Thuis
alle pijlers
Bange kat.
vrijdag 19 februari 2010 om 19:11
Mijn lieve asielkater van nu 9 maanden oud, die ik kreeg als kitten, is erg schrikkerig van onverwachtse geluiden. Hij is op straat gevonden, was nog geen 6 weken destijds. Hij is heel aanhalig, superlief, maar zo schrikkerig van geluiden. Iemand tips hoe ik hem minder bangig kan maken? Zijn zusje, zelfde voorgeschiedenis, is veel stoerder, dus het zal deels ook karakter zijn, denk ik.
vrijdag 19 februari 2010 om 19:35
Ik heb ook een asielkat. 15 jaar geleden gehaald. Héél bang, als ik alleen al opstond was ze al weg. Ik heb dr met rust gelaten, en al met al heeft het bijna een jaar geduurd eer ze niet meer wegliep als ze in de weg stond. En dat ze me boven aan de trap begroette wanneer ik thuis kwam van werken. Of dat ze in de kamer bleef als de bel was gegaan.
Geduld hebben dus.
Geduld hebben dus.
vrijdag 19 februari 2010 om 19:44
Bij mijn kat heeft het ook lang geduurd. Heb haar met 4 mnd uit het asiel gehaald. Ik heb haar wel altijd binnen gehouden in een vrij klein appartement. Eigenlijk heel veilig voor haar, lekker overzichtelijk.
Nu is ze 13 en nog steeds niet echt aanhalig bij vreemden. Bij mij was ze vrij snel gewend, bij mijn man duurde het 2 jaar maar is nu ook helemaal goed gekomen. Maar als er bezoek komt zit ze boven (ben ondertussen al verhuisd en ze gaat nu ook naar buiten, maar wil de tuin niet uit) want dat vindt ze niets.
De hechting is zowel bij mensen als bij dieren zo'n belangrijke periode. Als daar iets mis gaat werkt dat toch je hele leven door. En bij asielkatten merk je toch vaak dat er zo'n achtergrond is.
Heel lief zijn, vertrouwen geven, niets dwingen. Komt goed.
Nu is ze 13 en nog steeds niet echt aanhalig bij vreemden. Bij mij was ze vrij snel gewend, bij mijn man duurde het 2 jaar maar is nu ook helemaal goed gekomen. Maar als er bezoek komt zit ze boven (ben ondertussen al verhuisd en ze gaat nu ook naar buiten, maar wil de tuin niet uit) want dat vindt ze niets.
De hechting is zowel bij mensen als bij dieren zo'n belangrijke periode. Als daar iets mis gaat werkt dat toch je hele leven door. En bij asielkatten merk je toch vaak dat er zo'n achtergrond is.
Heel lief zijn, vertrouwen geven, niets dwingen. Komt goed.
vrijdag 19 februari 2010 om 19:46
De kat niet bevestigen in zijn angst. Ik heb ook een asielpoes, hetzelfde probleem. Eerst was alles eng. Haardroger, afzuigkap, kookwekker, stofzuiger, zelfs geluiden van schoenen in huis. Ik negeer haar bij 'enge' geluiden en beloon haar als ik haar met een geluid geconfronteerd heb en ze is al minder bang. Dat heeft bij mij binnen 2 maanden al zoveel geholpen, dat ze nu zelfs rond klusmannen in huis hangt en gewoon blijft bij enge geluiden. Alleen de stofzuiger is nog reden tot paniek...
Veel geduld hebben dus. Katten kijken echt dingen van je af. Bevestig ze nooit in hun angst, dat maakt het erger. Succes!
Veel geduld hebben dus. Katten kijken echt dingen van je af. Bevestig ze nooit in hun angst, dat maakt het erger. Succes!
vrijdag 19 februari 2010 om 19:58
Heel veel van de tips die ik voorbij zie komen (angst negeren, goed gedrag belonen, iets lekkers geven) werken helaas een stuk beter bij honden dan bij katten, want hun oorzaak-gevolg gedachtengang werkt anders dan bij honden.
Je kunt ze het best over hun angst heen helpen door ze met geduld, aandacht en je stem te stimuleren zelf in te zien dat het allemaal niet zo heel erg eng is, maar bij sommige katten krijg je een bepaalde schikachtigheid er helaas nooit helemaal uit en dat zal je dan helaas moeten accepteren.
Ik heb twee van dat soort katten thuis en die zijn helaas nog steeds bang voor vreemde mensen en daar kan ik zelfs niet onverwachts op af lopen of ze onverwacht aaien of vastpakken, want dan schrikken ze zich rot en dan vluchten ze weg, maar toch zijn ze heel erg veel minder bang en schrikachtig dan toen ik ze pas kreeg.
Je kunt ze het best over hun angst heen helpen door ze met geduld, aandacht en je stem te stimuleren zelf in te zien dat het allemaal niet zo heel erg eng is, maar bij sommige katten krijg je een bepaalde schikachtigheid er helaas nooit helemaal uit en dat zal je dan helaas moeten accepteren.
Ik heb twee van dat soort katten thuis en die zijn helaas nog steeds bang voor vreemde mensen en daar kan ik zelfs niet onverwachts op af lopen of ze onverwacht aaien of vastpakken, want dan schrikken ze zich rot en dan vluchten ze weg, maar toch zijn ze heel erg veel minder bang en schrikachtig dan toen ik ze pas kreeg.
