Seks
alle pijlers
verschil in libido - wat met deze situatie?
woensdag 19 juni 2019 om 13:00
Hallo Allemaal,
Graag wil ik jullie het volgende voorleggen en benieuwd naar jullie meningen en of jullie suggesties hebben.
Mijn partner en ik zijn nu 17 jaar bij elkaar en 2 kinderen (9 en 14).
Nu hebben we al langere tijd (meerdere jaren) wat relatie problemen.
We hebben beide een nogal verschillend libido. Zijn libido lijkt wel nog steeds toe te nemen terwijl die van mij al heel lang stabiel is.
Hij wil graag veel meer avontuur en afwisseling, denk aan buitensex, in de auto, naar parenclub en andere spannende plekken. Verder wil hij graag trio met meer vrouwen enz. enz.
Nu zijn die dingen allemaal niks voor mij, ik durf dat niet en deels lijkt dat me ook niks.
Ik heb hem mede daarom 2 jaar terug ook de vrijheid gegeven met andere vrouwen te daten en seks te hebben in de hoop dat hij die dingen bij andere vrouw kan vinden.
Hij heeft daarna ook wel meerdere dates met andere vrouwen gehad waarbij soms wel wat gebeurde en soms ook niet. Ook is hij 2 keer alleen naar een parenclub geweest.
Zeker voor mij niet altijd even makkelijk, maar sta wel achter mijn besluit (hij heeft me niks gevraagd of opgelegd) en gun hem dat ook.
Nu heeft hij al ¾ jaar geen dates meer gehad met andere, dat omdat dat niet echt is wat hij zoekt one night stands met steeds andere vrouwen, hij vind seks pas goed worden als je elkaar beetje leert kennen en wil die dingen ook vooral doen met iemand die hij vertrouwd en zich bij op zijn gemak voelt (voorkeur met mij dus).
Hij heeft meerdere accounts gehad op badoo/tinder/enz. maar niks gevonden van wat hij zoekt, merendeel van de matches zijn voornamelijk geïnteresseerd in een vaste traditionele relatie en hij wil zijn relatie met mij ook niet gaan verzwijgen om meer dates te krijgen omdat hij geen zin in gedoe heeft en niet wil liegen tegen andere vrouwen waarmee hij mogelijk valse verwachtingen creëert .
Ondertussen lijkt hij steeds meer te balen van ons sexleven, niet dat als we het doen dat het slecht is, in tegendeel maar het wordt voor hem te voorspelbaar en beperkt.
Zoals hij het zegt: we willen niet hetzelfde, niet op hetzelfde moment en niet op dezelfde plek.
Steeds vaker als ik wat wil doen zegt hij nee en wil hij niet omdat hij die voorspelbaarheid zat is en het saai vind wat ik voorstel en niet omdat hij niet geil is.
Als ik voorstel hem even te helpen omdat hij geil is en ik niet of te moe dan zegt hij ook steeds vaker nee met laat maar dat kan ik zelf ook wel.
Hij doet ook vrijwel geen enkel poging meer om seks met mij te krijgen omdat hij zoals hij zelf zegt altijd eerst in zijn hoofd een checklist afloopt en als 1 punt daarop niet voldoet doet hij geeeneens een poging meer om seks te krijgen omdat hij de hoop al opgegeven heeft en vanuit ga dat ik toch niet zou willen.
Hij geeft ook steeds vaker aan dat hij mede daarom twijfelt aan onze relatie en hoe toekomstbestendig die is.
Hij geeft ook duidelijk aan dat hij ondanks dat alles van me houd en me eigenlijk niet kwijt wil.
Nu heb ik laatst ook ontdekt dat hij opzoek is naar medicijnen om zijn libido te verlagen of zelfs helemaal te verwijderen, zo kijkt hij naar antidepressiva maar ook middelen voor chemische castratie in de hoop dat dat zijn libido en fantasieën/verlangens verlaagd of wegneemt.
Nu is dat absoluut niet wat ik wil dat hij met dergelijke troep gaat beginnen daarvoor en zeker niet dat zijn libido en verlangen naar seks volledig verdwijnt.
We praten hier allemaal regelmatig over.
Binnenkort gaan we op zijn initiatief ook naar de huisarts om te kijken naar wat een mogelijke sterlisatie van hem zou kunnen brengen zodat ik met de pil kan stoppen en hopelijk daardoor zelf wat meer lust krijg, niet dat ik daar veel van verwacht.
Ben ook bang dat als dat niet werkt dat nog weer verder tussen ons in komt te staan dat hij zich heeft laten helpen en dat nog geen beter sexleven oplevert.
Hij is verder 44 en ik ben 39 voor mocht dat nog wat uitmaken.
Moet ik nu dus blij zijn dat hij dergelijke extreme dingen wil doen om onze relatie te redden?
En hebben jullie verder tips en sugesties?
Vlinder
Graag wil ik jullie het volgende voorleggen en benieuwd naar jullie meningen en of jullie suggesties hebben.
Mijn partner en ik zijn nu 17 jaar bij elkaar en 2 kinderen (9 en 14).
Nu hebben we al langere tijd (meerdere jaren) wat relatie problemen.
We hebben beide een nogal verschillend libido. Zijn libido lijkt wel nog steeds toe te nemen terwijl die van mij al heel lang stabiel is.
Hij wil graag veel meer avontuur en afwisseling, denk aan buitensex, in de auto, naar parenclub en andere spannende plekken. Verder wil hij graag trio met meer vrouwen enz. enz.
Nu zijn die dingen allemaal niks voor mij, ik durf dat niet en deels lijkt dat me ook niks.
Ik heb hem mede daarom 2 jaar terug ook de vrijheid gegeven met andere vrouwen te daten en seks te hebben in de hoop dat hij die dingen bij andere vrouw kan vinden.
Hij heeft daarna ook wel meerdere dates met andere vrouwen gehad waarbij soms wel wat gebeurde en soms ook niet. Ook is hij 2 keer alleen naar een parenclub geweest.
Zeker voor mij niet altijd even makkelijk, maar sta wel achter mijn besluit (hij heeft me niks gevraagd of opgelegd) en gun hem dat ook.
Nu heeft hij al ¾ jaar geen dates meer gehad met andere, dat omdat dat niet echt is wat hij zoekt one night stands met steeds andere vrouwen, hij vind seks pas goed worden als je elkaar beetje leert kennen en wil die dingen ook vooral doen met iemand die hij vertrouwd en zich bij op zijn gemak voelt (voorkeur met mij dus).
Hij heeft meerdere accounts gehad op badoo/tinder/enz. maar niks gevonden van wat hij zoekt, merendeel van de matches zijn voornamelijk geïnteresseerd in een vaste traditionele relatie en hij wil zijn relatie met mij ook niet gaan verzwijgen om meer dates te krijgen omdat hij geen zin in gedoe heeft en niet wil liegen tegen andere vrouwen waarmee hij mogelijk valse verwachtingen creëert .
Ondertussen lijkt hij steeds meer te balen van ons sexleven, niet dat als we het doen dat het slecht is, in tegendeel maar het wordt voor hem te voorspelbaar en beperkt.
Zoals hij het zegt: we willen niet hetzelfde, niet op hetzelfde moment en niet op dezelfde plek.
Steeds vaker als ik wat wil doen zegt hij nee en wil hij niet omdat hij die voorspelbaarheid zat is en het saai vind wat ik voorstel en niet omdat hij niet geil is.
Als ik voorstel hem even te helpen omdat hij geil is en ik niet of te moe dan zegt hij ook steeds vaker nee met laat maar dat kan ik zelf ook wel.
Hij doet ook vrijwel geen enkel poging meer om seks met mij te krijgen omdat hij zoals hij zelf zegt altijd eerst in zijn hoofd een checklist afloopt en als 1 punt daarop niet voldoet doet hij geeeneens een poging meer om seks te krijgen omdat hij de hoop al opgegeven heeft en vanuit ga dat ik toch niet zou willen.
Hij geeft ook steeds vaker aan dat hij mede daarom twijfelt aan onze relatie en hoe toekomstbestendig die is.
Hij geeft ook duidelijk aan dat hij ondanks dat alles van me houd en me eigenlijk niet kwijt wil.
Nu heb ik laatst ook ontdekt dat hij opzoek is naar medicijnen om zijn libido te verlagen of zelfs helemaal te verwijderen, zo kijkt hij naar antidepressiva maar ook middelen voor chemische castratie in de hoop dat dat zijn libido en fantasieën/verlangens verlaagd of wegneemt.
Nu is dat absoluut niet wat ik wil dat hij met dergelijke troep gaat beginnen daarvoor en zeker niet dat zijn libido en verlangen naar seks volledig verdwijnt.
We praten hier allemaal regelmatig over.
Binnenkort gaan we op zijn initiatief ook naar de huisarts om te kijken naar wat een mogelijke sterlisatie van hem zou kunnen brengen zodat ik met de pil kan stoppen en hopelijk daardoor zelf wat meer lust krijg, niet dat ik daar veel van verwacht.
Ben ook bang dat als dat niet werkt dat nog weer verder tussen ons in komt te staan dat hij zich heeft laten helpen en dat nog geen beter sexleven oplevert.
Hij is verder 44 en ik ben 39 voor mocht dat nog wat uitmaken.
Moet ik nu dus blij zijn dat hij dergelijke extreme dingen wil doen om onze relatie te redden?
En hebben jullie verder tips en sugesties?
Vlinder
donderdag 20 juni 2019 om 07:30
goed om te lezen dat we niet alleen zijn daarin.reni75 schreef: ↑19-06-2019 16:41Iedereen weet inderdaad altijd hoe het zou moeten zijn. Zelf heb ik ook een vent met al jaren een erg hoog libido en herken heel veel dingen die jij in je verhaaltje schrijft. Ook mijn vent wees me ondanks zijn hoge libido vaak af omdat hij dacht te weten hoe het af gaat lopen en ik blijkbaar niet wild genoeg was in zijn ogen. Ik vind wel dat je erg met vuur gespeeld hebt door parenclubs goed te keuren. Hier komen toch mensen die net als hij ook opzoek zijn naar meer spanning buiten het "normale" leven om.
Bij ons is de rust redelijk wedergekeerd en heeft hij zich er toch een beetje bij neer gelegd dat ik domweg minder vaak zin heb dan hij. Nu heb ik ook een beetje water bij de wijn gedaan door hem heel soms te verassen met een pikante foto, of om hem wel een keer af te trekken en over me heen te laten komen. en jah wij zijn al 20 jaar samen, dus hij stond hier wel van te kijken. Hij masturbeert bijna iedere dag en dacht te ver te gaan door gewoon door te gaan toen ik de slaapkamer of de douche binnen kwam. Nu trek ik mijn broek naar beneden en ga met
mezelf aan de gang recht tegenover hem zonder dat hij ergens aan mag komen. Ook dat is n dingetje die hij niet zo snel had verwacht. Misschien dat het dus een oplossing kan zijn door zelf een klein stapje over je eigen grens heen te gaan, zodat jullie elkaar ergens in het midden tegenkomen. Succes meid......
Ik geef wel eens een showtje, maar dan ook vooral omdat ik dan geen zin meer heb, te moe ben of al tevaak klaargekomen ben tijdens de sex.
Zomaar een showtje geven zonder dat hij ergens aan mag komen zou hij zeker leuk vinden maar enkel als daarbuiten dus een voldoende normaal sexleven zouden hebben. anders is het hetzelfde als hem helpen wat hij niet wil omdat dat enkel betekend dat er minder normale goede sex is.
donderdag 20 juni 2019 om 08:25
vlindergelderland schreef: ↑20-06-2019 07:23ver voorbij mijn grenzen weet ik niet.
Heb b.v. ook wel eens wat buiten gedaan of in auto, maar dat moet dan zo snel mogelijk afgewerkt worden want ik vind het eng, ik durf gewoon niet .
Heb ook lang gezegd dat we zeker eens met zijn 2en naar parenclub zouden gaan maar ook dat durf ik niet uiteindelijk.
Hij wil ook geen einde aan onze relatie zegt hij maar hij twijfelt wel veel, vooral omdat hij gefrustreerd is.
Een vaste minnares die ook voor die dingen in zou zijn zou voor hem mogelijk nog wat zijn, niet zijn eerste keuze maar dat zou verder wel binnen zijn wensen vallen (een vast iemand die hij vertrouwd, op zijn gemak bij voelt en ook buiten de sex leuk mee kan hebben).
Ook voor mij zou dat prima zijn als hij een vaste minnares zou hebben waarmee hij dat kan doen, kan hij doen wat hij wil zonder dat ik dat hoef te doen maar kunnen wij verder gewoon samen gelukkig zijn.
Het is wel ver buiten jou grenzen want je durft niet en als je het tóch doet vindt je het eng en niet fijn.
Ik vind het overigens niet okay dat je iets beloofd (parenclub) en het vervolgens nooit doet. Geef dan gewoon meteen aan dat je dat niet wilt.
Ik begrijp eerlijk gezegd niet waarom jij zou willen dat hij een vaste minnares heeft waarmee hij behalve seks ook nog eens allerlei andere leuke dingen doet. Dan kun je beter met zijn drieën in 1 huis gaan wonen anders zie je hem nooit meer en seks krijg je dan al helemaal niet meer van hem. Als jij graag wil dat dit scenario werkelijkheid zou worden, waar ben jij dan nog in dit verhaal ?
Wat vindt je nog leuk aan je relatie en aan je man ? Waarom ben je nog bij hem als je bijna al het andere graag uit zou willen besteden ? Wat denk je dan nog te delen ?
donderdag 20 juni 2019 om 09:53
Geen oplossingen, maar misschien kan ik wel mijn bespiegelingen delen.
Ik denk regelmatig over dit onderwerp na, omdat mijn man en ik ook een groot verschil in libido hebben. Hij zou wel elke dag seks willen, terwijl ik puur vanuit mezelf zeg maar, slechts een tot twee keer per maand echt zin heb.
Dat is dus best lastig, we zoeken wel naar tegemoetkoming, maar ik weet echt wel dat hij liever veel meer en uitgebreidere seks zou hebben dan nu het geval is.
Over deze zaken roepen mensen vaak meteen wat hen invalt, zoals in meerdere reacties hierboven ook te lezen is, terwijl je ook een paar tandjes verder kunt kijken en denken en proberen je in te leven.
Ik haal me regelmatig een voorval voor de geest om mijn man te begrijpen, dat mij jaren geleden overkwam. Na een middag alleen op het strand had ik enorme zin in seks, sterker dan ik van mezelf gewoon was. Ik moest nog een heel eindje wandelen om bij het vakantiehuisje waar we toen verbleven te komen (en mijn man dus de broek van de kont te gaan trekken). Ik zag een stelletje de duinen in schieten en was bijna in staat hen te volgen, zo van 'je weet maar nooit wat er kan gebeuren want ik moet en zal NU seks hebben'. Zo'n gevoel van enorme zin hebben heeft mijn man dan wellicht bijna elke dag, dan kan ik me wel voorstellen dat het frustrerend is als je een partner hebt die dat maar uiterst zelden heeft en 'gewone' zin ook niet zo heel vaak.
Ik vergelijk het ook wel met eten. Daar ben ik heel erg van, wil heel graag nieuwe gerechten uitproberen, houd van allerlei producten die mijn man niet belieft en wat hij wel belieft, gaat me steeds meer tegenstaan (zoals vlees). Ik zei laatst nog tegen hem dat ik eigenlijk graag iemand zou leren kennen, een mede-foodie, die regelmatig met mij naar bijzondere restaurants zou willen. Mijn man wil wel graag uit eten, maar omdat in niet-standaard tentjes veel niet zal lusten, is dat eigenlijk weer zonde. Hij wil bijvoorbeeld niets met vis, dus visrestaurants waar ik dol op ben, vallen af. Ik wil vegan restaurants gaan bezoeken, daar maak je hem nie tblij mee. Je kunt dat misschien dus wel een beetje vergelijken met seks, voorkeuren, afkeuren, mate waarin je trek hebt of bepaalde verlangens hebt. Het punt bij seks is natuurlijk dat de meeste mensen dat niet zomaar bij een ander willen zoeken, dan wel dat de partner daar moeite mee heeft. Ik zou dat ook niet willen, mijn man ook niet.
Ik heb weleens tegen mijn man gezegd, toen we er een discussie over hadden, dat hij het probleem bij mij legde, omdat ik minder zin heb. En dat het interessant zou zijn het eens om te draaien: hij had meer zin, waarom was dát dan niet het probleem? Ik zou medicatie gebruiken om mijn libido op te krikken, als er een veilig en echt goed werkend middel zou bestaan. Maar wat als er een goed en veilig middel zou bestaan om libido te verlagen? Zou hij dat dan gebruiken? Waarom is degene met de mindere zin het issue? Jouw man heeft dat dus zelf voorgesteld, ik vind dat nog niet eens zo gek. Kun je ook weer vergelijken met eten; iemand die altijd trek heeft en daardoor veel te veel eet of gefrustreerd raakt van de honger, zou wellicht ook graag een medicijn gebruiken om die honger wat af te remmen.
Later bleek overigens dat mijn man mij verkeerd begrepen had, hij dacht dat ik nu het probleem bij hem legde en er verder zelf niets meer aan/mee wenste te doen. Dat is niet zo. We proberen elkaar te vinden, hebben een tijd de agenda's getrokken om elke week bewust tijd voor elkaar en seks te maken, maar dat is verzand. Dat moeten we misschien weer eens gaan invoeren. Het lastige daarbij is dat we allebei heel onregelmatig werken en dat hij ook veel op reis is voor zijn werk. Ik vind dat hij zich dan ook wat meer in mag spannen om tijd vrij te maken, meer dan af en toe opmerken 'wanneer hebben we weer eens tijd voor elkaar?'
Maar goed, dit gaat van het topic af. Ik vind jouw libido eigenlijk nog wel hoog (vergeleken met dat van mij dan), maar goed, het verschil in verlangens tussen jou en je man is er en dat lijkt me niet eenvoudig op te lossen. Verder dan elkaar bewust proberen wat tegemoet te komen, kom ik niet qua tips.
Sommige reageerders hier suggereren dat je hem buiten moet zetten, alsof dat zo simpel is. Jullie vormen immers een gezin. Bovendien, voor je man is het wellicht sowieso geen oplossing, want hij zal niet zomaar een nieuwe partner vinden die wel voor alles wat hij verlangt in is (zeker niet op de lange duur, veel en uitgebreide seks is vaak toch meer iets voor de eerste periode in een relatie, als de verliefdheid nog hevig is). En voor jou ook niet, want dan heb je een gebroken gezin en geen partner meer (en misschien helemaal geen seksleven meer).
Hoe dan ook, je bent niet de enige, er zou veel meer aandacht voor mogen zijn en normaler over gedaan mogen worden.
Ik vond het wel een verademing eigenlijk dat Olcay Gulsen onlangs in de media zei dat ze er niet aan moest denken om jarenlang seks te hebben in een relatie, dat het voelde als werk. (Of iets van die strekking, ik heb het interview waarin ze dat zei niet gelezen/gehoord, maar alleen berichtjes daarover gelezen)
Het is goed dat er ook eens andere geluiden klinken over seks en seksuele relaties.
Ik denk regelmatig over dit onderwerp na, omdat mijn man en ik ook een groot verschil in libido hebben. Hij zou wel elke dag seks willen, terwijl ik puur vanuit mezelf zeg maar, slechts een tot twee keer per maand echt zin heb.
Dat is dus best lastig, we zoeken wel naar tegemoetkoming, maar ik weet echt wel dat hij liever veel meer en uitgebreidere seks zou hebben dan nu het geval is.
Over deze zaken roepen mensen vaak meteen wat hen invalt, zoals in meerdere reacties hierboven ook te lezen is, terwijl je ook een paar tandjes verder kunt kijken en denken en proberen je in te leven.
Ik haal me regelmatig een voorval voor de geest om mijn man te begrijpen, dat mij jaren geleden overkwam. Na een middag alleen op het strand had ik enorme zin in seks, sterker dan ik van mezelf gewoon was. Ik moest nog een heel eindje wandelen om bij het vakantiehuisje waar we toen verbleven te komen (en mijn man dus de broek van de kont te gaan trekken). Ik zag een stelletje de duinen in schieten en was bijna in staat hen te volgen, zo van 'je weet maar nooit wat er kan gebeuren want ik moet en zal NU seks hebben'. Zo'n gevoel van enorme zin hebben heeft mijn man dan wellicht bijna elke dag, dan kan ik me wel voorstellen dat het frustrerend is als je een partner hebt die dat maar uiterst zelden heeft en 'gewone' zin ook niet zo heel vaak.
Ik vergelijk het ook wel met eten. Daar ben ik heel erg van, wil heel graag nieuwe gerechten uitproberen, houd van allerlei producten die mijn man niet belieft en wat hij wel belieft, gaat me steeds meer tegenstaan (zoals vlees). Ik zei laatst nog tegen hem dat ik eigenlijk graag iemand zou leren kennen, een mede-foodie, die regelmatig met mij naar bijzondere restaurants zou willen. Mijn man wil wel graag uit eten, maar omdat in niet-standaard tentjes veel niet zal lusten, is dat eigenlijk weer zonde. Hij wil bijvoorbeeld niets met vis, dus visrestaurants waar ik dol op ben, vallen af. Ik wil vegan restaurants gaan bezoeken, daar maak je hem nie tblij mee. Je kunt dat misschien dus wel een beetje vergelijken met seks, voorkeuren, afkeuren, mate waarin je trek hebt of bepaalde verlangens hebt. Het punt bij seks is natuurlijk dat de meeste mensen dat niet zomaar bij een ander willen zoeken, dan wel dat de partner daar moeite mee heeft. Ik zou dat ook niet willen, mijn man ook niet.
Ik heb weleens tegen mijn man gezegd, toen we er een discussie over hadden, dat hij het probleem bij mij legde, omdat ik minder zin heb. En dat het interessant zou zijn het eens om te draaien: hij had meer zin, waarom was dát dan niet het probleem? Ik zou medicatie gebruiken om mijn libido op te krikken, als er een veilig en echt goed werkend middel zou bestaan. Maar wat als er een goed en veilig middel zou bestaan om libido te verlagen? Zou hij dat dan gebruiken? Waarom is degene met de mindere zin het issue? Jouw man heeft dat dus zelf voorgesteld, ik vind dat nog niet eens zo gek. Kun je ook weer vergelijken met eten; iemand die altijd trek heeft en daardoor veel te veel eet of gefrustreerd raakt van de honger, zou wellicht ook graag een medicijn gebruiken om die honger wat af te remmen.
Later bleek overigens dat mijn man mij verkeerd begrepen had, hij dacht dat ik nu het probleem bij hem legde en er verder zelf niets meer aan/mee wenste te doen. Dat is niet zo. We proberen elkaar te vinden, hebben een tijd de agenda's getrokken om elke week bewust tijd voor elkaar en seks te maken, maar dat is verzand. Dat moeten we misschien weer eens gaan invoeren. Het lastige daarbij is dat we allebei heel onregelmatig werken en dat hij ook veel op reis is voor zijn werk. Ik vind dat hij zich dan ook wat meer in mag spannen om tijd vrij te maken, meer dan af en toe opmerken 'wanneer hebben we weer eens tijd voor elkaar?'
Maar goed, dit gaat van het topic af. Ik vind jouw libido eigenlijk nog wel hoog (vergeleken met dat van mij dan), maar goed, het verschil in verlangens tussen jou en je man is er en dat lijkt me niet eenvoudig op te lossen. Verder dan elkaar bewust proberen wat tegemoet te komen, kom ik niet qua tips.
Sommige reageerders hier suggereren dat je hem buiten moet zetten, alsof dat zo simpel is. Jullie vormen immers een gezin. Bovendien, voor je man is het wellicht sowieso geen oplossing, want hij zal niet zomaar een nieuwe partner vinden die wel voor alles wat hij verlangt in is (zeker niet op de lange duur, veel en uitgebreide seks is vaak toch meer iets voor de eerste periode in een relatie, als de verliefdheid nog hevig is). En voor jou ook niet, want dan heb je een gebroken gezin en geen partner meer (en misschien helemaal geen seksleven meer).
Hoe dan ook, je bent niet de enige, er zou veel meer aandacht voor mogen zijn en normaler over gedaan mogen worden.
Ik vond het wel een verademing eigenlijk dat Olcay Gulsen onlangs in de media zei dat ze er niet aan moest denken om jarenlang seks te hebben in een relatie, dat het voelde als werk. (Of iets van die strekking, ik heb het interview waarin ze dat zei niet gelezen/gehoord, maar alleen berichtjes daarover gelezen)
Het is goed dat er ook eens andere geluiden klinken over seks en seksuele relaties.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 20 juni 2019 om 10:04
je klinkt een beetje uitgeblust, waar ben je zo moe van dan? ik kan begrijpen als het continue over sex en zijn behoeften daarin gaat dat er weinig ruimte overblijft voor spontaniteit. ik begrijp wel uit jouw verhaal dat als jullie sex hebben als jij zin hebt je er wel volop van geniet.vlindergelderland schreef: ↑20-06-2019 07:23ver voorbij mijn grenzen weet ik niet.
Heb b.v. ook wel eens wat buiten gedaan of in auto, maar dat moet dan zo snel mogelijk afgewerkt worden want ik vind het eng, ik durf gewoon niet .
Heb ook lang gezegd dat we zeker eens met zijn 2en naar parenclub zouden gaan maar ook dat durf ik niet uiteindelijk.
Hij wil ook geen einde aan onze relatie zegt hij maar hij twijfelt wel veel, vooral omdat hij gefrustreerd is.
Een vaste minnares die ook voor die dingen in zou zijn zou voor hem mogelijk nog wat zijn, niet zijn eerste keuze maar dat zou verder wel binnen zijn wensen vallen (een vast iemand die hij vertrouwd, op zijn gemak bij voelt en ook buiten de sex leuk mee kan hebben).
Ook voor mij zou dat prima zijn als hij een vaste minnares zou hebben waarmee hij dat kan doen, kan hij doen wat hij wil zonder dat ik dat hoef te doen maar kunnen wij verder gewoon samen gelukkig zijn.
Een vaste minnares waar hij ook leuke dingen mee zou doen is een gevaarlijk pad, hij kan verliefd op haar worden en dan zit je ineens in een scheiding. Wil je nog met hem zijn of wil jij het comfortabele leven wat je nu leidt niet kwijt?
donderdag 20 juni 2019 om 10:21
Hij wil heel vaak seks en dan 1x klaarkomen. Jij wilt af en toe seks en dan gelijk tig keer achter elkaar klaarkomen. Vraag je dan meer en meer tijdens die beurt of kom je gewoon zo makkelijk en snel? Want als je wat minder klaarkomt, hou je misschien verlangen over voor een andere dag.vlindergelderland schreef: ↑20-06-2019 07:30
Ik geef wel eens een showtje, maar dan ook vooral omdat ik dan geen zin meer heb, te moe ben of al tevaak klaargekomen ben tijdens de sex.
donderdag 20 juni 2019 om 12:41
Wat een mooie post ! Ik ben het helemaal met je eens. Jullie doen je best om elkaar tegemoet te komen, dat vind ik mooi en ontroerend. Bij TO en haar man zie ik die wederkerigheid en wederzijds begrip en moeite doen voor elkaar niet.Yella78 schreef: ↑20-06-2019 09:53Geen oplossingen, maar misschien kan ik wel mijn bespiegelingen delen.
Ik denk regelmatig over dit onderwerp na, omdat mijn man en ik ook een groot verschil in libido hebben. Hij zou wel elke dag seks willen, terwijl ik puur vanuit mezelf zeg maar, slechts een tot twee keer per maand echt zin heb.
Dat is dus best lastig, we zoeken wel naar tegemoetkoming, maar ik weet echt wel dat hij liever veel meer en uitgebreidere seks zou hebben dan nu het geval is.
Over deze zaken roepen mensen vaak meteen wat hen invalt, zoals in meerdere reacties hierboven ook te lezen is, terwijl je ook een paar tandjes verder kunt kijken en denken en proberen je in te leven.
Ik haal me regelmatig een voorval voor de geest om mijn man te begrijpen, dat mij jaren geleden overkwam. Na een middag alleen op het strand had ik enorme zin in seks, sterker dan ik van mezelf gewoon was. Ik moest nog een heel eindje wandelen om bij het vakantiehuisje waar we toen verbleven te komen (en mijn man dus de broek van de kont te gaan trekken). Ik zag een stelletje de duinen in schieten en was bijna in staat hen te volgen, zo van 'je weet maar nooit wat er kan gebeuren want ik moet en zal NU seks hebben'. Zo'n gevoel van enorme zin hebben heeft mijn man dan wellicht bijna elke dag, dan kan ik me wel voorstellen dat het frustrerend is als je een partner hebt die dat maar uiterst zelden heeft en 'gewone' zin ook niet zo heel vaak.
Ik vergelijk het ook wel met eten. Daar ben ik heel erg van, wil heel graag nieuwe gerechten uitproberen, houd van allerlei producten die mijn man niet belieft en wat hij wel belieft, gaat me steeds meer tegenstaan (zoals vlees). Ik zei laatst nog tegen hem dat ik eigenlijk graag iemand zou leren kennen, een mede-foodie, die regelmatig met mij naar bijzondere restaurants zou willen. Mijn man wil wel graag uit eten, maar omdat in niet-standaard tentjes veel niet zal lusten, is dat eigenlijk weer zonde. Hij wil bijvoorbeeld niets met vis, dus visrestaurants waar ik dol op ben, vallen af. Ik wil vegan restaurants gaan bezoeken, daar maak je hem nie tblij mee. Je kunt dat misschien dus wel een beetje vergelijken met seks, voorkeuren, afkeuren, mate waarin je trek hebt of bepaalde verlangens hebt. Het punt bij seks is natuurlijk dat de meeste mensen dat niet zomaar bij een ander willen zoeken, dan wel dat de partner daar moeite mee heeft. Ik zou dat ook niet willen, mijn man ook niet.
Ik heb weleens tegen mijn man gezegd, toen we er een discussie over hadden, dat hij het probleem bij mij legde, omdat ik minder zin heb. En dat het interessant zou zijn het eens om te draaien: hij had meer zin, waarom was dát dan niet het probleem? Ik zou medicatie gebruiken om mijn libido op te krikken, als er een veilig en echt goed werkend middel zou bestaan. Maar wat als er een goed en veilig middel zou bestaan om libido te verlagen? Zou hij dat dan gebruiken? Waarom is degene met de mindere zin het issue? Jouw man heeft dat dus zelf voorgesteld, ik vind dat nog niet eens zo gek. Kun je ook weer vergelijken met eten; iemand die altijd trek heeft en daardoor veel te veel eet of gefrustreerd raakt van de honger, zou wellicht ook graag een medicijn gebruiken om die honger wat af te remmen.
Later bleek overigens dat mijn man mij verkeerd begrepen had, hij dacht dat ik nu het probleem bij hem legde en er verder zelf niets meer aan/mee wenste te doen. Dat is niet zo. We proberen elkaar te vinden, hebben een tijd de agenda's getrokken om elke week bewust tijd voor elkaar en seks te maken, maar dat is verzand. Dat moeten we misschien weer eens gaan invoeren. Het lastige daarbij is dat we allebei heel onregelmatig werken en dat hij ook veel op reis is voor zijn werk. Ik vind dat hij zich dan ook wat meer in mag spannen om tijd vrij te maken, meer dan af en toe opmerken 'wanneer hebben we weer eens tijd voor elkaar?'
Maar goed, dit gaat van het topic af. Ik vind jouw libido eigenlijk nog wel hoog (vergeleken met dat van mij dan), maar goed, het verschil in verlangens tussen jou en je man is er en dat lijkt me niet eenvoudig op te lossen. Verder dan elkaar bewust proberen wat tegemoet te komen, kom ik niet qua tips.
Sommige reageerders hier suggereren dat je hem buiten moet zetten, alsof dat zo simpel is. Jullie vormen immers een gezin. Bovendien, voor je man is het wellicht sowieso geen oplossing, want hij zal niet zomaar een nieuwe partner vinden die wel voor alles wat hij verlangt in is (zeker niet op de lange duur, veel en uitgebreide seks is vaak toch meer iets voor de eerste periode in een relatie, als de verliefdheid nog hevig is). En voor jou ook niet, want dan heb je een gebroken gezin en geen partner meer (en misschien helemaal geen seksleven meer).
Hoe dan ook, je bent niet de enige, er zou veel meer aandacht voor mogen zijn en normaler over gedaan mogen worden.
Ik vond het wel een verademing eigenlijk dat Olcay Gulsen onlangs in de media zei dat ze er niet aan moest denken om jarenlang seks te hebben in een relatie, dat het voelde als werk. (Of iets van die strekking, ik heb het interview waarin ze dat zei niet gelezen/gehoord, maar alleen berichtjes daarover gelezen)
Het is goed dat er ook eens andere geluiden klinken over seks en seksuele relaties.
Verder denk ik dat we wat seks en seksuele relaties betreft helemaal gek gemaakt worden door wat we 24/7 lezen, te zien en te horen krijgen. Neem alleen maar de ‘lees ook’ hier op Viva. Het wordt gepresenteerd als het nieuwe ‘normaal’, maar het gaat toch helemaal nergens meer over. Ik denk niet dat de gemiddelde mens zo door het leven gaat.
Ieder mens die een relatie heeft en de intentie heeft er iets van te maken zal water bij de wijn moeten doen op de meeste vlakken, dat schreef ik al eerder. Dat lijkt bij TO en haar man (nog) niet te lukken.
donderdag 20 juni 2019 om 12:56
Beaudelaire schreef: ↑19-06-2019 14:50Kan het niet zijn dat je man iets van erectiestoornissen heeft? En steeds extremere prikkels nodig denkt te hebben om toch nog een stijve te kunnen krijgen?
Dit idee heb ik ook. Vind het maar een raar verhaal. Moet je nu vereerd zijn dat hij dit alleen met jou wil? Het lijkt mij heel frustrerend, hij wil dingen die jij niet wil. Dus dan kun je wel zeggen dat je daar je relatie niet voor op wilt offeren, maar hoe zie je het dan voor je?
donderdag 20 juni 2019 om 13:30
Ghost79 schreef: ↑20-06-2019 12:56Dit idee heb ik ook. Vind het maar een raar verhaal. Moet je nu vereerd zijn dat hij dit alleen met jou wil? Het lijkt mij heel frustrerend, hij wil dingen die jij niet wil. Dus dan kun je wel zeggen dat je daar je relatie niet voor op wilt offeren, maar hoe zie je het dan voor je?
Dan lezen jullie beide dus dingen die juist niet gezegd worden en zelfs specifiek tegengesproken worden door TO
donderdag 20 juni 2019 om 13:53
TO, Jullie libido ligt niet op 1 lijn, maar het lijkt er op dat jullie 'de manier waarop jullie daar mee om gaan' het probleem hebt laten worden. Jullie hebben beide een gezond libido en genieten beiden van de seks met elkaar en hebben ook het liefst beiden seks met elkaar. Alleen hebben jullie het verschil in libido, wat er ook is, laten ontwikkelen tot een wederzijdse frustratie.
En juist in een relatie waarbij je heel erg behoefte hebt aan seks met elkaar (los van de frequentie) kan het sneller frustrerend zijn als dat ergens niet goed bij elkaar komt. Het goed nieuws is dat jullie beide heel graag seks hebben met elkaar. Het slechte nieuws is dat jullie gefixeerd zijn op de verschillen in plaats van de overeenkomsten.
Hij moet stoppen met jou verwijten/focussen op wat je niet doet/jou manipuleren/het buiten de deur zoeken/zichzelf dingen aan doen/in een hoekje zitten kniezen.
Jij moet stoppen met hem zijn weg zonder jou te laten zoeken/hem wel even te helpen/je focussen op wat hij nog meer wil/jouw wensen als tekortkoming te zien.
Als je het mij vraagt zijn jullie, met de beste intenties, de verkeerde weg ingeslagen bij het zoeken naar een oplossing voor een probleem dat jullie, onbedoeld, veel groter hebben laten worden dan nodig is. Het resultaat is dat je nu eigenlijk zowel met een verschil in libido zit EN met een frustratie over en weer, ook over de seks die je wel hebt.
Je zou eens kunnen beginnen met alle externe factoren weg te halen (geen pillen/geen seks zonder elkaar/geen porno zonder elkaar/geen masturbatie zonder elkaar). Stel eens tot doel om de seks die je hebt eerst weer eens 'gewoon' lekker seks te laten zijn. Zonder bijbedoelingen, zonder frustratie, zonder achterliggende bedoelingen, zonder rekening te houden met de frequentie. Ben daar beide eens egoïstisch in : seks omdat je er zin in hebt zonder je nou druk te maken of je wel/niet tegemoet komt aan wat de ander wil. En praat daarover; wat het wel met je doet (en niet wat er allemaal beter/anders/meer/minder zou moeten).
En juist in een relatie waarbij je heel erg behoefte hebt aan seks met elkaar (los van de frequentie) kan het sneller frustrerend zijn als dat ergens niet goed bij elkaar komt. Het goed nieuws is dat jullie beide heel graag seks hebben met elkaar. Het slechte nieuws is dat jullie gefixeerd zijn op de verschillen in plaats van de overeenkomsten.
Hij moet stoppen met jou verwijten/focussen op wat je niet doet/jou manipuleren/het buiten de deur zoeken/zichzelf dingen aan doen/in een hoekje zitten kniezen.
Jij moet stoppen met hem zijn weg zonder jou te laten zoeken/hem wel even te helpen/je focussen op wat hij nog meer wil/jouw wensen als tekortkoming te zien.
Als je het mij vraagt zijn jullie, met de beste intenties, de verkeerde weg ingeslagen bij het zoeken naar een oplossing voor een probleem dat jullie, onbedoeld, veel groter hebben laten worden dan nodig is. Het resultaat is dat je nu eigenlijk zowel met een verschil in libido zit EN met een frustratie over en weer, ook over de seks die je wel hebt.
Je zou eens kunnen beginnen met alle externe factoren weg te halen (geen pillen/geen seks zonder elkaar/geen porno zonder elkaar/geen masturbatie zonder elkaar). Stel eens tot doel om de seks die je hebt eerst weer eens 'gewoon' lekker seks te laten zijn. Zonder bijbedoelingen, zonder frustratie, zonder achterliggende bedoelingen, zonder rekening te houden met de frequentie. Ben daar beide eens egoïstisch in : seks omdat je er zin in hebt zonder je nou druk te maken of je wel/niet tegemoet komt aan wat de ander wil. En praat daarover; wat het wel met je doet (en niet wat er allemaal beter/anders/meer/minder zou moeten).
zaterdag 22 juni 2019 om 11:08
Ben je niet bang dat je vriend verliefd zou kunnen worden op een vaste minnares? Ik zou dat toch wel tricky vinden..vlindergelderland schreef: ↑20-06-2019 07:23ver voorbij mijn grenzen weet ik niet.
Heb b.v. ook wel eens wat buiten gedaan of in auto, maar dat moet dan zo snel mogelijk afgewerkt worden want ik vind het eng, ik durf gewoon niet .
Heb ook lang gezegd dat we zeker eens met zijn 2en naar parenclub zouden gaan maar ook dat durf ik niet uiteindelijk.
Hij wil ook geen einde aan onze relatie zegt hij maar hij twijfelt wel veel, vooral omdat hij gefrustreerd is.
Een vaste minnares die ook voor die dingen in zou zijn zou voor hem mogelijk nog wat zijn, niet zijn eerste keuze maar dat zou verder wel binnen zijn wensen vallen (een vast iemand die hij vertrouwd, op zijn gemak bij voelt en ook buiten de sex leuk mee kan hebben).
Ook voor mij zou dat prima zijn als hij een vaste minnares zou hebben waarmee hij dat kan doen, kan hij doen wat hij wil zonder dat ik dat hoef te doen maar kunnen wij verder gewoon samen gelukkig zijn.
Boku wa Tomodachi ga Sukunai.
