Hond adopteren, waar en hoe?

En weer

Laatste dan

Mijn honden heb ik geadopteerd via Alas Rescue Team. Er wordt een intake gedaan, huisbezoek en een aantal keer nazorg. De mensen die er werken en ook hun buitenlandse contacten doen dit werk met liefde en willen ook echt dat de dieren een permanent plekje krijgen.

Ik kreeg jaren later zelfs een berichtje van een medewerkster uit het buitenland die vroeg hoe het met 1 van hen ging waar ze destijds voor zorgde. Zo lief.

Ik zocht overigens niet naar een bepaald type hond. Ik zag de foto en het was een moment van: ja, dat is haar. Nog nooit spijt gehad en ik heb haar inmiddels bijna 8 jaar.

De tweede heb ik wel meer over nagedacht. Een reu wilde ik, ongeveer hetzelfde formaat en 'type'. En gezien de eerste een vrij zenuwachtig karakter heeft wilde ik voor de balans dat hij rustiger zou zijn. Ik had er een goed gevoel bij en had hem als 'optie'. Als het niet zou klikken met haar had hij niet gebleven. Je wilt natuurlijk niet dat hij over en weer verhuisd, maar ze moeten wel gelukkig van elkaar worden.

Buiten kennis laten maken en het was meteen dikke mik. Inmiddels is hij er ook al bijna 6 jaar

Animallover schreef: ↑

09-11-2020 00:19

Nu het over buitenlandse honden gaat, even een vraag: een vriendin van mij en haar man hebben sinds kort een buitenlandse hond, ook van een stichting. Ze hadden al een herdershond, gewoon van een fokker hier uit Nederland. Tussen de honden gaat het heel goed, maar de buitenlandse hond is extreem bang voor mensen. Zo extreem heb ik nog nooit gezien. Dit is zowel tijdens het wandelen als bij hun thuis. Mijn vriendin en haar man vertrouwt ze wel overigens. Ik kwam laatst op bezoek en ze rende meteen naar de garage en kwam niet meer tevoorschijn. Toen ik weg wilde, liep ik even naar de garage, maar ik kon niet bij de hond in de buurt komen. Toen ik via de garagedeur naar buiten wilde gaan begon ze te grommen...mijn vriendin moest toen meelopen. Ik schrok hier wel allemaal van. Ik zei ook tegen mijn vriendin dat ik me afvraag of dit nog ooit goed komt. Heeft iemand hier ervaring mee, en zoja, is dat dan nog goed gekomen?
De stichting had overigens niet verteld dat de hond zo bang was....

Dit had de stichting wel moeten vertellen. Maar als de hond uit een asiel komt met een beperkt aantal personen die bekend zijn met de hond, dan kunnen ze dat niet goed opgemerkt hebben.

Het kan wel beter worden met de hond, maar optimaal zal het nooit worden. Onze Sokkie was in het begin ook wat bangig maar zelf herinner ik me dat niet eens meer zo. Het zijn vooral andere mensen die zich dat nog goed herinneren, vooral mijn moeder.

Knuddestudder schreef: ↑

09-11-2020 01:56

Dan is dat geen goede stichting. Er zijn er nogal wat die misschien de beste bedoelingen hebben, maar honden hierheen halen die gewoon niet geschikt zijn om als huishond te fungeren, of hooguit bij een gedrags(des)kundige of anderzins ervaren adoptant. Goede stichtingen brengen grondig in kaart hoe een hond zich gedraagt in allerlei omstandigheden en ze kunnen inschatten of bepaalde gedragingen kunnen of zullen verdwijnen, of wijzen op onherstelbaar probleemgedrag.

Overigens komt agressie bij honden meestal voort uit angst. Angst is vaak beter te verhelpen dan echte agressie. Maar dan moet je wel ervaring, inzicht en geduld hebben en een rustige, veilige thuissituatie. Een extreem angstige hond plaatsen bij een huishouden zonder die kenmerken is vragen om problemen. Helaas wordt de hond dan na een of meerdere incidenten vaak als vals gezien en gedumpt in een asiel. Triest.

Het feit dat je vriendin wist dat de hond van angst naar de garage was gevlucht en vervolgens jou daar zomaar rond liet lopen zonder dat zij of haar man aanwezig was duidt op een ernstig gebrek aan inzicht en verantwoordelijkheidsgevoel jegens de hond en jou. Dat gaat dus fout lopen vrees ik. Tenminste, als ze geen gedragstherapeut inschakelen, of zorgen dat de hond op een betere plek komt.

Heel erg eens met jou. Kan mij voorstellen dat het voor een stichting een heel lastig karwei is om zo’n hond op het juiste plekje te krijgen maar hier komt geheid gedonder van. Stichtingen zouden zich in de eerste plaats af moeten vragen of het wel in het belang van de hond is om zo’n angstige hond ter adoptie aan te bieden. Wie doe je er een plezier mee als het aanpassen naar een gezinsleven zoveel moeite kost voor een hond??

Persoonlijk ruimte en gevoelens van de hond worden in dit geval duidelijk niet gerespecteerd totdat de hond zich binnenkort een keer genoodzaakt voelt om te bijten en wie is er dan de dupe? Juist, wéér de hond... ik kan hier zo verdrietig van worden...

Toen onze hond in Nederland aankwam bleek ze ook meer problemen te hebben dan dat ons in eerste instantie verteld was maar wij hadden al ruime ervaring met een heel onzekere hond die, als je over zijn grenzen heen zou gaan, waarschijnlijk ook agressief gereageerd zou hebben. Bovendien was onze eerste adoptiehond een ras dat bekend staat om zijn zelfstandige karakter, dat zijn dus sowieso al types die niet altijd het gevoel hebben een roedel nodig te hebben om te kunnen functioneren en ook dat kan voor fikse problemen zorgen.

Ik hoop hoop hoop echt dat deze mensen goede begeleiding gaan zoeken en de problemen van de hond serieus gaan nemen. Dit gaat NIET vanzelf over en het is wachten tot het misgaat.

Hendrikje106 schreef: ↑

09-11-2020 20:57

Heel erg eens met jou. Kan mij voorstellen dat het voor een stichting een heel lastig karwei is om zo’n hond op het juiste plekje te krijgen maar hier komt geheid gedonder van. Stichtingen zouden zich in de eerste plaats af moeten vragen of het wel in het belang van de hond is om zo’n angstige hond ter adoptie aan te bieden. Wie doe je er een plezier mee als het aanpassen naar een gezinsleven zoveel moeite kost voor een hond??

Persoonlijk ruimte en gevoelens van de hond worden in dit geval duidelijk niet gerespecteerd totdat de hond zich binnenkort een keer genoodzaakt voelt om te bijten en wie is er dan de dupe? Juist, wéér de hond... ik kan hier zo verdrietig van worden...

Toen onze hond in Nederland aankwam bleek ze ook meer problemen te hebben dan dat ons in eerste instantie verteld was maar wij hadden al ruime ervaring met een heel onzekere hond die, als je over zijn grenzen heen zou gaan, waarschijnlijk ook agressief gereageerd zou hebben. Bovendien was onze eerste adoptiehond een ras dat bekend staat om zijn zelfstandige karakter, dat zijn dus sowieso al types die niet altijd het gevoel hebben een roedel nodig te hebben om te kunnen functioneren en ook dat kan voor fikse problemen zorgen.

Ik hoop hoop hoop echt dat deze mensen goede begeleiding gaan zoeken en de problemen van de hond serieus gaan nemen. Dit gaat NIET vanzelf over en het is wachten tot het misgaat.

Ik denk dat ze geen gedragsdeskundige in gaan schakelen...ik heb het ze ook aangeraden. Ze zouden met de kerstdagen eigenlijk weggaan en wilden de honden dan naar een pension doen. Ik zei ook dat 'm dat echt niet gaat worden...
Ik kan er helaas niks mee, alleen op een vriendelijke manier mijn mening geven.

Animallover schreef: ↑

09-11-2020 23:47

Ik denk dat ze geen gedragsdeskundige in gaan schakelen...ik heb het ze ook aangeraden. Ze zouden met de kerstdagen eigenlijk weggaan en wilden de honden dan naar een pension doen. Ik zei ook dat 'm dat echt niet gaat worden...
Ik kan er helaas niks mee, alleen op een vriendelijke manier mijn mening geven.

Ja shit is dat als je ziet dat het niet goed gaat maar er niets met je adviezen gedaan wordt.... misschien kun je ze vriendelijk op dit onderwerp op dit forum wijzen ? Wellicht dat er dan een lampje gaat branden dat hulp noodzakelijk is....

Goed plan, een hond met een angststoornis in een pension stoppen en zelf lekker op vakantie gaan.

Knuddestudder schreef: ↑

10-11-2020 11:35

Goed plan, een hond met een angststoornis in een pension stoppen en zelf lekker op vakantie gaan.

Met een beetje “geluk” neemt het pension de eigenaren van de hond met de angststoornis niet eens aan als klant maar ja, wat gebeurt er dan met hond als blijkt dat ze dat niet op vakantie kunnen??

Knuddestudder schreef: ↑

10-11-2020 11:35

Goed plan, een hond met een angststoornis in een pension stoppen en zelf lekker op vakantie gaan.

Je moet eens weten hoeveel mensen hun hond voor de jaarwisseling naar een pension brengen
'omdat hij niet tegen vuurwerk kan...'

Beter.Laat schreef: ↑

10-11-2020 15:20

Je moet eens weten hoeveel mensen hun hond voor de jaarwisseling naar een pension brengen
'omdat hij niet tegen vuurwerk kan...'

Nou, dat kan een goede oplossing zijn als dat pension goed geïsoleerd is en echt buiten een vuurwerkgebied staat, bijvoorbeeld op het platteland (waar ze dan ook niet met carbid moeten schieten natuurlijk). Angst voor vuurwerk is lastig te verhelpen en is wat anders een sociale angststoornis. Dan is het soms effectiever om de hond tijdelijk uit die overlastsituatie te halen dan om te proberen de angst te verhelpen. Dat kan prima als de hond verder stabiel is.

Beter.Laat schreef: ↑

10-11-2020 15:20

Je moet eens weten hoeveel mensen hun hond voor de jaarwisseling naar een pension brengen
'omdat hij niet tegen vuurwerk kan...'

Een vriendin van mij doet haar hond met oud en nieuw ook naar het pension. Niet in haar eigenbelang maar in dat van de hond en haar hond gaat wekelijks twee dagen naar dit pension. Het pension zelf ligt ver in het buitengebied, de hokken waar de honden zitten zijn ook nog eens geïsoleerd en het is er heerlijk rustig met oud en nieuw, ze stuurde mij een foto van haar hond die vlak na 00.00 genomen was vorig jaar en haar hond lag daar heerlijk samen met de andere honden te tukken
Voor onze hond is het helaas geen optie omdat hij te erg aan mij hangt en door het jaar heen ook nooit naar een pension gaat.