Thuis
alle pijlers
Gedichten
vrijdag 1 januari 2010 om 10:33
Allereerst voor alle forummers hier.... een heel gelukkig, gezond en liefdevol 2010 toegewenst !!
Vergeef me als ik mijn bericht wellicht bij het verkeerde onderwerp zet. Heb erg zitten twijfelen waar te plaatsen, maar.... waarom ik dit bericht plaats is als volgt.
Per toeval kwam ik gisteren bij een bericht van iemand anders hier terecht wiens moeder was overleden. De titel van de tekst wekte mijn interesse en zodoende meegelezen hoe ze schreef over haar verdriet rondom het overlijden van haar moeder. Iemand anders plaatste vervolgens een gedicht met de titel :"vandaag begraaf ik jou in mij". En dat vond ik zo prachtig om te lezen.
Gedichten doen mij persoonlijk vaak best veel. Ben helaas niet zo goed in het zelf schrijven van gedichten, maar een gedicht of gedichten helpen mij een bepaalde periode door te komen. Ze relativeren of zetten je aan het denken. Ik maak gelukkig echt niet continu vervelende dingen mee, maar net als ieder ander leef je en dus gebeuren er dingen in je leven.. leuk, maar ook minder leuk.
Ik ben die mooie gedichten die ik in der tijd van andere mensen heb gekregen of heb gelezen op het internet gaan opschrijven in een boekje.. zo ook het gedichtje van 'vandaag begraaf ik jou in mij'.
Nu vroeg ik mij af wie nog meer veel steun kan hebben aan gedichten en... met welk gedicht is dat dan bijvoorbeeld.
Met andere woorden.... alle mooie gedichtjes (groot en klein) of andere stukjes tekst die je dierbaar zijn, zijn meer dan welkom.
Naast dit gedichtje wat ik dus recent vond hier op het forum is er nog een klein regeltje tekst die mij heel dierbaar is...
Soms is het beter iets moois te verliezen. Beter verliezen dan dat je het nooit heb gehad.
Vergeef me als ik mijn bericht wellicht bij het verkeerde onderwerp zet. Heb erg zitten twijfelen waar te plaatsen, maar.... waarom ik dit bericht plaats is als volgt.
Per toeval kwam ik gisteren bij een bericht van iemand anders hier terecht wiens moeder was overleden. De titel van de tekst wekte mijn interesse en zodoende meegelezen hoe ze schreef over haar verdriet rondom het overlijden van haar moeder. Iemand anders plaatste vervolgens een gedicht met de titel :"vandaag begraaf ik jou in mij". En dat vond ik zo prachtig om te lezen.
Gedichten doen mij persoonlijk vaak best veel. Ben helaas niet zo goed in het zelf schrijven van gedichten, maar een gedicht of gedichten helpen mij een bepaalde periode door te komen. Ze relativeren of zetten je aan het denken. Ik maak gelukkig echt niet continu vervelende dingen mee, maar net als ieder ander leef je en dus gebeuren er dingen in je leven.. leuk, maar ook minder leuk.
Ik ben die mooie gedichten die ik in der tijd van andere mensen heb gekregen of heb gelezen op het internet gaan opschrijven in een boekje.. zo ook het gedichtje van 'vandaag begraaf ik jou in mij'.
Nu vroeg ik mij af wie nog meer veel steun kan hebben aan gedichten en... met welk gedicht is dat dan bijvoorbeeld.
Met andere woorden.... alle mooie gedichtjes (groot en klein) of andere stukjes tekst die je dierbaar zijn, zijn meer dan welkom.
Naast dit gedichtje wat ik dus recent vond hier op het forum is er nog een klein regeltje tekst die mij heel dierbaar is...
Soms is het beter iets moois te verliezen. Beter verliezen dan dat je het nooit heb gehad.
vrijdag 1 januari 2010 om 11:50
of het echt een gedicht mag worden weet ik niet, maar het is in ieder geval een mooie tekst en dit zijn mijn gevoelens ...
Zomaar verdwaald in een wereld van rust
Zomaar verdwaald in een wereld van stilte
Zomaar verdwaald op zoek naar evenwicht
Ben ik verdwaald?
Of heb ik eindelijk gevonden wat ik zocht?
Is het de rust die ik voel of is het de stilte die ik hoor
Is het de weg die ik al zolang zocht,
Die me rust en stilte brengt,
De me laat zien wie ik ben en die me laat voelen wat ik wil
Is het de weg van eigenwaarde en evenwicht,
Die mijn gevoelens laat zijn en die me voldoening geeft
Moet ik nog verder verdwalen en anderen meenemen,
Mee op die weg die je laat verdwalen om uiteindelijk,
Uiteindelijk het doel te vinden waar jij je goed bij voelt,
En die anderen zullen vervloeken, proberen af te pakken,
Jaloers om zullen zijn en graag een beetje mee willen pikken.
Die weg wil ik delen, delen en de weg wijzen in die verdwaalde wereld
Die je uiteindelijk de weg wijst in die wereld van gevoel en emoties
En die je laat zijn wie je bent.
Ga met me mee verdwalen, durf het avontuur aan,
Ik help je ontdekken, kom, ik weet de weg.
Zomaar verdwaald in een wereld van rust
Zomaar verdwaald in een wereld van stilte
Zomaar verdwaald op zoek naar evenwicht
Ben ik verdwaald?
Of heb ik eindelijk gevonden wat ik zocht?
Is het de rust die ik voel of is het de stilte die ik hoor
Is het de weg die ik al zolang zocht,
Die me rust en stilte brengt,
De me laat zien wie ik ben en die me laat voelen wat ik wil
Is het de weg van eigenwaarde en evenwicht,
Die mijn gevoelens laat zijn en die me voldoening geeft
Moet ik nog verder verdwalen en anderen meenemen,
Mee op die weg die je laat verdwalen om uiteindelijk,
Uiteindelijk het doel te vinden waar jij je goed bij voelt,
En die anderen zullen vervloeken, proberen af te pakken,
Jaloers om zullen zijn en graag een beetje mee willen pikken.
Die weg wil ik delen, delen en de weg wijzen in die verdwaalde wereld
Die je uiteindelijk de weg wijst in die wereld van gevoel en emoties
En die je laat zijn wie je bent.
Ga met me mee verdwalen, durf het avontuur aan,
Ik help je ontdekken, kom, ik weet de weg.
vrijdag 1 januari 2010 om 11:59
Dit gedicht stond op de kaart van mijn man (heb ik zelf uitgezocht). Ik vind het nog steeds zo mooi:
En als ik doodga huil maar niet; ik ben niet echt dood moet je weten
Het is de heimwee die ik achter liet, dood ben ik pas als jij die bent vergeten.
En als ik doodga treur maar niet, ik ben niet echt weg moet je weten
Het is het verlangen dat ik achter liet, dood ben ik pas als jij dit bent vergeten.
En als ik doodga huil maar niet, ik ben niet echt dood moet je weten
Het is maar een lichaam dat ik achter liet, dood ben ik pas als jij me bent vergeten
(Bram Vermeulen)
En als ik doodga huil maar niet; ik ben niet echt dood moet je weten
Het is de heimwee die ik achter liet, dood ben ik pas als jij die bent vergeten.
En als ik doodga treur maar niet, ik ben niet echt weg moet je weten
Het is het verlangen dat ik achter liet, dood ben ik pas als jij dit bent vergeten.
En als ik doodga huil maar niet, ik ben niet echt dood moet je weten
Het is maar een lichaam dat ik achter liet, dood ben ik pas als jij me bent vergeten
(Bram Vermeulen)
vrijdag 1 januari 2010 om 14:17
Super dat er al reactie zijn.
Het is overigens niet mijn bedoeling perse rouwgedichten te plaatsen. Ik heb laatst ook een mooie gezien over een moeder, dochter relatie. Die sprak me ook erg aan. Zal hem eens opzoeken en hier ook plaatsen.
Vinyl bedankt voor het gedicht... jij was het inderdaad. Heb hem al in mn boekje staan..
Het is overigens niet mijn bedoeling perse rouwgedichten te plaatsen. Ik heb laatst ook een mooie gezien over een moeder, dochter relatie. Die sprak me ook erg aan. Zal hem eens opzoeken en hier ook plaatsen.
Vinyl bedankt voor het gedicht... jij was het inderdaad. Heb hem al in mn boekje staan..
vrijdag 1 januari 2010 om 18:09
ohhhh zo herkenbaar.. Gedichten die je raken, of songteksten.. kan zo veel toevoegen aan t verwerken van verdriet!
dit gedicht heb ik voorgelezen toen ik ging trouwen voor mijn moeder die 3 jaar er voor gestorven was..
Jij ontgaat ons,
wij kunnen het mooie niet zien waarin jij nu bent.
Dat ontgaat ons, zoals jij ons ontgaan bent.
Onverbiddelijk, onuitstaanbaar.
Voor ons de leegte
Voor jou de volheid,
Voor ons de stilte tranen,
Voor jou het vreugdelachen.
het verhaal van jouw leven is dood,
het verhaal van jouw dood is leven geworden
Volop, daar aan de overkant, waar de zon vriendelijk
de maan overbodig maakt
en de dag voorgoed de nacht heeft weggelachen
Omdat jij in het licht moet zijn,
dat ons ontgaat....
dit gedicht heb ik voorgelezen toen ik ging trouwen voor mijn moeder die 3 jaar er voor gestorven was..
Jij ontgaat ons,
wij kunnen het mooie niet zien waarin jij nu bent.
Dat ontgaat ons, zoals jij ons ontgaan bent.
Onverbiddelijk, onuitstaanbaar.
Voor ons de leegte
Voor jou de volheid,
Voor ons de stilte tranen,
Voor jou het vreugdelachen.
het verhaal van jouw leven is dood,
het verhaal van jouw dood is leven geworden
Volop, daar aan de overkant, waar de zon vriendelijk
de maan overbodig maakt
en de dag voorgoed de nacht heeft weggelachen
Omdat jij in het licht moet zijn,
dat ons ontgaat....
vrijdag 1 januari 2010 om 19:46
je stem hangt aan de deur
delen van woorden,zinnen
blijven mij bewonen.
Je bent zo dood,zo ver
als dat je bent dichtbij
alsof de zomer en de
winter samenvallen
leven en sterven met
de handen in elkaar
je bent er nog, al
ging je weg vandaag.
Kees Hermis
Those we love don't go away,
they walk beside us every day,
unseen, unheard,
but always there,
still loved, still missed,
still very dear.
delen van woorden,zinnen
blijven mij bewonen.
Je bent zo dood,zo ver
als dat je bent dichtbij
alsof de zomer en de
winter samenvallen
leven en sterven met
de handen in elkaar
je bent er nog, al
ging je weg vandaag.
Kees Hermis
Those we love don't go away,
they walk beside us every day,
unseen, unheard,
but always there,
still loved, still missed,
still very dear.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
vrijdag 1 januari 2010 om 19:49
vrijdag 1 januari 2010 om 19:51
