Thuis
alle pijlers
Een ode aan je huisdier.
vrijdag 15 september 2023 om 08:52
Goeiemorgen,
Ik had wel even behoefte aan een feel good topic en aangezien dierendag eraan zit te komen en ik gisteren een heel speciaal moment beleefde met mijn kat kwam dit topic ineens spontaan in me op.
Het lijkt me leuk om hier mooie momenten te delen die je ervaart met je huisdier(en). Ik vind het leven met een dier zoveel toevoegen in het dagelijks leven, je krijgt zoveel onvoorwaarlijke liefde van ze terug. Ik kan me geen leven voorstellen zonder mijn kat en mijn leen hond/oppas hond.
Ik heb mijn oudere kater nu precies zes jaar en hij is enorm lief en echt mijn beste maatje. Maar hij is ook erg zelfstandig, veel de hort op en deelt knuffels uit wanneer het hem uit komt ( typische kat natuurlijk ). Hij zit helaas nooit op schoot maar deelt wel kopjes uit en slaapt bij me op bed.
Maar gisteren had ik een slechte dag, qua gezondheid, voelde ik me flink ziek en lag ik op bed in complete paniek en ellende. Ineens kwam hij bij me liggen met zijn kop tegen mijn hoofd gedrukt, zijn pootjes om mijn gezicht geslagen en deelde hij kusjes uit.
Geen bijtjes, zoals gewoonlijk, maar echt zachte likjes en kusjes. Hij lag zowat in me, zo dichtbij was hij. Dat heeft hij nooit eerder gedaan, niet zo. Hij was me echt aan het troosten voor mijn gevoel, het was een heel bijzonder, intiem moment. Ik voelde me direct beter, mentaal. Ik wist wel dat hij erg aan me gehecht was en ik krijg heus wel knuffels maar dit was echt anders dan normaal.
Hij keek me ook erg lang aan, lekker knipperend met zijn mooie grote bruine ogen. Hij was er voor me en ik voelde me zo speciaal.
Ik ben elke dag dankbaar dat ik hem voorbij zag komen op Marktplaats. Een afdankertje, die mijn dagelijks leven echt enorm veel liefde en kleur geeft.
Deel hier je mooie, leuke, grappige en ontroerende verhalen over de speciale band met je huisdier(en).
Ik had wel even behoefte aan een feel good topic en aangezien dierendag eraan zit te komen en ik gisteren een heel speciaal moment beleefde met mijn kat kwam dit topic ineens spontaan in me op.
Het lijkt me leuk om hier mooie momenten te delen die je ervaart met je huisdier(en). Ik vind het leven met een dier zoveel toevoegen in het dagelijks leven, je krijgt zoveel onvoorwaarlijke liefde van ze terug. Ik kan me geen leven voorstellen zonder mijn kat en mijn leen hond/oppas hond.
Ik heb mijn oudere kater nu precies zes jaar en hij is enorm lief en echt mijn beste maatje. Maar hij is ook erg zelfstandig, veel de hort op en deelt knuffels uit wanneer het hem uit komt ( typische kat natuurlijk ). Hij zit helaas nooit op schoot maar deelt wel kopjes uit en slaapt bij me op bed.
Maar gisteren had ik een slechte dag, qua gezondheid, voelde ik me flink ziek en lag ik op bed in complete paniek en ellende. Ineens kwam hij bij me liggen met zijn kop tegen mijn hoofd gedrukt, zijn pootjes om mijn gezicht geslagen en deelde hij kusjes uit.
Geen bijtjes, zoals gewoonlijk, maar echt zachte likjes en kusjes. Hij lag zowat in me, zo dichtbij was hij. Dat heeft hij nooit eerder gedaan, niet zo. Hij was me echt aan het troosten voor mijn gevoel, het was een heel bijzonder, intiem moment. Ik voelde me direct beter, mentaal. Ik wist wel dat hij erg aan me gehecht was en ik krijg heus wel knuffels maar dit was echt anders dan normaal.
Hij keek me ook erg lang aan, lekker knipperend met zijn mooie grote bruine ogen. Hij was er voor me en ik voelde me zo speciaal.
Ik ben elke dag dankbaar dat ik hem voorbij zag komen op Marktplaats. Een afdankertje, die mijn dagelijks leven echt enorm veel liefde en kleur geeft.
Deel hier je mooie, leuke, grappige en ontroerende verhalen over de speciale band met je huisdier(en).
vrijdag 15 september 2023 om 09:11
Wat een mooi topic. Ik ben het helemaal met je eens, huisdieren kunnen je leven zoveel mooier maken.
Mijn hondje is ruim een half jaar geleden onverwachts overleden. Als ik er aan denk kan ik zo in huilen uitbarsten.
Hij heeft me uit een zware depressie geholpen. Ik ben zo dankbaar voor de liefde en vreugde die hij in mijn leven gebracht heeft. Ik hoop met heel mijn hart dat hij een fantastische hemel heeft gevonden.
Mijn hondje is ruim een half jaar geleden onverwachts overleden. Als ik er aan denk kan ik zo in huilen uitbarsten.
Hij heeft me uit een zware depressie geholpen. Ik ben zo dankbaar voor de liefde en vreugde die hij in mijn leven gebracht heeft. Ik hoop met heel mijn hart dat hij een fantastische hemel heeft gevonden.
Cum non tum age
vrijdag 15 september 2023 om 09:17
Wat een prachtig liefdevol verhaal.
Dieren voelen zoveel aan en zijn er als je het nodig hebt.
Na verlies van mijn hondje vorig jaar wilde ik absoluut geen hond meer, een gebroken hart.
Toen werd er kanker bij mij geconstateerd en wilde ik zo graag een hondje, heerlijk samen wandelen een maatje in mijn leven was mijn laatste wens.
Helaas liet ik me overhalen tot het in huis nemen van een totaal ongeschikte hond voor ons althans. De omschrijving was totaal niet de hond die we kregen en toen agressie erbij kwam kijken is de hond naar zijn forever home gegaan met nu wel een eerlijk verhaal.
Na dit avontuur wilde ik geen hond meer totdat we via het werk van mijn man een melding kregen van een demente dierenverzamelaar die vele dieren had en nu de baas werd opgenomen allen dringend een huisjes zochten. Toch gaan kijken en verliefd, ik op slag en mijn man die sceptisch was, daar ging het hondje op schoot zitten en viel op zijn schoot in slaap. Alsof hij aanvoelde deze meneer moet ik overhalen. Mijn man zegt nog elke dag, het beste besluit ever.
Klinkt misschien stom maar dit hondje is een mix van vorige hondjes, qua karakter, alsof onze vorige hondjes hem gestuurd hebben.
Door chemo, operatie en straks bestraling, hij is er voor mij en we lopen elke dag. Soms veel, soms iets minder maar hij is echt mijn reden om uit bed te komen. Hij gaat overal mee naartoe en hij geniet ervan. Ons samenzijn doet ons beide goed vanaf moment 1.
Zwijgen is geen zwakte maar een sterkte.
vrijdag 15 september 2023 om 09:21
Ach, wat vreselijk voor je Noa. Ik kan me herinneren dat je het wel eens over je hondje gehad hebt in een topic van mij. Gecondoleerd in elk geval. Hoe oud is hij geworden? Ik kan het me zo voorstellen dat het enorm veel pijn doet. Heel fijn dat hij je uit een zware depressie gehaald heeft, daar zijn dieren echt geweldig in he? Beter dan antidepressiva misschien wel. En natuurlijk is je hond nu in een prachtige plek terecht gekomen. Alle honden gaan naar de hemel toch? Heel veel sterkte met het verlies in elk geval. 
Mijn leen hond heeft me vorig jaar ook door een hele donkere periode heen gesleept, net als mijn kat. Ik twijfel nog steeds of ik na mijn kat een hond wil maar ik ben er nog steeds niet uit. Een hond verliezen lijkt me zo enorm pijnlijk dat het me een beetje tegenhoudt eerlijk gezegd.
Mijn leen hond heeft me vorig jaar ook door een hele donkere periode heen gesleept, net als mijn kat. Ik twijfel nog steeds of ik na mijn kat een hond wil maar ik ben er nog steeds niet uit. Een hond verliezen lijkt me zo enorm pijnlijk dat het me een beetje tegenhoudt eerlijk gezegd.
vrijdag 15 september 2023 om 09:21
Wat een mooi verhaal over je kat!
Leuk bedacht ook, dit topic.
Ik ben heel dankbaar voor ons poezenbeest,
Ze kwam toen mijn eerstgeborene 1 jaar werd en het is echt heel leuk om terug te zien hoe ze hier samen zijn opgeroeid met elkaar.
Ondertussen nog een kind verder en ik vind het heel bijzonder hoe ze omgaat met 2 drukke kinderen om haar heen. Ze heeft nog nooit uitgehaald of lelijk gedaan ondanks dat kleintjes soms toch een beetje lomp kunnen zijn. Ze is als een dochter voor me, kruipt in bed onder de dekens bij mij om tegen mijn buik in slaap te vallen. Ik hoop dat ze heeel oud mag worden, want ik wil me niet indenken hoeveel verdriet we gaan hebben als ze er niet meer is. Ze is onderdeel van ons gezin en maakt ons elke dag weer erg gelukkig.
Een kleine 5 weken geleden is er weer een katje bij gekomen, ik zag hem en het was liefde op het eerste gezicht, net als het gevoel wat ik bij onze poes had! En hij heeft zich echt zo goed aangepast aan ons gezin, meer dan verwacht en ook hierin heel blij dat we hem daar weg hebben kunnen halen om hem hier een gelukkig leven te gaan geven
Zodra hij me op de bank ziet zitten komt
Hij aangerend en kruipt in me, en als ik stop met aaien kijkt hij me met grote ogen aan en pakt zo mijn handen met zijn pootjes vast en drukt me tegen zich aan
Ik vind het leuk om hier straks meer verhalen te lezen!
Leuk bedacht ook, dit topic.
Ik ben heel dankbaar voor ons poezenbeest,
Ze kwam toen mijn eerstgeborene 1 jaar werd en het is echt heel leuk om terug te zien hoe ze hier samen zijn opgeroeid met elkaar.
Ondertussen nog een kind verder en ik vind het heel bijzonder hoe ze omgaat met 2 drukke kinderen om haar heen. Ze heeft nog nooit uitgehaald of lelijk gedaan ondanks dat kleintjes soms toch een beetje lomp kunnen zijn. Ze is als een dochter voor me, kruipt in bed onder de dekens bij mij om tegen mijn buik in slaap te vallen. Ik hoop dat ze heeel oud mag worden, want ik wil me niet indenken hoeveel verdriet we gaan hebben als ze er niet meer is. Ze is onderdeel van ons gezin en maakt ons elke dag weer erg gelukkig.
Een kleine 5 weken geleden is er weer een katje bij gekomen, ik zag hem en het was liefde op het eerste gezicht, net als het gevoel wat ik bij onze poes had! En hij heeft zich echt zo goed aangepast aan ons gezin, meer dan verwacht en ook hierin heel blij dat we hem daar weg hebben kunnen halen om hem hier een gelukkig leven te gaan geven
Zodra hij me op de bank ziet zitten komt
Hij aangerend en kruipt in me, en als ik stop met aaien kijkt hij me met grote ogen aan en pakt zo mijn handen met zijn pootjes vast en drukt me tegen zich aan
Ik vind het leuk om hier straks meer verhalen te lezen!
vrijdag 15 september 2023 om 09:25
Wat een mooi verhaal zeg en super fijn dat je nu een lief hondje geadopteerd hebt die goed bij jullie past en waar je zoveel troost uit kan halen.Lolainthebigcity schreef: ↑15-09-2023 09:17
Wat een prachtig liefdevol verhaal.
Dieren voelen zoveel aan en zijn er als je het nodig hebt.
Na verlies van mijn hondje vorig jaar wilde ik absoluut geen hond meer, een gebroken hart.
Toen werd er kanker bij mij geconstateerd en wilde ik zo graag een hondje, heerlijk samen wandelen een maatje in mijn leven was mijn laatste wens.
Helaas liet ik me overhalen tot het in huis nemen van een totaal ongeschikte hond voor ons althans. De omschrijving was totaal niet de hond die we kregen en toen agressie erbij kwam kijken is de hond naar zijn forever home gegaan met nu wel een eerlijk verhaal.
Na dit avontuur wilde ik geen hond meer totdat we via het werk van mijn man een melding kregen van een demente dierenverzamelaar die vele dieren had en nu de baas werd opgenomen allen dringend een huisjes zochten. Toch gaan kijken en verliefd, ik op slag en mijn man die sceptisch was, daar ging het hondje op schoot zitten en viel op zijn schoot in slaap. Alsof hij aanvoelde deze meneer moet ik overhalen. Mijn man zegt nog elke dag, het beste besluit ever.
Klinkt misschien stom maar dit hondje is een mix van vorige hondjes, qua karakter, alsof onze vorige hondjes hem gestuurd hebben.
Door chemo, operatie en straks bestraling, hij is er voor mij en we lopen elke dag. Soms veel, soms iets minder maar hij is echt mijn reden om uit bed te komen. Hij gaat overal mee naartoe en hij geniet ervan. Ons samenzijn doet ons beide goed vanaf moment 1.
Vreselijk voor je dat je zo ziek bent, ik hoop dat je goede kans op herstel hebt ( hoef je niet te delen hoor ).
Ik geloof dat best, dat je vorige honden hem gestuurd hebben naar je. Ik ben totaal niet zweverig aangelegd maar met dit soort dingen wel.
Ik wens je veel sterkte met je operatie, chemo en alle andere behandelingen.
Prachtig om te horen dat je hond je een reden geeft om door te gaan.
vrijdag 15 september 2023 om 09:31
Ik heb altijd poezen gehad, en heel vroeger een konijn. Ik kan ze zo vertrouwd aan mij maken dat ik alles met ze kan doen . De kinderen zijn ook gehecht aan onze kat. Ze is altijd heel lief tegen ze, ondanks hun drukte en geblèr zo af en toe 
alleen zodra mijn moeder op bezoek komt, schiet mijn kat weg 
die knuffelt altijd dieren te hardhandig.
. De kinderen zijn ook gehecht aan onze kat. Ze is altijd heel lief tegen ze, ondanks hun drukte en geblèr zo af en toe alleen zodra mijn moeder op bezoek komt, schiet mijn kat weg die knuffelt altijd dieren te hardhandig.
Voor iedereen een groene tuin
vrijdag 15 september 2023 om 09:33
Dat klopt, het is ook heel pijnlijk. Deze week is onze oude hond ingeslapen en ik ben er echt even kapot van, veel meer dan bij mijn oud oma die onlangs overleed (al was die ook heel erg oud).Miss_Edwards schreef: ↑15-09-2023 09:21Een hond verliezen lijkt me zo enorm pijnlijk dat het me een beetje tegenhoudt eerlijk gezegd.
Maar zelfs nu met mijn verdriet, als ik terugkijk op onze 12 jaar samen dan is het zo top geweest. Elke dag onvoorwaardelijke liefde en gezelligheid, dat maakt de rouw aan het einde van de rit meer dan goed. Een hond is zo’n verrijking van je leven
vrijdag 15 september 2023 om 09:44
vrijdag 15 september 2023 om 09:44
Ik heb 4 katten en ze brengen zoveel gezelligheid en liefde Allemaal met hun eigen lieve en grappige karakter. Is er iemand ziek, dan liggen ze bijna de hele dag bij diegene op bed. Mijn dochter is langdurig ziek geweest en heeft toen zoveel steun van hen gehad. Het is leuk om ze overal tegen te komen in huis en altijd weer even hoi te zeggen
Allemaal met hun eigen lieve en grappige karakter. Is er iemand ziek, dan liggen ze bijna de hele dag bij diegene op bed. Mijn dochter is langdurig ziek geweest en heeft toen zoveel steun van hen gehad. Het is leuk om ze overal tegen te komen in huis en altijd weer even hoi te zeggen
vrijdag 15 september 2023 om 09:49
SterkteDesayuno schreef: ↑15-09-2023 09:33Dat klopt, het is ook heel pijnlijk. Deze week is onze oude hond ingeslapen en ik ben er echt even kapot van, veel meer dan bij mijn oud oma die onlangs overleed (al was die ook heel erg oud).
Maar zelfs nu met mijn verdriet, als ik terugkijk op onze 12 jaar samen dan is het zo top geweest. Elke dag onvoorwaardelijke liefde en gezelligheid, dat maakt de rouw aan het einde van de rit meer dan goed. Een hond is zo’n verrijking van je leven
. Rouw is liefde in zijn pijnlijkste vorm.
Ik heb destijds het boek van Antoinette Scheulderman “Dan neem je toch gewoon een nieuwe” gelezen en heb daar veel aan gehad.
Ik heb ook gelezen over dat dieren de dood heel anders ervaren dan wij, als een overgang, zonder verdriet.
Cum non tum age
vrijdag 15 september 2023 om 09:50
vrijdag 15 september 2023 om 09:55
Hij was net 10, veel te jong voor zijn ras.Miss_Edwards schreef: ↑15-09-2023 09:21Ach, wat vreselijk voor je Noa. Ik kan me herinneren dat je het wel eens over je hondje gehad hebt in een topic van mij. Gecondoleerd in elk geval. Hoe oud is hij geworden? Ik kan het me zo voorstellen dat het enorm veel pijn doet. Heel fijn dat hij je uit een zware depressie gehaald heeft, daar zijn dieren echt geweldig in he? Beter dan antidepressiva misschien wel. En natuurlijk is je hond nu in een prachtige plek terecht gekomen. Alle honden gaan naar de hemel toch? Heel veel sterkte met het verlies in elk geval.
Mijn leen hond heeft me vorig jaar ook door een hele donkere periode heen gesleept, net als mijn kat. Ik twijfel nog steeds of ik na mijn kat een hond wil maar ik ben er nog steeds niet uit. Een hond verliezen lijkt me zo enorm pijnlijk dat het me een beetje tegenhoudt eerlijk gezegd.
Het is heel verdrietig, maar het heeft ons niet tegengehouden om een ander hondje te nemen.
Cum non tum age
vrijdag 15 september 2023 om 09:56
Wat een lief bericht
Onze lieve poes brengt zoveel warmte en gezelligheid. Ze is gelukkig weinig alleen want mijn man werkt voornamelijk thuis. Gisteren had ik een lange dag op werk en toen ik thuis kwam had ze me zó gemist! Ze komt normaal altijd aanlopen voor kroeltjes als ik thuis kom, maar ze sprong me gisteren zowat in de armen! Kopjes geven, spinnen, de hele tijd op schoot... en 's avonds toen we gingen slapen kroop ze tegen me aan en hield mijn hand "vast" tussen haar twee voorpootjes
Zij en ik waren liefde op het eerste gezicht, toen we haar uit gingen kiezen (4 weken oud) kwam ze ook al meteen op schoot zitten.
Onze lieve poes brengt zoveel warmte en gezelligheid. Ze is gelukkig weinig alleen want mijn man werkt voornamelijk thuis. Gisteren had ik een lange dag op werk en toen ik thuis kwam had ze me zó gemist! Ze komt normaal altijd aanlopen voor kroeltjes als ik thuis kom, maar ze sprong me gisteren zowat in de armen! Kopjes geven, spinnen, de hele tijd op schoot... en 's avonds toen we gingen slapen kroop ze tegen me aan en hield mijn hand "vast" tussen haar twee voorpootjes
Zij en ik waren liefde op het eerste gezicht, toen we haar uit gingen kiezen (4 weken oud) kwam ze ook al meteen op schoot zitten.
vrijdag 15 september 2023 om 09:58
En mijn oude hond mis ik nog heel vaak. Ik kreeg haar als tiener en we zijn altijd close geweest. Waar ik was, was zij, en andersom. Het leuke was dat ze alleen net zo gek was op mijn (nu) man, als ze op mij was. Toen ik hem voor het eerst mee naar huis nam was ze er niet weg te slaan. En altijd als we elkaar een zoen of knuffel gaven, kwam ze zich er "mopperend" tussen wringen.
Toen we afscheid van haar moesten nemen troostte mijn man me met een knuffel, en toen piepte ze nog een laatste keer haar kopje tussen ons in.
Toen we afscheid van haar moesten nemen troostte mijn man me met een knuffel, en toen piepte ze nog een laatste keer haar kopje tussen ons in.
vrijdag 15 september 2023 om 10:06
Ik weet niet meer waar ik dit verhaal ooit gelezen heb, maar het is me altijd bijgebleven. Een vrouw schreef dat ze met haar hond aan het wandelen was, en een andere vrouw liep hun tegemoet op het trottoir.
De hond zag haar, keek heel gefocust naar haar en wist zich in een ruk los te krijgen uit zijn halsband. Hij stormde op de vrouw af en de vrouw ging door haar knieën en spreiden haar armen. Een innige omhelzing en veel gelik en geknuffel was het gevolg.
Het baasje van de hond stond bijna perplex want dit had ze haar eenkennige hond nog nóóit zien doen.
De vrouw begon ook te huilen, kuste de hond en zei herhaaldelijk: "thank you, thank you!" Ook tegen het baasje zei ze: "thank you!" En toen liep ze verder.
Wat dat nou geweest is, bleef een raadsel. Alsof ze elkaar kenden.. wat niet kon want de hond was al vanaf zijn geboorte bij zijn baasje.
Ik vond dat zo'n bijzonder en mooi verhaal!
De hond zag haar, keek heel gefocust naar haar en wist zich in een ruk los te krijgen uit zijn halsband. Hij stormde op de vrouw af en de vrouw ging door haar knieën en spreiden haar armen. Een innige omhelzing en veel gelik en geknuffel was het gevolg.
Het baasje van de hond stond bijna perplex want dit had ze haar eenkennige hond nog nóóit zien doen.
De vrouw begon ook te huilen, kuste de hond en zei herhaaldelijk: "thank you, thank you!" Ook tegen het baasje zei ze: "thank you!" En toen liep ze verder.
Wat dat nou geweest is, bleef een raadsel. Alsof ze elkaar kenden.. wat niet kon want de hond was al vanaf zijn geboorte bij zijn baasje.
Ik vond dat zo'n bijzonder en mooi verhaal!
vrijdag 15 september 2023 om 10:13
noa schreef: ↑15-09-2023 09:49Sterkte
Rouw is liefde in zijn pijnlijkste vorm.
Ik heb destijds het boek van Antoinette Scheulderman “Dan neem je toch gewoon een nieuwe” gelezen en heb daar veel aan gehad.
Ik heb ook gelezen over dat dieren de dood heel anders ervaren dan wij, als een overgang, zonder verdriet.
"Veel liefhebben betekent veel wenen" hoorde ik iemand eens zeggen.
"Neem gewoon een nieuwe!" Dat soort opmerkingen ken ik helaas ook.
Weet nog hoe mijn moeder stond te tetteren hoe 'achterlijk' ze het vond dat we onze kat voor honderden euro's lieten operen. "Koop een nieuwe, katten zat op de wereld!"
Sorry, dit is natuurlijk een feel good topic. Maar laat dit soort mensen maar lekker lullen. Het is alleen maar hun gemis/gebrek dat ze dit soort liefde niet kennen, denk ik dan maar.
vrijdag 15 september 2023 om 10:40
Wat een mooi topic. Ik heb 2 katten, ze zijn nu 3 jaar en ik heb ze sinds kitten. Het leuke vind ik dat ze allebei een totaal andere persoonlijkheid hebben ondanks dat het zussen zijn. De een haar hobby is eten en knuffelen tijdens het gamen of op de bank en de ander eet veel minder maar is vooral aan het rennen en springen en zij knuffelt juist tijdens het slapen.
Ze zijn echt heel belangrijk voor me en soms schaam ik me, andere mensen hebben een gezin etc. Ik mis ze ook echt als ik niet thuis ben.
Ze zijn echt heel belangrijk voor me en soms schaam ik me, andere mensen hebben een gezin etc. Ik mis ze ook echt als ik niet thuis ben.
vrijdag 15 september 2023 om 11:01
Mooi Miss_Edwards!
Ik vind het altijd zo bijzonder en mooi hoe (huis)dieren kunnen reageren wanneer je zelf niet goed in je vel zit
De enige tijd dat ik niet met een huisdier het huis deelde, was toen ik zelf net uit huis ging en niet een geschikte woning/leven had voor een kat. Ik miste dat wel echt! Gelukkig kwam ik elke week nog bij mijn ouders waar er genoeg knuffels waren met 3 katten en een hondje. Al ben ik wel echt een kattenmens
In december moest ik 1 van mijn poezen laten inslapen. Ik had haar al 9 jaar, maar ze was zo ziek
De weken erna is mijn andere poes heel aanhankelijk geweest, terwijl ze dat nooit echt was. Misschien zocht zij ook wel troost...
Nu is alles weer bij het oude en is ze weer net zo onafhankelijk
Ik vind het altijd zo bijzonder en mooi hoe (huis)dieren kunnen reageren wanneer je zelf niet goed in je vel zit
De enige tijd dat ik niet met een huisdier het huis deelde, was toen ik zelf net uit huis ging en niet een geschikte woning/leven had voor een kat. Ik miste dat wel echt! Gelukkig kwam ik elke week nog bij mijn ouders waar er genoeg knuffels waren met 3 katten en een hondje. Al ben ik wel echt een kattenmens
In december moest ik 1 van mijn poezen laten inslapen. Ik had haar al 9 jaar, maar ze was zo ziek
De weken erna is mijn andere poes heel aanhankelijk geweest, terwijl ze dat nooit echt was. Misschien zocht zij ook wel troost...
Nu is alles weer bij het oude en is ze weer net zo onafhankelijk
"I love not Man the less, but Nature more..."
vrijdag 15 september 2023 om 11:04
DDR schreef: ↑15-09-2023 10:02Ik heb een mechelse, Heb er altijd al een gewild. Gewoon omdat ze mooi gebouwd zijn, en een leuk koppie. Ook al hoorde ik van allerlei mensen dat ze gevaarlijk zijn en er niet aan moest beginnen toch maar voor mijn gevoel gekozen. (Ik werd op een gegeven moment gewoon pissig, ze zijn niet allemaal zo)
Heb haar inmiddels nu bijna 2 jaartjes en ze is het beste wat me is overkomen. ze is zeer gevoelig, wat ik ook ben. Dus ik vind het wel matchen. Ze wilt altijd knuffelen, legt ze haar hoofd tegen me borstkas aan en wil ze gekriebeld wordendan valt ze zo in slaap. Als ik verdrietig ben dan komt ze dichterbij en duwd met haar neus in mijn gezicht en op mijn neus, ik denk dat het als een kus bedoeld is
.
Als ik ga slapen gaat ze altijd mee en pakt ze een van de kussens, als ik ze beide pak dan trekt ze die gewoon onder mijn hoofd uit haha. (Heb het niet geleerd) ik denk dat ze het van mij ziet en ze doet het na. Ook altijd aan de deken trekken dat ze er ook onder ligt, lijkt net een mens!!! Zo zijn er wel meer dingen, maar we zijn erg aan elkaar gehecht en ik respecteer haarmaar tussen de 2 gaat het uitstekend. Ben blij dat ze samen goed overweg kunnen en de pup is er al erg aan haar gehecht geraakt. Ze doet onze iris ook gewoon na dus ze hoeft al sinds dag 1 niet aan de riem. Scheelt weer. Maar ik ben haar nog steeds aan het leren kennen, ze is heel vindingrijk en elke keer schrik ik er toch wel van, hoe ben jij nou op de koelkast gekomen?
. Erg lieve pup maar ook zeer ondeugend. Soms jaagd ze de grote weg onder het knuffelen en dan wilt zij knuffelen. Heel grappig en hun zijn en blijven nummer 1 voor mij. (Heb ook nog een maine coon kruising noorse boskat) komt ook regelmatig knuffelen en is ontzettend lief maar gaat liever achter de insecten aan, ze is dan ook meer afstandelijk. Wat ik ook probeer. En dat respecteer ik dat ze dat liever doet dan een keer troetelen. Ze is trouwens ook gek op de mechel, ze gaat er tegenaan spinnen. Op de bank liggen ze wel eens samen. Heel schattig. Nu toevallig komt ze wel tegen me aan liggen maar moet zo opstaan
De mechel laat wel eens wat scheetjes. Gaat ze ‘opzettelijk’ met de kont richting mij liggen. En dat stinkttttt. Dan zeg ik hou daar mee op he, stinky! Dan kwistpeld ze en kijkt ze me aan en dan doet maakt ze dat woeeeee wolfe geluidje en draait ze weer om naar mij.
Zo sta ik ook wel eens bij mijn kat te kijken "Hoe heb je DAT nou weer voor elkaar gekregen??"
Wat een leuke dierenverzameling heb je!
"I love not Man the less, but Nature more..."
vrijdag 15 september 2023 om 11:55
Wat een mooie verhalen zitten erbij! En ook ontroerende verhalen. Wat zijn dieren toch bijzonder. Ik vind het lastig om op iedereen te reageren maar heb wel alles gelezen.
Die hond die op een vreemde af ging dat deed me denken aan die film, A dog's purpose. Over die hond die constant opnieuw overleed en terug kwam als nieuwe hond om de kleindochter van zijn baasje te beschermen. Ik heb alleen maar zitten janken bij die film.
Ik was vroeger best bang voor honden, ben als kind een paar keer omver gesprongen door een grote hond dus vond ze maar niets. Toen kreeg ik een oppas oma die op vrijdag op ons paste en zij had een lieve oude herder waar mijn broer en ik helemaal gek op waren. Ze lag altijd voor de deur te wachten op ons en was niet bij ons weg te slaan. Op een dag toen we aankwamen was ze er ineens niet meer en ik wist meteen hoe laat het was.
Ik was er toen echt kapot van, ze was mijn beste vriendinnetje. Het deed zoveel zeer.
Ik heb nog steeds een zwak voor herders dankzij haar.
Toch bleef ik in mijn latere jaren een beetje nerveus en huiverig voor honden, na weer een paar negatieve ervaringen. Maar sinds mijn leen hond ben ik niet bang meer. Ik kan ze nu tien keer beter lezen en inschatten en sinds ik met hem loop heb ik nog niets negatiefs meegemaakt ( even afkloppen haha ).
Ik "kreeg" mijn hond via internet, op een vrijwillige hondenuitlaat website waar je je aan kan bieden als oppas. Ik zat op dat moment echt diep in de put, had gezondheidsklachten dankzij long covid, voelde me depressief en alleen en had geen werk, niets te doen de hele week, geen ritme, geen doel. Dus ik ging met hem lopen, drie keer in de week en ik kroop dankzij hem uit mijn schulp, leerde mensen kennen met honden en vertrouwde op hem dat het wel weer goed zou komen.
Hij sleepte me door die zware tijd heen. Hij gaf me onvoorwaardelijke liefde, hij oordeelde niet. Hij werd alles voor me. Het was totaal anders dan de liefde van mijn kat, hij hield op een hele andere manier van me. Nu komt hij op vrijdagen hier in huis, dan pas ik van vier tot half elf op hem. Mijn kat speelt dan buiten ( zoals elke avond ) en ze hebben elkaar pas voor het eerst binnen ontmoet in de kat zijn domein. Het ging nog goed ook, de hond is bang voor katten en mijn kat houdt niet zo van honden maar op wat blazen na was er niets aan de hand.
Ik ging zelfs alweer dromen om toch een hondje te nemen, maar ik wil toch wachten tot mijn kat er niet meer is.
Ik zie mijn kat ook echt als een soort kind, ik heb ook de meest genante bijnamen voor hem. Zoals Poppie, snuggles ( die is favoriet hier ), schatje, James ( als hij niet luistert, hij heet Jaime ) en knuffel. Mijn kat heeft mij ook echt veroverd, via MP, ik zag zijn foto en wist dat dat mijn kat was. Ze hebben hem nog een maand voor me vast gehouden voor ik hem op kon halen. Ik zag hem en het klikte meteen, hij ging na een lange rit in de auto meteen in de stoel liggen en hij was thuis. Hij was totaal niet bang.
Hij hoort bij mij. Hij loopt ook met me mee in de avond voor een wandeling. We zijn verhuisd drie jaar geleden in hetzelfde dorp maar ik ben nooit bang geweest dat hij terug zou gaan naar het oude huis, hij hoefde ook hier niet te wennen. Hij is aan mij gehecht, niet aan het huis. Ik ben nooit bang dat hij wegloopt. Hij is ook populair bij de buren, die noemen hem de portiek kat, de poortwachter en het buurt sletje. Hij krijgt snoepjes van mijn buren en ligt soms bij mijn buurvrouw in de stoel, dan neemt ze hem mee naar binnen.
Mijn onderbuurjongen maakt hem droog als hij nat geregend is.
Hij is ook echt super braaf, geen gekke vijf minuten hier in huis, haha. Zag laats een meisje van een jaar of 16 met hem rond wandelen in haar armen. Hij vindt alles best.
Die hond die op een vreemde af ging dat deed me denken aan die film, A dog's purpose. Over die hond die constant opnieuw overleed en terug kwam als nieuwe hond om de kleindochter van zijn baasje te beschermen. Ik heb alleen maar zitten janken bij die film.
Ik was vroeger best bang voor honden, ben als kind een paar keer omver gesprongen door een grote hond dus vond ze maar niets. Toen kreeg ik een oppas oma die op vrijdag op ons paste en zij had een lieve oude herder waar mijn broer en ik helemaal gek op waren. Ze lag altijd voor de deur te wachten op ons en was niet bij ons weg te slaan. Op een dag toen we aankwamen was ze er ineens niet meer en ik wist meteen hoe laat het was.
Ik was er toen echt kapot van, ze was mijn beste vriendinnetje. Het deed zoveel zeer.
Ik heb nog steeds een zwak voor herders dankzij haar.
Toch bleef ik in mijn latere jaren een beetje nerveus en huiverig voor honden, na weer een paar negatieve ervaringen. Maar sinds mijn leen hond ben ik niet bang meer. Ik kan ze nu tien keer beter lezen en inschatten en sinds ik met hem loop heb ik nog niets negatiefs meegemaakt ( even afkloppen haha ).
Ik "kreeg" mijn hond via internet, op een vrijwillige hondenuitlaat website waar je je aan kan bieden als oppas. Ik zat op dat moment echt diep in de put, had gezondheidsklachten dankzij long covid, voelde me depressief en alleen en had geen werk, niets te doen de hele week, geen ritme, geen doel. Dus ik ging met hem lopen, drie keer in de week en ik kroop dankzij hem uit mijn schulp, leerde mensen kennen met honden en vertrouwde op hem dat het wel weer goed zou komen.
Hij sleepte me door die zware tijd heen. Hij gaf me onvoorwaardelijke liefde, hij oordeelde niet. Hij werd alles voor me. Het was totaal anders dan de liefde van mijn kat, hij hield op een hele andere manier van me. Nu komt hij op vrijdagen hier in huis, dan pas ik van vier tot half elf op hem. Mijn kat speelt dan buiten ( zoals elke avond ) en ze hebben elkaar pas voor het eerst binnen ontmoet in de kat zijn domein. Het ging nog goed ook, de hond is bang voor katten en mijn kat houdt niet zo van honden maar op wat blazen na was er niets aan de hand.
Ik ging zelfs alweer dromen om toch een hondje te nemen, maar ik wil toch wachten tot mijn kat er niet meer is.
Ik zie mijn kat ook echt als een soort kind, ik heb ook de meest genante bijnamen voor hem. Zoals Poppie, snuggles ( die is favoriet hier ), schatje, James ( als hij niet luistert, hij heet Jaime ) en knuffel. Mijn kat heeft mij ook echt veroverd, via MP, ik zag zijn foto en wist dat dat mijn kat was. Ze hebben hem nog een maand voor me vast gehouden voor ik hem op kon halen. Ik zag hem en het klikte meteen, hij ging na een lange rit in de auto meteen in de stoel liggen en hij was thuis. Hij was totaal niet bang.
Hij hoort bij mij. Hij loopt ook met me mee in de avond voor een wandeling. We zijn verhuisd drie jaar geleden in hetzelfde dorp maar ik ben nooit bang geweest dat hij terug zou gaan naar het oude huis, hij hoefde ook hier niet te wennen. Hij is aan mij gehecht, niet aan het huis. Ik ben nooit bang dat hij wegloopt. Hij is ook populair bij de buren, die noemen hem de portiek kat, de poortwachter en het buurt sletje. Hij krijgt snoepjes van mijn buren en ligt soms bij mijn buurvrouw in de stoel, dan neemt ze hem mee naar binnen.
Mijn onderbuurjongen maakt hem droog als hij nat geregend is.
Hij is ook echt super braaf, geen gekke vijf minuten hier in huis, haha. Zag laats een meisje van een jaar of 16 met hem rond wandelen in haar armen. Hij vindt alles best.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
