Sport
alle pijlers
Paardrijden op “latere” leeftijd
zondag 12 januari 2020 om 20:55
Zijn er meer mensen hier die op latere leeftijd zijn gaan paardrijden of willen gaan paardrijden (en hier eventueel over willen kletsen/ervaringen uit willen wisselen)?
Wat vind je er van? Hoe lang ben je al bezig?
Is het te doen? Vind je het leuk? Rijd je op de manege niet tussen allemaal hele jonge meiden? Heb je groepsles of privéles? Tips? Aandachtspunten?
Ik ben zelf 39 en heb onlangs een kennismakingsgesprek gehad bij een manege. Dat was leuk; lieve mensen, leuke sfeer, paarden zagen er goed en happy uit.
Ik ga binnenkort beginnen met 5 proeflessen (privéles).
Ben zeer benieuwd. Ook of ik het durf en niet als een houten klaas op dat paard zit (ik was vroeger met alles best bang om te vallen en daardoor te stijf en te voorzichtig, ik hoop dat ik daar overheen gegroeid ben ).
Mijn doel zou zijn om ooit buitenritten in het bos te kunnen maken (erg mooie omgeving voor paardrijden hier).
Wat is jouw doel?
En rijd je op een eigen paard of paarden van de manege?
Dames en heren die al vanaf jonge leeftijd paardrijden mogen uiteraard ook reageren.
Wat vind je er van? Hoe lang ben je al bezig?
Is het te doen? Vind je het leuk? Rijd je op de manege niet tussen allemaal hele jonge meiden? Heb je groepsles of privéles? Tips? Aandachtspunten?
Ik ben zelf 39 en heb onlangs een kennismakingsgesprek gehad bij een manege. Dat was leuk; lieve mensen, leuke sfeer, paarden zagen er goed en happy uit.
Ik ga binnenkort beginnen met 5 proeflessen (privéles).
Ben zeer benieuwd. Ook of ik het durf en niet als een houten klaas op dat paard zit (ik was vroeger met alles best bang om te vallen en daardoor te stijf en te voorzichtig, ik hoop dat ik daar overheen gegroeid ben ).
Mijn doel zou zijn om ooit buitenritten in het bos te kunnen maken (erg mooie omgeving voor paardrijden hier).
Wat is jouw doel?
En rijd je op een eigen paard of paarden van de manege?
Dames en heren die al vanaf jonge leeftijd paardrijden mogen uiteraard ook reageren.
zondag 16 februari 2020 om 14:42
Ik vind het wel heel positief dat je de teugels nog niet vast mag houden. Die zijn immers niet bedoeld als steun; de paardenmond is erg gevoelig!
Handen in de zij klinkt inderdaad wel pittig, maar ik heb je niet zien rijden natuurlijk. Dat je oefeningen voor thuis mee krijgt vind ik ook wel positief. Klinkt ook alsof ze wel erg kritisch is op je houding; daar heb je later echt alleen maar profijt van!
Handen in de zij klinkt inderdaad wel pittig, maar ik heb je niet zien rijden natuurlijk. Dat je oefeningen voor thuis mee krijgt vind ik ook wel positief. Klinkt ook alsof ze wel erg kritisch is op je houding; daar heb je later echt alleen maar profijt van!
zondag 16 februari 2020 om 14:43
Wat een verhaal, ha ha..... ooops.......Ugli schreef: ↑16-02-2020 14:19Miss Pippilotta, haha ja precies dat dus. Ik was ooit 10 jaar oud en op autovakantie met ouders. Mijn ouders gingen boodschappen doen en ik bleef alleen in de auto wachten. Ik ging achter het stuur zitten en net doen of ik aan het rijden was, beetje trekken aan het stuur en duwen op de gaspedalen, je kent het wel. Alleen toen trok ik (bleek achteraf) die auto uit zijn 1 in zijn vrij en mijn vader zette nooit die handrem er op. We stonden op een heuvel dus die auto ging rollen en rolde zo in slow motion tegen een bergwand aan op de parkeerplaats. Kwam er een man op me af gelopen die blijkbaar had staan kijken (en dan dus niks doen he) en zei op zo'n super verbaasde en jeetje dat was echt dom toon "je moet wel remmen he!" Tegen een kind van 10 jaar. Op de bestuurderstoel. Die nog nooit auto gereden heeft. Dus ik zo beduusd van "ik weet niet waar de remmen zitten..." en toen wees die man me waar de voetrem en handrem zat. Needless to say was dat de 1e skill die ik kon toen ik 8 jaar later op autorijles ging. Beetje off topic, maar hetzelfde idee dus, haha.
Ja dan klem je nog te veel, als je je beugels tijdens lichtrijden verliest. Je moet echt op je voeten staan, ze moeten dat paard zo onder je vandaan kunnen trekken en dan moet je alsnog op je (zwevende) beugels kunnen blijven staan, bij wijze van spreken. Maar dat is echt lastig hoor, heel counterintuitief omdat je je het liefste aan je paard zou willen vast klampen.
En wat zeiden je ouders toen ze terug kwamen?!
Een beetje een vergelijkbare situatie inderdaad.
Ja, precies wat je zegt..... ze probeerde me uit dat klemmen te halen geloof ik. Maar het lukte me gewoon echt niet om mijn voeten goed op de beugels te houden.
Dinsdag weer...... meters maken en oefenen. Fietsen en autorijden heb ik ook geleerd
zondag 16 februari 2020 om 14:46
Ja, klopt.lizenlotte schreef: ↑16-02-2020 14:37ik heb geen idee of het beter is om de teugels vast te houden, ik kan me laleen wel voorstellen dat je dan wat makkelijker je evenwicht kunt bewaren en dat het minder eng is.
Normaal heb ik dus voorlopig nog die touwtjes aan het dekje, die mag ik vasthouden.. dus niet dat ik de hele tijd niks in mijn handen heb. Dan was ik al gestopt....
zondag 16 februari 2020 om 14:54
Klopt. Ik vind het ook positief dat zij goed kijken naar paardenwelzijn... voor het paard is het niet fijn als je aan de teugels trekt.Wennas schreef: ↑16-02-2020 14:42Ik vind het wel heel positief dat je de teugels nog niet vast mag houden. Die zijn immers niet bedoeld als steun; de paardenmond is erg gevoelig!
Handen in de zij klinkt inderdaad wel pittig, maar ik heb je niet zien rijden natuurlijk. Dat je oefeningen voor thuis mee krijgt vind ik ook wel positief. Klinkt ook alsof ze wel erg kritisch is op je houding; daar heb je later echt alleen maar profijt van!
En die eigenaresse kijkt inderdaad heel goed naar zithouding en technisch goed leren rijden, dat vindt zij heel belangrijk. Dat zegt ze zelf en dat hoor ik ook van anderen die daar rijden (en meer ervaring hebben, ook op andere maneges).
Dit staat daar over op hun website:
“Wij onderscheiden ons doordat wij in onze lessen veel aandacht besteden aan het aanleren van een goede, onafhankelijke zit en een betere balans.”
zondag 16 februari 2020 om 15:02
Bij de meeste beginnerslessen vroeger had je ook niet de teugels in handen. Je begon dan ook een x aantal keer aan de longe, tenminste zo ben ik ook ooit begonnen. Dan had je een beugelriem om de hals of zo. Ik denk dat je er er veel aan hebt om op deze manier te beginnen, meer dan hopsa tussen alle anderen gegooid te worden. Het is toch al lastiger als volwassene om alles aan te leren dus lessen met alleen aandacht voor jou en waarbij je je aandacht alleen op jezelf kan richten zijn handig.
zondag 16 februari 2020 om 15:07
Wij reden wel in een groep, maar er waren altijd vrijwilligers die de pony's vast hielden. De beginners groepen waren ook een stuk kleiner dan de andere. Oudere kinderen of volwassenen die net begonnen, begonnen wel altijd met privé les.
Ik vind het wel klinken als een goed adres, miss P! Ik heb vroeger ook vaak zat met angst ze zitlessen doorstaan, maar nu kan ik wel zeggen dat dat het dubbel en dwars waard is. Als je eenmaal een beroerde houding hebt kom je er namelijk niet zomaar meer vanaf.
Ik vind het wel klinken als een goed adres, miss P! Ik heb vroeger ook vaak zat met angst ze zitlessen doorstaan, maar nu kan ik wel zeggen dat dat het dubbel en dwars waard is. Als je eenmaal een beroerde houding hebt kom je er namelijk niet zomaar meer vanaf.
zondag 16 februari 2020 om 15:46
Inderdaad, zonder teugels leren zitten is veel beter, anders trek je in de mond van je paard.
Ikzelf ben als beginner gewoon in een groep van 8 kindjes gegooid. Nooit aan de longe en meteen gewoon sturen zoals het hoort zeg maar. Hobbel maar achter de rij aan en kijk maar waar je uit komt idee. En ja dat was heel moeilijk (want je bent al trots als je blijft zitten) maar als je kind bent boeit je dat veel minder of zo? Het was zo dus ik deed het gewoon of zo, als kind sta je er niet echt bij stil. Net zoals fietsen, als kind viel je gewoon 50x en de 51e keer kon je het. Als volwassene denk je na 10x vallen dit is echt kut.
Miss Pippilotta, mijn ouders waren dus de auto ineens kwijt. Ze waren niet heel boos want ik was inmiddels in tranen, maar er zat wel een mooie deuk in de bumper.
Ikzelf ben als beginner gewoon in een groep van 8 kindjes gegooid. Nooit aan de longe en meteen gewoon sturen zoals het hoort zeg maar. Hobbel maar achter de rij aan en kijk maar waar je uit komt idee. En ja dat was heel moeilijk (want je bent al trots als je blijft zitten) maar als je kind bent boeit je dat veel minder of zo? Het was zo dus ik deed het gewoon of zo, als kind sta je er niet echt bij stil. Net zoals fietsen, als kind viel je gewoon 50x en de 51e keer kon je het. Als volwassene denk je na 10x vallen dit is echt kut.
Miss Pippilotta, mijn ouders waren dus de auto ineens kwijt. Ze waren niet heel boos want ik was inmiddels in tranen, maar er zat wel een mooie deuk in de bumper.
zondag 16 februari 2020 om 16:22
Ugli schreef: ↑16-02-2020 15:46Inderdaad, zonder teugels leren zitten is veel beter, anders trek je in de mond van je paard.
Ikzelf ben als beginner gewoon in een groep van 8 kindjes gegooid. Nooit aan de longe en meteen gewoon sturen zoals het hoort zeg maar. Hobbel maar achter de rij aan en kijk maar waar je uit komt idee. En ja dat was heel moeilijk (want je bent al trots als je blijft zitten) maar als je kind bent boeit je dat veel minder of zo? Het was zo dus ik deed het gewoon of zo, als kind sta je er niet echt bij stil. Net zoals fietsen, als kind viel je gewoon 50x en de 51e keer kon je het. Als volwassene denk je na 10x vallen dit is echt kut.
Miss Pippilotta, mijn ouders waren dus de auto ineens kwijt. Ze waren niet heel boos want ik was inmiddels in tranen, maar er zat wel een mooie deuk in de bumper.
Achteraf (jaren later) is het natuurlijk wel een briljant verhaal...
Je vader zette daarna natuurlijk ALTIJD de auto op de handrem.
Klopt, als kind ben je vaak wat meer onbevangen.
Hoewel ik persoonlijk juist wel minder voorzichtig en bang ben om te vallen dan vroeger.
Maar meestal is het inderdaad andersom.
Ik zou op zich wel los van de lijn willen en durven nu hoor, maar zonder teugels gaat dat niet en ik vind het voor het paard wel verstandig om pas teugels in mijn handen te hebben als ik ze niet meer als steun gebruik.
En dat doet iedereen (beginner) in het begin natuurlijk wel.
In stap doe ik gelukkig wel alles los, dat vind ik fijn en leuk. Voelt echt mooi en vrij, in je eentje op zo’n groot paard.
zondag 16 februari 2020 om 16:58
Als je een paar keer een goede val maakt wordt je vanzelf voorzichtiger. Als kind kom je er toch vaak beter vanaf. Vaak ook pony dus dan val je lager.Miss-Pippilotta schreef: ↑16-02-2020 16:22
Klopt, als kind ben je vaak wat meer onbevangen.
Hoewel ik persoonlijk juist wel minder voorzichtig en bang ben om te vallen dan vroeger.
Maar meestal is het inderdaad andersom.
zondag 16 februari 2020 om 17:01
Klopt, ik hoop niet dat dat gebeurtblauwe_emmer schreef: ↑16-02-2020 16:58Als je een paar keer een goede val maakt wordt je vanzelf voorzichtiger. Als kind kom je er toch vaak beter vanaf. Vaak ook pony dus dan val je lager.
Ik ben nu niet onbezonnen of extreem onbevangen, maar ik was als kind met veel dingen gewoon echt bang om te vallen en daardoor te stijf en te voorzichtig. Dat heb ik gelukkig niet meer zo.
zondag 16 februari 2020 om 17:16
Ook western heeft zo zijn kleding voorschriften bij de wedstrijd. Het ziet er alleen een heel stuk gezelliger uitMiss-Pippilotta schreef: ↑16-02-2020 13:58
De sfeer was wel nog steeds prima, iedereen is aardig en ‘normaal’.
Ik houd persoonlijk niet van dat wedstrijdelement. En ook het haarnetje, de kleding. Dat heeft voor mij niks met rijden te maken.
Wat dat betreft spreekt dat western me wel erg aan.
Maar ik begrijp wel dat dressuur wel de basis is van paardrijden en controle en dat het goede momenten zijn om je niveau te toetsen.
Daarnaast moet je een western paard ook gewoon dressuurmatig trainen om zijn lijf soepel te houden. Je hebt ook dressuur wedstrijden in de western sport, dat heet hunter under saddle.
zondag 16 februari 2020 om 18:15
Interessant, Eendje.
Als ik zou kunnen rijden zouden wedstrijden voor mij geen doel of wens zijn. Ik zou het liefste zo goed mogelijk kunnen rijden, maar puur voor mezelf en voor mijn paard. Om samen buiten te kunnen rijden, om een goede band op te bouwen, met zo min mogelijk hulpmiddelen e.d.
Ik snap wel dat je daar voor moet trainen, maar dat wedstrijdelement vind ik minder interessant of zinvol. Maar ik zou het dan inderdaad maar zien als het toetsen van mijn niveau.
Maar met dit doel voelen die kledingregeltjes en zo ook weer een beetje onzinnig.
Ik vind wedstrijden misschien iets te geforceerd of zo, kan het niet zo goed uitleggen.
En ik vind het indrukwekkender / leuker als iemand bij wijze van spreken op een half wild paard of voor hem/haar onbekend paard stapt en daar een buitenrit door moeilijke omstandigheden mee tot een succesvol eind kan brengen. Zoiets als de mongol derby of zo.
Of iemand die een jong, nog niet ingereden paard kan rijden.
En juist als je met zo min mogelijk materiaal en hulpmiddelen (bitloos e.d.) nog steeds kunt rijden, dan denk ik: wauw...
Dat je door vertrouwen en de band die je opbouwt zoveel kunt bereiken. Ergens voelen een zweep, een bit, sporen e.d. voor mij als dierenliefhebber ook als iets dubbels, merk ik nu. Ik heb daar heel naïef nooit over nagedacht of me nooit ècht beseft dat dat gebruikt wordt.
Ik had/heb eigenlijk totaal geen idee over paardrijden en wat dat allemaal inhoudt, hoeveel je moet doen als ruiter, hoe moeilijk het is enz.
Als ik zou kunnen rijden zouden wedstrijden voor mij geen doel of wens zijn. Ik zou het liefste zo goed mogelijk kunnen rijden, maar puur voor mezelf en voor mijn paard. Om samen buiten te kunnen rijden, om een goede band op te bouwen, met zo min mogelijk hulpmiddelen e.d.
Ik snap wel dat je daar voor moet trainen, maar dat wedstrijdelement vind ik minder interessant of zinvol. Maar ik zou het dan inderdaad maar zien als het toetsen van mijn niveau.
Maar met dit doel voelen die kledingregeltjes en zo ook weer een beetje onzinnig.
Ik vind wedstrijden misschien iets te geforceerd of zo, kan het niet zo goed uitleggen.
En ik vind het indrukwekkender / leuker als iemand bij wijze van spreken op een half wild paard of voor hem/haar onbekend paard stapt en daar een buitenrit door moeilijke omstandigheden mee tot een succesvol eind kan brengen. Zoiets als de mongol derby of zo.
Of iemand die een jong, nog niet ingereden paard kan rijden.
En juist als je met zo min mogelijk materiaal en hulpmiddelen (bitloos e.d.) nog steeds kunt rijden, dan denk ik: wauw...
Dat je door vertrouwen en de band die je opbouwt zoveel kunt bereiken. Ergens voelen een zweep, een bit, sporen e.d. voor mij als dierenliefhebber ook als iets dubbels, merk ik nu. Ik heb daar heel naïef nooit over nagedacht of me nooit ècht beseft dat dat gebruikt wordt.
Ik had/heb eigenlijk totaal geen idee over paardrijden en wat dat allemaal inhoudt, hoeveel je moet doen als ruiter, hoe moeilijk het is enz.
zondag 16 februari 2020 om 18:46
Haha nee hoor. Ik rij ook helemaal geen wedstrijden om te winnen. De plaatsing boeit me eigenlijk zelfs helemaal niks. Ik vind het een fijne manier om doelen te stellen waarbij je steeds objectief commentaar krijgt van een jury. De jurering is de laatste jaren wel veel verbeterd, oa omdat ze leren om op een goede manier feedback te geven.
zondag 16 februari 2020 om 18:52
Zoiets zou ik eigenlijk willen, ik ga dit denk ik verder uitzoeken (geen idee of zoiets hier in de omgeving zit, ik zie het tot nu toe alleen maar erg ver weg):
“Er is veel mogelijk. Alleen rijden, samen of in een kleine groep. Buiten in het bos of in de rijbak. Alleen grondwerk of ook rijden. Op de blote rug, met een barebackpad of met een zadel, maar altijd zonder bit, zweep en sporen.
De lessen zijn bedoeld om je een natuurlijke ruiter te maken. Dat is meteen het grootste verschil met paardrijden op een traditionele manege. Je leert op een goede en paardvriendelijke manier paardrijden en ook alle andere vaardigheden rondom paarden, zoals het lezen van paardentaal, op een veilige manier lopen met een paard, paardvriendelijk zadelen en singelen, op een correcte manier op- en afstijgen en nog veel meer...”
“Er is veel mogelijk. Alleen rijden, samen of in een kleine groep. Buiten in het bos of in de rijbak. Alleen grondwerk of ook rijden. Op de blote rug, met een barebackpad of met een zadel, maar altijd zonder bit, zweep en sporen.
De lessen zijn bedoeld om je een natuurlijke ruiter te maken. Dat is meteen het grootste verschil met paardrijden op een traditionele manege. Je leert op een goede en paardvriendelijke manier paardrijden en ook alle andere vaardigheden rondom paarden, zoals het lezen van paardentaal, op een veilige manier lopen met een paard, paardvriendelijk zadelen en singelen, op een correcte manier op- en afstijgen en nog veel meer...”
zondag 16 februari 2020 om 18:58
Ik heb van mijn 5de tot 22ste fanatiek gereden. Ik ben gestopt met rijden (nu 3 jaar geleden) ivm studie, werk en volwassen worden maaar... Dankzij dit topic heb ik een dagtocht geboekt die over een maand plaats gaat vinden in de omgeving loon op zand. Heb er echt zin in! Jullie hebben dit weer in mij aangewakkerd. Ben wel benieuwd naar hoeveel spierpijn ik zal krijgen. Ben ook benieuwd of een dagtocht niet te optimistisch is haha. Maar paardrijden verleer je nooit zeggen ze, en zeker niet met de ervaring die ik heb. Bedankt dames!
karl_marx wijzigde dit bericht op 16-02-2020 18:59
1.90% gewijzigd
zondag 16 februari 2020 om 19:21
Haha, Karl max, fijn dat we je geïnspireerd hebben en heel veel plezier alvast!
Haha,Ugli. Wat een verhaal! Ik zie het helemaal voor me.
Ik sluit mij aan bij Wennas, ik wil met de wedstrijden kijken hoe ver ik ben. Ik mis de winnaars mentaliteit, dus ga vooral voor mijzelf rijden.
Het beeld dat je schetst is mogelijk hoor, miss-P. Maar kost heel veel training, tijd, geduld en een eigen paard (denk ik). Een vriend van mij is nu na 2 jaar veel trainen eindelijk zover dat hij zonder zadel en hoofdstel in alle gangen de figuren kan rijden. Af en toe lijkt het net alsof die twee elkaars gedachten kunnen lezen. Heel mooi om te zien, maar niet haalbaar voor een manegepaard (correct me if i'm wrong).
Maar deze manier van rijden lijkt mij ook heerlijk! Wij (dochter en ik) gaan dit jaar in Zweden paardrijden bij een stal die meer western gericht is. Ik ben heel benieuwd hoe die stijl mij bevalt.
Haha,Ugli. Wat een verhaal! Ik zie het helemaal voor me.
Ik sluit mij aan bij Wennas, ik wil met de wedstrijden kijken hoe ver ik ben. Ik mis de winnaars mentaliteit, dus ga vooral voor mijzelf rijden.
Het beeld dat je schetst is mogelijk hoor, miss-P. Maar kost heel veel training, tijd, geduld en een eigen paard (denk ik). Een vriend van mij is nu na 2 jaar veel trainen eindelijk zover dat hij zonder zadel en hoofdstel in alle gangen de figuren kan rijden. Af en toe lijkt het net alsof die twee elkaars gedachten kunnen lezen. Heel mooi om te zien, maar niet haalbaar voor een manegepaard (correct me if i'm wrong).
Maar deze manier van rijden lijkt mij ook heerlijk! Wij (dochter en ik) gaan dit jaar in Zweden paardrijden bij een stal die meer western gericht is. Ik ben heel benieuwd hoe die stijl mij bevalt.
zondag 16 februari 2020 om 19:31
Als je je daar prettig bij voelt moet je dat doen! Maar kijk wel uit dat je onder de "natural" beweging ook heel veel mensen vindt die vooral anti alles zijn en eigenlijk imo er zelf geen verstand van hebben. Die western ruiter waar ik vroeger had daarentegen was ook zo-iemand, maar was op western gebied ook gewoon de beste in de omgeving. Helaas is zij weer terug naar Amerika geëmigreerd.Miss-Pippilotta schreef: ↑16-02-2020 18:52Zoiets zou ik eigenlijk willen, ik ga dit denk ik verder uitzoeken (geen idee of zoiets hier in de omgeving zit, ik zie het tot nu toe alleen maar erg ver weg):
“Er is veel mogelijk. Alleen rijden, samen of in een kleine groep. Buiten in het bos of in de rijbak. Alleen grondwerk of ook rijden. Op de blote rug, met een barebackpad of met een zadel, maar altijd zonder bit, zweep en sporen.
De lessen zijn bedoeld om je een natuurlijke ruiter te maken. Dat is meteen het grootste verschil met paardrijden op een traditionele manege. Je leert op een goede en paardvriendelijke manier paardrijden en ook alle andere vaardigheden rondom paarden, zoals het lezen van paardentaal, op een veilige manier lopen met een paard, paardvriendelijk zadelen en singelen, op een correcte manier op- en afstijgen en nog veel meer...”
Ik lijk nu misschien zo'n standaard wedstrijd ruiter, maar mijn paarden lopen dag en nacht buiten, krijgen heel veel ruwvoer en worden natuurlijk bekapt. Je moet imo doen waar je achter staat, maar zolang je bij een manege rijdt is de kans natuurlijk groot dat je ergens wat water bij de wijn moet doen. Die overweging moet je zelf maken.
zondag 16 februari 2020 om 19:34
Ik ben heel benieuwd naar hoeveel spierpijn je gaat hebben! Hahaha. Wel leuk joh. De duinen daar zijn prachtig.Karl_Marx schreef: ↑16-02-2020 18:58Ik heb van mijn 5de tot 22ste fanatiek gereden. Ik ben gestopt met rijden (nu 3 jaar geleden) ivm studie, werk en volwassen worden maaar... Dankzij dit topic heb ik een dagtocht geboekt die over een maand plaats gaat vinden in de omgeving loon op zand. Heb er echt zin in! Jullie hebben dit weer in mij aangewakkerd. Ben wel benieuwd naar hoeveel spierpijn ik zal krijgen. Ben ook benieuwd of een dagtocht niet te optimistisch is haha. Maar paardrijden verleer je nooit zeggen ze, en zeker niet met de ervaring die ik heb. Bedankt dames!
zondag 16 februari 2020 om 19:37
zondag 16 februari 2020 om 19:59
Ik deel je mening hoor Miss Pippilotta, ik hoef ook geen strakke wedstrijd ruiter te zijn, ik wil gewoon lekker kunnen rijden.
Ik vind küren wel heel gaaf! Vroeger veel gedaan, dat zou ik best nog wel eens willen doen.
Vandaag mocht ik weer op sjeesbeest. Hij had een nieuw zadel gekregen waar hij volgens mij niet heel tevreden mee was, liep te bokken. Niet van die ik "ik ben hyperactief" bokken maar van die "ik ben niet blij" bokken. Verder wel weer lekker gesjeesd. Wat een bagger weer wel, zeg. 1 stap buiten en je bent al nat.
Ik vind küren wel heel gaaf! Vroeger veel gedaan, dat zou ik best nog wel eens willen doen.
Vandaag mocht ik weer op sjeesbeest. Hij had een nieuw zadel gekregen waar hij volgens mij niet heel tevreden mee was, liep te bokken. Niet van die ik "ik ben hyperactief" bokken maar van die "ik ben niet blij" bokken. Verder wel weer lekker gesjeesd. Wat een bagger weer wel, zeg. 1 stap buiten en je bent al nat.