Seks
alle pijlers
Weinig zin in sex, hij wel, wat doe ik eraan?
maandag 30 juli 2007 om 23:07
Het eerste jaar van mijn relatie hadden we dagelijks sex, maar sinds 2 jaar heb ik eigenlijk niet zoveel zin in sex meer. In het begin hebben we daar wel problemen mee gehad, hij dacht dat er iets was, ik gaf aan van niet, kortom het is een beladen onderwerp geworden....
Ik voel me schuldig als we een paar dagen geen sex gehad hebben, het voelt, omdat ik weet dat hij het zich zo aantrekt, als moeten. Hij geeft zelf inmiddels aan dat hij het maar geaccepteerd heeft, in plaats van zich er druk over te maken. Het gekke is, dat als hij niet wil, of als het niet kan vanwege ongesteldheid, ik wel wil. Heel stom, maar alleen dan heb ik echt zin, verder is het vooral zin maken. Wat doe ik hieraan, ben ik de enige die dit heeft?
Ik wil gewoon ook graag genieten van een normaal sexleven, en het niet als een verplichting ofzo zien, ook al geeft mn vriend me absoluut niet dat idee, dat is meer iets wat ik mezelf heb aangepraat.
Kort samengevat: Help!
Ik voel me schuldig als we een paar dagen geen sex gehad hebben, het voelt, omdat ik weet dat hij het zich zo aantrekt, als moeten. Hij geeft zelf inmiddels aan dat hij het maar geaccepteerd heeft, in plaats van zich er druk over te maken. Het gekke is, dat als hij niet wil, of als het niet kan vanwege ongesteldheid, ik wel wil. Heel stom, maar alleen dan heb ik echt zin, verder is het vooral zin maken. Wat doe ik hieraan, ben ik de enige die dit heeft?
Ik wil gewoon ook graag genieten van een normaal sexleven, en het niet als een verplichting ofzo zien, ook al geeft mn vriend me absoluut niet dat idee, dat is meer iets wat ik mezelf heb aangepraat.
Kort samengevat: Help!
dinsdag 31 juli 2007 om 04:04
Gohh. De situatie zoals jij die hier nu schetst, is vrijwel hetzelfde zoals ik die met mijn exvriendin had. Lang verhaal... We begrepen niets van elkaar.. Ik dacht ook dat ik me erbij had neergelegd... Niet dus. Ging denken aan vreemdgaan, iemand 'erbij', enz. Toen het weer eens slecht ging in onze relatie stapelde alles zich in één keer op en was de relatie over...
Ik zal je dus maar geen advies geven...
Nou ja, wat ik nu wijzer ben geworden. Communicatie is echt fucking alles, but it always takes two to tango...
Ik zal je dus maar geen advies geven...
Nou ja, wat ik nu wijzer ben geworden. Communicatie is echt fucking alles, but it always takes two to tango...
dinsdag 31 juli 2007 om 12:16
Het lijkt erop, zeker door je toevoeging over het niet willen van hem of tijdens je ongesteldheid, dat de druk van zijn verwachting je zin uitdooft.
Als die druk wegvalt, door zijn uitspraak geen zin te hebben of door je ongesteldheid (wil hij dan niet vrijen?), komt bij jou de zin "spontaan" terug.
Houd hem dit eens voor.
Hij verwacht iets, maar zal alleen maar teleurgesteld worden op deze manier.
Als jij toegeeft, had hij niet anders verwacht, weiger je dan wordt hij bevestigd in zijn idee.
Maar hij zal nooit verrast kunnen zijn door je gedrag.
Ikzelf heb deze wijze les ook eens moeten leren.
Toen ik hem doorhad en dit met mijn lief besprak, kwam hetgeen ik wenste als een wervelwind ineens over me heen :P
Succes *;
Als die druk wegvalt, door zijn uitspraak geen zin te hebben of door je ongesteldheid (wil hij dan niet vrijen?), komt bij jou de zin "spontaan" terug.
Houd hem dit eens voor.
Hij verwacht iets, maar zal alleen maar teleurgesteld worden op deze manier.
Als jij toegeeft, had hij niet anders verwacht, weiger je dan wordt hij bevestigd in zijn idee.
Maar hij zal nooit verrast kunnen zijn door je gedrag.
Ikzelf heb deze wijze les ook eens moeten leren.
Toen ik hem doorhad en dit met mijn lief besprak, kwam hetgeen ik wenste als een wervelwind ineens over me heen :P
Succes *;
woensdag 1 augustus 2007 om 08:02
Ik zal het proberen.
Er ligt door het verschil in libido al druk op het onderwerp seks.
Er is al over gesproken, aangegeven dat het anders moet enz enz.
Hierdoor is seks al een beladen iets geworden.
Daarmee kan ook het plezier en de ongedwongenheid verdwijnen.
De partner 1 die vind dat de frekwentie te laag is, zal de verwachting hebben dat er nu iets gaat veranderen.
De partner 2 die aangesproken is, voelt druk om te veranderen.
Doet partner 2 niets, dan is partner 1 teleurgesteld en zal deze waarschijnlijk nog meer druk op het onderwerp leggen.
Doet partner 2 wel iets, dan zal partner 1 niet verrast zijn, die verwachte niets anders.
In bovenstaande situatie is het resultaat neutraal of teleurstelling, maar er zal nooit een verraste situatie zijn.
Door de lading van de seks af te halen kun je elkaar weer verrassen.
Spreek bijvoorbeeld af dat je twee weken geen seks zult hebben, maar wel andere dingen doet om elkaar te plezieren.
Knuffel, masseer, streel enz enz, maar heb geen seks met elkaar.
Daarmee wordt het weer leuk en gaat de druk eraf.
woensdag 1 augustus 2007 om 09:27
Ja, ik voel me zeer zeker wel aangetrokken tot hem, dat is het probleem ook niet, het is alleen op een gegeven ogenblik zo'n issue geworden.
Ik voel me schuldig als ik geen zin heb, terwijl ik juist geen zin heb omdat ik me schuldig voel, snappie? Het wordt op een gegeven moment iets waar je over na gaat denken, terwijl het over het algemeen wel spontaan zou moeten zijn. Ik heb dan ook wel eens als hij me knuffelt, of een kus geeft, dat ik dan gelijk denk dat hij meer wil. Ik vind het gewoon vervelend dat ik die gedachtenkronkel heb, en wil er van af!
woensdag 1 augustus 2007 om 09:58
vrijdag 3 augustus 2007 om 08:59
44pje, het is of ik mijn eigen verhaal lees. Waarom? Boeiend! Wat doe ik eraan? Da's belangrijk! Ik hou nl. heel er veel van mijn lief en dit 'probleem' doet onze relatie geen goed. En ja, ik vind hem woest aantrekkelijk! Dus ik hoop hier nog meer reacties te lezen, al ga ik die van van houvanjezelf iig heel verfrissend (al hoop ik dat het lukt om die theorie in praktijk te brengen)
vrijdag 3 augustus 2007 om 09:30
vrijdag 3 augustus 2007 om 11:09
donderdag 16 augustus 2007 om 11:38
Ja, en al met al is er maar 1 zinnige oplossing voor dit probleem gekomen, namelijk die van houvanjezelf.
Inmiddels is het zo dat mijn vriend zegt: Tja, ik ben er inmiddels aan gewend dat we het niet elke dag doen, het maakt me niet zoveel meer uit.
Gevolg, ik ben de enige die initiatief neemt momenteel, terwijl ik minder zin heb dan hij.
Moeilijk te omschrijven, maar het feit dat hij het naast zich neergelegd heeft volgens hem, maakt het niet ok.
Inmiddels is het zo dat mijn vriend zegt: Tja, ik ben er inmiddels aan gewend dat we het niet elke dag doen, het maakt me niet zoveel meer uit.
Gevolg, ik ben de enige die initiatief neemt momenteel, terwijl ik minder zin heb dan hij.
Moeilijk te omschrijven, maar het feit dat hij het naast zich neergelegd heeft volgens hem, maakt het niet ok.
vrijdag 17 augustus 2007 om 17:01
Tja, het is echt een langzaam erin gesleten patroon, ik word er echt gek van.
Ik heb af en toe echt het idee dat er iets niet goed is met mij, en het frustreert me ontzettend. Vroeger was ik echt heel sexueel ingesteld, maar tegenwoordig ligt er zo'n druk op me dat ik niet meer weet hoe dat zo een twee drie weer normaal moet gaan worden.
Ik heb af en toe echt het idee dat er iets niet goed is met mij, en het frustreert me ontzettend. Vroeger was ik echt heel sexueel ingesteld, maar tegenwoordig ligt er zo'n druk op me dat ik niet meer weet hoe dat zo een twee drie weer normaal moet gaan worden.
woensdag 22 augustus 2007 om 11:16
Ik heb wel eens nagedacht over een seksuoloog, maar ik vraag me af of het niet normaal is dat je als je langer bij elkaar bent, wat minder sex hebt.
Daarbij komt, dat ik in het verleden een nare seksuele ervaring heb gehad, en ik heb het vermoeden dat een seksuoloog zich dan daarop gaat focussen, en daar heb ik ten eerste geen behoefte aan, ten tweede denk ik zeker te weten dat het daar niet aan ligt.
Daarbij komt, dat ik in het verleden een nare seksuele ervaring heb gehad, en ik heb het vermoeden dat een seksuoloog zich dan daarop gaat focussen, en daar heb ik ten eerste geen behoefte aan, ten tweede denk ik zeker te weten dat het daar niet aan ligt.
woensdag 22 augustus 2007 om 22:36
Jeetje, wat herkenbaar. Mijn vriend en ik zijn ruim 3 jaar bij elkaar. De eerste 1,5 jaar vreeen we de sterren van de hemel, maar er zit nu al dik een jaar flink de klad in. We zijn van 3 a 4 keer per week naar (sinds een half jaar) 1 x in de maand gegaan (!!)
Ik was ooit ook erg seksueel ingesteld, net als jij 44pje, maar ik herken mezelf niet meer terug de laatste tijd. Ik vermijd seks nu zelfs!
Het "grappige" is dat mijn situatie lijkt op die van jou, maar precies omgekeerd. Mijn vriend is namelijk diegene met het lage libido. Het initiatief tot seks nam ik 9 van de 10 keer. Zeker in het begin stond hij binnen de kortste keren paraat en hadden we heerlijke seks, maar zelf ondernam hij bijna nooit iets. Later in de relatie merkte ik dat hij me subtiel afhield als ik liet blijken seks met hem te willen, alhoewel hij dat altijd ontkent. Op een gegeven moment begon het mij te frustreren, omdat ik het juist zo fijn zou vinden als mijn vriend een keer initiatief nam. Ik heb dat ook wel aangegeven bij hem, maar hij heeft er eigenlijk nooit iets mee gedaan.
Somewhere along the way heb ik het denk ik opgegeven. Ik heb me er min of meer bij neergelegd dat hij niet zo vaak behoefte heeft aan seks. Het nadeel is echter, en dat had ik nooit verwacht, dat de zin bij mij nu nagenoeg weg is. Nu is mijn vriend diegene die het initiatief tot seks neemt (eens in de zoveel weken) maar ik kan het maar moeilijk opbrengen. Ik vind het ook niet meer opwindend. Het is ook allemaal zo voorspelbaar geworden. Laatst kon ik wel janken na een vrijpartij, omdat ik het gewoon tegen mijn zin deed.
Soms denk ik weleens dat het bij mij op den duur een soort van machtsspelletje is geworden. Ik heb mezelf er weleens op betrapt het laatste jaar dat áls mijn vriend het initiatief nam, ik dacht: "Ja, dahaaag. En nou heb ik geen zin." Misschien is dat bij jullie ook wel het geval, omdat je schrijft dat wanneer jij weer zin hebt, je vriend dat niet heeft enzovoort.
Communiceren is de key denk ik, maar zoals jij al opmerkt, dat maakt het allemaal weer zo beladen. Kortom, moeilijk moeilijk. Ik herken je frustraties helemaal en ook ik wil van die gedachtenkronkel af.
Ik was ooit ook erg seksueel ingesteld, net als jij 44pje, maar ik herken mezelf niet meer terug de laatste tijd. Ik vermijd seks nu zelfs!
Het "grappige" is dat mijn situatie lijkt op die van jou, maar precies omgekeerd. Mijn vriend is namelijk diegene met het lage libido. Het initiatief tot seks nam ik 9 van de 10 keer. Zeker in het begin stond hij binnen de kortste keren paraat en hadden we heerlijke seks, maar zelf ondernam hij bijna nooit iets. Later in de relatie merkte ik dat hij me subtiel afhield als ik liet blijken seks met hem te willen, alhoewel hij dat altijd ontkent. Op een gegeven moment begon het mij te frustreren, omdat ik het juist zo fijn zou vinden als mijn vriend een keer initiatief nam. Ik heb dat ook wel aangegeven bij hem, maar hij heeft er eigenlijk nooit iets mee gedaan.
Somewhere along the way heb ik het denk ik opgegeven. Ik heb me er min of meer bij neergelegd dat hij niet zo vaak behoefte heeft aan seks. Het nadeel is echter, en dat had ik nooit verwacht, dat de zin bij mij nu nagenoeg weg is. Nu is mijn vriend diegene die het initiatief tot seks neemt (eens in de zoveel weken) maar ik kan het maar moeilijk opbrengen. Ik vind het ook niet meer opwindend. Het is ook allemaal zo voorspelbaar geworden. Laatst kon ik wel janken na een vrijpartij, omdat ik het gewoon tegen mijn zin deed.
Soms denk ik weleens dat het bij mij op den duur een soort van machtsspelletje is geworden. Ik heb mezelf er weleens op betrapt het laatste jaar dat áls mijn vriend het initiatief nam, ik dacht: "Ja, dahaaag. En nou heb ik geen zin." Misschien is dat bij jullie ook wel het geval, omdat je schrijft dat wanneer jij weer zin hebt, je vriend dat niet heeft enzovoort.
Communiceren is de key denk ik, maar zoals jij al opmerkt, dat maakt het allemaal weer zo beladen. Kortom, moeilijk moeilijk. Ik herken je frustraties helemaal en ook ik wil van die gedachtenkronkel af.
donderdag 23 augustus 2007 om 16:43
Onze relatie is gelweldig, we communiceren fantastisch, ... maar ik heb ook heel weinig zin in seks. Maakt niet uit of we 'gewoon' aan het werk zijn of op vakantie (=meer tijd), 't wil gewoon niet. Heb mezelf heel lang afgevraagd WAAROM?? maar aangezien ik geen antwoord heb, heb ik me er maar bij neergelegd.
Al hoop ik natuurlijk wel dat het (zeer spoedig) terugkomt...
Al hoop ik natuurlijk wel dat het (zeer spoedig) terugkomt...
vrijdag 24 augustus 2007 om 10:24
Lonit, idd dat is het bij ons nu ook een beetje, als de een zin heeft, heeft de ander zoiets van, nou hoeft het van mij niet echt. SChiet echt totaal niet op dus. Ik heb besloten om dat patroon te gaan doorbreken.
Als ik er geen moeite voor doe, mijn vriend doet het ook niet meer, omdat ie bang is om afgewezen te worden. Ik heb het idee dat als een van ons het patroon doorbreekt,dat het beter zou moeten worden. Ik ga vanaf nu af aan initiatief nemen, het is namelijk wél zo dat als we regelmatig sex hebben, we er ook meer zin in krijgen. Ik ben benieuwd of het werkt.
Als ik er geen moeite voor doe, mijn vriend doet het ook niet meer, omdat ie bang is om afgewezen te worden. Ik heb het idee dat als een van ons het patroon doorbreekt,dat het beter zou moeten worden. Ik ga vanaf nu af aan initiatief nemen, het is namelijk wél zo dat als we regelmatig sex hebben, we er ook meer zin in krijgen. Ik ben benieuwd of het werkt.
