Seks
alle pijlers
Wie helpt mij hier aan te wennen!?!?
donderdag 13 maart 2008 om 15:07
vrijdag 30 mei 2008 om 18:30
zondag 1 juni 2008 om 10:47
Beukenootje,
Ik heb nog lang niet alles gelezen, dus misschien ben ik onwijze mosterd, ik ben pas op pagina 4. Maar ik reageer nu alvast, omdat me in die eerste paar paginas een paar dingen zijn opgevallen.
Jij schreef dat je partner je eerste minnaar en eerste vriendje is. Is dat voor hem ook zo?
Heb je de mogelijkheid wel eens overwogen dat je man niet a-seksueel is, maar gewoon niet valt op jou? Dat klinkt als een hele nare opmerking, maar zo bedoel ik het helemaal niet, geloof me. Ik vind het opvallend dat jij zelf schreef dat je in eerste instantie niet beter wist, maar dat je ogen toch enigszins geopend waren door de goede seks die je had toen je vreemdging.
Het valt me op dat jij je mans seksloosheid heel erg als een gegeven ziet, je noemt het zelfs geaardheid. Maar wat in mijn optiek ook een reële mogelijkheid zou kunnen zijn is dat je mán gewoon niet beter weet, dat hij zo onervaren is dat hij werkelijk dénkt dat seks aan hem niet besteed is, dat hij er niks bij voelt, maar dat hij gewoon nog nooit de juiste partner heeft gehad. (Shit, ik voel me echt een gemene heks om dat te zeggen, maar ik bedoel het juist goed, echt).
Ik kan me namelijk voorstellen dat als je jong bent, geen ervaring hebt, maar wel een soort van verliefd bent, je denkt dat de seksbeleving die je met diegene hebt ook is hoe seks IS, snap je wat ik bedoel? Terwijl het ook zo kan zijn dat diegene gewoon een hele goede vriend/vriendin is, die niet per definitie ook seksueel bij je past. Maar ja, je weet niet beter, je hebt het leuk samen, dus nou ja, dan zal seks wel gewoon niets voor jou zijn, ik snap niet waar iedereen zo'n ophef om maakt, ik vind er niks aan. Dat idee een beetje, snap je?
En voeg daar dan aan toe dat je misschien seksuele ideeën hebt waar je je enigszins voor schaamt, waarvan je misschien wel denkt dat het raar is om ze zo te voelen (net zoals jijzelf aangaf dat je moest kotsen doordat je vreemd was gegaan) en voor je het weet zit je "gevangen" in een relatie zonder seks waar je niet uit durft.
Zou er bij jullie ook zoiets aan de hand kunnen zijn? Is het feit dat jij accepteert dat je man nu eenmaal "a-seksueel" is, niet gewoon een hele "makkelijke" dekmantel voor hem om niet te hoeven toegeven aan zichzelf en dus ook aan jou, dat hij gewoon helemaal niet op je valt? Feitelijk maak jij het hem namelijk aan de ene kant gemakkelijk door hem te accepteren, aan de andere kant maak je het hem denk ik ook moeilijk door die acceptatie. Want tja, wat voor klootzak moet je wel niet zijn om iemand die zoo lief is, waar je verder zo'n goede relatie mee hebt en die zooo ver meegaat in jouw probleem, op te biechten dat je misschien wel homo bent, of eigenlijk op dikke negerinnen valt, of op pornoactrices met enorme memmen? (Ken je die aflevering van Sex & the City waarin Charlotte ontdekt dat Trey het alleen maar kan op pornoblaadjes? Zoiets bedoel ik).
Met andere woorden: ben je er écht van overtuigd dat hij a-seksueel is, of nemen jullie dat allebei alleen maar aan omdat hij dat met jou is? Heeft hij ubehaupt sekservaring met anderen dan jou?
Ik heb nog lang niet alles gelezen, dus misschien ben ik onwijze mosterd, ik ben pas op pagina 4. Maar ik reageer nu alvast, omdat me in die eerste paar paginas een paar dingen zijn opgevallen.
Jij schreef dat je partner je eerste minnaar en eerste vriendje is. Is dat voor hem ook zo?
Heb je de mogelijkheid wel eens overwogen dat je man niet a-seksueel is, maar gewoon niet valt op jou? Dat klinkt als een hele nare opmerking, maar zo bedoel ik het helemaal niet, geloof me. Ik vind het opvallend dat jij zelf schreef dat je in eerste instantie niet beter wist, maar dat je ogen toch enigszins geopend waren door de goede seks die je had toen je vreemdging.
Het valt me op dat jij je mans seksloosheid heel erg als een gegeven ziet, je noemt het zelfs geaardheid. Maar wat in mijn optiek ook een reële mogelijkheid zou kunnen zijn is dat je mán gewoon niet beter weet, dat hij zo onervaren is dat hij werkelijk dénkt dat seks aan hem niet besteed is, dat hij er niks bij voelt, maar dat hij gewoon nog nooit de juiste partner heeft gehad. (Shit, ik voel me echt een gemene heks om dat te zeggen, maar ik bedoel het juist goed, echt).
Ik kan me namelijk voorstellen dat als je jong bent, geen ervaring hebt, maar wel een soort van verliefd bent, je denkt dat de seksbeleving die je met diegene hebt ook is hoe seks IS, snap je wat ik bedoel? Terwijl het ook zo kan zijn dat diegene gewoon een hele goede vriend/vriendin is, die niet per definitie ook seksueel bij je past. Maar ja, je weet niet beter, je hebt het leuk samen, dus nou ja, dan zal seks wel gewoon niets voor jou zijn, ik snap niet waar iedereen zo'n ophef om maakt, ik vind er niks aan. Dat idee een beetje, snap je?
En voeg daar dan aan toe dat je misschien seksuele ideeën hebt waar je je enigszins voor schaamt, waarvan je misschien wel denkt dat het raar is om ze zo te voelen (net zoals jijzelf aangaf dat je moest kotsen doordat je vreemd was gegaan) en voor je het weet zit je "gevangen" in een relatie zonder seks waar je niet uit durft.
Zou er bij jullie ook zoiets aan de hand kunnen zijn? Is het feit dat jij accepteert dat je man nu eenmaal "a-seksueel" is, niet gewoon een hele "makkelijke" dekmantel voor hem om niet te hoeven toegeven aan zichzelf en dus ook aan jou, dat hij gewoon helemaal niet op je valt? Feitelijk maak jij het hem namelijk aan de ene kant gemakkelijk door hem te accepteren, aan de andere kant maak je het hem denk ik ook moeilijk door die acceptatie. Want tja, wat voor klootzak moet je wel niet zijn om iemand die zoo lief is, waar je verder zo'n goede relatie mee hebt en die zooo ver meegaat in jouw probleem, op te biechten dat je misschien wel homo bent, of eigenlijk op dikke negerinnen valt, of op pornoactrices met enorme memmen? (Ken je die aflevering van Sex & the City waarin Charlotte ontdekt dat Trey het alleen maar kan op pornoblaadjes? Zoiets bedoel ik).
Met andere woorden: ben je er écht van overtuigd dat hij a-seksueel is, of nemen jullie dat allebei alleen maar aan omdat hij dat met jou is? Heeft hij ubehaupt sekservaring met anderen dan jou?
Am Yisrael Chai!
maandag 2 juni 2008 om 04:09
Beste beukenootje,
(Ook ik heb niet alle reacties gelezen, maar toch best een hele boel, weet bijna niet wat te zeggen op je situatie, ik zou niet weten hoe te reageren in jouw schoenen)
Ehm, wat bij mij naar boven komt bij het lezen is dat jullie goede maatjes zijn, dat het helemaal zo gek niet zou zijn om dit hele topic met hem te delen. Hup! openen al die deuren, laat maar komen wat er komen moet, uit jou (dit topic, alle reacties en weer de jouwe daarop) en uit hem, wat het dan ook wezen mag. ergens zal toch duidelijk door moeten en kunnen worden hoe dit nou precies zit en waar dit vandaan komt. reken maar dat er iets los komt. misschien een zure appel maar eerlijker kun jij niet naar hem zijn dan hem precies te laten lezen hoe je ECHT denkt, dat zou toch mogelijk moeten zijn en jullie dichter bij elkaar kunnen brengen.
Ik zorg er altijd voor dat mij partner op de hoogte is van mijn gevoelens, verlangens en ideeen over ons sexleven, positief, negatief, maakt niet uit. als dit niet het geval is gaat het zo wringen en heeft het zoveel invloed op alle andere dingen.
als je man inziet hoe belangrijk dit onderwerp is voor jou en jullie, zal hij inzien dat ook hij de stap zal moeten zetten om eerlijk naar zich zelf te kijken, gaan ontdekken wat er onder zit en het onder woorden kunnen brengen, zolang dat niet gebeurd zal het voor jullie, naar mijn mening, vrij moeilijk blijven. maar jullie zijn goeie maatjes zeg je, dan zal dat de ingang kunnen zijn...
Goed, dit was het eerste wat bij me naar boven kwam.
Delen samen!
En ook zeker zal het voor hem goed zijn om de meningen van andere dames te weten te komen, er mag bij hem best een proces van gedachten en gevoelens los komen waar jullie ook samen naar kunnen kijken. waar je dan uiteindelijk uitkomt is natuurlijk onvoorspelbaar maar wel de eerlijkste weg. Ook als je denkt dat je er al genoeg over 'gezeurd' hebt of 'dit stadium hebben we al gehad, ik heb het er al zo vaak over gesproken' dit is nog steeds jouw waarheid die niet te ontkennen valt.
hee, heel veel succes ermee !
(Ook ik heb niet alle reacties gelezen, maar toch best een hele boel, weet bijna niet wat te zeggen op je situatie, ik zou niet weten hoe te reageren in jouw schoenen)
Ehm, wat bij mij naar boven komt bij het lezen is dat jullie goede maatjes zijn, dat het helemaal zo gek niet zou zijn om dit hele topic met hem te delen. Hup! openen al die deuren, laat maar komen wat er komen moet, uit jou (dit topic, alle reacties en weer de jouwe daarop) en uit hem, wat het dan ook wezen mag. ergens zal toch duidelijk door moeten en kunnen worden hoe dit nou precies zit en waar dit vandaan komt. reken maar dat er iets los komt. misschien een zure appel maar eerlijker kun jij niet naar hem zijn dan hem precies te laten lezen hoe je ECHT denkt, dat zou toch mogelijk moeten zijn en jullie dichter bij elkaar kunnen brengen.
Ik zorg er altijd voor dat mij partner op de hoogte is van mijn gevoelens, verlangens en ideeen over ons sexleven, positief, negatief, maakt niet uit. als dit niet het geval is gaat het zo wringen en heeft het zoveel invloed op alle andere dingen.
als je man inziet hoe belangrijk dit onderwerp is voor jou en jullie, zal hij inzien dat ook hij de stap zal moeten zetten om eerlijk naar zich zelf te kijken, gaan ontdekken wat er onder zit en het onder woorden kunnen brengen, zolang dat niet gebeurd zal het voor jullie, naar mijn mening, vrij moeilijk blijven. maar jullie zijn goeie maatjes zeg je, dan zal dat de ingang kunnen zijn...
Goed, dit was het eerste wat bij me naar boven kwam.
Delen samen!
En ook zeker zal het voor hem goed zijn om de meningen van andere dames te weten te komen, er mag bij hem best een proces van gedachten en gevoelens los komen waar jullie ook samen naar kunnen kijken. waar je dan uiteindelijk uitkomt is natuurlijk onvoorspelbaar maar wel de eerlijkste weg. Ook als je denkt dat je er al genoeg over 'gezeurd' hebt of 'dit stadium hebben we al gehad, ik heb het er al zo vaak over gesproken' dit is nog steeds jouw waarheid die niet te ontkennen valt.
hee, heel veel succes ermee !
dinsdag 3 juni 2008 om 09:36
Ik dacht bijna dat ik algemeen zou worden bestempeld als een zeurende heks, maar er kwamen toch nog fijne en goede reacties, bedankt daarvoor. Een forum geeft wel een vertekend beeld wat de mate van klagen van mijn kant betreft, ik post alleen als het me hoog zit, zo lijkt het inderdaad dat ik alleen maar zit te zeuren erover, maar dat is niet zo. Ik verfoei mijn huwelijk zeker niet, mijn man is leuk 
De reactie van Fashionvictim vind ik heel bijzonder, dat je dat eruit hebt gepikt..... Het is namelijk zo dat ik een reincarnatie blijk te zijn van de jong overleden moeder van mijn man. Ik zie er bijna hetzelfde uit en volgens haar zussen heb ik ook nog hetzelfde karakter. Mijn man beweert stellig dat hij mij NIET heeft uitgekozen omdat ik op haar lijk, maar daar heb ik wel eens aan getwijfeld en aangezien je over het algemeen geen sexuele gevoelens hebt voor je moeder zou wat FV zegt wel eens hartstikke waar kunnen zijn. Ik heb dit overigens ook aangegeven bij de sexuoloog, maar zolang mijn partner volhoudt dat ik geen soort van moederfiguur voor hem ben kunnen we daar niet zoveel mee.
Dus FV, ik vind jou zeker geen heks.
Verwijderd in verband met mogelijke herkenning
De reactie van Fashionvictim vind ik heel bijzonder, dat je dat eruit hebt gepikt..... Het is namelijk zo dat ik een reincarnatie blijk te zijn van de jong overleden moeder van mijn man. Ik zie er bijna hetzelfde uit en volgens haar zussen heb ik ook nog hetzelfde karakter. Mijn man beweert stellig dat hij mij NIET heeft uitgekozen omdat ik op haar lijk, maar daar heb ik wel eens aan getwijfeld en aangezien je over het algemeen geen sexuele gevoelens hebt voor je moeder zou wat FV zegt wel eens hartstikke waar kunnen zijn. Ik heb dit overigens ook aangegeven bij de sexuoloog, maar zolang mijn partner volhoudt dat ik geen soort van moederfiguur voor hem ben kunnen we daar niet zoveel mee.
Dus FV, ik vind jou zeker geen heks.
Verwijderd in verband met mogelijke herkenning
vrijdag 6 juni 2008 om 09:02
Hallo,
Heb een relatie achter de rug van 21 jaren,waarvan 14 jaar getrouwd.
Onze relatie was best goed,dacht ik,maar sex zat er voor mij niet in..
Niet dat hij niet wou,maar ik had er totaal geen behoefte aan.
Wist zelf niet waar het probleem zat,dacht zelf dat ik frigide was.
Als hij mij aanraakte verstijfde ik helemaal en als we dan sex hadden(soms zat er wel een jaar tussen)dan had ik daarna een rot gevoel.
Kan het wel bewonderen van hem dat hij nooit vreemd is gegaan.Dit had ik wel verwacht.
Uiteindelijk zijn we gescheiden,niet alleen om de sex hoor!
Ben nu drie jaar bij mijn huidige vriend,niet alleen het praten is bij ons geweldig,maar ook de .....sex!!
Kan er niet genoeg van krijgen,hij kent mijn ex-man en die had hem gewaarschuwd dat hij een frigide vriendin kreeg..
Nou,dit vind hij soms moeilijk te geloven want twee keer op een dag is voor mij geen probleem!
Nu ben ik er achter dat ik mij absoluut niet aangetrokken voelde tot mijn ex-man.
We hadden haast nooit ruzie,maar hadden echt een broer-zus relatie.
Dus frigide ben ik echt niet ,maar weet nu dat het alles te maken had met echt houden van en zeker met aantrekkingskracht!
Groetjes,Redone
Heb een relatie achter de rug van 21 jaren,waarvan 14 jaar getrouwd.
Onze relatie was best goed,dacht ik,maar sex zat er voor mij niet in..
Niet dat hij niet wou,maar ik had er totaal geen behoefte aan.
Wist zelf niet waar het probleem zat,dacht zelf dat ik frigide was.
Als hij mij aanraakte verstijfde ik helemaal en als we dan sex hadden(soms zat er wel een jaar tussen)dan had ik daarna een rot gevoel.
Kan het wel bewonderen van hem dat hij nooit vreemd is gegaan.Dit had ik wel verwacht.
Uiteindelijk zijn we gescheiden,niet alleen om de sex hoor!
Ben nu drie jaar bij mijn huidige vriend,niet alleen het praten is bij ons geweldig,maar ook de .....sex!!
Kan er niet genoeg van krijgen,hij kent mijn ex-man en die had hem gewaarschuwd dat hij een frigide vriendin kreeg..
Nou,dit vind hij soms moeilijk te geloven want twee keer op een dag is voor mij geen probleem!
Nu ben ik er achter dat ik mij absoluut niet aangetrokken voelde tot mijn ex-man.
We hadden haast nooit ruzie,maar hadden echt een broer-zus relatie.
Dus frigide ben ik echt niet ,maar weet nu dat het alles te maken had met echt houden van en zeker met aantrekkingskracht!
Groetjes,Redone
woensdag 2 juli 2008 om 19:52
Zo zou je het wel kunnen noemen, een technische actie, triest eigenlijk, want mijn man en ik zijn echt wel gek op elkaar, alleen op het gebied van sex matchen wij totaal niet.
Onze oudste is net zo afstandelijk als haar vader (ze is nog niet in de leeftijd dat ze sex heeft), de andere kinderen niet. Ik weet niet of het erfelijk is, maar dat valt me wel op.
Onze oudste is net zo afstandelijk als haar vader (ze is nog niet in de leeftijd dat ze sex heeft), de andere kinderen niet. Ik weet niet of het erfelijk is, maar dat valt me wel op.
woensdag 2 juli 2008 om 21:28
Bedankt voor het uppen, want in mijn zoektocht kon ik het niet vinden.
Ik geloof dat ik niet zonder passie in mijn leven kan en dan heb ik het niet alleen over seks. Het gaat ook om de intieme gevoelens eromheen. Anders zou ik echt het gevoel hebben van een broer-zusrelatie. Ik heb mensen gekend die 40 jaar samengeweest zijn. De laatste jaren van haar leven zullen ze geen seks meer hebben gehad door haar beperkingen(fysiek kon ze niet veel meer aan). Maar op hun zeventigste waren deze mensen nog knuffelerig en verliefd op elkaar. Ik heb bij hen in huis gelogeerd samen mijn partner. Iedere ochtend zaten die man en vrouw echt heel lang samen te knuffelen. Ik vond dat zo ontroerend om te zien. Daar was nog altijd passie.
Ik geloof dat ik niet zonder passie in mijn leven kan en dan heb ik het niet alleen over seks. Het gaat ook om de intieme gevoelens eromheen. Anders zou ik echt het gevoel hebben van een broer-zusrelatie. Ik heb mensen gekend die 40 jaar samengeweest zijn. De laatste jaren van haar leven zullen ze geen seks meer hebben gehad door haar beperkingen(fysiek kon ze niet veel meer aan). Maar op hun zeventigste waren deze mensen nog knuffelerig en verliefd op elkaar. Ik heb bij hen in huis gelogeerd samen mijn partner. Iedere ochtend zaten die man en vrouw echt heel lang samen te knuffelen. Ik vond dat zo ontroerend om te zien. Daar was nog altijd passie.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
woensdag 2 juli 2008 om 21:34
idd bedankt voor het uppen.
Tja het is eigenlijk hetzelfde verhaal als ik in mijn topic heb geschreven, alleen heb ik geen kids en duurt mijn relatie pas een jaar.
Ik dacht altijd dat de sex en die passe nooit heel erg belangrijk voor mij waren, maar nu kom ik erachter dat idit wel zo is.
Alle reacties hebben mij wel aan het denken gezet....
En Beukenootje, waar ik mezelf heel erg in herkende: Jij schreef op mijn topic dat als je zo'n slechte sex ervaring had dat je je dan extra druk maakte om zijn houding in het huishouden.
Ik heb dat ook...na die sex lijkt het of ik ineens meer slechte punten van hem ga zien, en me veel sneller irriteer aan hem.
Tja het is eigenlijk hetzelfde verhaal als ik in mijn topic heb geschreven, alleen heb ik geen kids en duurt mijn relatie pas een jaar.
Ik dacht altijd dat de sex en die passe nooit heel erg belangrijk voor mij waren, maar nu kom ik erachter dat idit wel zo is.
Alle reacties hebben mij wel aan het denken gezet....
En Beukenootje, waar ik mezelf heel erg in herkende: Jij schreef op mijn topic dat als je zo'n slechte sex ervaring had dat je je dan extra druk maakte om zijn houding in het huishouden.
Ik heb dat ook...na die sex lijkt het of ik ineens meer slechte punten van hem ga zien, en me veel sneller irriteer aan hem.
zondag 6 juli 2008 om 10:48
Beukenootje, niemand heeft jou ooit een zeurende heks genoemd. Wel vroegen sommigen zich af - onder wie ik - hoe lang je nog met je probleem bleef rondlopen en steeds praktisch dezelfde berichten bleef posten. Je kreeg volop goedbedoelde adviezen, maar jij speelde steeds weer hetzelfde deuntje af over je onbevredigende seksleven. En ja, daar werden sommige forummers op een gegeven moment een beetje moe van. Maar uitgescholden ben je nooit.
zondag 6 juli 2008 om 23:11
Ach, gekut met Zamirah, die gisteren een beetje moeilijk deed over een taalkwestie. En prompt kreeg ik vanochtend weer commentaar van haar, dus reageerde ik. Niet de moeite waard. En niet relevant voor jouw topic, dus ik heb het verwijderd.
Ik ben blij te horen dat je er zo langzamerhand een beetje uitkomt. Het is inderdaad een proces van afscheid nemen en dat duurt effe. Dat een bezoek aan de uroloog geen heil heeft gebracht, verbaast me niet, maar ik snap dat je echt álles geprobeerd wilt hebben. Ik ben benieuwd hoe het verder met je gaat en zal blijven meelezen.
Ik ben blij te horen dat je er zo langzamerhand een beetje uitkomt. Het is inderdaad een proces van afscheid nemen en dat duurt effe. Dat een bezoek aan de uroloog geen heil heeft gebracht, verbaast me niet, maar ik snap dat je echt álles geprobeerd wilt hebben. Ik ben benieuwd hoe het verder met je gaat en zal blijven meelezen.
maandag 7 juli 2008 om 12:22
Hi Beukenootje,
Ik heb nog steeds de indruk dat je man zich verschuilt achter zijn eigen a-seksualiteit (of wat je het ook wilt noemen) om jou geen (seksueel) plezier te moeten verschaffen.
Net als bij jou vormen mijn vrouw en ik ogenschijnlijk het perfecte koppel, maar tussen de lakens was het om te huilen. Nadat ik alles meende te hebben uitgeprobeerd, gaf ik alle hoop op en zocht ik het dan maar elders (minnares), zonder medeweten van mijn vrouw. Hoewel ik mijn seksuele frustratie kwijt kon, was die situatie niet echt bevredigend te noemen. Ik bleef immers de seks met mijn eigen vrouw missen.
De voorbije maanden is er ontzettend veel veranderd. Met mijn verhuis kwam er een einde aan de relatie met mijn SV'tje, en wilde ik nog een (laatste?) keer alles op alles zetten om de seks binnen mijn huwelijk nieuw leven in te blazen. O.m. op het viva-forum kwam ik mijn licht opsteken. Uiteindelijk besloot ik als eerste stap om mijn vreemdgaan op te biechten. Maar tezelfdertijd stelde ik ook mijn eisen. Indien we allebei onze relatie wilden redden (en dat wilden we), zouden we allebei inspanningen moeten doen. En dat begon bij praten over onze behoeften en hoe we daar samen een antwoord op konden vinden. Het ene koppel zal daar overigens een andere oplossing voor hebben dan het andere.
Mijn vrouw blijkt alvast bereid mij een deel tegemoet te komen in bed (de voorbije weken hebben we al meer seks gehad dan het volledige voorafgaande jaar), want ze is niet te vinden voor een "officieel" SV'tje (uit vrees dat daar meer van komt). Mijn "taak" lijkt iets eenvoudiger: haar trouw beloven valt mij immers niet erg moeilijk als het tussen de lakens opnieuw beter gaat. We zijn er nog zeker niet volledig uit, maar ik hoop toch dat we een voor beiden aanvaardbaar compromis vinden.
Het klinkt als chantage (en dat is het ongetwijfeld ook), maar waarom zet jij je man ook niet voor het blok? Het is toch niet omdat hij weinig of geen behoefte heeft aan seks dat hij het recht heeft jou dit plezier te ontzeggen?
En indien hij zelf niet wil, dan moet hij maar aanvaarden dat je een minnaar neemt (het is misschien niet de ideale oplossing maar zeker beter dan verstoken van seks weg te kwijnen). Is hij misschien overtuigd dat je het toch niet hard zult spelen? Misschien moet je eens een week of twee wegtrekken om zijn ogen te openen?
Ik heb nog steeds de indruk dat je man zich verschuilt achter zijn eigen a-seksualiteit (of wat je het ook wilt noemen) om jou geen (seksueel) plezier te moeten verschaffen.
Net als bij jou vormen mijn vrouw en ik ogenschijnlijk het perfecte koppel, maar tussen de lakens was het om te huilen. Nadat ik alles meende te hebben uitgeprobeerd, gaf ik alle hoop op en zocht ik het dan maar elders (minnares), zonder medeweten van mijn vrouw. Hoewel ik mijn seksuele frustratie kwijt kon, was die situatie niet echt bevredigend te noemen. Ik bleef immers de seks met mijn eigen vrouw missen.
De voorbije maanden is er ontzettend veel veranderd. Met mijn verhuis kwam er een einde aan de relatie met mijn SV'tje, en wilde ik nog een (laatste?) keer alles op alles zetten om de seks binnen mijn huwelijk nieuw leven in te blazen. O.m. op het viva-forum kwam ik mijn licht opsteken. Uiteindelijk besloot ik als eerste stap om mijn vreemdgaan op te biechten. Maar tezelfdertijd stelde ik ook mijn eisen. Indien we allebei onze relatie wilden redden (en dat wilden we), zouden we allebei inspanningen moeten doen. En dat begon bij praten over onze behoeften en hoe we daar samen een antwoord op konden vinden. Het ene koppel zal daar overigens een andere oplossing voor hebben dan het andere.
Mijn vrouw blijkt alvast bereid mij een deel tegemoet te komen in bed (de voorbije weken hebben we al meer seks gehad dan het volledige voorafgaande jaar), want ze is niet te vinden voor een "officieel" SV'tje (uit vrees dat daar meer van komt). Mijn "taak" lijkt iets eenvoudiger: haar trouw beloven valt mij immers niet erg moeilijk als het tussen de lakens opnieuw beter gaat. We zijn er nog zeker niet volledig uit, maar ik hoop toch dat we een voor beiden aanvaardbaar compromis vinden.
Het klinkt als chantage (en dat is het ongetwijfeld ook), maar waarom zet jij je man ook niet voor het blok? Het is toch niet omdat hij weinig of geen behoefte heeft aan seks dat hij het recht heeft jou dit plezier te ontzeggen?
En indien hij zelf niet wil, dan moet hij maar aanvaarden dat je een minnaar neemt (het is misschien niet de ideale oplossing maar zeker beter dan verstoken van seks weg te kwijnen). Is hij misschien overtuigd dat je het toch niet hard zult spelen? Misschien moet je eens een week of twee wegtrekken om zijn ogen te openen?
dinsdag 8 juli 2008 om 16:09
dinsdag 8 juli 2008 om 17:19
Ik gok op: ze wil lekkere seks, maar eigenlijk met haar eigen man. Die eventuele minnaar moet haar man eindelijk doen inzien dat hij iets zal moeten ondernemen tussen de lakens.
Maar: wat als het dermate lekker is met die ander, dat je eigen partner er - zelfs als die een extra inspanning doet - niet eens aan kan tippen? Vrees overigens dat dit wel eens mijn probleem zou kunnen worden...
En, Beukenootje, wat is het?
Maar: wat als het dermate lekker is met die ander, dat je eigen partner er - zelfs als die een extra inspanning doet - niet eens aan kan tippen? Vrees overigens dat dit wel eens mijn probleem zou kunnen worden...
En, Beukenootje, wat is het?
dinsdag 8 juli 2008 om 17:29
woensdag 9 juli 2008 om 11:14
