Scheiden? wil ik niet.

Eerst een pakkende samenvatting: mijn vrouw walgt van me en wil van me scheiden.

Dan nu het verhaal:
Een jaar geleden wilde mijn vrouw onze relatie 'open'breken met afspraken. We zouden elkaar iets meer vrij laten. Daar had zij behoefte aan. We mochten zoenen of seks buiten de deur hebben: het zou niet het einde betekenen. Alleen: geen contact daarna. Ik wist dat zij niet lang daarna had gezoend met een man.

Afgelopen kerstborrel kon ik niet achter blijven (satire). Ik heb ook gezoend met een vrouw. Alleen niet op een handige plek. Midden in de kroeg. Mijn vrouw is er niet achter gekomen. De grap wel: de betreffende vrouw heeft mij een vriendschapsverzoek via facebook gestuurd. Dom als ik ben heb ik geaccepteerd. Er is daarna geen contact meer geweest.

Een aantal weken geleden ben ik er via mailtjes achter gekomen dat mijn vrouw een account had/heeft op secondlove. Gisteren.. heb ik haar ermee geconfronteerd. Ik vond dat zij vaak haar telefoon bij zich had. Zelfs naar bed en de douche. Toen ik haar ermee confronteerde was haar reactie: ja. Dat was voor de grap. Een vriendin van haar met een open relatie heeft dat ook en je krijgt gekke berichten. Ik slikte dit. En in het gesprek heb ik opgebiecht dat ik 'ook' een keer ben vreemd gegaan. Namelijk gezoend in de kroeg. Zij wilde weten wie het was en in de druk heb ik haar naam genoemd en genoemd dat ze waarschijnlijk in mijn vriendenlijst op facebook staat. (gelukkig) stond ze er niet in. Ik wist dat ook niet meer. maarja.. ik had de spreekwoordelijke poppen aan het dansen. 2
Vannacht leek het op zich ok. Totdat zij ook kwam met het verhaal dat zij heel graag een affaire wil. Ze mist de spanning in onze relatie. Daar konden wij niets aan doen.. Dat gebeurd als je tien jaar bij elkaar bent. En zij vond ons stabiel en fijn genoeg om dat aan te durven. Ik weet het nog niet. Ik wilde dit op mij in laten werken. maar ik neig naar 'nee'. Niet een echte intieme affaire. Goed om te weten: we hebben de afgelopen weken vaak benoemd hoe fijn het (weer) tussen ons was.

Vanmorgen was het eigenlijk heel anders. ZIj had zitten denken en zij heeft het onderbuikgevoel dat ik wel contact met die vrouw heb gehad en dat ik niet eerlijk ben. Wat ik wel heb gedaan is in het verhaal waarin in vertelde wat er gebeurde eerst gezegd dat ik buiten had gezoend en later was het binnen. Het was ook binnen. Het was voor mijn gevoel dat de woorden in mijn mond waren gelegd. Maargoed... die inconsistentie en het feit dat ze ineens uit mijn lijst was verdwenen was voor haar het teken dat ik niet eerlijk ben. En eigenlijk is het nu zo: ze gelooft me niet. Ik lieg en ze ziet het niet meer zitten.
Eerlijk is eerlijk zit ik in zak en as. Ik dacht echt dat het fijn was tussen ons en we hebben ook nog twee kinderen waar we als een goed team opvoeden.
Bekijk ik nu niet de juiste bril? Wat laat ik liggen? (ik ben natuurlijk de enige die invloed heeft op wat ik doe)