![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-seks-01.png)
Seks is fijn... tot daar aan toe
maandag 8 oktober 2007 om 20:31
Ik heb een lange geschiedenis van geen zin in seks, pijn bij vrijen etc. (Niet alleen bij mijn echtgenoot maar ook bij vroegere relaties)
Nu ben ik er achter dat ik seks op zich wel fijn vind, zolang er maar geen piemel in mijn lijf hoeft. Ik vind het gewoon niet prettig, penis-in-vagina contact.
Soms fantaseer ik wel eens over een impotente man, of over een kerel die precies doet wat ik zeg en niet in me komt (ook niet in mijn mond of kont). (Hij mag wel kómen , graag zelfs! Maar niet in mij)
Dat lijkt me zo super. Dat ik voluit kan genieten zonder de 'angst' dat hij na mijn orgasme nog in me wil komen.
Van mijn man kan ik dat niet vragen, die zou er niets van begrijpen en daarom zit ik er best wel mee. Want doordat ik bang ben dat het er toch van komt, hebben we eigenlijk helemaal geen intimiteit meer. Terwijl ik toch zo lichamelijk ben en heel erg van knuffelen houd.
Maar ja, hem cold turkey vertellen dat ik hem niet meer in me wil hebben lijkt me ook weer zo iets.
Wat moet ik nou toch doen?
Nu ben ik er achter dat ik seks op zich wel fijn vind, zolang er maar geen piemel in mijn lijf hoeft. Ik vind het gewoon niet prettig, penis-in-vagina contact.
Soms fantaseer ik wel eens over een impotente man, of over een kerel die precies doet wat ik zeg en niet in me komt (ook niet in mijn mond of kont). (Hij mag wel kómen , graag zelfs! Maar niet in mij)
Dat lijkt me zo super. Dat ik voluit kan genieten zonder de 'angst' dat hij na mijn orgasme nog in me wil komen.
Van mijn man kan ik dat niet vragen, die zou er niets van begrijpen en daarom zit ik er best wel mee. Want doordat ik bang ben dat het er toch van komt, hebben we eigenlijk helemaal geen intimiteit meer. Terwijl ik toch zo lichamelijk ben en heel erg van knuffelen houd.
Maar ja, hem cold turkey vertellen dat ik hem niet meer in me wil hebben lijkt me ook weer zo iets.
Wat moet ik nou toch doen?
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
vrijdag 12 oktober 2007 om 09:48
Ja dat heb ik al vaker besproken maar zij ontkent dat ze niet nat is...nu bef ik haar maar eerst, dan weet ik zeker dat het nat genoeg is...En glijmiddel kan wel, maar het gaat erom dat ze niet opgewonden is. Opgewonden zijn zonder nat te worden, daar is glijmiddel voor. Niet om iemand die niet opgewonen is, toch maar lichamelijk in staat te stellen om sex te hebben. Zo denk ik erover tenminste!
Het klinkt wat hard wat ik eerder geschreven heb, maar het is het totaalplaatje...ik ben heel open over alles, maar mijn vriendin is daar niet zo open over...het geeft me een slecht gevoel dat ik blijkbaar niet in staat ben mijn vriendin nat te krijgen...dat knaagt aan je zelfvertrouwen..
Daarom neem ik het TO ook zeer kwalijk dat ze niks zegt...jullie zijn gvd toch geen 16 meer??
Het klinkt wat hard wat ik eerder geschreven heb, maar het is het totaalplaatje...ik ben heel open over alles, maar mijn vriendin is daar niet zo open over...het geeft me een slecht gevoel dat ik blijkbaar niet in staat ben mijn vriendin nat te krijgen...dat knaagt aan je zelfvertrouwen..
Daarom neem ik het TO ook zeer kwalijk dat ze niks zegt...jullie zijn gvd toch geen 16 meer??
zaterdag 13 oktober 2007 om 20:51
Donttrysohard, je hebt gewoon gelijk. Het is ook niet eerlijk naar mijn man toe.
Maar hij weet heus wel dat ik altijd pijn heb bij he vrijen. Dat heb ik hem wel verteld.
Maar kennelijk is hij niet goed op de hoogte van de ernst, want hij gaat gewoon door als ik aangeef dat het zeer doet, zij het wat voorzichtiger.
quote:donttrysohard schreef op 12 oktober 2007 @ 09:48:
Daarom neem ik het TO ook zeer kwalijk dat ze niks zegt...jullie zijn gvd toch geen 16 meer??
Hier wringt hem de schoen. Want we waren wel van die leeftijd toen we begonnen, en toen durfde ik mijn bek dus niet open te trekken. Later heb ik geleerd wel te zeggen wat ik vond, maar dit is iets dat zo gevoelig ligt (letterlijk en figuurlijk) dat ik er na al die jaren niet meer over durf te beginnen.
Eerlijk duurt het langst, zeggen ze wel eens, maar mijn ervaring is dat sommige mensen beter gesust kunnen worden met een zoete leugen dan dat ze geconfronteerd worden met een onaangename waarheid.
En dan denk ik soms, ach, zo vaak doen we het nou ook weer niet, tanden op elkaar en gun hem dat plezier, met een half uurtje is het ook weer achter de rug.
Maar toch knaagt er iets, ik zou zo graag ook eens helemaal los willen gaan tijdens de seks en ongecontroleerd willen genieten.
En dat is dus iets wat bij ons heel moeilijk bespreekbaar is, ook omdat hij niet zo van nieuwigheden tijdens seks is.
Maar hij weet heus wel dat ik altijd pijn heb bij he vrijen. Dat heb ik hem wel verteld.
Maar kennelijk is hij niet goed op de hoogte van de ernst, want hij gaat gewoon door als ik aangeef dat het zeer doet, zij het wat voorzichtiger.
quote:donttrysohard schreef op 12 oktober 2007 @ 09:48:
Daarom neem ik het TO ook zeer kwalijk dat ze niks zegt...jullie zijn gvd toch geen 16 meer??
Hier wringt hem de schoen. Want we waren wel van die leeftijd toen we begonnen, en toen durfde ik mijn bek dus niet open te trekken. Later heb ik geleerd wel te zeggen wat ik vond, maar dit is iets dat zo gevoelig ligt (letterlijk en figuurlijk) dat ik er na al die jaren niet meer over durf te beginnen.
Eerlijk duurt het langst, zeggen ze wel eens, maar mijn ervaring is dat sommige mensen beter gesust kunnen worden met een zoete leugen dan dat ze geconfronteerd worden met een onaangename waarheid.
En dan denk ik soms, ach, zo vaak doen we het nou ook weer niet, tanden op elkaar en gun hem dat plezier, met een half uurtje is het ook weer achter de rug.
Maar toch knaagt er iets, ik zou zo graag ook eens helemaal los willen gaan tijdens de seks en ongecontroleerd willen genieten.
En dat is dus iets wat bij ons heel moeilijk bespreekbaar is, ook omdat hij niet zo van nieuwigheden tijdens seks is.
zaterdag 13 oktober 2007 om 21:11
quote:Saskia65 schreef op 13 oktober 2007 @ 20:51:
Donttrysohard, je hebt gewoon gelijk. Het is ook niet eerlijk naar mijn man toe.
Maar hij weet heus wel dat ik altijd pijn heb bij he vrijen. Dat heb ik hem wel verteld.
Maar kennelijk is hij niet goed op de hoogte van de ernst, want hij gaat gewoon door als ik aangeef dat het zeer doet, zij het wat voorzichtiger.
Jij moet hem blijkbaar duidelijker vertellen hoe erg de pijn is en dat het niet alleen om lichamelijke, maar ook om geestelijke pijn gaat.
Wat doe je je zelf aan op deze manier....
Donttrysohard, je hebt gewoon gelijk. Het is ook niet eerlijk naar mijn man toe.
Maar hij weet heus wel dat ik altijd pijn heb bij he vrijen. Dat heb ik hem wel verteld.
Maar kennelijk is hij niet goed op de hoogte van de ernst, want hij gaat gewoon door als ik aangeef dat het zeer doet, zij het wat voorzichtiger.
Jij moet hem blijkbaar duidelijker vertellen hoe erg de pijn is en dat het niet alleen om lichamelijke, maar ook om geestelijke pijn gaat.
Wat doe je je zelf aan op deze manier....
maandag 15 oktober 2007 om 16:13
Ik weet zeker dat als je het zegt tegen hem en hij van je houdt dat hij het begrijpt...Je hebt er nooit boze intenties mee gehad maar het is nu eenmaal zo gelopen. Hij kan wel boos reageren (daar heeft ie het recht ook wel toe) maar uiteindelijk zal het wel meevallen en is jullie relatie beter...
Maar wat een druk zal dat je geven zeg...als de druk weg is omdat hij het weet zal jullie relatie ook goed doen...
Je kan het beter laat zeggen dan nooit, misschien zegt ie wel: ah daarom gaat het zo stroefjes en is hij blij dat je het zegt...
Heel heel erg veel sterkte....het is makkelijk oordelen van een afstand, ik had dat niet zo moeten doen...sorry daarvoor. Ik denk je dat je een ontzettend lievende vrouw bent die graag van de last op haar schouders afwilt...
Succes!!
Maar wat een druk zal dat je geven zeg...als de druk weg is omdat hij het weet zal jullie relatie ook goed doen...
Je kan het beter laat zeggen dan nooit, misschien zegt ie wel: ah daarom gaat het zo stroefjes en is hij blij dat je het zegt...
Heel heel erg veel sterkte....het is makkelijk oordelen van een afstand, ik had dat niet zo moeten doen...sorry daarvoor. Ik denk je dat je een ontzettend lievende vrouw bent die graag van de last op haar schouders afwilt...
Succes!!
dinsdag 16 oktober 2007 om 01:16
Saskia, ik lees je probleem en voor mij roept dat een aantal vragen op. Misschien open deur maar toch. Ben je wel eens bij een gynacoloog geweest en heb je gevraagd jezelf op te meten? Kan het gewoon zijn dat hij te lang is voor je waardoor je bij iedere penetratie pijn ervraart?
Er zijn namelijk vrouwen die erg klein geschapen zijn waardoor een man niet diep kan penetreren. Wanneer dit het geval is zul je moeten zoeken naar andere standjes ( kan je genoeg vertellen, zie ook op sexstandjes.nl) die je daarbij kunnen helpen waardoor het voor beiden prettig is.
Verder is wat ook al eerder gezegd is open communicatie van belang. Wees eerlijk naar elkaar.
Succes
Er zijn namelijk vrouwen die erg klein geschapen zijn waardoor een man niet diep kan penetreren. Wanneer dit het geval is zul je moeten zoeken naar andere standjes ( kan je genoeg vertellen, zie ook op sexstandjes.nl) die je daarbij kunnen helpen waardoor het voor beiden prettig is.
Verder is wat ook al eerder gezegd is open communicatie van belang. Wees eerlijk naar elkaar.
Succes
dinsdag 16 oktober 2007 om 13:23
Nee, mijn man is niet te lang, en ik heb ook pijn en ongemak ervaren bij een man met een heel klein pikje. Ik heb ook kinderen en ben best opgerekt van binnen.
Ik denk zelf een beetje aan vaginisme, dat ik onbewust allerlei spieren aanspan omdat ik gewoon niks in me wil hebben. De pijn zit vooral aan het begin, bij het binnenkomen.
Maar volgens mijn huisarts is het geen vaginisme, ik heb het er met hem laatst al over gehad, maar aan mijn verhaal te horen vond hij het geen vaginisme.
Maar het is niet alleen de pijn die maakt dat ik het prettig vind, ook die zeldzame keren dat ik geen pijn heb, vind ik het gewoon een onaangenaam idee dat iemand met zijn lichaamsdeel in mij zit. Ik kan het niet goed uitleggen, het komt gewoon veel te dichtbij voor mij.
Overigens heb ik het gevoel wel als hij me bijv. beft, dat ik dan denk: ik wil nu iets in me voelen, maar asl hij dan in me komt heb ik al weer meteen spijt dat ik dat geroepen heb.
Ik ben na de penetratie ook altijd extreem snel weer droog, zelfs als ik vlak daarvoor tot op mijn dijen nat was, wij hebben altijd glijmiddel nodig.
Donttrysohard dankjewel voor je lieve woorden.
Ik denk zelf een beetje aan vaginisme, dat ik onbewust allerlei spieren aanspan omdat ik gewoon niks in me wil hebben. De pijn zit vooral aan het begin, bij het binnenkomen.
Maar volgens mijn huisarts is het geen vaginisme, ik heb het er met hem laatst al over gehad, maar aan mijn verhaal te horen vond hij het geen vaginisme.
Maar het is niet alleen de pijn die maakt dat ik het prettig vind, ook die zeldzame keren dat ik geen pijn heb, vind ik het gewoon een onaangenaam idee dat iemand met zijn lichaamsdeel in mij zit. Ik kan het niet goed uitleggen, het komt gewoon veel te dichtbij voor mij.
Overigens heb ik het gevoel wel als hij me bijv. beft, dat ik dan denk: ik wil nu iets in me voelen, maar asl hij dan in me komt heb ik al weer meteen spijt dat ik dat geroepen heb.
Ik ben na de penetratie ook altijd extreem snel weer droog, zelfs als ik vlak daarvoor tot op mijn dijen nat was, wij hebben altijd glijmiddel nodig.
Donttrysohard dankjewel voor je lieve woorden.
dinsdag 16 oktober 2007 om 14:15
Wat de oorzaak en de verschijnselen ook mogen zijn, denk je niet dat het een goed idee is dat je er met je man over praat? Als hij zou weten hoeveel pijn jij hebt bij penetratie kijkt hij er vast heel anders tegen aan. Stel dat het omgekeerd zou zijn. Dat jouw man lichamelijke en geestelijke pijn zou hebben en dat voor jou zou verzwijgen. Je zou dan denken dat het allemaal ok is en dat hij het net zo fijn vindt als jij. Dat is toch enorm nep!
maandag 14 april 2008 om 19:17
Als ik hier mijn mening geef wil ik dat vooral doen vanuit mijn ervaring als masseur. Ik geef yonimassages en yonitherapie. Het is vooral aan het laatste waaraan ik mijn mening ontleen.
Ik kom soms vrouwen tegen die in een soortgelijke situatie zitten. Niet zo extreem, maar ik herken er veel van. Los van achterliggende oorzaken (vroegere ervaringen enzo) zit Saskia met haar situatie. De wijze waarop ze dat omschrijft, haar soms felle bewoordingen, geven de intensiteit van haar gevoelens hierrond weer.
Dit soort situaties is moeilijk op te lossen. Moeilijk betekent niet dat het hopeloos is. In mijn ervaring heb ik geen totale 'genezing' of 'oplossing' (hoe je het ook wil bekijken) gezien, maar wel hoe mensen meer greep hebben kunnen krijgen op hun situatie en in een proces zitten van constante groei.
Mannen zijn inderdaad soms (of minder soms
nogal primitief en simpel in dit soort dingen. Mijn benadering in dit soort situaties is eerst praten met de vrouw in kwestie en op die manier een situatie van wederzijds begrip op te bouwen. Ik gebruik massages, en ook of juist yonimassage (uitwendig) juist om een gevoel van vertrouwen, rust en veiligheid op te bouwen.
"....Het vervelendste vond ik dat ik nooit enkelzijdig verwend kon worden, dan moest er achteraf toch weer geneukt worden......" is in dit soort situaties de meest voorkomende en belangrijkste klacht en raakt keihard de kern van de zaak, hoe dingen gegroeid zijn. Mijn benadering is die van massage, van gewone massage groeiend naar yonimassage. Door deze benadering, puur gericht op de seksualiteit van de vrouw zonder dat er van enig "iets moeten teruggeven" sprake is, helpt om het beeld van zichzelf in gunstige zin bij te stellen, de herconfrontatie met de eigen seksualiteit en gevoelens. De confrontatie terug met de eigen seksualiteit, behoeften enz., los van enige noodzaak om iets terug te moeten (mogen!) doen, lokt vaak heftige emotionele reacties op.
Van daaruit bouwen we naar een stuk zekerheid, zelfvertrouwen enz. om een confrontatie met de partner aan te gaan. In een redelijk aantal gevallen is de partner begrijpender dan verwacht, juist blij dat zaken bespreekbaar worden. Moeilijk, vaak pijnlijk en soms desastreus voor de relatie. Maar in de meeste gevallen redelijk positief, soms zelfs, vooral tegen de verwachtingen van de vrouw in, ronduit positief.
Als de man mee wil werken (en ik moet zeggen dat dat volgens mij voor plm. een derde van de mannen van toepassing is) lassen we aangepaste yonimassage sessies in waar de man eerst als toeschouwer en observerend deelneemt en later de massage zélf doet, geheel gericht op de gevoelens en het genot van zijn partner. Vrouwen die dan, vaak zeer heftig een orgasme hebben, openen de ogen van hun partners, die de seksualiteit van hun vrouw nu heel anders ervaren.
Met de vrouw hebben we tevoren gesprekken gehad over de wijze waarop ze haar partner kan bevredigen, lichamelijk en geestelijk. Als de man in die situatie ook krijgt, penetratie uitgezonderd, en beiden begrip voor elkaar willen opbrengen, is het begin van een verandering zichtbaar. De man moet beseffen wat het voor zijn partner betekent, dat haar emotionele en lichamelijke pijn echt is, de vrouw moet vooral haar eigen lichaam herontdekken en de partners moeten samen andere manieren zoeken om elkaar te bevredigen.
De volgende, en beslist niet laatste, fase is wanneer door een nieuwe openheid, begrip voor elkaars gevoelens (vooral voor die van de vrouw) en de hernieuwde seksuele kracht en zelfvertrouwen van de vrouw, soms zelfs penetratie mogelijk is. Soms niet. Maar seks kan op allerlei manieren en mannen, simpel als ze zijn
, kennen er 'natuurlijk' maar één: neuken.
Maar Saskia moet naar mijn mening vooral eerst en vooral haar eigen plaats herwinnen, haar eigen seksualiteit, haar kracht en zelfvertrouwen. Het is goed om te lezen dat dat allemaal niet weg is: "....inderdaad eens een goed idee om zelf het initiatief te nemen (wat ik eigenlijk nooit doe omdat ik weet waar het meestal toe leidt) en hem te overdonderen zodat hij al zo ver is voor hij in me kan komen....." en ze klaarblijkelijk open staat voor nieuwe benaderingen.
Ik wil hier nergens beweren dat mijn benadering de juiste is, verre van dat. Ik heb ook "gefaald" in dit soort situaties. Wonderoplossingen bestaan er gewoon niet, niemands situatie is écht vergelijkbaar aan die van een ander.
Mogelijk is professionele hulp voor jou het allerbeste, ik weet het niet. Hoe is het nu, een half jaar verder? Het is zo'n beetje een half jaar na je posts op dit forum en ik hoop van harte dat mijn reactie véél te laat is.
Ik kom soms vrouwen tegen die in een soortgelijke situatie zitten. Niet zo extreem, maar ik herken er veel van. Los van achterliggende oorzaken (vroegere ervaringen enzo) zit Saskia met haar situatie. De wijze waarop ze dat omschrijft, haar soms felle bewoordingen, geven de intensiteit van haar gevoelens hierrond weer.
Dit soort situaties is moeilijk op te lossen. Moeilijk betekent niet dat het hopeloos is. In mijn ervaring heb ik geen totale 'genezing' of 'oplossing' (hoe je het ook wil bekijken) gezien, maar wel hoe mensen meer greep hebben kunnen krijgen op hun situatie en in een proces zitten van constante groei.
Mannen zijn inderdaad soms (of minder soms
![Smile :-)](./../../../../smilies/icon_e_smile.gif)
"....Het vervelendste vond ik dat ik nooit enkelzijdig verwend kon worden, dan moest er achteraf toch weer geneukt worden......" is in dit soort situaties de meest voorkomende en belangrijkste klacht en raakt keihard de kern van de zaak, hoe dingen gegroeid zijn. Mijn benadering is die van massage, van gewone massage groeiend naar yonimassage. Door deze benadering, puur gericht op de seksualiteit van de vrouw zonder dat er van enig "iets moeten teruggeven" sprake is, helpt om het beeld van zichzelf in gunstige zin bij te stellen, de herconfrontatie met de eigen seksualiteit en gevoelens. De confrontatie terug met de eigen seksualiteit, behoeften enz., los van enige noodzaak om iets terug te moeten (mogen!) doen, lokt vaak heftige emotionele reacties op.
Van daaruit bouwen we naar een stuk zekerheid, zelfvertrouwen enz. om een confrontatie met de partner aan te gaan. In een redelijk aantal gevallen is de partner begrijpender dan verwacht, juist blij dat zaken bespreekbaar worden. Moeilijk, vaak pijnlijk en soms desastreus voor de relatie. Maar in de meeste gevallen redelijk positief, soms zelfs, vooral tegen de verwachtingen van de vrouw in, ronduit positief.
Als de man mee wil werken (en ik moet zeggen dat dat volgens mij voor plm. een derde van de mannen van toepassing is) lassen we aangepaste yonimassage sessies in waar de man eerst als toeschouwer en observerend deelneemt en later de massage zélf doet, geheel gericht op de gevoelens en het genot van zijn partner. Vrouwen die dan, vaak zeer heftig een orgasme hebben, openen de ogen van hun partners, die de seksualiteit van hun vrouw nu heel anders ervaren.
Met de vrouw hebben we tevoren gesprekken gehad over de wijze waarop ze haar partner kan bevredigen, lichamelijk en geestelijk. Als de man in die situatie ook krijgt, penetratie uitgezonderd, en beiden begrip voor elkaar willen opbrengen, is het begin van een verandering zichtbaar. De man moet beseffen wat het voor zijn partner betekent, dat haar emotionele en lichamelijke pijn echt is, de vrouw moet vooral haar eigen lichaam herontdekken en de partners moeten samen andere manieren zoeken om elkaar te bevredigen.
De volgende, en beslist niet laatste, fase is wanneer door een nieuwe openheid, begrip voor elkaars gevoelens (vooral voor die van de vrouw) en de hernieuwde seksuele kracht en zelfvertrouwen van de vrouw, soms zelfs penetratie mogelijk is. Soms niet. Maar seks kan op allerlei manieren en mannen, simpel als ze zijn
![Smile :-)](./../../../../smilies/icon_e_smile.gif)
Maar Saskia moet naar mijn mening vooral eerst en vooral haar eigen plaats herwinnen, haar eigen seksualiteit, haar kracht en zelfvertrouwen. Het is goed om te lezen dat dat allemaal niet weg is: "....inderdaad eens een goed idee om zelf het initiatief te nemen (wat ik eigenlijk nooit doe omdat ik weet waar het meestal toe leidt) en hem te overdonderen zodat hij al zo ver is voor hij in me kan komen....." en ze klaarblijkelijk open staat voor nieuwe benaderingen.
Ik wil hier nergens beweren dat mijn benadering de juiste is, verre van dat. Ik heb ook "gefaald" in dit soort situaties. Wonderoplossingen bestaan er gewoon niet, niemands situatie is écht vergelijkbaar aan die van een ander.
Mogelijk is professionele hulp voor jou het allerbeste, ik weet het niet. Hoe is het nu, een half jaar verder? Het is zo'n beetje een half jaar na je posts op dit forum en ik hoop van harte dat mijn reactie véél te laat is.
dinsdag 15 april 2008 om 19:20
quote:Saskia65 schreef op 13 oktober 2007 @ 20:51:
En dan denk ik soms, ach, zo vaak doen we het nou ook weer niet, tanden op elkaar en gun hem dat plezier, met een half uurtje is het ook weer achter de rug.
Maar toch knaagt er iets, ik zou zo graag ook eens helemaal los willen gaan tijdens de seks en ongecontroleerd willen genieten.
En dat is dus iets wat bij ons heel moeilijk bespreekbaar is, ook omdat hij niet zo van nieuwigheden tijdens seks is.
Dat gevoel heb ik nu precies hetzelfde!!
@ Donttrysohard: Ik herken het ook wel.. en dan ben ik dus net als jouw vriendin, in zo'n situatie.... Ik word ook niet echt nat, maar ik vind het maar goed allemaal.. om mijn vriend een plezier te doen. Het zelf écht leuk vinden, gebeurt niet echt vaak.. Sowieso bij echte penetratie niet, dus ik snap Saskia ook wel goed, hoor... Ik vind andere dingen meestal ook een stuk leuker, hoewel ik pijpen ook niet fijn vind. Maar een pik in me hebben, is absoluut niet mijn favoriete hobby..
Moeilijk, moeilijk allemaal............
En dan denk ik soms, ach, zo vaak doen we het nou ook weer niet, tanden op elkaar en gun hem dat plezier, met een half uurtje is het ook weer achter de rug.
Maar toch knaagt er iets, ik zou zo graag ook eens helemaal los willen gaan tijdens de seks en ongecontroleerd willen genieten.
En dat is dus iets wat bij ons heel moeilijk bespreekbaar is, ook omdat hij niet zo van nieuwigheden tijdens seks is.
Dat gevoel heb ik nu precies hetzelfde!!
@ Donttrysohard: Ik herken het ook wel.. en dan ben ik dus net als jouw vriendin, in zo'n situatie.... Ik word ook niet echt nat, maar ik vind het maar goed allemaal.. om mijn vriend een plezier te doen. Het zelf écht leuk vinden, gebeurt niet echt vaak.. Sowieso bij echte penetratie niet, dus ik snap Saskia ook wel goed, hoor... Ik vind andere dingen meestal ook een stuk leuker, hoewel ik pijpen ook niet fijn vind. Maar een pik in me hebben, is absoluut niet mijn favoriete hobby..
Moeilijk, moeilijk allemaal............
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 15 april 2008 om 19:33
quote:lievebees schreef op 09 oktober 2007 @ 00:47:
Ik vind het hartverwarmend om te horen van de forum mannen dat ze het zouden begrijpen... maar denk je in, je vrouw verteld je dat ze liever geen penetratie heeft. het lijkt me juist heel belangrijk deel van de seks zeker voor een man....
Tuurlijk, maar de vraag is wat belangrijker is: je relatie, of sex op een bepaalde manier. Als de vrouw waar je van houdt vanwege lichamelijke klachten geen sex meer kan hebben, zeg je dan als man "he, jammer, laten we maar uit elkaar gaan dan"?
Ik zie niet wat er bijzonder of hartverwarmend is aan mannen (en vrouwen) die begrijpen dat in een relatie sex niet het belnagrijkste is. Maar los daarvan, heel praktisch: als de keuze is "nauwelijks of geen sex, met neuken, waar de vrouw van walgt" of "regelmatig sex, zonder neuken, waar beiden van genieten", hoe dom moet je dan als man precies zijn om te kiezen voor "doe toch maar neuken"?
Ik vind het hartverwarmend om te horen van de forum mannen dat ze het zouden begrijpen... maar denk je in, je vrouw verteld je dat ze liever geen penetratie heeft. het lijkt me juist heel belangrijk deel van de seks zeker voor een man....
Tuurlijk, maar de vraag is wat belangrijker is: je relatie, of sex op een bepaalde manier. Als de vrouw waar je van houdt vanwege lichamelijke klachten geen sex meer kan hebben, zeg je dan als man "he, jammer, laten we maar uit elkaar gaan dan"?
Ik zie niet wat er bijzonder of hartverwarmend is aan mannen (en vrouwen) die begrijpen dat in een relatie sex niet het belnagrijkste is. Maar los daarvan, heel praktisch: als de keuze is "nauwelijks of geen sex, met neuken, waar de vrouw van walgt" of "regelmatig sex, zonder neuken, waar beiden van genieten", hoe dom moet je dan als man precies zijn om te kiezen voor "doe toch maar neuken"?