirmaal redelijk doe. Ik zal ff knippen. Dab maar minder duudelijk verhaal. Dank voor je post

Een stuk, elders geplaatst, wat hier beter tot zijn recht komt.



Heb jij niet-monogamie overwogen?



Wat is ethische niet-monogamie?



Er zijn evenveel antwoorden op deze vraag als er niet-monogame mensen zijn. Niet-monogamie betekent in het algemeen het hebben van de vrijheid om seksueel en/of emotioneel betrokken te zijn bij meer dan één persoon. Als we spreken over 'ethische' niet-monogamie bedoelen we elk type niet-monogamie die op een eerlijke manier in de praktijk wordt gebracht, met wederzijdse toestemming van alle betrokkenen - waarbij niemand bedrogen wordt en iedereen KIEST om dit type relatie aan te gaan.



Sommige niet-monogame mensen zijn getrouwd of wonen samen met hun 'primaire' liefde, maar hebben af en toe losse seksuele relaties buiten hun huwelijk. Andere mensen zijn tegen het huwelijk en hebben meer dan één duurzame relatie tegelijkertijd.

Andere mensen hebben een 'groepshuwelijk' en leven met meerdere volwassenen samen en delen seksuele en huwelijksrelaties.

Weer andere mensen neigen naar veel relaties met weinig verbintenis en zijn niet op zoek naar huwelijk of duurzame relaties.

Veel andere mensen omarmen de theorie van niet-monogamie en genieten van de mogelijkheid een andere geliefde te hebben als ze zouden willen, maar hebben niet de tijd of energie voor meer dan één relatie, of hebben nog niet de juiste persoon of personen ontmoet om een dergelijke relatie mee aan te gaan.

Dus hoewel ze zichzelf niet-monogaam vinden, hoeven ze dat nog niet in de praktijk te brengen, maar ze vinden het fijn de mogelijkheid te hebben en hebben een overeenkomst met hun partner dat dit acceptabel is, mocht het gebeuren.

Voor veel mensen is de VRIJHEID OM TE KIEZEN voor een tweede (of derde enz.) relatie net zo belangrijk en voldoening gevend dan van deze mogelijkheid gebruik te maken en meerdere partners te hebben.



Niet-monogamie is niets nieuws - mensen zijn al niet-monogaam geweest sinds het ontstaan van de mens. Tot voor kort werd het echter in de meeste culturen als immoreel en afwijkend gedrag beschouwd, was het in de meeste religies taboe, en in het algemeen gebeurde het in het geheim - 'Bedriegen' van de partner en erover liegen, terwijl ze de 'trouwe' partner spelen.



Door de seksuele discriminatie en de economische afhankelijkheid van vrouwen gedurende het grootste deel van onze geschiedenis, kwamen mannen meestal weg met buitenechtelijke affaires, minnaressen, seksuele relaties met prostituees en zelfs met meerdere vrouwen omdat de economisch en politiek machteloze positie van vrouwen hun dwong welk gedrag dan ook van hun man te accepteren.

Vrouwen waren veel minder vrij om buiten de deur te snoepen en meerdere relaties te hebben. Gedeeltelijk kwam dat doordat hun primaire verantwoordelijkheid voor het huishouden en de kinderen hun bewegingsvrijheid inperkte, gedeeltelijk door het gebrek aan effectieve voorbehoedmiddelen, en gedeeltelijk omdat 'overspelige vrouwen' voor hun overtreding streng gestraft werden door de maatschappij.

De flirtende man werd algemeen geaccepteerd met een 'zo zijn mannen nou eenmaal' instelling.

Helaas is deze situatie nog steeds van toepassing in het grootste deel van de wereld. In de westerse geïndustrialiseerde landen hebben we het voordeel van de zogenaamde 'seksuele revolutie' van de jaren 60 en 70. Nieuwe vrijheden werden aangewakkerd door het verschijnen van effectieve voorbehoedmiddelen zoals 'de pil' en doordat vrouwen zich op de arbeidsmarkt begaven en gelijke rechten eisten.

Deze verandering van de seksuele moraal gaf zowel vrouwen als mannen de gelegenheid te experimenteren met vele nieuwe soorten relaties en maakte het mogelijk de starre seksuele rolpatronen en beperkingen van monogame relaties, met name huwelijken, af te wijzen.



Waarom zijn sommige mensen niet-monogaam?

Niemand weet het antwoord op deze vraag, net zoals niemand precies weet waarom sommige mensen homo zijn, en anderen hetero of biseksueel.

Sommige mensen zijn heel gelukkig met monogame relaties, en hebben het argument dat monogame relaties borg staan voor veiligheid, stabiliteit en bescherming tegen AIDS en andere seksueel overdraagbare aandoeningen.

Anderen voelen zich vollediger geliefd en ervaren een diepere intimiteit in een relatie met één persoon, en weer anderen vinden dat monogamie gewoon simpeler en praktischer in hun drukke schema in te passen is dan niet-monogame relaties.



Aan de andere kant proberen veel mensen een monogaam leven te leiden, maar voelen dat het hun niet alles biedt wat ze nodig hebben. Ze zijn tot de overtuiging gekomen dat het onrealistisch is te verwachten dat één persoon levenslang in al hun behoefte aan intimiteit, gezelschap, liefde en seks kan voorzien.

De meeste mensen doen aan 'seriële monogamie' - het hebben van de ene monogame relatie na de andere, die allemaal eindigen door incompatibiliteit of ontevredenheid op een bepaald vlak.

Veel mensen spenderen hun hele leven aan het zoeken van de perfecte partner om vervolgens keer op keer teleurgesteld te worden.

Ze kunnen een monogame relatie op de lange duur niet volhouden, de ene partner de andere bedriegt en een geheime affaire heeft, of omdat een partner interesse in de ander verliest, of omdat één of beide partners tot de ontdekking komen dat er conflicten of incompatibele behoeften zijn.

Veel mensen worden niet-monogaam om sommige van de problemen die ze ervaren hebben in monogame relaties te vermijden.



Wat heeft ethische niet-monogamie te bieden?

Veel monogame relaties leiden onder te grote afhankelijkheid. Paren leven meestal samen en brengen hun vrije tijd met elkaar door, sluiten daarmee soms alle andere intieme vriendschappen uit.

Elke partner is sterk afhankelijk van de andere partner voor emotionele steun, sociale omgang, 'familie', en gemeenschap. Veel mensen geven hun vrienden op, hun sociale activiteiten, en zelfs sport en hobbies als hun partner de interesse hiervoor niet deelt. Dit veroorzaakt rancune en ontevredenheid.

Monogame paren zijn volledig van elkaar afhankelijk voor genegenheid en seks; velen worden ontevreden door seksuele incompatibiliteit, verschillen in hoe vaak iemand seks wil en verveling door hun seksuele patronen.

Wanneer ze zich sterk seksueel tot anderen aangetrokken voelen moeten ze deze gevoelens wegdrukken of hun huidige relatie beëindigen om seks te kunnen hebben met iemand anders. Veel mensen klagen verbitterd dat, hoewel ze van hun partner houden en zich sterk tot hem/haar aangetrokken voelen, hun partner niet vaak genoeg seks wil, of niet van dezelfde seksuele activiteiten kan genieten.

Hierdoor blijft één partner voortdurend meer seks of meer variatie te willen, en de andere partner blijft zich voortdurend onder druk gezet voelen voor meer seks of activiteiten die hij/zij niet wil, met vaak als resultaat dat één partner een geheime affaire krijgt met een ander om zijn/haar seksuele behoeften te vervullen.

Ethische niet-monogamie kan sommige van deze problemen verlichten.

Niet-monogame mensen zijn gewoonlijk onafhankelijk en hebben veel vrienden en bronnen voor emotionele steun in plaats van voor alles afhankelijk te zijn van hun partner.

Niet-monogame mensen moeten assertief zijn en hun eigen behoeften duidelijk en eerlijk uit kunnen spreken. Een niet-monogame relatie biedt de mogelijkheid in al je behoeften te voorzien in plaats van ze te onderdrukken en wrok te voelen over alles wat niet gemakkelijk in je oorspronkelijke relatie past.

Het geeft iedere partner de mogelijkheid ze veel of zo weinig seks te hebben als hij/zij wil, omdat de partner die meer seks wil vrij is om andere seksuele relaties te hebben.

De meeste relaties die in principe goed zijn eindigen door seksuele incompatibiliteit of teveel afhankelijkheid, en niet-monogamie kan een manier bieden een goede relatie voort te zetten terwijl sommige problemen opgelost worden. Ethische niet-monogamie kan relaties versterken doordat elke partner aangemoedigd wordt eerlijk zijn, met zichzelf en met elkaar, en om duidelijk over gevoelens, behoeften, zorgen en onzekerheden te communiceren, inclusief jaloezie.



Wat zijn de problemen met niet-monogamie?

In het ideale geval kan niet-monogamie het leven van alle betrokkenen verrijken en tot een dieper niveau van intimiteit, liefde en voldoening leiden.

In het echte leven is kan de overgang van traditionele relaties naar niet-monogame relaties gepaard gaan met stress en 'groeipijnen' omdat op een nieuwe manier leven ook het leren van nieuwe vaardigheden en het overwinnen van een levenslange socialisatie vereist.

Wat in theorie idyllisch en redelijk klinkt is in de praktijk veel complexer en moeilijker uit te voeren, zowel logistiek als emotioneel.

Mensen met de beste intentie komen vaak tot de ontdekking dat ze veel intense onzekerheden en angsten hebben die gebaseerd zijn op verouderde kernovertuigingen met betrekking tot zichzelf, hun partner(s), relaties en familie in het algemeen.

De meeste mensen komen erachter dat ze in meer of mindere mate jaloezie voelen, in het bijzonder wanneer ze voor het eerst aan deze levensstijl wagen. Het heeft gewoonlijk tijd, denkwerk en uitpraten, geruststelling en verzekering van de partner(s) nodig om deze jaloezie los te kunnen laten.

Sommige mensen merken dat hoewel ze voortdurend jaloezie, conflict en ambivalente gevoelens over hun levensstijl en relaties blijven voelen, deze gevoelens niet opwegen tegen een veel sterkere positieve ervaring van de voordelen en vreugde van niet-monogamie.

Nadat de eerste angst voor verandering en de bezorgdheid over de verkenning van het onbekende terrein afneemt, voelen veel mensen zich op hun gemak met niet-monogamie zolang ze zich verzekerd voelen van het feit dat er van ze gehouden wordt en ze niet verlaten zullen worden.

Een strategie die goed heeft gewerkt om angst en jaloezie te minimaliseren is het kiezen van regels en grenzen die veilig en ondersteunend voelen, en met je partner te onderhandelen over welk type niet-monogame relatie het best past bij jullie behoeften.

Bij voorbeeld, is het o.k. om losse vrijblijvende seksuele uitstapjes te hebben?

Wil je van te voren ingelicht worden als je partner iemand ontmoet voordat hij/zij hiermee een seksuele relatie aangaat?

Heeft je partner vetorecht met betrekking tot je keuze van potentiële partners? Heb je afspraken over regels met betrekking tot veilige seks om te voorkomen dat je blootgesteld wordt aan seksueel overdraagbare aandoeningen zoals syfilis, herpes, gonorroe, chlamydia, hepatitis B en AIDS?

Wil je meedoen in een seksuele relatie met meer dan één partner, of omgaan met de vriend(in) van je partner?

Voel je genoeg liefde en aandacht van je partner(s) als ze andere relaties hebben?

Hoeveel tijd mag je partner doorbrengen met andere partners?

Wie brengen samen de feestdagen en vakanties met elkaar door? Hoe zit het met kinderen en andere familieleden - wil jij kinderen en wie krijgt ouderlijke verantwoordelijkheid? Zullen alle partners bij jou wonen?

Is een partner de primaire partner of zijn alle partners even belangrijk in termen van tijd en verbintenis. Wil je jullie geld gezamenlijk beheren of wil je financiële autonomie?

Ben je open over je levensstijl tegenover familie, vrienden, en collega's, of wil je het liever verborgen houden? Veel van deze vragen moeten in elke relatie gesteld worden, maar in een niet-monogame relatie het is nog belangrijker deze vragen te bespreken, en ze kunnen je een heel eind op weg helpen om misverstanden, boosheid en jaloezie te voorkomen.

De meeste mensen ervaren minder zorgen en onzekerheid, en meer voldoening en beloning van niet-monogamie als ze weten wat ze kunnen verwachten, en zich zeker voelen dat hun partner(s) zich aan de regels zullen houden die ze samen afgesproken hebben.

Elke situatie is zo uniek als de mensen die erbij betrokken zijn, en alleen door het uit te proberen en te leren van fouten kom je erachter wat werkt voor elke afzonderlijke relatie of familie.

Een levensstijl kan er op papier geweldig uitzien, maar kan 'op de werkvloer' heel anders aanvoelen. Het leven van de levensstijl -met een open hart en een paar regels die goed aanvoelen - is de enige manier om een duurzame situatie te creëren die voor alle betrokkenen werkt.

Op datzelfde topic schreef stew: 'Als je swingt heb je een open relatie, maar als je een open relatie hebt, hoef je niet te swingen.'



Ik deel deze mening niet.

Bij het swingen zijn er heel veel stellen die samen met andere stellen vrijen, maar niet apart met andere daten. En die stellen vinden echt niet dat zij een open relatie hebben.

Wij zijn vaker uitzondering dan regel, heb ik inmiddels gemerkt.

jij hebt net als ik meer een gecombineerde vorm. swingen is inderdaad samen en heeft niets met open relatie te maken. Open relatie is puur sex apart van elkaar waarbij polyamorie ook liefde mag worden gevoeld.

veel swingers doen ook wel eens apart wat van elkaar of mogen ook wat voelen. die vormen vloeien dus wel eens in elkaar over,

Eens met jou, Doddie. Zo stellig als het daar omschreven staat, is het zeker niet.

Vriendin van mij gebruikt de volgende term: 'samen spelen, samen delen.'

Ik heb het niet stellig omschreven. Wat ik ( dat is dus persoonlijk , een mening en geen feit) onder een open relatie versta, is dat je met instemming van je partner seks mag hebben met andere mensen dan alleen je partner. Al dan niet in het bijzijn van je partner. Daarbij heb ik ook geschreven dat als je een open relatie hebt, je geen swinger hoeft te zijn.

Oké stew, helder.



Ik begrijp jouw gedachtegang én begrijp deze omschrijving beter.



Ik weet niet of jij en jouw partner ook swingen, maar geloof me, swingers zien het anders. Maar idd. er zijn zat open relaties waarbij niet geswingd wordt én alleen maar apart van elkaar wordt gedated. In die zin dus eens met jou.



Ik hoop dat je het niet erg vond dat ik je heb geciteerd, ik vond toch dat ik hier iets mee moest doen, vond de wijze van omschrijven wel erg mooi, maar vanuit de swingerswereld wordt daar anders over gedacht. Ik zit in die wereld én heb een open relatie en weet daarom hoe veel swingers daarover denken.

Anders dan hoe jij het omschreef, vandaar mijn post hier.

Thanks dat je er over begon Mayaelf.

Want ik had precies dezelfde gedachten.



Ik swing wel, maar heb helaas geen open relatie.

Dat vind ik toch echt twee verschillende dingen.

Nee, Maya..ik ben geen swinger. Dus waarschijnlijk zie ik het daarom zo.



Jahoe, volgens mijn 'zienswijze ' denk ik dan wel dat je een open relatie hebt. Je hebt nl seks met andere mensen dan alleen je partner, alleen hebben jullie de afspraak niet apart van elkaar te daten.



Maar ik ben natuurlijk maar een leek

Stew: in mijn ogen is een open relatie dat je apart met mannen/vrouwen kan daten.

Met swingen (in mijn ogen dus ook weer hahaha) heb je met stellen te maken. En 'kies' je SAMEN een stel uit.

In een open relatie mag je zelf kiezen met wie je wilt daten.



Maar ja ik ben weer een leek in open relaties (of gedoog-relaties )



@all: Hoe zit dat trouwens bij open relaties? Heeft je partner nog iets er over te vertellen met wie je wel of niet 'mag' daten?

@jahoe: dat is maar hoe de afspraken zijn onderling.

Wij hebben het zgn. veto-recht, als het bij één van ons beiden niet goed voelt (om wat voor reden dan ook) heeft diegene het recht dit uit te spreken. De ander zal dan, als het gevoel na dit gesprek niet is veranderd, diegene waarover het 'veto' is uitgesproken, niet meer ontmoeten.

Ik heb tot nu toe 1 keer dit veto-recht gebruikt, vriendlief nog niet; hij verwacht ook niet zo heel snel dit te gaan gebruiken.



Achteraf gezien (we hebben het toevallig laatst nog over deze persoon gehad), denk ik dat er ook een stukje onzekerheid bij mij was, hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt dat zij de 1e (na mij) was die met hem contact zocht, in plaats van hij met haar. Er speelde bij mij (de onterechte angst) dat zij hem van mij wilde afpakken én dat hij dat toe zou laten, hij haar wellicht toch leuker, lekkerder dan mij zou vinden.

(een sms, beginnend met lekkerste, droeg daar veel aan bij, want ik was en ben toch zijn lekkerste, dan kan een ander dat toch niet ook zijn?)

In dat gesprek gaf hij schertsend aan dat hij dan ook bang zou kunnen zijn dat als ik haar (een echte bi-vrouw) zou ontmoeten, zij mij van hem zou willen afpakken én dat toch ook niet zo voelt, omdat we elkaars absolute nr. 1 zijn.

Daar heeft hij natuurlijk een punt (hoewel ik me een relatie met een vrouw niet echt voor kan stellen).

even ophijsen!

Fijn om dit topic te ontdekken! Ik hoop dat ik met jullie mee mag schrijven.



Mijn situatie is de volgende; sinds een klein half jaar heb ik een relatie met een geweldige man. We waren er al snel achter dat we het voor elkaar zijn en daar staan we nog steeds helemaal achter. Al bij aanvang van de relatie is monogamie ter spake gekomen. Dit kwam van mij uit. Ik heb geen ervaring met open relaties, maar het idee spreekt me zeer aan. Dit is er alleen nog nooit van gekomen omdat mijn ex-partners dit niet zagen zitten. Dit heeft ook altijd voor veel frictie gezorgd, en dus heb ik mij voorgenomen in een nieuwe relatie hier meteen duidelijk in te zijn.



Mijn lief heeft wel wat ervaring met ee open relatie, is in zijn vorige relatie wel eens (paar keer) naar een parenclub geweest en beiden hebben daar sex met anderen gehad. Hij staat er dus sowieso voor open. Erg fijn, want hierdoor is het iets dat vanuit ons beiden komt en doet geen van 2 het "voor de ander". Dat zou i.m.o. ook niet werken.



Tot nu toe hebben we geen van 2 "stappen ondernomen". Wel veel gepraat, onder andere ook hierover. Gisteren heeft mijn vriend echter voor het eerst afgesproken met een andere vrouw. Hierover hebben we overleg gehad. Het was duidelijk dat het puur om een kennismaking zou gaan, en dat er niks zou gebeuren. Hij heeft ook steeds heel duidelijk gezegd dat hij het direct zou afblazen als ik er toch moeite mee zou hebben, om wat voor rede dan ook. Er is ook niks gebeurd, ze hebben alleen gekletst waarbij ze beiden wel spanning voelden. Zij wilde wel meer, maar hij heeft aangegeven dat dat er die avond niet inzat omdat hij dat eerst met mij wilde bespreken.



Bij thuiskomst hebben we het erover gehad, en hij heeft nogmaals aangegeven dat hij niks doet waar ik niet achter sta. Toen ik ernaar vroeg gaf hij wel aan dat hij wel sex met haar wilde. Op dit moment voelt dat okee voor mij, al ben ik erg benieuwd hoe dat is als het daadwerkelijk gebeuren gaat. De gedachte vind ik ergens ook wel opwindend....maf hoor!



Hmmmmm....heel verhaal dit! Ik wilde het vooral even delen. Ben wel benieuwd hoe het voor jullie voelde toen jullie partner voor het eerst met een ander een date had. Ergens vind ik het prettig dat hij "eerst gaat". Dan voel ik me vrijer om later ook iets te doen. Niet dat het een voor wat hoort wat constructie is, maar toch....



We staan er iig heel open in, met alle ruimte voor onze gevoelens en eventuele veranderingen daarin.

Rooss, het delen van elkaar is het allermoeilijkst wat er is, vind ik. In theorie klinkt het geweldig. Een goede relatie en allebei iets extra's erbij. Als mijn man zijn date had, voelde ik al dagen van te voren een vervelende kriebel. Op de dag zelf voelde het ook niet fijn. Als hij dan terugkwam praatten wij er niet over omdat ik besloot dat het voor mij beter was niet precies te weten wat er allemaal gebeurde.



Mijn man kon er met mijn dates veel makkelijker omgaan. Hij vond het ook niet echt fijn, maar doordat hij ook iemand had, compenseerde dat alles.



Het is helaas fout gelopen op de heftige gevoelens die ik begon te krijgen voor mijn sv. Thuis gevoelens wegpakken en die naar iemand anders bregen, dat moest foutgaan.



Ik vind het heel erg jammer want het zou heel bijzonder kunnen zijn om zo te leven. Ben nou af aan het kicken, heb vorige week al het contact verbroken en dat doet pijn. Ik besef wel dat de pijn die ik nu voel liefdesverdriet is, daar moet ik naar mezelf eerlijk in zijn.



Als het voor anderen goed werkt, vind ik dat heel bijzonder en speciaal.

@Rooss; dank voor je reactie! Geeft wel stof tot nadenken, omdat ik aan de ene kant erg ben van "gelijke monniken..", maar door jouw reactie realiseer ik me dat ieders grens nu eenmaal anders ligt en dat als ik er bijv. moeite mee heb als hij bij een ander zou slapen, maar hij heeft er geen probleem mee als ik dat doe, dat er dan dus geen reden is waarom ik dat niet zou doen. Hij zou weer andere grenzen kunnen hebben. Dit hebben we gisteren ook besproken, en dat was fijn.



Ik krijg de indruk dat hier vooral mensen zijn die naast hun relatie 1 (of meerdere) vaste minnaars hebben. Dat lijkt me nog wel lastig. Een incidentele scharrel (of iemand die je een paar keer ziet) komt toch veel dichterbij. Hoe zien/ervaren jullie dat?

Hoi Bergkristal,



Wij hebben (nog) geen open relatie, maar hebben het er wel over. Maar ik proef dus juist bij mijn vriend dat hij het wel wil voor mij, daarom gebeurt er ook niets voorlopig. Maar wat wij (in theorie dus) willen is ook meer richting incidentele scharrels.



Misschien vraag ik nu iets heel stoms, maar mijn vriend is niet zo'n versierder..ik heb ook een beetje het idee dat het juist daaraan ligt dat het voor hem ook niet zo hoeft, zijn er mensen die daar ervaring mee hebben?

Ik wou dat ik t kon. Maar eerlijk gezegt ben ik degene die snel jaloers is. Laat staan een open relatie

Wij zijn sowieso niet zo in voor online dating hoor, maar mijn lief ziet het niet eens als er iemand met hem flirt, laat staan dat ie erop in gaat.. hij heeft alleen maar oog voor mij



Ergens is dat fantastisch natuurlijk, maarrr ik heb mijn ogen niet in mijn zak zitten en bij mij begint het wel een beetje te kriebelen. En hij zegt dan wel dat ie het echt niet erg vindt als ik mijn gang ga met een andere vrouw, maar dat is in mijn ogen niet gelijkwaardig en dat houdt me wel tegen. Blijf het lastig vinden, want aan de ene kant denk ik ja zolang er niets gebeurt blijf je natuurlijk in hetzelfde kringetje denken, maar ik blijf ook bang dat als ik het wel in de praktijk breng dat ik hem dan kwets..

@Rooss; Ik bedoelde inderdaad andersom.....sorry!

up!

Up maar weer!

Yep, geloof dat ik me ook een soort van mag melden hier

hahah, me too, Sense, maar Femm heeft nog steeds last van schrijfvrees.. (lees MeelezerTs )