Thuis
alle pijlers
hangjongeren
zondag 4 oktober 2009 om 21:14
Ik heb een probleem, weliswaar geen groot probleem, maar het bederft aardig mijn plezier in slapen. Sinds ruim een jaar heb ik namelijk last van hangjongeren die ca. op 2 meter afstand van slaapkamerraam staan. Ik woon op de begane grond en slaapkamer grenst aan de gezamenlijke ingang (appartementencomplex). Ze staan er ca. 1 à 2 x per week, meestal tot een uur of 11 ’s avonds, dus niet echt heel erg laat. Ik ging altijd vroeg naar bed(ben dol op slapen ) maar het afgelopen jaar werd het steeds later omdat er zeker van wilde zijn dat ze weg waren. Sterker nog, de laatste tijd val ik op de bank in slaap om vervolgens rond 1 uur wakker te worden en te verhuizen naar de slaapkamer.
Iedereen vond dat te belachelijk voor woorden en raadde mij om er keer iets van te zeggen. Maar laf als ik ben durfde ik dat niet. Ten eerste doen ze niks anders dan praten en luidruchtig lachen en als het nou tot diep in de nacht was. Ik denk eigenlijk dat ik me aanstel. Ten tweede ben ik bang dat als ik er iets van zeg dat het dan alleen maar erger wordt.
Maar vannacht was voor mij de maat vol, toen ze er vannacht om 1 uur nog stonden. Ik ben toen naar buiten gegaan en heb gevraagd, op mijn meest vriendelijke toon, of ze misschien ergens anders konden gaan staan. Ze moesten daar even over nadenken maar zeiden al snel: ja, is goed en zijn gelijk vertrokken.
Nu ben ik een ster in het bedenken van “rampscenario’s” en heb daar dan ook de hele dag de tijd voor gehad. Het klinkt stom maar nu ben ik bang dat het erger wordt, ook al zijn vannacht onmiddellijk vertrokken zonder enige weerstand. Ik zal jullie de bedachte scenario’s besparen, want ik weet dat die nergens op slaan.
Iemand tips om hier vanaf te komen, en dan bedoel ik eigenlijk 2 dingen: de hangjongeren en het bedenken van rampscenario’s.
Iedereen vond dat te belachelijk voor woorden en raadde mij om er keer iets van te zeggen. Maar laf als ik ben durfde ik dat niet. Ten eerste doen ze niks anders dan praten en luidruchtig lachen en als het nou tot diep in de nacht was. Ik denk eigenlijk dat ik me aanstel. Ten tweede ben ik bang dat als ik er iets van zeg dat het dan alleen maar erger wordt.
Maar vannacht was voor mij de maat vol, toen ze er vannacht om 1 uur nog stonden. Ik ben toen naar buiten gegaan en heb gevraagd, op mijn meest vriendelijke toon, of ze misschien ergens anders konden gaan staan. Ze moesten daar even over nadenken maar zeiden al snel: ja, is goed en zijn gelijk vertrokken.
Nu ben ik een ster in het bedenken van “rampscenario’s” en heb daar dan ook de hele dag de tijd voor gehad. Het klinkt stom maar nu ben ik bang dat het erger wordt, ook al zijn vannacht onmiddellijk vertrokken zonder enige weerstand. Ik zal jullie de bedachte scenario’s besparen, want ik weet dat die nergens op slaan.
Iemand tips om hier vanaf te komen, en dan bedoel ik eigenlijk 2 dingen: de hangjongeren en het bedenken van rampscenario’s.
zondag 4 oktober 2009 om 21:19
Haha, kan me wel voorstellen dat je van alles gaat verzinnen!
Wel goed dat je er iets van gezegd hebt. Als ik het zo lees lijkt het me dat ze er niet zo moeilijk om doen, aangezien ze ook meteen weg zijn gegaan.
Ik zou het gewoon even afwachten. Mochten ze er nu weer gaan staan kun je misschien contact opnemen met de wijkagent ofzo?
Wel goed dat je er iets van gezegd hebt. Als ik het zo lees lijkt het me dat ze er niet zo moeilijk om doen, aangezien ze ook meteen weg zijn gegaan.
Ik zou het gewoon even afwachten. Mochten ze er nu weer gaan staan kun je misschien contact opnemen met de wijkagent ofzo?
zondag 4 oktober 2009 om 21:23
Geen zorgen tot de dag van morgen 
Je hebt het keigoed gedaan toch? En blijkbaar heeft praten geholpen en dat is ook wat je het beste kunt doen. Probeer begrip te kweken voor jouw situatie maar ook erg belangrijk: heb begrip voor hun. Zeg gewoon iets van: ik snap dat jullie graag je eigen plek willen bla bla.. En dan kan het best allemaal meevallen. Het zijn ook maar gewoon jongens zoals je eigen kinderen of kleinkinderen.. succes!!
Je hebt het keigoed gedaan toch? En blijkbaar heeft praten geholpen en dat is ook wat je het beste kunt doen. Probeer begrip te kweken voor jouw situatie maar ook erg belangrijk: heb begrip voor hun. Zeg gewoon iets van: ik snap dat jullie graag je eigen plek willen bla bla.. En dan kan het best allemaal meevallen. Het zijn ook maar gewoon jongens zoals je eigen kinderen of kleinkinderen.. succes!!
zondag 4 oktober 2009 om 21:52
Eeeeh, maar de eerste stap lijkt mij: gewoon aan hun vragen of het wat zachter kan of dat ze ergens anders heen willen gaan omdat het vlak naast jouw slaapkamer is en jij graag vroeg slaapt.
Het zijn ook maar mensen hoor, misschien is dat een prima oplossing. Meteen wijkagent bellen of gaan 'pesten' met klassieke muziek lijkt me met niet helemaal een normale reactie. Ze hangen jou daar toch niet te treiteren? Misschien hebben ze wel niet eens door dat je last van ze hebt.
Het zijn ook maar mensen hoor, misschien is dat een prima oplossing. Meteen wijkagent bellen of gaan 'pesten' met klassieke muziek lijkt me met niet helemaal een normale reactie. Ze hangen jou daar toch niet te treiteren? Misschien hebben ze wel niet eens door dat je last van ze hebt.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zondag 4 oktober 2009 om 21:53
Men gaat er veelal vanuit dat zogenaamde hangjongeren ook probleemjongeren zijn. Is vaak niet het geval. Ze hebben een plekje nodig om te kletsen. Wat veel mensen binnen doen met hun vrienden kunnen zij niet. Omdat ze met ouders en broertjes en zusjes wonen. Je moet niet bang zijn dat ze nu een plan aan het bedenken zijn. Dat zijn ze niet. Anders had je het meteen gemerkt en waren ze ook niet weggegaan. Geniet van je rust.
zondag 4 oktober 2009 om 21:58
zondag 4 oktober 2009 om 21:59
Misschien zo'n apparaatje wat een heel hoge irritante toon geeft wat alleen heel jonge mensen kunnen horen? Tenzij je zelf heel jong bent natuurlijk.
Maar ik begrijp je ongerustheid wel. Best mogelijk dat het gewone aardige mensen waren die geen idee hadden dat je er last van had, en hopelijk vergeten ze het niet de volgende keer.
De rampscenario's, ja het lijkt me wel goed als je alle mogelijkheden verzint, zolang je ook een antwoord erop bedenkt.
Maar ik begrijp je ongerustheid wel. Best mogelijk dat het gewone aardige mensen waren die geen idee hadden dat je er last van had, en hopelijk vergeten ze het niet de volgende keer.
De rampscenario's, ja het lijkt me wel goed als je alle mogelijkheden verzint, zolang je ook een antwoord erop bedenkt.
zondag 4 oktober 2009 om 22:00
Een paar maanden geleden heb ik wel contact gehad met politie. Zij zeiden dat ik het eerst zelf moest proberen om met ze te praten. De jongeren in mijn dorp waren meer voor reden vatbaar dan de omliggende dorpen, werd er gezegd. Maar goed, dat aanspreken daar heb ik dus uiteindelijk maanden over gedaan. Als ze nu dus terugkomen, kan ik iig zeggen dat ik het geprobeerd heb. Tevens heb ik toen ook de woningbouw een mail gestuurd ter info, dat ze er iig van af weten. Maar wat kan de woningbouw hier aan doen?
zondag 4 oktober 2009 om 22:01
quote:Groll schreef op 04 oktober 2009 @ 21:59:
Misschien zo'n apparaatje wat een heel hoge irritante toon geeft wat alleen heel jonge mensen kunnen horen? Tenzij je zelf heel jong bent natuurlijk.
Oh, je bedoelt zo'n moscito waarvoor gemeentes aparte vergunningen moeten aanvragen om ze ergens op te mogen hangen, omdat niet helemaal duidelijk is onder welke bevoegheid dat nou valt?
Ja goeie tip, die kan ze vast morgen wel even bij blokker halen.
Misschien zo'n apparaatje wat een heel hoge irritante toon geeft wat alleen heel jonge mensen kunnen horen? Tenzij je zelf heel jong bent natuurlijk.
Oh, je bedoelt zo'n moscito waarvoor gemeentes aparte vergunningen moeten aanvragen om ze ergens op te mogen hangen, omdat niet helemaal duidelijk is onder welke bevoegheid dat nou valt?
Ja goeie tip, die kan ze vast morgen wel even bij blokker halen.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zondag 4 oktober 2009 om 22:28
Ze hebben even over je verzoek nagedacht en er vervolgens gehoor aan gegeven. Dat klinkt niet alsof ze vanaf nu expres extra lang en hard naast jouw slaapkamer gaan hangen. Het klinkt wel alsof er gewoon met ze te praten valt. En daar moet je gebruik van maken, door ze zoveel mogelijk zelf te blijven benaderen. Hoogstwaarschijnlijk komt het gewoon niet bij ze op dat iemand om 10 uur wil gaan slapen. Er een instantie of politie op afsturen zou ik niet doen zo lang het niet hoeft.
What a nuanced anxiety
zondag 4 oktober 2009 om 22:29
Over het algemeen is het altijd een goed idee om de jongeren/mensen zelf aan te spreken. In veel gevallen is dat namelijk al voldoende. En als dat niet zo is kun je altijd nog verdere hulp inschakelen.
Ik woon zelf in een hoekhuis, wat door jongeren ook gezien wordt als voetbalgoal, tennismuur etc. Dat klinkt door kan ik je zeggen.
En het maakte niet uit hoe groot de groep was, als ik uitlegde wat een herrie dat aan de andere kant vd muur maakte was het altijd: Sorry, mevrouw en gingen ze weg. Soms een kleine discussie (waarom gaan jullie niet fijn voetballen op het veld? het heeft geregend. Oeh ja, kan me voorstellen dat dat nu niks aan is, maar dit is ook geen goede oplossing. Okay, mevrouw, dahaaag).
En na ca 2 jaar heb ik het geen enkel kind meer hoeven zeggen (veel verschillende koters, ook bezoekende) en is mijn muur gevrijwaard van gebonk.
Heb een superrustig jaar gehad.
Oh en als je het met een knipoog en een geintje brengt heb je nog meer succes. Breng het een beetje leuk, niet met een chaggokop naar buiten stormen, blijf ze groeten op straat, vraag eens aan ze hoe het gaat. Dan is het ook makkelijker ze een volgende keer aan te spreken als je weer last hebt.
Voor nu: geen beren op de weg zien, kan maar zo zijn dat ze een andere stek gaan uitzoeken.
(Jongeren bij mij variërend van 6 jaar tot 17 jaar jaar)
Ik woon zelf in een hoekhuis, wat door jongeren ook gezien wordt als voetbalgoal, tennismuur etc. Dat klinkt door kan ik je zeggen.
En het maakte niet uit hoe groot de groep was, als ik uitlegde wat een herrie dat aan de andere kant vd muur maakte was het altijd: Sorry, mevrouw en gingen ze weg. Soms een kleine discussie (waarom gaan jullie niet fijn voetballen op het veld? het heeft geregend. Oeh ja, kan me voorstellen dat dat nu niks aan is, maar dit is ook geen goede oplossing. Okay, mevrouw, dahaaag).
En na ca 2 jaar heb ik het geen enkel kind meer hoeven zeggen (veel verschillende koters, ook bezoekende) en is mijn muur gevrijwaard van gebonk.
Heb een superrustig jaar gehad.
Oh en als je het met een knipoog en een geintje brengt heb je nog meer succes. Breng het een beetje leuk, niet met een chaggokop naar buiten stormen, blijf ze groeten op straat, vraag eens aan ze hoe het gaat. Dan is het ook makkelijker ze een volgende keer aan te spreken als je weer last hebt.
Voor nu: geen beren op de weg zien, kan maar zo zijn dat ze een andere stek gaan uitzoeken.
(Jongeren bij mij variërend van 6 jaar tot 17 jaar jaar)
Known to cause insanity in laboratory mice
zondag 4 oktober 2009 om 22:41
ik zou me niet zo'n zorgen maken. Ik had ook last van geluidsoverlast, ook eerst geprobeerd zelf op te lossen, maar "die van mij" reageerden niet zo positief (overigens geen hangjongeren); toen het me te gek werd politie gebeld en die reageerden heel relaxed. Maar gaven idd wel aan dat je het eerst zelf moest proberen. Dus als het niet goed gaat kun je dat altijd nog doen!
