Seks
alle pijlers
Transgender vrouw in relatie met biologische vrouw
maandag 8 april 2019 om 15:00
Vorig jaar heb ik een zwaar jaar gehad, ik had een relatie met een moslim man die niet wist dat ik én transgender én prostituee was.
Uiteindelijk heb ik met pijn in mijn hart het contact verbroken en ben ik uit het niets uit zijn en zijn families leven verdwenen.
Ik vond gewoon dat ik hem in mijn eigen hel mee sleepte en dat verdiende hij niet.
Zelf bleef ik maar als een ellendig hoopje verdriet gebroken achter.
Ik ben werkzaam als prostituee en ik heb een collega die biologisch vrouw is.
Wij hebben samen ook seks gehad met klanten en wij zijn heel erg close met elkaar.
Zo close dat ik verliefd op haar ben geworden en het gevoel is wederzijds.
En voordat mensen gaan vragen ja, ik voel me ook sexueel tot haar aangetrokken.
We hebben sinds kort een relatie, we houden van elkaar en respecteren elkaar en we blijven allebei ons werk doen.
Toch zijn er natuurlijk weer een hoop mensen of naar mijn gevoel 99% van de wereld bevolking die het natuurlijk weer eens niet eens is met onze relatie.
Vroeger voor mijn transitie kreeg ik naar me hoofd geslingerd dat ik een homo was en een mislukkeling als man en een misbaksel en noem maar op en kon ik niks goeds doen.
Nu leef ik als vrouw en blijken mensen dat toch wel te accepteren aangezien er niets aan me uiterlijk te zien is dat ik beneden een mannelijk geslachtsdeel heb.
Mensen zien en horen een vrouw en klaar, punt en einde verhaal.
Dus er is niks afwijkends aan me te zien zodat je me op straat kunt gaan uit schelden zoals vroeger altijd gebeurde.
Maar nu ik er dus voor heb gekozen om samen gelukkig te zijn met een vrouw is het ook weer eens niet goed, nou krijg ik weer continu zinnen naar me hoofd geslingerd als: goh, laat je jezelf ombouwen tot vrouw om vervolgens met een vrouw te gaan...
Ik vind het zo respectloos en denigrerend om zo over iemand te praten.
Ik als man was niet goed, als vrouw ben ik niet goed omdat mensen vinden dat ik me van beneden moet opereren omdat ik zoals ik nu ben zogenaamd niet compleet ben.
Terwijl het zo met mijn vriendin prima gaat, bovendien heb ik mijn geslachtsdeel hard nodig voor me werk want juist dat is mijn bron van inkomsten.
Een relatie met een man is niet goed vanwege me geslachtsdeel, een relatie met een vrouw is niet goed omdat ik er zelf als vrouw uit zie en als vrouw door het leven ga.
En natuurlijk wordt er weer op afgekeurd wat voor werk ik doe en wat voor werk zij doet.
Ik begin eigenlijk weer in een diepe depressie te raken en dat alleen maar door andere mensen.
Want het voelt en lijkt wel alsof mensen mij mijn geluk niet gunnen.
Want kortom, niks is goeds.
Ik vraag me echt elke nacht af hoe het zou voelen om gewoon vrij te zijn... Vrij voor het leven en vrij voor de wijde wereld.
Uiteindelijk heb ik met pijn in mijn hart het contact verbroken en ben ik uit het niets uit zijn en zijn families leven verdwenen.
Ik vond gewoon dat ik hem in mijn eigen hel mee sleepte en dat verdiende hij niet.
Zelf bleef ik maar als een ellendig hoopje verdriet gebroken achter.
Ik ben werkzaam als prostituee en ik heb een collega die biologisch vrouw is.
Wij hebben samen ook seks gehad met klanten en wij zijn heel erg close met elkaar.
Zo close dat ik verliefd op haar ben geworden en het gevoel is wederzijds.
En voordat mensen gaan vragen ja, ik voel me ook sexueel tot haar aangetrokken.
We hebben sinds kort een relatie, we houden van elkaar en respecteren elkaar en we blijven allebei ons werk doen.
Toch zijn er natuurlijk weer een hoop mensen of naar mijn gevoel 99% van de wereld bevolking die het natuurlijk weer eens niet eens is met onze relatie.
Vroeger voor mijn transitie kreeg ik naar me hoofd geslingerd dat ik een homo was en een mislukkeling als man en een misbaksel en noem maar op en kon ik niks goeds doen.
Nu leef ik als vrouw en blijken mensen dat toch wel te accepteren aangezien er niets aan me uiterlijk te zien is dat ik beneden een mannelijk geslachtsdeel heb.
Mensen zien en horen een vrouw en klaar, punt en einde verhaal.
Dus er is niks afwijkends aan me te zien zodat je me op straat kunt gaan uit schelden zoals vroeger altijd gebeurde.
Maar nu ik er dus voor heb gekozen om samen gelukkig te zijn met een vrouw is het ook weer eens niet goed, nou krijg ik weer continu zinnen naar me hoofd geslingerd als: goh, laat je jezelf ombouwen tot vrouw om vervolgens met een vrouw te gaan...
Ik vind het zo respectloos en denigrerend om zo over iemand te praten.
Ik als man was niet goed, als vrouw ben ik niet goed omdat mensen vinden dat ik me van beneden moet opereren omdat ik zoals ik nu ben zogenaamd niet compleet ben.
Terwijl het zo met mijn vriendin prima gaat, bovendien heb ik mijn geslachtsdeel hard nodig voor me werk want juist dat is mijn bron van inkomsten.
Een relatie met een man is niet goed vanwege me geslachtsdeel, een relatie met een vrouw is niet goed omdat ik er zelf als vrouw uit zie en als vrouw door het leven ga.
En natuurlijk wordt er weer op afgekeurd wat voor werk ik doe en wat voor werk zij doet.
Ik begin eigenlijk weer in een diepe depressie te raken en dat alleen maar door andere mensen.
Want het voelt en lijkt wel alsof mensen mij mijn geluk niet gunnen.
Want kortom, niks is goeds.
Ik vraag me echt elke nacht af hoe het zou voelen om gewoon vrij te zijn... Vrij voor het leven en vrij voor de wijde wereld.
maandag 8 april 2019 om 16:38
Waar.JollyRider schreef: ↑08-04-2019 16:36Ik vind dat niet zo raar. Als je pik het centrum van je bestaan is, is het geen rare beroepskeuze.
Hatsjikideee...
maandag 8 april 2019 om 16:43
Omdat hij heen zin heeft in maar 1500 euro per maand en liever die 6000 euro p.m. binnen ziet komen.
maandag 8 april 2019 om 17:16
Dankjewel
Nou dat ik gewoon kan zijn wie ik ben zonder er voor te moeten verstoppen of verantwoordingen af te moeten leggen.
Dat ik moet liegen over het werk wat ik doe als ik nieuwe mensen ontmoet.
Dat als ik nieuwe vrienden maak dat ik niks kan vertellen.
Ik heb onlangs een ander baantje gehad, omdat ik van omgeving wou veranderen en wat meer rust wou, maar na 3 maanden heb ik toen ontslag genomen omdat het niet zo goed verdiende.
En ook omdat ik mezelf heel erg vast vond lopen met de werktijden.
Bovendien ontving ik me vaste klanten alsnog thuis en op een gegeven moment dacht ik "dit wil ik thuis niet, want in je eigen bed moet je niet pissen"
En voor de meesten is het heel raar als ik zeg dag alles in mijn leven alleen maar om me penis gaat en dat begrijp ik ook wel want zo hoort het niet te zijn.
Maar toch heb ik dat gevoel heel sterk want zo ben ik opgegroeid.
Ik mocht niet met mijn vriendinnetjes op school tijdens gym of zwemles samen omkleden want, ik had een penis.
Ik moest met schoolkamp bij de meester slapen (vriendjes had ik niet alleen vriendinnetjes), ik mocht niet met vriendinnetjes in de tent want... Ja de penis.
Mijn moeder is gelukkig wel heel vrij in dit alles, ze accepteert mij wel als haar dochter maar ze is alleen fel tegen prostitutie.
Ze kocht als kind ook barbies en dat soort dingen voor me maar... Als me broers vriendjes thuis kwamen spelen moest ik het verstoppen want... Tja het het werd niet gezegd maar je raad het al, omdat ik een penis heb.
Dus ja ik heb gewoon altijd het gevoel gehad alsof alles in me leven alleen maar afhankelijk is van wat er tussen me benen zit en dat vind ik verschrikkelijk.
Maar om er een profijt uit te kunnen halen gebruik ik het voor het werk, is het tenminste ergens goed voor geweest denk ik dan.
En voor me huidige relatie natuurlijk ook.
maandag 8 april 2019 om 17:31
Als je wordt geboren wordt er gekeken naar je geslacht en aan de hand daarvan wordt alles voor je bepaald.
De kleuren van je slaapkamer je kleding je speelgoed alles, je kapsel je noem maar op is alleen maar afhankelijk van wat er tussen je benen zit.
Tis triest maar dat zou nooit iemand uit mijn hoofd kunnen praten.
Ik heb gemengde gevoelens erover, het allerliefst was ik er niet mee geboren maar aangezien dat niet kan laat ik het maar, ik heb wel vaak over de operatie nagedacht maar ik vind dat ik dan altijd maar zoveel verschrikkelijk veel moeite moet doen voor alles en anderen niet dat ik er geen zin en geen energie meer in heb.
Want ik heb al genoeg geleden en genoeg narigheid meegemaakt waar ik uit heb moeten klauteren.
En nu bekijk ik het van de zonnige kant, ik kan het gebruiken om er van te leven en ik heb nu een vriendin waar ik het ook mee gebruik en die neemt en accepteert mij volledig in alle aspecten.
Maar als ik had mogen kiezen, ja natuurlijk had ik dan een heel ander leven gekozen dan wat ik nu heb.
De kleuren van je slaapkamer je kleding je speelgoed alles, je kapsel je noem maar op is alleen maar afhankelijk van wat er tussen je benen zit.
Tis triest maar dat zou nooit iemand uit mijn hoofd kunnen praten.
Ik heb gemengde gevoelens erover, het allerliefst was ik er niet mee geboren maar aangezien dat niet kan laat ik het maar, ik heb wel vaak over de operatie nagedacht maar ik vind dat ik dan altijd maar zoveel verschrikkelijk veel moeite moet doen voor alles en anderen niet dat ik er geen zin en geen energie meer in heb.
Want ik heb al genoeg geleden en genoeg narigheid meegemaakt waar ik uit heb moeten klauteren.
En nu bekijk ik het van de zonnige kant, ik kan het gebruiken om er van te leven en ik heb nu een vriendin waar ik het ook mee gebruik en die neemt en accepteert mij volledig in alle aspecten.
Maar als ik had mogen kiezen, ja natuurlijk had ik dan een heel ander leven gekozen dan wat ik nu heb.
maandag 8 april 2019 om 18:51
Welja ik heb nergens om over te zeiken, om te beginnen waar ik mee geboren ben, dan alles wat daarbij komt kijken aan afwijzingen, pesterijen, buitensluiting...
Uitgescholden worden door Jan en alleman.
Dan de eenzaamheid waar je in moet leven, dan in een gezin opgroeien waar de hele dag geruzie en gescholden werd met zowel lichamelijke als psychische mishandelingen.
Oftewel nergens een veilige plek, buiten niet, op school niet, op werk niet en thuis niet en dan zit je nog met jezelf met je eigen persoonlijke probleem.
Maar nee ik mag niet zeiken.
En nee ik kruip nu heus niet in een slachtofferrol hoor, want dit alles heeft mij gemaakt tot wie ik ben en ieder mens heeft zijn eigen ervaringen en eigen leed, anderen zullen wel andere ellende hebben maar 1 ding zeg ik wel en dat is dat ik mijn leven niemand zou gunnen, zelfs niet degenen die er grapjes over maken of me ergste vijand, niemand gun ik dat.
Ik wens iedereen alleen het beste toe zelfs degenen die mij kwaad hebben gedaan, ik gun ze het beste.
Uitgescholden worden door Jan en alleman.
Dan de eenzaamheid waar je in moet leven, dan in een gezin opgroeien waar de hele dag geruzie en gescholden werd met zowel lichamelijke als psychische mishandelingen.
Oftewel nergens een veilige plek, buiten niet, op school niet, op werk niet en thuis niet en dan zit je nog met jezelf met je eigen persoonlijke probleem.
Maar nee ik mag niet zeiken.
En nee ik kruip nu heus niet in een slachtofferrol hoor, want dit alles heeft mij gemaakt tot wie ik ben en ieder mens heeft zijn eigen ervaringen en eigen leed, anderen zullen wel andere ellende hebben maar 1 ding zeg ik wel en dat is dat ik mijn leven niemand zou gunnen, zelfs niet degenen die er grapjes over maken of me ergste vijand, niemand gun ik dat.
Ik wens iedereen alleen het beste toe zelfs degenen die mij kwaad hebben gedaan, ik gun ze het beste.
maandag 8 april 2019 om 19:29
JollyRider schreef: ↑08-04-2019 17:20het is heel geloofwaardig hoor, hier praat je ook al erg graag over je pik
Dit zijn waarschijnlijk precies de opmerkingen waar Ladyboy geen zin in heeft omdat haar hele omgeving zo reageert. Is het echt zo moeilijk om een beetje empathie te hebben voor iemand die haar hele leven al worstelt met identiteit, sexualiteit en relaties?
Overigens niet persoonlijk bedoeld, maar ik las meer van dit soort berichten.
@Ladyboy, twee verschillende soorten opmerkingen:
1. Feit is dat je in een lastige situatie zit. Feit is dat je waarschijnlijk in jouw leven niet meer in een periode komt waar niemand meer opkijkt hoe je bent en er niet moeilijk over doet. Hoe sneller je dat accepteert, hoe sneller je naar oplossingen kunt zoeken. Zoek de mensen die je wel accepteren. En koester die mensen. En je weet dat ze er zijn, je klanten kiezen immers ook specifiek voor jou. Al zullen ook daar genoeg mensen zijn die je buiten je werk niet met je om willen gaan. Dus zoek gelijkgestemden in praatgroepen, netwerken of desnoods in je collega's. Maar bouw een netwerk op met mensen die je waarderen wie je bent, niet hoe je bent.
2. Je kampt met een bijna depressie mbt je zelfbeeld. Dat is niet verrassend. Maar je moet er wel iets aan doen. Je zoekt ook sterk bevestiging bij anderen (ook hier) terwijl niemand jouw complexe geest kent. Onze opmerkingen zullen dus vooral heel oppervlakkig zijn: want dat is alles dat we van je weten. Ga echte gesprekken aan. Desnoods professionele gesprekken. Die zijn waardevoller omdat je een dialoog krijgt. En emotie. En begrip.
Het aanpakken van je depressie doe je al, dat is fantastisch, want je bent hier. En het duurt nog wel even voordat je de juiste plek hebt gevonden om er met mensen over te praten die je echt verder kunnen helpen. Maar blijf dat overal proberen. En als je die personen vindt, ook dan heb je nog een lange weg. Maar zolang je probeert op elk vlak (werk, privé, gezondheid) je leven te verbeteren, zul je overal kleine signalen oppikken dat je goed bezig bent. En langzaam maar zeker zul je je vertrouwen in jezelf en in een ander terugwinnen. Maar geef nooit op. En laat je ook niet kleineren. Iedereen is op zijn eigen manier raar. Zolang de mensen van wie jij houdt, ook maar oprecht van jou houden. De rest is niet relevant.
phonehome wijzigde dit bericht op 08-04-2019 19:32
0.51% gewijzigd
maandag 8 april 2019 om 19:38
Ik heb onlangs een ander baantje gehad, omdat ik van omgeving wou veranderen en wat meer rust wou, maar na 3 maanden heb ik toen ontslag genomen omdat het niet zo goed verdiende.
En ook omdat ik mezelf heel erg vast vond lopen met de werktijden.
Je verwachtte daar ook € 6000,- te gaan verdienen?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 8 april 2019 om 19:56
Je was anders zeer duidelijk over dat de penis aan je lijf blijft ivm de 6000 euro per maand i.p.v. de 1500.ladyboy schreef: ↑08-04-2019 17:31Als je wordt geboren wordt er gekeken naar je geslacht en aan de hand daarvan wordt alles voor je bepaald.
De kleuren van je slaapkamer je kleding je speelgoed alles, je kapsel je noem maar op is alleen maar afhankelijk van wat er tussen je benen zit.
Tis triest maar dat zou nooit iemand uit mijn hoofd kunnen praten.
Ik heb gemengde gevoelens erover, het allerliefst was ik er niet mee geboren maar aangezien dat niet kan laat ik het maar, ik heb wel vaak over de operatie nagedacht maar ik vind dat ik dan altijd maar zoveel verschrikkelijk veel moeite moet doen voor alles en anderen niet dat ik er geen zin en geen energie meer in heb.
Want ik heb al genoeg geleden en genoeg narigheid meegemaakt waar ik uit heb moeten klauteren.
En nu bekijk ik het van de zonnige kant, ik kan het gebruiken om er van te leven en ik heb nu een vriendin waar ik het ook mee gebruik en die neemt en accepteert mij volledig in alle aspecten.
Maar als ik had mogen kiezen, ja natuurlijk had ik dan een heel ander leven gekozen dan wat ik nu heb.
Geeft niet, maar draai en dan niet een ander verhaaltje omheen.
maandag 8 april 2019 om 21:31
DankjewelPhoneHome schreef: ↑08-04-2019 19:29Dit zijn waarschijnlijk precies de opmerkingen waar Ladyboy geen zin in heeft omdat haar hele omgeving zo reageert. Is het echt zo moeilijk om een beetje empathie te hebben voor iemand die haar hele leven al worstelt met identiteit, sexualiteit en relaties?
Overigens niet persoonlijk bedoeld, maar ik las meer van dit soort berichten.
@Ladyboy, twee verschillende soorten opmerkingen:
1. Feit is dat je in een lastige situatie zit. Feit is dat je waarschijnlijk in jouw leven niet meer in een periode komt waar niemand meer opkijkt hoe je bent en er niet moeilijk over doet. Hoe sneller je dat accepteert, hoe sneller je naar oplossingen kunt zoeken. Zoek de mensen die je wel accepteren. En koester die mensen. En je weet dat ze er zijn, je klanten kiezen immers ook specifiek voor jou. Al zullen ook daar genoeg mensen zijn die je buiten je werk niet met je om willen gaan. Dus zoek gelijkgestemden in praatgroepen, netwerken of desnoods in je collega's. Maar bouw een netwerk op met mensen die je waarderen wie je bent, niet hoe je bent.
2. Je kampt met een bijna depressie mbt je zelfbeeld. Dat is niet verrassend. Maar je moet er wel iets aan doen. Je zoekt ook sterk bevestiging bij anderen (ook hier) terwijl niemand jouw complexe geest kent. Onze opmerkingen zullen dus vooral heel oppervlakkig zijn: want dat is alles dat we van je weten. Ga echte gesprekken aan. Desnoods professionele gesprekken. Die zijn waardevoller omdat je een dialoog krijgt. En emotie. En begrip.
Het aanpakken van je depressie doe je al, dat is fantastisch, want je bent hier. En het duurt nog wel even voordat je de juiste plek hebt gevonden om er met mensen over te praten die je echt verder kunnen helpen. Maar blijf dat overal proberen. En als je die personen vindt, ook dan heb je nog een lange weg. Maar zolang je probeert op elk vlak (werk, privé, gezondheid) je leven te verbeteren, zul je overal kleine signalen oppikken dat je goed bezig bent. En langzaam maar zeker zul je je vertrouwen in jezelf en in een ander terugwinnen. Maar geef nooit op. En laat je ook niet kleineren. Iedereen is op zijn eigen manier raar. Zolang de mensen van wie jij houdt, ook maar oprecht van jou houden. De rest is niet relevant.
Dat is zeker helemaal waar en ik herken me er zeker weten ook in.
En ik probeer het allemaal wel goed te doen het is alleen dat ik sinds kind af aan al altijd maar ben gekwetst door me omgeving en dat gebeurd nu dus weer.
Ik weet eigenlijk ook niet waarom ik dit topic ben gestart, ik denk dat het een vlaag van emoties was die ik van me af wou schrijven en kwijt wou hebben.
Ik hou in ieder geval zielsveel van me vriendin, ik ben gelukkig met haar we hebben veel dezelfde soorten dingen meegemaakt.
Ik had ook nooit verwacht dat er na me transitie überhaupt nog wel vrouwen zouden bestaan die wat in mij zouden zien.
Maar ik heb er vandaag ook lang over nagedacht en ben tot de conclusie gekomen dat niemand het perfecte leventje heeft iedereen heeft z'n eigen ding.
Velen vriendinnen/kennissen die mij bekritiseren over mijn relatiekeuze en beroep hebben vaak zelf de meest waardeloze mannen uitgekozen als vriend of alleen maar problemen binnen hun relatie gehad, zoals vreemd gaan en ruzies etc.
Dus laat iedereen maar lekker naar zichzelf kijken.
Ik denk altijd maar leef en laat leven.
En kleur je leven op je eigen manier in.
Het zou even lekker wezen als ik alleen maar zou moeten leven om andermans ogen een plezier te doen.
maandag 8 april 2019 om 21:44
ladyboy schreef: ↑08-04-2019 21:31En ik probeer het allemaal wel goed te doen het is alleen dat ik sinds kind af aan al altijd maar ben gekwetst door me omgeving en dat gebeurd nu dus weer.
Ik weet eigenlijk ook niet waarom ik dit topic ben gestart, ik denk dat het een vlaag van emoties was die ik van me af wou schrijven en kwijt wou hebben.
Goed dat je dit topic gebruikt om je emoties van je af te schrijven. Als het jou helpt op deze manier, is het al goed. De meeste vrouwen die ik ken, willen gewoon hun problemen spuien en de meeste mannen willen problemen oplossen. Je hoort dan duidelijk bij de eerste groep
En als je het dan vooral doet om te spuien, of begrip op te brengen, ga je zelf dan ook niet verdedigen. Of je je penis nu behoudt omdat het je bron van inkomsten is of omdat het gewoon een onderdeel is van je leven en je er geen afstand van kunt doen, dat is jouw keuze. Als je dat soort keuzes gaat verantwoorden, ga je het idd weer goed proberen te doen voor iedereen. En dat heeft geen enkele zin. Maar volgens mij ben je al goed bezig. Sterkte!
maandag 8 april 2019 om 22:34
Dat ouders niet zo blij worden van een baan in de prostitutie kan ik me wel enigszins voorstellen, dat is toch niet helemaal waar de meeste ouders van dromen als ze een kind krijgen. Of dit terecht is of niet is natuurlijk een tweede.
Verder, in mijn 'tamelijk liberale' context ken in meerdere mensen die transgender zijn, in de prostitutie werk(t)en, of op hetzelfde geslacht vallen, al dan niet in combinatie met elkaar. Er zijn echt wel mensen en sociale kringen waar je jezelf niet voortdurend hoeft te verdedigen, maar het kost wellicht tijd om die plek in de wereld te vinden.
Daarnaast, uit ervaring weet ik dat 'vrij zijn' uiteindelijk vooral in je eigen hoofd zit. Er komt nooit een moment dat iedereen je jou 'geluk gunt' en blij voor je is. Mensen leven allemaal hun leven, oordelen vaak snel en zonder echt na te denken. Je moet -al dan niet samen met je partner- op zoek naar je eigen 'tribe'. Heel veel succes gewenst, je hebt niet de meest makkelijke weg in het leven. Hetero, cisgender en een baan als registeraccountant was wellicht een gemakkelijker pad geweest, maar je bent wie je bent, maak er wat van.
Verder, in mijn 'tamelijk liberale' context ken in meerdere mensen die transgender zijn, in de prostitutie werk(t)en, of op hetzelfde geslacht vallen, al dan niet in combinatie met elkaar. Er zijn echt wel mensen en sociale kringen waar je jezelf niet voortdurend hoeft te verdedigen, maar het kost wellicht tijd om die plek in de wereld te vinden.
Daarnaast, uit ervaring weet ik dat 'vrij zijn' uiteindelijk vooral in je eigen hoofd zit. Er komt nooit een moment dat iedereen je jou 'geluk gunt' en blij voor je is. Mensen leven allemaal hun leven, oordelen vaak snel en zonder echt na te denken. Je moet -al dan niet samen met je partner- op zoek naar je eigen 'tribe'. Heel veel succes gewenst, je hebt niet de meest makkelijke weg in het leven. Hetero, cisgender en een baan als registeraccountant was wellicht een gemakkelijker pad geweest, maar je bent wie je bent, maak er wat van.
dinsdag 9 april 2019 om 02:16
Oh nu ben ik fout? Eens zien, waar reageerde ik negatief op? Prostitutie? Welnee. Transgender zijn/noemen? Ook niet. Oh wacht, ik gaf aan dat ik er niets van vind en dat ik vermoed dat niemand het zo belangrijk vindt als TO zelf. En dat relativeren mag niet? Goh
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
dinsdag 9 april 2019 om 02:19
Wat ik uit jou verhaal opmaak is dat jij eigenlijk een afkeer hebt tegen jouw geslachtsdeel, het is in jouw leven altijd het gene geweest dat jou tegen hielt te mogen zijn wie je bent en dat doet het nu nog steeds. Alleen kies jij ervoor om zo te blijven, omdat jij verwacht dat jouw leven anders moeilijk wordt. Ik zie jou nergens zeggen dat jij gelukkig wordt van je werk, het lijkt er voor mij meer op dat jij geen andere mogelijk ziet. Terwijl die er wel is, je zou je alleen moeten schikken en weer onderaan moeten beginnen bij een nieuwe baan. Waarom denk jij dat je meer moeite moet doen voor alles en iedereen als je een kut hebt? Ik denk eigenlijk eerder dat wat jij nu hebt het lastiger maakt op relatievlak, zowel als hetero als lesbienne. Je moet het niet refereren aan je werk, jouw klanten zijn specifiek opzoek naar een shemale, in het grote geheel is er slechts een kleine groep hierin geïnteresseerd of panseksueel. Maar de hamvraag is; waarom zou jij dit leven om welke reden dan ook verkiezen boven een leven waar je kan zijn wie jij wil zijn?
