Thuis
alle pijlers
Kat weggeven???
zondag 18 oktober 2009 om 20:28
Ik heb mijn kat al zo`n 7 jaar. De kleine dame is van een lieve aanhankelijke binnenkat naar een buitenkat naar een agressieve en gemene buitenkat verandert.
Ze komt nu alleen nog binnen om te kijken of er vlees voor haar is en is binnen 5 minuten weer klaar om naar buiten te gaan. Haar binnen houden werkt niet omdat ze dan aanvalt en me "aanvliegt".
Ze krijgt hier vlakbij te eten en slaapt daar in de tuin in een soort huisje. De bewoners hebben daar een kussentje voor haar neergelegd en als het erg hard regent mag ze naar binnen. Ze halen iedere week verse brokjes voor haar ( en voor nog een andere buurtkat)
Nu gaan we over een paar maanden verhuizen. Dit zou betekenen dat ze dus gevangen moet worden en dan in het nieuwe huis 3 wkn binnen moet blijven tot ze gewend is aan de nieuwe omgeving ( we verhuizen naar een ander dorp).
Ik zie daar dus erg tegen op. Ze is duidelijk niet gelukkig bij ons. Ze wil niet langer dan 5 minuten binnen blijven,ze wordt dan echt erg agressief. Springt in je benen, slaat, blaast en bijt naar je.
Ik heb een zoontje van bijna 11 maanden die dus door de kamer tijgert. Dit in combinatie met een agressieve kat maakt dat ik overweeg om de mensen waar ze nu gevoerd wordt, te vragen of zij voor haar willen gaan zorgen. Het gaat me aan mijn hart, maar zoals het nu gaat, kan ook niet.....
Als die mensen haar niet willen verzorgen, moet ik haar meenemen. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om haar naar het asiel te brengen, omdat ik denk dat ze dan nooit meer ergens geplaatst wordt.
Wat zouden jullie doen?? Iemand ideeen?? Ik vind het echt heel erg.. ik zou haar het liefst mee nemen en weer rustig willen laten wennen, maar ik weet echt niet hoe...
Ze komt nu alleen nog binnen om te kijken of er vlees voor haar is en is binnen 5 minuten weer klaar om naar buiten te gaan. Haar binnen houden werkt niet omdat ze dan aanvalt en me "aanvliegt".
Ze krijgt hier vlakbij te eten en slaapt daar in de tuin in een soort huisje. De bewoners hebben daar een kussentje voor haar neergelegd en als het erg hard regent mag ze naar binnen. Ze halen iedere week verse brokjes voor haar ( en voor nog een andere buurtkat)
Nu gaan we over een paar maanden verhuizen. Dit zou betekenen dat ze dus gevangen moet worden en dan in het nieuwe huis 3 wkn binnen moet blijven tot ze gewend is aan de nieuwe omgeving ( we verhuizen naar een ander dorp).
Ik zie daar dus erg tegen op. Ze is duidelijk niet gelukkig bij ons. Ze wil niet langer dan 5 minuten binnen blijven,ze wordt dan echt erg agressief. Springt in je benen, slaat, blaast en bijt naar je.
Ik heb een zoontje van bijna 11 maanden die dus door de kamer tijgert. Dit in combinatie met een agressieve kat maakt dat ik overweeg om de mensen waar ze nu gevoerd wordt, te vragen of zij voor haar willen gaan zorgen. Het gaat me aan mijn hart, maar zoals het nu gaat, kan ook niet.....
Als die mensen haar niet willen verzorgen, moet ik haar meenemen. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om haar naar het asiel te brengen, omdat ik denk dat ze dan nooit meer ergens geplaatst wordt.
Wat zouden jullie doen?? Iemand ideeen?? Ik vind het echt heel erg.. ik zou haar het liefst mee nemen en weer rustig willen laten wennen, maar ik weet echt niet hoe...
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zondag 18 oktober 2009 om 23:30
quote:Annepanne1 schreef op 18 oktober 2009 @ 23:19:
De fout ligt bij jou. Katten horen niet van het terrein van hun baasje te gaan waardoor je anderen ermee opzadelt. Idioot toch dat je je eigen huisdier dagen, weken kwijt bent.
En vind je het gek dat het beest ongetemd raakt als hij alleen buiten rondzwerft. Zo raakt het uiteraard volkomen gedesocialiseerd en heeft geen enkel repect meer voor mensen, de baasjes.
Ik geef je vriendin overigens groot gelijk. De mens is de baas, als een dier iets doet dat diegene niet bevalt, dan heeft het alle recht dat beest op zijn plaats te zetten. Mijn hond mag van iedereen een schop krijgen als hij vervelend is. Die geef ik hem zelf immers ook. Beesten 'praten' immers in de natuur ook niet, daar krijgen ze een snauw van de leider.
Wat betreft het eerste geef ik je gelijk. Eigenlijk moet je je kat in je eigen huis en/of tuin houden. Wat betreft het tweede punt geef ik je geen gelijk want een kat is absoluut geen hond. Uiteindelijk doet een kat toch wat hij zelf wil.
@TO: heb je ook een bezoek aan de dierenarts gebracht om een eventuele medische oorzaak van het probleem uit te sluiten? Mij klinkt jaloezie of onvrede met de nieuwe gezinssituatie ook het meest aannemelijk. Heb je al geprobeerd elke dag 'quality-time' met de kat te hebben? Wat je nog zou kunnen proberen is de kat binnen houden en een Feliway-stekker ophangen. Die geeft feromonen af waardoor bepaalde problemen verholpen kunnen worden, althans dat beweren ze Het proberen waard, denk ik. Verder is veel geduld wel nodig denk ik...
Wat een waardeloze actie van die vriendin trouwens...
De fout ligt bij jou. Katten horen niet van het terrein van hun baasje te gaan waardoor je anderen ermee opzadelt. Idioot toch dat je je eigen huisdier dagen, weken kwijt bent.
En vind je het gek dat het beest ongetemd raakt als hij alleen buiten rondzwerft. Zo raakt het uiteraard volkomen gedesocialiseerd en heeft geen enkel repect meer voor mensen, de baasjes.
Ik geef je vriendin overigens groot gelijk. De mens is de baas, als een dier iets doet dat diegene niet bevalt, dan heeft het alle recht dat beest op zijn plaats te zetten. Mijn hond mag van iedereen een schop krijgen als hij vervelend is. Die geef ik hem zelf immers ook. Beesten 'praten' immers in de natuur ook niet, daar krijgen ze een snauw van de leider.
Wat betreft het eerste geef ik je gelijk. Eigenlijk moet je je kat in je eigen huis en/of tuin houden. Wat betreft het tweede punt geef ik je geen gelijk want een kat is absoluut geen hond. Uiteindelijk doet een kat toch wat hij zelf wil.
@TO: heb je ook een bezoek aan de dierenarts gebracht om een eventuele medische oorzaak van het probleem uit te sluiten? Mij klinkt jaloezie of onvrede met de nieuwe gezinssituatie ook het meest aannemelijk. Heb je al geprobeerd elke dag 'quality-time' met de kat te hebben? Wat je nog zou kunnen proberen is de kat binnen houden en een Feliway-stekker ophangen. Die geeft feromonen af waardoor bepaalde problemen verholpen kunnen worden, althans dat beweren ze Het proberen waard, denk ik. Verder is veel geduld wel nodig denk ik...
Wat een waardeloze actie van die vriendin trouwens...
maandag 19 oktober 2009 om 00:56
Annepanne... EXCUSE ME?
Ten eerste lijken honden en katten absolúút niet op elkaar, ten tweede werkt het bij zowel honden áls katten niet om ze te schoppen! Ben je nu helemaal van de pot gerukt?
Echt, mijn bek valt open! Hoe durf je!
Als mens zou je inderdaad baas over je hond moeten zijn, maar NIET door ze te schoppen! Je hoort ze gewoonweg goed op te voeden, te zorgen dat een hond in het gezin de laagste in de roedel is. Ga naar een puppycursus, doe een gehoorzaamheidstraining. Maar door je hond te schoppen maak je hem hooguit bang en eventueel zelfs vals.
Katten werken nog weer anders: je bent niet 'de baas over je kat'. Het is werkelijk van de zotte dat je een kat van een ander zo hupsakee in z'n nekvel grijpt (in zijn eigen huis nota bene!) en hem van de bank kwakt. Dat jij die vrienidn gelijk geeft, daar valt me de bek van open. Echt, als je dat ooit bij mij in huis zou flikken, zou je binnen een minuut buiten staan. Door een schop onder je ongetwijfeld bevallige reet wel te verstaan. Ben je nou helemaal, dieren mishandelen?
Een kat snapt schoppen trouwens óók niet, dat is gewoon pure dierenmishandeling. Een kat kun je slechts in beperkte mate opvoeden (gelukkig zijn het van nature schone en elegante dieren) en het schoppen van je kat maakt hem wederom schuw, bang en wellicht zelfs vals.
En jij hebt een hond? Djeez, wat moet jij een ongelooflijke takkebaas zijn. Trut.
Ten eerste lijken honden en katten absolúút niet op elkaar, ten tweede werkt het bij zowel honden áls katten niet om ze te schoppen! Ben je nu helemaal van de pot gerukt?
Echt, mijn bek valt open! Hoe durf je!
Als mens zou je inderdaad baas over je hond moeten zijn, maar NIET door ze te schoppen! Je hoort ze gewoonweg goed op te voeden, te zorgen dat een hond in het gezin de laagste in de roedel is. Ga naar een puppycursus, doe een gehoorzaamheidstraining. Maar door je hond te schoppen maak je hem hooguit bang en eventueel zelfs vals.
Katten werken nog weer anders: je bent niet 'de baas over je kat'. Het is werkelijk van de zotte dat je een kat van een ander zo hupsakee in z'n nekvel grijpt (in zijn eigen huis nota bene!) en hem van de bank kwakt. Dat jij die vrienidn gelijk geeft, daar valt me de bek van open. Echt, als je dat ooit bij mij in huis zou flikken, zou je binnen een minuut buiten staan. Door een schop onder je ongetwijfeld bevallige reet wel te verstaan. Ben je nou helemaal, dieren mishandelen?
Een kat snapt schoppen trouwens óók niet, dat is gewoon pure dierenmishandeling. Een kat kun je slechts in beperkte mate opvoeden (gelukkig zijn het van nature schone en elegante dieren) en het schoppen van je kat maakt hem wederom schuw, bang en wellicht zelfs vals.
En jij hebt een hond? Djeez, wat moet jij een ongelooflijke takkebaas zijn. Trut.
maandag 19 oktober 2009 om 01:09
quote:Broedkippetje schreef op 18 oktober 2009 @ 21:30:
Ik vind het best gek dat die mensen je kat zijn gaan voeren en vertroetelen zonder overleg met jullie. Zo kun je zo'n beestje gewoon 'pikken', eigenlijk.
Maar nu de situatie eenmaal zo is, zou ik inderdaad vragen of ze je kat niet gewoon willen adopteren.
Dat is misschien voor alle partijen het beste.
Het kan natuurlijk ook zo zijn dat deze mensen hun eigen kat(ten) voerden en de kat van TO erbij is gekomen.
Zo is het met één van onze katten gegaan. Die van ons heeft nu drie adresjes (inclusief hier). Maar hij is bij beide andere adressen gewoon brutaal mee gaan eten. Hun katten vonden dat overigens prima (mietjes )
De mensen hebben onze kat een paar keer weggestuurd maar het is nogal een brutale maar ook een heel innemende kat.
Om op de vraag van TO terug te komen. Ik denk dat ik het die mensen zou vragen. Want een kat die zo boos kan zijn, 6 weken opsluiten.......
Ik vind het best gek dat die mensen je kat zijn gaan voeren en vertroetelen zonder overleg met jullie. Zo kun je zo'n beestje gewoon 'pikken', eigenlijk.
Maar nu de situatie eenmaal zo is, zou ik inderdaad vragen of ze je kat niet gewoon willen adopteren.
Dat is misschien voor alle partijen het beste.
Het kan natuurlijk ook zo zijn dat deze mensen hun eigen kat(ten) voerden en de kat van TO erbij is gekomen.
Zo is het met één van onze katten gegaan. Die van ons heeft nu drie adresjes (inclusief hier). Maar hij is bij beide andere adressen gewoon brutaal mee gaan eten. Hun katten vonden dat overigens prima (mietjes )
De mensen hebben onze kat een paar keer weggestuurd maar het is nogal een brutale maar ook een heel innemende kat.
Om op de vraag van TO terug te komen. Ik denk dat ik het die mensen zou vragen. Want een kat die zo boos kan zijn, 6 weken opsluiten.......
maandag 19 oktober 2009 om 07:56
quote:tangerine schreef op 19 oktober 2009 @ 00:56:
Annepanne... EXCUSE ME?
Ten eerste lijken honden en katten absolúút niet op elkaar, ten tweede werkt het bij zowel honden áls katten niet om ze te schoppen! Ben je nu helemaal van de pot gerukt?
Echt, mijn bek valt open! Hoe durf je!
Als mens zou je inderdaad baas over je hond moeten zijn, maar NIET door ze te schoppen! Je hoort ze gewoonweg goed op te voeden, te zorgen dat een hond in het gezin de laagste in de roedel is. Ga naar een puppycursus, doe een gehoorzaamheidstraining. Maar door je hond te schoppen maak je hem hooguit bang en eventueel zelfs vals.
Katten werken nog weer anders: je bent niet 'de baas over je kat'. Het is werkelijk van de zotte dat je een kat van een ander zo hupsakee in z'n nekvel grijpt (in zijn eigen huis nota bene!) en hem van de bank kwakt. Dat jij die vrienidn gelijk geeft, daar valt me de bek van open. Echt, als je dat ooit bij mij in huis zou flikken, zou je binnen een minuut buiten staan. Door een schop onder je ongetwijfeld bevallige reet wel te verstaan. Ben je nou helemaal, dieren mishandelen?
Een kat snapt schoppen trouwens óók niet, dat is gewoon pure dierenmishandeling. Een kat kun je slechts in beperkte mate opvoeden (gelukkig zijn het van nature schone en elegante dieren) en het schoppen van je kat maakt hem wederom schuw, bang en wellicht zelfs vals.
En jij hebt een hond? Djeez, wat moet jij een ongelooflijke takkebaas zijn. Trut.
Helemaal mee eens! Wat ben jij een takketrol zeg! Je hond schoppen. Je moet je ogen uit je kop schamen!
Leuke vriendin zal jij zijn. En neem in godsnaam echt waar NOOIT kinderen... als je je dier al zo behandelt wil ik niet weten wat je met een huilende baby doet.
Pfff en on topic. In dit specifieke geval, zou ik proberen om te kijken of de meneer de kat voor het echt wil hebben. Het is denk ik voor het beest beter. Maar als je gaat verhuizen naar een huis met een mooie grote tuin, zou ik het denk ik nog overwegen om haar mee te nemen. 6 weken binnen is niet echt nodig trouwens, week of 2 is genoeg. Maar ook hier verschillen de meningen over. Ook over of je je kat wel buiten mag laten want oh oh oh hij zou toch eventueel potverdorie wel eens in de tuin van de buren kunnen komen...Nou nou nou wat erg zeg... Sterkte er mee, met het maken van een keuze.
Annepanne... EXCUSE ME?
Ten eerste lijken honden en katten absolúút niet op elkaar, ten tweede werkt het bij zowel honden áls katten niet om ze te schoppen! Ben je nu helemaal van de pot gerukt?
Echt, mijn bek valt open! Hoe durf je!
Als mens zou je inderdaad baas over je hond moeten zijn, maar NIET door ze te schoppen! Je hoort ze gewoonweg goed op te voeden, te zorgen dat een hond in het gezin de laagste in de roedel is. Ga naar een puppycursus, doe een gehoorzaamheidstraining. Maar door je hond te schoppen maak je hem hooguit bang en eventueel zelfs vals.
Katten werken nog weer anders: je bent niet 'de baas over je kat'. Het is werkelijk van de zotte dat je een kat van een ander zo hupsakee in z'n nekvel grijpt (in zijn eigen huis nota bene!) en hem van de bank kwakt. Dat jij die vrienidn gelijk geeft, daar valt me de bek van open. Echt, als je dat ooit bij mij in huis zou flikken, zou je binnen een minuut buiten staan. Door een schop onder je ongetwijfeld bevallige reet wel te verstaan. Ben je nou helemaal, dieren mishandelen?
Een kat snapt schoppen trouwens óók niet, dat is gewoon pure dierenmishandeling. Een kat kun je slechts in beperkte mate opvoeden (gelukkig zijn het van nature schone en elegante dieren) en het schoppen van je kat maakt hem wederom schuw, bang en wellicht zelfs vals.
En jij hebt een hond? Djeez, wat moet jij een ongelooflijke takkebaas zijn. Trut.
Helemaal mee eens! Wat ben jij een takketrol zeg! Je hond schoppen. Je moet je ogen uit je kop schamen!
Leuke vriendin zal jij zijn. En neem in godsnaam echt waar NOOIT kinderen... als je je dier al zo behandelt wil ik niet weten wat je met een huilende baby doet.
Pfff en on topic. In dit specifieke geval, zou ik proberen om te kijken of de meneer de kat voor het echt wil hebben. Het is denk ik voor het beest beter. Maar als je gaat verhuizen naar een huis met een mooie grote tuin, zou ik het denk ik nog overwegen om haar mee te nemen. 6 weken binnen is niet echt nodig trouwens, week of 2 is genoeg. Maar ook hier verschillen de meningen over. Ook over of je je kat wel buiten mag laten want oh oh oh hij zou toch eventueel potverdorie wel eens in de tuin van de buren kunnen komen...Nou nou nou wat erg zeg... Sterkte er mee, met het maken van een keuze.
maandag 19 oktober 2009 om 08:04
Het is een lastig dilemma waarin je verkeert. Ik ben het met mijn voorgangsters eens dat het een goed idee is dat je bij je buren gaat vragen of zij jouw kat over willen nemen, want het is duidelijk dat ze bij jou door de hond en de baby niet meer gelukkig is.
Als ze dit niet willen, zou ik hem niet meenemen, want ik vrees dat het erg lastig zal worden jouw kat weer aan jouw huishouden te laten wennen, maar toch overwegen hem naar het asiel te brengen. Aangezien je kat eerst wel lief was is de kans namelijk erg groot dat ze in een rustig huishouden opnieuw weer lief wordt, want het zit er wel ergens nog diep bij haar in, ook al is ze nu half "verwilderd".
Ik kan je uit eigen ervaring vertellen (ik ben namelijk beheerder van een dierenasiel geweest) dat de asiels tegenwoordig helemaal niet meer zo zielig als vroeger zijn en dat 99% van de dieren uiteindelijk een goed passend huis vind (en aan inslapen doet men niet meer). Zo geef je haar dus weer de kans op een nieuw fijn huis.
Wat betreft die "vriendin" van jou: een volwassen kat trek je nooit aan zijn nekvel omhoog (dat doe je alleen heel voorzichtig bij mini-kittens indien nodig), want je kunt zijn nekvel afscheuren aangezien de kat veel te zwaar hiervoor geworden. Ook was haar manier van straffen helemaal fout.
Meds zei ergens dat het je eigen schuld is, omdat je je kat hebt laten verwilderen en er nu een ander mee opscheept. Hier ben ik het niet mee eens. Uiteraard is deze kat jouw verantwoordelijkheid, maar uit je beschrijving te lezen is je kat nu onhoudbaar bij jou binnen en moet je wel een andere oplossing zoeken. Je komt dus juist heel begaan op mij over.
Voor wat betreft Annepanne: jij moet zelf een rotschop onder je kont krijgen, want een hond straffen door een schop te geven is echt het domste wat je kunt doen. Niet alleen is het zinloos, het is zelfs zielig (ze kunnen er bang en schuw van worden) en potentieel gevaarlijk (ze kunnen uit verdediging gaan bijten of zelfs vals worden). Je toont je dominantie alleen door je stem en je houding en inderdaad soms door de nekvel te pakken en daarbij raak je hem dus echt niet zo aan zoals jij en je visite het doet. Het is dus tijd dat jij eens een boek over hondengedrag en opvoeding gaat lezen meid. Schaam je!
Als ze dit niet willen, zou ik hem niet meenemen, want ik vrees dat het erg lastig zal worden jouw kat weer aan jouw huishouden te laten wennen, maar toch overwegen hem naar het asiel te brengen. Aangezien je kat eerst wel lief was is de kans namelijk erg groot dat ze in een rustig huishouden opnieuw weer lief wordt, want het zit er wel ergens nog diep bij haar in, ook al is ze nu half "verwilderd".
Ik kan je uit eigen ervaring vertellen (ik ben namelijk beheerder van een dierenasiel geweest) dat de asiels tegenwoordig helemaal niet meer zo zielig als vroeger zijn en dat 99% van de dieren uiteindelijk een goed passend huis vind (en aan inslapen doet men niet meer). Zo geef je haar dus weer de kans op een nieuw fijn huis.
Wat betreft die "vriendin" van jou: een volwassen kat trek je nooit aan zijn nekvel omhoog (dat doe je alleen heel voorzichtig bij mini-kittens indien nodig), want je kunt zijn nekvel afscheuren aangezien de kat veel te zwaar hiervoor geworden. Ook was haar manier van straffen helemaal fout.
Meds zei ergens dat het je eigen schuld is, omdat je je kat hebt laten verwilderen en er nu een ander mee opscheept. Hier ben ik het niet mee eens. Uiteraard is deze kat jouw verantwoordelijkheid, maar uit je beschrijving te lezen is je kat nu onhoudbaar bij jou binnen en moet je wel een andere oplossing zoeken. Je komt dus juist heel begaan op mij over.
Voor wat betreft Annepanne: jij moet zelf een rotschop onder je kont krijgen, want een hond straffen door een schop te geven is echt het domste wat je kunt doen. Niet alleen is het zinloos, het is zelfs zielig (ze kunnen er bang en schuw van worden) en potentieel gevaarlijk (ze kunnen uit verdediging gaan bijten of zelfs vals worden). Je toont je dominantie alleen door je stem en je houding en inderdaad soms door de nekvel te pakken en daarbij raak je hem dus echt niet zo aan zoals jij en je visite het doet. Het is dus tijd dat jij eens een boek over hondengedrag en opvoeding gaat lezen meid. Schaam je!
maandag 19 oktober 2009 om 08:07
@ Annepanne, mensen als jij zouden geen dieren moeten hebben! Dit is gewoon dierenmishandeling, dat snap je toch zelf ook wel? Als je niet weet hoe je met beesten om moet gaan moet je er niet aan beginnen. Ik heb medelijden met jouw hond!! Misselijkmakend mens....
@ Biol: Ik zou met die mensen gaan praten, als ze nu al voor de kat zorgen zullen ze dit vast wel willen blijven doen. Als je het mij zou vragen zou ik zeker ja zeggen. Die kat wordt niet gelukkiger bij jullie vermoed ik.
Heb je nog wel iets tegen die vriendin gezegd? Mensen die bij mij op bezoek zijn moeten dat echt niet doen, ik word woest. Ik zet ze echt zonder pardon buiten als dat zou gebeuren en ik hoef ze ook niet meer te zien. Beesten dienen heus wel gecorrigeerd te worden soms, maar dat doet het baasje in principe en het moet op een normale manier gebeuren. Mijn haren gingen echt overeind staan toen ik dat las.
@ Biol: Ik zou met die mensen gaan praten, als ze nu al voor de kat zorgen zullen ze dit vast wel willen blijven doen. Als je het mij zou vragen zou ik zeker ja zeggen. Die kat wordt niet gelukkiger bij jullie vermoed ik.
Heb je nog wel iets tegen die vriendin gezegd? Mensen die bij mij op bezoek zijn moeten dat echt niet doen, ik word woest. Ik zet ze echt zonder pardon buiten als dat zou gebeuren en ik hoef ze ook niet meer te zien. Beesten dienen heus wel gecorrigeerd te worden soms, maar dat doet het baasje in principe en het moet op een normale manier gebeuren. Mijn haren gingen echt overeind staan toen ik dat las.
Hoe erg het ook is, chocola helpt!
maandag 19 oktober 2009 om 08:08
quote:biol schreef op 18 oktober 2009 @ 20:50:
[...]
`
Nee, ze was heel erg lief en aanhankelijk. Tot een "vriendin"besloot dat mijn kat niet op de stoel mocht springen en pakte haar in haar nekvel en smeet haar letterlijk op de vloer. Sindsdien moest ze al niet veel van vreemden hebben.
Ik hoop dat dat geen vriendin meer is? De mijne zou het iig niet meer zijn. Dat doe je toch niet, met de kat van iemand anders? Sommige mensen...
Sterkte met je besluit biol.
[...]
`
Nee, ze was heel erg lief en aanhankelijk. Tot een "vriendin"besloot dat mijn kat niet op de stoel mocht springen en pakte haar in haar nekvel en smeet haar letterlijk op de vloer. Sindsdien moest ze al niet veel van vreemden hebben.
Ik hoop dat dat geen vriendin meer is? De mijne zou het iig niet meer zijn. Dat doe je toch niet, met de kat van iemand anders? Sommige mensen...
Sterkte met je besluit biol.
maandag 19 oktober 2009 om 08:19
Ik denk dat Annepanne aan 't trollen was of dronken was.......
Biol, ga naar je buren en overleg, wat vinden hun ed.
Ik heb zo het idee dat je eigenlijk het hele poesje niet meer zo zit zitten door zijn gedrag, dus het lijkt me de beste oplossing voor beide, nou nog kijken wat de buurman daarvan vindt.
Biol, ga naar je buren en overleg, wat vinden hun ed.
Ik heb zo het idee dat je eigenlijk het hele poesje niet meer zo zit zitten door zijn gedrag, dus het lijkt me de beste oplossing voor beide, nou nog kijken wat de buurman daarvan vindt.
maandag 19 oktober 2009 om 08:33
Lieve Biol,
Er woonde vanaf april een oudere kater bij mij. Zijn baas ging voor een paar maanden naar het buitenland en of ik dan de poes wilde hebben. Tuurlijk, ik kende de poes al jaren en we hebben hier zo veel katten, een meer of minder maakt ook niet uit.
Henk liep al na twee weken weg en bleef vier weken spoorloos. Wij zoeken, hem als vermist opgeven overal maar het is een dove, ouwe, eigenwijze kat en ik was bang dat we hem nooit meer terug zouden zien.
Na vier weken werd er aangebeld. Een buurman van een kleine kilometer verderop. Of we een kat kwijt waren? Ja dus. Of 'ie een beetje mank liep en gerafelde oren had? Ja zeker, hij heeft een aangeboren heupafwijking en heeft een hard leven geleid in o.a. een Amsterdams café en op de poezenboot riepen wij enthousiast! Nou, hij was gevonden hoor! Hij zat al vier weken bij een boerderij, op een kleine kilometer bij ons vandaan en werd daar als een pasha verzorgd.
Natuurlijk haalden wij hem op en waren we blij. Maar het is een echte buitenkat en daarbij oud, dus op een dag was hij weer weg en bleef hij weg. Waarheen? Naar de mensen die hem een maand verzorgd hadden natuurlijk! Hij vond het daar veel leuker en rustiger dan bij ons thuis in dat huis met zo veel katten en daarbij ook nog een nest kittens.
Bijna drie maanden lang heb ik Henk elke dag opgehaald bij de buren van een kilometer verderop. Hij was mijn verantwoordelijkheid tenslotte. Hij werd ook wel eens teruggebracht, in een mandje, voorop de fiets door mevrouw, of in een dikke Mercedes van een onbestemd jaar door meneer. Of gedragen, een kilometer lang, door een kleindochter van 'opa & oma' van de dagbesteding.
Ik vroeg ze, of ze Henk niet wilden houden, want Henk had ze zelf uitgekozen, hij wilde liever daar dan bij mij zijn, hoe erg ik dat ook vond. Ze wilden die verantwoordelijkheid niet meer zeiden ze. Maar Henk mocht wel zo nu en dan blijven slapen.
Toen ze in de zomer op vakantie gingen zorgde ik voor de poes, bij hún thuis, waar ze een soort huis hadden gebouwd voor de nacht, in de tuin. Ook de buren zorgden voor de poes, het buurmeisje kwam hem drie keer per dag schoon water geven + een tinnetje Sheba. Elke dag en ik kwam er pas na acht dagen achter, en ik gaf hem óók eten en de broer van de heer des huizes ook, bleek na een tijdje, die kwam elke dag de duiven verzorgen. Een koning was hij, die Henk.....
Toen zijn dagbestedingsfamilie thuiskwam wilde mevrouw even praten; ze had de poes zo gemist. Of hij tóch bij ze mocht komen wonen.
Ik ben er nog wel eens, op bezoek en die kat wordt liefgehad zoals nooit eerder in zijn leven. Hij heeft zelf gekozen wat voor hem het beste was en dat was niet bij mij maar daar. Daar loopt hij nooit weg, sterker nog, hij gaat het erf niet af en hij wordt de hele dag door aangehaald en geknuffeld en het allerbelangrijkste; er zijn geen andere katten in de buurt want daar heeft Henk een hekel aan.
Soms kiezen katten een eigen huis, ook als jij ze jouw huis aanbiedt.
Ik kan me dus goed voorstellen dat je met de mensen van verderop gaat praten over je poes. Ook zij is blijkbaar liever elders dan bij jou. Je weet waar ze heengaat en je weet dat ze het daar goed heeft. Ik hoop voor je dat je poes daar mag blijven.
Er woonde vanaf april een oudere kater bij mij. Zijn baas ging voor een paar maanden naar het buitenland en of ik dan de poes wilde hebben. Tuurlijk, ik kende de poes al jaren en we hebben hier zo veel katten, een meer of minder maakt ook niet uit.
Henk liep al na twee weken weg en bleef vier weken spoorloos. Wij zoeken, hem als vermist opgeven overal maar het is een dove, ouwe, eigenwijze kat en ik was bang dat we hem nooit meer terug zouden zien.
Na vier weken werd er aangebeld. Een buurman van een kleine kilometer verderop. Of we een kat kwijt waren? Ja dus. Of 'ie een beetje mank liep en gerafelde oren had? Ja zeker, hij heeft een aangeboren heupafwijking en heeft een hard leven geleid in o.a. een Amsterdams café en op de poezenboot riepen wij enthousiast! Nou, hij was gevonden hoor! Hij zat al vier weken bij een boerderij, op een kleine kilometer bij ons vandaan en werd daar als een pasha verzorgd.
Natuurlijk haalden wij hem op en waren we blij. Maar het is een echte buitenkat en daarbij oud, dus op een dag was hij weer weg en bleef hij weg. Waarheen? Naar de mensen die hem een maand verzorgd hadden natuurlijk! Hij vond het daar veel leuker en rustiger dan bij ons thuis in dat huis met zo veel katten en daarbij ook nog een nest kittens.
Bijna drie maanden lang heb ik Henk elke dag opgehaald bij de buren van een kilometer verderop. Hij was mijn verantwoordelijkheid tenslotte. Hij werd ook wel eens teruggebracht, in een mandje, voorop de fiets door mevrouw, of in een dikke Mercedes van een onbestemd jaar door meneer. Of gedragen, een kilometer lang, door een kleindochter van 'opa & oma' van de dagbesteding.
Ik vroeg ze, of ze Henk niet wilden houden, want Henk had ze zelf uitgekozen, hij wilde liever daar dan bij mij zijn, hoe erg ik dat ook vond. Ze wilden die verantwoordelijkheid niet meer zeiden ze. Maar Henk mocht wel zo nu en dan blijven slapen.
Toen ze in de zomer op vakantie gingen zorgde ik voor de poes, bij hún thuis, waar ze een soort huis hadden gebouwd voor de nacht, in de tuin. Ook de buren zorgden voor de poes, het buurmeisje kwam hem drie keer per dag schoon water geven + een tinnetje Sheba. Elke dag en ik kwam er pas na acht dagen achter, en ik gaf hem óók eten en de broer van de heer des huizes ook, bleek na een tijdje, die kwam elke dag de duiven verzorgen. Een koning was hij, die Henk.....
Toen zijn dagbestedingsfamilie thuiskwam wilde mevrouw even praten; ze had de poes zo gemist. Of hij tóch bij ze mocht komen wonen.
Ik ben er nog wel eens, op bezoek en die kat wordt liefgehad zoals nooit eerder in zijn leven. Hij heeft zelf gekozen wat voor hem het beste was en dat was niet bij mij maar daar. Daar loopt hij nooit weg, sterker nog, hij gaat het erf niet af en hij wordt de hele dag door aangehaald en geknuffeld en het allerbelangrijkste; er zijn geen andere katten in de buurt want daar heeft Henk een hekel aan.
Soms kiezen katten een eigen huis, ook als jij ze jouw huis aanbiedt.
Ik kan me dus goed voorstellen dat je met de mensen van verderop gaat praten over je poes. Ook zij is blijkbaar liever elders dan bij jou. Je weet waar ze heengaat en je weet dat ze het daar goed heeft. Ik hoop voor je dat je poes daar mag blijven.
maandag 19 oktober 2009 om 08:47
Ook mijn kat was altijd binnen, heel aanhankelijk en altijd superlief met de kids(kinderen tent bouwen, kat lag er al in te pitten, poppenwagen hij sprong erin nestelde zich naast de pop en spindde vrolijk, tekenen? dan zat ie er altijd op een stoeltje naast. Kids ziek kat liep maar om ze heen) tot een hete zomer...
Beestje had ontdekt dat als je maar lang genoeg krabbelt je de hor van het zolderraam kon openpulken.
Affijn beestje de hort op :S
Kwam steeds weer binnen dus tja...en pulktte ook steeds opnieuw.
Toen kwam het najaar en het beest vloog binnen tegen alles en iedereen op, toen toch maar dagelijks laten even naar buiten gedaan.
Maar ja diep van binnen zat een oer instinct en dus vrat ie zijn voer niet meer op maar sleepte het hele arsenaal muizen/ratten/vogels en kikkers mee de tuin in om heerlijk van te eten.
Uiteindelijk was het misschien meer een buitenbeestje en heeft ie z'n heil gevonden bij een manege(veeeeeeeeeel muizen).
Na dat we dat ondekt hadden daar naar toe gegaan waar ze zeidden, we hebben er geen last van en als je wilt mag je hem hier laten zwerven, want thuis de boel afbreken is voor het beestje nog erger dan voor jou.
En zo geschiedde het dat het beestje nu de naam horzel draagt en veel gelukkiger is.
Beestje at zijn eten eerder altijd met smaak op en er was altijd genoeg, later nog andere merken geprobeerd was ook niks
Heb best wat tranen gelaten maar een beestje wat zich daar beter voelt is gelukkiger.
En wat betreft het schoppen/slaan ed....geen goed woord voor over!
Wat betreft nekvel...zelfde, maar heb het zelf ook wel eens gedaan toen beestje in zijn wilde binnen periode kindlief zijn tenen aanzag voor muizen of dergelijke.
Succes, moeilijke beslissing maar als alle partijen ermee kunnen leven, let it be.
LLB
X
Beestje had ontdekt dat als je maar lang genoeg krabbelt je de hor van het zolderraam kon openpulken.
Affijn beestje de hort op :S
Kwam steeds weer binnen dus tja...en pulktte ook steeds opnieuw.
Toen kwam het najaar en het beest vloog binnen tegen alles en iedereen op, toen toch maar dagelijks laten even naar buiten gedaan.
Maar ja diep van binnen zat een oer instinct en dus vrat ie zijn voer niet meer op maar sleepte het hele arsenaal muizen/ratten/vogels en kikkers mee de tuin in om heerlijk van te eten.
Uiteindelijk was het misschien meer een buitenbeestje en heeft ie z'n heil gevonden bij een manege(veeeeeeeeeel muizen).
Na dat we dat ondekt hadden daar naar toe gegaan waar ze zeidden, we hebben er geen last van en als je wilt mag je hem hier laten zwerven, want thuis de boel afbreken is voor het beestje nog erger dan voor jou.
En zo geschiedde het dat het beestje nu de naam horzel draagt en veel gelukkiger is.
Beestje at zijn eten eerder altijd met smaak op en er was altijd genoeg, later nog andere merken geprobeerd was ook niks
Heb best wat tranen gelaten maar een beestje wat zich daar beter voelt is gelukkiger.
En wat betreft het schoppen/slaan ed....geen goed woord voor over!
Wat betreft nekvel...zelfde, maar heb het zelf ook wel eens gedaan toen beestje in zijn wilde binnen periode kindlief zijn tenen aanzag voor muizen of dergelijke.
Succes, moeilijke beslissing maar als alle partijen ermee kunnen leven, let it be.
LLB
X
maandag 19 oktober 2009 om 09:26
even voor de goede orde, ik heb mijn kat natuurlijk niet naar buiten geschopt met het idee, zoek het maar uit.
In ons vorige huis mocht ze niet eens naar buiten, we woonden daar aan een hele drukke straat en ik was als de dood dat haar wat zou gebeuren.
We zijn toen verhuist en we hebben haar de eerste tijd binnen gehouden. Na een tijdje had ze door dat er wel heel veel katten buiten waren en vloog ze zowat door de ramen heen om maar naar buiten te kunnen. Ze had toen door dat ze via het franse balkon op het zonnescherm kon klimmen, langs 6 huizen kon lopen en via dat huis met een trap( die nergens anders staat) naar beneden kon en zo lekker de wijde wereld in kon trekken.
Dit was erg spannend voor haar, en na 10 minuten zat ze dan ook hard mauwend voor de deur.
Die 10 minuten werden een half uur en zo was ze op een gegeven moment de hele dag buiten. Savonds kwam ze altijd binnen, en als ze niet binnen was dan ging ik haar zoeken..
Ze liep ook altijd mee als ik de hond ging uitlaten en verdedigde hem dan bij het leven. ( erg leuk om te zien!)
Iemand gaf aan dat ik het wel best vond als ze buiten was, nou dat is echt niet zo.. ik doe alles om het haar naar de zin te maken... koop het lekkerste vlees voor haar, geef haar alle ruimte, heb een speciaal hoekje voor haar ingericht in een kamer met een kussen, deken en alles wat ze maar nodig heeft waar ze tot een half jaartje geleden ook nog lekker ging liggen. Ze mag zelfs op mijn bed liggen als ze dat wil.
Ze is idd meegelopen met een andere kat naar die buren ( 500 mtr verderop) Die hebben nog een andere aanloper, en samen liggen ze daar op een kussentje te slapen.
en voor de mensen die echt het idee hebben dat ik het beestje liever kwijt dan rijk ben.... ik heb er echt slapeloze nachten van..
@eleonora... dank je voor je lieve post.. as always je bent een engel!
@annepanne... ik hoop dat je gewoon dronken was toen je dit schreef! iemand die z`n hond of kat of wat voor dier dan ook schopt is niet wijs.
@elninjoo... ik wou dat ik er zo makkelijk over kon denken. En ergens heb je nog gelijk ook ( dat ik dat ooit zou zeggen bij jou!) maar ik kan dat niet zo goed.
@brummetje.... nee ze is idd geen vriendin meer. Heb haar al jaren niet meer gezien. halve zool dat het er is.
@SB.... ja ik heb haar meegenomen naar de dierenarts. ( wat al een strijd an sich was maar dat heb ik er wel voor over ) Ze hebben niets raars kunnen vinden. Ze is ook niet gestressed oid volgens de dierenarts, en ze is supergezond... mooi op gewicht en goed verzorgd...
Overigens zou ik haar niet in het asiel doen hoor. Ik zou dan toch proberen om haar mee te nemen.. mocht het daar ook niet gaan dan kan ik altijd nog een andere oplossing zoeken. Ik ben wel heel bang dat ze dan weg loopt. terug naar haar vriendje..
Tja, na jullie reacties gelezen te hebben zit er denk ik niets anders op dan maar eens met de man in kwestie te gaan praten. Het is een ouder stel, die denk ik nooit hebben ingezien dat ze kwaad kunnen doen met het "lieve" gebaar van een kat eten geven...
In ons vorige huis mocht ze niet eens naar buiten, we woonden daar aan een hele drukke straat en ik was als de dood dat haar wat zou gebeuren.
We zijn toen verhuist en we hebben haar de eerste tijd binnen gehouden. Na een tijdje had ze door dat er wel heel veel katten buiten waren en vloog ze zowat door de ramen heen om maar naar buiten te kunnen. Ze had toen door dat ze via het franse balkon op het zonnescherm kon klimmen, langs 6 huizen kon lopen en via dat huis met een trap( die nergens anders staat) naar beneden kon en zo lekker de wijde wereld in kon trekken.
Dit was erg spannend voor haar, en na 10 minuten zat ze dan ook hard mauwend voor de deur.
Die 10 minuten werden een half uur en zo was ze op een gegeven moment de hele dag buiten. Savonds kwam ze altijd binnen, en als ze niet binnen was dan ging ik haar zoeken..
Ze liep ook altijd mee als ik de hond ging uitlaten en verdedigde hem dan bij het leven. ( erg leuk om te zien!)
Iemand gaf aan dat ik het wel best vond als ze buiten was, nou dat is echt niet zo.. ik doe alles om het haar naar de zin te maken... koop het lekkerste vlees voor haar, geef haar alle ruimte, heb een speciaal hoekje voor haar ingericht in een kamer met een kussen, deken en alles wat ze maar nodig heeft waar ze tot een half jaartje geleden ook nog lekker ging liggen. Ze mag zelfs op mijn bed liggen als ze dat wil.
Ze is idd meegelopen met een andere kat naar die buren ( 500 mtr verderop) Die hebben nog een andere aanloper, en samen liggen ze daar op een kussentje te slapen.
en voor de mensen die echt het idee hebben dat ik het beestje liever kwijt dan rijk ben.... ik heb er echt slapeloze nachten van..
@eleonora... dank je voor je lieve post.. as always je bent een engel!
@annepanne... ik hoop dat je gewoon dronken was toen je dit schreef! iemand die z`n hond of kat of wat voor dier dan ook schopt is niet wijs.
@elninjoo... ik wou dat ik er zo makkelijk over kon denken. En ergens heb je nog gelijk ook ( dat ik dat ooit zou zeggen bij jou!) maar ik kan dat niet zo goed.
@brummetje.... nee ze is idd geen vriendin meer. Heb haar al jaren niet meer gezien. halve zool dat het er is.
@SB.... ja ik heb haar meegenomen naar de dierenarts. ( wat al een strijd an sich was maar dat heb ik er wel voor over ) Ze hebben niets raars kunnen vinden. Ze is ook niet gestressed oid volgens de dierenarts, en ze is supergezond... mooi op gewicht en goed verzorgd...
Overigens zou ik haar niet in het asiel doen hoor. Ik zou dan toch proberen om haar mee te nemen.. mocht het daar ook niet gaan dan kan ik altijd nog een andere oplossing zoeken. Ik ben wel heel bang dat ze dan weg loopt. terug naar haar vriendje..
Tja, na jullie reacties gelezen te hebben zit er denk ik niets anders op dan maar eens met de man in kwestie te gaan praten. Het is een ouder stel, die denk ik nooit hebben ingezien dat ze kwaad kunnen doen met het "lieve" gebaar van een kat eten geven...
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 19 oktober 2009 om 10:13
annepanne1 ; jij moet je echt gaan schamen, zo ga je niet met dieren om!! Ik hoop dat als jij eens niet luistert ze jou een rotschop geven!!!!
En over de kat, katten zijn nu eenmaal echte einzelgangers, die redden zich wel en als hij zich thuis voelt bij die mensen zou ik hem daarlaten. Is voor iedereen beter
En over de kat, katten zijn nu eenmaal echte einzelgangers, die redden zich wel en als hij zich thuis voelt bij die mensen zou ik hem daarlaten. Is voor iedereen beter
maandag 19 oktober 2009 om 10:47
quote:elninjoo schreef op 19 oktober 2009 @ 08:51:
De kat bijt zo te lezen al spreekwoordelijk de hand die 'm voedt, dus ik zou de kat uberhaupt al niet meer binnen laten als ie alleen ff komt vreten en je dan aanvalt. Schop 'm buiten en laat 't 'm uitzoeken. Hij heeft 't blijkbaar elders beter naar z'n zin.Nien, wat bijzonder onhartelijk. Waar is je mededogen?
De kat bijt zo te lezen al spreekwoordelijk de hand die 'm voedt, dus ik zou de kat uberhaupt al niet meer binnen laten als ie alleen ff komt vreten en je dan aanvalt. Schop 'm buiten en laat 't 'm uitzoeken. Hij heeft 't blijkbaar elders beter naar z'n zin.Nien, wat bijzonder onhartelijk. Waar is je mededogen?
maandag 19 oktober 2009 om 11:49
quote:tangerine schreef op 19 oktober 2009 @ 00:56:
Annepanne... EXCUSE ME?
Ten eerste lijken honden en katten absolúút niet op elkaar, ten tweede werkt het bij zowel honden áls katten niet om ze te schoppen! Ben je nu helemaal van de pot gerukt?
Echt, mijn bek valt open! Hoe durf je!
Als mens zou je inderdaad baas over je hond moeten zijn, maar NIET door ze te schoppen! Je hoort ze gewoonweg goed op te voeden, te zorgen dat een hond in het gezin de laagste in de roedel is. Ga naar een puppycursus, doe een gehoorzaamheidstraining. Maar door je hond te schoppen maak je hem hooguit bang en eventueel zelfs vals.
.Mee eens!!!!!!!!!!!!!! ik kon het gister niet zo goed meer verwoorden. Ik grijp mijn hond trouwens nooit in zijn nekvel, is niet nodig want op de puppycursus heeft hij leren luisteren, tuurlijk doet hij soms dingen die niet mag maar dan is een kleine stemverheffing al genoeg.
Annepanne... EXCUSE ME?
Ten eerste lijken honden en katten absolúút niet op elkaar, ten tweede werkt het bij zowel honden áls katten niet om ze te schoppen! Ben je nu helemaal van de pot gerukt?
Echt, mijn bek valt open! Hoe durf je!
Als mens zou je inderdaad baas over je hond moeten zijn, maar NIET door ze te schoppen! Je hoort ze gewoonweg goed op te voeden, te zorgen dat een hond in het gezin de laagste in de roedel is. Ga naar een puppycursus, doe een gehoorzaamheidstraining. Maar door je hond te schoppen maak je hem hooguit bang en eventueel zelfs vals.
.Mee eens!!!!!!!!!!!!!! ik kon het gister niet zo goed meer verwoorden. Ik grijp mijn hond trouwens nooit in zijn nekvel, is niet nodig want op de puppycursus heeft hij leren luisteren, tuurlijk doet hij soms dingen die niet mag maar dan is een kleine stemverheffing al genoeg.
