Ander huis kopen - spannend en leuk, wie ook?

Na jaren rondkijken op Funda wordt de wens om te verhuizen door diverse omstandigheden nu concreet. En als ik iets in mijn kop heb... Ik vind het leuk om met anderen ervaringen hier op het forum te delen rond deze zoektocht.
Onze situatie: ruime tweekapper van eind jaren '60, grote voortuin (rotding waar je niks aan hebt) en vrij ruime achtertuin met overkapping (wel regelmatig wat aan de tuin gedaan maar het onderhoud ervan is niet ons ding).
We wonen hier nu 21 jaar. Onze zoons zijn 20 en 21 en de tuin als speelplek is niet meer nodig. Wij zouden genoeg hebben aan een (dak)terras.
Het punt is dat we een beetje alle kanten op zwaaien qua huis waar we heen willen. Bij Kopen zonder kijken zouden ze gek van ons worden. Want het mag een huisje zijn in het buitengebied, maar ook een appartement in het centrum. Ik zit zo in elkaar dat mijn wensen zich voegen naar de omstandigheden, ik ben wat dat betreft heel pragmatisch.
In onze woonplaats is een oud schoolgebouw omgebouwd tot appartementencomplex. Daar hebben we in de loop der jaren twee keer een appartement bezichtigd zelfs, maar toen waren de kinderen nog klein en was het qua buitenruimte niet passend. Ik ben echter altijd dol gebleven op dat complex. Heel af en toe komt er iets te koop, maar daar kun je natuurlijk niet op wachten. Ik ken een vrouw die er woont, van de week heb ik haar gevraagd of er misschien een nieuwsbrief of zoiets is van de VvE, waar ik een vraag in kan stellen. Want wie weet wil er wel iemand ruilen, een gezin dat ook verkoop niet goed aandurft omdat je niet weet of je wel binnen afzienbare tijd een passend ander huis kunt vinden. Als je zo kunt 'ruilen'? Wat denk je, gisteren heeft ze die vraag doorgezet, kreeg ik daarnet al een telefoontje. Zondag ga ik kijken. Maandag ga ik ook bezichtigen, een prachtig huis in een oud stadje, maar wel veel duurder en eigenlijk voor onze zoons niet geschikt omdat er 's morgens vroeg nog geen bussen naar het station gaan, waar ze wel bijna dagelijks naartoe moeten omdat ze naar school en studie moeten. Daar zijn wel creatieve oplossingen voor, mijn bedrijfsruimte hou ik aan, die is in onze huidige woonplaats vlak bij het busstation, daar kan ik heel prima een slaapkamer inrichten. Overigens, ik heb het nu steeds over ik die gaat bezichtigen, omdat mijn man momenteel op reis is. Sowieso moeten hier thuis de initiatieven van mij komen.
Enfin, mijn hoofd loopt om.
Wie is ook op zoek en vindt het leuk om de perikelen te delen?

Waarom wil je man wachten, Kaatje-Ka?

Baggal, je zou denken dat Londen en omgeving wel gewild zijn, hopen dat het jullie snel gaat lukken. Al zal het in Nederland misschien niet meevallen om iets te kopen, de markt is zo overspannen. Al staat het huis dat ik maandag ga bezichtigen al best lang te koop, ik ben heel benieuwd waarom.

Helene_Amelie (sorry, ik laat de accenten even weg uit type-luiheid), soms kun je dat geluk natuurlijk hebben ja, dat je net iets tegenkomt dat anderen niet zo graag willen. Ik heb dat ook met mijn bedrijfsruimte, die is voor weinig bedrijven geschikt maar ik zag destijds helemaal voor me hoe ik het zou willen hebben en kon door de enorme griebes die het toen was heen kijken. Overigens wil de eigenaar het pand nu aan mij verkopen en mij daar zelfs een hypotheek voor verstrekken, daarmee zou ik dan ook de huurbaas worden van twee andere in het pand gevestigde bedrijven en verhuurde kamers erboven. Daar heb ik de afgelopen maanden veel over gedubd, we zouden de verdieping met de kamers kunnen moderniseren/verbouwen en er zelf gaan wonen, maar dat zou een forse en dure ingreep zijn en bovendien valt er dan een heel groot deel weg van de huurinkomsten uit het pand, waardoor we per saldo nauwelijks iets besparen en er wel veel werk bij krijgen. Dus die optie heb ik inmiddels voor 99% verworpen. Mijn man was er ook niet enthousiast over en die zou wel het meeste van het werk in en om het pand moeten doen.

Toen wij ons huidige huis kochten, 21 jaar geleden, hadden we daarvoor al een zoektocht gehad. Stuk of tien huizen bezichtigd, één keer een bod uitgebracht dat niet geaccepteerd werd, over geen van de huizen waren we echt enthousiast en we zetten de zoektocht in de ijskast, mede omdat we best fijn gehuurd woonden en geen grote haast hadden. We wilden er wel weg zijn voor onze inmiddels geboren oudste zoon buiten zou gaan spelen, want dat deel van de buurt was niet echt lekker. Ook daar had ik last van de buren, een vrouw met vier tieners die keiharde muziek draaiden (en de wandjes leken daar van karton). Toen ik weer eens de slaap niet kon vatten vanwege de muziek was voor mij de maat vol. Ik viste de krant uit de papierbak, ik dacht dat ik daar een huis in had zien staan dat misschien wel iets was. De volgende dag hadden we familie op bezoek voor kerst, we zijn een wandelingetje gaan maken langs dat huis en waren enthousiast. Gelukkig konden wij het kopen, omdat wij bereid waren akkoord te gaan met een langere tijd voor we erin zouden kunnen, omdat de verkoopster een appartement ging kopen dat nog gebouwd moest worden. Uiteindelijk kocht ze toch iets anders waardoor we sneller dan verwacht konden verhuizen.
Toen dus ook getriggerd door last van buren en dat is nu ook weer zo. Het heeft toen goed uitgepakt en nu hopelijk dus ook.