What's WRONG with me??! (geen zin...)

3 Jaar? Dan draag ik bij deze de wisselbeker over aan jou, tot nu toe was ik hier namelijk de ongekroonde koningin van de geheelonthouding

Ik herken het heel erg maar heb helaas geen tips..........

Wow een feest( :( ) van herkenning. Ik dacht dat ik de enige was.. Ik heb nu al een poosje iets met een hele leuke jongen hij is in alle opzichten perfect maar, alleen de gedachte aan sex nee bedankt! Ik denk dan gelijk heel denigrerend over hem zo van bah blijf van me af en hou op met dat geslijm en zo terwijl ik dol ben op knuffelen en lijfelijk zijn, zolang er geen sex verwacht word. Heb dit al mijn hele leven en weet het niet meer.. Ach misschien zijn wij de potjes zonder deksel haha.. Een gay beste vriend is de beste sluit optie ( ik wil hier NIEMAND mee voor het hoofd stoten!) een soort van folietje over het potje.. Mocht er iemand een idee hebben wij zijn er misschien erg mee geholpen!

Misschien door pilgebruik?

Bepaalde medicatie of de anti conceptie pil kan

een verminderd libido geven.

Soms word je wel geil zeg je ..........( Het is niet zo dat ik nooit opgewonden raak.. ik heb 5 bedpartners gehad en kan me zeker momenten herinneren dat ik hypergeil was... heerlijk!! Dat gevoel wil ik vaker hebben! ) .............wat was er dan anders dan anders ? Was het wat wilder, extremer , had je een borrel op , was de locatie anders ,dácht je ergens aan , had je iets gelezen/gezien , ...kun je het nog voor je halen ?

O, je zegt al dat je niet weet wat er toen anders was........... ahum......



Zijn er dingen die je graag eens uit zou proberen maar die je tot nu toe - om welke reden dan ook - nog niet beleefd hebt ? Dominant zijn , onderdanig zijn , bekeken worden , fisten , plassex , iets in die geest zeg maar . ( als jij bijv. steeds denkt ; ik wou dat je eens knéép ipv aaide , of eens zoog ipv likte komt dat de geiligheid niet ten goede ) . Vind je - als je bezig bent ontvangen net zo leuk als geven ?

Je zegt dat je géén erogene zones hebt..........misschien heb je ze wel maar worden ze verkeerd " aangepakt " , of misschien heb jij niet de meest voor de hand liggende erogene zones ; sommigen gaan uit hun dak van het laten zuigen op tenen/ vingers , bijten in oorlelletjes , ....misschien is een - ietwat stevige - masage meer aan jou besteed dan aaien , strelen en vlinderachtige kusjes all over the place ........

http://www.e-gezondheid.b...g_komst-14095-406-art.htm



http://www.hln.be/hlns/cache/det/art_295736.html



http://deeyeopener.web-lo...11/oestrogeen_domi_1.html

meid, ik zou willen dat ik wat zinnigs kon bijdragen....... er is dus niets waarvan je denkt dat je er wel warm voor zou lopen / warm van zou krijgen ? Met een vrouw , met zes chinezen , ... ?

Slik je trouwens medicijnen ?

Hypothyreoïdie





--------------------------------------------------------------------------------

Hypothyreoïdie, of een trage schildklier kan ook een oorzaak van een laag libido, eigelijk is een laag libido een symptoom van hypothyreoïdie.





Meer info over hypo vind je oa hier: http://nl.wikipedia.org/wiki/Hypothyreo%C3%AFdie

http://www.annazorg.nl/Publiek/Nieuws/Aanpak+seksproblemen.htm

Als ik jou was zou ik zeker een avondje Googlen .........je komt de meest uiteenlopende oorzaken ( pas een beetje op voor vage sites ) en adviezen tegen , maar wie weet zit er wat bij waar je je in herkent. Je wil zélf graag zin hebben , dus ik zou zéker naar de huisarts gaan en eens vragen of hij je kan verwijzen of dat hij je hormoonspiegel wil laten onderzoeken . Als je zelf niet denkt dat het psychisch is ( toch ? want dat zou natuurlijk ook een optie kunnen zijn ! ) zou ik dáár mee beginnen .

Geplaatst: Zo Dec 31, 2006 20:52 Onderwerp: Wat zijn seksuele dysfunties



--------------------------------------------------------------------------------



Wat zijn seksuele dysfunties



Inleiding



Bij het normale seksuele functioneren van mannen en vrouwen zijn zowel de geest (gedachten en emoties) als het lichaam betrokken. Het zenuwstelsel, de bloedsomloop en het hormoonstelsel werken allemaal samen om een seksuele reactie te produceren, die uit vier fasen bestaat: verlangen, opwinding, orgasme en bevrediging.



- Verlangen is de wens om een seksuele activiteit te ondernemen en kan worden opgewekt door gedachten of verbale en visuele prikkels.

- Opwinding is de staat van seksuele opwinding. Tijdens de opwinding neemt de bloedtoevoer naar de geslachtsdelen toe, hetgeen bij een man leidt tot een erectie en bij een vrouw tot een vergroting van de clitoris, bloedaandrang naar de wanden van de vagina en toegenomen vaginale afscheiding.

- Orgasme is het hoogtepunt of de climax van seksuele opwinding. Bij mannen ejaculeert het zaad uit de penis. Bij vrouwen trekken de spieren rondom de vagina ritmisch samen. Ten tijde van het orgasme ervaren zowel mannen als vrouwen een toegenomen spierspanning in het gehele lichaam en samentrekkingen van de bekkenspieren. De meeste mensen ervaren een orgasme als uitermate aangenaam.

- Bevrediging, een gevoel van welzijn en algemene spierontspanning, komt na het orgasme. Tijdens deze fase duurt het bij de meeste mannen even voordat zij weer een erectie kunnen krijgen. De tijd tussen twee erecties (refractaire periode) neemt over het algemeen toe naarmate de man ouder wordt. Veel vrouwen zijn daarentegen in staat om bijna direct na het orgasme te reageren op nieuwe stimulatie.



De seksuele respons wordt beheerst door een verfijnd en uitgebalanceerd samenspel van alle onderdelen van het zenuwstelsel. Een deel van het zenuwstelsel, het parasympathische zenuwstelsel, regelt de bloedtoevoer tijdens de opwindingsfase. Een ander deel van het zenuwstelsel, het sympathische zenuwstelsel, beheerst voornamelijk het orgasme. Een afwijking in de bloedtoevoer naar de penis of vagina, letsel aan een van de geslachtsorganen, een onevenwichtige hormoonhuishouding of het gebruik van tal van geneesmiddelen kan de seksuele respons hinderen, zelfs wanneer het zenuwstelsel normaal functioneert. Seksuele dysfunctie kan het gevolg zijn van lichamelijke of psychologische factoren; veel seksuele problemen zijn het gevolg van een combinatie van beide factoren. Zo kan een lichamelijk probleem leiden tot psychologische problemen, zoals angst, vrees of stress en kunnen psychologische problemen vaak een lichamelijk probleem verergeren.



Psychologische oorzaken van seksuele dysfunctie

- boosheid ten opzichte van de partner

- depressie

- angst om de controle te verliezen, om afhankelijk te worden van een ander of voor zwangerschap

- schuldgevoelens

- angst

- onwetendheid of remmingen op het gebied van seksueel gedrag

- vroegere traumatische seksuele ervaringen (bijvoorbeeld verkrachting, incest, seksueel misbruik of falen op seksueel gebied)

- bezorgdheid om de prestatie

- zich meer een toeschouwer voelen dan een deelnemer

- verschil van mening of verveling in een relatie



Voortijdige ejaculatie



Voortijdige ejaculatie is een ejaculatie die zich te vroeg voordoet, gewoonlijk voor, tijdens of kort na de penetratie.

Het probleem komt veel voor onder jongens in de puberteit en kan worden verhevigd door het idee dat seks zondig is. De angst om te worden betrapt, om de partner zwanger te maken of om een seksueel overdraagbare aandoening op te lopen, evenals bezorgdheid om de seksuele prestatie, kunnen hiertoe bijdragen. Dergelijke zorgen kunnen tot in de volwassenheid aanhouden en kunnen worden vergroot door problemen in een relatie. Hoewel voortijdige ejaculatie zelden een lichamelijke oorzaak heeft, kan er sprake zijn van een ontsteking aan de prostaatklier of een stoornis van het zenuwstelsel. Voortijdige ejaculatie kan een groot probleem vormen voor beide partners. Als de man ejaculeert voordat zijn partner een orgasme bereikt, kan zij zich onbevredigd voelen en hem afwijzen.



Behandeling

Een therapeut legt uit hoe de voortijdige ejaculatie tot stand komt, biedt geruststelling en geeft eenvoudige adviezen. Met behulp van een bepaalde techniek, de stop-en-start-techniek, leert de man om een hoge mate van opwinding te verdragen zonder te ejaculeren. De techniek omvat stimulatie van de penis, hetzij met de hand, hetzij tijdens de gemeenschap, totdat de man voelt dat hij zal gaan ejaculeren tenzij de stimulatie ophoudt. Hij geeft zijn partner een signaal om te stoppen met de stimulatie, die na 20 tot 30 seconden weer wordt voortgezet. De partners oefenen deze techniek eerst met handmatige stimulatie en later tijdens de gemeenschap. Door te oefenen leert meer dan 95% van de mannen om de ejaculatie gedurende vijf tot tien minuten of zelfs langer te bedwingen. De techniek helpt ook om de angsten te verminderen die het probleem vaak verergeren. Sommige mannen merken dat het gebruik van condooms helpt om de ejaculatie uit te stellen. Soms wordt voortijdige ejaculatie veroorzaakt door ernstiger psychologische problemen, waarvoor psychotherapie van nut kan zijn. Wanneer gedragstherapie, zoals de stop-en-start-techniek, niet geschikt is of door de patiënt wordt afgewezen of wanneer de techniek geen effect heeft, kan men selectieve serotonineheropnameremmers (zoals fluoxetine, paroxetine of sertraline) innemen om de ejaculatie uit te stellen. Dit soort geneesmiddelen verhoogt de hoeveelheid serotonine in het lichaam. Zij kunnen ofwel dagelijks worden ingenomen ofwel ongeveer een uur voor de geslachtsgemeenschap.



Vertraagde ejaculatie



Vertraagde ejaculatie is een aandoening waarbij een erectie kan worden volgehouden maar een ejaculatie langdurig wordt vertraagd.

Vertraagde ejaculatie is een zeldzaam verschijnsel. Naarmate mannen ouder worden, duurt het echter over het algemeen steeds langer voordat ze een orgasme bereiken. Sommige geneesmiddelen, zoals thioridazine en sommige bloeddrukmedicijnen, kunnen de ejaculatie vertragen. Vertraagde ejaculatie kan ook een bijwerking zijn van bepaalde antidepressiva, zoals selectieve serotonineheropnameremmers. Diabetes mellitus kan de ejaculatie ook beïnvloeden. Psychologische oorzaken zijn de angst voor vaginale penetratie en de angst om te ejaculeren in het bijzijn van de partner. De behandeling omvat gedragstherapie om de angsten te verminderen en om technieken te leren om het tijdstip van de ejaculatie te regelen. De vrouwelijke partner stimuleert de man eerst om buiten de vagina te ejaculeren, daarna vlakbij de schaamlippen en tot slot in de vagina. Als deze techniek niet helpt, kan psychotherapie zinvol zijn.



Seksuele stoornis met verminderd verlangen



Seksuele stoornis met verminderd verlangen is een aanhoudend verlies van seksuele fantasie en een gering verlangen naar seksuele activiteit.

Verminderd seksueel verlangen komt zowel bij mannen als bij vrouwen voor. Sommige mensen hebben hun gehele leven geen interesse in of verlangen naar seksuele activiteiten. De stoornis kan verband houden met traumatische gebeurtenissen uit de kinderjaren of de puberteit, onderdrukking van seksuele fantasieën, of soms met abnormaal lage hoeveelheden van het hormoon testosteron (zowel bij mannen als bij vrouwen). Het probleem ontwikkelt zich echter vaker na jaren van normaal seksueel verlangen. Oorzaken hiervan zijn verveling in een relatie, depressie, een onevenwichtige hormoonhuishouding en het gebruik van pijnstillers, anxiolytica (angstremmende middelen), antidepressiva en bepaalde geneesmiddelen ter behandeling van hoge bloeddruk.



Symptomen

Een gebrek aan interesse in seks, zelfs in situaties die gewoonlijk wel erotisch zijn, is het kenmerk van deze stoornis. De seksuele activiteit is meestal niet frequent en kan leiden tot onenigheid tussen de partners. Sommige mensen gaan vaak toch door met de seksuele relatie omdat zij hun partner willen behagen of omdat zij hiertoe worden aangespoord of gedwongen. Soms hebben zij geen moeite met de prestatie maar voelen zij zich apathisch als het om seks gaat. Wanneer verveling de oorzaak is, heeft de persoon soms weinig seksueel verlangen naar de gebruikelijke partner maar soms wel een gewoon of zelfs intens seksueel verlangen naar een andere partner.



Diagnose en behandeling

Een arts of therapeut vraagt de persoon naar voorgaande en huidige seksuele interesse en ervaring, probeert inzicht te krijgen in de seksuele ontwikkeling en eventuele seksuele trauma's van die persoon en onderzoekt de mogelijke aanwezigheid van een depressie, onenigheid tussen de partners en andere aanverwante onderwerpen. Indien mogelijk wordt met beide partners gesproken, eerst apart en daarna samen. De arts onderzoekt de gezondheidstoestand en eventueel gebruikte geneesmiddelen die de seksuele problemen zouden kunnen veroorzaken. Het kan zowel bij mannen als bij vrouwen nodig zijn om een bloedonderzoek uit te voeren om de gehalten testosteron en schildklierhormoon vast te stellen. Gesprekstherapie of gedragstherapie, zoals de sensate focus-techniek (een oefening waarbij de partners leren om een intieme seksuele relatie op te bouwen) kan de communicatie tussen de partners verbeteren. De weinige mannen die aan een testosterontekort lijden, kunnen baat hebben bij testosteroninjecties of testosteronpleisters. Als het gebruik van een bepaald geneesmiddel het verminderde seksuele verlangen veroorzaakt, kan het verlagen van de dosis of het overschakelen op een ander geneesmiddel de oplossing zijn voor het probleem.



Sekstherapie: De sensate focus-techniek

De sensate focus -techniek is een methode die wordt geleerd aan paren die seksuele problemen hebben waarvan de oorzaken eerder psychisch zijn dan lichamelijk. De techniek is erop gericht om beide partners bewust te maken van wat de ander prettig vindt en om de angst over prestaties te verminderen. De techniek wordt vaak toegepast bij de behandeling van een seksuele stoornis met verminderd verlangen, seksuele-opwindingsstoornis, geremd orgasme en erectiele dysfunctie (impotentie).

De techniek bestaat uit drie stappen. Beide partners moeten zich op elk niveau van intimiteit op hun gemak voelen voordat zij doorgaan naar de volgende stap.

1. De eerste stap concentreert zich op het strelen. Elke partner geeft de ander een zo prettig mogelijk gevoel door alle delen van het lichaam aan te raken en te strelen behalve de borsten en de geslachtsdelen.

2. Bij de tweede stap mogen de partners de borsten, geslachtsdelen en andere erogene zones aanraken, maar is gemeenschap nog niet toegestaan.

3. De derde stap bestaat uit geslachtsgemeenschap, waarbij men zich concentreert op het genot en niet zozeer op een orgasme.



Seksuele-aversiestoornis



Seksuele-aversiestoornis is de aanhoudende, extreme aversie tegen vrijwel alle seksuele activiteit, gekenmerkt door angst en soms gepaard gaand met paniekaanvallen. Een seksuele-aversiestoornis treedt wel op bij mannen maar komt veel vaker voor bij vrouwen. De oorzaak kan gelegen zijn in een seksueel trauma, zoals incest, seksueel misbruik of verkrachting, in een repressieve familiesfeer, mogelijk veroorzaakt door een strenge godsdienstige opvoeding of worden veroorzaakt door pijn tijdens de eerste pogingen tot het hebben van gemeenschap. De seksuele activiteit kan de persoon zelfs nog aan de pijn herinneren wanneer de gemeenschap niet meer lichamelijk pijn doet.



Behandeling

Gesprekstherapie voor partners kan helpen om de onenigheid in een relatie op te lossen. Psychotherapie kan nodig zijn voor mensen die een seksueel trauma hebben doorgemaakt. Gedragstherapie waarbij een persoon geleidelijk wordt blootgesteld aan seksuele activiteiten, aanvankelijk met niet-bedreigende activiteiten en oplopend tot volledige seksuele expressie, kan ook helpen. Geneesmiddelen kunnen de paniekaanvallen verlichten die gepaard gaan met seksuele activiteit.



Seksuele-opwindingsstoornis bij vrouwen



Een seksuele-opwindingsstoornis is het aanhoudende onvermogen om seksueel opgewonden te raken of te blijven, ondanks voldoende seksuele stimulatie. Een seksuele-opwindingsstoornis bij vrouwen is vergelijkbaar met erectiele dysfunctie (impotentie) bij mannen ; beide stoornissen hebben lichamelijke of psychologische oorzaken. Het probleem kan al het gehele leven aanwezig zijn of, wat vaker voorkomt, zich voordoen na een periode van normaal functioneren. Psychologische factoren zoals echtelijke onenigheid, depressie en stressvolle situaties zijn de voornaamste oorzaken. Een vrouw kan seks associëren met zondigheid en seksueel genot met schuldgevoelens. Angst voor intimiteit kan ook een rol spelen. Sommige vrouwen of hun partner weten niet hoe de vrouwelijke geslachtsorganen, vooral de clitoris, werken en beheersen de techniek niet om seksuele opwinding op te wekken. Er zijn tal van lichamelijke problemen die kunnen leiden tot een seksuele-opwindingsstoornis. Pijn als gevolg van endometriose (woekering van het baarmoederslijmvlies) of een infectie van de blaas (blaasontsteking of cystitis) of vagina (vaginitis) kunnen van invloed zijn op het vermogen van de vrouw om seksueel opgewonden te raken. Het oestrogeentekort dat zich voordoet tijdens de menopauze of na de operatieve verwijdering van de eierstokken veroorzaakt gewoonlijk uitdroging en verdunning van de vaginawanden en kan leiden tot een seksuele-opwindingsstoornis. Een baarmoederverwijdering of borstafzetting kan van invloed zijn op het seksuele zelfbeeld van een vrouw. Andere lichamelijke oorzaken van een seksuele-opwindingsstoornis zijn een te traag werkende schildklier, abnormale vaginale anatomie als gevolg van kanker, een operatie of bestralingtherapie, gevoelsverlies als gevolg van alcoholisme, diabetes mellitus of bepaalde stoornissen van het zenuwstelsel, zoals multipele sclerose, en het gebruik van geneesmiddelen tegen angst, depressie of hoge bloeddruk.



Diagnose en behandeling

Aan de hand van de medische voorgeschiedenis en een lichamelijk onderzoek kan de arts bepalen of de oorzaak voornamelijk psychologisch of lichamelijk is. Lichamelijke problemen worden behandeld. Zo kunnen antibiotica worden voorgeschreven voor een ontsteking van de blaas of vagina en kunnen hormonen worden ingenomen om een tekort aan te vullen. Gesprekstherapie kan vaak uitkomst bieden, evenals het leren van de sensate focus-techniek. Zogeheten Kegel- oefeningen kunnen de bekkenbodemspieren versterken en een vrouw helpen om meer genot te voelen. Bij deze oefeningen spant de vrouw gedurende twee tot drie maanden drie keer per dag 10 tot 15 keer haar vaginaspieren aan (alsof zij haar urinestroom wil ophouden).



Geremd orgasme



Een geremd orgasme is een stoornis waarbij een vrouw geen orgasmen bereikt, orgasmen heeft die langer worden uitgesteld dan zij en haar partner wensen of ondanks juiste stimulatie met moeite orgasmen bereikt.

Deze stoornis kan al het gehele leven aanwezig zijn, zich ontwikkelen na een periode van normaal functioneren of zich alleen in bepaalde situaties of met bepaalde partners voordoen. Ongeveer 10% van alle vrouwen bereikt ongeacht de vorm van stimulatie of de situatie nooit een orgasme. De meeste vrouwen bereiken een orgasme als de clitoris wordt gestimuleerd, maar waarschijnlijk is meer dan de helft van alle vrouwen niet in staat om tijdens de gemeenschap een orgasme te bereiken, tenzij de clitoris tijdens penetratie van de vagina wordt gestimuleerd. De oorzaken van een geremd orgasme zijn vergelijkbaar met die van een seksuele-opwindingsstoornis. Het kan voorkomen dat de gemeenschap steeds door de partner wordt beëindigd voordat de vrouw een orgasme bereikt. Sommige vrouwen kunnen zonder problemen voldoende opgewonden raken maar zijn soms bang om zich te laten gaan, vooral tijdens de gemeenschap. De reden hiervoor kan gelegen zijn in schuldgevoelens na afloop van een prettige ervaring of angst om afhankelijk te raken van een partner. Ook kan de angst om de zelfbeheersing te verliezen een rol spelen.



Behandeling

Lichamelijke oorzaken die door een arts worden vastgesteld, worden afhankelijk van het oorzaak behandeld. Wanneer er vooral sprake is van psychologische oorzaken, kan het helpen om individueel of als paar gesprekstherapie te ondergaan. De sensate focus -techniek is over het algemeen een goede oplossing voor vrouwen die op seksueel gebied geremd zijn. De techniek is echter minder zinvol voor vrouwen die wel in staat zijn om een orgasme te bereiken door stimulatie van de clitoris, maar niet tijdens de gemeenschap. Voor een vrouw is de kennis van het functioneren van haar geslachtsorganen en van haar reacties van essentieel belang. Ze moet weten hoe haar clitoris het beste kan worden gestimuleerd. De vaginale gevoeligheid kan worden verhoogd door de spieren rond de vagina te versterken met behulp van Kegel-oefeningen. Bij deze oefeningen spant de vrouw gedurende twee tot drie maanden drie keer per dag 10 tot 15 keer haar vaginaspieren aan (alsof zij haar urinestroom wil ophouden). Over het algemeen verbeteren de spiersterkte en de gevoeligheid zich na twee tot drie maanden en neemt het gevoel van controle van de vrouw toe.



Bron: www.merckmanual.nl

http://www.womanlab.com/dutch/menopause/info/aboutmen13.htm

REactie gewijzigd.

Hoi,



Ik heb de reacties nog niet gelezen, maar ik herken het heel erg. Ik kan periodes hebben dat ik ontzettend veel zin in seks heb, maar ook periodes (zoals nu inmiddels al een veel te lange periode, hoop dat het nog overgaat) dat ik helemaal geen zin heb! Helaas (ja helaas zou ik bijna zeggen!) heb ik wel een partner, zodat ik regelmatig "zin" moet maken, maar echt van harte gaat het helaas niet! Masturberen doe ik ook om zin te krijgen, ik kom dan ook klaar, maar echt heel opgewonden zoals vroeger word ik er ook niet van!

Vraag me ook weleens af wat er mis met me is, vooral als ik de topics lees van vrouwen (of mannen) die niet zonder seks kunnen! Op het moment kan ik me er heel weinig bij voorstellen, terwijl dat toch weleens ooit anders is geweest. Ik heb ook steeds extremere dingen nodig om uberhaupt nog een beetje opgewonden te kunnen worden.

Oplossingen heb ik niet echt vrees ik, maar ik weet niet of je nog anticonceptie gebruikt? Ik heb zelf het Mirenaspiraal en ik ben aan het overwegen om dat eruit te laten halen, omdat ik bv. met de pil ook een heel laag libido had. Dus misschien dat dat scheelt.



Sterkte!