aangepaste woning vaak maar voor 1 persoon en 55+!

Claudia, een huis 'overnemen' kan vaak alleen als je medehuurder bent, en als zodanig geregistreerd staat bij de woningbouwvereniging, niet als je alleen maar op het zelfde adres ingeschreven staat (bij de gemeente).

Misschien kun je dat alsnog doen?

Het niet kunnen overnemen kan ook te maken hebben met het feit dat de woning alleen toegekend wordt aan meerpersoonshuishoudens en Claudia een eenpersoonshuishouden wil gaan voeren.



Claudia, dit is een algemeen bekend probleem. Ik zit zelf 'tijdelijk' in een 55+-complex en niet omdat het mijn eerste keuze was. Heel cru gezegd? Je hebt weinig te willen noch kiezen. Wat er is, is er, that's it. Woningen waarop jij mag reageren als zijnde 'volgens indicatie geschikt' zijn ook dat; geschikt. Maakt niet uit dat het 2 hoog is, volgens de indicatie is het óf al geschikt, óf aanpasbaar tot geschikt.



Slechts 1 slaapkamer? Tja, das een pijnpunt voor velen, maar zo'n typisch punt waar je op een gegeven moment jezelf moet gaan afvragen wat belangrijker is; 1 slaapkamer en zelfstandig wonen of niet zelfstandig wonen en niet de woning met 1 slaapkamer accepteren.



Een 55+-indicatie hoeft niet sec een probleem te zijn. Deze 'regel' wordt maar al te vaak van tafel geveegd zodra het een potentiële huurder betreft die een aangepaste woning nodig heeft en in de desbetreffende woning uit zou kunnen.



Wat te doen? In gesprek gaan met de woningbouw en de gemeente. Kijk naar het bestaande aanbod aan aangepaste woningen én aan te passen woningen. Ga dit gesprek bij voorkeur met beide partijen tegelijkertijd aan, dus met iedereen om 1 tafel. Bepaal samen welke woningen geschikt zouden kunnen zijn en welke regels wel en welke niet aanpasbaar zijn.



Ga daarnaast het gesprek aan met de gemeente. Jij kunt niet zo maar nu eerst verhuizen naar een niet aangepaste woning omdat je moeder gaat verhuizen. In de meeste gemeenten is er in de WMO een tekst opgenomen waardoor men aanpassingen NIET vergoed aan een woning indien de persoon zelf voor een woning heeft gekozen die minder geschikt en/of niet geschikt is in de ogen van de gemeente (of de door haar ingestelde beoordelaar). Een beetje meedenkende gemeente zal begrijpen dat jij niet mee wil verhuizen en kan dan mee gaan denken wat ze heel specifiek voor jou kunnen betekenen.



Ook kan de gemeente al naar gelang hun afspraken met de WBV een betere coördinerende rol spelen. Er zijn gemeenten waar men afspraken over dit soort zaken heeft, waardoor je sámen zoekt i.p.v. alleen en steeds zelf het wiel opnieuw uitvinden.



En als laatste; MEE (www.mee.nl) kan je hierin bijstaan. Zij kunnen geen woningen uit een hoge hoed toveren, dat voorop gesteld. Wel kunnen ze je bijstaan in gesprekken, weten hoe de regelgeefwereld in elkaar steken en wat olie op de molens smeren. Soms werkt het net even beter om een belangenbehartiger te hebben, zullen we maar zeggen.

Ik vind eigenlijk 1 slaapkamer niet eens zo gek hoor voor iemand die voor het eerst op zich zelf gaat wonen,er zijn ook mensen die op kamers gaan en dus alleen 1 kamer hebben en de rest moeten delen.....

Vind het al dan niet hebben van katten niet het probleem van de woningbouw of gemeente trouwens,als je een aangepaste woning aangeboden zou krijgen maar de katten kunnen dan niet naar boven neem je die woning dan niet?





En kunnen jullie dan niet reageren op woningen waar je wel met 2 kan wonen en wat dan later door de gemeente wordt aangepast?Of je zou dat aan de woningstichting en gemeente kunnen voorleggen dat je in je moeders aangepaste huis blijft wonen of dat je een andere woning aangepast wilt hebben.



Ik zou zeker doen wat Roosvrouw zegt en om de tafel gaan zitten.

Als ik jou was zou ik zeker nog een keer een gesprek aangaan met de woningbouw. In eerste instantie kunnen kinderen niet de woning van de ouders overnemen. Ook worden kinderen wettelijk niet gezien als medehuurders die aanspraak kunnen maken op de woning. Dit omdat kinderen geacht worden dat ze op een gegeven moment uitvliegen ( er zijn juridische uitzonderingen hierop). In jouw geval is het moeilijker om uit te vliegen en is de woning al aangepast.

Ik ken de woning waar je nu in zit niet maar heb het idee dat het hierbij om een eengezinswoning gaat. Ik kan dan ook heel goed begrijpen dat de woningbouw niet akkoord gaat omdat voor een dergelijke woning hoogst waarschijnlijk al een wachtlijst is met grotere huishoudens die met smart op een aangepaste woning wachten. Ik weet niet of het een zogenoemde MIVA woning is maar daar is helemaal een tekort aan in veel steden.

Hmm Dolfje, ik kan het wel wat begrijpen maar dat komt ongetwijfeld door mijn gekleurde bril. Er zijn steeds meer gemeenten die bij 'vrijwillige verhuizing' niet meer willen aanpassen. In de praktijk komt dat er op neer dat je dus vast zit in de woning die je betrekt, tot je medisch zó achteruit bent gegaan (of er kind op komst is) dat de huidige woning niet meer aanpasbaar is.



Zelf ben ik als 21-jarige aangepast gaan wonen. Daarvoor als 18-jarige op een klein flatje gewoond zonder slaapkamer. Geen enkel probleem mee, leuk mijn eerste echte 'huisje'! Je bent jong en je groeit gewoon door, hatsjee! Afijn, daar kwam gezondheid tussendoor en weer even het ouderlijke huis in. Vervolgens dus aangepast, met 1 slaapkamer. Niets ergs aan op die leeftijd! Máár, zonder die toevallige rolstoel onder mijn kont had ik gewoon doorgegroeid, net als mijn leeftijdsgenoten. Door naar een gezinswoning zoals hier zo'n 80-90% van het aanbod is. Handig, een aparte hobbykamer en voor mij belangrijker; slaapruimte voor familie en vrienden.



Die gelegenheid tot doorgroei ben ik kwijt. Ik mág verhuizen, maar mag dan óók de gehele woning zelf aanpassen voor zover dat nog niet gebeurd is. Aangezien er niets geschikts is in mijn regio houdt dat in dat ik een bedrag van 4 cijfers mag ophoesten. Niet op te hoesten met een inkomen op sociaal minimum.



Dus ja, ik snap de wens voor meer dan 1 slaapkamer bij aangepaste woningen net iets beter dan bij de 'gemiddelde gezonde' jongere die zelfstandig gaat wonen. Anderzijds weet ik ook als geen ander wat aanpassen kost en welke andere knelpunten daar (op alle fronten) bij komen kijken en snap ik dat er beperkende gronden hangen aan dit soort voorzieningen. Over de duur ben ik het niet altijd eens, maar goed dat schiet geen drol op.



En dan zijn we weer terug on topic; iets willen of wensen schiet geen drol op als je dat niet kunt bereiken. Dan zul je moeten roeien met de riemen die je hebt en op een of andere manier toch een haalbaar doel bereiken.



Als ik mezelf had opgehangen aan die tweede slaapkamer (of ruimte voor een bad, for that matter) dan had ik nu nog in mijn ouderlijk huis gewoond. Als er ondertussen geen doden gevallen waren, that is. Ik zit nu ook niet helemaal naar mijn zin, klopt. Maar het is beter dan niets. Het is beter dan niet aangepast. En uiteindelijk is toch net de totaalsom die telt. Niet het onbereikbare blijven nastreven en daar de pee over in hebben, maar een haalbaar compromis bereiken en daar toch ook best leuk te zitten. Leuker dan in de goot of in het ouderlijk huis, een verpleeghuis of nog ergere gruwel.

Het probleem is geloof ik niet dat TO niet zou willen wonen in een woning met maar 1 slaapkamer. Ze woont nu al samen met haar vriend en in een aangepaste woning met maar 1 slaapkamer mag zij niet SAMENwonen.

Wat ik niet begrijp is waarom je de inschrijving niet kan/mag samenvoegen. Ik begrijp dat jij niet bij je vriend zijn inschrijving in mag omdat jouw recht op een aangepaste woning dan vervalt maar andersom moet toch wel kunnen. Ik bedoel dus dat zijn inschrijving vervalt en jou inschrijving blijft en gaat gelden voor een aangepaste woning voor 2 personen. Het enige minpunt is dan dat je maar 5 i.p.v. 6 jaar jaar ingeschreven staat.

Staat je vriend trouwens niet ingeschreven op het adres van je moeder en jou? Ik dacht dat dat hier voldoende was om een woning over te mogen nemen. Zelfs alleen een inschrijving bij de gemeente en niet eens bij de woningstichting maar dat zal overal wel verschillend zijn. Ik zou in elk geval proberen nog een gesprek aan te gaan bij de woningstichting. Succes!

Zorg dat je 'n comfortabel bankstel neemt zodat je logees in de woonkamer kunnen overnachten en dan is 1 slaapkamer toch gewoon genoeg? (tenzij je vriend snurkt en je hem elke nacht eruit zet natuurlijk )



En heb jij geen baan zodat je samen voor 'n hypotheek kunt zorgen?

Als er woningen zijn met 1 slaapkamer, vind ik dat je niet moet zeuren en deze accepteren. Ik woon bij elkaar al 4 jaar samen op 1 kamer, eerst met mijn ex in diverse ruimtes, zelfs in een loods moeten wonen, daarna met mijn huidige vriend op 1 kamer. Wij zouden een moord doen voor een legale woning met 1 slaapkamer!!



Máár. Zijn deze woningen ook geen mogelijkheid, dan kan je moeder zich ingeschreven laten staan op haar oude huis. Jij en je vriend schrijven je dan ook daar in, en alles is geregeld. (NB: Ik snap dat mensen dit asociaal zullen noemen; wat ik asociaal vind is na 5 jaar wachten nóg niet in aanmerking kunnen komen voor een woning. Nood breekt wet.)