Vaginale klachten. Vertellen?

Ik schaam mij natuurlijk heel erg. En ben inderdaad bang dat we vies van elkaar worden ofzo.

En ik zit me gek te maken dat misschien afspraken uitgesteld gaan worden nadat ik het hem heb verteld. Dat het dus allemaal daar aan ligt.

Het kan namelijk ook maar zo dat het vanzelf weggaat. En dan heb ik wat gezegd wat misschien helemaal niet toe doet.

Aan de andere kant is dit misschien ook wel een moment om eens zonder romantiek over het menselijk lichaam te hebben. Misschien dat dit uiteindelijk meer vertrouwen opleverd?

Ik baal dr wel van zeg.:(

Ik zit helemaal in de rats. Ik heb een tijd terug vaginale klachten gehad en kreeg hiervoor een antibiotica kuur. Ik kreeg geen inwendig onderzoek maar direct een recept mee. En dat hielp.

Maar de klachten kwamen terug, wel veel minder erg. Het kwam erop neer dat ik niet meer lekker fris rook. Afscheiding stonk wat naar urine/vis.:?

Ik ben wederom naar de dokter gegaan en een kweek laten maken.

Ik ben getest op chlamydia en nog een aantal dingen.

Maar alles bleek goed te zijn. Heel mooi natuurlijk, maar nu heb ik nog wat klachten. Ik was bij vriend, en ik vond dat ik toch echt anders rook.;(

Ik word er zo onzeker door. Ik ben heel schoon, hygienisch etc. Zelfs vlak na het douchen ruikt het niet fris.

Ik baal hier zo van!! Ik wil er over gaan praten met mijn vriend.

En ik had ook wel de indruk dat vriend het ook opviel.:$

Hij is niet vies van me, maar goh jah.. Ik smaakte eerst toch echt lekkerder. En hij zal zich ook wel ongemakkelijk hebben gevoeld.

Hoe breng je dit nou??

Moet ik het zeggen? Moet ik zeggen dat ik me ervan bewust ben anders te ruiken? En dat dit onderzocht is en geen geslachtsziekte is?

Dat ik me nu heel onzeker voel.

Oh, wat klote dit!!

Ik ga nog een keer naar mijn huisarts, ik wil hier vanaf.

Maar is het fair om het min of meer toe te geven? ( Ik vond vriend ook daadwerkelijk anders met de sex en wastte ook vrijwel direct(!) na de sex zijn handen...)

Of zal ik niks zeggen in de hoop dat de volgende keer dat we weer samen zijn het weg is?

Ik ben bang dat de sex heel beladen gaat worden. -Is het nu ook wel, maar mss ben ik de volgende keer wel weer heerlijk.:P- Dan istie de viskar wel vergeten. Sorry.

Hoe eerlijk moeten we zijn?

Help.

Ik heb geen pijn bij het plassen. Ik denk zelf ook niet dat het een blaasontsteking is.

Het is echt de afscheiding dat stinkt. Zelfs direct na het douchen.

Ik ben dus getest op Chlamydia. Kweek gemaakt. Ik weet niet wat allemaal getest is; maar na de uitslag zei mijn huisarts: ''Geen chlamydia'' en om te benadrukken had ik ''geen geslachtsziekte'' en verder kwam uit de kweek: niets. Of de kweek is niet goed afgenomen, want een vaginose is bacterieel, dus uit een kweek te halen.



Daar kon ik het mee doen dus.

Maar de klachten zijn er dus nog. ( De kweek-uitslag was een week geleden) Mijn klachten komen inderdaad overeen met een bacteriele vaginose.

Soms is het weg en ruikt de afscheiding neutraal, maar eigenlijk komt het ook zo weer terug. En ruikt het wederom naar vis.

Dit alles is begonnen nadat ik begin februari dus erge vaginale klachten kreeg. Deze klachten waren zeer ernstig. ( buikpijn, extreem stinkende afscheiding.) Na een antibiotica kuur was dit snel weg.

Maar sindsdien ruikt de afscheiding soms een aantal dagen naar vis.

Kan er niks anders van maken.:?

Ik baal er goed van zeg. Met name omdat mijn huisarts heel laconiek omgaat met dit probleem. Vraag evt. een verwijzing naar een gyneacoloog, die kan misschien meer voor je betekenen.



En nu even een heel belangrijke vraag; zou het toch kunnen zijn dat ik door mijn vriend ben besmet? Gardnerella is geen soa, maar je kan het wel sneller krijgen door (vaker) sex. Gewoon door toch minder weerstand, evt. door vingeren en beffen. Ik bedoel maar, vingers en tong en een lul ga je niet eerst met alcohol ontsmetten voor het sexen. Dus als je beetje  vatbaar bent kan dit het gevolg zijn.



Vlak nadat ik voor het eerst sex -met condoom- met hem heb gehad kreeg ik dus die ernstige vaginale klachten, overeenkomend met gardnerella.



Ik vraag mij gewoon af wat het meest aannemelijk is voordat ik met vriend ga praten.

En ik ga weer terug naar huisarts.

Maar dit soort vragen weigert hij te beantwoorden.:?

Vandaag naar de dokter geweest aangezien ik nog steeds dezelfde klachten heb.

Dokter vond het niet nodig om nog een kweek te laten maken.

Mijn vriend moest nu behandeld worden. En ook ik heb weer een kuur meegekregen.

Dus ja... Hoe ga ik nou duidelijk zeggen wat er aan de hand is, zonder dat hij denkt dat het een soa is. Zonder dat hij denkt dat ik vies ben. Of dat hij vies is. laat hem eens Googlen op schimmelinfectie ?

Op welke manier ga ik dit nou fatsoenlijk brengen??

En hoe vervelend moet het voor hem zijn om hiermee naar zijn eigen dokter te moeten?? niet vervelender als het voor jou als vrouw is .

Mannen? ???? Zouden jullie niet door de grond gaan?Nee, eigenlijk niet.

Ik heb echt geen idee hoe ik dit nu moet aanpakken!!;(

Wie heeft een leuke dialoog voor me, leer ik die uit m'n hoofd.:DZeg , ik heb een schimmelinmfectie en mijn huisarts zegt dat wij elkaar waarschijnlijk steeds bezetten, jij kunt beter ook even naar je huisarts gaan.

Ik heb geen schimmel-infectie.



Maar een bacteriele vaginose:

 





''Niet echt een soa''.:?

''Man besmetten.'' :?

''Komt het door zijn sperma??''

(Of alleen als deze bacterie aanwezig is?)



Ik vind het echt ranzig. En ik geloof dat dit nou totaal niet meer uitnodigd om me te beffen, of te neuken.;(  Nee, lijkt mij ook niet fris om dan te beffen, ik heb 't zelf ook gehad, heb me in die tijd nooit laten beffen. vond het gewoon heel ranzig. Maar er is hoop. Bij mij is het over gegaan na tijdje.





Ik wil graag van de mannen hier op Viva horen wat zij ervan zouden vinden als hun vriendin hier mee kwam. Mijn man heeft slecht reukvermogen, maar ik vond het zelf errug goor. Ik heb het hem een keer laten ruiken omdat 'ie eerst zei dat 't wel meeviel, moest ie echt met z'n neus erbijna "in":$ Tja, hij vond het ook niet lekker. Toen wist ik zeker; geen sex!

Maar buiten het feit dat het echt stinkt, zoveel afscheiding is niet een trigger voor mij.

Dit zal niet representatief zijn hoe mijn vriend hier op zal reageren, maar dan heb ik iets van een idee.;)

Ik denk dat je jezelf ook niet lekker vind ruiken, dus zowiezo niet zit te springen om orale sex op dit moment. Vertel het je vriend, het is nl. geen soa, wel een tijdelijke stoornis die echt wel weer overgaat.

Heb je het hem nog steeds niet verteld? Waarom toch niet, zó geheimzinnig maak je het alleen moeilijker. Laat hem een site zien met vaginose. Het is toch geen schande?

Sterkte verder!

Wanneer je het hem verteld, maak het niet zo beladen, da's nergens voor nodig. Zeg gewoon op een rustig ogenblik waarop jullie samenzijn dat je je al een tijdje niet zo lekker voelt, je naar de dokter bent geweest en dat hij een vaginale infectie heeft geconstateerd. En dat de dokter het gezien jullie relatie verstandig zou vinden als hij zich ook even bij een dokter zou melden, zodat jullie elkaar niet meer aan kunnen steken.

Succes

In eerste instantie was het onduidelijk wat ik had. Kreeg ik een kuur en was het weg. Maar het kwam steeds terug.

En nu moet ik het ook wel vertellen. Tis duidelijk dat het een vicieuze cirkel is nadat ik bij hem ben geweest..



Ja, ik schaam mij wel.

Misschien ligt het ook wel aan de type man die mijn vriend is.

Niet echt tactvol. En toen ik een keer ongesteld was -te vroeg- en dit net niet uitkwam reageerde hij nogal teleurgesteld. Tsja teleurstelling is één ding, grofweg bot zijn een ander. Teleurstelling overkomt ons allemaal wel eens, dat moet je ook kunnen incasseren. Als hij daarbij te ver uit zijn slof vliegt, zou ik me toch eens afvragen of ik hem nog wel zo leuk vind.



Kijk, iIk zou ook niet staan de juichen als mijn vriend me zou vertellen dat hij een infectie had en ik ook naar de dokter moest, maar ik zou het hem absoluut niet kwalijk nemen. Alleen maar goed dat hij erop heeft gelet en mij dan waarschuwt, zodat ik niet onnodig met iets doorloop. Tuurlijk is het geen leuk nieuws, maar zoiets moet wel bespreekbaar zijn binnen een relatie.

Ook speelt mee dat hij het heel druk heeft en ik hem min of meer opzadel met iets waar hij niks aan kan doen, en dus mijn schuld is. Jouw schuld??? Wat een onzin, dit kan toch iedereen overkomen! Waarom zou hij jou dan aan moeten vallen, er valt toch niet na te gaan wie wie heeft besmet? Als hij jou hierom aanvalt, vind ik dat noch logisch noch acceptabel.

Ik overweeg nu om te zeggen dat ik van de week naar de dokter ben geweest omdat ik vermoedde een blaasontsteking te hebben.

Dat ik onderzocht ben want de klachten waren vervelend. En dat toen werd gevraagd of ik een relatie heb en zo ja, dat mijn partner dus ook meebehandeld moest worden.

Ik zal misschien ook kunnen zeggen dat ik zo hygienisch ben dat ik daardoor ook de goede bacterien heb 'weggewassen.' :DWaarom liegen? Nooit een goede basis in een relatie en eigenlijk al helemaal niet over dit soort dingen. Wat moet je wel niet bijeen gaan liegen als er eens iets echt ernstigs (bijv. chlamydia, etc.) in het spel zou zijn? Eerlijk duurt het langs, dat gaat in de meeste relaties op.

Misschien klinkt het dan minder vies?? Waarom zou dat minder vies klinken/moetn klinken?? een bacterie daar beneden is een bacterie daar beneden. If it sounds like a duck, chances are that it is a duck!

En dat ik dan zo kan zeggen dat hij '' ffies metronidazol moet opvragen bij de dokter.''

Misschien klinkt het dan minder beladen? Het minst beladen is de waarheid en dan ook de hele waarheid.



Ik zie overigens mijn vriend niet dagelijks hoor ivm reisafstand.

Ik baalde zo dat mijn huisarts geen twee doosjes metronidazol

wou/kon uitschrijven. Vind ik heel verstandig, jouw huisarts kent jouw vriend niet, hij zou er wel allergisch voor kunnen zijn en een medicijnvergiftiging op kunnen lopen!

Had ik het kunnen zeggen, opsturen en klaar.;)

Als ik hem dan weer zou zien zou het direct goed zijn.:P Als je hem het over de telefoon vertelt, kan hij ook meteen naar zijn huisarts gaan (geeft hem eventueel het nummer van jouw huisarts, zodat beide artsen eventueel kunnen overleggen) en een middeltjes halen. Is het ook weer goed als hij weer eens langskomt.