Vriend opgewonden na ruzie

Wiebenik81 schreef op 02 juni 2008 @ 11:02:

[...]





Ik voel me daar niet rot bij.. En nee, de rollen omdraaien zie ik niets in. Ben absoluut niet het dominante type in bed..

er zit ook nog iets tussen dominant en passief ! het heeft er nu alle schijn van dat hij bepaalt wat er gebeurt. En ik krijg het idee dat als hij iets zegt van : vind je dit of dat lekker dat je gelijk 'ja 'zegt

Ik vind het ook wel een beetje vreemd/eng klinken. Hij haalt er dus plezier uit wanneer jij verdrietig bent??!! Ik vind dat echt heel creapy.



Ik sluit me aan bij de vorige berichten. Het is de macht die hem opwindt, en als dat consequent gebeurt, en dat is zo als ik het zo lees, gaat dit steeds verder ben ik bang. Nu vind je het misschien niet erg maar als het de rest van je leven op deze manier gaat, heb je er dan nog steeds voldoening in? Blijf je grenzen aangeven iniedergeval.

Daarbij, hartstikke leuk dat je onderdanig bent in bed.

Maar nu je weet dat hij ruzies uitlokt omdat hij daar opgewonden van raakt, lijkt het mij toch eens tijd zelf wat kloten te ontwikkelen, en zeggen: Dit wil ik wel, en dit wil ik niet -punt-



En zeg dat asjeblieft niet ná de sex.... Loopt hij je weer boos te maken, wees dan maar eens heel duidelijk. " Kom je weer sex halen mr Wiebenik" en wijs hem dan maar eens heel hard af. Wie weet creëer je dan eindelijk eens het goede Pafloveffect.

Namelijk goed gedrag=belonen slecht gedrag= onthouden

ik doelde op wat je zegt dat je geen behoefte hebt om dominant te zijn in bed. Passief of onderdanig is het andere uiterste en dat is wat jij bent.

De rol bevalt je wel dat is me duidelijk.

Maar nogmaals, en ik ben niet de enige lees ik, ben bang dat hij hierin doorgaat schieten op moment dat jij, zoals nu geval is, alles toelaat wat HIJ wil tijdens de sex.

Eensch met labelle



Dat er alleen sex is na ruzie en hij dan altijd dominant is komt op mij wat wrang over, soort van aanrandingsidee ofzo

Wiebenik81 schreef op 02 juni 2008 @ 11:07:

[...]





Moet alleen nog even zien hoe ik hem dat duidelijk maak en hem zo ver krijg om zonder voorafgaande ruzie te seksen. Hmm, gaat vast wel lukken.

Hét beruchte -things to do- lijstje van labelle:



* Stel je eigen grensen, en verhelder voor jezelf duidelijk waar je heen wilt.



* Knoop een gesprek aan, en zeg al het bovenstaande zonder rekening te houden met hoe hij zich erbij voelt



*Bij de eerstvolgende fakeruzie laat je duidelijk zien dat je daar geen zin in hebt.



*Verwacht van hem diezelfde sex zonder ruzie.



*Doorbreek het effect wat je niet wilt. Wil je geen tranen voor de sex? Dan onthou je hem de sex. Tot die leert dat hij je niet hoeft te kwetsen elke keer.



* Mist hij al die ruzies? laat hem dan maar eens goed vertellen wat die allemaal wilt op sexueel vlak. Gooi er wat rollenspellen in. Creëer wat situaties die jullie beide bewust creëren, dus niet hij alleen.



*kortom; alles waar je ook maar twijfels of vraagtekens over hebt, haal je weg.Je bent er niet om hem te plezieren. Je bent er in een relatie om elkaar te plezieren.

Handige openingspost!



Waar gaat dit topic over?

Oh gut, we hebben er weer eentje.......

Rennnnn TO, rennnnnnnnn!

Waarom heb je je OP weggehaald?

Niemand een kopie gemaakt deze keer?

Uitgeluld?

Wat stom zeg, ik had het topic eerder voorbij zien komen en was net van plan om een goeie reactie te schrijven, haalt ze d'r OP weg! Als je niet gediend bent van verschillende meningen over je "probleem", waarom open je dan een topic?

Je begrijpt toch wel dat mensen dit onthouden bij de volgende keer dat je een topic opent?

Wiebenik81 schreef op 02 juni 2008 @ 11:12:

En nogmaals, ook voor nieuwe lezers: Ik vind de sex geweldig en vind het ook fijn om onderdanig te zijn. Heb daar TOTAAL geen problemen mee. Ik weet ook dat er miljoenen stellen zijn zoals hij en ik die deze rolverdeling in bed hebben en 'spelletjes' spelen.

Mijn enige verbazing is zijn opwinding door ruzies..that's all..

Volgens mij zit je er niet mee dat je vriend opgewonden raakt van de ruzies met jou. Je vraagt je alleen af waar het vandaan komt.

Maar ik denk dat ik en met mij vele anderen zo te lezen het niet echt gezond klinkt.



Goedmaakseks heet niet voor niks zo, maar bij mij word er niks gesekst tot het goed gemaakt is! Zolang we ruzie hebben blijft hij maar mooi van me af. Het zou mijn ding niet zijn dus, maar als jij het ook lekker vindt, What's the problem?

In mei opende je nog een topic dat het niet goed ging in je relatie en nu zeg je dat je een hele goede relatie hebt. Ik ben een beetje lost hier. Zie hier je topic van mei:



Nou, na een topic gelezen te hebben van iemand die bang is dat ze haar relatie naar de knoppen helpt, zal ik mijn situatie ook maar eens bij jullie neerleggen.



Ik heb sinds bijna een jaar een vriend. We zijn al snel gaan samenwonen omdat dit qua reisafstand beter uitkwam en uiteraard omdat we erg gek op elkaar zijn. toen we nog niet samenwoonden, maar hij wel vaak bij mij was, voetbalde hij elk weekend in het buitenland. Ik vond dat geen probleem, zo kon ik mooi nog lekker met mijn vriendinnen op stap. Ik was namelijk net een jaar vrijgezel geweest en nog gewend aan mijn vrije leventje.



Toen kwam het samenwonen. Het voetbal was ook afgelopen dus hij was nu ook in de weekenden bij mij. Het ging erg goed, maar langzaam maar zeker is er iets bij mij ingeslopen wat nu op het punt staat mijn relatie te verknallen. Zo zelfstandig als ik was, uitgaan met vriendinnen etc, zo graag zit ik nu 24/7 op zijn schoot. Hij wil af en toe iets voor zichzelf doen, ik doe het liefst alles samen. Het is nu weer wat afgenomen, maar als hij voorheen iets met vrienden ging doen, raakte ik totaal ik een negatieve extase. Waarom niet met mij? Waarom gaan zijn vrienden voor? Boosheid, woede, huilen, drammen...het ging van kwaad tot erger. Lelijke dingen zeggen, zeggen dat hij dan maar helemaal weg moest etc etc. Nu is dit wat minder geworden, omdat ik in zag dat het onze relatie alleen maar achteruit hielp.



Toch hebben we nog heel vaak ruzie, om de kleinste dingen. Alle verwijten slingeren dan de kamer door, exen worden erbij gehaald, ouwe koeien, werkelijk ALLES. Vooral hij heeft er een handje van alles weer op te rakelen. En toch beweert hij dat ik een manipulatief prater ben, dat ik ales zo weet te draaien dat ik gelijk heb, dat ik doe alsof ik nooit fout ben. En weten jullie? Ik weet het gewoon niet meer. Het interesseert me ook niet weer meer fout is. Wat mij interesseert is maar 1 ding: mijn relatie redden. Hij wil dat ook, anders was hij al lang weg gegaan. Ik heb gister tijdens een ruzie, wat eindigde in huilbui, tegen hem gezegd dat ik voorlopig alleen moet zijn, maar vervolgens blijft hij dan toch. En ik ben niet sterk genoeg om hem eruit te zetten, hou teveel van hem. Wil hem ook helemaal niet kwijt, maar ik ben mezelf aan het verliezen in deze relatie. Gelukkig regel ik alles zelf in mijn leven en zijn mijn werk, financien en vrienden op orde, maar emotioneel ga ik onderdoor aan mijn hevige verlangen om bij hem te zijn. Ik snap er echt niets van, waar ik is die bijdehandte vrijgezel die alle mannen om haar vinger wond?? En het erge is dat hij het gevoel heeft dat hij moet gaan liegen als hij iets met vrienden gaat doen. Voorbeeld: hij reed gisteravond naar huis en zei dat hij morgen (vandaag dus) naar een beurs voor zijn werk moest. Ik zei dat ik het raar vond dat ie daar nu opeens mee kwam (ik was dus achterdochtig). Hij werd boos omdat ik achterdochtig was. Weer ruzie. Vervolgens staat ie zich vanochtend aan te kleden (spijkerbroek etc) dus ik zei al, 'Oh je hoeft tenminste niet in pak'. Hij was ook de hele tijd tussendoor aan het smsen. Op een gegeven moment kwam hij op bed zitten en zei: 'Weet je wat ik nou het ergste vind. Dat ik nu een voetbaltournooi heb met vrienden terwijl ik tegen jou zeg dat ik naar een beurs moet.' Hij vertelde me dus eerlijk dat hij aan het liegen was, maar deed dit omdat hij bang was dat ik anders kwaad zou worden dat hij weer iets met vrienden gaat doen en niet met mij. Ik weet het, ziekelijk gewoon...vind het ook zo erg.. En het ergste komt nog, hierdoor wordt ik namelijk nog achterdochtiger. Volgende keer denk ik weer dat hij liegt etc etc en zo zijn we nu al een tijdje in een cirkel beland. Hoe kom je hier in godsnaam nog uit???



Ik hoop dat julie tips hebben. Nog even over hem: hij drinkt niet, gaat weinig stappen, geen stiekem gedrag. Heeft wel in begin van onze relatie over kleine dingen gelogen. Verder doen we weinig leuke dingen samen, gaat nooit mee naar mijn vrienden en familie. Hij is erg op zichzelf..

Misschien haalt ze de OP wel weg, zodat jullie allemaal haske boos worden.

Als wij dan hysterisch kwaad worden hier, laat ze het aan haar vriend lezen zodat die een gigantische slagboompaal in zijn broek krijgt. Dan hebben ze eindelijk eens kinky sex zónder ruzie.



Of zoek ik nu tever door...hmmmzz..lastig

Labelle schreef op 02 juni 2008 @ 12:11:

Misschien haalt ze de OP wel weg, zodat jullie allemaal haske boos worden.

Als wij dan hysterisch kwaad worden hier, laat ze het aan haar vriend lezen zodat die een gigantische slagboompaal in zijn broek krijgt. Dan hebben ze eindelijk eens kinky sex zónder ruzie.

Shera schreef op 02 juni 2008 @ 12:09:

In mei opende je nog een topic dat het niet goed ging in je relatie en nu zeg je dat je een hele goede relatie hebt. Ik ben een beetje lost hier. Zie hier je topic van mei:



Nou, na een topic gelezen te hebben van iemand die bang is dat ze haar relatie naar de knoppen helpt, zal ik mijn situatie ook maar eens bij jullie neerleggen.



Ik heb sinds bijna een jaar een vriend. We zijn al snel gaan samenwonen omdat dit qua reisafstand beter uitkwam en uiteraard omdat we erg gek op elkaar zijn. toen we nog niet samenwoonden, maar hij wel vaak bij mij was, voetbalde hij elk weekend in het buitenland. Ik vond dat geen probleem, zo kon ik mooi nog lekker met mijn vriendinnen op stap. Ik was namelijk net een jaar vrijgezel geweest en nog gewend aan mijn vrije leventje.



Toen kwam het samenwonen. Het voetbal was ook afgelopen dus hij was nu ook in de weekenden bij mij. Het ging erg goed, maar langzaam maar zeker is er iets bij mij ingeslopen wat nu op het punt staat mijn relatie te verknallen. Zo zelfstandig als ik was, uitgaan met vriendinnen etc, zo graag zit ik nu 24/7 op zijn schoot. Hij wil af en toe iets voor zichzelf doen, ik doe het liefst alles samen. Het is nu weer wat afgenomen, maar als hij voorheen iets met vrienden ging doen, raakte ik totaal ik een negatieve extase. Waarom niet met mij? Waarom gaan zijn vrienden voor? Boosheid, woede, huilen, drammen...het ging van kwaad tot erger. Lelijke dingen zeggen, zeggen dat hij dan maar helemaal weg moest etc etc. Nu is dit wat minder geworden, omdat ik in zag dat het onze relatie alleen maar achteruit hielp.



Toch hebben we nog heel vaak ruzie, om de kleinste dingen. Alle verwijten slingeren dan de kamer door, exen worden erbij gehaald, ouwe koeien, werkelijk ALLES. Vooral hij heeft er een handje van alles weer op te rakelen. En toch beweert hij dat ik een manipulatief prater ben, dat ik ales zo weet te draaien dat ik gelijk heb, dat ik doe alsof ik nooit fout ben. En weten jullie? Ik weet het gewoon niet meer. Het interesseert me ook niet weer meer fout is. Wat mij interesseert is maar 1 ding: mijn relatie redden. Hij wil dat ook, anders was hij al lang weg gegaan. Ik heb gister tijdens een ruzie, wat eindigde in huilbui, tegen hem gezegd dat ik voorlopig alleen moet zijn, maar vervolgens blijft hij dan toch. En ik ben niet sterk genoeg om hem eruit te zetten, hou teveel van hem. Wil hem ook helemaal niet kwijt, maar ik ben mezelf aan het verliezen in deze relatie. Gelukkig regel ik alles zelf in mijn leven en zijn mijn werk, financien en vrienden op orde, maar emotioneel ga ik onderdoor aan mijn hevige verlangen om bij hem te zijn. Ik snap er echt niets van, waar ik is die bijdehandte vrijgezel die alle mannen om haar vinger wond?? En het erge is dat hij het gevoel heeft dat hij moet gaan liegen als hij iets met vrienden gaat doen. Voorbeeld: hij reed gisteravond naar huis en zei dat hij morgen (vandaag dus) naar een beurs voor zijn werk moest. Ik zei dat ik het raar vond dat ie daar nu opeens mee kwam (ik was dus achterdochtig). Hij werd boos omdat ik achterdochtig was. Weer ruzie. Vervolgens staat ie zich vanochtend aan te kleden (spijkerbroek etc) dus ik zei al, 'Oh je hoeft tenminste niet in pak'. Hij was ook de hele tijd tussendoor aan het smsen. Op een gegeven moment kwam hij op bed zitten en zei: 'Weet je wat ik nou het ergste vind. Dat ik nu een voetbaltournooi heb met vrienden terwijl ik tegen jou zeg dat ik naar een beurs moet.' Hij vertelde me dus eerlijk dat hij aan het liegen was, maar deed dit omdat hij bang was dat ik anders kwaad zou worden dat hij weer iets met vrienden gaat doen en niet met mij. Ik weet het, ziekelijk gewoon...vind het ook zo erg.. En het ergste komt nog, hierdoor wordt ik namelijk nog achterdochtiger. Volgende keer denk ik weer dat hij liegt etc etc en zo zijn we nu al een tijdje in een cirkel beland. Hoe kom je hier in godsnaam nog uit???



Ik hoop dat julie tips hebben. Nog even over hem: hij drinkt niet, gaat weinig stappen, geen stiekem gedrag. Heeft wel in begin van onze relatie over kleine dingen gelogen. Verder doen we weinig leuke dingen samen, gaat nooit mee naar mijn vrienden en familie. Hij is erg op zichzelf..

Zo te zien is er de laatste tijd heel wat afgesext in huize TO hahaha

josephine69 schreef op 02 juni 2008 @ 11:53:

Niemand een kopie gemaakt deze keer?

Als we nou eens afspreken dat iemand die het eerst reageert altijd de OP quote?

Of gewoon het altijd kunnen veranderen/weghalen van je post afschaffen!



Want dit vind ik ook abnormaal. Je eigen OP weghalen.