Buren problemen - overlast, help?

Dag allemaal,

Sinds een aantal jaren wonen we in een huisje middenin een volk/arbeiders buurt. We zijn hier komen wegens woningnood. We zaten in een onhoudbare situatie en dit was het eerste en beste wat beschikbaar was. Meer geld/inkomen was er niet om iets beters te krijgen (huur en huizenprijzen rezen toen al de pan uit). Wachttijden waren toen al lang voor woningen en beschikbare woningen waren er in onze regio en daarbuiten ook weinig.

Toen we hier kwamen wonen werden we al geïnformeerd door de woningbouw over de problemen met de buren die er waren met de vorige bewoners. De woningbouw liet ons weten hier niets voor ons in te kunnen betekenen mochten wij ook problemen krijgen m.b.t. geluidsoverlast. De vorige bewoners en de buren hebben hun ergernissen met geweld aangepakt, meermaals. We hebben voordat we het contract hebben getekend met beide buren gepraat en dachten dat het allemaal wel los zou lopen. Een nieuwe frisse start voor iedereen. Bovendien zijn wij geen vechters en naar eigen zeggen best netjes.

Een van de buren is vrij snel verhuisd nadat wij er kwamen wonen. De nieuwe buren zijn ook nogal luidruchtig en denken weinig om hun omgeving. Voorbeeld is dat ze een hond hadden aangeschaft en die dikwijls rond 06:00 of eerder naar buiten lieten en die hond dan tot 08:00 zat te blaffen. Mijn man en ik werken onregelmatig en als je dus pas na middernacht naar bed kan door je werk is het niet fijn om meerdere keren per week tussen 06:00 en 08:00 wakker te liggen en niet meer te kunnen slapen. Meermaals aangeven, f.t.f. en per app. Werd door hen nauwelijks iets mee gedaan, meer een antwoord: ja lastig, zo gaat het nu eenmaal.
Ook hebben ze twee jonge kinderen die echt super vaak huilen. Overdag vanaf 06:00 tot begin v.d. avond erg vaak. Moeder heeft dagen waarop ze de gehele dag ' nee niet doen, laat los, hou op' schreeuwt. Wij krijgen alles mee daarvan. Soms gaat ze ook al om 07:30 in het voorjaar of zomer met de kinderen buiten spelen. Zonder enig besef dat dat best vroeg is.
Zij hebben voordat ze er kwamen wonen bijv ook 3 maanden geklust en verbouwd en toen wij 1 keer lekkage hadden en er iemand langskwam voor onderhoud (enkele uren) kwam de buurvrouw op hoge poten langs, overstuur, midden op de dag, of wij die werklui weg konden sturen want haar kinderen konden hun middagslaapje niet goed doen zo. Ook nadat ik uitgelegd had dat we lekkage hadden.

Aan de andere kant wonen mensen die erg blij waren dat wij er kwamen wonen, en nadat we er woonde na 1,5 jaar nog steeds hun waardering lieten blijken. Wij zijn namelijk erg voorzichtig met geluiden en proberen zo veel mogelijk rekening te houden met onze omgeving ten aanzien van geluiden. B.v. geen wasmachine aan na 21:00 en niet voor 07:30 en niet douchen rond 00:00 (tenzij echt noodzakelijk). Als we gaan boren (wat bijna niet gebeurd) dan appen we dat naar de buren en vragen we ze aan te geven wanneer ze er last van hebben. Zij hebben ook een hond. Die ze letterlijk nooit uitlaten of mee nemen. Ze gaan erg vaak weg en laten de hond dan alleen thuis. Hond blaft dan continu. Ook meermaals aangegeven, vriendelijk en op een meedenkende manier ' goh jullie hond blaft, klinkt wat overstuur, zijn jullie toevallig nog lang weg'? Dan werd ontkend dat de hond blafte of hoe lang de hond al blafte. Buren gingen de discussie aan ipv veronderschuldigingen. Praten en problemen aangeven lijkt niets te doen. Ook zijn ze sowieso vrij luidruchtig, vaak veel mensen over de vloer en hard praten, haast schreeuwen.

Het lastige vind ik dat onze buren zo in hun eigen ' ik ben belangrijk en andere mensen niet' bubbel zitten en niet willen nadenken over het geluid wat ze maken en zo naar op onze berichten reageren. We sturen zulke berichten niet graag, voelen ons enorm bezwaard. We willen de verhoudingen ook niet verslechteren - maar we merken dat ze er op een manier op reageren, ontkennen en negeren of discussie aangaan dat de verhoudingen sowieso verslechteren. Daarnaast wordt ik ook echt gewoon niet goed van uren lang continu geblaf, geschreeuw of gehuil.

Ik overweeg nu een soort logboekje te gaan bijhouden, en toch andere stappen te ondernemen. Maar vind het verschrikkelijk om te doen. Het liefst zou ik gewoon verhuizen naar een andere woning en buurt. Maar we kunnen door de huizenmarkt momenteel geen kant op. Binnen een straal van 30 a 40 km (uur reizen met ov naar ons werk) is er gewoon erg weinig aanbod en koop/huur zouden we ons scheel betalen (als we überhaupt kans maken met zo veel kandidaten).

Wat zouden jullie doen, hebben jullie tips?

Dank voor het meedenken tot zo ver. Buurtbemiddeling zal ik overwegen. Vind dat wel erg spannend. Politie bellen gaat mij nu nog te ver. Woningbouw bellen zullen we ook overwegen. Maar geen logboek bijhouden snap ik niet goed. Het is toch goed om inzichtelijk te kregen om hoe vaak het precies gaat en hoe lang deze momenten duren? Immers ook voor onszelf als check van: is het echt zo erg als we denken dat het is, of voelt het alleen zo? Neem aan dat een woningbouw of buurtbemiddeling ook wil weten hoe vaak en wanneer en hoe lang deze momenten duren?

Ja, wij zijn gewaarschuwd voordat we hier kwamen wonen. Maar zoals anderen al aangeven, ik stond al ruim 10 jaar ingeschreven op een wachtlijst voor een woning/ appartement. Particulier konden we in onze omgeving niet betalen en qua reistijd was verder wonen niet haalbaar. Nog langer ingeschreven blijven staan en wachten wilden we niet omdat de woningbouw ons had geïnformeerd dat een dergelijke kleine woning/app zoals we nu hebben ipv 10 jaar wel tot 14 a 15 jaar kon duren. Best uitzichtloos, zeker als je t.z.t. een gezin wilt stichten en al eind en midden dertig bent.
Particulier betaal je voor een kleine 50M2 in onze omgeving (straal 30 km) ruim 1200 a 1300 euro exclusief. Nu nog meer denk ik.
Qua kopen idem dito problematisch. Tussen de 300.000 a 350.000 voor eenzelfde oppervlakte. Zelfs in deze volksbuurt is de gemiddelde WOZ waarde nu boven de 300.000. Wij kunnen zo'n hypotheek niet krijgen. We zijn wel flink aan het sparen om z.s.m. verder weg iets te kunnen kopen, mochten de huizenprijzen over een tijd dalen of stabiliseren. Maar gezien de schaarste zullen we ook veel geluk moeten hebben. We hebben ook al nagedacht over verhuizen naar een andere provincie maar juist de rustige provincies met meer aanbod is het lastig om een baan te vinden. Werkgelegenheid is daar met onze beroepen lastig.

Hiervoor woonden we samen in een studentenflat op een ruime kamer (als eind dertiger en midden dertiger). We konden niets anders krijgen op dat moment. Man had lang samengewoond met zijn ex en toen ze de relatie verbraken werd ook hun particuliere huurhuis opgezegd om financiële redenen. We woonden toen tussen 2 buurjongens in die meerdere keren per week feestjes organiseerde en veel blowden en door de constructie van de studentenflat kwam die blowrook erg veel onze kamer binnen. Ook waren op andere etages in de studentenflat dagelijks feesten. Bovendien konden we toen ook niet slapen en zaten we echt op elkaars lip. We dachten dat het niet echt erger kon worden dan de situatie waarin we toen zaten.

Voordat we de woning accepteerde ook met andere buren gepraat die erg positief waren over deze buurt. En zelf hadden we verder ook nooit veel negatieve dingen gehoord over de buurt. Als ik na denk over de straat waarin we wonen en de tuintjes waarop we uitkijken zijn er maar weinig mensen die vroeg of laat geluidsoverlast veroorzaken. Eigenlijk alleen onze 2 buren.