Wie heeft er ook een paard?

Iones, hoe durf je ook een paard te hebben! Wat een overdreven luxe! Weet je wat dat kost? Hoeveel kinderen daarvan kunnen eten (het paard zelf of het geld wat ie kost, om het even)? En in de tijd dat je met dat beest bezig bent had je ook kunnen gaan werken ja

Ik heb in de eerste instantie ook gezocht naar een stal met alle luxe, en die zijn er hier in de buurt ook best wel. Maar er was te vaak iets wat me niet aanstond: veel te weinig naar buiten, dichte stallen, raar mestbeleid (om de 2 dagen opstrooien en 1x in de 2 weken alles leeghalen, getsie. Ik heb niks met potstallen). Als ik dan uiteindelijk moet kiezen tussen een binnenbak of mn paard elke dag naar buiten, dan kies ik toch voor het welzijn van paardlief boven mijn eigen comfort.

Maar stiekem lijkt het me best fijn, een binnenbak, een solarium en nooit meer stront scheppen (wat ik uiteraard met liefde doe)

Oh, ik ben ook naar een minder luxe stal gegaan destijds waar ik wist dat mijn paarden elke dag de hele dag buiten kwamen in de wei, hoewel de bak niet gedraineerd was en ik dus soms door de modder moest baggeren met mijn paarden. Maar vanuit een veel duurdere stal met binnenbak, betere uitrijmogelijkheden, maar niet naar buiten in de winter of nauwelijks. En in de zomer ook nagenoeg nauwelijks.

Zit je je daar op je werk te ergeren, wetende dat je paard weer tussen vier muren staat en hem zelf niet buiten kunt zetten.

Wij staan daarom verder van huis. Bij ons is het vette klei en dan kunnen de paarden echt niet naar buiten. Die modder zuigt zo dat ze zich zouden blesseren als ze de wei op gaan. Dat betekent 's winters sowieso binnen, en in de zomer vaak binnen (behalve als het zo droog is als afgelopen zomer). We staan nu op zandgrond en de afgelopen drie jaar hebben onze paarden twee dagen binnen gestaan omdat het sneeuwde. Ze mogen dan wel naar buiten, maar ze stonden op ijzers en dat is me echt te gevaarlijk. Nu hebben we er nog maar eentje op ijzers, de andere zou dan gewoon buiten kunnen.

@iones wij zitten in dezelfde regio, ik herken wel wat je zegt hoor. Ik rijd als amateur wel tussen alle profi's maar ik ben wel zwaar in de minderheid haha.

Dat vind ik wel tof aan Indoor Wierden, zij maken in een aantal rubrieken onderscheid tussen amateurs en profi's. Als je meer dan 1 paard hebt mag je niet tegen de amateurs rijden. Die rubriek zit wel altijd stampvol.

Buitenrit in Buurse zal wel in het Buurserveen zijn? Dat is echt prachtig!! Leuk initiatief trouwens van Hubertus.

Waar woon jij dan ergens?


Vraagje aan degenen die in het westen en in het zuiden wonen: hoe is het aandeel van profi's bij jullie op wedstrijden? En hoe zit het met de leeftijden, ook alleen maar jongere mensen of ook alle leeftijden?

Ik zit in Enschede e.o.

Heb je ook gelezen over die stal waar Rhino is uitgebroken? Zo erg, wat een nachtmerrie is dat. Mijn vader is er ook ooit een paard aan verloren jaren geleden, vreselijk.

Ik heb vorig jaar een wedstrijd in Zeeland gereden en daar vond ik het niveau trouwens erg hoog. Ik dacht dat wij in twente al redelijk niveau hadden op wedstrijden, maar daar was het nog een slagje beter allemaal. Had ik niet verwacht.

Ja, dat is Hardenberg. Niet zover hier vandaan. Beangstigend. Op de stal van Herman Koorman. Hij is helemaal kapot ervan, wat logisch is. Zou ik ook zijn. Ik vind het eng worden. Aanstaande zondag dan die buitenrit, dan komen paarden van verschillende stallen bij elkaar. Dat maakt kwetsbaar. Niet zo erg als op wedstrijden. En dan denk ik weer aan mijn wedstrijdmerrie... als ze maar niets oploopt.

Je zou best een keer met ons mee kunnen rijden hoor. Als introducé. Kun je mooi rijden bij jullie in de buurt?

Ik weet dat in Brabant het niveau hoger is, vooral dressuur. En dat maakt het niveau springen weer iets hoger: nl voor springen is dressuur écht onontbeerlijk maar dat zien ze hier nog niet zo.

Wat heb ik toch een heerlijk paard Zo fris en vol energie maar toch super braaf blijven

Ik ben er gisteren ook bijna vanaf gewaaid Ik heb ook geen binnenbak. Vroeger wel gehad, maar mijn paard wordt nerveus van een grootschalige stal. Dus we staan nu alweer drie jaar op een kleinschalige pensionstal.
In principe is de bak zo goed dat je altijd wel kan rijden, behalve als het vriest. We hebben dan nog wel een overdekte longeercirkel.

Klinkt goed, ik hou ook wel van het kleinschalige! Stiekem toch wel blij met de binnenbak nu, heb mn handen vol aan mn merrie in het begin maar ondanks dat is ze wel braaf.

Ik heb gisteren weer een les gehad op de manege en mocht op mijn favoriete pony (ik ben klein en licht dus wordt af en toe op de grotere pony’s gezet) (voel me echt een penny-meisje nu). Voor jullie natuurlijk doodsimpel, maar ik heb geoefend met wijken en de volte groter/kleiner maken. Ponybeestje deed het, ondanks mijn vage hulpen in het begin, zo braaf.

Volgende maand heb ik mijn eerste manegeproefje. Mijn voltes zijn echt driehoeken af en toe dus daar nog een beetje op oefenen.

Hoe gaat het met jullie? Is een fulltime baan wel te combineren met een eigen paard? Ik zit er ook aan te denken om het idee eigen paard los te laten en op zoek te gaan naar een lease-constructie.

Ik werk 20/ 24 uur per week, twee kinderen en mijn paard dus. Het gaat allemaal prima als ik maar goed plan. Mijn man is veel weg voor zn werk maar zelfs in die perioden lukt het prima. Mijn paard staat wel in vol pension, anders had het niet haalbaar geweest.

eeveelution schreef: ↑

08-12-2018 12:03

Ik heb gisteren weer een les gehad op de manege en mocht op mijn favoriete pony (ik ben klein en licht dus wordt af en toe op de grotere pony’s gezet) (voel me echt een penny-meisje nu). Voor jullie natuurlijk doodsimpel, maar ik heb geoefend met wijken en de volte groter/kleiner maken. Ponybeestje deed het, ondanks mijn vage hulpen in het begin, zo braaf.

Volgende maand heb ik mijn eerste manegeproefje. Mijn voltes zijn echt driehoeken af en toe dus daar nog een beetje op oefenen.

Hoe gaat het met jullie? Is een fulltime baan wel te combineren met een eigen paard? Ik zit er ook aan te denken om het idee eigen paard los te laten en op zoek te gaan naar een lease-constructie.

Het gaat best met een fulltime baan. Het hangt er gewoon van af waar jouw prioriteiten liggen. Ik had vroeger twee paarden in de pensionstalling staan en ik ging er elke dag naartoe.
Maar in principe hoeft dat niet hoor. Als je er 3 tot 4x in de week naartoe gaat is het ook goed. Maar het is dan wel belangrijk dat je paard op een stal staat waar hij uit gehaald wordt, dus in de wei wordt gezet. Niet de hele dag op stal staan, dat is waardeloos. Maar weidegang vind ik persoonlijk toch heel belangrijk. Want als jij op en dag langs komt en hem er een uur uit halt, blijven er nog 23 uur over dat hij op stal staat. Dat vind ik sowieso te veel en niet goed voor een dier dat oorspronkelijk leefde op de steppen en van nature een 15 tot 19 km per dag aflegt. Zo'n dier hoor je niet de hele dag op te sluiten.

Hier een baan (fulltime, wel zelf indelen), twee kinderen en een paard. Het lukt, maar het is wel plannen en ook jezelf ‘s avonds van de bank sleuren (maar dat zou ik dan ook hebben als ik naar de sportschool zou gaan). Ik heb wel een bijrijdster voor twee keer per week, en ga dan zelf vier keer per week

Ik heb altijd paarden gehad naast studie,stages en werk. En dan ook nog doe het zelf maar met onderling verdelen was dat geen probleem. Meestal waren dat 2-3 paarden. Maar het is een kwestie van keuzes maken dat wel

Ik ga ook 4-5 keer in de week, wetende dat mijn paard aan niks tekort komt is dat prima. Ik vind het heerlijk om mijn eigen hobby te hebben, even lekker naar buiten, hoofd leeg.

Hoe "niet paardenmensen" paardentermen proberen te begrijpen. Is het lezen waard;
Ik heb een grote achterstand die ik waarschijnlijk nooit meer inhaal. Mijn vrouw heeft zich vanaf haar zesde jaar al pony-poetsend een plaats binnen de paardenwereld veroverd; een week lang poetsen en stallen vegen voor een kwartiertje op een onhandelbare Shetlander die te maf was voor de gewone manege klanten. Een dergelijke jeugd laat zijn sporen na.
Ze kan soms ineens, zonder duidelijke aanleiding, vanuit een gewone conversatie overgaan op een onbegrijpelijke geheimtaal. En meestal is dat wanneer er een paard in beeld komt. Het begon met een het paard dat wij ooit voor haar kochten, omdat ik dacht dat ze er dan wel over op zou houden. Dit paard was volgend de advertentie “licht aangereden”.
Een knol met blikschade, een opknappertje? Misschien wel voordelig, en mijn eerste auto was immers ook niet geheel schade vrij.
Volgens de verkoper had het paard “een mooi voorbeen”. Leuk maar wat mankeert er aan de achterbenen? Mijn vrouw vroeg hem toen: ‘rijd jij hem onder het zadel?’ Een snelle schets in mijn hoofd maakte dit visueel en het leek me inderdaad wel de handigste oplossing, jij op het zadel en het paard eronder. Ik dacht, ik leer dit wel; en al snel wist ik dat ze met een “schoft” niet mij bedoelde, en dat wanneer een paard “hengstig” is, het zo leuk kan knipogen, aan de achterzijde.
Maar hoe hard ik ook bijleerde; straalbeen, koliek, stokmaat; toen het rijden-op-begon, ben ik definitief afgehaakt.
Ik slenterde dan naar de bak waar ik mijn vrouw wanhopig op de knol zag rondstuiteren: ‘Hij zit helemaal vast, rechts!’ Als het paard dan dampend stilhield liep ik er een paar keer omheen, alles nauwkeurig inspecterend, maar kon niet ontdekken dat er ergens iets vastzat wat los hoorde of andersom. Later, afgezadeld en na het rituele: " ik houd er mee op, helemaal!’, kreeg ik de details nog eens haarfijn uitgetekend.
‘Hij geeft niet na, hij heeft het hele uur niet op zijn eigen benen gelopen.’
Daar haak ik dus af, ik kan mij er werkelijk niets meer bij voorstellen.
‘Net als ik hem in de krul heb, verliest hij weer been!’
Wanhopig kijk ik haar aan. Moet ik nu in het donker verloren benen gaan zoeken in de bak?
Later, in de auto, vertrouwt ze me toe dat ze eens een poosje alleen “voorwaarts, neerwaarts” gaat rijden. Ik juich dat van harte toe, omdat ik minstens de helft begrijp; voorwaarts, dan zie je in ieder geval waar je heen gaat, en neerwaarts lijkt me ongevaarlijk zolang je niet in een Boeing over de Bijlmermeer vliegt.
’s Avonds moe in bed mompelt ze vlak voor ze in slaap valt: ‘Morgen ga ik naar buiten.’ Als een overwinning van iemand die zich weken lang binnen heeft opgesloten.
‘Dan ga ik mee,’ verzeker ik haar; ik moet haar nu maar terzijde staan.
‘Echt?’ vraagt ze dolblij, ‘op de fiets?’
Later, als zij allang slaapt, pieker ik er nog over.
‘Op de fiets’, wat zou dat betekenen in paardentaal.
Na ons eerste paard moest er een tweede paard komen. En dat werd er een met talent. Jawel!, die zou het nog eens ver schoppen. Wanneer “schoppen” in één zin wordt genoemd met “paard” blijf ik graag een beetje uit de buurt, maar vooralsnog was het een heerlijk beestje met een meegaand karakter. En dus gingen we weer naar de les en ik dacht dat ik de vocabulaire nu wel een beetje onder de knie had. “Verzamelen” betekent niet dat je zo veel mogelijk paarden wilt hebben – gelukkig want wij hebben maar anderhalve stal - maar zegt iets over de manier van lopen. Wij kunnen gereserveerd lopen, of verwaand, een sprinter kan uitgeteld lopen, een motor kan slecht stationair lopen, en zo kan een paard verzameld lopen. Dus ik ging de eerste keren vrij zelfverzekerd mee naar de les, weliswaar als toeschouwer maar met de dwingende opdracht nu eindelijk eens goed op te letten zodat ik bij de training thuis ook eens iets zinnigs zou kunnen bijdragen.
Zo van ‘Heeft-ie zijn neus eruit?’ en dan gokte ik: ‘Ja, helemaal.’ Het enige waar hij zijn neus wel in had, was een plak hooi of een emmer slobber, en daar was nu geen sprake van. Na enige weken op de les begonnen ze ineens, als om mij te verwarren, met een heel nieuwe rubriek, waarbij zeer ingewikkelde kunstjes hoorden. En daar was ook een nieuw taalgebruik bij. Ik schrok erg toen de instructeur ineens riep: ‘Je laat hem uit elkaar vallen!’ Paarden worden ziek, of gaan dood, maar meestal in zijn geheel en niet in onderdelen zover ik weet. Maar ze ging door en het werd gênant: ‘Hij valt uit elkaar!’ en dan als klap op de vuurpijl: ‘Hou van jou! Hou van jou!’ De instructeur houdt van mijn vrouw omdat ons paard aan het degenereren is? En dat moet ik, de echtgenoot allemaal aanhoren?
Maar het tij is gekeerd: ‘Prima opgelost.’
En dan wordt het echt lastig: ‘Denk aan verruimen, maar toch klein willen blijven.’ Willen we dat allemaal niet, in het diepst van ons hart klein blijven, lekker buitenspelen en desnoods op een pony rijden. Desnoods terwijl we aan ‘verruimen’ denken… Maar het gaat verder. ‘Nu goed bij je houden en dan, als het kan, een pasje eruit.’ Dat wil dus zeggen dat er een pasje uit ons paard kan komen en dat vind ik echt een wonder der techniek. Dat paard kan chippen en pinnen! En dan is het inderdaad raadzaam het paard ‘goed bij je te houden’.
De les is bijna ten einde. Nog even word ik in verwarring gebracht, want ik weet dat een paard achteruit kan en dat wordt in gewoon Nederlands “achterwaarts” genoemd. Zomaar een gebruikelijke term: hulde. Er is nog hoop voor de gewone man. Maar tenslotte moet het paard een soort van pootje over dat een onuitspreekbare Franse benaming heeft en dan roept de instructeur: ‘achterhand voor’. Ik weet in middels dat achterhand gewoon een schrijffout is, dat ze achterKant bedoelen, maar wanneer een paard zijn achterkant voorop heeft, loopt hij volgens mij achterstevoren. En zelf zie ik dat dat niet het geval is.
Na de les vraagt mijn vrouw: ‘Hoe vond je de aanleuning?’
‘Matig,’ zeg ik; ik had het hele lesuur in een koude wind tegen een nat hek geleund.

K de manvan

Haha leuk de man van! Ik heb nog een nieuwtje, ik heb heel misschien een braaf bijrijdpaard gevonden voor 1 a 2 keer in de week op een kwartiertje rijden van mijn woonplaats. Ik stuiter bijna door het plafond van enthousiasme!!!

Leuk! Misschien kun je er ook op lessen.