Thuis
alle pijlers
Ervaringen met een woongemeenschap?
woensdag 10 april 2024 om 22:23
Ik overweeg soms te gaan wonen in een woongemeenschap. Dat wil zeggen, in een naburige gemeente is er zo'n gemeenschap die mij aanspreekt. Je woont wel gewoon in een eigen woning - klein formaat of grotere gezinswoning - die je van de gemeenschapsvereniging huurt voor een sociaal tarief (inkomens-onafhankelijk). Daarnaast heb je wat taken in de gemeenschap, je hebt daar zelf keuze in en je kunt dus kiezen voor taken waar je expertise in hebt, leuk vindt of waar je over wilt leren. Speerpunten van de gemeenschap zijn ecologie, innovatie en duurzaamheid.
Mijn interesse is er al een paar jaar. Mijn man is terughoudend, hij wil binnenkort wel een keer mee naar een informatiedag om zich te oriënteren. Voor onze oudste zoon zou het denk ik echt iets zijn, voor de jongste niet zo. Maar die leeft toch vooral op zijn kamer dus wat maakt het uit waar het huis staat, denk ik dan.
Hoe dan ook zou het een hele stap zijn. Er is een traject dat je bij serieuze interesse gaat volgen, je moet dan een periode meelopen en helpen om te kijken of het wederzijds klikt. Ik heb vernomen dat er dit jaar diverse woningen vrijkomen, dat is lang anders geweest dus dit zou wel het moment zijn. Natuurlijk ook een goed moment om ons huis te verkopen, in deze markt. Maar ja, dat gooi je dan wel ook allemaal weg. (we wonen fijn, hypotheeklasten niet al te hoog) En wat als het toch niet zo bevalt? Een andere woning is dan niet zomaar weer gevonden. Dat zijn allemaal wel erg lastige overwegingen.
Kortom: zijn er forummers die in een woongemeenschap leven? Hoe is die ingestoken en hoe bevalt het? Waarom heb je ervoor gekozen? Gaan er ook weleens mensen weg en zo ja, waarom? Waar gaan ze dan naartoe, is dat een overweging om maar te blijven zitten of speelt dat helemaal niet?
Reactie mag ook met dm natuurlijk, kan me voorstellen dat risico op herkenning anders al snel te groot is omdat er niet zo veel van die gemeenschappen zijn. Alvast dank!
Mijn interesse is er al een paar jaar. Mijn man is terughoudend, hij wil binnenkort wel een keer mee naar een informatiedag om zich te oriënteren. Voor onze oudste zoon zou het denk ik echt iets zijn, voor de jongste niet zo. Maar die leeft toch vooral op zijn kamer dus wat maakt het uit waar het huis staat, denk ik dan.
Hoe dan ook zou het een hele stap zijn. Er is een traject dat je bij serieuze interesse gaat volgen, je moet dan een periode meelopen en helpen om te kijken of het wederzijds klikt. Ik heb vernomen dat er dit jaar diverse woningen vrijkomen, dat is lang anders geweest dus dit zou wel het moment zijn. Natuurlijk ook een goed moment om ons huis te verkopen, in deze markt. Maar ja, dat gooi je dan wel ook allemaal weg. (we wonen fijn, hypotheeklasten niet al te hoog) En wat als het toch niet zo bevalt? Een andere woning is dan niet zomaar weer gevonden. Dat zijn allemaal wel erg lastige overwegingen.
Kortom: zijn er forummers die in een woongemeenschap leven? Hoe is die ingestoken en hoe bevalt het? Waarom heb je ervoor gekozen? Gaan er ook weleens mensen weg en zo ja, waarom? Waar gaan ze dan naartoe, is dat een overweging om maar te blijven zitten of speelt dat helemaal niet?
Reactie mag ook met dm natuurlijk, kan me voorstellen dat risico op herkenning anders al snel te groot is omdat er niet zo veel van die gemeenschappen zijn. Alvast dank!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 11 april 2024 om 11:23
donderdag 11 april 2024 om 13:08
donderdag 11 april 2024 om 14:21
Ik weet zelf ook nog helemaal niet of het echt iets voor me is. Het spreekt mij aan, that's all. Sommigen hier doen al net alsof ik mijn gezin daar aan de haren naartoe wil slepen, terwijl ik alleen vraag naar ervaringen van mensen die in een woongemeenschap leven. Juist ook mij zelf te oriënteren, het is absoluut geen done deal dat ik dit wil.
S-Groot zegt dat ik 'voortdurend op zoek ben naar samenwerking', omdat ik in een ander, oud topic een paar keer heb geschreven over mensen met wie ik hoopte te kunnen gaan samenwerken in mijn bedrijf. Inmiddels ben ik al een jaar of anderhalf helemaal niet meer actief op zoek naar een zakenpartner, omdat ik niet denk dat ik die zal vinden. En in mijn eentje met wat inhuur zo nu en dan gaat het ook, mocht je het willen weten.
De ecologische woongemeenschap waar mijn interesse (!!! echt alleen nog interesse!!!) naar uitgaat spreekt mij mede zo aan vanwege gezamenlijkheid op een aantal vlakken, waar zeker ook mijn oudste zoon goed op zijn plek zou kunnen zijn (interesses en zelf niet zo makkelijk contacten kunnen opdoen) en dan over een paar jaar daar een eigen woning zou kunnen betrekken, nog steeds dicht bij ons maar wel zelfstandig. (Mijn zoons zijn 19 en 20, dat maakt voor jullie beeldvorming ook wel uit neem ik aan)
Lieve forummers, ik vraag specifiek naar ervaringen van mensen met het wonen in zo'n gemeenschap, van jezelf of mensen die je goed kent.
S-Groot zegt dat ik 'voortdurend op zoek ben naar samenwerking', omdat ik in een ander, oud topic een paar keer heb geschreven over mensen met wie ik hoopte te kunnen gaan samenwerken in mijn bedrijf. Inmiddels ben ik al een jaar of anderhalf helemaal niet meer actief op zoek naar een zakenpartner, omdat ik niet denk dat ik die zal vinden. En in mijn eentje met wat inhuur zo nu en dan gaat het ook, mocht je het willen weten.
De ecologische woongemeenschap waar mijn interesse (!!! echt alleen nog interesse!!!) naar uitgaat spreekt mij mede zo aan vanwege gezamenlijkheid op een aantal vlakken, waar zeker ook mijn oudste zoon goed op zijn plek zou kunnen zijn (interesses en zelf niet zo makkelijk contacten kunnen opdoen) en dan over een paar jaar daar een eigen woning zou kunnen betrekken, nog steeds dicht bij ons maar wel zelfstandig. (Mijn zoons zijn 19 en 20, dat maakt voor jullie beeldvorming ook wel uit neem ik aan)
Lieve forummers, ik vraag specifiek naar ervaringen van mensen met het wonen in zo'n gemeenschap, van jezelf of mensen die je goed kent.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 11 april 2024 om 14:44
Yella78 schreef: ↑11-04-2024 14:21De ecologische woongemeenschap waar mijn interesse (!!! echt alleen nog interesse!!!) naar uitgaat spreekt mij mede zo aan vanwege gezamenlijkheid op een aantal vlakken, waar zeker ook mijn oudste zoon goed op zijn plek zou kunnen zijn (interesses en zelf niet zo makkelijk contacten kunnen opdoen) en dan over een paar jaar daar een eigen woning zou kunnen betrekken, nog steeds dicht bij ons maar wel zelfstandig. (Mijn zoons zijn 19 en 20, dat maakt voor jullie beeldvorming ook wel uit neem ik aan)
‘zou kunnen zijn’. Wat als dat niet het geval is? Wat als de door jou/hem gewenste contacten daar toch tegen blijken te vallen (qua kwaliteit en kwantiteit)?
Gaan jullie dan weer verhuizen?
En je andere zoon zal niet eeuwig op zijn kamer zitten: is de locatie voor hem ook fijn? Kan hij daarvandaan makkelijk naar een studie, is er werk in de buurt, wonen er vrienden op fietsafstand?
Edit: Met deze dingen heeft een kennis ook geworsteld.
himalaya wijzigde dit bericht op 11-04-2024 15:46
2.79% gewijzigd
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
donderdag 11 april 2024 om 14:54
Ga er van uit dat je in zo'n woongemeenschap ook met dit soort 'krachten' te maken krijgt, zoals hier op het forum. Waarbij je teleurgesteld gaat zijn in reacties van anderen, te maken krijgt met niet matchende verwachtingen en je getriggerd wordt om in de verdediging te schieten.
Wat iemand eerder al schreef: het is een mini-maatschappij waarbij je van alles tegen gaat komen. Vraag je af of jij zelf, los van wat je gezin wil en kan, hier wel tegen bestand bent.
donderdag 11 april 2024 om 15:11
Grappig dat je de rest van deze post negeert en nog ff een 'wat als' dropt. Is toch overduidelijk dat to niet op zulke antwoorden zitvte wachten?himalaya schreef: ↑11-04-2024 14:44‘zou kunnen zijn’. Wat als dat niet het geval is? Wat als de door jou/hem gewenste contacten daar toch tegen blijken te vallen (qua kwaliteit en kwantiteit)?
Gaan jullie dan weer verhuizen?
En je andere zoon zal niet eeuwig op zijn kamer zitten: is de locatie voor hem ook fijn? Kan hij daarvandaan makkelijk naar een studie, is er werk in de buurt, wonen er vrienden op fietsafstand?
donderdag 11 april 2024 om 15:18
ja dit, betaal je niet een giga bedrag aan belasting over je overwaarde als je binnen een paar jaar niets terugkoopt?Goudglitter schreef: ↑11-04-2024 10:51Je geeft een fijn koophuis op.
Dus kapitaalvernietiging als je daarna gaat huren.
En nú in één keer goed
donderdag 11 april 2024 om 15:46
Viva, voor vrouwen met een mening.
En het zijn geen antwoorden, maar vragen. Maar ik zal mijn post even aanpassen en er bij zetten ‘dat heeft een kennis ook meegemaakt’, dan is het wel weer legitiem.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
donderdag 11 april 2024 om 15:58
Hoezo geen concessies? Je wordt niet met een pistool op je hoofd gedwongen om mee te doen hoor.
Als TO het wil en de rest van het gezin niet, dan kan de rest van het gezin gewoon niet meedoen en alleen TO wel.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 11 april 2024 om 15:59
Maar de rest woont daar dan wel toch. Die willen misschien elders wonen.
donderdag 11 april 2024 om 16:01
Ja, dat is dan sowieso een probleem, als niet iedereen op dezelfde plek wil wonen.Bamboetafeltje schreef: ↑11-04-2024 15:59Maar de rest woont daar dan wel toch. Die willen misschien elders wonen.
Dat heeft niets te maken met de woongemeenschap op zich.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 11 april 2024 om 16:48
Een familielid van me woont in een woongemeenschap voor ouderen. Grotendeels werkt het fantastisch, het zijn allemaal mooie geschikte woningen en ze kijken naar elkaar om. En je bepaalt zelf in hoeverre je mee wil doen aan sociale activiteiten, maar iedereen draagt wel wat bij bv werken in de tuin.
Er zitten wel grote verschillen in de vaardigheid mbt zakelijke en organisatorische dingen. Sommige mensen hebben bv nooit leren vergaderen en die kwekken dus maar raak en zijn beledigd als de voorzitter ze tot de orde roept. Of ze snappen het idee van een budget niet en gaan dus klakkeloos geld uitgeven aan plantjes voor in de tuin. En dat is allemaal wel op te lossen maar dan heb je dus wel mensen nodig die een beetje structuur kunnen aanbrengen.
En zo moet je ook leren omgaan met verschillende sociale verwachtingen, en hoe je nieuwe aanwas selecteert.
Wat iemand anders al zei: een maatschappij in het klein.
Er zitten wel grote verschillen in de vaardigheid mbt zakelijke en organisatorische dingen. Sommige mensen hebben bv nooit leren vergaderen en die kwekken dus maar raak en zijn beledigd als de voorzitter ze tot de orde roept. Of ze snappen het idee van een budget niet en gaan dus klakkeloos geld uitgeven aan plantjes voor in de tuin. En dat is allemaal wel op te lossen maar dan heb je dus wel mensen nodig die een beetje structuur kunnen aanbrengen.
En zo moet je ook leren omgaan met verschillende sociale verwachtingen, en hoe je nieuwe aanwas selecteert.
Wat iemand anders al zei: een maatschappij in het klein.
donderdag 11 april 2024 om 18:45
In de jaren negentig heb ik met mijn partner en ons kind in een centraal wonen project gewoond. We hadden een eigen woning met een kleine keuken. Er was een gemeenschappelijke woonkeuken, een kroeg, creatieve ruimte, wasruimte en een geweldige (moes) tuin. We hebben daar een mooie tijd gehad. Genoten van de fijne momenten in de tuin en van de vele feesten. Toch brak het ons op. Wij vonden dat we wel erg veel tijd kwijt waren aan de werkgroepjes, vergaderingen en de sociale contacten onderling. Eeuwige discussies. Het leek wel een huwelijk met enorm veel mensen;).
Wij zijn op een goede manier vertrokken. Toen kort na vertrek mijn partner overleed stonden een aantal mensen met wie we samengeleefd hadden direct voor ons klaar. Dat heeft mij erg geholpen en zijn nog steeds dierbare vrienden.
Wij zijn op een goede manier vertrokken. Toen kort na vertrek mijn partner overleed stonden een aantal mensen met wie we samengeleefd hadden direct voor ons klaar. Dat heeft mij erg geholpen en zijn nog steeds dierbare vrienden.
donderdag 11 april 2024 om 18:47
Ik heb in het verleden voor werk veel VvE-vergaderingen bijgewoond. Daar gaat het ook zo. Dat zijn dus natuurlijk wel aspecten die ik overdenk en die voor mij minpunten zijn.
Solomio, jij hebt toch ook kinderen met ASS? Is er voor hen uitzicht om in de gemeenschap op enig moment een eigen woning te betrekken, of is dat in jullie geval nooit aan de orde? Dragen zij nu ook al bij aan de gemeenschap of helemaal niet, en zo niet wordt dat gewoon prima geaccepteerd?
Een vraag die ik bij zo'n oriëntatiedag zeker zal stellen is wat er gebeurt als je gebrekkig wordt of zelfs dermate ziek dat je aan niets meer kunt bijdragen, dat het nog net lukt om je dag door te komen zeg maar. Mag je er dan ook blijven wonen?
Mijn man en ik spreken verder steeds vaker over het kopen - over een jaar of vier/vijf - van een op te knappen huis in een (niet te ver weg gelegen) buitenland. Stel, je woont in zo'n gemeenschap en je vertrekt regelmatig voor enkele weken of maanden. Is dat zonder veel gedoe mogelijk of zou dat niet op prijs gesteld worden? Als ik me ingeperkt zou voelen in mijn vrijheid op dat soort vlakken, is de conclusie inderdaad dat we niet aan zo'n avontuur moeten beginnen.
Solomio, jij hebt toch ook kinderen met ASS? Is er voor hen uitzicht om in de gemeenschap op enig moment een eigen woning te betrekken, of is dat in jullie geval nooit aan de orde? Dragen zij nu ook al bij aan de gemeenschap of helemaal niet, en zo niet wordt dat gewoon prima geaccepteerd?
Een vraag die ik bij zo'n oriëntatiedag zeker zal stellen is wat er gebeurt als je gebrekkig wordt of zelfs dermate ziek dat je aan niets meer kunt bijdragen, dat het nog net lukt om je dag door te komen zeg maar. Mag je er dan ook blijven wonen?
Mijn man en ik spreken verder steeds vaker over het kopen - over een jaar of vier/vijf - van een op te knappen huis in een (niet te ver weg gelegen) buitenland. Stel, je woont in zo'n gemeenschap en je vertrekt regelmatig voor enkele weken of maanden. Is dat zonder veel gedoe mogelijk of zou dat niet op prijs gesteld worden? Als ik me ingeperkt zou voelen in mijn vrijheid op dat soort vlakken, is de conclusie inderdaad dat we niet aan zo'n avontuur moeten beginnen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 11 april 2024 om 19:15
Haha, daar moest ik ook net aan denken. Ik zit zelf in het bestuur van 2 VVE's. Er is altijd wel iets waarover gezemeld moet worden.
donderdag 11 april 2024 om 19:35
Ik kom uit die wereld (en heb nog veel mensen in die wereld) en wil ooit weer terug naar die wereld. Maar ik weet ook dat ik daar destijds helemaal klaar mee was. Het heeft -zoals alles- idd voor en nadelen. Waarbij ik wel wil opmerken dat woongemeenschappen van elkaar kunnen verschillen, als Amsterdam van Lutjebroek. Het hangt echt van de mensen, de afspraken, de visie, de inzet en nog heel veel meer af. Proefdraaien lijkt me daarom helemaal niet verkeerd. Mensen wijzen vaak iets af om het onbekende. Ook je gezinsleden kennen het niet. Als je weet dat iemand binnen je gezin er heel warm voor loopt, kost het weinig moeite om je er toch minstens in te verdiepen. Wat je hebt, dat ken je al. Wordt niet die boer die niet vreet wattie niet kent. Eventjes horizon verbreed check, dan kunnen jullie daarna het gesprek met elkaar voeren.
En probeer voor jezelf helder te krijgen wat je hoopt te vinden. Dan kun je er ook gericht naar vragen.
En probeer voor jezelf helder te krijgen wat je hoopt te vinden. Dan kun je er ook gericht naar vragen.
donderdag 11 april 2024 om 21:25
Niks aantrekken van reacties die idd net doen alsof je je gezin ik weet niet wat aan zou (willen) doen. Ik begrijp goed dat een wens vaak ontstaat vanuit 1 iemand. Door je open te stellen voor iemands interesse kan je alleen maar leren. Misschien kom je erachter dat het best interessant kan zijn. Misschien ook niet. Maar dat weet je pas als je je gaat verdiepen.Yella78 schreef: ↑11-04-2024 14:21Ik weet zelf ook nog helemaal niet of het echt iets voor me is. Het spreekt mij aan, that's all. Sommigen hier doen al net alsof ik mijn gezin daar aan de haren naartoe wil slepen, terwijl ik alleen vraag naar ervaringen van mensen die in een woongemeenschap leven. Juist ook mij zelf te oriënteren, het is absoluut geen done deal dat ik dit wil.
S-Groot zegt dat ik 'voortdurend op zoek ben naar samenwerking', omdat ik in een ander, oud topic een paar keer heb geschreven over mensen met wie ik hoopte te kunnen gaan samenwerken in mijn bedrijf. Inmiddels ben ik al een jaar of anderhalf helemaal niet meer actief op zoek naar een zakenpartner, omdat ik niet denk dat ik die zal vinden. En in mijn eentje met wat inhuur zo nu en dan gaat het ook, mocht je het willen weten.
De ecologische woongemeenschap waar mijn interesse (!!! echt alleen nog interesse!!!) naar uitgaat spreekt mij mede zo aan vanwege gezamenlijkheid op een aantal vlakken, waar zeker ook mijn oudste zoon goed op zijn plek zou kunnen zijn (interesses en zelf niet zo makkelijk contacten kunnen opdoen) en dan over een paar jaar daar een eigen woning zou kunnen betrekken, nog steeds dicht bij ons maar wel zelfstandig. (Mijn zoons zijn 19 en 20, dat maakt voor jullie beeldvorming ook wel uit neem ik aan)
Lieve forummers, ik vraag specifiek naar ervaringen van mensen met het wonen in zo'n gemeenschap, van jezelf of mensen die je goed kent.
donderdag 11 april 2024 om 21:35
Ik denk dat het gemiddeld genomen wel lastiger is als je binnen een gemeenschap langdurig en regelmatig vertrekt. Nogmaals, ik weet niet wat voor type gemeenschap je op het oog hebt en hoe groot, want ik ken vanalles van heel intensief tot samen woon projecten waarbij je bij wijze van alleen een tuin samen deelt en alles ertussen. Je kunt je voorstellen dat de impact groter is als de groep kleiner is. En ook al is de impact niet groot, het is vaak niet zo dat als je frequent weg bent voor langere tijd, dat het voor jou en hen nog hetzelfde voelt. Je stapt iedere keer uit datgene wat je juist zegt leuk te vinden. Mensen gaan dat op een gegeven moment als storend ervaren is mijn ervaring. Niet na 1 x, maar wel na verloop van tijd. En dat kan ik ook begrijpen. De vraag rijst dan terecht "waarom kies je voor deze manier van wonen als je toch steeds weggaat?"Yella78 schreef: ↑11-04-2024 18:47Ik heb in het verleden voor werk veel VvE-vergaderingen bijgewoond. Daar gaat het ook zo. Dat zijn dus natuurlijk wel aspecten die ik overdenk en die voor mij minpunten zijn.
Solomio, jij hebt toch ook kinderen met ASS? Is er voor hen uitzicht om in de gemeenschap op enig moment een eigen woning te betrekken, of is dat in jullie geval nooit aan de orde? Dragen zij nu ook al bij aan de gemeenschap of helemaal niet, en zo niet wordt dat gewoon prima geaccepteerd?
Een vraag die ik bij zo'n oriëntatiedag zeker zal stellen is wat er gebeurt als je gebrekkig wordt of zelfs dermate ziek dat je aan niets meer kunt bijdragen, dat het nog net lukt om je dag door te komen zeg maar. Mag je er dan ook blijven wonen?
Mijn man en ik spreken verder steeds vaker over het kopen - over een jaar of vier/vijf - van een op te knappen huis in een (niet te ver weg gelegen) buitenland. Stel, je woont in zo'n gemeenschap en je vertrekt regelmatig voor enkele weken of maanden. Is dat zonder veel gedoe mogelijk of zou dat niet op prijs gesteld worden? Als ik me ingeperkt zou voelen in mijn vrijheid op dat soort vlakken, is de conclusie inderdaad dat we niet aan zo'n avontuur moeten beginnen.
Als er zo'n onrust is binnen jezelf, zou ik het allemaal nog eens goed overwegen. Een groepsdynamiek kan heel kwetsbaar zijn. Het kan geweldig zijn als er leuke mensen inzitten die er allemaal een beetje hetzelfde instaan. Maar 1 afwijkende appel kan binnen een korte periode een hele dynamiek om zeep helpen. Daarom zie je ook vaker dat mensen verhuizen. Als er eenmaal een mismatch ontstaat, dan is het niet meer prettig wonen. Dus dan vertrekt of de afwijkende appel (want die voelt zich echt niet meer passen) of je ziet langzaam zo'n groep leeglopen.
donderdag 11 april 2024 om 21:44
Nee, mijn kinderen kunnen hier niet wonen, want die hebben genoeg aan zichzelf en kunnen niet bijdragen aan de gemeenschap.Yella78 schreef: ↑11-04-2024 18:47Ik heb in het verleden voor werk veel VvE-vergaderingen bijgewoond. Daar gaat het ook zo. Dat zijn dus natuurlijk wel aspecten die ik overdenk en die voor mij minpunten zijn.
Solomio, jij hebt toch ook kinderen met ASS? Is er voor hen uitzicht om in de gemeenschap op enig moment een eigen woning te betrekken, of is dat in jullie geval nooit aan de orde? Dragen zij nu ook al bij aan de gemeenschap of helemaal niet, en zo niet wordt dat gewoon prima geaccepteerd?
Een vraag die ik bij zo'n oriëntatiedag zeker zal stellen is wat er gebeurt als je gebrekkig wordt of zelfs dermate ziek dat je aan niets meer kunt bijdragen, dat het nog net lukt om je dag door te komen zeg maar. Mag je er dan ook blijven wonen?
Mijn man en ik spreken verder steeds vaker over het kopen - over een jaar of vier/vijf - van een op te knappen huis in een (niet te ver weg gelegen) buitenland. Stel, je woont in zo'n gemeenschap en je vertrekt regelmatig voor enkele weken of maanden. Is dat zonder veel gedoe mogelijk of zou dat niet op prijs gesteld worden? Als ik me ingeperkt zou voelen in mijn vrijheid op dat soort vlakken, is de conclusie inderdaad dat we niet aan zo'n avontuur moeten beginnen.
Daarbij komen er hier zo zelden woningen vrij, dat het sowieso enorm lang zou gaan duren.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 13 april 2024 om 16:48
Hier ook zoiets en dat is inderdaad een voordeel. Wel zijn er ook mensen die graag als gehele gemeenschap Verbinding willen, die stoten wel hun neus. Niet realistisch.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zaterdag 13 april 2024 om 17:00
TO, ik zie je in een lap tekst reageren op mensen die jou in jouw optiek onterecht bekritiseren en meermalen aangeven dat je ervaringen vraagt. Maar op de ervaringen die óók, o.a. door mij, gedeeld waren reageer je niet (behalve wat vragen aan Solomio). Beetje raar. Dus nu nog maar even kort dan (geen zin om weer uitgebreid te reageren): hier wordt echt wel een bepaalde inzet verwacht. Opleggen gaat natuurlijk niet, maar als blijkt dat mensen nauwelijks iets bijdragen en/of de helft van de tijd of vaak meerdere weken afwezig zijn wordt dat niet als passend ervaren en gewaardeerd. Maar volgens mij is dat ook nog wel verschillend per woongemeenschap.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
