Thuis
alle pijlers
Even de irritaties wegschrijven
woensdag 22 april 2009 om 15:14
Ik vind het probleem waar ik in mijn woonsituatie een beetje zeikerig om er echt wat van te zeggen maar wil het wel ff van me af schrijven .
AAAARGGHH wat een irritant kind woont er boven me. Rent vaak op en neer over de gangen en gaat dan met een stok langs de trapspijlen zodat je dat extra goed hoort. Ook rent hij op en neer op de brandtrap (die bij mijn weten alleen gebruikt mag worden bij brand) en strooit bloembladeren door de gangen terwijl zijn vader er trots bij staat grrr.
Zo nu ben ik t weer kwijt. Vind het zo zeikerig overkomen om er wat van te zeggen (elke dag gebeurt dit zo'n beetje) en ik maar een beetje thuis aan het relaxen ben omdat ik nu vrij ben van school.
Nog meer mensen met buren irritaties?
AAAARGGHH wat een irritant kind woont er boven me. Rent vaak op en neer over de gangen en gaat dan met een stok langs de trapspijlen zodat je dat extra goed hoort. Ook rent hij op en neer op de brandtrap (die bij mijn weten alleen gebruikt mag worden bij brand) en strooit bloembladeren door de gangen terwijl zijn vader er trots bij staat grrr.
Zo nu ben ik t weer kwijt. Vind het zo zeikerig overkomen om er wat van te zeggen (elke dag gebeurt dit zo'n beetje) en ik maar een beetje thuis aan het relaxen ben omdat ik nu vrij ben van school.
Nog meer mensen met buren irritaties?
woensdag 22 april 2009 om 20:09
quote:supermuis schreef op 22 april 2009 @ 18:33:
echt wel! ik hoor de buurvrouw haar behoefte doen op het toilet. ze vind het ook nodig om de trap om 10 uur op zondagochtend te stofzuigen. lekker contact geluid terwijl ik probeer een keertje uit te slapen.En daar moet jouw buurvrouw rekening mee houden?
echt wel! ik hoor de buurvrouw haar behoefte doen op het toilet. ze vind het ook nodig om de trap om 10 uur op zondagochtend te stofzuigen. lekker contact geluid terwijl ik probeer een keertje uit te slapen.En daar moet jouw buurvrouw rekening mee houden?
woensdag 22 april 2009 om 20:13
tjonge, de wereld zou een stuk leuker zijn als je je niet zo zou ergeren. Probeer het gewoon eens zou ik zeggen.
Enneh, 9 uur lijkt me een hele schappelijke tijd om je kind "los" te laten. Kan me nog wel herinneren dat ik het ook errug vroeg vond toen ik nog studeerde. Maarja, de wereld is niet alleen ingericht op mijn comfort (is een heel zinnig onderschrift van een forummer hier).
Enneh, 9 uur lijkt me een hele schappelijke tijd om je kind "los" te laten. Kan me nog wel herinneren dat ik het ook errug vroeg vond toen ik nog studeerde. Maarja, de wereld is niet alleen ingericht op mijn comfort (is een heel zinnig onderschrift van een forummer hier).
woensdag 22 april 2009 om 20:47
Ik zou ook zwaar over de zeik zijn als ik elke nacht wakker zou liggen van de baby van de buren. Onze buur heeft nog een week of 7 te gaan, dus ik ben benieuwd... Nou ik het bij ons niet zo vreselijk gehorig, maar toch wel een beetje. En maar afwachten tegen welke wand ze de baby aan legt....
Tegelijkertijd zullen PP en Mannetje er misschien van wakker liggen, maar ik niet. Slaap al jaaaaaaaaaaren met oordoppen, de beste investering die ik ooit gedaan heb. Elke stuiver waard.
Tegelijkertijd zullen PP en Mannetje er misschien van wakker liggen, maar ik niet. Slaap al jaaaaaaaaaaren met oordoppen, de beste investering die ik ooit gedaan heb. Elke stuiver waard.
donderdag 23 april 2009 om 09:47
quote:fleurtje schreef op 22 april 2009 @ 20:09:
[...]
En daar moet jouw buurvrouw rekening mee houden?
Dat zégt ze toch helemaal niet! Jemig. We hebben het hier over ergernissen en irritaties wegens burengeluiden, zowel normale geluiden die je nou eenmaal hebt in gehorige huizen als abnormale geluiden die je nou eenmaal hebt van buren die nauwelijks rekening houden met het feit dat ze in een gehorig huis wonen.
Ik heb nog niemand horen zeggen dat ze de buren eens goed de waarheid hebben gezegd, omdat ze het hebben gedurfd hun baby 's nachts te laten huilen, ze hun kinderen laten spelen of het gras hebben gemaaid.
En toch lees ik hier voornamelijk commentaar op deze onschuldige ergernissen, in de zin van "wat zijn we intolerant tegenwoordig, wat kunnen we weinig van elkaar hebben, wat zeur je tegen die arme kindertjes die er niks aan kunnen doen, dan moet je maar niet in een flat gaan wonen."
Sterker nog, er worden beoorlijk wat aannames en suggesties gedaan zoals door Fleurtje hier, dat de zich ergerende forummers vinden dat iets niet mag of juist moet, Traincha neemt onmiddellijk aan dat iemand boos bij de ouders van een huilende baby op de stoep staat en Blijfgewoonbianca suggereert dat de TO zelf tijdens feestjes 's avonds waarschijnlijk evenmin rekening houdt met de de slapende buurkinderen als de spelende buurkinderen op hun beurt met de uitslapende buurvrouw.
Het gaat over je ergeren aan burengeluiden, niet over boos worden op de buren vanwege hun geluiden, verhaal halen of klagen bij de politie of de woningbouwvereninging. Voor zover er al voorbeelden zijn waar meer gebeurt of is gebeurd dan ergeren alleen, gaat het niet over normale geluiden zoals de wc doortrekken, de grasmaaier aanzetten of spelende kinderen, maar, bij wijze van spreken, de hele dag en nacht door de wc doortrekken, elke nacht de hele nacht grasmaaien en kinderen die nooit gewoon leuk spelen (en soms ruzie hebben) alleen maar ruziënd en schreeuwend buiten zijn.
TO bijvoorbeeld, die m.i. te maken heeft met een buurman die geen grenzen stelt aan het speelgedrag van zijn kind, daar waar het de grenzen van de buren logischerwijs kan overschrijden, nuanceert haar eigen ergernis direct al in de openingspost.
Dus over leven en laten leven gesproken. Gun iemand het recht om zich even af te reageren over iets wat diegene het bespreken met de overlast veroorzakende niet eens waard vind.
[...]
En daar moet jouw buurvrouw rekening mee houden?
Dat zégt ze toch helemaal niet! Jemig. We hebben het hier over ergernissen en irritaties wegens burengeluiden, zowel normale geluiden die je nou eenmaal hebt in gehorige huizen als abnormale geluiden die je nou eenmaal hebt van buren die nauwelijks rekening houden met het feit dat ze in een gehorig huis wonen.
Ik heb nog niemand horen zeggen dat ze de buren eens goed de waarheid hebben gezegd, omdat ze het hebben gedurfd hun baby 's nachts te laten huilen, ze hun kinderen laten spelen of het gras hebben gemaaid.
En toch lees ik hier voornamelijk commentaar op deze onschuldige ergernissen, in de zin van "wat zijn we intolerant tegenwoordig, wat kunnen we weinig van elkaar hebben, wat zeur je tegen die arme kindertjes die er niks aan kunnen doen, dan moet je maar niet in een flat gaan wonen."
Sterker nog, er worden beoorlijk wat aannames en suggesties gedaan zoals door Fleurtje hier, dat de zich ergerende forummers vinden dat iets niet mag of juist moet, Traincha neemt onmiddellijk aan dat iemand boos bij de ouders van een huilende baby op de stoep staat en Blijfgewoonbianca suggereert dat de TO zelf tijdens feestjes 's avonds waarschijnlijk evenmin rekening houdt met de de slapende buurkinderen als de spelende buurkinderen op hun beurt met de uitslapende buurvrouw.
Het gaat over je ergeren aan burengeluiden, niet over boos worden op de buren vanwege hun geluiden, verhaal halen of klagen bij de politie of de woningbouwvereninging. Voor zover er al voorbeelden zijn waar meer gebeurt of is gebeurd dan ergeren alleen, gaat het niet over normale geluiden zoals de wc doortrekken, de grasmaaier aanzetten of spelende kinderen, maar, bij wijze van spreken, de hele dag en nacht door de wc doortrekken, elke nacht de hele nacht grasmaaien en kinderen die nooit gewoon leuk spelen (en soms ruzie hebben) alleen maar ruziënd en schreeuwend buiten zijn.
TO bijvoorbeeld, die m.i. te maken heeft met een buurman die geen grenzen stelt aan het speelgedrag van zijn kind, daar waar het de grenzen van de buren logischerwijs kan overschrijden, nuanceert haar eigen ergernis direct al in de openingspost.
Dus over leven en laten leven gesproken. Gun iemand het recht om zich even af te reageren over iets wat diegene het bespreken met de overlast veroorzakende niet eens waard vind.
donderdag 23 april 2009 om 09:56
donderdag 23 april 2009 om 10:16
Ik vind dat iedereen die buren heeft, of het nou in een flat is of een vrijstaand huis, rekening moet houden met een zekere mate van overlast en dit ook heeft te accepteren.
Maar ik vind ook dat iedereen, dus zowel jijzelf als de buren, rekening moeten houden met het feit dat ze een zekere mate van overlast zullen veroorzaken. En ik vind het eenieders plicht om die overlast te beperken tot een minimum.
Dus als je wilt grasmaaien terwijl je weet dat de buurvrouw nog slaapt na haar nachtdienst, of dat de buurkinderen al op bed liggen, dan doe je dat als het even kan op een ander moment. Heb je echt geen mogelijkheid om dat op een ander moment te doen, of ga je ter goeder trouw woensdagochtend grasmaaien zonder te weten dat de buurvrouw net een dagje vrij is om lekker lang uit te slapen, dan is het ook aan de buurvrouw om dat te tolereren.
Als je kinderen hebt, grijp je als ouder in als ze hard aan het schreeuwen zijn of op de trap stampen. Een kind kan het zelf niet beoordelen want daar zijn het kinderen voor. Maar ze moeten het wel leren en daar zijn de ouders voor. (Mijn vriend bijvoorbeeld, moest vroeger als hij te hard de trap op rende 10x zachtjes op en neer om het af te leren. En dat hielp; hij heeft het snel afgeleerd.) Kinderloze buren moeten op hun beurt tolereren dat kinderen nou eenmaal wel eens huilen, schreeuwen, stampen of vallen. Maar nogmaals, dat ontneemt de ouders niet van hun plicht ze te leren dat dit voor andere mensen vervelend kan zijn.
Maar ik vind ook dat iedereen, dus zowel jijzelf als de buren, rekening moeten houden met het feit dat ze een zekere mate van overlast zullen veroorzaken. En ik vind het eenieders plicht om die overlast te beperken tot een minimum.
Dus als je wilt grasmaaien terwijl je weet dat de buurvrouw nog slaapt na haar nachtdienst, of dat de buurkinderen al op bed liggen, dan doe je dat als het even kan op een ander moment. Heb je echt geen mogelijkheid om dat op een ander moment te doen, of ga je ter goeder trouw woensdagochtend grasmaaien zonder te weten dat de buurvrouw net een dagje vrij is om lekker lang uit te slapen, dan is het ook aan de buurvrouw om dat te tolereren.
Als je kinderen hebt, grijp je als ouder in als ze hard aan het schreeuwen zijn of op de trap stampen. Een kind kan het zelf niet beoordelen want daar zijn het kinderen voor. Maar ze moeten het wel leren en daar zijn de ouders voor. (Mijn vriend bijvoorbeeld, moest vroeger als hij te hard de trap op rende 10x zachtjes op en neer om het af te leren. En dat hielp; hij heeft het snel afgeleerd.) Kinderloze buren moeten op hun beurt tolereren dat kinderen nou eenmaal wel eens huilen, schreeuwen, stampen of vallen. Maar nogmaals, dat ontneemt de ouders niet van hun plicht ze te leren dat dit voor andere mensen vervelend kan zijn.
donderdag 23 april 2009 om 10:47
Daar heb je ook gelijk in Nostradame, geven en nemen.
Feit is wel dat als ik mijn kind tot negen uur 's ochtends in toom houd, ik al twee uur 'gegeven' heb. Ik leer kind ook dat ze niet moet gillen of stampen en dat soort ongein. Maar het blijft wel een kind van 2.5. En ik vind twee uur lang genoeg voor een kind van 2.5 om zich koest te houden. Na die twee uur mag ze nóg niet schreeuwen en stampen, maar ik zie er echt geen bezwaar in als zij met haar poppenwagen over de houten vloer wandelt, danst op muziek of een boek op de vloer laat vallen; gewoon spelen dus.
Feit is wel dat als ik mijn kind tot negen uur 's ochtends in toom houd, ik al twee uur 'gegeven' heb. Ik leer kind ook dat ze niet moet gillen of stampen en dat soort ongein. Maar het blijft wel een kind van 2.5. En ik vind twee uur lang genoeg voor een kind van 2.5 om zich koest te houden. Na die twee uur mag ze nóg niet schreeuwen en stampen, maar ik zie er echt geen bezwaar in als zij met haar poppenwagen over de houten vloer wandelt, danst op muziek of een boek op de vloer laat vallen; gewoon spelen dus.
donderdag 23 april 2009 om 11:34
quote:fleurtje schreef op 23 april 2009 @ 10:47:
Daar heb je ook gelijk in Nostradame, geven en nemen.
Feit is wel dat als ik mijn kind tot negen uur 's ochtends in toom houd, ik al twee uur 'gegeven' heb. Ik leer kind ook dat ze niet moet gillen of stampen en dat soort ongein. Maar het blijft wel een kind van 2.5. En ik vind twee uur lang genoeg voor een kind van 2.5 om zich koest te houden. Na die twee uur mag ze nóg niet schreeuwen en stampen, maar ik zie er echt geen bezwaar in als zij met haar poppenwagen over de houten vloer wandelt, danst op muziek of een boek op de vloer laat vallen; gewoon spelen dus.
Goh ietsjes anders dan haar goddelijke gang gaan ..
Nostradame fijne posts dat is dus wat ik bedoel alleen jij legt het wat beter uit haha..
Daar heb je ook gelijk in Nostradame, geven en nemen.
Feit is wel dat als ik mijn kind tot negen uur 's ochtends in toom houd, ik al twee uur 'gegeven' heb. Ik leer kind ook dat ze niet moet gillen of stampen en dat soort ongein. Maar het blijft wel een kind van 2.5. En ik vind twee uur lang genoeg voor een kind van 2.5 om zich koest te houden. Na die twee uur mag ze nóg niet schreeuwen en stampen, maar ik zie er echt geen bezwaar in als zij met haar poppenwagen over de houten vloer wandelt, danst op muziek of een boek op de vloer laat vallen; gewoon spelen dus.
Goh ietsjes anders dan haar goddelijke gang gaan ..
Nostradame fijne posts dat is dus wat ik bedoel alleen jij legt het wat beter uit haha..
donderdag 23 april 2009 om 12:01
quote:fleurtje schreef op 23 april 2009 @ 10:47:
Daar heb je ook gelijk in Nostradame, geven en nemen.
Feit is wel dat als ik mijn kind tot negen uur 's ochtends in toom houd, ik al twee uur 'gegeven' heb. Ik leer kind ook dat ze niet moet gillen of stampen en dat soort ongein. Maar het blijft wel een kind van 2.5. En ik vind twee uur lang genoeg voor een kind van 2.5 om zich koest te houden. Na die twee uur mag ze nóg niet schreeuwen en stampen, maar ik zie er echt geen bezwaar in als zij met haar poppenwagen over de houten vloer wandelt, danst op muziek of een boek op de vloer laat vallen; gewoon spelen dus.Precies, met gewoon spelen kan nooit iets mis zijn lijkt me. Evenmin als er met een tv op normaal volume, grasmaaien op een normaal tijdstip en het normaal doortekken van de wc niets mis is. Dan nog kun je hier soms buren zich aan ergeren maar ook dat vind eenieders goed recht. Zeker als ze met hun ergernis niets anders doen dan reageren in een topic over burengeluiden. Jammer dat er dan toch hier een daar zo negatief op die onschuldige ergernissen gereageerd wordt (ik spreek nu niemand in het bijzonder hier op aan).
Daar heb je ook gelijk in Nostradame, geven en nemen.
Feit is wel dat als ik mijn kind tot negen uur 's ochtends in toom houd, ik al twee uur 'gegeven' heb. Ik leer kind ook dat ze niet moet gillen of stampen en dat soort ongein. Maar het blijft wel een kind van 2.5. En ik vind twee uur lang genoeg voor een kind van 2.5 om zich koest te houden. Na die twee uur mag ze nóg niet schreeuwen en stampen, maar ik zie er echt geen bezwaar in als zij met haar poppenwagen over de houten vloer wandelt, danst op muziek of een boek op de vloer laat vallen; gewoon spelen dus.Precies, met gewoon spelen kan nooit iets mis zijn lijkt me. Evenmin als er met een tv op normaal volume, grasmaaien op een normaal tijdstip en het normaal doortekken van de wc niets mis is. Dan nog kun je hier soms buren zich aan ergeren maar ook dat vind eenieders goed recht. Zeker als ze met hun ergernis niets anders doen dan reageren in een topic over burengeluiden. Jammer dat er dan toch hier een daar zo negatief op die onschuldige ergernissen gereageerd wordt (ik spreek nu niemand in het bijzonder hier op aan).
donderdag 23 april 2009 om 12:38
quote:fleurtje schreef op 23 april 2009 @ 12:05:
Nostradame, weet jij hoeveel lawaai 'gewoon spelen' kan maken?
Ja! Ik heb 4 hele leuke kleine overbuurmeisjes die rondjes voor mijn huis fietsen, daarnaast nog een handvol peuters en en een groep pubers in de straat. De meisjes zijn stronteigenwijs met een hele grote mond en je hoort ze van verre aankomen. Maar ze zijn altijd gewoon leuk en vrolijk aan het spelen, al roepend vrolijke toneelstukjes aan het opvoeren op de stoep, aan het stoepkrijten enzovoorts. Ruzie maken ze niet op straat, ze doen niet naar tegen elkaar en andere buurkinderen en ik ben er van overtuigd dat de ouders in zouden grijpen als ze dat wel zouden doen: ze worden goed in de gaten gehouden en de ouders houden een goede balans tussen voor op de stoep spelen en achter in hun eigen tuin. Ik kan ze letterlijk verstaan als ik binnen zit, maar ik wordt altijd heel vrolijk van ze, ook al kan ik geen stap bij de voordeur zetten of ik wordt door ze belaagd
's Avonds komt een groepje jonge pubers voetballen tegen de blinde muur van de buren. Dat is geen woning maar een bedrijfspand, dus die hebben daar geen last van 's avonds. Ik kijk vanaf mijn bank uit op die blinde muur. Ze staan precies voor mijn raam om de bal tegen die muur te trappen en hoor hun gepraat, geroep én het harde gestuiter van de bal tegen de muur aan. En soms komt hij tegen míjn muur, maar nooit tegen mijn raam. Ze komen alleen om te voetballen, ze voetballen nooit urenlang, en ze blijven ook nooit hangen. Ik sta niet te juichen als ze komen, maar probeer er maar iets gezelligs in te zien, wat goed lukt omdat ze nooit lang blijven.
De vorige buren van mijn vriend hadden 4 schreeuwende kinderen, die altijd alleen maar ruzie maakten en jankten. En de ouders lekker terugschreeuwen. Daar werden we écht gek van, en met ons de hele buurt, hoorden we laten toen de nieuwe buren een feestje gaven waar alle andere buren ook waren.
Nostradame, weet jij hoeveel lawaai 'gewoon spelen' kan maken?
Ja! Ik heb 4 hele leuke kleine overbuurmeisjes die rondjes voor mijn huis fietsen, daarnaast nog een handvol peuters en en een groep pubers in de straat. De meisjes zijn stronteigenwijs met een hele grote mond en je hoort ze van verre aankomen. Maar ze zijn altijd gewoon leuk en vrolijk aan het spelen, al roepend vrolijke toneelstukjes aan het opvoeren op de stoep, aan het stoepkrijten enzovoorts. Ruzie maken ze niet op straat, ze doen niet naar tegen elkaar en andere buurkinderen en ik ben er van overtuigd dat de ouders in zouden grijpen als ze dat wel zouden doen: ze worden goed in de gaten gehouden en de ouders houden een goede balans tussen voor op de stoep spelen en achter in hun eigen tuin. Ik kan ze letterlijk verstaan als ik binnen zit, maar ik wordt altijd heel vrolijk van ze, ook al kan ik geen stap bij de voordeur zetten of ik wordt door ze belaagd
's Avonds komt een groepje jonge pubers voetballen tegen de blinde muur van de buren. Dat is geen woning maar een bedrijfspand, dus die hebben daar geen last van 's avonds. Ik kijk vanaf mijn bank uit op die blinde muur. Ze staan precies voor mijn raam om de bal tegen die muur te trappen en hoor hun gepraat, geroep én het harde gestuiter van de bal tegen de muur aan. En soms komt hij tegen míjn muur, maar nooit tegen mijn raam. Ze komen alleen om te voetballen, ze voetballen nooit urenlang, en ze blijven ook nooit hangen. Ik sta niet te juichen als ze komen, maar probeer er maar iets gezelligs in te zien, wat goed lukt omdat ze nooit lang blijven.
De vorige buren van mijn vriend hadden 4 schreeuwende kinderen, die altijd alleen maar ruzie maakten en jankten. En de ouders lekker terugschreeuwen. Daar werden we écht gek van, en met ons de hele buurt, hoorden we laten toen de nieuwe buren een feestje gaven waar alle andere buren ook waren.
donderdag 23 april 2009 om 14:25
Hier ook buren irritaties.
Boven mij woont een gezin met twee jonge kinderen. Of ze rennen uren lang van voor naar achter (ook 's avond om 11 uur ) , of ze lopen op mama's hakken, of ze spelen met iets op de vloer wat wel zo'n ongelooflijke takke herrie maakt, of ze willen niet eten wat mama gekookt heeft en schreeuwen de hele buurt bij elkaar. En dat élke dag.
Onder mij woont een vrouw met zoon plus een hond. Of de hond is uren aan het blaffen (zoals nu), of zoon vindt het nodig om uren harde housemuziek te draaien, of buurvrouw zit onder mijn slaapkamerraam met andere buurvrouw te praten, en dat meestal in het weekend 's morgens om 8 uur. Buurvrouw kan niet zachtjes praten en heeft zo'n nare doordringende zeikstem.
Om dan nog maar niet te spreken van de rest van de buren die het blijkbaar erg normaal vinden om vanaf het moment dat de zon gaat schijnen en het iets warmer wordt buiten (lees van maart tot oktober) keiharde muziek te draaien en daarbij 'gezellig' de deuren en ramen open te gooien. Want stel voor dat de buren jóuw muziek niet horen
Boven mij woont een gezin met twee jonge kinderen. Of ze rennen uren lang van voor naar achter (ook 's avond om 11 uur ) , of ze lopen op mama's hakken, of ze spelen met iets op de vloer wat wel zo'n ongelooflijke takke herrie maakt, of ze willen niet eten wat mama gekookt heeft en schreeuwen de hele buurt bij elkaar. En dat élke dag.
Onder mij woont een vrouw met zoon plus een hond. Of de hond is uren aan het blaffen (zoals nu), of zoon vindt het nodig om uren harde housemuziek te draaien, of buurvrouw zit onder mijn slaapkamerraam met andere buurvrouw te praten, en dat meestal in het weekend 's morgens om 8 uur. Buurvrouw kan niet zachtjes praten en heeft zo'n nare doordringende zeikstem.
Om dan nog maar niet te spreken van de rest van de buren die het blijkbaar erg normaal vinden om vanaf het moment dat de zon gaat schijnen en het iets warmer wordt buiten (lees van maart tot oktober) keiharde muziek te draaien en daarbij 'gezellig' de deuren en ramen open te gooien. Want stel voor dat de buren jóuw muziek niet horen
donderdag 23 april 2009 om 15:46
quote:traincha2 schreef op 22 april 2009 @ 19:04:
[...]
Met 'daar begint het al' bedoel ik dat mensen zich al lopen te irriteren aan het gehuil van een baby en zo heb ik dat uit jouw post ook geinterpreteerd en correct me if i'm wrong: je zegt zelf dat je daar zwaar van over de zeik van was. Je had je er namelijk ook helemaal niks van aan kunnen trekken en je schouders kunnen ophalen. En at last: dit topic ging inderdaad over burenirritaties, jij hebt je verhaal hier gedaan over de krijsende baby. Ergo: je hebt je eraan geirriteerd. Toch?
Ja, ik heb me eraan geërgerd. Heel convenient for you geef je geen antwoord op de andere dingen die ik me afvroeg over jouw reactie (die je notabene gequote hebt).
Ik wil het omdraaien: ik ken niemand die zich niet ergert aan het gehuil (niet zomaar gehuil hè, gekrijs) van een baby.
Of denk jij om respectievelijk 11, 12, 1, 3, 5 en 6 uur 's nachts 'Koeziekoeziekoezie, daar krijst die baby weer. Ach, ik trek me er niets van aan.'?
Los van dat ik me erger aan het gekrijs op zich, kan ik héél slecht zonder slaap!
[...]
Met 'daar begint het al' bedoel ik dat mensen zich al lopen te irriteren aan het gehuil van een baby en zo heb ik dat uit jouw post ook geinterpreteerd en correct me if i'm wrong: je zegt zelf dat je daar zwaar van over de zeik van was. Je had je er namelijk ook helemaal niks van aan kunnen trekken en je schouders kunnen ophalen. En at last: dit topic ging inderdaad over burenirritaties, jij hebt je verhaal hier gedaan over de krijsende baby. Ergo: je hebt je eraan geirriteerd. Toch?
Ja, ik heb me eraan geërgerd. Heel convenient for you geef je geen antwoord op de andere dingen die ik me afvroeg over jouw reactie (die je notabene gequote hebt).
Ik wil het omdraaien: ik ken niemand die zich niet ergert aan het gehuil (niet zomaar gehuil hè, gekrijs) van een baby.
Of denk jij om respectievelijk 11, 12, 1, 3, 5 en 6 uur 's nachts 'Koeziekoeziekoezie, daar krijst die baby weer. Ach, ik trek me er niets van aan.'?
Los van dat ik me erger aan het gekrijs op zich, kan ik héél slecht zonder slaap!
vrijdag 1 mei 2009 om 15:29
Wij wonen ook in een kinderrijke buurt en ik vind de speelgeluiden van de kinderen buiten eigenlijk wel gezellig. Maar aan beide kanten van ons zijn de jongste kinderen in huis meisjes, die op sommige dagen een continue sirene zijn. Wat een frequentie halen die meisjes!
Erger vind ik de gewoonte in de straat dat iedereen die per auto de straat verlaat (sommigen ook per scooter/brommer) het nodig vinden om te toeteren (na een afscheidsgesprekje varierend van een minuutje tot anderhalf uur).. En dan maakt het niet uit of het half 6 's ochtends is of 11 uur 's avonds of half 3 's nachts.. Misschien zijn oordopjes geen slecht idee.. Alleen de enige keer dat ik ooit oordopjes gebruikte, hield ik mezelf wakker met m'n eigen ademhaling.... :S
Ik heb in deze woonwijk behoorlijk meer geluidsoverlast van buren dan in mijn oude studentenflat. Go figure!
Erger vind ik de gewoonte in de straat dat iedereen die per auto de straat verlaat (sommigen ook per scooter/brommer) het nodig vinden om te toeteren (na een afscheidsgesprekje varierend van een minuutje tot anderhalf uur).. En dan maakt het niet uit of het half 6 's ochtends is of 11 uur 's avonds of half 3 's nachts.. Misschien zijn oordopjes geen slecht idee.. Alleen de enige keer dat ik ooit oordopjes gebruikte, hield ik mezelf wakker met m'n eigen ademhaling.... :S
Ik heb in deze woonwijk behoorlijk meer geluidsoverlast van buren dan in mijn oude studentenflat. Go figure!
vrijdag 1 mei 2009 om 21:57
Hallo allemaal,
Ik heb alle reacties doorgelezen en ben het met de een meer eens dan met de ander, maar wat ik eigenlijk een beetje mis: als iedereen zich nu zo ontzettend irriteert aan een ander, waarom wordt er dan nooit iets over gezegd? Ik heb zelf twee kleine kinderen (2 en 3) die ook veeel lawaai kunnen maken. Wij proberen de overlast voor de buren etc te beperken, maar het neemt niet weg dat er toch af en toe ruzie gemaakt wordt, gegild, gegooid en daar hebben mijn buren nou eenmaal last van. Hoeveel last, dat weet ik helaas niet, want ik woon niet in hun huis en ik kan dat dus niet goed beoordelen. Ik heb bij mijn buren wel aangegeven dat ik hoop dat zij niet teveel geluidsoverlast hebben van onze peuterpubers en gevraagd of ze het aan willen geven als ze ergens echt last van hebben. Aan de andere kant geven zij ook weleens een feestje, maar wij hebben nooit irritaties ergens over gehad. Wat al eens gezegd is: het is echt ene kwestie van geven en nemen. Wat ik alleen wil zeggen: als je echt last hebt van het kindje dat op de galerij speelt, waarom bind je dan niet eens een gesprekje aan met de vader? Misschien is hij er zich helemaal niet van bewust dat jij er zo'n last van hebt (immers: met kleine kindjes in je huis ben je wel wat lawaai gewend en ben je misschien wat "dovig" voor geluidsoverlast). Als je dit gewoon op een normale manier aankaart, komen jullie er hoogst waarschijnlijk goed uit.
Ik heb alle reacties doorgelezen en ben het met de een meer eens dan met de ander, maar wat ik eigenlijk een beetje mis: als iedereen zich nu zo ontzettend irriteert aan een ander, waarom wordt er dan nooit iets over gezegd? Ik heb zelf twee kleine kinderen (2 en 3) die ook veeel lawaai kunnen maken. Wij proberen de overlast voor de buren etc te beperken, maar het neemt niet weg dat er toch af en toe ruzie gemaakt wordt, gegild, gegooid en daar hebben mijn buren nou eenmaal last van. Hoeveel last, dat weet ik helaas niet, want ik woon niet in hun huis en ik kan dat dus niet goed beoordelen. Ik heb bij mijn buren wel aangegeven dat ik hoop dat zij niet teveel geluidsoverlast hebben van onze peuterpubers en gevraagd of ze het aan willen geven als ze ergens echt last van hebben. Aan de andere kant geven zij ook weleens een feestje, maar wij hebben nooit irritaties ergens over gehad. Wat al eens gezegd is: het is echt ene kwestie van geven en nemen. Wat ik alleen wil zeggen: als je echt last hebt van het kindje dat op de galerij speelt, waarom bind je dan niet eens een gesprekje aan met de vader? Misschien is hij er zich helemaal niet van bewust dat jij er zo'n last van hebt (immers: met kleine kindjes in je huis ben je wel wat lawaai gewend en ben je misschien wat "dovig" voor geluidsoverlast). Als je dit gewoon op een normale manier aankaart, komen jullie er hoogst waarschijnlijk goed uit.
zaterdag 2 mei 2009 om 08:33
Ik ben zelf erg gevoelig voor geluiden en irriteer me dan ook regelmatig aan geluiden van anderen. Wel kan ik het gelukkig scheiden tussen geluiden die normaal zijn en die wat minder normaal zijn.
Zo heb ik hier een stel in de flat die graag nog 's avonds laat op het balkon zit. Prima natuurlijk! Wat ik minder vind is dat ze gerust om half 12 nog hard tegen elkaar praten. Ze zitten dan tegenover elkaar en praten hard. Als je dan met je raam open slaapt en als de wekker om kwart over 5 gaat, dan ben ik daar niet blij mee. En dan vraag ik ook of het wat zachter kan.
Afgelopen weekend is mijn vriend naar iemand in de flat gegaan, omdat hij om half 2 's nachts nog met zijn vrienden op het balkon zat en keihard zat te praten, schreeuwen en lachen. Hij had niet eens in de gaten dat mensen er last van konden hebben.
Ik vind dat je toch ook wel rekening met elkaar moet kunnen houden hoor. Ik heb onderburen en ik laminaat. Mijn schoenen trek ik dus pas aan 2 minuten voordat ik wegga. En dan loop ik zoveel mogelijk op mijn tenen om te voorkomen dat die hakken niet op de het laminaat komen. Ook op de galerij loop ik op mijn tenen. Ik ga tenslotte om 6 uur de deur uit, dan zou ik het ook niet leuk vinden als mensen mij horen lopen.
Op de 1e etage van mijn flat woont een stel met 2 grote honden, waar ze dus nooit wat mee doen. Die beesten zitten bijna altijd op het balkon en blaffen naar alles (zelfs een blaadje) wat ze zien bewegen. En nooit hoor ik er eentje zeggen dat ze hun kop moeten houden. Dat is echt irritant en zeker omdat het 's morgens vroeg al gebeurt. Maar wat doe je ook met 2 honden op een 2-kamer appartement? (en dit zijn koopappartementen waarvan de 2-kamer appartementen rond de 120 duizend euro kosten, dus dat is echt eigen keus geweest). Maar goed, deze mensen gingen ook op zondagochtend om half 10 de keuken slopen.
Als ik een buurkind had die iedere ochtend met iets tegen de spijlen van de galerij gaat slaan, dan had ik er toch echt al wat van gezegd. Dat soort dingen hoort een ouder eigenlijk te zeggen, vind ik. Tuurlijk geluiden zul je altijd houden, maar een beetje rekening houden met elkaar kan echt geen kwaad hoor.
Zo heb ik hier een stel in de flat die graag nog 's avonds laat op het balkon zit. Prima natuurlijk! Wat ik minder vind is dat ze gerust om half 12 nog hard tegen elkaar praten. Ze zitten dan tegenover elkaar en praten hard. Als je dan met je raam open slaapt en als de wekker om kwart over 5 gaat, dan ben ik daar niet blij mee. En dan vraag ik ook of het wat zachter kan.
Afgelopen weekend is mijn vriend naar iemand in de flat gegaan, omdat hij om half 2 's nachts nog met zijn vrienden op het balkon zat en keihard zat te praten, schreeuwen en lachen. Hij had niet eens in de gaten dat mensen er last van konden hebben.
Ik vind dat je toch ook wel rekening met elkaar moet kunnen houden hoor. Ik heb onderburen en ik laminaat. Mijn schoenen trek ik dus pas aan 2 minuten voordat ik wegga. En dan loop ik zoveel mogelijk op mijn tenen om te voorkomen dat die hakken niet op de het laminaat komen. Ook op de galerij loop ik op mijn tenen. Ik ga tenslotte om 6 uur de deur uit, dan zou ik het ook niet leuk vinden als mensen mij horen lopen.
Op de 1e etage van mijn flat woont een stel met 2 grote honden, waar ze dus nooit wat mee doen. Die beesten zitten bijna altijd op het balkon en blaffen naar alles (zelfs een blaadje) wat ze zien bewegen. En nooit hoor ik er eentje zeggen dat ze hun kop moeten houden. Dat is echt irritant en zeker omdat het 's morgens vroeg al gebeurt. Maar wat doe je ook met 2 honden op een 2-kamer appartement? (en dit zijn koopappartementen waarvan de 2-kamer appartementen rond de 120 duizend euro kosten, dus dat is echt eigen keus geweest). Maar goed, deze mensen gingen ook op zondagochtend om half 10 de keuken slopen.
Als ik een buurkind had die iedere ochtend met iets tegen de spijlen van de galerij gaat slaan, dan had ik er toch echt al wat van gezegd. Dat soort dingen hoort een ouder eigenlijk te zeggen, vind ik. Tuurlijk geluiden zul je altijd houden, maar een beetje rekening houden met elkaar kan echt geen kwaad hoor.
