![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-seks-01.png)
seksualiteit met handicap
zaterdag 28 maart 2015 om 21:08
Ik heb een 'probleem' waar ik me eigenlijk met niemand in mijn omgeving kan spreken en waar ik graag wat advies zou over hebben.
Ik heb enkele maanden geleden iemand leren kennen, waar ik het erg goed mee kan vinden. We delen dezelfde humor, we kunnen goed praten en ik voel mij echt helemaal op mijn gemak bij hem. We zijn redelijk snel goede vrienden geworden en ik ben ook verliefd op hem geworden. Helaas zit hij door ziekte in een rolstoel. Ik vind het oppervlakkig en kortzichtig, maar dit zorgt wel voor twijfels bij mij. Hij is erg zelfstandig en positief ingesteld. Hij woont alleen, heeft vast werk en gaat gaan sporten als ontspanning. Als ik eerlijk ben, maak ik mij dan ook vooral ongerust over seksualiteit tussen ons. Hij is natuurlijk belemmerd in zijn bewegingen en ook lichamelijk werkt niet alles zoals het zou moeten. Ik vind het erg om toe te geven, maar ik weet niet of dit op lange termijn 'genoeg' zal zijn voor mij. Hij is in korte tijd echt wel belangrijk voor mij geworden en daarom wil ik hem ook niet kwetsen. Herkent iemand mijn twijfels? Zijn er mogelijkheden om hier creatief mee om te gaan? Ik vind het sowieso al erg fijn dat ik hier even mijn verhaal kwijt kon.
Ik heb enkele maanden geleden iemand leren kennen, waar ik het erg goed mee kan vinden. We delen dezelfde humor, we kunnen goed praten en ik voel mij echt helemaal op mijn gemak bij hem. We zijn redelijk snel goede vrienden geworden en ik ben ook verliefd op hem geworden. Helaas zit hij door ziekte in een rolstoel. Ik vind het oppervlakkig en kortzichtig, maar dit zorgt wel voor twijfels bij mij. Hij is erg zelfstandig en positief ingesteld. Hij woont alleen, heeft vast werk en gaat gaan sporten als ontspanning. Als ik eerlijk ben, maak ik mij dan ook vooral ongerust over seksualiteit tussen ons. Hij is natuurlijk belemmerd in zijn bewegingen en ook lichamelijk werkt niet alles zoals het zou moeten. Ik vind het erg om toe te geven, maar ik weet niet of dit op lange termijn 'genoeg' zal zijn voor mij. Hij is in korte tijd echt wel belangrijk voor mij geworden en daarom wil ik hem ook niet kwetsen. Herkent iemand mijn twijfels? Zijn er mogelijkheden om hier creatief mee om te gaan? Ik vind het sowieso al erg fijn dat ik hier even mijn verhaal kwijt kon.