Sport
alle pijlers
Paardrijden - kletstopic (leeftijd/niveau: niet belangrijk)
woensdag 11 november 2020 om 16:27
Al meer dan 3000 posts kletsen we over paardrijden en alles wat met paarden te maken heeft. Deel hier je avonturen en ervaringen.
Het maakt niet uit of je pas (weer) begonnen bent met rijden of je hele leven al rijdt.
Iedereen mag meeschrijven. Er schrijven beginners mee, maar ook veel mensen die hun hele leven al paardrijden of als kind gereden hebben en door dit topic de draad weer op hebben gepikt.
Deel 1 van het topic vind je hier:
sport/paardrijden-op-latere-leeftijd/li ... ges/455821
Happy new topic!!
Het maakt niet uit of je pas (weer) begonnen bent met rijden of je hele leven al rijdt.
Iedereen mag meeschrijven. Er schrijven beginners mee, maar ook veel mensen die hun hele leven al paardrijden of als kind gereden hebben en door dit topic de draad weer op hebben gepikt.
Deel 1 van het topic vind je hier:
sport/paardrijden-op-latere-leeftijd/li ... ges/455821
Happy new topic!!
donderdag 21 januari 2021 om 14:28
Ja maar goed dat ik alleen was anders hadden ze smakelijk om me kunnen lachen.
donderdag 21 januari 2021 om 18:52
Botoedeem is een kneuzing van het bot en dat ik er zo'n last van heb komt vooral door de plek waar het zit (heiligbeen) en de grootte er van (4 cm links en 2 cm rechts van het bot ten tijde van de 1e mri) botoedeem wordt geprovoceerd door druk, wat het geneesproces natuurlijk extra lastig maakt op die plek..
donderdag 21 januari 2021 om 19:03
En nog een jaar last... ben je mooi klaar mee. Getverderrie.
Ik las op facebook over het paard van iemand, die heeft het rechter bekken op twee plaatsen gebroken en wat scheuren in spieren daar. "ze geven hem nog een kans" zeggen ze, en hij staat op pijnstillers. Maar ik zie het niet zitten. Als het mijn paard was geweest, had hij een spuitje mogen hebben. Duurt 6 maanden voordat die botten geheeld zijn. En als die ook bot oedeem krijgt zoals jij..... pfffff
Een paard is wel een bewegingsdier he.
Ik las op facebook over het paard van iemand, die heeft het rechter bekken op twee plaatsen gebroken en wat scheuren in spieren daar. "ze geven hem nog een kans" zeggen ze, en hij staat op pijnstillers. Maar ik zie het niet zitten. Als het mijn paard was geweest, had hij een spuitje mogen hebben. Duurt 6 maanden voordat die botten geheeld zijn. En als die ook bot oedeem krijgt zoals jij..... pfffff
Een paard is wel een bewegingsdier he.
donderdag 21 januari 2021 om 20:28
Poeh dat is een heftig dilemma zeg als het om jouw paard gaat.. natuurlijk wil je alles geprobeerd hebben voor je zo'n zware beslissing neemt maar ik zie ook niet echt een happy end voor me als je een paard 6 maanden op stal moet zetten, het is niet dat je hem kunt uitleggen waarom en hij zal ook niet snappen dat hij geen rare bewegingen moet gaan maken omdat er anders idd zo nog nieuw letsel bij kan komen.. wat je zegt, een paard is wel een bewegingsdier en in hoeverre doe je het paard een plezier met minimaal 6 maanden opsluiting en pijn lijden? Want ook met pijnstillers zal hij heus nog wel es wat voelen ben ik bang 
vrijdag 22 januari 2021 om 10:36
@Lizenlotte wat balen dat je nog steeds zo veel last hebt, het zit niet mee.
Wat leuk dat je lekker bezig bent met je verzorgpaarden Ugli,het zou fijn zijn als je ook kan wandelen straks, doe ik ook regelmatig met mijn paarden, houdt ons lekker bezig in deze corona tijd. Is de kleine pony hoefbevangen (geweest?).
Iones, wat een gepuzzle met Evita, lastig als je geen goede diagnose hebt.
Jeetje een paard met 2 breuken in het bekken, dan vraag je je inderdaad af of dat nog wel paardwaardig is om zo'n lang revalidatietraject in te gaan waarvan de uitkomst onzeker is.
Hier ook weinig spannends, behalve dat ik vorige week mijn nieuwe zadel heb gekregen, super blij mee. Paard loopt er fijn onder en het zit heerlijk. Ik probeer nu om de de dag een rondje bos onder het zadel te doen en ze wordt steeds relaxter en minder opgewonden. Ik heb tegen mijn manager gezegd dat ik elke dag tussen 12 en 14 pauze hou om naar buiten te kunnen, dat vond hij een goed idee. Wel fijn dat ik mijn werktijden zo flexibel kan indelen.
Wat leuk dat je lekker bezig bent met je verzorgpaarden Ugli,het zou fijn zijn als je ook kan wandelen straks, doe ik ook regelmatig met mijn paarden, houdt ons lekker bezig in deze corona tijd. Is de kleine pony hoefbevangen (geweest?).
Iones, wat een gepuzzle met Evita, lastig als je geen goede diagnose hebt.
Jeetje een paard met 2 breuken in het bekken, dan vraag je je inderdaad af of dat nog wel paardwaardig is om zo'n lang revalidatietraject in te gaan waarvan de uitkomst onzeker is.
Hier ook weinig spannends, behalve dat ik vorige week mijn nieuwe zadel heb gekregen, super blij mee. Paard loopt er fijn onder en het zit heerlijk. Ik probeer nu om de de dag een rondje bos onder het zadel te doen en ze wordt steeds relaxter en minder opgewonden. Ik heb tegen mijn manager gezegd dat ik elke dag tussen 12 en 14 pauze hou om naar buiten te kunnen, dat vond hij een goed idee. Wel fijn dat ik mijn werktijden zo flexibel kan indelen.
zondag 24 januari 2021 om 04:07
Fijn dat er eindelijk vooruitgang in zit!lizenlotte schreef: ↑21-01-2021 13:12We richten ons momenteel op het opbouwen van spierkracht en conditie ugli dmv 3 keer per week fysio, en de hoop is dat ik over 4 weken evt. Weer kan beginnen met werken. de fysio moet daar 1 week vantevoren groen licht voor geven, dus zeker is dat nog niet.
De botten zitten weer aan elkaar, alleen het botoedeem is nog pijnlijk maar dat kan wel tot een jaar na dato duren dus dat is geen reden om niet te werken zolang de pijn acceptabel is zonder pijnstillers, en dat is het wel. Het botoedeem is ook echt al wel een heel stuk minder geworden inmiddels als je de mri's naast elkaar legt. Gisteren was het een half jaar geleden,dus dat mag ook wel.
zondag 24 januari 2021 om 04:14
Nou zeg dat! Poh het arme dier. Wilde al vragen wat voor pijnstillers er dan in gingen, hele vrachtwagens vol fentanyl misschien
zaterdag 30 januari 2021 om 09:47
Zijn hier ook ruiters die ervaring hebben met angstig zijn voor het rijden of het van nabij hebben meegemaakt? En nog wat goede tips hebben? Ik (manege ruiter, heb in het vorige topic weleens iets gepost) loop daar tegenaan en het is erg jammer. Ik weet wel dat het iets in in mijzelf is maar wie weet komt er een tip waar ik wat mee kan.
Wat niet meehelpt natuurlijk is dat de paarden op de manege veel minder lopen nu omdat de reguliere groepslessen niet doorhaan, vanwege wintertijd niet meer de hele dag in de weide staan, en omdat het kouder is en ze dan schijnbaar ook wat frisser zijn. Daarbij recent ook twee keer gezien dat iemand er vanaf viel heeft ook niet bijgedragen aan een zeker gevoel.
"Vind je het eigenlijk wel leuk dan?" vroeg de ene instructrice laatst. Ja, als ik er eenmaal op zit en er even doorheen ben kan ik er echt van genieten. Hoewel ik het galopperen ook wel weer eng spannend vind de laatste tijd. Gisteren schoot pony er in galop heel even vandoor omdat ze schrok. En achteraf viel dat eigenlijk wel mee. Dit is een pony waar ik een aantal keer op gereden heb de afgelopen tijd, maar dit is helaas niet altijd een optie. Ik vind het nu ook ineens heel spannend om op een paard te gaan in plaats van een pony. (Terwijl ik voorheen op diezelfde paarden reed en zonder angst er op ging). Ik kan er nog veel meer over kwijt, maar zal een eerst kijken of iemand hier er iets mee kan![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
Wat niet meehelpt natuurlijk is dat de paarden op de manege veel minder lopen nu omdat de reguliere groepslessen niet doorhaan, vanwege wintertijd niet meer de hele dag in de weide staan, en omdat het kouder is en ze dan schijnbaar ook wat frisser zijn. Daarbij recent ook twee keer gezien dat iemand er vanaf viel heeft ook niet bijgedragen aan een zeker gevoel.
"Vind je het eigenlijk wel leuk dan?" vroeg de ene instructrice laatst. Ja, als ik er eenmaal op zit en er even doorheen ben kan ik er echt van genieten. Hoewel ik het galopperen ook wel weer eng spannend vind de laatste tijd. Gisteren schoot pony er in galop heel even vandoor omdat ze schrok. En achteraf viel dat eigenlijk wel mee. Dit is een pony waar ik een aantal keer op gereden heb de afgelopen tijd, maar dit is helaas niet altijd een optie. Ik vind het nu ook ineens heel spannend om op een paard te gaan in plaats van een pony. (Terwijl ik voorheen op diezelfde paarden reed en zonder angst er op ging). Ik kan er nog veel meer over kwijt, maar zal een eerst kijken of iemand hier er iets mee kan
zaterdag 30 januari 2021 om 16:35
Reken maar dat ik bang ben geweest toen ik iones pas had. Ik, een manege ruiter. Hij, een 3 jarige kwal die van luieren en klieren hield. Maar hoewel ik bang was, ging ik er tóch op. Ook al gierden de zenuwen door me heen. Het was te belangrijk voor me om op te geven. Je moet gewoon door je angst heen gaan en er niet gehoor aan geven.
iones wijzigde dit bericht op 04-02-2021 16:20
0.30% gewijzigd
zaterdag 30 januari 2021 om 16:40
Ik ben geen meeschrijver met dit topic, juist vanwege die angst. Je hele verhaal is super herkenbaar voor mij. Ik ben als manageruiter begonnen bij een achteraf gezien bizarre manage. Wilde paarden, slechte instructie, regelmatig eraf vallen. Ook wel 3 of 4 keer in 1 les. Daarna ben ik overgestapt naar een andere manege, dit heeft mij wel geholpen. Toch bleef ik wat angstig, dat restje angst bleef. Ik vond het vreselijk om op een onbekend paard te moeten rijden of in een andere les dan mijn eigen vaste clubje. Uiteindelijk ben ik gestopt, het lukte mij niet om er echt ontspannen plezier aan te beleven.LaZurda schreef: ↑30-01-2021 09:47Zijn hier ook ruiters die ervaring hebben met angstig zijn voor het rijden of het van nabij hebben meegemaakt? En nog wat goede tips hebben? Ik (manege ruiter, heb in het vorige topic weleens iets gepost) loop daar tegenaan en het is erg jammer. Ik weet wel dat het iets in in mijzelf is maar wie weet komt er een tip waar ik wat mee kan.
Wat niet meehelpt natuurlijk is dat de paarden op de manege veel minder lopen nu omdat de reguliere groepslessen niet doorhaan, vanwege wintertijd niet meer de hele dag in de weide staan, en omdat het kouder is en ze dan schijnbaar ook wat frisser zijn. Daarbij recent ook twee keer gezien dat iemand er vanaf viel heeft ook niet bijgedragen aan een zeker gevoel.
"Vind je het eigenlijk wel leuk dan?" vroeg de ene instructrice laatst. Ja, als ik er eenmaal op zit en er even doorheen ben kan ik er echt van genieten. Hoewel ik het galopperen ook wel weer eng spannend vind de laatste tijd. Gisteren schoot pony er in galop heel even vandoor omdat ze schrok. En achteraf viel dat eigenlijk wel mee. Dit is een pony waar ik een aantal keer op gereden heb de afgelopen tijd, maar dit is helaas niet altijd een optie. Ik vind het nu ook ineens heel spannend om op een paard te gaan in plaats van een pony. (Terwijl ik voorheen op diezelfde paarden reed en zonder angst er op ging). Ik kan er nog veel meer over kwijt, maar zal een eerst kijken of iemand hier er iets mee kan
Daarna heb ik nog gereden op een eigen paard van een bekende, dat was wel heel prettig. Die was heel lief en braaf en zette geen stap verkeerd. Helaas was die vrij snel kreupel, daar had ik nog veel langer van willen genieten.
Vorig jaar heb ik 1 keer een les gehad bij een manege om te kijken of dat me iets leek. Het paardrijden was genieten, alleen het hele gedoe eromheen niet. Weer die onzekerheid, op welk paard ga je rijden, gaat dat wel goed enz.
Het blijft lastig, het paardrijden zelf mis ik ontzettend, maar in welke vorm dan.
zaterdag 30 januari 2021 om 18:56
Ik ben vroeger gestopt nadat ik ook angstig was geworden na een val, maar ben het altijd blijven missen. Daarom vorig jaar toch nav dit topic weer begonnen met priveles, en nu een half jaar geleden dus weer enorm naar gevallen. en toch ben ik er nadat ik van de schrik bekomen was meteen weer opgeklommen (nu snap ik echt niet hoe dan 
, maar goed) en ik wil nog steeds heel graag weer les nemen zodra ik weer kan . Dat zal wel bij een andere manege zijn, waar ze ook les geven aan gehandicapten en dus (naar ik aanneem) bravere paarden en geduldiger instructrices hebben. Ik zal voor ik in een groepsles kan eerst weer prive lessen nodig hebben bij de meest geduldige instructrice op het braafste paard van stal voor ik weer durf te galopperen verwacht ik, en ms durf ik dat wel helemaal niet meer. Kan ook. Dan houdt ik het gewoon bij stappen en draven, ook in die gangen is er genoeg te leren en te varieren toch. Moraal van het verhaal: alleen doen als je het echt graag wilt en leuk vind, en zoeken naar een heel geduldige instructrice en vooral aangeven dat je angstig bent zodat ze je kan helpen.
en toch ben ik er nadat ik van de schrik bekomen was meteen weer opgeklommen (nu snap ik echt niet hoe dan , maar goed) en ik wil nog steeds heel graag weer les nemen zodra ik weer kan . Dat zal wel bij een andere manege zijn, waar ze ook les geven aan gehandicapten en dus (naar ik aanneem) bravere paarden en geduldiger instructrices hebben. Ik zal voor ik in een groepsles kan eerst weer prive lessen nodig hebben bij de meest geduldige instructrice op het braafste paard van stal voor ik weer durf te galopperen verwacht ik, en ms durf ik dat wel helemaal niet meer. Kan ook. Dan houdt ik het gewoon bij stappen en draven, ook in die gangen is er genoeg te leren en te varieren toch. Moraal van het verhaal: alleen doen als je het echt graag wilt en leuk vind, en zoeken naar een heel geduldige instructrice en vooral aangeven dat je angstig bent zodat ze je kan helpen.
zaterdag 30 januari 2021 om 19:00
Ja dat vind ik wel een optie, alleen ik ben inmiddels al best weer een paar jaar uit de paarden. Ik zou dus eerst weer wat ervaring willen opdoen. Samen met iemand bijvoorbeeldlizenlotte schreef: ↑30-01-2021 18:58Lilyaldrin, is een verzorgpaardje waar je mee kunt wandelen en die je kunt poetsen niks voor jou, of mennen? Dan ben je toch met paarden bezig maar hoef je er niet op.
zaterdag 30 januari 2021 om 20:27
Ik heb ook ervaring met angstig zijn. Ben vroeger bang geweest voor bepaalde paarden (die hele schrikkerige die om een scheet het op een rennen zetten) en bokkers (de vaak koudbloedjes die het soms ineens op een bok concert zetten en dan echt met kop tussen de benen en ruggetje bol), en nog steeds overvalt een restje van die angst mij af en toe. Maar er kan me er meestal wel goed tegen verzetten en dan stug door rijden, ookal ben ik 1 bonk adrenaline. Veel figuren en overgangen om zowel mij als paard bezig te houden tot ik vertrouwen krijg en dan zakt het weg. Soms moet je er gewoon even doorheen. En soms voelt het écht niet goed, dan is het jammer maar de volgende keer beter. Wij hebben bijvoorbeeld een bokker staan nu. Die heeft het de laatste tijd verschrikkelijk op zijn heupen en gooit bijna iedere les meerdere keren zijn ruiter eraf (hij doet net zo lang springen tot je er naast ligt). Het wordt vaak getriggerd door de galop. Ik moest er laatst op, toen moest ik van mezelf persé aangalloperen ookal was ik bang. Heb een half rondje gegallopeerd en toen vond ik het goed en ben gestopt. Liever had ik gewoon doorgegallopeerd maar ik wilde de goden niet verzoeken en te ver gaan en spijt krijgen en mijn val laatst heeft me toch wel een deuk in mijn ego bezorgd. Normaal zou ik van mezelf echt niet mogen stoppen met galloperen, maar nu heb ik mijn "verlies" genomen en was ik tevreden genoeg met dat halve rondje, dan wordt het de volgende keer minimaal een hele. Het is niet anders, het komt wel weer. Overigens heb ik bij andere paarden geen last meer galopperen, het is echt die ene.
Ook ben ik van mezelf niet perse een dapper persoon, dus ik vind iets snel spannend en ben voorzichtig. Ik heb slechte ervaringen met vreemde paarden (mijn manege heeft er een handje van om de grootste wappies aan te kopen en die zo in de les te gooien, daar hebben we heel regelmatig feest mee...Vloog laatst nog van 1 zo'n mafkont af). Een vreemd paard vind ik dus altijd spannend, maar meestal heb ik wel snel door wat voor typje het is en dan is het spannende er wel van af, helemaal als ik door krijg dat het een goedzakje is.
Je kan zoeken naar een manege waar het mogelijk is om (bijna) altijd op hetzelfde paard te rijden. Dat kan via een lease constructie, privé les of gewoon via (mondelinge) afspraak. Wij hebben in mijn les mensen die (bijna) altijd op hetzelfde paard rijden omdat ze bang zijn en ze zich wel veilig op dat paard voelen. Vinden wij en de instructie helemaal niet erg, dus wij houden ze voor ze vrij.
Ook ben ik van mezelf niet perse een dapper persoon, dus ik vind iets snel spannend en ben voorzichtig. Ik heb slechte ervaringen met vreemde paarden (mijn manege heeft er een handje van om de grootste wappies aan te kopen en die zo in de les te gooien, daar hebben we heel regelmatig feest mee...Vloog laatst nog van 1 zo'n mafkont af). Een vreemd paard vind ik dus altijd spannend, maar meestal heb ik wel snel door wat voor typje het is en dan is het spannende er wel van af, helemaal als ik door krijg dat het een goedzakje is.
Je kan zoeken naar een manege waar het mogelijk is om (bijna) altijd op hetzelfde paard te rijden. Dat kan via een lease constructie, privé les of gewoon via (mondelinge) afspraak. Wij hebben in mijn les mensen die (bijna) altijd op hetzelfde paard rijden omdat ze bang zijn en ze zich wel veilig op dat paard voelen. Vinden wij en de instructie helemaal niet erg, dus wij houden ze voor ze vrij.
dinsdag 2 februari 2021 om 22:42
Fijn maar ook jammer om te lezen dat meer mensen die angst kennen.
Sinds de vorige keer dat ik hier schreef heb ik weer twee keer gereden. Gisteren op een paard wat ik redelijk ken, met hulp van de instructrice opgestapt. Mijn zenuwen waren echt heel beperkt aanwezig en eigenlijk best fijn gereden! Vooral euforisch gevoel omdat ik niet zo bang was! Vandaag wat meer tegenovergesteld. Ook een paard, waar ik minder ervaren mee ben, die ook ietsje meer voorwaarts is. Ik heb uiteindelijk niet gegalopeerd. Voelde niet goed. Ik weet nu niet of het moet voelen als iets goeds: buiten comfort zone gestapt want toch een ander paard gekozen dan het 'veilige' paard van gisteren (die ik ook had kunnen kiezen). Aan de andere kant durfde ik niet te galopperen.
Wat je zegt iones, over door je angst heen gaan. Aan de ene kant wil ik vooruit vooruit. Aan de andere kant denk ik, vorige week was ik nog doodsbang toen ik op paard 'moest'. Misschien is het ook wel redelijk om de komende weken op de veilige paarden en pony's te rijden omdat ik dan überhaupt rijd en me er dan fijn bij kan voelen. Misschien is het gewoon prima om het langzaamaan weer op te bouwen en mag ik mezelf die tijd gunnen. Ik ben soms zo streng en ongeduldig met mezelf.
LilyAldrin, dat gespannen gevoel vooraf, 'op wie zal ik moeten' etc. heeft paar maanden geleden ook weer gezorgd dat ik bijna ben gestopt weer. Maar ik wil toch proberen door te zetten deze keer. Desnoods toch vragen om de rustigere paarden. Dan ga ik misschien niet vooruit en uit mijn comfort zone maar dan rij ik wel!
Ik vind het wel mooi lizenlotte dat je schrijft dat je met stappen en draven eigenlijk ook kan variëren en lekker rijden. Dat ís natuurlijk ook zo! Hopelijk kun je gauw weer op een paarden (of pony!) rug zitten
Ik heb laatst uitgestapt op de braafste pony van de manege zonder zadel. Dat was echt het meest relaxte rijden van de afgelopen maanden!
Ugli, jouw eerste paar zinnen vond ik verrassend want als ik jou lees krijg ik de indruk dat je overal op durft, met wel beetje spanning soms misschien, maar je doet het wel. De wilde beesten die ik soms langs zie denderen in jouw berichten... Fijn dat er bij jullie ook rekening wordt gehouden met de voorzichtigere ruiters. Misschien moet ik mezelf wat ruimte geven en gewoon even vrede hebben met de situatie dat ik momenteel liever voor de bekende rustigere paarden kies. Gek eigenlijk dat ik me hier blijkbaar druk over maak. Het is niet zo dat ik ooit een wedstrijd wil rijden oid. Ik wil gewoon wat plezier hebben!
Het antwoorden van jullie berichten zorgt wel dat ik een beetje relativeer. Waarom maak ik het mezelf zo moeilijk! Kies gewoon wat je prettig vindt!
Sinds de vorige keer dat ik hier schreef heb ik weer twee keer gereden. Gisteren op een paard wat ik redelijk ken, met hulp van de instructrice opgestapt. Mijn zenuwen waren echt heel beperkt aanwezig en eigenlijk best fijn gereden! Vooral euforisch gevoel omdat ik niet zo bang was! Vandaag wat meer tegenovergesteld. Ook een paard, waar ik minder ervaren mee ben, die ook ietsje meer voorwaarts is. Ik heb uiteindelijk niet gegalopeerd. Voelde niet goed. Ik weet nu niet of het moet voelen als iets goeds: buiten comfort zone gestapt want toch een ander paard gekozen dan het 'veilige' paard van gisteren (die ik ook had kunnen kiezen). Aan de andere kant durfde ik niet te galopperen.
Wat je zegt iones, over door je angst heen gaan. Aan de ene kant wil ik vooruit vooruit. Aan de andere kant denk ik, vorige week was ik nog doodsbang toen ik op paard 'moest'. Misschien is het ook wel redelijk om de komende weken op de veilige paarden en pony's te rijden omdat ik dan überhaupt rijd en me er dan fijn bij kan voelen. Misschien is het gewoon prima om het langzaamaan weer op te bouwen en mag ik mezelf die tijd gunnen. Ik ben soms zo streng en ongeduldig met mezelf.
LilyAldrin, dat gespannen gevoel vooraf, 'op wie zal ik moeten' etc. heeft paar maanden geleden ook weer gezorgd dat ik bijna ben gestopt weer. Maar ik wil toch proberen door te zetten deze keer. Desnoods toch vragen om de rustigere paarden. Dan ga ik misschien niet vooruit en uit mijn comfort zone maar dan rij ik wel!
Ik vind het wel mooi lizenlotte dat je schrijft dat je met stappen en draven eigenlijk ook kan variëren en lekker rijden. Dat ís natuurlijk ook zo! Hopelijk kun je gauw weer op een paarden (of pony!) rug zitten
Ik heb laatst uitgestapt op de braafste pony van de manege zonder zadel. Dat was echt het meest relaxte rijden van de afgelopen maanden!Ugli, jouw eerste paar zinnen vond ik verrassend want als ik jou lees krijg ik de indruk dat je overal op durft, met wel beetje spanning soms misschien, maar je doet het wel. De wilde beesten die ik soms langs zie denderen in jouw berichten... Fijn dat er bij jullie ook rekening wordt gehouden met de voorzichtigere ruiters. Misschien moet ik mezelf wat ruimte geven en gewoon even vrede hebben met de situatie dat ik momenteel liever voor de bekende rustigere paarden kies. Gek eigenlijk dat ik me hier blijkbaar druk over maak. Het is niet zo dat ik ooit een wedstrijd wil rijden oid. Ik wil gewoon wat plezier hebben!
Het antwoorden van jullie berichten zorgt wel dat ik een beetje relativeer. Waarom maak ik het mezelf zo moeilijk! Kies gewoon wat je prettig vindt!
dinsdag 2 februari 2021 om 22:53
Dat had ik ook idd, verbazing bij het bericht van ugli. Je komt zo stoer over hier! Ik lees dat jij dingen doet waarvan ik bij de gedachte er aan alleen al in mijn broek poep van angst bij wijze van spreken 
Lazurda ik heb juist meer angst op een pony, dus doe toch maar liever een paard om weer op te stappen
is er eigenlijk iets veranderd in nl met de verlenging van de lockdown op het gebied van paardrijden of niet? Ik heb het niet gevolgd vanavond.
Lazurda ik heb juist meer angst op een pony, dus doe toch maar liever een paard om weer op te stappen
is er eigenlijk iets veranderd in nl met de verlenging van de lockdown op het gebied van paardrijden of niet? Ik heb het niet gevolgd vanavond.
dinsdag 2 februari 2021 om 22:55
woensdag 3 februari 2021 om 10:27
Haha, dat ik "stoere" dingen doe betekent niet dat ik het niet spannend vind of de adrenaline voel stromen. 
Heel vaak ben ik ook gewoon niet bang hoor, maar ik heb echt wel momenten dat ik even denk "oke Ugli even je grotenmeidenbroek aan nu". O.a. als ik de 1e keer op een vreemd paard rijd dus. Ik rijd al 18 jaar, dus mijn ervaring neemt het vaak over van mijn angst. Ik weet van mezelf dat ik zit als een huis als shit the fan hits en dat als het paard stil te krijgen is, dat ik het stil zal krijgen, dat maakt al een stuk makkelijker "dappere" keuzes maken dan wanneer je weet dat als paard gaat, je de lul bent.
Joh Lazurda, je bent op een paard gegaan die je erg spannend vond. Dat is toch al een stap voorruit? Dan even de galop overslaan is echt niet erg, dat komt vanzelf. Elke stap voorruit is er 1, de volgende keer is er weer een kans. Je kan ervoor kiezen om te galloperen op de paarden die je fijn vindt, en de galop over te slaan op de paarden die je spannend vind, maar dan wel oefenen met op die paarden te gaan regelmatig. Hoe vaker je een paard rijdt hoe beter je het leert kenner en hoe vertrouwder het voelt. Ik heb weleens weken achter elkaar op een paard gereden die ik spannend vond, puur uit principe (Ugli jij gaat dit paard maar gewoon leren rijden. PUNT.) en op een gegeven moment ken je ze dan door en door en ben je er overheen.
Zou je niet kunnen vragen om tijdens de les al in te delen voor de volgende les? Wellicht zal je dat veel meer rust geven dan tot op het half uur van te voren niet weten waar je op moet.
Heel vaak ben ik ook gewoon niet bang hoor, maar ik heb echt wel momenten dat ik even denk "oke Ugli even je grotenmeidenbroek aan nu". O.a. als ik de 1e keer op een vreemd paard rijd dus. Ik rijd al 18 jaar, dus mijn ervaring neemt het vaak over van mijn angst. Ik weet van mezelf dat ik zit als een huis als shit the fan hits en dat als het paard stil te krijgen is, dat ik het stil zal krijgen, dat maakt al een stuk makkelijker "dappere" keuzes maken dan wanneer je weet dat als paard gaat, je de lul bent.Joh Lazurda, je bent op een paard gegaan die je erg spannend vond. Dat is toch al een stap voorruit? Dan even de galop overslaan is echt niet erg, dat komt vanzelf. Elke stap voorruit is er 1, de volgende keer is er weer een kans. Je kan ervoor kiezen om te galloperen op de paarden die je fijn vindt, en de galop over te slaan op de paarden die je spannend vind, maar dan wel oefenen met op die paarden te gaan regelmatig. Hoe vaker je een paard rijdt hoe beter je het leert kenner en hoe vertrouwder het voelt. Ik heb weleens weken achter elkaar op een paard gereden die ik spannend vond, puur uit principe (Ugli jij gaat dit paard maar gewoon leren rijden. PUNT.) en op een gegeven moment ken je ze dan door en door en ben je er overheen.
Zou je niet kunnen vragen om tijdens de les al in te delen voor de volgende les? Wellicht zal je dat veel meer rust geven dan tot op het half uur van te voren niet weten waar je op moet.
donderdag 4 februari 2021 om 07:40
Ik vind dat je vooral bij je eigen gevoel moet blijven. Op een manege rijden met elke week een verschillend paard is niet voor iedereen. Dat vond ik vroeger als dappere puber prima, maar nu zou ik daar niet meer voor kiezen.
Ik kies bewust voor een bijrijdpaard waarmee ik les neem om een paard goed te leren kennen en een band mee op te bouwen. Ik doe het tenslotte voor mijn plezier en niet voor mijn angst of wat een ander vindt dat goed is. Hiervoor heb ik les gehad van een instructrice die maar twee lespaarden had, een zelfde soort principe dus waarbij je altijd op hetzelfde paard zit.
Kijk dus vooral wat bij jouzelf past en wat werkt
Ik kies bewust voor een bijrijdpaard waarmee ik les neem om een paard goed te leren kennen en een band mee op te bouwen. Ik doe het tenslotte voor mijn plezier en niet voor mijn angst of wat een ander vindt dat goed is. Hiervoor heb ik les gehad van een instructrice die maar twee lespaarden had, een zelfde soort principe dus waarbij je altijd op hetzelfde paard zit.
Kijk dus vooral wat bij jouzelf past en wat werkt
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
