weinig seks in de relatie (en de behoefte op bevestiging)

ik en mijn partner zijn 5 jaar samen, ik ben 22 en hij 25, en hebben een kind.



Ik ben een onzeker persoon door mijn verleden. ik ben steviger in mijn schoenen gaan staan, maar mijn onzekerheid speelt altijd. niet iets wat aan mij te zien is, maar is heel aanwezig voor mij.

ik kon de stap niet maken om met seks te beginnen, en de rede was dat seks voor mij de bevestiging moest zijn,

hij mij wou, mij aantrekkelijk vond, mij leuk vond, etc etc , daarna kon ik wel de touwtjes in handen nemen, maar het moest beginnen bij hem , hoe meer onze relatie even een dipje had, hoe meer ik er naar toe verlangde dat hij mij zag. en verlangde dat hij die stap weer zou maken.

hij toont geen affectie, ook niet echt gedaan, pakt me hand niet vast, geen arm om me heen, geen hand door me haar, een kus, (behalve bij een snelle kus bij thuiskomt, weggaan of slapen) een hand op me been, de kleine dingen hij doet het niet.. zegt niet dat hij me mooi, of leuk vind, of dat spontaan tegen me zegt dat hij van me houdt. enige soort knuffel dat ik krijg is wanneer we gaan slapen en hij tegen me aan ligt met een arm om me heen.



Mijn partner en ik hebben een heel vervelend begin gehad, nouja hij is vreemdgegaan, zocht ondanks dat niet meer gebeurde nog heel lang, en met periodes aandacht bij andere, dit heeft mij uiteraard nog onzekerder gemaakt, ik ben heel angstig geworden als het daar om gaat, en zelf nu het 4,5 jaar geleden is geweest, dat hij vreemdgegaan was. was het klooien met andere, terwijl hij mij niet zag bij mij er goed ingehakt. ik weet 99,9 procent zeker dat hij geen ander hebt, dus daar maak ik me geen zorgen om. maar wat kan ik doen om de seks te verbeteren???



onze seks is belabberd, het begint het zelfde het eindigt het zelfde.. we hebben 1 keer in de maand seks.. soms zelf 1 keer in de 2 maanden, en heeeeel soms als ik geluk heb 1 of 2 keer in week (om de zoveel maanden)

het is niet zo dat ik nooit die stap genomen had, maar de keren dat ik dat deed, wees hij me af..

bleek ie te dronken na zijn werk te zijn, of hij viel in slaap, en ohja trok ie mijn hand weg. (de volgende dag wist ie er niks meer vanaf) maar dat sloeg ontzettend op mij zelf.

het begint altijd dat hij 2 sec aan mijn tepels zit, vingert me even 2 minuten.. ik ben 9 / 10 keer niet opgewarmd, of opgegeild.. voordat hij mij op zich trekt.. en hij wild dat ik hem zoen, zijn lichaam verken.. hem oraal bevredig.. en dat zo lang mogelijk..

kinky gepraat. terwijl ik hem bevredig.. maarja daar wordt ik niet warm of koud meer van.

vervolgens vrijen we, en ja hoor hij komt klaar en ik niet..



dan begint mij onzekerheid na de seks, en voel me belabberd..

ik heb hem zo vaak gezegd wat ik wil, mijn fantasieën om een keer vastgebonden te zijn, en dat hij mij verwend..

maar nee doet hij niks mee, dus dacht kom met het idee, dat ik hem vast bind, of blinddoek, en hem verwen, maar dat werd hem ook niet..

hij komt niet in de buurt met zijn mond op mijn lichaam.. misschien 1 keer in het half jaar op me tepel maar daar houd het mee op. me klit komt ie niet in de buurt.

en ik kan me niet herinneren dat het anders was hiervoor, maar ik denk dat ik toen ook voordat we überhaupt begonnen ik opgewonden was, al kwam ik toen ook haast niet klaar, ook omdat hij niet de moeite nam, ja hij vingerde me langer, maar ik had er toen wel vrede mee.. en kwam toen nog wel eens klaar.



het is naast de weinig seks zelf, en mijn behoefte om zelf bevredigd te worden, maar waar ik dan ook zo bang voor ben en vaak ook gebeurd, is wanneer ik er zo naar verlang, en we eindelijk seks hebben, ik erna teleurgesteld ben, en er echt rot om voel..

en ik denk dat ook een rede is voor mij dat ik die stap ook niet durf te nemen meer, bang voor afwijzing en bang voor de teleurstelling.



maar wat kan ik doen naast een psycholoog te gaan praten (geloof me heb ik al gedaan) nog doen om de spanning, en de seks te veranderen. want onze relatie zelf is heel erg verbeterd, sinds al een langere tijd, maar dit veranderd er niet..

ik praat erover met hem, en dan is het 2 weken 2 keer in de week misschien, maar valt dan weer in het oude patroon..

quote:Theemok1 schreef op 25 juli 2015 @ 12:09:

Hoe ziet de rest van jullie relatie eruit? Is er wel iets van verbondenheid? Klinkt niet als een liefdevol geheel, in hoeverre is er iets verbeterd dan? Waarom zou jij met een psycholoog gaan praten? Volgens mij kan hij beter een afspraak maken, of jullie beide bij een sexuoloog.



er is verbetering in onze relatie zelf in de zin van, dat we heel veel problemen samen hebben gehad, we veel ruzie hadden.

en dat nu niet meer is. dat we weer vaker ook lol hebben,

ik ben bij een psycholoog geweest, omdat ik veel angsten had, heb door me verleden, en heel lang iets vast hou, onder ander over onze relatie.. waardoor we niet meer vooruit konden.

quote:jo12345 schreef op 25 juli 2015 @ 12:59:

Tsja, een typisch voorbeeld waarom anticonceptie gewoon heel erg belangrijk is!

Je bent volgens mij heel veel te vroeg in een veel te serieuze relatie, met de verkeerde persoon gestapt.

Beter had je eerst eens gaan experimenteren om er achter te komen wat jij nou eigenlijk nodig hebt van een partner.

Zo te lezen ga je dat nooit krijgen van deze gast.



nouja het is zo ik heb wel geëxperimenteerd, en weet juist heel goed wat ik nodig heb, en dat is wat ik hierin ook beschreven heb,

hij heeft het wel ooit een stukje van laten zien, en dus hield ik hoop van oh hij kan het wel.. dus ga je misschien onbewust hopen op meer.

quote:Theemok1 schreef op 25 juli 2015 @ 14:00:

Het klinkt nog steeds niet best, 'dat we weer vaker ook lol hebben'. Ik lees niks van liefde, dol zijn op elkaar, lief zijn voor elkaar. Iets voor elkaar over hebben, tijd aan elkaar besteden, aandacht geven, luisteren, etc.



Ik denk dat je veel beter af bent zonder deze partner, tenzij hij echt bereid is te gaan werken aan jullie relatie. Dus hulp van buitenaf wil (psycholoog, sexuoloog). Maar als dit al vijf jaar aan de gang is, vrees ik het ergste. Wat Kerol zegt, dan heb je de ware persoon wel leren kennen.ik gaf veel aan hem, deed veel voor hem (teveel eigenlijk), was lief voor hem, en besteed nog steeds veel aandacht erin maar die eerste twee ja op een geven moment ben ik het minder gaan doen, soms ook niet, tja als je het niet krijgt valt er ook na een tijdje niks meer te geven.

quote:SilverShadow schreef op 25 juli 2015 @ 12:59:

[...]





Jammer genoeg denken veel vrouwen dat een kind een verrijking voor hun relatie is....



jammer dat je dat denkt, ik slik de pil, heel erg ziek geweest, toen zwanger geworden, ik heb altijd een grote kinderwens gehad.

dus laatste waar ik spijt van heb.

quote:jadaiswa schreef op 25 juli 2015 @ 14:19:

Als je zo goed weet wat je nodig hebt in een relatie, dan snap ik eerlijk gezegd niet waarom je al 5 jaar met iemand samen bent die totaal niet matcht.

Als er geen kind was geweest zou ik je adviseren het uit te maken.

Maar jij hebt er bewust voor gekozen om met deze man voor een gezin te kiezen. En dan vind ik persoonlijk dat je alles moet doen om het te verbeteren omwille van jullie kind. Relatietherapie lijkt me in dit geval geen slechte stap.omdat onder ander, het aantal keer seks wel heel hoog was, hij wel vaker affectie kon tonen, was weinig maar hij deed het, alleen dit stopte, en kwam niet terug. en ik doe er alles aan om de relatie verbeteren, we zijn bij een maatschappelijkwerker geweest, wat betreft ons relatie, de communicatie tussen beide, het heeft ook een hoop geholpen alleen dit stuk niet. en tja daar loop je uiteindelijk wel tegen aan..

alleen het probleem is dat dat ik de probleem ervan in zie, en hij niet.. ik er verandering in probeer te krijgen, alleen zodra ikhet gesprek open hij zich aangevallen voelt, als ik zeg dat we er veranderingen in moeten brengen, hij zelf onzeker wordt naar mij idee dat hij het dan nog minder lijkt te willen.