Wat wil hij toch...hoe moet dit nu verder?

Dit is de eerste keer dat ik iets in een forum schrijf...maar het moet me van het hart...ik ben niet op zoek naar kritiek misschien enkel wat goed bedoelde raad van mensen die zich kunnen verplaatsen in mijn situatie.

Ik ben een getrouwde vrouw met kinderen, ondertussen al 15 jaar vrij gelukkig getrouwd met de nodige ups en downs.

3 jaar geleden veranderde ik van job en leerde nieuwe collega's kennen. 1 van de vennoten van mijn huidige baas, die een eigen kantoor in mijn woonplaats had, viel me al vrij snel op. Omdat we elkaar niet veel zagen bleef alles heel erg oppervlakkig.
Tot we een 1,5 jaar geleden met ons kantoor gingen verhuizen en hij en ik de hele dag samen in de verhuiswagen belandden. De klik was er onmiddellijk, we lachten , maakten plezier en de vlinders in mijn buik maakten overuren. Toen had hij nog niks door. We wisselden vriendschapsverzoeken uit en hij, een fervente wielrenner, wist dat ik op zoek was naar een koersfiets.

Zo begon het...een aantal onschuldige messenger berichten over de fiets ,... nadien wat diepgaandere gesprekken via de chat. Ik heb hem vrij snel over mijn gevoelens verteld en hij zette me vrij snel terug met de voeten op de grond. Hij zou niet weggaan bij zijn vriendin, de plusmama van zijn 2 kids. Hijzelf is nooit getrouwd en heeft een zeer pijnlijke breuk achter de rug met de mama van de kinderen. Hij vertelde me dat hij dat nooit iemand zou kunnen aandoen.

Ik had me daar bij neergelegd, maar het contact werd intenser...plots waren er verschillende berichten per dag, iedere dag tot s'avonds laat.
We praatte echt over alles...en op een bepaald moment werd er zelfs gedacht aan friends with bennefits...maar hij hield het af. We zagen elkaar ook niet buiten de occasionale meetings op het werk.

Ondertussen was er iedere dag contact en volgde er iedere morgen een goedemorgen en savonds een slaapwel, zonder fout, soms door mij, soms door hem. Ik moet wel toegeven dat het initiatief voor de berichten meestal van mij kwam, tenzij hij al even niets van me gehoord had.

Er werd geteased...maar altijd vrij onschuldig. Ik heb hem ook meermaals duidelijk laten voelen dat voor mij het meer dan vriendschap was. Hij is geen grote prater dus ik heb hem nooit onder druk gezet.

Tot hij vorige week vroeg of ik na het werk naar zijn kantoor wou komen...het was wel duidelijk waarom. Door omstandigheden heeft hij het 3 keer moeten vragen want er kwam telkens iets tussen van mijn kant uit.

Uiteindelijk ben ik dan afgelopen woensdag gegaan...op van de zenuwen...hij liet er geen gras over groeien, eerst wat heel onwennige kusjes ( vooral van zijn kant uit) om daarna in alle hevigheid uit te barsten. Het was mooi, maar onwennig, ook niet de meest gemakkelijke locatie natuurlijk.

We spraken elkaar savonds opnieuw...waarop ikk vroeg of hij spijt had. Dat niet zei hij maar het voelde vreemd. Toen ik vroeg hoezo vreem zei hij dat hij geen lieger en bedrieger is...wat ik ergens wel begrijp want zo ken ik hem inderdaad ook niet.

2 dagen later zag ik hem terug op kantoor...hij zou dat weekend op vakantie vertrekken voor 10 dagen. Ik vroeg hem hoe het nu ging waarop ik een nog steeds vreemd kreeg... en hij liet me uitschijnen dat dit toch niks voor hem is.
Ik ben vrij overstuur vertrokken van het werk en heb savonds nog aan hem gevraagd of hij ooit iets meer dan vriendschap voor me gevoeld heeft waarop hij zei dat hij meer dan vriendschap voelt maar niet genoeg voor meer... ik vroeg of hij teleurgesteld was van de woensdag waarop ik het antwoord kreeg alles behalve, in tegendeel zelfs... wat moet ik hier nu mee?? Ik heb hem gezegd dat hij me heel erg gekwetst heeft waarop hij zei dat dat absoluut niet de bedoeling was en dat de vriendschap voor hem zeker niet moet eindigen. Ondertussen is hij vertrokken op vakantie en kan ik hem 10 dagen niet bereiken...mijn wereld ligt helemaal overhoop... ik zie dat hij regelmatig naar zijn whatsapp kijkt ( die hij hoofdzakelijk alleen voor mij gebruikt) maar omdat de kids zijn telefoon regelmatig hebben kan ik niks sturen. Wat moet ik hier nu mee...is er nog hoop of moet ik de knoop definitief doorhakken...is er toch meer dan vriendschap gezien de intensiteit... ik weet het allemaal niet meer hoor...

@ Rooss... ik heb idd een fijn gezin thuis.
Maar helaas heeft hij me niet zo ver gekregen, ik heb hem zo ver gekregen...Hij stond er eerst echt niet voor open...