Hoe bevalt wonen in een sociale huurwoning?

Persoonlijk zou ik hier alleen voor kiezen als het echt noodzakelijk is vanwege je situatie. Het is natuurlijk wel afhankelijk van de buurt en soms zelfs van de straat. Maar over het algemeen is de kans op problemen in dit soort buurten gewoon groter. De mensen die echt niet weg kunnen (vanwege problemen) blijven er wonen en de mensen die het beter krijgen trekken er weg. De doorloop in dit soort buurten is vaak groot en omdat het vaak gaat om veel huurwoningen ben je voor onderhoud afhankelijk van de woningbouw. Mijn ervaring is toch dat huurders anders met hun huis omgaan dan kopers. In iets wat niet van jou is ga je immers niet investeren.



En de situatie kan ook opeens veranderen door beslissingen van de gemeente of woningbouw waar jij geen invloed op hebt (denk aan plaatsing van urgente probleemgevallen, een grootschalige renovatie etc).

Ik woon al zeven jaar in een sociale huurwoning, en ben er heel content mee (het is tegelijk mijn eerste eengezinswoning).

Geluidsoverlast is er wel. Maar niet zodanig dat ik er niet mee kan leven (mijn buurvrouw die direct aan mijn kamer grenst is ook een hele stille).

De enige doorslaggevende reden waarom ik zou willen verhuizen is dat ik een kamer tekort kom.

Over de buurt heb ik ook niet echt te klagen. Tegenover een aantal mensen die het moeilijk vinden om zelfs maar te groeten staan evenzovele mensen die wel eens wat aan komen brengen omdat ze denken dat ik het wel kan gebruiken.

Ik heb ook enkele jaren in een sociale huurwoning gewoond, ook in een slechte wijk en had het er ook zo naar mn zin!

Vond het erg jammer toen bleek dat het zo verpauperd was dat de sloopbal er in moest en ik dus moest verhuizen.



De woningbouw deed alles voor me, helemaal top.

Ik had overigens een 65m2 voor 300 eu en een tuin van60m2.



Succes met je zoektocht

Ik woon ook in een sociale huurwoning in een buurt die bekend staat als "minder goed" en met buren die bekend staan als "minder fijn" maar mij krijgen ze hier niet weg. De huur is laag, de oppervlakte en indeling is perfect, als er iets stuk is dan hoef ik alleen maar even te bellen, ik heb geen buren boven mij of naast mij, de buren onder mij zijn vriendelijk en behulpzaam (is natuurlijk wederzijds). Ja, ik hoor weleens ergens muziek of mijn buurvrouw schateren van het lachen maar dat vind ik niet meer dan normaal. Men zal van mij ook weleens wat horen. Ik heb geen last van geluidsoverlast en als er iemand een keer een feestje heeft, dan gaat om klokslag 12 uur de muziek uit. Het is net of wij met z'n allen de onuitgesproken afspraak hebben gemaakt, om gewoon goede buren van elkaar te zijn.

Ik heb niet eens zo heel lang geleden in een mindere wijk in Nijmegen gewoond. Die wijk is inmiddels deels gesloopt, ook om het publiek wat te mixen met ander volk. Ik heb daar erg leuk gewoond. Maar alles hangt wel af van je directe buren. Zeker dat soort oude huisjes zijn erg gehorig (dunne muurtjes), dus als jij een altijd scheldend stel naast je hebt of haagse harrie die non stop Fransje Bauwer aan heeft staan en zijn hond die vrolijk de dag doorjankt tot Harrie weer es thuis is, tja, dan baal je!

Maar heb je leuke buren, dan kan het erg leuk wonen zijn. De sociale controle is vaak groter, er wordt meer gebept (not done om in je achtertuintje te zitten als je een stoep of voortuin hebt haha).



Maar goed, vaak zie je het wel aan de tuintjes hoor wat voor soort volk er woont. Ga gewoon een paar keer langs om sfeer te proeven als je een woning hebt aangeboden gekregen, bel desnoods aan om effe te kletsen met potentiele buren.



Ik heb er nogmaals met veel plezier gewoond en heb er goede herinneringen aan. Ben wel blij dat mijn kind er niet hoeft op te groeien, dat dan weer wel. Leuk voor volwassenen, niet voor kinderen vind ik.