Ik kan mijn droomhuis niet vinden!

Ik zou zeker een huis kopen voor de toekomst. Dus dat je er een paar jaar in kunt wonen. En dan vind ik het niet gek gedacht dat je rekening houdt met gezinsuitbreiding.

Kijk, niet alle dingen hoeven er te zijn in een huis. Ik kijk zelf ook altijd naar een huis met mogelijkheden voor de toekomst.



Daarmee bedoel ik dat een huis best af kan zijn, behalve op cruciale gebieden nog niet. Dus een woonkamer en keuken zijn netjes en af en hoeft niet geklust te worden. Maar een zolder is dan bijvoorbeeld nog weinig/niks aan gedaan. Dat geeft dan niet, want dat kan over een paar jaar (met een kind op komst) dan alsnog. Dan doe je tegen die tijd wel dat dakraam en mooie vloertje leggen.



Ook kun je een huis bekijken op uitbouwmogelijkheden. Een kleine woonkamer of keuken kan inene toch een behoorlijke ruimte worden als je kan aanbouwen of uitbouwen. Dat zijn ook kostenposten die je niet nu al hoeft te doen en doen dus nu ook nog niks af aan de leefwaardigheid van een huis. Vooral hoekhuizen en huizen met een redelijke tuin geven vaak meer mogelijkheden.



Als je niet teveel wil investeren in een huis, zou ik wel zoeken naar een woning waarbij de basis goed is. Dus dubbel glas, (dak en muur isolatie), goede cv ketel etc. Dat zijn nl. hele dure kosten om te maken, terwijl het wel veel rendement oplevert en je het ook niet wil laten.

Ik denk persoonlijk trouwens dat woonruimte en woonomgeving nog redelijk flexibel kunnen worden opgerekt.



Voor wat betreft een huis. Dit wil je ook niet te klein (dus concessies zijn goed, maar het houdt ergens op). Maar ook qua locatie kan vaak toch blijken dat wat eerst onoverkomelijk leek, na een beetje wennen inene toch veel leuker lijkt.



Daarom mijn tip: ga gewoon eens een paar bezichtigingen doen in wijken die je in eerste instantie niet zou hebben uitgekozen (maar waar je ook niet instant depressief van wordt als je er doorheen loopt). Vaak blijkt dat als een huis je enthousiast kan maken je toch met andere ogen naar een wijk gaat kijken.



Dus, neem zeker geen slechte wijken waar je een vervelend gevoel bij hebt. Maar ga voor die wijken die een beetje neutraal aanvoelen. Niet leuk, niet onleuk zegmaar. En bekijk daar de huizen eens. Ik denk dat je daar een veel mooier huis kunt krijgen en wellicht dat je dan ineens voordelen opvallen van die wijk die je nog nooit voor mogelijk had gehouden.

Ik zou juist eerder voor de wijk en omgeving en woonstijl (jaren 30) gaan en concessies doen op de woonruimte. Neem bijvoorbeeld het huis waar je nu wil gaan kijken, hier heb je twee slaapkamers, waarbij je er een zou kunnen splitsen. Stel je in de tijd dat je in het huis woont (tien jaar) twee kinderen, dan kan dat toch prima? In de tijd dat je er woont, zul je waarschijnlijk meer geld gaan verdienen, wellicht je huis met overwaarde kunnen verkopen, zodat je met een volgend huis dichterbij je droomhuis zit.



Zelf hebben wij een jaren dertig benedenwoning, met een (hele grote) slaapkamer op een prachtige locatie, ik vind het de mooiste plek van de stad. Aan de rand van het centrum, aan het water met gezellige buren . De slaapkamer konden we ook splitsen, mochten we een kindje krijgen (zitten in dezelfde fase als jullie). Door een rare wending in het lot hebben we een paar maanden geleden een klushuis kunnen kopen dat twee huizen verderop staat. Zelfde stijl, maar een stuk groter. Nu waren we in de positie om dat huis te kopen. Ik geef toe het is niet ideaal, omdat we nog niet heel lang in onze benedenwoning wonen en we er eigenlijk nog veel langer hadden willen blijven, maar soms komt het zo.

Een huis met drie slaapkamers, ruime woonkamer, tuin voor onder de 250.000.... dat is óf geen dure stad of wel en daarom niet te vinden.



Ik heb niet lang geleden mijn droomhuis gevonden, het heeft alles waar ik naar zocht... alleen niet in mijn favoriete buurt. Maar wel een voor mij betaalbare buurt. Ik had namelijk liever dichter bij het centrum en het station gewoond, maar dat betekende voor die prijs een veel kleiner huis. En parkeerproblemen. Kiezen of delen heet dat. Nooit spijt van gehad, woon heerlijk in mijn ruime huis met tuin en de buurt is best ok! En wat verder fietsen naar het centrum is eigenlijk best nuttig voor de billen



Ik heb dus concessies gedaan aan de buurt. Omdat je toch het meest ín je huis leeft en niet op de stoep. Binnenshuis moet het kloppen.



Voor die prijs stel je dus gewoon te hoge eisen!



Succes!

Wij hebben ons droomhuis hier (can)gevonden. Groot oud wit huis, lange oprijlaan, waterval, halve hectare grond, graniet, een paradijs en dat voor nog geen 100.000 euro.

Oh, ik vind het vinden van een huis ook zo lastig! Wij wonen op dit moment in een vinex-wijk aan de rand van de stad met klein tuintje en groot balkon. Ik wil hier al weg sinds we er wonen zo ongeveer, de wijk is mij te stil en te ver weg van de stad, maar het huis is aangenaam en comfortabel. Toch hebben we ons huis in december te koop gezet omdat we toch wel erg graag teruggaan naar de stad. Ons huis is echter binnen no time verkocht (dat duurde in totaal 19 dagen) en nu moeten we half april onze woning al uit (langer dan dat kregen we het niet onderhandeld). We zijn dus als een dolle gaan zoeken en ik heb zo'n 8 huizen bekeken. Inmiddels hebben we onze zinnen gezet op een leuk appartement en zijn we vanaf woensdag gaan bieden op dat huis maar nu zit ik weer in een enorme twijfelmodus.....Echt vreselijk is dat!



Waarschijnlijk krijgen we maandag de prijs wel rond maar opeens weet ik niet meer zeker of ik dit huis wel wil kopen! Het 'probleem' is namelijk het volgende: het is een prachtig huisje op tien minuten lopen van het centrum, uit 1915 met balkonnetje aan voorzijde, balkon aan achterzijde en dakterras uitkijkend over de hele stad, gerenoveerd met dubbel glas, buitenboel pas geschilderd, geluiddempende ondervloeren liggen er al in, huis is goed ingedeeld (twee goede slaapkamers etc). Maar! Het appartement ligt op drie en vier hoog en hoewel wij al jaren tevergeefs proberen een kindje te krijgen hebben we de hoop nog niet opgegeven en kán het nog gebeuren dat ik een keertje zwanger raak. En dan is wonen op drie hoog (met nul bergingsruimte beneden) natuurlijk niet handig. Maar ja, om nou dit prachtige huisje op te geven voor iets wat misschien niet doorgaat...Zucht.



Ik moet er wel bij vertellen dat ik nogal honkvast ben, niet van veranderingen hou en vaak beren op de weg zie maar betekent dat dan dat ik mijn twijfels moet negeren?

Voordelen zijn namelijk ook echt legio want naast het leuke huisje zelf is de buurt leuk, is het waarschijnlijk een goede investering want de waardes van de huizen in deze buurt zijn de afgelopen jaren nauwelijks gezakt (de crisis slaat hier dus nauwelijks toe) en denk ik dat ik er heel prettig zal wonen. Toch voelt het ook een beetje als achteruitgang, van een ruim en comfortabel nieuwbouwhuis met tuin naar een appartement op drie en vier hoog (dat ook nog eens 5m2 kleiner is en waarbij we geen berging hebben maar wel weer met drie buitenruimtes). Mensen, mensen, wat te doen?!

Moeilijk hoor. Wij hebben hetzelfde probleem. We willen een groter huis, met een tuin, in de randstad.



Je kunt helaas niet toveren. Je moet een concessie doen aan de locatie óf de ruimte.

Wil je in de toekomst kinderen, zet dan eens heel goed op een rijtje wat voor jullie het belangrijkste is. En kijk toch eens naar de minder gewilde buurten of plaatsen. Die zijn misschien minder slecht dan je zou denken.

Bij twijfel niet doen zou mijn oma zeggen. Kun je echt niet tijdelijk iets huren?

Dank voor jullie reacties!

We hebben uiteindelijk toch besloten het te doen. We zijn toch wel behoorlijk verliefd geworden op het huis...Wat verder ook wel meetelt is dat we het huis voor een hele goede prijs hebben kunnen kopen en de aankoopmakelaar schatte de prijs, na onze opknapbeurt, al op 40.000 meer dan dat wij er nu voor betaald hebben. Mochten we dan toch ooit nog een kindje krijgen, en blijken we het dan inderdaad heel onhandig te vinden om boven te wonen, dan kunnen we het huis over een jaartje of vijf ook wel weer verkopen. De buurt is erg gewild dus de prijzen blijven hier wel aardig, denken wij.

Het blijft natuurlijk altijd een gokje maar we gaan ervoor!