Paardrijden - kletstopic (leeftijd/niveau: niet belangrijk)

Mijn ponyclub heb ik altijd wel goed gevonden. We hadden 10 ponies en 2 binnenbakken en een mega buitenbak. Ik heb geen idee of die ponies buiten kwamen in de winter, maar in de zomer waren er 4 weken geen lessen en dan stonden ze de hele dag op de wei. De ponies zelf waren ook fijn, 4 van de 10 die er stonden toen ik begon als meisje van 9 stonden er 10 jaar later nog, pas toen ik daar een jaar of 5 reed ging de 1e pony weg en toen was de hele manege in rep en roer en flink gevecht over wie er op de nieuwe pony mocht. De meesten van de “nieuwe” stonden er ook al jaren toen ik weg ging. En de enige reden dat er nog “maar” 4 stonden is omdat er 2 door Rhino zijn overleden, dat was echt zo naar. Op mijn nieuwe manege kan ik niet opnoemen welke paarden we allemaal gehad hebben, zoveel waren het er. En ik weet niet eens welk paard er nu het langste staat! Alle voor mij “orginele” paarden zijn al weg, denk dat de “oudste” er nu een jaar of 3 staat. Dat vind ik dus wel echt kak, want dan bouw je nooit een band op met ze en bijvoorbeeld tankje duurt echt even voor ik die door heb en kan rijden.

Dat vind ik altijd best jammer, dat je op veel maneges steeds op een ander paard word gezet. Of als je zoals bij ugli dan geen kans hebt om het paard te leren kennen omdat het alweer weg is. je moet toch eerst even de taal van het paard in kwestie snappen voor je er mee kunt communiceren en hem dus goed kunt leren rijden, zoals ugli ook aangeeft.
Ik ben dan ook blij dat wij over het algemeen ieder ons vaste paard hebben in de les.
Ook bij de westernlessen die ik wil gaan volgen word je gekoppeld aan 1 paard, waarmee je de lessen volgt. Ik ben er alleen bang voor dat dat dus weer niet door kan gaan maandag als nl weer in lockdown gaat
De fysio is gisteren ook al afgezegd vanwege corona in haar omgeving en daar baalde ik ook al van.

lizenlotte schreef: ↑

18-12-2021 15:00

Dat vind ik altijd best jammer, dat je op veel maneges steeds op een ander paard word gezet. Of als je zoals bij ugli dan geen kans hebt om het paard te leren kennen omdat het alweer weg is. je moet toch eerst even de taal van het paard in kwestie snappen voor je er mee kunt communiceren en hem dus goed kunt leren rijden, zoals ugli ook aangeeft.

Een paard leren kennen door er één x in de week op te rijden, terwijl er de rest van de week jan en alleman op rijdt? Neuh, gaat niet gebeuren. En het zou ook niet eerlijk zijn. Er zijn altijd snellere paarden en luiere paarden, fijnere paarden, minder fijne paarden en als je elke week op hetzelfde paard mag en het is een fijn paard, dán zit je gebeiteld. Maar is het een lui dier, dan ben je echt niet blij. Van beide maneges waar ik vroeger gereden heb, reed ik over het algemeen steeds op een ander paard. En ik denk dat je daar toch meer van leert. Je leert sneller aanvoelen, sneller omschakelen, je ontwikkelt méér gevoel, voor zover dat kan als je maar een uurtje in de week rijdt.

Pas toen ik iones kocht op mijn 23e, toen begon werkelijk mijn leerproces. Toch was zelfs dat niet genoeg voor mij. Echt gevoel ontwikkelen, ging pas toen ik voor een handelaar ging rijden, en een tijdlang zelfs wel een vier paarden op een dag reed naast mijn fulltime werk. Pas toen ging ik leren voelen, een paard aanvoelen, voelen wat er in het paard gebeurt en daarop reageren.

Ik geloof niet zo in fijne en minder fijne paarden eigenlijk. Wat ik wel geloof is dat een paard bij je past of niet. Zowel jij als het paard hebben een eigen karakter, en dat klikt of niet naar mijn mening.

lizenlotte schreef: ↑

18-12-2021 16:39

Ik geloof niet zo in fijne en minder fijne paarden eigenlijk. Wat ik wel geloof is dat een paard bij je past of niet. Zowel jij als het paard hebben een eigen karakter, en dat klikt of niet naar mijn mening.

Ik weet het nog goed, op de maneges wilden ze allemaal op dat ene paard maar wilde niemand op een bepaald ander paard. En meestal zijn het paarden die willen lopen waar ze graag op rijden, en paarden die lui zijn, niet voor het been, daar wil niemand op, behalve de enkele bangerik.

Bij mij in de les heeft ieder zijn eigen favoriet dus gelukkig hebben wij dat probleem niet en kan ieder rijden op het paard wat ze graag wil.

Ik heb anders de ponies op mijn oude manege heel goed leren kennen hoor, op 4 heb ik 10 jaar lang gereden. Mijn lievelingspony op het laatst was er een waar nooit iemand op wilde, want ze was vals in de stal (bijten, kont naar je toe draaien met oren plat, trappen) en in de les wilde ze niet lopen (bokken en steigeren bij tik met de zweep). Maar ik reed op het laatst elke week op haar, en ik reed mijn proefjes op haar, en ik heb nog carrousel wedstrijden met haar voorop gewonnen, ik kon echt alles met haar. Ik moest haar ook altijd zadelen als iemand anders er op ging. Ik kon gewoon bij haar los de stal in terwijl de rest alleen met halster durfde en dan nog niet zeg maar. Dat heeft me een hele poos gekost, want ik weet nog goed hoe ik tijdens mijn 3e les in de beginners als 9 jarig meisje op haar werd gezet en de hele les gefrustreerd op het midden stond. En ik sprong als enige altijd op een merrie die bang was voor hindernissen en dan keihard ging rennen. Dat heeft ook een poos gekost voor me dat lukte, maar toen het lukte reed ik altijd op haar met springen want de rest wilde altijd op de braverds.

Op mijn nieuwe manege zet onze huidige instructie ons vaak op dezelfde, maar dat heeft meer met het paardenbestand te maken. Onze les krijgt altijd de paarden die het minste gelopen hebben, want wij zijn de laatste les van de week. En dan heb je nog de ruiters. Sommigen zijn angstig en willen het liefste op de braverds, iemand anders is vrij zwaar en mag alleen op de stevige paarden (o.a. tankje dus) en ik ben 1 van de lichtste ruiters dus ik word op bijvoorbeeld grote vriend gezet, want die is niet geschikt voor de angstigere ruiters en niet sterk genoeg voor de zware ruiters.

Grote vriend staat er nu 1 jaar geloof ik, en ik merk al hoe erg ik aan hem gewend ben. Ik merk dat ik inmiddels erg vocaal rijd, want hij reageert daar op (ik rijd hem zonder been geven, alleen op zit en stem), maar ja de rest van de manege dus niet maar ik doe het zonder nadenken blijkbaar. En laatst waren ik en sibling even geruild halverwege de les want haar paard liep te spoken tijdens storm en ik zei ga dan op mijn vriend, die is bomproef (dat is hij ook, hij was de enige die heel zoet bleef terwijl de rest ogen als schoteltjes had). Maar zij vond hem lastig, want zij rijdt juist de trage beestjes dus ze zette lekker d’r hakken in grote vriend, ja dan ga je ineens heel hard. En teugels trekken werkt ook niet kwam ze achter, want dan doet hij alleen zijn hoofd omhoog en gaat hij schudden en heb je een rennende giraf. Dus dat vind ik wel leuk om te zien, eindelijk een paard waar ik echt progressie mee boek na al die beestjes die komen en meteen weer gaan. Kameeltje en een ander paard waar ik weleens over geschreven heb (dat wappie beest wat uit zijn stekker ging op buitenrit steeds) gaan ook weer weg, ik vind het prima want Kameeltje was heel schattig maar je had er niks aan en die ander vond ik maar tricky, die vertrouwde ik niet op buitenrit (en in de bak vond ik hem ook maar spastisch).

Ik heb het idee dat ik tankje echt leuk kan vinden als ik haar door heb, maar dan moet ze voorlopig wel blijven want anders kom ik nooit ergens.

iones schreef: ↑

18-12-2021 17:19

Ik weet het nog goed, op de maneges wilden ze allemaal op dat ene paard maar wilde niemand op een bepaald ander paard. En meestal zijn het paarden die willen lopen waar ze graag op rijden, en paarden die lui zijn, niet voor het been, daar wil niemand op, behalve de enkele bangerik.

Om deze reden rijd ik geen proefjes meer trouwens. Iedereen koos de braverds en als je dan een moeilijk paard koos werd je daarop afgerekend. Mijn lievelingspony ging nogal eens bokken dus, dus hop weer een slecht cijfer voor die oefening terwijl ik denk kijk nou hoe de ruiter het oplost. Ik wil gewoon op het paard wat IK leuk vind proefjes rijden, maar nee dat kan dus niet zonder dat je jezelf 1-0 achter zet. Dat en ik wil die stress niet meer, als ik niet zo tegen die stress was geweest had ik het vast hardleers alsnog gedaan waha. Ik wilde toen met meneer weer dingetjes gaan doen ooit. Misschien alsnog wel, bij horse event paardendfluisteraar spelen met grondwerk of zo waha.

Ik heb wel proefjes gereden destijds op de manege en dat ging nog niet eens zo slecht ook. Het ging op paarden waar ik ook les op kreeg. Urba, Liba, Madjoe, en daar ging het nog goed op ook want ik kwam iedere keer bij de eerste drie terecht. En ook met Brillie, mijn lievelingspaard, maar daar ging het iets minder op want die kon niet normaal galopperen.

Als het morgen niet zo verrekte mistig is, gaan we denk ik buiten rijden. Vandaag alleen gelongeerd en twee dagen ervoor niets gedaan. De tandarts was geweest en Evita is behandeld.

Brillie. Wat een schattige naam. We hebben er hier nu ook 2 staan met een schattige naam. Tankje is dus echt een gigantisch gevaarte maar ze heeft de naam van een Shetlander. En we hebben een sierlijke KWPNer die de naam van...Nou geen paarden naam heeft. Vergelijkbaar met je paard “Woef” noemen.

Op mijn oude manege hadden we Bert en Ernie, Asterix en Obelix. Bert en Ernie sloegen elkaar de hersens in altijd dus dat was wel ironisch. En mijn verzorgpaardje heette Knuffel, ook al zo schattig.

Ik mag niet meer rijden. Wel balen na die kakles en vorige lockdown reed ik meneer nog, nu niks meer. Bah.

Op facebook zit een speciale groep, paarden overijssel en daar zit ik op. Daar wordt van alles gevraagd en aangeboden. Ik zag dat iemand zich aanbood als bijrijdster, en ze kreeg al snel reacties. Zou jij ook moeten proberen, een facebook paardengroep in de buurt.

Ja...Maar ik ben een beetje klaar met vreemde paarden momenteel eigenlijk. Ik sloeg dus ook dicht op tankje, die is voor mij ook vreemd. En ik heb het niet met alle vreemde paarden want de week erop zat ik op een spiksplinter nieuw paard en dat ging gewoon goed, maar die was ook gewoon lief en tankje heeft een naam opgebouwd zeg maar waha. Ik denk dat ik beter eerst weer even mijn vertrouwen kan lijmen voor ik op andermans vreemde paard ga. En ik heb meneer en vriendje nog, en straks mag ik weer boogschieten, naar de sportschool en lesrijden dus dan wordt het te veel.

Ik ben blij dat ik net ga beginnen met mijn westernlessen, want dat is bij iemand in de buitenbak en ik heb priveles geboekt dus dat kan overdag gewoon door gaan
Anders had ik nu ook niet meer kunnen rijden net als jij ugli, waar ik ook erg van zou balen. Je kunt iig nog je vitamine p halen bij meneer en vriendje dmv knuffels, hopelijk verzacht dat het niet kunnen rijden iets.

Iones hopelijk werkt de mist een beetje mee en kun je buitenrijden vandaag,veel plezier alvast als je gaat.

Ik heb vroeger wel eens een proefje gereden maa ik wil eerst weer los durven galopperen en het vertrouwen in mijzelf hebbenvoor ik daar weer aan begin, eerder niet. Ook al weet ik dat er ook proefjes zonder galop zijn.

Ohh mazzel Lizenlotte! Ja dat is een goeie, het gaat niet om die galop maar om je zeker genoeg voelen.

Ik baal nu een beetje dat ik Westernles heb opgezegd want dat had ook nog gemogen denk ik. Maar ik laat het nu maar even zo, ik ben blij dat ik meneer en vriendje heb inderdaad. De allereerste lockdown had ik helemaal niks en dat vond ik echt bagger, toen ben ik op de manege vrijwilligerswerk gaan doen. Stallen mesten, paarden rijden, etc.

Edit: Oh ik lees nu dat ik toch mag rijden, ik snap niet zo goed hoe maar ik vind het best. Zal wel gezien worden als individueel rijden en geen groepsles, want we krijgen geen les.

Hebben ze geen lespaard waar je de westernles op zou kunnen doen zodat je toch kunt rijden ugli?

lizenlotte schreef: ↑

19-12-2021 12:50

Hebben ze geen lespaard waar je de westernles op zou kunnen doen zodat je toch kunt rijden ugli?

Moeten ze wel dito zadel en dito instructeur voor handen hebben. Het is toch een andere tak van sport he.

De buitenrit ging niet door. Vriendin wilde een klein stukje buiten rijden maar ik wilde toch iets meer dan dat. Ik wilde weten hoe Evita aan voelde en ben maar met haar in de bak gaan rijden. In het begin was het lastig maar ik kreeg haar er goed doorheen en goed aan het lopen. Ze lijkt last van ongemak te hebben, ergens bovenin, SI gewricht, lendenen of rug. Dan maakt ze van die rare korte hoge hopjes met een been. Dus ik ging galopperen, want daar komen ze goed van los, maar dan wel in de verlichte zit, zodat ze lekker ongehinderd onder mij door kon rollen.

lizenlotte schreef: ↑

19-12-2021 12:50

Hebben ze geen lespaard waar je de westernles op zou kunnen doen zodat je toch kunt rijden ugli?

Daarom ben ik echt te Western noob voor. Ik pas weleens wat toe op grote vriend, want die luistert toch naar alles en op tankje kwam ik er ook achter dat ze daar goed op reageerde. Mijn Engelse tic is binnenteugeltrekken en met Western laat ik die los, dus soms komt het wel van pas.

Maar we mogen dus gewoon rijden, en ik ben ingedeeld op grote vriend dus ik ben helemaal blij.

Jammer dat je rit niet door ging Iones, wilde je niet alleen op rit?

Ik bedoel daar waar ugli al westernles heeft gehad. Lijkt me dat ze daar een instructrice met verstand van westernrijden en passend zadel hebben als daar een lespaard aanwezig zou zijn?
Maar ik lees nu dat jullie wel mogen rijden op de manege ugli, fijn! Hoe gaan ze dat precies doen dan?

Jammer dat je alleen in de bak hebt gereden iones maar ms ook maar beter ook nu Evita ergens last van lijkt te hebben?

Zo, had heel wat bij te lezen.

Was ook altijd gewend dat er zo ongeveer 1 paard op de manege waar was iedereen op wilde en minstens 1 waar niemand op wilde. Tot ik op mijn huidige manege kwam, daar hebben ze allemaal vrienden. En natuurlijk wil de ene ruiter liever een kalme en wil de andere ruiter meer uitdaging, maar in de basis moeten ze allemaal het manegewerk aan kunnen en leuk genoeg vinden om het ook gewoon te doen. En niet omdat ze lamgetrapt of geslagen worden, maar omdat ze er zelf ook lol in hebben. Structureel bokken en/of rennen vind ik niet passen bij het idee dat een paard het naar z'n zin heeft.
Hoeveel uur paarden lopen vind ik nogal afhangen van het soort les. Een staplesje met beginners is qua intensiteit natuurlijk heel wat anders dan een wedstrijdles en dan heb je ook nog van alles daar tussenin. En dan is er nog het aspect 'mentaal moe' naast het aspect fysiek moe.

Wat betreft het leren ben ik er nog steeds niet echt over uit wat nou beter is. Op mijn eigen merrie leer ik met haar beter te rijden en door de hoeveelheid kilometers die ik maak ben ik flink vooruit gegaan ten opzichte van toen ik nog een uurtje in de week reed. Maar tegelijk heb ik niet het idee dat ik nu op een ander paard ook beter zou rijden dan voorheen. Ik vind vreemde paarden ook nog steeds serieus wel een ding. Meer dan voor mijn eigen paard eigenlijk. Van haar weet ik inmiddels wel ongeveer hoe ze op dingen reageert en hoe ik dat dan op zou kunnen lossen, maar met een echte hele vreemde? Paard van vriendin kan ik net aan, hahaha.
Dus ik denk dat je gewoon verschillende dingen leert van de verschillende paarden. Beter omgaan met het verschil, het ontdekken van meerdere wegen naar Rome, zeg maar en meer nadruk op het algemene rijden met een wisselend lespaard waar ook anderen opzitten en meer op elkaar ingespeeld raken met een paard waar je 4 of 5 keer per week mee bezig bent. Het is anders, maar het ene niet perse beter dan het andere.
Ik denk ook niet dat een paard dat in pension staat perse een beter leven heeft dan een manegepaard. Heb in een grijs verleden ook een paard bijgereden die nooit bij zijn soortgenoten in de wei mocht. Wel over het draadje snuffelen, maar nooit echt sociaal contact. De eigenaren waren allemaal te bang voor schade als ze eens samen zouden spelen en rennen, dus was de wei verdeeld in piepkleine paddockjes en mochten ze daar buiten. Dat is dus ook weer zoiets wat ik inmiddels heb geleerd als 'dat nooit meer'. Net als het rijden met hulpteugels en sporen, 20 jaar geleden deed je dat als je instructeur je dat zei en nu ik heb geleerd zonder te rijden, vraag ik me echt af waar die instructeur en ik mee bezig waren. Geen gelul trek in de krul, desnoods met een slof eraan en niet voorwaarts was die spoor erin. Met terugwerkende kracht erg spijt van.

Overigens was ik me er 20 jaar geleden ook nooit zo bewust van hoe moeilijk paardrijden eigenlijk is. Wat dat betreft hebben we gewoon een ingewikkelde hobby, heb je net het ene ontwikkeld, moet je ook weer aan het andere gaan werken. Vroeger leerde je doorzitten en lichtrijden en aangalopperen, en nu moeten die overgangen 100% van mij zijn, paard mag er niet in vallen, hoe was mijn ademhaling, hoe was mijn handhouding, had ik mijn hoofd wel rechtop of werkte ik toch weer regen met mijn linkerbil? Ook heel leuk hoor, vooral als het lukt. Maar soms vraag ik me toch af waarom ik niet gewoon breien als hobby heb.

Terecht opgemerkt dat paardrijden een moeilijke sport is. Je hebt feitelijk niet genoeg aan één mensenleven om het te leren. Toch geloof ik dat rijden op verschillende paarden goed is, je leert er beter van voelen wat er gebeurt en je gaat zelf meer met gevoel rijden. En daar heeft je eigen paard voordeel van. Ik ging iones beter rijden toen ik al die paarden voor die handelaar ging inrijden.

Het maakt niet uit of ik Evita in de bak rij of buiten, maar ze moet wel goed gereden worden. Van een klein rondje buiten wordt ze niet beter. Ze moet serieus getraind worden.

We mogen in het kader van paardenwelzijn door rijden, dus gewoon in de bak zonder les. Ja waar ik westernles had kan ik zo weer gaan rijden als ik wil maar dat was op een uur rijden en vrij prijzig, dus vond ik toch met iets te voor de lange termijn.

Ja paardrijden is heel moeilijk. Het idee van paardje voorruit, paardje stil is simpel maar om paard gezond te houden is er echt veel skill nodig voor gezonde spieren en zo.

Ik zit ondertussen in het ziekenhuis te wachten op een röntgen foto. Na 3 weken na de val van meneer doet mijn vinger het nog steeds niet dus vond het weleens tijd.

Ben je op je vinger gevallen? Je kunt beter je vinger op jou laten vallen.

Geen idee, ik denk dat ie omgeklapt is omdat ik me aan het zadel vast hield en ik op een gegeven moment gelanceerd werd. Maar hij is niet gebroken, dus dat scheelt weer. Nou voel ik me iets minder stom dat ik zo laat ben gegaan, maar ook weer stom dat ik dus voor niks ben gegaan. Nou ja, beter voor niks denk ik dan maar.

Gelukkig niks gebroken ugli,goed dat je foto's hebt laten maken nu weet je het tenminste zeker. Mijn westernles is verplaatst naar volgende week, ik ben er wel heen geweest maar Was verkeerd begrijp ik nu en ben na 20 Minuten wachten weer vertrokken omdat ik dacht dat het ms toch niet doorging vanwege de lockdown
Nu donderdag een herkansing en dan App ik dat ik er ben en waar zodat we elkaar niet weer mislopen, want dat ik nu niet gereden heb vind ik echt jammer.

Oh auw Ugli. Keuzen doet vaak lang pijn, maar gelukkig weet je nu zeker dat het niet gebroken is!

Balen Lizenlotte, maar gelukkig volgt er een herkansing.