
Hoe houden we het leuk?

woensdag 7 mei 2008 om 11:05
Ik weet het even niet meer zo goed en ik wil ook graag wat input van hier;
Wij hebben een kavel gekocht en gaan er een huis op bouwen. Onze (enige) naaste buren zijn net in hun zojuist afgebouwde huis getrokken en we hebben zo nu en dan mailcontact met deze nieuwe buren en we zijn een paar keer bij ze op bezoek geweest als we weer eens bij onze kavel gingen kijken. Vriendelijk contact, niks joviaals, gewoon als buren.
Nu is het zo dat wij steeds meer het gevoel krijgen gepiepeld te worden en dat vind ik echt ellendig. Zogenaamd in ons belang zijn er nu al een aantal dingen gebeurd waar ik een rotgevoel over heb. Zij wonen er al, wij nog niet. Sterker nog, er is op ons landje nog niks gebeurd en dat zal ook nog wel even duren, omdat we gedoe hebben gehad met een bouwbedrijf en nu op zoek zijn naar een nieuwe bouwer, iets wat veel huizenbouwers overkomt en waardoor je ineens een half jaar achterloopt op schema. Maar goed, het gaat dus om onze nieuwe buren, die op subtiele wijze ons bepaalde richtingen op proberen te sturen en ik wil absoluut niet beginnen met ruzie maar het moet wel afgelopen zijn.
In februari kregen we een mail met de vraag of ze een paar boompjes mochten plaatsen langs hun oprijlaan, die grenst aan ons perceel. Het zouden bomen worden van 5 meter hoog en dan zouden er weleens bladeren op ons land kunnen vallen, of we dat goed vonden. Ik antwoordde dat ik dat prima vond omdat ook wij onze plannen hebben en er misschien ook weleens bladeren van ons op hún land waaien. Geven en nemen denk ik dan altijd maar. (dom! naïef!)
Bij ons laatste bezoek bij hun thuis (we moesten naar de notaris om de overdrachtsakte te tekenen en gingen even langs), eind februari vroegen ze of wij het goed vonden dat de tuinaanleggers via ons land naar hun land zouden rijden met hun machines. Het hek wat zij om het land hebben geplaatst moest dan opengemaakt worden maar dat zou minder schade opleveren dan dat ze door hun voortuin moesten met een dragline. Wij hebben dat goed gevonden, ons land is een braakliggend gebeuren, overwoekerd met brandnetels, rij er rustig even een keer overheen, geen probleem.
Begin maart kregen we een mail met het verzoek ons huis zo rechts mogelijk op de kavel te gaan bouwen, dat zouden zij op prijs stellen, dat is namelijk een eind bij hun vandaan en ook hun buren aan de linkerkant hadden het huis zo rechts mogelijk op de kavel gezet. Waar wij ons huis bouwen was wel onze zaak natuurlijk, schreven ze ook nog.
Dat was voor mij, na een aantal incidenten even de limit, en ik heb een mail gestuurd waarin in aan heb gegeven dat wij ons huis plaatsen waar het voor ons het gunstigst is. (De kavels zijn 30 meter breed dus echt veel last zul je niet van elkaar hebben). Daarop hoorde ik niks en toen ben ik ze toch maar gaan bellen, om de scherpte er even vanaf te halen, ik wil tenslotte geen Rijdende Rechter taferelen.
Nu gingen wij op hemelvaartsdag even - onaangekondigd - met vrienden naar onze kavel kijken en daar, midden op ons land, stond een joekel van een dragline. Zo'n tientonner met rupsbanden. Ehm...dat was dan weer níet afgesproken, dat dat ding daar zou blijven staan en zo, dat is in ieder geval nooit gevraagd en ook al wonen wij er nu nog niet, even vragen of je daar je dragline mag parkeren is wel het minste dacht ik.
De boompjes waren geplant en tot mijn stomme verbazing op 10 of 20 centimeter van de erfgrens, terwijl de gemeentelijke bepaling minimaal 50 centimeter is. Bomen die 5 meter hoog moeten worden groeien ook in de breedte en ja zeggen tegen de aanplant van bomen betekent niet; zet ze maar zo neer dat ze over vijf jaar half op ons perceel staan! Onze buren hebben namelijk eigenlijk helemaal geen ruimte aan de rechterkant om bomen te plaatsten en hebben ze daarom maar zo dicht mogelijk naast het hek geplaatst.
Daarbij kwamen ze nog even melden dat ze op hun land een dierenweide gaan beginnen met de stal en de waterplaats tegen het hek aan onze kant aan, was zo leuk voor onze dochter, dan kon ze zo, door het hek heen de geitjes aaien. Ja, en alles wat er aan geluids-, stank- en andere overlast van die dieren komt is ook fijn allemaal aan onze kant gesitueerd. Onze hedraschuttingen die we willen plaatsen kunnen we vergeten want geiten zijn gék op hedra.
En dat wordt dan weer niet overlegd want dat mag gewoon, volgens de wet en de gemeente, dus daar hebben we geen mail over gekregen. De boompjes, waarvan ze dondersgoed wisten dat het niet zo dicht op de erfgrens mag werd wel even gemaild en er werd zelfs toestemming gevraagd maar over afstanden werd niet gesproken. En voor mijn gevoel ben ik daar dus ingetuind want ik heb ja gezegd terwijl ik er blind van uit ga dat mensen zich gewoon aan de regels houden.
Ik kan nog wel even doorgaan met voorbeelden maar duidelijk is dat deze mensen zeer berekenend te werk gaan en ik wil dat voor eens en voor altijd een halt toeroepen want een vinger betekent bij deze mensen een hele hand.
Nu moet ik dus beginnen over die bomen en die dragline en vruchtgebruik van ons land en zo maar ik merk dat ik pissig ben en ik weet niet hoe ik moet beginnen zonder een burenvete te ontketenen.
Hoe kan ik dit gemanipuleer een halt toeroepen zonder meteen de buurtbitch te zijn of moet ik me juist ferm op gaan stellen en me niet druk maken over de gevolgen?
Ik weet het echt even niet hoor. Ik hoor graag jullie ervaringen en adviezen.
Wij hebben een kavel gekocht en gaan er een huis op bouwen. Onze (enige) naaste buren zijn net in hun zojuist afgebouwde huis getrokken en we hebben zo nu en dan mailcontact met deze nieuwe buren en we zijn een paar keer bij ze op bezoek geweest als we weer eens bij onze kavel gingen kijken. Vriendelijk contact, niks joviaals, gewoon als buren.
Nu is het zo dat wij steeds meer het gevoel krijgen gepiepeld te worden en dat vind ik echt ellendig. Zogenaamd in ons belang zijn er nu al een aantal dingen gebeurd waar ik een rotgevoel over heb. Zij wonen er al, wij nog niet. Sterker nog, er is op ons landje nog niks gebeurd en dat zal ook nog wel even duren, omdat we gedoe hebben gehad met een bouwbedrijf en nu op zoek zijn naar een nieuwe bouwer, iets wat veel huizenbouwers overkomt en waardoor je ineens een half jaar achterloopt op schema. Maar goed, het gaat dus om onze nieuwe buren, die op subtiele wijze ons bepaalde richtingen op proberen te sturen en ik wil absoluut niet beginnen met ruzie maar het moet wel afgelopen zijn.
In februari kregen we een mail met de vraag of ze een paar boompjes mochten plaatsen langs hun oprijlaan, die grenst aan ons perceel. Het zouden bomen worden van 5 meter hoog en dan zouden er weleens bladeren op ons land kunnen vallen, of we dat goed vonden. Ik antwoordde dat ik dat prima vond omdat ook wij onze plannen hebben en er misschien ook weleens bladeren van ons op hún land waaien. Geven en nemen denk ik dan altijd maar. (dom! naïef!)
Bij ons laatste bezoek bij hun thuis (we moesten naar de notaris om de overdrachtsakte te tekenen en gingen even langs), eind februari vroegen ze of wij het goed vonden dat de tuinaanleggers via ons land naar hun land zouden rijden met hun machines. Het hek wat zij om het land hebben geplaatst moest dan opengemaakt worden maar dat zou minder schade opleveren dan dat ze door hun voortuin moesten met een dragline. Wij hebben dat goed gevonden, ons land is een braakliggend gebeuren, overwoekerd met brandnetels, rij er rustig even een keer overheen, geen probleem.
Begin maart kregen we een mail met het verzoek ons huis zo rechts mogelijk op de kavel te gaan bouwen, dat zouden zij op prijs stellen, dat is namelijk een eind bij hun vandaan en ook hun buren aan de linkerkant hadden het huis zo rechts mogelijk op de kavel gezet. Waar wij ons huis bouwen was wel onze zaak natuurlijk, schreven ze ook nog.
Dat was voor mij, na een aantal incidenten even de limit, en ik heb een mail gestuurd waarin in aan heb gegeven dat wij ons huis plaatsen waar het voor ons het gunstigst is. (De kavels zijn 30 meter breed dus echt veel last zul je niet van elkaar hebben). Daarop hoorde ik niks en toen ben ik ze toch maar gaan bellen, om de scherpte er even vanaf te halen, ik wil tenslotte geen Rijdende Rechter taferelen.
Nu gingen wij op hemelvaartsdag even - onaangekondigd - met vrienden naar onze kavel kijken en daar, midden op ons land, stond een joekel van een dragline. Zo'n tientonner met rupsbanden. Ehm...dat was dan weer níet afgesproken, dat dat ding daar zou blijven staan en zo, dat is in ieder geval nooit gevraagd en ook al wonen wij er nu nog niet, even vragen of je daar je dragline mag parkeren is wel het minste dacht ik.
De boompjes waren geplant en tot mijn stomme verbazing op 10 of 20 centimeter van de erfgrens, terwijl de gemeentelijke bepaling minimaal 50 centimeter is. Bomen die 5 meter hoog moeten worden groeien ook in de breedte en ja zeggen tegen de aanplant van bomen betekent niet; zet ze maar zo neer dat ze over vijf jaar half op ons perceel staan! Onze buren hebben namelijk eigenlijk helemaal geen ruimte aan de rechterkant om bomen te plaatsten en hebben ze daarom maar zo dicht mogelijk naast het hek geplaatst.
Daarbij kwamen ze nog even melden dat ze op hun land een dierenweide gaan beginnen met de stal en de waterplaats tegen het hek aan onze kant aan, was zo leuk voor onze dochter, dan kon ze zo, door het hek heen de geitjes aaien. Ja, en alles wat er aan geluids-, stank- en andere overlast van die dieren komt is ook fijn allemaal aan onze kant gesitueerd. Onze hedraschuttingen die we willen plaatsen kunnen we vergeten want geiten zijn gék op hedra.
En dat wordt dan weer niet overlegd want dat mag gewoon, volgens de wet en de gemeente, dus daar hebben we geen mail over gekregen. De boompjes, waarvan ze dondersgoed wisten dat het niet zo dicht op de erfgrens mag werd wel even gemaild en er werd zelfs toestemming gevraagd maar over afstanden werd niet gesproken. En voor mijn gevoel ben ik daar dus ingetuind want ik heb ja gezegd terwijl ik er blind van uit ga dat mensen zich gewoon aan de regels houden.
Ik kan nog wel even doorgaan met voorbeelden maar duidelijk is dat deze mensen zeer berekenend te werk gaan en ik wil dat voor eens en voor altijd een halt toeroepen want een vinger betekent bij deze mensen een hele hand.
Nu moet ik dus beginnen over die bomen en die dragline en vruchtgebruik van ons land en zo maar ik merk dat ik pissig ben en ik weet niet hoe ik moet beginnen zonder een burenvete te ontketenen.
Hoe kan ik dit gemanipuleer een halt toeroepen zonder meteen de buurtbitch te zijn of moet ik me juist ferm op gaan stellen en me niet druk maken over de gevolgen?
Ik weet het echt even niet hoor. Ik hoor graag jullie ervaringen en adviezen.
woensdag 7 mei 2008 om 14:42
quote:Pauline65 schreef op 07 mei 2008 @ 14:35:
Gelukkig dat je een goed gesprek hebt gehad; maar eerlijk gezegd vind ik wel dat je ontzettend veel op een (negatieve) manier invult. "Ze zullen wel zus denken, ze zullen wel zo denken, ze zijn erop uit om ons te piepelen".....
Je kunt het natuurlijk ook bekijken vanuit hun standpunt: zij wonen er inmiddels al en willen verder. Worden geconfronteerd met toekomstige buren die er misschien pas over een jaar of nog later intrekken en hebben (begrijpelijk) geen zin om met allerlei zaken op jullie te gaan wachten. Even rechtstreeks overleg wordt dan moeilijk, dus dan maar via mail / telefoon. Niet iedereen is even handig om iets helder en duidelijk op papier te zetten / uit te leggen en een misverstand is dan zo geboren.
Ik wens je veel toekomstig woongenot toe!!
Snap ik, Pauline. Denk ook dat dat er aan ten grondslag ligt, en dat het de toon betreft van de muziek.
Leo wil graag gezamenlijk in harmonie overleggen, en wenst niet voor verrassingen in deze komen te staan. Voelt het als opgejaagd en wellicht wat onbeschoft dat er van haar inschikkelijkheid gebruik wordt gemaakt zonder een vorm van inschikkelijk terug zijn, en dat eea als normaal lijkt te worden opgevat.
Buren op hun beurt zijn misschien meer de types om op de feitelijkheden te blijven zitten en wellicht ook letterlijk en figuurlijk eerst hun eigen plan te trekken en dan af te wachten over er wellicht niet-instemmende geluiden opkomen waarna zij misschien wel even zo inschikkelijk en zonder moeite de plannen wijzigen. Het 'geen nieuws is toch goed nieuws?'-type. Dat kan bij mensen die niet dezelfde manier volgen maar eerst de ander peilen alvorens tot actie over te gaan, verkeerd en dominant overkomen.
Zie hier de voedingsbodem voor een leuk burenconflict, waar Leo ook al bang voor was.
Erg lastig dat je nu nog 200km van elkaar af woont, het vergemakkelijkt de (non-verbale!) communicatie niet bepaald en ook heb je het nog niet over dagelijks samenleven, wat een hoop kou (al dan niet juist als zodanig geïnterpreteerd) uit de lucht kan halen door het nivellerend effect...
Gelukkig dat je een goed gesprek hebt gehad; maar eerlijk gezegd vind ik wel dat je ontzettend veel op een (negatieve) manier invult. "Ze zullen wel zus denken, ze zullen wel zo denken, ze zijn erop uit om ons te piepelen".....
Je kunt het natuurlijk ook bekijken vanuit hun standpunt: zij wonen er inmiddels al en willen verder. Worden geconfronteerd met toekomstige buren die er misschien pas over een jaar of nog later intrekken en hebben (begrijpelijk) geen zin om met allerlei zaken op jullie te gaan wachten. Even rechtstreeks overleg wordt dan moeilijk, dus dan maar via mail / telefoon. Niet iedereen is even handig om iets helder en duidelijk op papier te zetten / uit te leggen en een misverstand is dan zo geboren.
Ik wens je veel toekomstig woongenot toe!!
Snap ik, Pauline. Denk ook dat dat er aan ten grondslag ligt, en dat het de toon betreft van de muziek.
Leo wil graag gezamenlijk in harmonie overleggen, en wenst niet voor verrassingen in deze komen te staan. Voelt het als opgejaagd en wellicht wat onbeschoft dat er van haar inschikkelijkheid gebruik wordt gemaakt zonder een vorm van inschikkelijk terug zijn, en dat eea als normaal lijkt te worden opgevat.
Buren op hun beurt zijn misschien meer de types om op de feitelijkheden te blijven zitten en wellicht ook letterlijk en figuurlijk eerst hun eigen plan te trekken en dan af te wachten over er wellicht niet-instemmende geluiden opkomen waarna zij misschien wel even zo inschikkelijk en zonder moeite de plannen wijzigen. Het 'geen nieuws is toch goed nieuws?'-type. Dat kan bij mensen die niet dezelfde manier volgen maar eerst de ander peilen alvorens tot actie over te gaan, verkeerd en dominant overkomen.
Zie hier de voedingsbodem voor een leuk burenconflict, waar Leo ook al bang voor was.
Erg lastig dat je nu nog 200km van elkaar af woont, het vergemakkelijkt de (non-verbale!) communicatie niet bepaald en ook heb je het nog niet over dagelijks samenleven, wat een hoop kou (al dan niet juist als zodanig geïnterpreteerd) uit de lucht kan halen door het nivellerend effect...

woensdag 7 mei 2008 om 14:59
quote:Pauline65 schreef op 07 mei 2008 @ 14:35:
Gelukkig dat je een goed gesprek hebt gehad; maar eerlijk gezegd vind ik wel dat je ontzettend veel op een (negatieve) manier invult. "Ze zullen wel zus denken, ze zullen wel zo denken, ze zijn erop uit om ons te piepelen".....
Je kunt het natuurlijk ook bekijken vanuit hun standpunt: zij wonen er inmiddels al en willen verder. Worden geconfronteerd met toekomstige buren die er misschien pas over een jaar of nog later intrekken en hebben (begrijpelijk) geen zin om met allerlei zaken op jullie te gaan wachten. Even rechtstreeks overleg wordt dan moeilijk, dus dan maar via mail / telefoon. Niet iedereen is even handig om iets helder en duidelijk op papier te zetten / uit te leggen en een misverstand is dan zo geboren.
Ik wens je veel toekomstig woongenot toe!!
Dank je!
Ontzettend veel op een negatieve manier invullen vind ik wat overdreven gesteld. Ik gaf aan er even helemaal klaar mee te zijn en het gevoel te hebben geiepeld te worden ja. Dat is een optelsom van de afgelopen maanden. Ik heb het positief opgelost en dat lijkt me het voornaamste.
Gelukkig dat je een goed gesprek hebt gehad; maar eerlijk gezegd vind ik wel dat je ontzettend veel op een (negatieve) manier invult. "Ze zullen wel zus denken, ze zullen wel zo denken, ze zijn erop uit om ons te piepelen".....
Je kunt het natuurlijk ook bekijken vanuit hun standpunt: zij wonen er inmiddels al en willen verder. Worden geconfronteerd met toekomstige buren die er misschien pas over een jaar of nog later intrekken en hebben (begrijpelijk) geen zin om met allerlei zaken op jullie te gaan wachten. Even rechtstreeks overleg wordt dan moeilijk, dus dan maar via mail / telefoon. Niet iedereen is even handig om iets helder en duidelijk op papier te zetten / uit te leggen en een misverstand is dan zo geboren.
Ik wens je veel toekomstig woongenot toe!!
Dank je!
Ontzettend veel op een negatieve manier invullen vind ik wat overdreven gesteld. Ik gaf aan er even helemaal klaar mee te zijn en het gevoel te hebben geiepeld te worden ja. Dat is een optelsom van de afgelopen maanden. Ik heb het positief opgelost en dat lijkt me het voornaamste.

woensdag 7 mei 2008 om 15:05
Communiceren gaat op zich prima trouwens. Mijn vraag was alleen om vooral duidelijk te zijn en niet halve informatie door te geven waarop je dus ook maar half kunt reageren. Ik heb ze nu gevraagd om ook even te mailen of te bellen als er iets gebeurd waarbij ze ons land nodig hebben. Voor de rest mag men doen wat men wil.
We grappig eigenlijk. Meestal krijg ik te horen dat ik dingen van teveel kanten bekijk. Bekijk ik het eens één keer (vooral) vanaf mijn eigen kant, moet ik het vooral ook weer van de andere kant bekijken
We grappig eigenlijk. Meestal krijg ik te horen dat ik dingen van teveel kanten bekijk. Bekijk ik het eens één keer (vooral) vanaf mijn eigen kant, moet ik het vooral ook weer van de andere kant bekijken
woensdag 7 mei 2008 om 16:45
quote:Tia Dalma schreef op 07 mei 2008 @ 15:47:
Over kanten gesproken: achteraf weet je alles...
Inderdaad!! Ik herken wel wat in het verhaal van Eleonora; zag ook (te snel) leeuwen en beren en ging er vaak ook al (onbewust) op voorhand vanuit dat anderen er toch vooral op uit waren mij een hak te zetten.
Van een ex- (en zeer wijze) collega heb ik veel geleerd en die kennis deel ik graag
Over kanten gesproken: achteraf weet je alles...
Inderdaad!! Ik herken wel wat in het verhaal van Eleonora; zag ook (te snel) leeuwen en beren en ging er vaak ook al (onbewust) op voorhand vanuit dat anderen er toch vooral op uit waren mij een hak te zetten.
Van een ex- (en zeer wijze) collega heb ik veel geleerd en die kennis deel ik graag

woensdag 7 mei 2008 om 23:19
Ik ben dan weer veel te makkelijk vaak en laat dingen te lang op z'n beloop en dan stapelen ergernissen zich op. Daar ga ik,wat dit bouwproject betreft, goed op letten in ieder geval.
We hebben nog wat heen en weer gemaild met de buren en het is allemaal weer gewoon normaal.
Eind goed, al goed om er nog maar eens een gezegde tegenaan te gooien.
We hebben nog wat heen en weer gemaild met de buren en het is allemaal weer gewoon normaal.
Eind goed, al goed om er nog maar eens een gezegde tegenaan te gooien.
vrijdag 9 mei 2008 om 22:06
Eleonora,
de 50 cm voor de bomen staat in de APV van de gemeente, dat is publiekrechtelijk. Daar kan de gemeente de bewoners dus op aanspreken. Wat voor jou belangrijker is in dit geval is het privaatrechtelijke gedeelte (van buur tot buur). Daarin is onder andere geregeld dat je als buur geen last mag hebben van overhangende takken (want dan mag je ze na een keer vriendelijk vragen zelf afknippen). Als je dus nu al weet dat het om bomen met een flinke kruin gaat, zou ik ze nu alvast vertellen dat je wilt dat de boom ook in de toekomst op hun grondgebied blijft. Dan kan de afstand die nodig is wel eens heel wat groter zijn dan 50 cm.
de 50 cm voor de bomen staat in de APV van de gemeente, dat is publiekrechtelijk. Daar kan de gemeente de bewoners dus op aanspreken. Wat voor jou belangrijker is in dit geval is het privaatrechtelijke gedeelte (van buur tot buur). Daarin is onder andere geregeld dat je als buur geen last mag hebben van overhangende takken (want dan mag je ze na een keer vriendelijk vragen zelf afknippen). Als je dus nu al weet dat het om bomen met een flinke kruin gaat, zou ik ze nu alvast vertellen dat je wilt dat de boom ook in de toekomst op hun grondgebied blijft. Dan kan de afstand die nodig is wel eens heel wat groter zijn dan 50 cm.