Thuis
alle pijlers
Ervaringen Grijze Roodstaart ??
vrijdag 21 augustus 2009 om 11:21
Een papegaai kan bovendien heel erg oud worden, daar zit je dus echt je hele leven aan vast (als hij gezond blijft). Ook als hij vervelende geluiden gaat maken (krijsen en schreeuwen) en als hij de hele tijd door de tv heen praat.
Dit vond ik via google:
Alleen gehouden vogels hebben behoefte aan een nauw kontakt met de persoon, aan wie ze de voorkeur geven, ze zoeken echter ook vriendschap met de overige gezinsleden. Ze hebben naast menselijke toewijding veel bezigheid nodig, zoals hout om aan te knagen, passend speelgoed, een klimboom, voldoende beweging en een ruime kooi, waar ze echter dagelijks uit mogen. Ook twee Grijze roodstaarten kunnen tam en vertrouwelijk worden, maar de dieren zijn erg kieskeurig wat betreft de partner keuze. Als de Grijze roodstaart moet leren spreken, kan men hem echter het beste alleen houden. Ondanks de grootste tamheid blijft de Grijze roodstaart altijd een beetje wantrouwend, met een goed geheugen en vergeet een slechte behandeling vaak jaren lang niet.
Levensverwachting: 50 tot 70 jaar
Dit vond ik via google:
Alleen gehouden vogels hebben behoefte aan een nauw kontakt met de persoon, aan wie ze de voorkeur geven, ze zoeken echter ook vriendschap met de overige gezinsleden. Ze hebben naast menselijke toewijding veel bezigheid nodig, zoals hout om aan te knagen, passend speelgoed, een klimboom, voldoende beweging en een ruime kooi, waar ze echter dagelijks uit mogen. Ook twee Grijze roodstaarten kunnen tam en vertrouwelijk worden, maar de dieren zijn erg kieskeurig wat betreft de partner keuze. Als de Grijze roodstaart moet leren spreken, kan men hem echter het beste alleen houden. Ondanks de grootste tamheid blijft de Grijze roodstaart altijd een beetje wantrouwend, met een goed geheugen en vergeet een slechte behandeling vaak jaren lang niet.
Levensverwachting: 50 tot 70 jaar
vrijdag 21 augustus 2009 om 11:36
Dacht net een papegaai omdat die beter alleen kan zijn dan vb een hond als je hele dag niet thuis bent. Grote kooi, veel en dikwijls nieuwe speeltjes en altijd los als je thuis bent had ik gedacht maar dat is misschien een verkeerde gedachte dan. En zou ie ook eenkennig zijn als je van jongsaf iedereen erbij betrekt (bij eten geven, spelen, aandacht geven e.d.) ???
vrijdag 21 augustus 2009 om 11:46
quote:soonie schreef op 21 augustus 2009 @ 11:36:
Dacht net een papegaai omdat die beter alleen kan zijn dan vb een hond als je hele dag niet thuis bent. Grote kooi, veel en dikwijls nieuwe speeltjes en altijd los als je thuis bent had ik gedacht maar dat is misschien een verkeerde gedachte dan. En zou ie ook eenkennig zijn als je van jongsaf iedereen erbij betrekt (bij eten geven, spelen, aandacht geven e.d.) ???
Een papegaai is net als een hond een sociaal dier. Als je allebei fulltime werkt zijn ze -mijns inziens- beide geen optie. Een hond zou eventueel nog kunnen als je hem tussen de middag laat uitlaten door een uitlaatcentrale/buurvrouw/moeder/vriendin ofzo.
De info die ik hier eerder geplaatst heb komt van een site van mensen die de vogels verkopen. Ik denk dus dat ze niet voor niets zeggen dat de vogel zich hecht aan 1 persoon. Ze hebben er belang bij om de vogeltjes te verkopen dus zouden ze er meer baat bij hebben om te zeggen dat de vogel heel sociaal is en met iedereen kan. Toch?
Wist je wel dat zo'n papegaai 80 jaar oud kon worden? Want dat zou voor mij nog een veeeeeeel grotere reden zijn om het niet te doen. Dat betekent 80 jaar lang een grote kooi in de woonkamer (ook als ie in de weg staat dus), 's avonds de ramen en deuren dicht omdat hij rondvliegt (ook als het heel warm is), de poepjes en veertjes opruimen, het gemorste voer en zand etc. elke dag opzuigen rond de kooi, elke dag met hem spelen en hem elke dag vers voer geven (ze houden namelijk ook erg van stukjes vers fruit etc.). En dat 80 jaar lang. Zo lang leef je waarschijnlijk niet eens.....
Dacht net een papegaai omdat die beter alleen kan zijn dan vb een hond als je hele dag niet thuis bent. Grote kooi, veel en dikwijls nieuwe speeltjes en altijd los als je thuis bent had ik gedacht maar dat is misschien een verkeerde gedachte dan. En zou ie ook eenkennig zijn als je van jongsaf iedereen erbij betrekt (bij eten geven, spelen, aandacht geven e.d.) ???
Een papegaai is net als een hond een sociaal dier. Als je allebei fulltime werkt zijn ze -mijns inziens- beide geen optie. Een hond zou eventueel nog kunnen als je hem tussen de middag laat uitlaten door een uitlaatcentrale/buurvrouw/moeder/vriendin ofzo.
De info die ik hier eerder geplaatst heb komt van een site van mensen die de vogels verkopen. Ik denk dus dat ze niet voor niets zeggen dat de vogel zich hecht aan 1 persoon. Ze hebben er belang bij om de vogeltjes te verkopen dus zouden ze er meer baat bij hebben om te zeggen dat de vogel heel sociaal is en met iedereen kan. Toch?
Wist je wel dat zo'n papegaai 80 jaar oud kon worden? Want dat zou voor mij nog een veeeeeeel grotere reden zijn om het niet te doen. Dat betekent 80 jaar lang een grote kooi in de woonkamer (ook als ie in de weg staat dus), 's avonds de ramen en deuren dicht omdat hij rondvliegt (ook als het heel warm is), de poepjes en veertjes opruimen, het gemorste voer en zand etc. elke dag opzuigen rond de kooi, elke dag met hem spelen en hem elke dag vers voer geven (ze houden namelijk ook erg van stukjes vers fruit etc.). En dat 80 jaar lang. Zo lang leef je waarschijnlijk niet eens.....
vrijdag 21 augustus 2009 om 12:09
Heb altijd medelijden met vogels die in gevangenschap gehouden worden. Geldt ook voor andere dieren die wij als mens zo graag willen opsluiten (denk aan konijnen, vissen, cavia etc) maar bij vogels vind ik het altijd extra triest. Kijk eens naar buiten en zie eens wat voor natuurlijk habitat die beestjes hebben.
Zou bij wet verboden moeten worden om bepaalde diersoorten te nemen en op te sluiten.
Mhh misschien niet het antwoord waar je op zat te wachten maar dit is wel hoe ik er over denk.
Zou bij wet verboden moeten worden om bepaalde diersoorten te nemen en op te sluiten.
Mhh misschien niet het antwoord waar je op zat te wachten maar dit is wel hoe ik er over denk.
vrijdag 21 augustus 2009 om 12:13
We roven papegaaien uit hun wouden,
liefst blote kuikens, want die worden mak.
Nu zit hij droevig op een dode tak
bij bazen die hem zelden koppiekrauwden.
Hij mag niet krijsen, moet zijn snavel houden.
Slechts Lorre mag hij zeggen of galbak.
Hij trekt ellendig veren uit zijn pak,
weer kaal als ’t oerwoudkuiken bij de ouden.
Zijn eenzaamheid, dat is het eiereten.
In Duitsland laat men papegaaien daten
Zeshonderd Lorres vonden al een lief.
Bij papegaaien is dat voor het leven.
Zo kan het papjen óns een spiegel geven:
de mens vaak ontrouw en een kuikendief.
(kaalgepikte papegaai door eenzaamheid)
liefst blote kuikens, want die worden mak.
Nu zit hij droevig op een dode tak
bij bazen die hem zelden koppiekrauwden.
Hij mag niet krijsen, moet zijn snavel houden.
Slechts Lorre mag hij zeggen of galbak.
Hij trekt ellendig veren uit zijn pak,
weer kaal als ’t oerwoudkuiken bij de ouden.
Zijn eenzaamheid, dat is het eiereten.
In Duitsland laat men papegaaien daten
Zeshonderd Lorres vonden al een lief.
Bij papegaaien is dat voor het leven.
Zo kan het papjen óns een spiegel geven:
de mens vaak ontrouw en een kuikendief.
(kaalgepikte papegaai door eenzaamheid)
vrijdag 21 augustus 2009 om 12:16
Ik heb lang in een papegaaienkwekerij gewerkt en er zelf ook 1 in huis gehad. Kan alleen herhalen wat iedereen voor me al schreef. Ze worden echt heel oud en hebben veel persoonlijke aandacht nodig anders beginnen ze te krijsen of zichzelf kaal te plukken. Ook rekening houden met de opkuis. Een paegaai maakt veel, en echt veel meer vuil dan bv een kat of een hond.
Als je alle twee full-time gaat werken, kan je beter een kat nemen. (eentje die buiten mag) Ga dan zeker eens langs bij een asiel. (heb ook nog in een asiel gewerkt
)
Als je alle twee full-time gaat werken, kan je beter een kat nemen. (eentje die buiten mag) Ga dan zeker eens langs bij een asiel. (heb ook nog in een asiel gewerkt
)
vrijdag 21 augustus 2009 om 12:19
Tja, eigenlijk denk ik er ook zo over ... en misschien had ik stiekem gehoopt hier reacties te lezen van mensen die papegaaien hebben en die me konden vertellen dat die beestjes het erg naar hun zin hebben ... misschien omdat ze niet beter weten, en nooit vrijheid gekend hebben. Maar inderdaad, wat ik hier lees zijn allemaal realistische opmerkingen, en of ik dit nu wilde horen of niet ... tja, zet me toch weer extra aan het denken over nemen van een dier in huis ja of nee en zo ja, welk dier. Weet dat ik er zelf goed voor zou zijn en wil daarom ook niet zomaar onbezonnen een diertje kopen. Maar ik begin steeds meer te vrezen dat ik niet zonder soort van schuldgevoel een huisdier kan kopen tot ik een stuk minder zou werken ... en dat duurt nog heeel lang.
vrijdag 21 augustus 2009 om 12:22
vrijdag 21 augustus 2009 om 12:26
Het is heel goed dat je er zo over nadenkt, veel mensen nemen die tijd niet en nemen gewoon een dier in huis. Later krijgen ze spijt (want te veel troep/lawaai/stank/vernielde meubels) en dan moet het dier weg.
Een kat (of twee) kan je best wel houden vind ik, als hij maar naar buiten kan. Of als ze binnen veel ruimte hebben en samen goed overweg kunnen. Maar goed, ook een kat heeft aandacht en verzorging nodig en kan stinken, je meubels vernielen, verharen en op vervelende momenten aandacht vragen. Je moet er maar zin in hebben....
Een kat (of twee) kan je best wel houden vind ik, als hij maar naar buiten kan. Of als ze binnen veel ruimte hebben en samen goed overweg kunnen. Maar goed, ook een kat heeft aandacht en verzorging nodig en kan stinken, je meubels vernielen, verharen en op vervelende momenten aandacht vragen. Je moet er maar zin in hebben....
vrijdag 21 augustus 2009 om 12:51
soonie er zijn eigenlijk geen dieren die echt goed alleen kunnen zijn. Daar lopen vriend en ik ook tegen aan. Hond, kat, vogel, konijn, rat, het maakt niet uit, allemaal hebben ze liever gezelschap.
Ik heb het geluk op een boerderij te wonen en we dus in de gelegenheid waren een kat uit het asiel een thuis te geven. We hebben alleen haar, maar ze loopt altijd buiten en komt daar de buurkatten tegen. Dus alleen is ze niet.
Had dit niet gekund was ik er niet aan begonnen. Ik wil dolgraag een hond maar ga toch echt wachten tot ik ooit eens minder kan werken (als dat al kan).
Wat wel kan is bijvoorbeeld twee agapornisjes (dwergpapegaaitjes). Die trekken juist erg naar elkaar toe als ze met zijn tweeën zijn. Ze worden minder oud dan grote papegaaien en maken ook minder troep. Maar, ze kunnen enorm schreeuwen en wat nog erger is; als er eentje ziek wordt en dood gaat kan die andere zich dood treuren.
Hier zitten dus ook nadelen aan.
En een paar kipjes? Heb je daar geen ruimte voor?
Ik heb het geluk op een boerderij te wonen en we dus in de gelegenheid waren een kat uit het asiel een thuis te geven. We hebben alleen haar, maar ze loopt altijd buiten en komt daar de buurkatten tegen. Dus alleen is ze niet.
Had dit niet gekund was ik er niet aan begonnen. Ik wil dolgraag een hond maar ga toch echt wachten tot ik ooit eens minder kan werken (als dat al kan).
Wat wel kan is bijvoorbeeld twee agapornisjes (dwergpapegaaitjes). Die trekken juist erg naar elkaar toe als ze met zijn tweeën zijn. Ze worden minder oud dan grote papegaaien en maken ook minder troep. Maar, ze kunnen enorm schreeuwen en wat nog erger is; als er eentje ziek wordt en dood gaat kan die andere zich dood treuren.
Hier zitten dus ook nadelen aan.
En een paar kipjes? Heb je daar geen ruimte voor?
vrijdag 21 augustus 2009 om 15:08
Wij hadden dus thuis een Grijze Roodstaart. Vrijwel meteen na het uitkomen van het ei uit het nest gehaald en helemaal met de hand opgevoed. Dat hij bij ons kwam moest hij nog steeds gevoerd worden en zo is het dus een heel tam en aanhankelijk beest geworden. De eerste jaren hebben we hem gekortwiekt en bleef hij eigenlijk vrijwel altijd bij zijn kooi. Soms fladderde hij er wel van af, en als je hem op je schouder mee nam bleef hij ook lekker bij je zitten. Helaas is hij niet zindelijk, dus als hij dan bij je zat gaf dat wel eens troep. Nelis speelde met mijn haar, mijn oorbellen, haalde stukjes eten uit mijn mond en deed paringsdansen voor me waarna hij me voerde met voedsel dat hij opkropte. (heel erg vies en bitter kan ik je vertellen!)
Maar toen ging mijn moeder scheiden, ze moest gaan werken en Nelis zat steeds meer alleen thuis. Inmiddels is hij een jaar of 15 en lang zo tam niet meer als hij ooit was. Hij zit nog altijd in een open kooi, vliegt af en toe een rondje door de kamer en zo nu en dan praat hij ook nog. Aanhalen gaat echter nog maar moeizaam, bij je zitten doet hij helemaal niet meer.
Nelis doet het verder super, wekt niet de indruk dat hij ongelukkig is zolang zijn kooi maar open is. Zodra we die dicht doen begint hij na een paar uur te plukken. Een groot nadeel dus als je op vakantie wilt want vind maar een oppasadres die een papegaai kunnen huisvesten en dan ook nog eens eentje die alleen een open kooi kan hebben.
Per september ga ik minder werken en studeren, ben dan slechts 3 dagen van huis en alle avonden thuis. Na veel vijven en zessen heb ik mijn moeder overtuigd dat Nelis bij mij komt wonen. Ik weet zeker dat als hij weer voldoende aandacht krijgt hij weer handtam zal worden. Daar staat de troep in mijn huis tegenover, de deuren die niet meer wijdt open kunnen. Alhoewel een hordeur natuurlijk zo geplaatst is.
Ik heb er helemaal zin in, gezellig zo'n papegaai in huis. Ben wel benieuwd hoe dat straks gaat als mijn zoontje ouder is want Nelis is alleen lief voor vrouwen. Alhoewel hij een man wel accepteerd als hij die vaak ziet. Hij zal echter nooit zo tam zijn tegen een man als tegen een vrouw.
Wat ik je wil zeggen is dus; twee fulltime werkenden zijn geen geschikt huis voor een papegaai. Daar komt bij dat de kans groot is dat de vogel slechts 1 van jullie echt zal accepteren, de man of de vrouw. Papegaaien geven inderdaad een hoop stof en troep en als je pech hebt dan tref je een vogel die schreeuwt en heb je dus ook nog eens een boel lawaai. Maar tref je een goede vogel, geef je hem voldoende tijd en aandacht dan zijn het super huisdieren!
Maar toen ging mijn moeder scheiden, ze moest gaan werken en Nelis zat steeds meer alleen thuis. Inmiddels is hij een jaar of 15 en lang zo tam niet meer als hij ooit was. Hij zit nog altijd in een open kooi, vliegt af en toe een rondje door de kamer en zo nu en dan praat hij ook nog. Aanhalen gaat echter nog maar moeizaam, bij je zitten doet hij helemaal niet meer.
Nelis doet het verder super, wekt niet de indruk dat hij ongelukkig is zolang zijn kooi maar open is. Zodra we die dicht doen begint hij na een paar uur te plukken. Een groot nadeel dus als je op vakantie wilt want vind maar een oppasadres die een papegaai kunnen huisvesten en dan ook nog eens eentje die alleen een open kooi kan hebben.
Per september ga ik minder werken en studeren, ben dan slechts 3 dagen van huis en alle avonden thuis. Na veel vijven en zessen heb ik mijn moeder overtuigd dat Nelis bij mij komt wonen. Ik weet zeker dat als hij weer voldoende aandacht krijgt hij weer handtam zal worden. Daar staat de troep in mijn huis tegenover, de deuren die niet meer wijdt open kunnen. Alhoewel een hordeur natuurlijk zo geplaatst is.
Ik heb er helemaal zin in, gezellig zo'n papegaai in huis. Ben wel benieuwd hoe dat straks gaat als mijn zoontje ouder is want Nelis is alleen lief voor vrouwen. Alhoewel hij een man wel accepteerd als hij die vaak ziet. Hij zal echter nooit zo tam zijn tegen een man als tegen een vrouw.
Wat ik je wil zeggen is dus; twee fulltime werkenden zijn geen geschikt huis voor een papegaai. Daar komt bij dat de kans groot is dat de vogel slechts 1 van jullie echt zal accepteren, de man of de vrouw. Papegaaien geven inderdaad een hoop stof en troep en als je pech hebt dan tref je een vogel die schreeuwt en heb je dus ook nog eens een boel lawaai. Maar tref je een goede vogel, geef je hem voldoende tijd en aandacht dan zijn het super huisdieren!
vrijdag 21 augustus 2009 om 16:01
Hartelijk dank voor deze reactie Myosotisdiscolor ... geeft weer een duidelijk beeld weer .... ik hoop dat het je lukt deze papegaai weer erg tam en aanhankelijk te maken ... en inderdaad, kan me voorstellen dat het dan heeel erg leuk is om hem in huis te hebben. Maar voor mij wordt steeds meer duidelijk dat ik beter kan wachten tot ik meer tijd heb.
zaterdag 22 augustus 2009 om 13:30
Heb ooit in een bedrijf stage gelopen waar de directeur (stom, verwaand, verwend knulletje van 23 met een rijke pa) papegaaien wel leuk vond. Niet voor bij hem thuis, maar op het werk zodat zijn werknemers de boel mochten schoonmaken en de herrie mochten weerstaan want ze schreeuwen me toch wat af! Dat kon natuurlijk niet in de kamer van de directie dus werden ze bij mij gedumpt. Een normaal telefoongesprek zat er niet meer bij! En ze maken me een ROTZOOI!!! Echt ROTZOOI!!! Je moet wel heeeeel verliefd zijn op deze beestjes om die ellende te accepteren en dan ook voor een heeele lange tijd.
zaterdag 22 augustus 2009 om 13:37
quote:soonie schreef op 21 augustus 2009 @ 16:01:
Hartelijk dank voor deze reactie Myosotisdiscolor ... geeft weer een duidelijk beeld weer .... ik hoop dat het je lukt deze papegaai weer erg tam en aanhankelijk te maken ... en inderdaad, kan me voorstellen dat het dan heeel erg leuk is om hem in huis te hebben. Maar voor mij wordt steeds meer duidelijk dat ik beter kan wachten tot ik meer tijd heb.En hoe oud ben je als je meer tijd hebt? Die papegaai wordt 50 tot 70 jaar...heb jij dan nog zoveel tijd?
Hartelijk dank voor deze reactie Myosotisdiscolor ... geeft weer een duidelijk beeld weer .... ik hoop dat het je lukt deze papegaai weer erg tam en aanhankelijk te maken ... en inderdaad, kan me voorstellen dat het dan heeel erg leuk is om hem in huis te hebben. Maar voor mij wordt steeds meer duidelijk dat ik beter kan wachten tot ik meer tijd heb.En hoe oud ben je als je meer tijd hebt? Die papegaai wordt 50 tot 70 jaar...heb jij dan nog zoveel tijd?
woensdag 26 augustus 2009 om 20:32
Kippen zijn trouwens erg leuk: veel leuker dan ik had gedacht. Een toompje dat in (een deel van) de tuin kan scharrelen heeft het helemaal goed, dus dan is van huis zijn minder een probleem. Wel moet je altijd als je op vakantie gaat iemand vinden die voor ze zorgt.
Wat ik zelf wel een nadeel vond is dat ze relatief makkelijk vatbaar zijn voor ziektes: ze gedragen zich stoer, en als je doorhebt dat er echt iets is is het vaak te laat. Bovendien valt er niet zo veel te behandelen. Hier zijn er in ruim 2 jaar tijd 4 kippen doodgegaan (waarvan eentje volgens mij in de vakantie raar voer had gekregen en eentje door de hond is gegrepen). Nou ja: het voordeel is dat je er niet voor 50 jaar aan vast zit
Door het verloop heb ik naar de kippen wel wat meer afstand gekregen dan bv met mijn honden. Maar ze zijn leuk, mooi, gezellig en ze leggen ook nog lekkere eitjes. Er zaten heel gezellige beesten tussen: echt aaien moet je niet doen, maar ze komen graag uit je hand eten, en eentje klom echt op je been of schouder als er voer werd uitgedeeld. Een andere kip ging steeds in het raamkozijn zitten als je aan het aanrecht stond te koken (dan zat er een halve meter voor je een kip te kijken). We hebben nu nog maar een kip over, en dat is niet leuk voor haar. We hopen over een tijdje naar koopwoningen te kunnen kijken, en dan is een tuin misschien niet te betalen, dus vandaar dat we er geen bij nemen.
Wat ik zelf wel een nadeel vond is dat ze relatief makkelijk vatbaar zijn voor ziektes: ze gedragen zich stoer, en als je doorhebt dat er echt iets is is het vaak te laat. Bovendien valt er niet zo veel te behandelen. Hier zijn er in ruim 2 jaar tijd 4 kippen doodgegaan (waarvan eentje volgens mij in de vakantie raar voer had gekregen en eentje door de hond is gegrepen). Nou ja: het voordeel is dat je er niet voor 50 jaar aan vast zit
Door het verloop heb ik naar de kippen wel wat meer afstand gekregen dan bv met mijn honden. Maar ze zijn leuk, mooi, gezellig en ze leggen ook nog lekkere eitjes. Er zaten heel gezellige beesten tussen: echt aaien moet je niet doen, maar ze komen graag uit je hand eten, en eentje klom echt op je been of schouder als er voer werd uitgedeeld. Een andere kip ging steeds in het raamkozijn zitten als je aan het aanrecht stond te koken (dan zat er een halve meter voor je een kip te kijken). We hebben nu nog maar een kip over, en dat is niet leuk voor haar. We hopen over een tijdje naar koopwoningen te kunnen kijken, en dan is een tuin misschien niet te betalen, dus vandaar dat we er geen bij nemen.
woensdag 26 augustus 2009 om 23:20
quote:Maris1978 schreef op 21 augustus 2009 @ 11:27:
Wij hebben er ooit één gehad, ze zijn heel eenkennig. Is niet echt leuk als jij degene bent, waarvan het beestje niets moet hebben.
Klopt. Toen ik thuis woonde hadden mn ouders ook een grijze roodstaart.
En die mocht mij dus niet. Heb het beestje nooit wat gedaan, gaf eten/drinken. Maar hij mocht mij gewoon niet.
Als ik ging praten ging hij altijd jennen, murmelen en mompelen, als ik mijn mond hield stopte hij ook, begon ik met praten begon hij ook weer.
Was op zich wel grappig maar vaak als ik langs liep deed hij alsof hij aan wilde vallen. Hij zat wel in een kooi dan maar dan viel hij zo aan.
Terwijl het verders een heel lief en vrolijk beestje was.
Hij had het ook meer op mannen dan op vrouwen.
Wij hebben er ooit één gehad, ze zijn heel eenkennig. Is niet echt leuk als jij degene bent, waarvan het beestje niets moet hebben.
Klopt. Toen ik thuis woonde hadden mn ouders ook een grijze roodstaart.
En die mocht mij dus niet. Heb het beestje nooit wat gedaan, gaf eten/drinken. Maar hij mocht mij gewoon niet.
Als ik ging praten ging hij altijd jennen, murmelen en mompelen, als ik mijn mond hield stopte hij ook, begon ik met praten begon hij ook weer.
Was op zich wel grappig maar vaak als ik langs liep deed hij alsof hij aan wilde vallen. Hij zat wel in een kooi dan maar dan viel hij zo aan.
Terwijl het verders een heel lief en vrolijk beestje was.
Hij had het ook meer op mannen dan op vrouwen.
donderdag 27 augustus 2009 om 16:28
quote:iemandanders schreef op 26 augustus 2009 @ 20:32:
Kippen zijn trouwens erg leuk: veel leuker dan ik had gedacht. Een toompje dat in (een deel van) de tuin kan scharrelen heeft het helemaal goed, dus dan is van huis zijn minder een probleem. Wel moet je altijd als je op vakantie gaat iemand vinden die voor ze zorgt.
Wat ik zelf wel een nadeel vond is dat ze relatief makkelijk vatbaar zijn voor ziektes: ze gedragen zich stoer, en als je doorhebt dat er echt iets is is het vaak te laat. Bovendien valt er niet zo veel te behandelen. Hier zijn er in ruim 2 jaar tijd 4 kippen doodgegaan (waarvan eentje volgens mij in de vakantie raar voer had gekregen en eentje door de hond is gegrepen). Nou ja: het voordeel is dat je er niet voor 50 jaar aan vast zit
Door het verloop heb ik naar de kippen wel wat meer afstand gekregen dan bv met mijn honden. Maar ze zijn leuk, mooi, gezellig en ze leggen ook nog lekkere eitjes. Er zaten heel gezellige beesten tussen: echt aaien moet je niet doen, maar ze komen graag uit je hand eten, en eentje klom echt op je been of schouder als er voer werd uitgedeeld. Een andere kip ging steeds in het raamkozijn zitten als je aan het aanrecht stond te koken (dan zat er een halve meter voor je een kip te kijken). We hebben nu nog maar een kip over, en dat is niet leuk voor haar. We hopen over een tijdje naar koopwoningen te kunnen kijken, en dan is een tuin misschien niet te betalen, dus vandaar dat we er geen bij nemen.
Ja iemandanders, dat van die ziektes dat klopt inderdaad. Dat ervaren wij ook zo. Kippen zijn ontzettend leuk gezelschap en ze vragen relatief weinig verzorging maar zijn kwetsbaar. En een ziek kipje is bijna altijd een dood kipje
. Je kunt ze niet makkelijk behandelen en de meeste kippenziektes zijn erg besmettelijk.
Ik heb nu ook een kipje ziek, weet niet wat er met haar aan de hand is maar het loopt vrees ik niet goed af. Ben al met haar naar DA geweest, antibioticakuurtje gedaan e.d. maar ze is nog niet goed.
Dat is dus het grote nadeel van kippen.
Kippen zijn trouwens erg leuk: veel leuker dan ik had gedacht. Een toompje dat in (een deel van) de tuin kan scharrelen heeft het helemaal goed, dus dan is van huis zijn minder een probleem. Wel moet je altijd als je op vakantie gaat iemand vinden die voor ze zorgt.
Wat ik zelf wel een nadeel vond is dat ze relatief makkelijk vatbaar zijn voor ziektes: ze gedragen zich stoer, en als je doorhebt dat er echt iets is is het vaak te laat. Bovendien valt er niet zo veel te behandelen. Hier zijn er in ruim 2 jaar tijd 4 kippen doodgegaan (waarvan eentje volgens mij in de vakantie raar voer had gekregen en eentje door de hond is gegrepen). Nou ja: het voordeel is dat je er niet voor 50 jaar aan vast zit
Door het verloop heb ik naar de kippen wel wat meer afstand gekregen dan bv met mijn honden. Maar ze zijn leuk, mooi, gezellig en ze leggen ook nog lekkere eitjes. Er zaten heel gezellige beesten tussen: echt aaien moet je niet doen, maar ze komen graag uit je hand eten, en eentje klom echt op je been of schouder als er voer werd uitgedeeld. Een andere kip ging steeds in het raamkozijn zitten als je aan het aanrecht stond te koken (dan zat er een halve meter voor je een kip te kijken). We hebben nu nog maar een kip over, en dat is niet leuk voor haar. We hopen over een tijdje naar koopwoningen te kunnen kijken, en dan is een tuin misschien niet te betalen, dus vandaar dat we er geen bij nemen.
Ja iemandanders, dat van die ziektes dat klopt inderdaad. Dat ervaren wij ook zo. Kippen zijn ontzettend leuk gezelschap en ze vragen relatief weinig verzorging maar zijn kwetsbaar. En een ziek kipje is bijna altijd een dood kipje
. Je kunt ze niet makkelijk behandelen en de meeste kippenziektes zijn erg besmettelijk.Ik heb nu ook een kipje ziek, weet niet wat er met haar aan de hand is maar het loopt vrees ik niet goed af. Ben al met haar naar DA geweest, antibioticakuurtje gedaan e.d. maar ze is nog niet goed.
Dat is dus het grote nadeel van kippen.
