Thuis
alle pijlers
Hoe kom je in contact? Hulp aanbieden.
donderdag 22 juli 2021 om 22:48
Ik zou graag iets willen doen voor een kind dat opgroeit in armoede. Structureel. Bijvoorbeeld ouder(s) in de schuldsanering waardoor er geen geld is voor cadeautjes, zomaar een extraatje of dat paar schoenen/jas dat dringend nodig is etc.
Maar hoe kom je met iemand in contact? En hoe weet je dat het ook echt mensen zijn die te vertrouwen zijn.
Geld geven aan een goed doel is niet mijn ding. Ik doe dingen liever wat persoonlijker.
Heeft iemand tips misschien?
Maar hoe kom je met iemand in contact? En hoe weet je dat het ook echt mensen zijn die te vertrouwen zijn.
Geld geven aan een goed doel is niet mijn ding. Ik doe dingen liever wat persoonlijker.
Heeft iemand tips misschien?
vrijdag 23 juli 2021 om 08:04
retrostar schreef: ↑23-07-2021 05:53Bedenk ook dat de leukste, charmantste kinderen vanzelf al aandacht en cadeautjes genereren.
Het zijn de onaantrekkelijke kinderen, de vervelende types die je het bloed onder de nagels vandaan halen, de lelijkerds, de grijze muizen die niet geliefd worden en die dus achter het net vissen.
Nogmaals, ik weet niet wat je hieraan kan doen.
Man man, hoe krijg je dit soort onzin je toetsenbord toch uit!
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 23 juli 2021 om 08:06
Saivash schreef: ↑22-07-2021 23:18Ik denk, TO, dat als jij (al is het maar een middagje per week) je ergens als vrijwilliger zou willen en kunnen inzetten, je het nauwe contact zou kunnen krijgen dat je zou willen. Dan kom je het dichtste bij, denk ik. Vanuit daar kun je dan verder kijken hoe (en wie) je nog extra zou willen helpen.
Dat zal toch een dikke no-go zijn van veel organisaties hoop ik?
TO, hoe wil je zeker weten dat een gezin jouw hulp nodig heeft? Om dat te weten kom je in hun privésfeer en dat is één van de weinige dingen die zo’n gezin heeft (als ze van bijstand afhankelijk zijn zelfs dat al beperkt).
Als je wilt geven, doe dat ajb via een organisatie of ga vrijwilligerswerk doen dat wat bijdraagt.
vrijdag 23 juli 2021 om 08:08
Als dit je insteek is, en je wilt je voor langere tijd binden aan iemand, is het maatjesproject misschien wel wat voor jouLientjeLindelaan schreef: ↑23-07-2021 00:25Ik heb altijd een heel sterke band gehad met een ander familielid. Ik ging vaak met deze persoon op stap, de stad in, ergens een kopje koffie drinken. Heel gezellig.
https://www.maatjesgezocht.nl/
vrijdag 23 juli 2021 om 08:16
Er zijn ook gezinnen die er niks aan kunnen doen die een heel laag inkomen hebben en zich daar ook niet voor schamen. Zo heb ik een nichtje met een bijna vierjarig zoontje , waarvan haar relatie over is en zij nu afhankelijk is van een laag inkomen. Ivm twee trombose benen kan zij nauwelijks lopen en veel pijn dus werken zal niet gaan. Zij kan hier gewoonweg niks aan doen en schaamt zich niet voor haar lage inkomen. Het is zoals het is. Zij zou wel erg blij worden van mensen zoals jij. En ik kan me voorstellen dat je er zelf ook ene goed gevoel bij krijgt dat anderen kunnen meegenieten van jouw welvaren.
Wij doen bv met Sint en kerst een pakketje maken. En nemen regelmatig zoontje mee omdat hij anders nooit de deur uit komt. Ze kan slecht lopen of fietsen en heeft geen rijbewijs. Erg triest. Maar ervoor schamen zoals je hierboven wel leest, nee dat doet ze niet.
Wij doen bv met Sint en kerst een pakketje maken. En nemen regelmatig zoontje mee omdat hij anders nooit de deur uit komt. Ze kan slecht lopen of fietsen en heeft geen rijbewijs. Erg triest. Maar ervoor schamen zoals je hierboven wel leest, nee dat doet ze niet.
vrijdag 23 juli 2021 om 08:26
Wtfretrostar schreef: ↑23-07-2021 05:53Bedenk ook dat de leukste, charmantste kinderen vanzelf al aandacht en cadeautjes genereren.
Het zijn de onaantrekkelijke kinderen, de vervelende types die je het bloed onder de nagels vandaan halen, de lelijkerds, de grijze muizen die niet geliefd worden en die dus achter het net vissen.
Nogmaals, ik weet niet wat je hieraan kan doen.
vrijdag 23 juli 2021 om 08:26
Wij doneren al jaren aan de plaatselijke voedselbank in ons dorp. Kerstcadeautjes (vragen hoeveel kinderen, leeftijden en jongen of meisje), extra's als pasta, rijst, koffie, vlees etc als het in de aanbieding is. Of iets lekkers met sinterklaas. Ook kleding en schoenen, speelgoed ed. Laatst had ik bijna 100 pakjes voetbal stickers van de AH. Ze hebben een aparte tafel daarvoor bij het uitgiftepunt. Ik ken niemand en zij kennen mij niet dus lekker anoniem verder.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
vrijdag 23 juli 2021 om 08:36
TO, ik snap jouw goede bedoelingen. En ik snap ook de reacties daarop. Jij wilt een kind het cadeau geven waar ie echt blij van wordt. En dan het blije gezichtje zien. Als je er via bv de voedselbank achter komt waar je de kinderen in een arm gezin echt blij mee maakt, kun jij dat kopen en kan de voedselbank ervoor zorgen dat jouw cadeaus bij dat gezin terechtkomen. Dat blije gezichtje is er echt wel, dat hoef je dan niet zelf te zien.tanteslankie schreef: ↑23-07-2021 08:26Wij doneren al jaren aan de plaatselijke voedselbank in ons dorp. Kerstcadeautjes (vragen hoeveel kinderen, leeftijden en jongen of meisje), extra's als pasta, rijst, koffie, vlees etc als het in de aanbieding is. Of iets lekkers met sinterklaas. Ook kleding en schoenen, speelgoed ed. Laatst had ik bijna 100 pakjes voetbal stickers van de AH. Ze hebben een aparte tafel daarvoor bij het uitgiftepunt. Ik ken niemand en zij kennen mij niet dus lekker anoniem verder.
vrijdag 23 juli 2021 om 08:46
Niet alles gelezen dus misschien al eerder gemeld.
Als je regelmatig spullen of geld wilt geven aan iemand in bijstand of schuldsanering kan dat ook juist voor problemen zorgen bij die mensen.
Ik moest denken aan die moeder die structureel een tas boodschappen gaf aan dochter in de bijstand. Dochter had beter naar de voedselbank kunnen gaan, want ze moest de kosten voor die boodschappen terug betalen.
Zowel ouders als de behulpzame gevers weten vaak niet dat je structurele inkomsten aan moet geven. Ook blijkbaar als dit boodschappen of kleding is (voor kind in dit geval).
Maatjesproject of andere instantie lijkt mij toch het handigst. Als je vrijwilliger wordt heb je ook meer contact met de mensen waar het om gaat.
Als je regelmatig spullen of geld wilt geven aan iemand in bijstand of schuldsanering kan dat ook juist voor problemen zorgen bij die mensen.
Ik moest denken aan die moeder die structureel een tas boodschappen gaf aan dochter in de bijstand. Dochter had beter naar de voedselbank kunnen gaan, want ze moest de kosten voor die boodschappen terug betalen.
Zowel ouders als de behulpzame gevers weten vaak niet dat je structurele inkomsten aan moet geven. Ook blijkbaar als dit boodschappen of kleding is (voor kind in dit geval).
Maatjesproject of andere instantie lijkt mij toch het handigst. Als je vrijwilliger wordt heb je ook meer contact met de mensen waar het om gaat.
vrijdag 23 juli 2021 om 08:46
Dat is je nichtje.Phoenix2000 schreef: ↑23-07-2021 08:16Er zijn ook gezinnen die er niks aan kunnen doen die een heel laag inkomen hebben en zich daar ook niet voor schamen. Zo heb ik een nichtje met een bijna vierjarig zoontje , waarvan haar relatie over is en zij nu afhankelijk is van een laag inkomen. Ivm twee trombose benen kan zij nauwelijks lopen en veel pijn dus werken zal niet gaan. Zij kan hier gewoonweg niks aan doen en schaamt zich niet voor haar lage inkomen. Het is zoals het is. Zij zou wel erg blij worden van mensen zoals jij. En ik kan me voorstellen dat je er zelf ook ene goed gevoel bij krijgt dat anderen kunnen meegenieten van jouw welvaren.
Wij doen bv met Sint en kerst een pakketje maken. En nemen regelmatig zoontje mee omdat hij anders nooit de deur uit komt. Ze kan slecht lopen of fietsen en heeft geen rijbewijs. Erg triest. Maar ervoor schamen zoals je hierboven wel leest, nee dat doet ze niet.
Mijn zus heeft na de scheiding mijn inductiefornuis gekocht, haar oude gordijnen gebracht en via marktplaats een stapelbed geregeld.
Vroeger kreeg ik van een superslanke vriendin dure merkkleding waar zij teveel voor was aangekomen voor mijn oudste dochter. Omdat ze er zoveel voor betaald had, soms de prijskaartjes er nog aanhingen en het niet in een bol wilde gooien.
Ik vond het ook lief dat er een bejaard vrouwtje aanbelde toen ik net verhuisd was, die zag dat er nog geen vitrage hing en dat zij er nog in de berging had, of ik ze wilde hebben. Dat was gewoon omdat ze langsliep.
Iemand die wel even speelgoed en kleding regelt voor dat arme alleenstaande moedertje, nee bedankt.
vrijdag 23 juli 2021 om 08:52
Hier in het dorp zijn er initiatieven voor bv speelgoed, schoolspullen en bijdragen aan schoolreisjes/culturele uitjes die worden beheerd via de gemeente. Informeer in jouw woonplaats wat de mogelijkheden zijn.
Hoe kan het dat zoveel mensen ontevreden zijn over hun lijf en zo weinig mensen tevreden zijn over hun verstand? - EB
vrijdag 23 juli 2021 om 08:59
vrijdag 23 juli 2021 om 09:02
Hoi LientjeLindelaan,
Ik heb niet alle berichten door gelezen, maar wil je as tip geven om vrijwilliger te worden bij stichting leergeld (of SAMEN) Zij helpen kinderen op lokaal niveau met hetgene wat je wilt helpen. Zelf ben ik er jaren vrijwillger geweest en doordat je daar zelf persoonlijk contact hebt met de gezinnen, kan er ook een vriendschapsband ontstaan, waardoor je ook hetgene kunt doen want jij wilt. Wat ik bij alle gezinnen die ik sprak via leergeld, merkte is dat ze niet als arm willen worden gezien. Ze accepteren daarom niet snel iets. Even een kort voorbeeld ter illustratie. Ik ging op bezoek bij een gezin wat van een uitkering moest leven en kinderen wilden op zwemles. (dat kost echt gigantisch veel); na controle van de inkomensgegevens, kon dit worden toegekent. Daarnaast aan de ouders gevraagd of we nog ergens mee konden helpen, zo helpt leergeld bijvoorbeeld met de middelen (schriften, laptop etc) voor de middelbare school of een fiets als dat nodig is; maar ze gaven aan dat dat meer iets was voor de mensen die in armoede leefden, terwijl zij een van de gezinnen waren die echt weinig verdienen.
Wat ik met bovenstaande wil uitleggen, is dat de mensen die volgens jou of mij in armoede leven dit volgens hen zelf niet is en dat het accepteren van hulp in wat voor vorm dan ook het gevoel kan geven, dat ze wel in armoede leven.
De verschillende stichtingen in Nederland die kinderen hierin helpen, kunnen altijd hulp gebruiken.
Ik ben nu zelf al even gestopt met het vrijwilligen bij leergeld, door verandering in werk, maar heb nog steeds contact met sommige gezinnen/kinderen uit die tijd. Na deze lange tijd, komt het voor dat de ouders mij om hulp vragen, maar dat is meestal praktische hulp of een luisterend oor en ze zullen niet snel cadeaus accepteren.
Ik heb niet alle berichten door gelezen, maar wil je as tip geven om vrijwilliger te worden bij stichting leergeld (of SAMEN) Zij helpen kinderen op lokaal niveau met hetgene wat je wilt helpen. Zelf ben ik er jaren vrijwillger geweest en doordat je daar zelf persoonlijk contact hebt met de gezinnen, kan er ook een vriendschapsband ontstaan, waardoor je ook hetgene kunt doen want jij wilt. Wat ik bij alle gezinnen die ik sprak via leergeld, merkte is dat ze niet als arm willen worden gezien. Ze accepteren daarom niet snel iets. Even een kort voorbeeld ter illustratie. Ik ging op bezoek bij een gezin wat van een uitkering moest leven en kinderen wilden op zwemles. (dat kost echt gigantisch veel); na controle van de inkomensgegevens, kon dit worden toegekent. Daarnaast aan de ouders gevraagd of we nog ergens mee konden helpen, zo helpt leergeld bijvoorbeeld met de middelen (schriften, laptop etc) voor de middelbare school of een fiets als dat nodig is; maar ze gaven aan dat dat meer iets was voor de mensen die in armoede leefden, terwijl zij een van de gezinnen waren die echt weinig verdienen.
Wat ik met bovenstaande wil uitleggen, is dat de mensen die volgens jou of mij in armoede leven dit volgens hen zelf niet is en dat het accepteren van hulp in wat voor vorm dan ook het gevoel kan geven, dat ze wel in armoede leven.
De verschillende stichtingen in Nederland die kinderen hierin helpen, kunnen altijd hulp gebruiken.
Ik ben nu zelf al even gestopt met het vrijwilligen bij leergeld, door verandering in werk, maar heb nog steeds contact met sommige gezinnen/kinderen uit die tijd. Na deze lange tijd, komt het voor dat de ouders mij om hulp vragen, maar dat is meestal praktische hulp of een luisterend oor en ze zullen niet snel cadeaus accepteren.
vrijdag 23 juli 2021 om 09:17
Ik heb vele maanden een Roemeens gezin geholpen, arbeidsmigranten.
Ze woonden best klein en hadden een hoge huur, absurd.
2 personen van de 6 volwassenen werkten heel hard en dan waren er nog 2 kleine kindjes.
Ik was door mijn contacten in het verleden met een weggeefwinkel (aangrenzend aan een voedselbank) enigszins met hun in contact gekomen. Wist dat veel van wat ze meenamen naar Roemenië ging en vond ze grof rapen. Maar daar stonden zij niet alleen in. Ook Nederlanders en Anderlanders wisten goed te graaien.
Ook mensen dus die gewoon een goed gevulde portemonnee bezaten liepen er rond en pakten alles van waarde mee om het later o.a. te verkopen op Marktplaats en FB-groepen.
Maar om dat laatste gaat het nu even niet, al wilde ik het wel even gezegd hebben.
Wel ik wist dus hoe die Roemenen leefden en na een jaar ben ik ze gaan helpen met spullen, kleding en speelgoed. Ze waren me heel erg dankbaar. En ja daar doe je het toch ook een beetje voor.
Het is leuk om mensen blij te maken, mij geeft dat een goed gevoel. En daar is niks mis mee.
Ik heb gezorgd dat ze extra bedden en fietsen kregen. Ook heb ik zakken vol kleding aan ze gegeven die van mijzelf afkomstig waren. Geen rotzooi, zelfs nieuwe en ongedragen kleding.
Was voor mij natuurlijk ook gelijk een reden om het hier wat leger te maken.
Al snel vroegen ze me (met handen en voeten, want spraken geen woord Engels of Nederlands) om bepaalde zaken waar ik niet zo snel aan kon komen, maar dat vond ik verder geen probleem aangezien ik het leuk vind om te zoeken naar koopjes of mensen die zelf van hun baby/kinderspullen af willen. Zoals reismand, buggy, autozitje enz.
Maar wat mij wel dus heel erg tegenviel is dat ze op een gegeven moment moesten verhuizen en niks meer lieten weten. Ze weten waar ik woon, echt dichtbij en zijn hier zelfs binnen geweest.
Een houdoe en bedankt was leuk geweest. Dat bedankt had niet eens gehoeven hoor, want ik wist hoe dankbaar ze waren. Maar gewoon ineens floep weg. Niks meer gehoord. Gewoon weg uit je leven. En dat vond ik dan dus eigenlijk helemaal niet leuk.
Je hebt hier misschien weinig tot niks aan.
Alhoewel, hiermee weet je wel dat er mensen zijn die echt wel blij kunnen zijn met wat je ze ook geeft en zeker niet in verlegenheid zal brengen.
Ik zal zelf wel een volgende keer een andere doelgroep kiezen. Heb ik overigens ondertussen ook allang, een andere doelgroep. Dieren.
Ze woonden best klein en hadden een hoge huur, absurd.
2 personen van de 6 volwassenen werkten heel hard en dan waren er nog 2 kleine kindjes.
Ik was door mijn contacten in het verleden met een weggeefwinkel (aangrenzend aan een voedselbank) enigszins met hun in contact gekomen. Wist dat veel van wat ze meenamen naar Roemenië ging en vond ze grof rapen. Maar daar stonden zij niet alleen in. Ook Nederlanders en Anderlanders wisten goed te graaien.
Ook mensen dus die gewoon een goed gevulde portemonnee bezaten liepen er rond en pakten alles van waarde mee om het later o.a. te verkopen op Marktplaats en FB-groepen.
Maar om dat laatste gaat het nu even niet, al wilde ik het wel even gezegd hebben.
Wel ik wist dus hoe die Roemenen leefden en na een jaar ben ik ze gaan helpen met spullen, kleding en speelgoed. Ze waren me heel erg dankbaar. En ja daar doe je het toch ook een beetje voor.
Het is leuk om mensen blij te maken, mij geeft dat een goed gevoel. En daar is niks mis mee.
Ik heb gezorgd dat ze extra bedden en fietsen kregen. Ook heb ik zakken vol kleding aan ze gegeven die van mijzelf afkomstig waren. Geen rotzooi, zelfs nieuwe en ongedragen kleding.
Was voor mij natuurlijk ook gelijk een reden om het hier wat leger te maken.
Al snel vroegen ze me (met handen en voeten, want spraken geen woord Engels of Nederlands) om bepaalde zaken waar ik niet zo snel aan kon komen, maar dat vond ik verder geen probleem aangezien ik het leuk vind om te zoeken naar koopjes of mensen die zelf van hun baby/kinderspullen af willen. Zoals reismand, buggy, autozitje enz.
Maar wat mij wel dus heel erg tegenviel is dat ze op een gegeven moment moesten verhuizen en niks meer lieten weten. Ze weten waar ik woon, echt dichtbij en zijn hier zelfs binnen geweest.
Een houdoe en bedankt was leuk geweest. Dat bedankt had niet eens gehoeven hoor, want ik wist hoe dankbaar ze waren. Maar gewoon ineens floep weg. Niks meer gehoord. Gewoon weg uit je leven. En dat vond ik dan dus eigenlijk helemaal niet leuk.
Je hebt hier misschien weinig tot niks aan.
Alhoewel, hiermee weet je wel dat er mensen zijn die echt wel blij kunnen zijn met wat je ze ook geeft en zeker niet in verlegenheid zal brengen.
Ik zal zelf wel een volgende keer een andere doelgroep kiezen. Heb ik overigens ondertussen ook allang, een andere doelgroep. Dieren.
vrijdag 23 juli 2021 om 09:18
Gezocht: armlastig gezin met minimaal 1 kind, dat ik graag wil verwennen. Voorwaarden: het gezin moet te vertrouwen zijn in hun armoede, dus zij mogen niet arm zijn omdat ze daar schuld aan hebben, zij moeten hun karige financiën op een verantwoorde manier besteden en daarover moeten zij ook open en eerlijk zijn.
Tegenprestatie: een dankbare blik in de ogen van het kind, richting de heldin van dit verhaal.
Ik snap dat je het goed bedoelt, maar ik hoop dat jij ook snapt dat er een reden is waarom we armoedebestrijding en zaken zoals uitkeringen en toeslagen collectief regelen.
Ik heb het ook wel eens gedaan hoor, wat dingen anoniem richting een armlastig gezin geschoven. Tot ik erachter kwam dat ze samen maar 16 uur per week werkten, omdat de één niet wilde werken en de ander vond dat deze partner ook maar moest werken dus zelf tot die tijd maar 16 uur ging werken. Uit principe.
Intussen zijn de kinderen 15+ en moeten ze alles voor zichzelf kopen met bijbaantjes tegen minimumjeugdloon.
Tegenprestatie: een dankbare blik in de ogen van het kind, richting de heldin van dit verhaal.
Ik snap dat je het goed bedoelt, maar ik hoop dat jij ook snapt dat er een reden is waarom we armoedebestrijding en zaken zoals uitkeringen en toeslagen collectief regelen.
Ik heb het ook wel eens gedaan hoor, wat dingen anoniem richting een armlastig gezin geschoven. Tot ik erachter kwam dat ze samen maar 16 uur per week werkten, omdat de één niet wilde werken en de ander vond dat deze partner ook maar moest werken dus zelf tot die tijd maar 16 uur ging werken. Uit principe.
Intussen zijn de kinderen 15+ en moeten ze alles voor zichzelf kopen met bijbaantjes tegen minimumjeugdloon.
vrijdag 23 juli 2021 om 09:27
Je idee is lief TO. Mijn kinderen en ik vallen in de categorie arm, door ptss krijg ik een uitkering, en we worden geholpen door bv stichting leergeld. Denk dat je eerst idd eens contact op kunt nemen met bv voedselbank, stichting leergeld enz. Al eerder genoemd maar stichting jarige job is ook echt een aanrader. Er wordt hier gesproken over vernedering enzo, maar geloof mij als er geen eten meer is voor de kinderen dan ben je blij met alle hulp. Dus gewoon doen to! Succes
vrijdag 23 juli 2021 om 09:33
Ik heb jaren lang spullen ingezameld met het doel ze zelf naar het buitenland (Turkije) te brengen. Alles was bestemd voor Syrische vluchtelingen en dan voornamelijk kinderen.
Ik wilde zeker weten dat het goed terecht kwam. Uiteindelijk door omstandigheden niet zelf kunnen gaan maar alles overgedragen aan een stichting met dezelfde insteek. Toen ik foto's kreeg van blije kinderen die 'onze' spullen uitpakten was ik echt blij.
Zo ook met toilettasjes voor dames in Griekenland (vluchtelingen). Overal hadden we iets extra's/ liefs ingegaan, met het idee dat er een ander mens aan de ontvanger dacht.
Daar ging het vooral om.
Toen ik klein was had een buurvrouw elke zomervakantie twee Duitse meisjes in huis, die hadden het thuis niet makkelijk en ook erg arm. Dat was via een project.
Ze deed allerlei leuke dingen met ze en ik speelde ook met die meiden.
Nu ze volwassen zijn hebben ze nog steeds contact met haar. Is zeker 20 jaar geleden.
Misschien dat er ook zulke projecten in Nederland zijn. Dat je gewoon een oprechte klik hebt met een gezin, je niet gezien wordt als lopende creditcard en dat iedereen een fijn gevoel heeft bij het contact. Het gaat niet alleen om spullen maar ook het gevoel van 'gezien/gehoord' worden door iemand anders.
Ik wilde zeker weten dat het goed terecht kwam. Uiteindelijk door omstandigheden niet zelf kunnen gaan maar alles overgedragen aan een stichting met dezelfde insteek. Toen ik foto's kreeg van blije kinderen die 'onze' spullen uitpakten was ik echt blij.
Zo ook met toilettasjes voor dames in Griekenland (vluchtelingen). Overal hadden we iets extra's/ liefs ingegaan, met het idee dat er een ander mens aan de ontvanger dacht.
Daar ging het vooral om.
Toen ik klein was had een buurvrouw elke zomervakantie twee Duitse meisjes in huis, die hadden het thuis niet makkelijk en ook erg arm. Dat was via een project.
Ze deed allerlei leuke dingen met ze en ik speelde ook met die meiden.
Nu ze volwassen zijn hebben ze nog steeds contact met haar. Is zeker 20 jaar geleden.
Misschien dat er ook zulke projecten in Nederland zijn. Dat je gewoon een oprechte klik hebt met een gezin, je niet gezien wordt als lopende creditcard en dat iedereen een fijn gevoel heeft bij het contact. Het gaat niet alleen om spullen maar ook het gevoel van 'gezien/gehoord' worden door iemand anders.
vrijdag 23 juli 2021 om 09:44
Deze projecten zijn er nog steeds!!Kuzu schreef: ↑23-07-2021 09:33Ik heb jaren lang spullen ingezameld met het doel ze zelf naar het buitenland (Turkije) te brengen. Alles was bestemd voor Syrische vluchtelingen en dan voornamelijk kinderen.
Ik wilde zeker weten dat het goed terecht kwam. Uiteindelijk door omstandigheden niet zelf kunnen gaan maar alles overgedragen aan een stichting met dezelfde insteek. Toen ik foto's kreeg van blije kinderen die 'onze' spullen uitpakten was ik echt blij.
Zo ook met toilettasjes voor dames in Griekenland (vluchtelingen). Overal hadden we iets extra's/ liefs ingegaan, met het idee dat er een ander mens aan de ontvanger dacht.
Daar ging het vooral om.
Toen ik klein was had een buurvrouw elke zomervakantie twee Duitse meisjes in huis, die hadden het thuis niet makkelijk en ook erg arm. Dat was via een project.
Ze deed allerlei leuke dingen met ze en ik speelde ook met die meiden.
Nu ze volwassen zijn hebben ze nog steeds contact met haar. Is zeker 20 jaar geleden.
Misschien dat er ook zulke projecten in Nederland zijn. Dat je gewoon een oprechte klik hebt met een gezin, je niet gezien wordt als lopende creditcard en dat iedereen een fijn gevoel heeft bij het contact. Het gaat niet alleen om spullen maar ook het gevoel van 'gezien/gehoord' worden door iemand anders.
Nu deze en vorige zomer geen oproepen gezien ik denk ivm Corona maar die projecten waren er nog steeds. Even googelen. Maar ik zie altijd richting voorjaar van die afvertenties voorbij komen om een kind een vakantie te gunnen door het tijdelijk in huis te hebben en gewoon leuke dingen te doen .
vrijdag 23 juli 2021 om 09:45
Alsof dit een heel traumatische ervaring is.
Niks mis met Scapino schoenen, je kunt een kind beter leren dat geluk en zelfvertrouwen niet komen van merkschoenen/kleding.
We hadden prima te eten en te drinken maar bijvoorbeeld de nike air max classics waar iedereen op liep op school, daar was geen geld voor. Ik droeg prima schoenen hoor, maar wel goedkope van scapino en daar werd ik behoorlijk mee gepest
Daarnaast lees ik dat je al doneert maar je iets persoonlijks mist hierin. Kun je uitleggen wat je voor jezelf wilt opvullen door dit te willen doen?
Niks mis met Scapino schoenen, je kunt een kind beter leren dat geluk en zelfvertrouwen niet komen van merkschoenen/kleding.
We hadden prima te eten en te drinken maar bijvoorbeeld de nike air max classics waar iedereen op liep op school, daar was geen geld voor. Ik droeg prima schoenen hoor, maar wel goedkope van scapino en daar werd ik behoorlijk mee gepest
Daarnaast lees ik dat je al doneert maar je iets persoonlijks mist hierin. Kun je uitleggen wat je voor jezelf wilt opvullen door dit te willen doen?
vrijdag 23 juli 2021 om 09:46
St. Europa Kinderhulp.Kuzu schreef: ↑23-07-2021 09:33Ik heb jaren lang spullen ingezameld met het doel ze zelf naar het buitenland (Turkije) te brengen. Alles was bestemd voor Syrische vluchtelingen en dan voornamelijk kinderen.
Ik wilde zeker weten dat het goed terecht kwam. Uiteindelijk door omstandigheden niet zelf kunnen gaan maar alles overgedragen aan een stichting met dezelfde insteek. Toen ik foto's kreeg van blije kinderen die 'onze' spullen uitpakten was ik echt blij.
Zo ook met toilettasjes voor dames in Griekenland (vluchtelingen). Overal hadden we iets extra's/ liefs ingegaan, met het idee dat er een ander mens aan de ontvanger dacht.
Daar ging het vooral om.
Toen ik klein was had een buurvrouw elke zomervakantie twee Duitse meisjes in huis, die hadden het thuis niet makkelijk en ook erg arm. Dat was via een project.
Ze deed allerlei leuke dingen met ze en ik speelde ook met die meiden.
Nu ze volwassen zijn hebben ze nog steeds contact met haar. Is zeker 20 jaar geleden.
Misschien dat er ook zulke projecten in Nederland zijn. Dat je gewoon een oprechte klik hebt met een gezin, je niet gezien wordt als lopende creditcard en dat iedereen een fijn gevoel heeft bij het contact. Het gaat niet alleen om spullen maar ook het gevoel van 'gezien/gehoord' worden door iemand anders.
Iedere dag is gehaktdag
