Waar ben ik mee bezig?

Hoi!

Als jullie dit allemaal gaan lezen dan bij deze alvast bedankt!

Ongeveer twee jaar geleden ging na 4 jaar mijn relatie uit.
Tijdens deze relatie had ik een rot sex leven. Wat eigenlijk helemaal mijn schuld was.
Ik had pijn tijdens de sex, vond mezelf lelijk en zag sex enkel en alleen als een verplichting, keek er tegen op etc. Op een gegeven moment hield sex bij ons in dat ik er als een zeester bijlag (dit omdat dat voor mijn gevoel het minst pijn deed). Als voorspel zoenden en knuffelden we en dat was het wel ongeveer. Ik heb hier altijd een schuldgevoel aan overgehouden en snap niet dat ik dit zo heb kunnen doen.

Inmiddels is het twee jaar later, ben ik wat afgevallen, heb een borstverkleining gehad en voel me een stuk beter over mezelf, behalve dus over de sex, ik heb oprecht een soort van angst voor sex denk ik. Het punt is dat ik nu al twee jaar lang alle mannen afwimpel en dat is ook echt puur daarom. In het begin kon ik dit nog wel wat goedpraten (dat ik nergens op inging (letterlijk en figuurlijk haha) maar het valt nu ontzettend veel mensen op. Klinkt stom om te zeggen maar vaak hoor ik hoe kan het toch dat jij nog steeds geen vriend hebt, je bent zo'n leuk meisje en je krijgt veel aandacht van mannen (dit laatste klinkt misschien stom om zo over mezelf te zeggen) maar ik ben 25, heel sociaal, heb veel vriendinnen en vrienden, een druk en leuk sociaal leven, een goede baan dus dat ik zo doe snappen mensen totaal niet omdat ik ook niet perse onzeker overkom in het echte leven, tenzij je mij wat beter kent.

Waarom ik dit nu schrijf is om het volgende. Er is een jonge waarmee ik al een tijdje contact had. Kende hem al langer maar hij staat erom bekend dat het nogal een player is. Anyway hij hield het wel lang vol met berichtjes sturen enzo en na een nacht stappen ben ik met hem mee naar huis gegaan, we hebben een beetje gezoend, hij dwong mij nergens toe en ik ben netjes twee uren later naar huis gegaan.

Een week later ging ik na het stappen weer met hem mee en ben ik blijven slapen. We hebben geen sex gehad omdat ik compleet belachelijk doe. Ik ben gewoon bij voorbaat bang dat het pijn doet, probeer er onderuit te komen en gedraag mij gewoon als een 16 jarig iemand. Ook deed ik heel lullig tegen hem terwijl hij eigenlijk heel lief voor mij was. Nou ja hij is sowieso gigantisch op mij afgeknapt die nacht wat natuurlijk logisch is want wat moet hij met mij. Dit weekend ben ik weer bij hem beland (hij weet toch wel dat ik hem ergens wel leuk vind). Maar goed afgelopen weekend heb ik eigenlijk weer hetzelfde gedaan, behalve dat ik nu wel gewoon lief tegen hem deed. Maar we hebben weer gezoend (hij heeft beide nachten trouwens wel iets bij mij gedaan) vervolgens doe ik weer alsof ik dom ben, terwijl ik zelf eigenlijk ook best sex zou willen. Ik heb alleen de hele tijd op het moment zelf maar in mijn hoofd zitten dat als we sex zouden hebben het waarschijnlijk de slechtste sex wordt die hij ooit heeft gehad, dat het meteen echt pijn doet, dat ik begon niet weet wat ik moet doen... Ik schaam me echt dood en het ergste is nog wel dat we in dezelfde plaats wonen, dus ik hoop maar dat hij oprecht z'n mond houd over hoe stom en degelijk ik aan het doen ben. Ik weet gewoon niet meer zo goed wat ik moet doen, het feit dat ik hem altijd weer ga tegenkomen vind ik ook niet echt heel fijn. Al denk ik dat welke jongen het ook maar was geweest dit precies zo was gelopen. Het zit echt in mijn hoofd dit.

Ik voel me hier echt heel erg kut over en wordt soms ook echt gek van mezelf. Ik schaam me er echt over en heb deze week ook echt al een paar keer moeten huilen omdat ik soms ook echt niet weet waarom ik zo doe.

Denk dat dit een heel onsamenhangend verhaal is geworden maar misschien heeft iemand tips.

Gatekeeper* schreef: ↑

28-10-2019 20:43

Ooit onderzocht op vaginisme?

Ja! Alleen ik schijn mijn bekkenbodemspieren heel erg aan te spannen tijdens de sex. De gynaecoloog vertelde toen dat je dan in een negatieve spiraal terecht kunt komen. Als je al bang bent voor de pijn doe je het automatisch weer etc.

Lakrisal1982 schreef: ↑

28-10-2019 21:10

Wat ik vooral merk is dat je een onzekere houding hebt diep van binnen. Het voelt alsof je jezelf niet accepteert hoe je bent. Vind wel knap dat je wel precies kan aangeven hoe je je gedraagt in het bijzijn van hem. Dat je je als een 16 jarig meisje gedraagt. Sport je veel? En krijg je daar veel goede energie van? Doe je bv aan yoga? Of mediteer je? Mediteren in combinatie heeft mij enorm geholpen om me wat zekerder te voelen.

Wellicht helpt het ook om wat meer bewust te worden en te voelen wat je op bepaalde momenten voelt. Zodra je weet dat je je als iemand anders gedraagt, dat je dan "nee" zegt en je weer tot je zelf komt.

Ik denk dat de angst je veel meer pijn doet dan de daad zelf. En als het echt echt pijn doet dan kan je dat gewoon zeggen. Een man heeft daar meestal wel begrip voor. En zo niet?! Dan is hij niet de juiste man voor jou

Klinkt maybe beetje therapeutisch, maar wellicht helpt het je.

Ja klopt maar dat is het ook. Ik ben heel sociaal en totaal niet onzeker daarover. Dus daarom verwachten mensen het ook niet van mij. Maar ik ben wel heel onzeker over bijvoorbeeld sex omdat het met mijn ex allemaal zo niet leuk was en ik dus geen leuke herinneringen heb aan sex.

Ik heb afgelopen jaar zeker wel veel gesport en dat hielp inderdaad ook wel!

RégineFilange schreef: ↑

28-10-2019 21:51

Misschien een rare suggestie maar kan het zijn dat je nog niet aan seks toe bent, of nog nooit zo verliefd bent geweest dat je het ook echt wil?

Ik heb namelijk enigszins vergelijkbaar aangemodderd, ik dacht altijd dat ik (een vorm van) a-seksueel was en dat het allemaal niets voor mij was. Nu ben ik echter 31 en merk ik dat ik anders over seks ga denken. Daar heeft een verliefdheid ook wel bij geholpen, maar ik merk ook dat ik iets meer remmingen kwijtraak en minder in slechte termen denk over mijn eigen seksualiteit. Het klinkt misschien heel raar, pas aan seks toe zijn na je 30ste, maar voor mij zit er wel iets in. Misschien voor jou ook? Maar dat moet dan komende jaren gaan blijken.

Bedenk in ieder geval wel; seks hebben is niet verplicht, en als je het eigenlijk helemaal niet écht wil, maar alleen omdat je denkt dat het hoort, of van je verwacht wordt, dan hoeft het helemaal niet.

Op mijn ex was ik absoluut wel verliefd dus ik denk niet dat dat het kan zijn geweest. Wel grappig dat je over a-seksueel begint. Dit heb ik eerlijk gezelgd ook wel eens bij mezelf gedacht.

Male1996 schreef: ↑

28-10-2019 22:56

Als ik je verhaal lees voel ik dat je een enorme druk voelt om het "goed te doen". Ik denk dat je er verstandig aan doet om deze "player" links te laten liggen.

Vanuit mijn perspectief als kerel van 23 zou ik het fijn vinden als de meid in kwestie eerlijk zou vertellen wat er aan de hand is. Dan kun je samen op een rustige manier zonder druk en stress kijken wat fijn is en wat wel mogelijk is en werkt.

Op deze manier zoals het nu gaat is de drempel zo hoog voor je dat je niet ontspannen genoeg kunt geraken om er überhaupt van te genieten of echt geil te worden.

Klopt, ik voel ook echt enorme druk om het goed te doen, plus het feit dat we uit dezelfde plaats komen maakt het er voor mij niet beter op omdat ik bang ben dat als het heel slecht wordt hij erover gaat praten. Nou denk ik niet dat hij dat zou doen maar toch. Plus ik denk dat slechte sex echt een giga afknapper is. Hij heeft inderdaad geen idee wat er speelt. Wel heb ik tegen hem gezegd dat mijn laatste paar keren sex niet leuk waren en heel erg veel pijn deden. Maar hij weet natuurlijk niet dat dit wel twee jaar al heeft geduurd, ik vervolgens al bijna twee jaar geen sex meer heb gehad en ik gewoon bang ben.

Maar toch nu ik dit weer schrijf denk ik tegelijkertijd weer wat stel ik me ook aan want het is maar sex en aan de ene kant denk ik als ik het nu niet doe doe ik het straks nooit meer omdat het in mijn hoofd misschien wel steeds groter wordt.