
Kitten...
dinsdag 29 september 2009 om 09:28
Een tijdje geleden heb ik een topic geopend met de vraag of iemand bekend was met het kattenras Scottish Fold. Na enige reacties en google-n/rondvragen hebben we toch besloten om dit ras niet te kiezen, ivm mogelijke kraakbeenafwijkingen in de toekomst. Nu gaat onze voorkeur uit naar een Brits Korthaar en zijn we aan het rondkijken voor een blauw katertje.
Vannacht schrok ik wakker en vroeg ik me ineens af of het wel een handige timing was om nu een kitten te nemen. Zoonlief is 1 jaar en 's nachts nog regelmatig aan het spoken. Dochter van 4,5 jaar is elke ochtend voor zessen wakker, dus nachtrust is bij ons een schaars goed. Wat als de kitten 's nachts tekeer gaat? Of om half 6 ineens besluit om uitgebreid door het huis te gaan sprinten en daarmee iedereen wakker maakt?
Aan de andere kant, het lijkt me zo heerlijk om weer een kat in huis te hebben. Lekker knuffelen, extra gezelligheid in huis, de kinderen die met een beestje opgroeien en leren voor hem te zorgen. Overdag sta ik er 100% achter, maar als het dan weer donker wordt...
Wat zeggen jullie hier nou van? We hebben trouwens ook gedacht over een wat oudere (asiel-) kat, maar het lijkt me ontzettend leuk om voor eens in mijn leven een kitten uit te mogen zoeken en zo'n klein beessie in huis te hebben. Asielkat hebben we overigens ook gehad en mijn ervaring is dat ze toch allemaal hun gebruiksaanwijzing hebben. Leek mij niet zo'n verstandige keuze met twee van die kleine kinderen. Misschien dat een kitten beter kan gedijen in ons drukke gezin, omdat hij er van kleins af aan aan gewend is.
Nouja, hersenspinsels.... Wie hakt voor mij de knoop door???
Vannacht schrok ik wakker en vroeg ik me ineens af of het wel een handige timing was om nu een kitten te nemen. Zoonlief is 1 jaar en 's nachts nog regelmatig aan het spoken. Dochter van 4,5 jaar is elke ochtend voor zessen wakker, dus nachtrust is bij ons een schaars goed. Wat als de kitten 's nachts tekeer gaat? Of om half 6 ineens besluit om uitgebreid door het huis te gaan sprinten en daarmee iedereen wakker maakt?
Aan de andere kant, het lijkt me zo heerlijk om weer een kat in huis te hebben. Lekker knuffelen, extra gezelligheid in huis, de kinderen die met een beestje opgroeien en leren voor hem te zorgen. Overdag sta ik er 100% achter, maar als het dan weer donker wordt...
Wat zeggen jullie hier nou van? We hebben trouwens ook gedacht over een wat oudere (asiel-) kat, maar het lijkt me ontzettend leuk om voor eens in mijn leven een kitten uit te mogen zoeken en zo'n klein beessie in huis te hebben. Asielkat hebben we overigens ook gehad en mijn ervaring is dat ze toch allemaal hun gebruiksaanwijzing hebben. Leek mij niet zo'n verstandige keuze met twee van die kleine kinderen. Misschien dat een kitten beter kan gedijen in ons drukke gezin, omdat hij er van kleins af aan aan gewend is.
Nouja, hersenspinsels.... Wie hakt voor mij de knoop door???

dinsdag 29 september 2009 om 09:39
Die knoop mag je helemaal zelf hakken.
Vraag me af waarom je zoveel twijfels hebt. Wat als de kitten wél gewoon lekker slaapt de hele nacht? Zou je ook kunnen denken. En als ze niet door t hele huis mag spoken (wat mijn katten ook niet mogen) dan zoek je een afsluitbare ruimte waar je het mandje en voer/kattebak neerzet.
Dat je nu voor een kitten gaat vind ik overigens helemaal logisch. niet iets om je voor te moeten verdedigen. Die beestjes moeten ook een thuis krijgen, toch?
Vraag me af waarom je zoveel twijfels hebt. Wat als de kitten wél gewoon lekker slaapt de hele nacht? Zou je ook kunnen denken. En als ze niet door t hele huis mag spoken (wat mijn katten ook niet mogen) dan zoek je een afsluitbare ruimte waar je het mandje en voer/kattebak neerzet.
Dat je nu voor een kitten gaat vind ik overigens helemaal logisch. niet iets om je voor te moeten verdedigen. Die beestjes moeten ook een thuis krijgen, toch?
dinsdag 29 september 2009 om 09:49
Je geeft zelf al zoveel (mogelijke) problemen aan dat ik het gevoel krijg dat je er misschien nu nog niet aan moet beginnen. Want wat als een kitten wel problemen geeft? Gaat ie dan het huis uit? Eigenlijk wil je op een briefje dat je een kitten krijgt en NOOIT problemen. Maar die garantie heb je niet. Ik snap dat je die gezelligheid wilt en mist. Maar het is misschien realistischer even te wachten, tot je wel ook alle minder leuke kanten kan accepteren. Je kat kan je zomaar 12 jaar hebben.
En niemand kan voor jou de knoop doorhakken, dat doe je zelf. Maar als ik het zo lees heb ik er geen goed gevoel bij.
Britten zijn overigens wel leuk, ik heb ze zelf gefokt en heb er nu nog 1. Zeer lief en aanhankelijk.
Ps, dierenonderwerpen, katten ook, horen op de thuis pijler. Dus misschien kan je de angel vragen deze te verplaatsen.
En niemand kan voor jou de knoop doorhakken, dat doe je zelf. Maar als ik het zo lees heb ik er geen goed gevoel bij.
Britten zijn overigens wel leuk, ik heb ze zelf gefokt en heb er nu nog 1. Zeer lief en aanhankelijk.
Ps, dierenonderwerpen, katten ook, horen op de thuis pijler. Dus misschien kan je de angel vragen deze te verplaatsen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 29 september 2009 om 09:50
nooit problemen gehad met de katten 's nachts, hoogstens dat ik er even wakker van werd als er eentje op het voeteneinde van het bed ging liggen (erg gezellig trouwens, maar dat is ook een kwestie van aanwennen, lijkt mij). En als ze naar buiten kunnen en lekker hun eigen gang kunnen gaan hoef je je er helemaal geen zorgen over te maken. Dat kan met een kitten in het begin niet, maar na een paar weken/maanden weer wel.
dinsdag 29 september 2009 om 09:52
Haha Lotje, ik ben nogal een zwartkijker, van nature... Een afsluitbare ruimte wordt wat lastig bij ons thuis, maar als het echt niet gaat zouden we daar altijd aan kunnen denken.
Inderdaad Christiane, een kitten heeft ook een gebruiksaanwijzing, maar ik heb het idee dat zo'n kleintje nog wat meer te vormen is dan een volwassen kat.
Inderdaad Christiane, een kitten heeft ook een gebruiksaanwijzing, maar ik heb het idee dat zo'n kleintje nog wat meer te vormen is dan een volwassen kat.
dinsdag 29 september 2009 om 09:53
Wij hebben een kitten van nu 4-5 maand oud. En die slaapt gewoon 's nachts. Hij is vaak wel heel druk voordat we naar bed gaan (dus tussen 10 en 11 zeg maar). Onze kater van 14 maakt ons trouwens om 4 uur het liefste wakker omdat hij naar buiten wil. Dus van die ouwe hebben we meer last
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 29 september 2009 om 09:58
MV, jij ook bedankt voor je reactie! Zoals ik aangaf heb ik overdag juist helemaal geen twijfels, en ik kan je vertellen, dat is zeeeer uitzonderlijk voor mij
Alleen 's nachts in bed bekruipt me ineens dat gevoel... Het is overigens absoluut niet de bedoeling om het beestje eruit te zetten als het "even niet werkt". Als we ervoor gaan, doen we dat voor 100% en zullen we er al het mogelijke aan doen om het te laten slagen.
Haha gek is dat. Als jij mij aangeeft dat ik nog even moet wachten, dan schreeuwt mijn hart NEEEEE! Zou dat iets zeggen
Zie jij de Brit ook als een echte gezinskat? Eentje die maatjes kan worden met mijn kids en zich niet zo snel gek laat maken?
Tama, de kat mag bij ons niet naar buiten. Wel in de tuin die we gaan afrasteren, maar niet zomaar buiten op straat. Veel te bang dat het beestje wat gebeurt!

Haha gek is dat. Als jij mij aangeeft dat ik nog even moet wachten, dan schreeuwt mijn hart NEEEEE! Zou dat iets zeggen
Zie jij de Brit ook als een echte gezinskat? Eentje die maatjes kan worden met mijn kids en zich niet zo snel gek laat maken?
Tama, de kat mag bij ons niet naar buiten. Wel in de tuin die we gaan afrasteren, maar niet zomaar buiten op straat. Veel te bang dat het beestje wat gebeurt!
dinsdag 29 september 2009 om 10:01
Toen wij onze derde kat net hadden aangekocht (moesten we nog een paar weken wachten) lag ik 's nachts ook helemaal te zweten van waar zijn we aan begonnen en stel dat het niet klikt met de andere poezen etc etc en nu zijn we een paar weken verder en alles loopt weer als een zonnetje.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 29 september 2009 om 10:06
Ja het is een geschikt ras voor in een gezin. Maar nogmaals, dat ligt ook aan je eigen opvoeding (kat en kind). Ik zou een kind opvoeden dat hij een kat niet mag plagen, en anders maar 1x voelen als de kat het niet leuk vindt. Ja misschien niet jouw ding maar ik denk dat er veel fout gaat in gezinnen met dieren door de eigenaar. Beetje andere discussie maar ik heb veel mensen om mij heen waar kinderen en dieren prima gaan, en die hebben stuk voor stuk dezelfde mening. En sommige mensen verdiepen zich met honden en katten niet in hoe zo'n beest denkt. Als je dat weet dan ben je al op de helft. Bij honden een roedel, bij katten jaloesie enz. In mijn ogen komen de meeste ongelukjes alleen maar voort uit de miscommunicatie. Mensen willen niet zien hoe katten denken. En omgekeerd zullen kinderen en dieren elkaar nooit begrijpen omdat ze anders communiceren en dat kinderen niet het vermogen hebben signalen van dieren op te pikken. Dus altijd erbij zijn.
Britten zijn vrij relaxed vind ik. Beetje speels als ze jonger zijn maar zijn vrij rustig. Ik vind het een makkelijk ras.
En een tip, zeker ook omdat je kinderen hebt, ondanks dat je kat niet naar buiten gaat, laat hem wel chippen. Ontsnappen kan altijd. En doe je het gelijk bij een inenting of castratie dan betaal je geen extra kosten, alleen het chippen (iets van 17,50). Ik heb ook 3 binnenkatten maar ze zijn wel gechiped.
Britten zijn vrij relaxed vind ik. Beetje speels als ze jonger zijn maar zijn vrij rustig. Ik vind het een makkelijk ras.
En een tip, zeker ook omdat je kinderen hebt, ondanks dat je kat niet naar buiten gaat, laat hem wel chippen. Ontsnappen kan altijd. En doe je het gelijk bij een inenting of castratie dan betaal je geen extra kosten, alleen het chippen (iets van 17,50). Ik heb ook 3 binnenkatten maar ze zijn wel gechiped.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 29 september 2009 om 10:12
Ik heb een Britse korthaar, het is de liefste kat ter wereld (dat die dan toevallig bij mij moet wonen, wat een mazzel!). Maar mijn kat houdt er niet echt van om opgetild te worden en hij wil liever ook niet op schoot. Hij is wel erg rustig.
Ik denk dus dat niet alleen asielkatten een gebruiksaanwijzing hebben, maar alle katten. En een kat vormen, zoals jij schrijft: dat zit er toch helemaal niet in. Het is een kát, geen hond!
Ik denk dus dat niet alleen asielkatten een gebruiksaanwijzing hebben, maar alle katten. En een kat vormen, zoals jij schrijft: dat zit er toch helemaal niet in. Het is een kát, geen hond!
dinsdag 29 september 2009 om 10:13
In ons gezin hebben we respect voor elkaar en dus ook voor huisdieren. De kat wordt ook niet aangeschaft als speelkameraadje voor de kinderen, maar als lid van het gezin. Ik hoop wel dat de kat daar ook zelf een onderdeel van wil zijn en dus ook af en toe op eigen initiatief met de kinderen wil spelen. Maar wel op eigen initiatief.
Thx voor de chip-tip
Thx voor de chip-tip

dinsdag 29 september 2009 om 10:19
Ik denk dat je hele idealistische verwachtingen hebt van een kat. Mooi maar of het haalbaar is?
Op eigen initiatief met je kinderen spelen?
Nou shoot me.
Ik heb 2 jaar geleden een heel druk adhd katje, zie avatar genomen. Eerste jaar was hij zo druk dat ik onder werk/tv met hem moest spelen, de andere britten hadden geen zin om met hem te spelen. Was echt iets van 6 uur op een dag met hem aan het spelen, wat een aandachttrekker. Een jaar geleden toen hij dus 1 jaar was, heb ik een andere kitten erbij genomen. Sindsdien wilt hij niet meer met mij spelen, hij speelt nu de hele dag met die kleine. Veul leuker. De hele dag rennen ze achter elkaar aan en rollenbollen. Als ik achter ze aan ren zien ze het niet als een spelletje.
Maar goed, ik ken je verder niet en hoop dat alles goed gaat. Dat je verwachtingen niet te idealistisch zijn.
Op eigen initiatief met je kinderen spelen?
Nou shoot me.
Ik heb 2 jaar geleden een heel druk adhd katje, zie avatar genomen. Eerste jaar was hij zo druk dat ik onder werk/tv met hem moest spelen, de andere britten hadden geen zin om met hem te spelen. Was echt iets van 6 uur op een dag met hem aan het spelen, wat een aandachttrekker. Een jaar geleden toen hij dus 1 jaar was, heb ik een andere kitten erbij genomen. Sindsdien wilt hij niet meer met mij spelen, hij speelt nu de hele dag met die kleine. Veul leuker. De hele dag rennen ze achter elkaar aan en rollenbollen. Als ik achter ze aan ren zien ze het niet als een spelletje.
Maar goed, ik ken je verder niet en hoop dat alles goed gaat. Dat je verwachtingen niet te idealistisch zijn.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.

dinsdag 29 september 2009 om 10:42
Wij hebben een blauwe rus, dat is ook een heel rustig ras. En een ouderwetse siamees.......die is het tegenovergestelde, maar wel onwijs leuk. Ze zijn beide twee jaar oud.
Onze blauwe stormt op dit moment trouwens wel door de kamer, rent van buiten naar zolder en weer terug, enz. De siamees is ongetwijfeld op muizenjacht.
De blauwe komt alleen op schoot als de siamees niet in de buurt is, de siamees is nogal overheersend, vandaar. De siamees ploft op idere beschikbare schoot neer als ze zin heeft.
De siamees is heel makkelijk met kinderen, vindt de reuring gezellig en laat zich niet snel gek maken, laat zich oppakken door kinderen en kruipt zelfs tegen ze aan. De blauwe rus moet altijd lang wennen aan kinderen (wij hebben zelf geen kinderen maar wel af en toe loge's) maar wordt later wel nieuwsgierig en gedoogt die ondermaatse mensjes wel.
De blauwe is neurotischer en maakt volgens mij daardoor meer meubels stuk dan de siamees. Die siamees is echt een mensenkat en vernielt nooit iets, mauwt wel veel en wil altijd bij je zijn als er genoeg muizen naar binnen zijn gewerkt.
Het maakt denk ik niet zo veel uit welk ras je neemt als je maar heel heel heel veel aandacht geeft, dan komt het altijd wel goed. Ik zou zelf voor een extravert soort gaan, zoals de siamees.
Onze blauwe stormt op dit moment trouwens wel door de kamer, rent van buiten naar zolder en weer terug, enz. De siamees is ongetwijfeld op muizenjacht.
De blauwe komt alleen op schoot als de siamees niet in de buurt is, de siamees is nogal overheersend, vandaar. De siamees ploft op idere beschikbare schoot neer als ze zin heeft.
De siamees is heel makkelijk met kinderen, vindt de reuring gezellig en laat zich niet snel gek maken, laat zich oppakken door kinderen en kruipt zelfs tegen ze aan. De blauwe rus moet altijd lang wennen aan kinderen (wij hebben zelf geen kinderen maar wel af en toe loge's) maar wordt later wel nieuwsgierig en gedoogt die ondermaatse mensjes wel.
De blauwe is neurotischer en maakt volgens mij daardoor meer meubels stuk dan de siamees. Die siamees is echt een mensenkat en vernielt nooit iets, mauwt wel veel en wil altijd bij je zijn als er genoeg muizen naar binnen zijn gewerkt.
Het maakt denk ik niet zo veel uit welk ras je neemt als je maar heel heel heel veel aandacht geeft, dan komt het altijd wel goed. Ik zou zelf voor een extravert soort gaan, zoals de siamees.