Thuis
alle pijlers
Buurman doorgeslagen
donderdag 11 februari 2010 om 23:30
Hoi allemaal,
Ik ben even een beetje over de rooie en moet mijn verhaal kwijt. Ik was op bezoek bij mijn moeder en de buurman bokte op de deur. Mijn moeder deed open en hij begon nogal heftig te doen. (Rest van het verhaal verwijderd ivm herkenning) Ik gun haar geen tweede confrontatie, want ze is al vrij gestrest door haar werk en heeft hoge bloedruk. En die man is gewoon gestoord, alleen hij is al jaren 'buiten schot' gebleven. De woningbouw bellen heeft geen zin, dan komt er iemand, of de wijkagent, "praten", en dan komt ie daarna alsnog zijn gram halen. Hij was heel dreigend , maar kwam het huis niet binnen, dus het is geen huisvredebreuk en juridisch kun je hier dus niets mee. Wat moeten we nu in godsnaam?
Ik ben even een beetje over de rooie en moet mijn verhaal kwijt. Ik was op bezoek bij mijn moeder en de buurman bokte op de deur. Mijn moeder deed open en hij begon nogal heftig te doen. (Rest van het verhaal verwijderd ivm herkenning) Ik gun haar geen tweede confrontatie, want ze is al vrij gestrest door haar werk en heeft hoge bloedruk. En die man is gewoon gestoord, alleen hij is al jaren 'buiten schot' gebleven. De woningbouw bellen heeft geen zin, dan komt er iemand, of de wijkagent, "praten", en dan komt ie daarna alsnog zijn gram halen. Hij was heel dreigend , maar kwam het huis niet binnen, dus het is geen huisvredebreuk en juridisch kun je hier dus niets mee. Wat moeten we nu in godsnaam?
donderdag 11 februari 2010 om 23:51
Hoe hij is tegen zijn vriendin zegd niks over hoe hij doet tegen andere. Extreem kwaad zijn (om niks) kan heel bedreigend over komen maar houd niet in dat hij ook gaat slaan.
Je kan hier niks mee; de woning bouw bellen vanwege een boze buurman (1 incident dus) gaat hem ook niet worden.
Ik snap natuurlijk wel dat je het naar vind, maar ik vind dat je wel wat over drijft.
Je kan hier niks mee; de woning bouw bellen vanwege een boze buurman (1 incident dus) gaat hem ook niet worden.
Ik snap natuurlijk wel dat je het naar vind, maar ik vind dat je wel wat over drijft.
vrijdag 12 februari 2010 om 00:14
Jij bent degene die zich als overbezorgde ouder opstelt. Ik denk dat je moeder oud en wijs genoeg is, om dit soort dingen op haar eigen wijze op te lossen. De gedachte om je moeder uit haar is te halen omdat er een meningsverschil met een buurman was, dat gaat heel ver.
Natuurlijk moet je wel de woningbouw bellen, voor hun dossieropbouw. Zo te horen zijn er al veel vaker klachten over deze meneer geweest en dat vergroot de kans dat hij uit huis wordt gezet. Maar zolang hij geen verdere gekke dingen doet, zal dat denk ik nog niet aan de orde zijn.
Natuurlijk moet je wel de woningbouw bellen, voor hun dossieropbouw. Zo te horen zijn er al veel vaker klachten over deze meneer geweest en dat vergroot de kans dat hij uit huis wordt gezet. Maar zolang hij geen verdere gekke dingen doet, zal dat denk ik nog niet aan de orde zijn.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
vrijdag 12 februari 2010 om 01:05
Ik snap het nog steeds niet. Heeft je moeder nou een kartonnetje tussen het zolderraam van de buurman gestopt? En zo ja, hoe kwam ze daar bij dan? En als het over haar eigen zolderraam gaat, waarom zou er bij de buurman worden ingebroken dan?
Verder denk ik dat je wat overtrokken reageert. Een buurman met een kort lontje is toch niet direct reden om stante pede te verhuizen? Hij kwam niet binnen, heeft geen schade aangericht het is puur en alleen een gevoel dat jij hebt. Wellicht zou je je beter voelen als je moeder zo'n kettinkje op de deur zou zetten zodat ze de deur niet verder dan 10 cm open kan doen als het de buurman is? Of een alarmsysteem? Allemaal een stuk goedkoper dan verhuizen
Verder denk ik dat je wat overtrokken reageert. Een buurman met een kort lontje is toch niet direct reden om stante pede te verhuizen? Hij kwam niet binnen, heeft geen schade aangericht het is puur en alleen een gevoel dat jij hebt. Wellicht zou je je beter voelen als je moeder zo'n kettinkje op de deur zou zetten zodat ze de deur niet verder dan 10 cm open kan doen als het de buurman is? Of een alarmsysteem? Allemaal een stuk goedkoper dan verhuizen
vrijdag 12 februari 2010 om 07:26
Mijn vriend had vroeger ook een buurman waar de hele buurt bang van was. Hij probeerde mijn vriend ook te intimideren, maar die trapte daar niet in. Grote bek, dreigen, maar uiteindelijk niks doen omdat vriendlief duidelijk liet zien niet onder de indruk te zijn. Dat heeft heel goed geholpen. Je moeder reageert eigenlijk ook zo. Die gaat gewoon in discussie en laat zich niet klein maken door zo'n bullebak.
vrijdag 12 februari 2010 om 07:45
Ik begrijp er geen ene moer van. In je openingspost heb je het over een gangraam wat zou kunnen als het om een galerij gaat, en nu heb je het over het zolderraam. Hoe kan jou moeder nu bij het zolder raam van jouw buurman komen?? En als het idd om het zolderraam van de buurman gaat, dan heeft ze er vanaf te blijven en hem er op aan te spreken dat ze last heeft van het geklapper
vrijdag 12 februari 2010 om 07:46
Tja, to, ik vind dat je hele normale reacties krijgt. Misschien dat je zelf dingen nogal snel overtrekt? Als men hier al denigrerend is, dan kan ik me voorstellen dat jouw buurman potentieel moordenaar is (of wat je ook bedoelt met dat dit fout gaat).
Eerlijk gezegd vind ik jouw reactie om jouw moeder uit haar eigen huis weg te sleuren nogal extreem, omdat ze een boze en dreigende buurman heeft. Dreigend overkomen is heel wat anders dan ook daadwerkelijk wat doen, hoe vervelend het ook is. Ik vind het gevoel van je moeder belangrijker. Is ZIJ bang? Vreest ZIJ om haar veiligheid?
Eerlijk gezegd vind ik jouw reactie om jouw moeder uit haar eigen huis weg te sleuren nogal extreem, omdat ze een boze en dreigende buurman heeft. Dreigend overkomen is heel wat anders dan ook daadwerkelijk wat doen, hoe vervelend het ook is. Ik vind het gevoel van je moeder belangrijker. Is ZIJ bang? Vreest ZIJ om haar veiligheid?
vrijdag 12 februari 2010 om 08:10
Je schrijft zelf dat je moeder een beetje boos is op jou. Ik lees nergens dat je moeder bang van hem is. Ik snap het niet, als het zijn raam is, dan moet zij daar niet aan zitten. En als het een gezamelijk raam is, moet ze het de woningbouwvereniging laten oplossen. Een kartonnetje zodat evt. dieven naar binnen kunnen zou ik ook niet blij mee zijn. Als je moeder niet aan zijn spullen komt dan hoeft ze toch ook geen contact met hem te hebben?
Het klinkt alsof jij meer over de rooie bent dan je moeder. Misschien heeft je moeder in deze wel meer mensenkennis? Beetje overdreven om je moeder om dit haar huis uit te willen slepen. Dan mag je wel een hutje op de hei voor haar gaan zoeken.
Het klinkt alsof jij meer over de rooie bent dan je moeder. Misschien heeft je moeder in deze wel meer mensenkennis? Beetje overdreven om je moeder om dit haar huis uit te willen slepen. Dan mag je wel een hutje op de hei voor haar gaan zoeken.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 12 februari 2010 om 08:20
Ik kan me voorstellen dat je moeder een beetje boos is én ik kan me voorstellen dat de buurman jou er niet bij nodig had.
Het gaat tussen hem en je moeder en, grof gezegd, daar heb jij helemaal niks mee te maken.
Ik weet niet om welk zolderraam het gaat, maar als het inderdaad het zolderraam van de buurman is dan had je moeder het óf met de buurman zelf moeten oplossen óf, als hij er niets op uit deed, contact op moeten nemen met de WBV.
Overigens snap ik niet helemaal wat nu het grote probleem is, het kartonnetje is er toch snel genoeg tussen weggehaald als het gaat om een zolderraam???
Maar ik vind wat jij nu wilt doen meer klinken als een ziekelijk bezorgde moeder die haar kind niet los wil laten omdat hij wel eens zou kunnen vallen en dan zou hij wel eens verkeerd terecht kunnen komen en dan zou hij wel eens zijn nek kunnen breken.
Je moeder is mans (vrouws) genoeg om haar eigen leven te leiden, laat haar dat dan ook doen....
*Pfff... al die vrouwen die denken dat hun moeders in één keer niets meer kunnen als ze wat ouder zijn...*
Het gaat tussen hem en je moeder en, grof gezegd, daar heb jij helemaal niks mee te maken.
Ik weet niet om welk zolderraam het gaat, maar als het inderdaad het zolderraam van de buurman is dan had je moeder het óf met de buurman zelf moeten oplossen óf, als hij er niets op uit deed, contact op moeten nemen met de WBV.
Overigens snap ik niet helemaal wat nu het grote probleem is, het kartonnetje is er toch snel genoeg tussen weggehaald als het gaat om een zolderraam???
Maar ik vind wat jij nu wilt doen meer klinken als een ziekelijk bezorgde moeder die haar kind niet los wil laten omdat hij wel eens zou kunnen vallen en dan zou hij wel eens verkeerd terecht kunnen komen en dan zou hij wel eens zijn nek kunnen breken.
Je moeder is mans (vrouws) genoeg om haar eigen leven te leiden, laat haar dat dan ook doen....
*Pfff... al die vrouwen die denken dat hun moeders in één keer niets meer kunnen als ze wat ouder zijn...*
vrijdag 12 februari 2010 om 08:30
Lees je eigen verhaal eens. Jouw hart bonkte in je keel. Je had al heel snel door dat hij gestoord was. En dat het mis zou gaan. Hij kwam niet het huis binnen, heeft je moeder niet aangeraakt.
Ik was er niet bij maar je beschrijft dat je moeder rustig is gebleven en met hem erover heeft gediscusseerd. Prima, ze laat zich dus niet in een hoekje drijven. Ze heeft zich toch goed verdedigd? Je schrijft dat dit haar eerste confrontatie was dus er is niet dagelijks ruzie met die buurman.
Verder slaat het nergens op om niet de woningbouw hierover op de hoogte te stellen. Omdat hij daarna misschien zijn gram komt halen.
Ik was er niet bij maar je beschrijft dat je moeder rustig is gebleven en met hem erover heeft gediscusseerd. Prima, ze laat zich dus niet in een hoekje drijven. Ze heeft zich toch goed verdedigd? Je schrijft dat dit haar eerste confrontatie was dus er is niet dagelijks ruzie met die buurman.
Verder slaat het nergens op om niet de woningbouw hierover op de hoogte te stellen. Omdat hij daarna misschien zijn gram komt halen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 12 februari 2010 om 08:36
Kan het niet zijn dat jouw aanwezigheid en bemoeienis extra olie op het vuur was voor hem? Overigens durven dat soort types alleen hun eigen partner te slaan, die doet vaak toch geen aangifte, en zijn ze bij anderen alleen maar dreigend. Niet dat je niet op je hoede moet blijven natuurlijk, maar vaak is het wel zo.
Nog even over die woningruil...dan is je moeder weg, maar zit die ander ermee. Dat gaan jullie er vast niet eerlijk bij vertellen neem ik aan? Daar heb ik een beetje moeite mee...
Nog even over die woningruil...dan is je moeder weg, maar zit die ander ermee. Dat gaan jullie er vast niet eerlijk bij vertellen neem ik aan? Daar heb ik een beetje moeite mee...
vrijdag 12 februari 2010 om 09:15
TO, je klinkt nogal als een volkse roddeltante. Je doet alsof je precies weet hoe de man in elkaar zit. Hoe zijn vrouw is. Wat er is gebeurd. Wat de buurt denkt. Hoe weet je dat allemaal? Zelf gezien of via de buurtroddel?
En hoe oud is je moeder? Zoals het nu overkomt is je moeder rond de 80 en kan niet meer alles zelf en moet jij voor haar denken?
En hoe oud is je moeder? Zoals het nu overkomt is je moeder rond de 80 en kan niet meer alles zelf en moet jij voor haar denken?
vrijdag 12 februari 2010 om 09:21
In tegenstelling tot andere posters denk ik dat je wel degelijk op je antennes mag vertrouwen.
Maaar: je moeder moet dit op kunnen lossen, je bent er niet altijd, plus er is nog niets ge-escaleerd. Heeft ze al eens aangegeven hoe ze zich zelf voelt nadat ze op een dergelijke manier is ondervraagd door buurman? Kun je met haar praten over dat het bij sommige mensen handiger is om geen discussie aan te gaan en kan zij er woorden voor vinden hoe ze zo'n situatie op een rustige, beheerste, manier zou afkappen? Kun je met haar praten over eventuele angst voor die buurman?
Laat in elk geval je moeder de regie houden over hoe ze met deze buurman om wil gaan. Dan kun je haar daarbij mss wel ondersteunen, door haar te vragen wat ze nodig heeft, that is, en je kunt haar je huis aanbieden voor noodgevallen.
Die zullen er niet zo snel komen, dat is dan ook wel weer zo.
Maaar: je moeder moet dit op kunnen lossen, je bent er niet altijd, plus er is nog niets ge-escaleerd. Heeft ze al eens aangegeven hoe ze zich zelf voelt nadat ze op een dergelijke manier is ondervraagd door buurman? Kun je met haar praten over dat het bij sommige mensen handiger is om geen discussie aan te gaan en kan zij er woorden voor vinden hoe ze zo'n situatie op een rustige, beheerste, manier zou afkappen? Kun je met haar praten over eventuele angst voor die buurman?
Laat in elk geval je moeder de regie houden over hoe ze met deze buurman om wil gaan. Dan kun je haar daarbij mss wel ondersteunen, door haar te vragen wat ze nodig heeft, that is, en je kunt haar je huis aanbieden voor noodgevallen.
Die zullen er niet zo snel komen, dat is dan ook wel weer zo.
vrijdag 12 februari 2010 om 09:22
Kartonnetjes tussen een raam vanwege het klapperen, lijken me sowieso niet zo'n goeie oplossing. Dat vindt de buurman kennelijk ook niet. Ik zou de woningbouw dus maar snel bellen en aangeven dat dat raam z.s.m. gerepareerd moet worden.
Is buurman ook weer tevreden en lijkt mij het probleem opgelost?
Is buurman ook weer tevreden en lijkt mij het probleem opgelost?
vrijdag 12 februari 2010 om 09:27
quote:emmenn schreef op 12 februari 2010 @ 09:15:
TO, je klinkt nogal als een volkse roddeltante. Je doet alsof je precies weet hoe de man in elkaar zit. Hoe zijn vrouw is. Wat er is gebeurd. Wat de buurt denkt. Hoe weet je dat allemaal? Zelf gezien of via de buurtroddel?
En hoe oud is je moeder? Zoals het nu overkomt is je moeder rond de 80 en kan niet meer alles zelf en moet jij voor haar denken?
Ja precies, de buurt komt niet bij hem in de buurt schrijft ze, hoe weet je dan dat hij medicijnen slikt? Moet je toch op zijn minst hem gesproken hebben of bij hem thuis zijn geweest.
Ik begrijp wel dat je het niet fijn vind, zou ik ook niet zijn. Maar waar staat dan dat je moeder bang voor hem is? Je schrijft dat dit het eerste incident is. En je moeder was boos op jou.
Maar goed, het is en blijft moeilijk om zo van afstand er iets over te zeggen. Maar je klinkt een beetje (over)bezorgd. Als het allemaal zo erg is moet je de woningbouw vereniging direct bellen en de wijkagent. Dat wil je niet. Ja dan houdt het op he.
TO, je klinkt nogal als een volkse roddeltante. Je doet alsof je precies weet hoe de man in elkaar zit. Hoe zijn vrouw is. Wat er is gebeurd. Wat de buurt denkt. Hoe weet je dat allemaal? Zelf gezien of via de buurtroddel?
En hoe oud is je moeder? Zoals het nu overkomt is je moeder rond de 80 en kan niet meer alles zelf en moet jij voor haar denken?
Ja precies, de buurt komt niet bij hem in de buurt schrijft ze, hoe weet je dan dat hij medicijnen slikt? Moet je toch op zijn minst hem gesproken hebben of bij hem thuis zijn geweest.
Ik begrijp wel dat je het niet fijn vind, zou ik ook niet zijn. Maar waar staat dan dat je moeder bang voor hem is? Je schrijft dat dit het eerste incident is. En je moeder was boos op jou.
Maar goed, het is en blijft moeilijk om zo van afstand er iets over te zeggen. Maar je klinkt een beetje (over)bezorgd. Als het allemaal zo erg is moet je de woningbouw vereniging direct bellen en de wijkagent. Dat wil je niet. Ja dan houdt het op he.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 12 februari 2010 om 09:36
Wij hadden een buurman die dreigde alle vingers van mijn zoontje (toen ongeveer 8) te breken omdat hij ruzie had gehad met zijn kind. Nadat ik was gaan informeren wat er eigenlijk aan de hand was en waarom hij mijn zoon zo bang maakte, riep hij dat hij mijn zoontje wel eens een lesje zou leren en dat ik hier niet lang meer zou wonen. Hij maakte er meteen een enorme schreeuw en scheldpartij van. Ik heb toen gewoon rustig gezegd dat ik me niet liet bedreigen en dat ik bij het eerstvolgende dreigement naar de politie zou gaan. Daarop begon hij nog harder te schreeuwen. Hij brulde dat ik daar (vloek) niks mee zou bereiken omdat hij (vloek) vrienden had bij de politie die hem wel zouden helpen en dat hij me daardoor (vloek) alleen maar sneller mijn (drieletterwoord) huis uit zou krijgen. Ik bleef rustig, deelde hem mee dat ik dàt als het eerstvolgende dreigement opvatte en ben met opgeheven hoofd naar huis gelopen. Eenmaal binnen moest ik enorm huilen en toen heb ik de politie gebeld. Daar heb ik een aantekening laten maken, zodat ze wisten dat ik een enge buurman had als ik ze ooit acuut nodig zou hebben.
Als je je bedreigd voelt, kan je een aantekening laten maken bij de politie. Het gaat erom dat die buurman jouw gevoel van veiligheid aantast. Die grens ligt voor iedereen anders. Ik zou me dus niet zoveel aantrekken van wat anderen ervan vinden. Mijn buurman had me niet geslagen of zo. Maar ik was wel bang dat hij ons iets aan zou doen.
Als je je bedreigd voelt, kan je een aantekening laten maken bij de politie. Het gaat erom dat die buurman jouw gevoel van veiligheid aantast. Die grens ligt voor iedereen anders. Ik zou me dus niet zoveel aantrekken van wat anderen ervan vinden. Mijn buurman had me niet geslagen of zo. Maar ik was wel bang dat hij ons iets aan zou doen.
