Thuis
alle pijlers
Ervaringen met een woongemeenschap?
woensdag 10 april 2024 om 22:23
Ik overweeg soms te gaan wonen in een woongemeenschap. Dat wil zeggen, in een naburige gemeente is er zo'n gemeenschap die mij aanspreekt. Je woont wel gewoon in een eigen woning - klein formaat of grotere gezinswoning - die je van de gemeenschapsvereniging huurt voor een sociaal tarief (inkomens-onafhankelijk). Daarnaast heb je wat taken in de gemeenschap, je hebt daar zelf keuze in en je kunt dus kiezen voor taken waar je expertise in hebt, leuk vindt of waar je over wilt leren. Speerpunten van de gemeenschap zijn ecologie, innovatie en duurzaamheid.
Mijn interesse is er al een paar jaar. Mijn man is terughoudend, hij wil binnenkort wel een keer mee naar een informatiedag om zich te oriënteren. Voor onze oudste zoon zou het denk ik echt iets zijn, voor de jongste niet zo. Maar die leeft toch vooral op zijn kamer dus wat maakt het uit waar het huis staat, denk ik dan.
Hoe dan ook zou het een hele stap zijn. Er is een traject dat je bij serieuze interesse gaat volgen, je moet dan een periode meelopen en helpen om te kijken of het wederzijds klikt. Ik heb vernomen dat er dit jaar diverse woningen vrijkomen, dat is lang anders geweest dus dit zou wel het moment zijn. Natuurlijk ook een goed moment om ons huis te verkopen, in deze markt. Maar ja, dat gooi je dan wel ook allemaal weg. (we wonen fijn, hypotheeklasten niet al te hoog) En wat als het toch niet zo bevalt? Een andere woning is dan niet zomaar weer gevonden. Dat zijn allemaal wel erg lastige overwegingen.
Kortom: zijn er forummers die in een woongemeenschap leven? Hoe is die ingestoken en hoe bevalt het? Waarom heb je ervoor gekozen? Gaan er ook weleens mensen weg en zo ja, waarom? Waar gaan ze dan naartoe, is dat een overweging om maar te blijven zitten of speelt dat helemaal niet?
Reactie mag ook met dm natuurlijk, kan me voorstellen dat risico op herkenning anders al snel te groot is omdat er niet zo veel van die gemeenschappen zijn. Alvast dank!
Mijn interesse is er al een paar jaar. Mijn man is terughoudend, hij wil binnenkort wel een keer mee naar een informatiedag om zich te oriënteren. Voor onze oudste zoon zou het denk ik echt iets zijn, voor de jongste niet zo. Maar die leeft toch vooral op zijn kamer dus wat maakt het uit waar het huis staat, denk ik dan.
Hoe dan ook zou het een hele stap zijn. Er is een traject dat je bij serieuze interesse gaat volgen, je moet dan een periode meelopen en helpen om te kijken of het wederzijds klikt. Ik heb vernomen dat er dit jaar diverse woningen vrijkomen, dat is lang anders geweest dus dit zou wel het moment zijn. Natuurlijk ook een goed moment om ons huis te verkopen, in deze markt. Maar ja, dat gooi je dan wel ook allemaal weg. (we wonen fijn, hypotheeklasten niet al te hoog) En wat als het toch niet zo bevalt? Een andere woning is dan niet zomaar weer gevonden. Dat zijn allemaal wel erg lastige overwegingen.
Kortom: zijn er forummers die in een woongemeenschap leven? Hoe is die ingestoken en hoe bevalt het? Waarom heb je ervoor gekozen? Gaan er ook weleens mensen weg en zo ja, waarom? Waar gaan ze dan naartoe, is dat een overweging om maar te blijven zitten of speelt dat helemaal niet?
Reactie mag ook met dm natuurlijk, kan me voorstellen dat risico op herkenning anders al snel te groot is omdat er niet zo veel van die gemeenschappen zijn. Alvast dank!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 17 april 2024 om 10:12
Ik begrijp echt de aversie tegen deze manier van wonen niet.
Ik neem aan dat iedereen graag een beetje prettige buren heeft en daar een beetje fijn mee wil omgaan.
Bij een woongemeenschap kun je dus zelf je buren uitkiezen. Perfect.
Ik neem aan dat iedereen graag een beetje prettige buren heeft en daar een beetje fijn mee wil omgaan.
Bij een woongemeenschap kun je dus zelf je buren uitkiezen. Perfect.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 17 april 2024 om 10:28
Binnen samenleef vormen zijn er genoeg die zichzelf woongroep noemen. Ook daar ken ik er een heleboel van. En ik ken geen 1 woongroep die is zoals Waterfles beschrijft of zelfs maar in de buurt komt.
De enige woongroep die ik heb gekend die er een heel klein beetje op lijkt, bestond uit een grote vriendengroep van 8 stellen die vanaf hun twintigste bij elkaar gingen wonen op een grote boerderij en rond hun dertigste hadden de meeste kinderen. Dat was nog leuk tot die kinderen een jaar of vier waren, maar toen zijn alle ouders toch op een andere manier verder gaan leven. Ze vonden het te druk worden met zoveel kinderen en begonnen privacy te missen met alleen het gezin. Voor de kinderen was het walhalla (1 grote tuin, altijd speelkameraadjes). Maar het waren de ouders die een voor een vertrokken. Soms met 2 stel samen een huis kopen, zodat je wel wat voordeel hebt van gezamenlijkheid, zonder al teveel in te leveren op privacy. Sommigen vertrokken naar een leefvorm die veel gemixter was met wel een eigen woning, maar bijv. nog een gezamenlijke tuin.
Maar goed, ik durf mijn hand in het vuur te steken dat er geen sprake was van verwaarlozing van kinderen, omdat ouders op een soort sektarische manier op zoek waren naar zelfontplooiing.
Die zullen vast bestaan. Maar dat is zeker niet de basisgedachte van samenleven. Dat is meestal een heel bewuste keuze van verantwoordelijk met elkaar oppakken en het idee dat mensen niet alles 100% van de tijd zelf moeten bezitten, terwijl je toch 9 vd 10 keer iets niet gebruikt. Kijk hoe vaak je een hark nu echt in gebruik hebt, terwijl toch elk huishouden met een eigen tuin wel een hark heeft. En dat geldt voor de wasmachine, de grasmaaier, de auto, etc. Niet iedereen voelt de behoefte om alles zelf te willen bezitten.
Maar als je wat onstabiele mensen bij elkaar zet die kinderen hebben met elkaar, kun je ongezonde situaties krijgen. Maar daarvoor hoef je niet eens in een samenleefvorm te wonen. Er bestaan genoeg verhalen van solo gezinnen, vriendengroepen, overspelige buren, stellen die een rotzooi maken van hun eigen leven en die van hun kinderen. Dat is niet voorbehouden aan mensen die kiezen voor een stukje gezamenlijkheid. Ik zou het jammer vinden als dat soort beelden vooral geassocieerd worden met samenleef vormen.
nomennescio wijzigde dit bericht op 17-04-2024 10:36
6.47% gewijzigd
woensdag 17 april 2024 om 10:33
Het is een illusie dat je zelf je buren kiest.
woensdag 17 april 2024 om 10:33
Het is een illusie dat je zelf je buren kiest.
woensdag 17 april 2024 om 10:33
Het is een illusie dat je zelf je buren kiest.
woensdag 17 april 2024 om 12:56
Woongroepen zijn echt iets anders hoor.Bamboetafeltje schreef: ↑17-04-2024 12:30Zijn er ook woongroepen met koop. Of zijn t altijd huurwoningen.
Er zijn zeker woongemeenschappen met koop.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 17 april 2024 om 13:00
Begon de naam van die gemeenschap met een W? Komt me erg bekend voor...pokkewijf schreef: ↑17-04-2024 09:43Mijn vader woonde de laatste 20 jaar van zijn leven in 55+woongroep. In z'n algemeen genomen helemaal prima. Gezamenlijke binnentuin, recreatieruimte en zo. Ik vond het zelf een fijn idee dat hij wel zelfstandig woonde maar niet alleen was.
Een paar dagen voor zijn overlijden trof de buurman hem aan terwijl het niet goed met hem ging. Die buurman heeft ook 112 gebeld.
Maar er waren ook nadelen. De bewoners werden ouder en gingen meer mankeren. Er was weinig "jonge" aanwas. Ik had er als 55-jarige ook niet aan moeten denken om tussen alleen maar ouderen te wonen.
Tijdens een bewonersvergadering was er dusdanig discussie dat de woongroep in twee kampen verdeeld raakte. (Geen idee meer waar dat over ging)
Mijn vader stelde zich neutraal op maar dat bleek lastig. Als hij stond te praten met een bewoner uit Kamp1 en dat werd gezien door iemand uit Kamp2 dan was hij dus voor Kamp1. Dat soort gezeur. Hij had daar echt moeite mee.
Ik denk dat het bij je moet passen, voor mij persoonlijk heeft het niet mijn voorkeur.
In dit stadium van mijn leven (fulltime werkend, LAT relatie, puber zoon) lijkt het me wel wat om iets makkelijker sociale contacten te hebben, maar de verplichting om iets te doen zou me tegenstaan - heb het al druk genoeg. Voor ouderen, zoals mijn ouders, is het fantastisch (met uitzondering van de ruzies zoals Pokkewijf hierboven beschrijft), en het gebouw waar ze wonen geeft zo nog een doel in een leven dat verder steeds kleiner wordt.
tahini wijzigde dit bericht op 17-04-2024 21:32
0.55% gewijzigd
woensdag 17 april 2024 om 13:10
Bij een woongroep doen mensen meestal veel meer samen, voeren (deels) een gezamenlijke huishouding en wonen vaak ook (deels) in één huis.
Bij een woongemeenschap heeft ieder een eigen woning en zijn er ruimtes voor gemeenschappelijk gebruik: wasruimte, huiskamerachtige ruimte, vergaderruimte, enz.
Maar de basis is een zelfstandige woonruimte.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 17 april 2024 om 13:14
Dat wist ik niet bedankt voor je uitleg.Solomio schreef: ↑17-04-2024 13:10Bij een woongroep doen mensen meestal veel meer samen, voeren (deels) een gezamenlijke huishouding en wonen vaak ook (deels) in één huis.
Bij een woongemeenschap heeft ieder een eigen woning en zijn er ruimtes voor gemeenschappelijk gebruik: wasruimte, huiskamerachtige ruimte, vergaderruimte, enz.
Maar de basis is een zelfstandige woonruimte.
woensdag 17 april 2024 om 13:19
Binnen mijn woongemeenschap woont dan wel weer een woongroep(je).
Dat zijn dus een paar mensen die meer delen met elkaar dan de rest van de bewoners.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 17 april 2024 om 17:20
We waren wel degelijk een woongemeenschap hoor. Verschillende zelfstandige woningen in 1 groot pand en 2 kleinere woningen los van het grote pand. Ieder een eigen keuken en woonkamer etc. Maar er waren ook gemeenschappelijke ruimtes en uiteraard werd buiten alles gedeeld.
Maar dit was in de jaren '70 en de flower power en hippie tijd floreerden. Ik kan nog steeds slecht tegen handlezers, iriscopisten, waarzeggers, reikihealers en andere vage types met zeer stellige meningen gebaseerd op ongefundeerde theorietjes. Begrijp me niet verkeerd: het was een paradijs voor ons als kinderen. En we wisten niet anders dan dat het bij ons rommelig, ongestructureerd en altijd vol mensen was. Het gaf een enorme vrijheid. We woonden naast een meer waar we konden zwemmen en spelen en we hadden allerlei (huis)dieren. Er was veel muziek en creativiteit. Maar er waren zeker ook nadelen. Ik doe het zelf nu anders en zou noooooooit van mijn leven meer in een woongemeenschap, woongroep of commune willen wonen. Helaas is de groep ook helemaal uit elkaar gevallen met ruzies over wat van wie zou zijn enzo. Ik wil niet eens samen met vrienden die we al 30 jaar kennen, een vakantiehuis kopen. Dan spaar ik zelf weer verder en mag iedereen in ons vakantiehuis wanneer men wil. Maar ik ga het niet samen kopen.
woensdag 17 april 2024 om 17:24
Nee logisch zou ik ook echt niet willenWaterflesje schreef: ↑17-04-2024 17:20We waren wel degelijk een woongemeenschap hoor. Verschillende zelfstandige woningen in 1 groot pand en 2 kleinere woningen los van het grote pand. Ieder een eigen keuken en woonkamer etc. Maar er waren ook gemeenschappelijke ruimtes en uiteraard werd buiten alles gedeeld.
Maar dit was in de jaren '70 en de flower power en hippie tijd floreerden. Ik kan nog steeds slecht tegen handlezers, iriscopisten, waarzeggers, reikihealers en andere vage types met zeer stellige meningen gebaseerd op ongefundeerde theorietjes. Begrijp me niet verkeerd: het was een paradijs voor ons als kinderen. En we wisten niet anders dan dat het bij ons rommelig, ongestructureerd en altijd vol mensen was. Het gaf een enorme vrijheid. We woonden naast een meer waar we konden zwemmen en spelen en we hadden allerlei (huis)dieren. Er was veel muziek en creativiteit. Maar er waren zeker ook nadelen. Ik doe het zelf nu anders en zou noooooooit van mijn leven meer in een woongemeenschap, woongroep of commune willen wonen. Helaas is de groep ook helemaal uit elkaar gevallen met ruzies over wat van wie zou zijn enzo. Ik wil niet eens samen met vrienden die we al 30 jaar kennen, een vakantiehuis kopen. Dan spaar ik zelf weer verder en mag iedereen in ons vakantiehuis wanneer men wil. Maar ik ga het niet samen kopen.
woensdag 17 april 2024 om 19:46
Yep. Doet me sterk denken aan die serie van/met Kim van Kooten die enige tijd geleden op NPO was. Ben de titel vergeten. Vrij tragisch verhaal wel.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
woensdag 17 april 2024 om 19:49
Mwah, dat vind ik wel wat makkelijk om over een kam te scheren en weg te zetten als sektarisch; er zitten nogal wat gradaties in die beide groepen.Pekka123 schreef: ↑17-04-2024 07:01Het was een grapje met een kern van waarheid.
De Orde van Transformanten begon als een leefgemeenschap in Hoeven.
In Utrecht heb je een woongemeenschap inmiddels sekte 'Leef van Licht' waarbij minimaal 1 persoon het niet na kan vertellen.
Woongemeenschap 'Wachters van de Nacht' gelooft in de eindtijd van Nederland, vindt zichzelf geen sekte en noemt het Katholieke geloof de grootste sekte van de wereld.
En dan heb ik nog niet gehad over leefgemeenschappen gericht op de Oosterse filosofie of antroposifische leefgemeenschappen.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
woensdag 17 april 2024 om 20:03
Waterflesje schreef: ↑17-04-2024 17:20We waren wel degelijk een woongemeenschap hoor. Verschillende zelfstandige woningen in 1 groot pand en 2 kleinere woningen los van het grote pand. Ieder een eigen keuken en woonkamer etc. Maar er waren ook gemeenschappelijke ruimtes en uiteraard werd buiten alles gedeeld.
Maar dit was in de jaren '70 en de flower power en hippie tijd floreerden. Ik kan nog steeds slecht tegen handlezers, iriscopisten, waarzeggers, reikihealers en andere vage types met zeer stellige meningen gebaseerd op ongefundeerde theorietjes. Begrijp me niet verkeerd: het was een paradijs voor ons als kinderen. En we wisten niet anders dan dat het bij ons rommelig, ongestructureerd en altijd vol mensen was. Het gaf een enorme vrijheid. We woonden naast een meer waar we konden zwemmen en spelen en we hadden allerlei (huis)dieren. Er was veel muziek en creativiteit. Maar er waren zeker ook nadelen. Ik doe het zelf nu anders en zou noooooooit van mijn leven meer in een woongemeenschap, woongroep of commune willen wonen. Helaas is de groep ook helemaal uit elkaar gevallen met ruzies over wat van wie zou zijn enzo. Ik wil niet eens samen met vrienden die we al 30 jaar kennen, een vakantiehuis kopen. Dan spaar ik zelf weer verder en mag iedereen in ons vakantiehuis wanneer men wil. Maar ik ga het niet samen kopen.
Maar je schreef dat je geen eigen plek had, hoe zat dat dan?
woensdag 17 april 2024 om 22:35
Ja, ik heb die serie gezien en herkende wel een en ander inderdaad. Maar zo heftig was het niet hoor! Echt niet en al helemaal niet met zo’n eikel die alles wilde bepalen.canis-felis schreef: ↑17-04-2024 19:46Yep. Doet me sterk denken aan die serie van/met Kim van Kooten die enige tijd geleden op NPO was. Ben de titel vergeten. Vrij tragisch verhaal wel.
woensdag 17 april 2024 om 22:37
woensdag 17 april 2024 om 22:46
Het lijkt me uberhaupt gruwel om opgegroeid te zijn in een omgeving waarvan ouders de vrije opvoeding hanteerden. Dat was eigenlijk qua ouderschap een vorm van verwaarlozing. Binnen de maatschappelijke context van toen als tegenreactie te verklaren. Maar dit heeft bij de kinderen van toen ook zeker z'n sporen nagelaten. Inmiddels weten we gelukkig beter.
Alleen heeft dat echt niet per se een relatie met samenleefvormen. Er zijn zoveel samenleefvormen in verschillende verbanden over de hele wereld en daarvan zijn sommigen niet zo handig. Maar om daarmee alles over 1 kam te scheren is een hokjesdenk manier die iemand dan misschien handig uitkomt, maar doet daar geen recht aan. Alles waar te voor staat is niet goed.
Alleen heeft dat echt niet per se een relatie met samenleefvormen. Er zijn zoveel samenleefvormen in verschillende verbanden over de hele wereld en daarvan zijn sommigen niet zo handig. Maar om daarmee alles over 1 kam te scheren is een hokjesdenk manier die iemand dan misschien handig uitkomt, maar doet daar geen recht aan. Alles waar te voor staat is niet goed.
woensdag 17 april 2024 om 22:49
De verschrikkelijke jaren 80? Prachtige serie.canis-felis schreef: ↑17-04-2024 19:46Yep. Doet me sterk denken aan die serie van/met Kim van Kooten die enige tijd geleden op NPO was. Ben de titel vergeten. Vrij tragisch verhaal wel.
https://www.vpro.nl/programmas/de-versc ... chtig.html
woensdag 17 april 2024 om 22:53
Waterflesje schreef: ↑17-04-2024 22:37Ik sliep achter de achuifdeuren van de woonkamer, maar die stonden natuurlijk vaak open. En alle kinderen sliepen vaak bij elkaar. Vonden we ook leuk hoor, maar dus niet echt een eigen plek.
Kan me voorstellen dat dat niet fijn was als puber. Deels wel, maar het deel van gebrek aan echt een plekje voor jezelf niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
