Thuis
alle pijlers
Krijg geen slaap door jankbaby van buren
donderdag 11 november 2021 om 23:44
Ik ben helemaal kapot omdat ik al maanden geen slaap krijg vanwege de huilbaby van de onderburen. Niks ergers dan wakker liggen van een kind dat niet eens van jou is. Ik werk lange dagen (12+ uur van huis weg, 5 dagen in de week) en wanneer ik eindelijk thuis ben wil ik even ontspannen en slapen, anders houd ik het niet vol.
Ik woon in een hele gehorige jaren 60-flat, het is één betonnen, galmende blokkendoos. Het gehuil van de baby gaat door merg en been, zelfs mijn op maat gemaakte oordopjes houden het niet tegen. Mijn gezondheid en carrière beginnen er onder te leiden, ik maak steeds meer fouten op werk en ben vaak kortaf naar collega's toe. Ook heb ik een soort angst gekregen om "thuis" te zijn. Ik heb geen puf meer voor hobbies, hield vroeger heel erg van lekker koken en schilderen, maar 24/7 een krijsende banshee op de achtergrond zorgt ervoor dat ik nergens meer van kan genieten. Ook durf ik geen dates mee naar huis te nemen, want de zin tot seks vergaat je wel als je dat gehuil continue op de achtergrond hebt. Kortom, ik kan niet eens thuis zijn in mijn eigen huis.
Verhuizen is in deze rotmarkt geen optie, en bovendien weet je nooit wat voor buren je ervoor terugkrijgt. Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt en hoe ga je er in godsnaam niet aan onderdoor? Sorry voor mensen met kinderen, maar jullie hebben als het goed is een bewuste keuze gemaakt om ze te krijgen, en dan neem je de slapeloze nachten misschien voor lief. Ik heb een bewuste keuze gemaakt om geen kinderen te krijgen omdat het niet in mijn levensstijl past, en nu word ik er toch continue mee geconfronteerd...
Ik woon in een hele gehorige jaren 60-flat, het is één betonnen, galmende blokkendoos. Het gehuil van de baby gaat door merg en been, zelfs mijn op maat gemaakte oordopjes houden het niet tegen. Mijn gezondheid en carrière beginnen er onder te leiden, ik maak steeds meer fouten op werk en ben vaak kortaf naar collega's toe. Ook heb ik een soort angst gekregen om "thuis" te zijn. Ik heb geen puf meer voor hobbies, hield vroeger heel erg van lekker koken en schilderen, maar 24/7 een krijsende banshee op de achtergrond zorgt ervoor dat ik nergens meer van kan genieten. Ook durf ik geen dates mee naar huis te nemen, want de zin tot seks vergaat je wel als je dat gehuil continue op de achtergrond hebt. Kortom, ik kan niet eens thuis zijn in mijn eigen huis.
Verhuizen is in deze rotmarkt geen optie, en bovendien weet je nooit wat voor buren je ervoor terugkrijgt. Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt en hoe ga je er in godsnaam niet aan onderdoor? Sorry voor mensen met kinderen, maar jullie hebben als het goed is een bewuste keuze gemaakt om ze te krijgen, en dan neem je de slapeloze nachten misschien voor lief. Ik heb een bewuste keuze gemaakt om geen kinderen te krijgen omdat het niet in mijn levensstijl past, en nu word ik er toch continue mee geconfronteerd...
vrijdag 19 november 2021 om 16:07
vrijdag 19 november 2021 om 16:15
Waarom wil je dat zo expliciet laten weten... en zeker op zo'n passief agressieve manier door een rekening te presenteren.
Dat zou ik dan weer heel sneu vinden voor die ouders. Nog een stressor erbij.
Als ik een huilbaby had zou ik zelf aanbieden om de rekening voor zoiets voor de helft te betalen, gewoon uit goed buurschap (is dit een woord?) Maar zou echt steigeren als iemand op deze manier bij me kwam.
Dat zou ik dan weer heel sneu vinden voor die ouders. Nog een stressor erbij.
Als ik een huilbaby had zou ik zelf aanbieden om de rekening voor zoiets voor de helft te betalen, gewoon uit goed buurschap (is dit een woord?) Maar zou echt steigeren als iemand op deze manier bij me kwam.
vrijdag 19 november 2021 om 17:00
Lekker passief agressief
Nogmaals een huilbaby is een oorzaak van geluidsoverlast waar helaas weinig aan te doen is. Helemaal in extreem gehorige woningen. Heel vervelend voor TO, die heeft er inderdaad niet voor gekozen maar het is zoals het is. Ik denk dat je niet een hele fijne reactie kan verwachten, die ouders zijn wanhopig en lopen op hun tandvlees. Dan kan je er zo'n reactie echt niet bijhebben. Echt hoe haal je het in je hoofd.
zaterdag 20 november 2021 om 12:56
Ik mag zelf wel even bepalen wat voor reactie ik geef. Hoe haal jij het in je hoofd om mij te vertellen wat ik moet doen.Miek_ schreef: ↑19-11-2021 17:00Lekker passief agressief
zaterdag 20 november 2021 om 12:56
Steiger maar een end weg.Maída schreef: ↑19-11-2021 16:15Waarom wil je dat zo expliciet laten weten... en zeker op zo'n passief agressieve manier door een rekening te presenteren.
Dat zou ik dan weer heel sneu vinden voor die ouders. Nog een stressor erbij.
Als ik een huilbaby had zou ik zelf aanbieden om de rekening voor zoiets voor de helft te betalen, gewoon uit goed buurschap (is dit een woord?) Maar zou echt steigeren als iemand op deze manier bij me kwam.
dinsdag 7 december 2021 om 14:33
Als student naast een huil baby geslapen, uiteindelijk mijn eigen slaapkamer geïsoleerd als een muziek ruimte. Even Googlen hoe dat moet. Het was niet mooi, maar sliep heerlijk en ik haalde al mijn tentamens weer.
Op een gegeven moment was ik gewoon zo moe dat ik geen begrip meer had voor de ouders of de baby. Inmiddels wat jaartjes verder weet ik dat de ouders zich nog veel rotter gevoeld moeten hebben. Die liepen maar uren rond met de baby en moeten uitgeput zijn geweest. Toen ik weer genoeg sliep had ik er in de avond geen last meer van. Deed wel eens een koptelefoon met muziek op, maar de focus en frustraties waren er van af.
Op een gegeven moment was ik gewoon zo moe dat ik geen begrip meer had voor de ouders of de baby. Inmiddels wat jaartjes verder weet ik dat de ouders zich nog veel rotter gevoeld moeten hebben. Die liepen maar uren rond met de baby en moeten uitgeput zijn geweest. Toen ik weer genoeg sliep had ik er in de avond geen last meer van. Deed wel eens een koptelefoon met muziek op, maar de focus en frustraties waren er van af.
maandag 20 december 2021 om 21:28
Tijd getwijfeld of ik zou reageren. Ik heb een 4 maanden oude baby die ook heel veel huilt. Geboren met slokdarm atresie, een operatie gehad. Bekend gegeven is dat ziekenhuis baby's heel veel huilen van stress.
Ik ben ook een thuisblijf moeder. Het doet mij veel pijn dat je denkt dat ik alle tijd heb om te gaan slapen, en mijn kind bij moeder of schoonmoeder kan brengen. Mijn kind slaapt een half uur. Wordt wakker, drinkt, 3kwartier 'spelen' en weer opnieuw. Dat de hele dag door. Ook in de nacht. Overigens heb ik ook geen keuze. Een verkoudheid betekent ziekenhuis in het geval van mijn kind. Wat denk je hoe veel verkoudheden een opvang kind oploopt?
Schoonmoeder en moeder hebben geen tijd, schoonmoeder vergeet zelfs al 6 jaar de verjaardag van mijn oudste en komt bij 4jaar met kleding maat 98 aanzetten.
Hoe kom je erbij dat het voor een moeder die bij haar kindje is makkelijk is? Ik zit letterlijk opgesloten. Ik durf niet naar buiten omdat ik als meelaatse aangekeken wordt omdat ik mijn baby niet onder controle heb. Ik loop de hele dag met mijn baby, terwijl ze alles bij elkaar gilt. Heb de hele dag een koptelefoon op mijn hoofd waar mijn man normaal gezien mee werkt als hovenier. (Die heeft een 2e aangeschaft) Anders wordt ik helemaal gek.
Je kunt zeggen dat ik gekozen heb voor een baby. Prima. Wie houdt er rekening met een huilbaby? Je kan ook zeggen dat jij hebt gekozen om een gehorig huis te huren. En dat je weet dat je dan buren hebt, blijkbaar woon je in een flatje, dan weet je zeker dat je overlast kan hebben.
Ik weet dat mijn buren overlast hebben van mijn baby, zij slapen ook in de kamer naast de onze, waar ook baby slaapt. Inmiddels slaap ik daarom al 3 maanden in de huiskamer op de bank. Ik doe mijn uiterste best. Maar kom op, de rekening presenteren? Ik vind je gedrag niet lijken op een 20 jarige, eerder op die van een stampvoetende kleuter.
[...]
Ik ben ook een thuisblijf moeder. Het doet mij veel pijn dat je denkt dat ik alle tijd heb om te gaan slapen, en mijn kind bij moeder of schoonmoeder kan brengen. Mijn kind slaapt een half uur. Wordt wakker, drinkt, 3kwartier 'spelen' en weer opnieuw. Dat de hele dag door. Ook in de nacht. Overigens heb ik ook geen keuze. Een verkoudheid betekent ziekenhuis in het geval van mijn kind. Wat denk je hoe veel verkoudheden een opvang kind oploopt?
Schoonmoeder en moeder hebben geen tijd, schoonmoeder vergeet zelfs al 6 jaar de verjaardag van mijn oudste en komt bij 4jaar met kleding maat 98 aanzetten.
Hoe kom je erbij dat het voor een moeder die bij haar kindje is makkelijk is? Ik zit letterlijk opgesloten. Ik durf niet naar buiten omdat ik als meelaatse aangekeken wordt omdat ik mijn baby niet onder controle heb. Ik loop de hele dag met mijn baby, terwijl ze alles bij elkaar gilt. Heb de hele dag een koptelefoon op mijn hoofd waar mijn man normaal gezien mee werkt als hovenier. (Die heeft een 2e aangeschaft) Anders wordt ik helemaal gek.
Je kunt zeggen dat ik gekozen heb voor een baby. Prima. Wie houdt er rekening met een huilbaby? Je kan ook zeggen dat jij hebt gekozen om een gehorig huis te huren. En dat je weet dat je dan buren hebt, blijkbaar woon je in een flatje, dan weet je zeker dat je overlast kan hebben.
Ik weet dat mijn buren overlast hebben van mijn baby, zij slapen ook in de kamer naast de onze, waar ook baby slaapt. Inmiddels slaap ik daarom al 3 maanden in de huiskamer op de bank. Ik doe mijn uiterste best. Maar kom op, de rekening presenteren? Ik vind je gedrag niet lijken op een 20 jarige, eerder op die van een stampvoetende kleuter.
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-12-2021 18:39
Reden: Ongepast
Reden: Ongepast
3.17% gewijzigd
maandag 20 december 2021 om 21:36
Je man helpt je niet met de baby!?Bolletje88 schreef: ↑20-12-2021 21:28Tijd getwijfeld of ik zou reageren. Ik heb een 4 maanden oude baby die ook heel veel huilt. Geboren met slokdarm atresie, een operatie gehad. Bekend gegeven is dat ziekenhuis baby's heel veel huilen van stress.
Ik ben ook een thuisblijf moeder. Het doet mij veel pijn dat je denkt dat ik alle tijd heb om te gaan slapen, en mijn kind bij moeder of schoonmoeder kan brengen. Mijn kind slaapt een half uur. Wordt wakker, drinkt, 3kwartier 'spelen' en weer opnieuw. Dat de hele dag door. Ook in de nacht. Overigens heb ik ook geen keuze. Een verkoudheid betekent ziekenhuis in het geval van mijn kind. Wat denk je hoe veel verkoudheden een opvang kind oploopt?
Schoonmoeder en moeder hebben geen tijd, schoonmoeder vergeet zelfs al 6 jaar de verjaardag van mijn oudste en komt bij 4jaar met kleding maat 98 aanzetten.
Hoe kom je erbij dat het voor een moeder die bij haar kindje is makkelijk is? Ik zit letterlijk opgesloten. Ik durf niet naar buiten omdat ik als meelaatse aangekeken wordt omdat ik mijn baby niet onder controle heb. Ik loop de hele dag met mijn baby, terwijl ze alles bij elkaar gilt. Heb de hele dag een koptelefoon op mijn hoofd waar mijn man normaal gezien mee werkt als hovenier. (Die heeft een 2e aangeschaft) Anders wordt ik helemaal gek.
Je kunt zeggen dat ik gekozen heb voor een baby. Prima. Wie houdt er rekening met een huilbaby? Je kan ook zeggen dat jij hebt gekozen om een gehorig huis te huren. En dat je weet dat je dan buren hebt, blijkbaar woon je in een flatje, dan weet je zeker dat je overlast kan hebben.
Ik weet dat mijn buren overlast hebben van mijn baby, zij slapen ook in de kamer naast de onze, waar ook baby slaapt. Inmiddels slaap ik daarom al 3 maanden in de huiskamer op de bank. Ik doe mijn uiterste best. Maar kom op, de rekening presenteren? Ik vind je gedrag niet lijken op een 20 jarige, eerder op die van een stampvoetende kleuter.
[...]
Nou,dat is ook niet aardig!!
To trek het je niet aan hoor.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-12-2021 18:41
Reden: quote aangepast
Reden: quote aangepast
4.33% gewijzigd
maandag 20 december 2021 om 21:48
Misschien moet je eerst even bidden dat je baby beter wordt, lijkt me wat efficiënter.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-12-2021 18:40
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
34.69% gewijzigd
maandag 20 december 2021 om 22:16
Mijn baby gaat nooit beter worden. Dus dat heeft niet zoveel zin. Alles is afwachten. Zal nooit mee kunnen doen met gymmen. Of het kindje kan eten zonder te prakken of pureren is de vraag. Hebben onder meer een cursus hartreanimatie moeten doen voor we haar mee mochten nemen naar huis.
Mijn man helpt wel degelijk. Hij werkt echter ook, aangezien er wel eten op tafel komen moet.
maandag 20 december 2021 om 22:25
Ja, want iedereen heeft zo'n ruime keuze in deze woningmarkt in wat voor soort woning die komt.Bolletje88 schreef: ↑20-12-2021 21:28Je kan ook zeggen dat jij hebt gekozen om een gehorig huis te huren. En dat je weet dat je dan buren hebt, blijkbaar woon je in een flatje, dan weet je zeker dat je overlast kan hebben.
maandag 20 december 2021 om 22:29
To, misschien is het al geopperd, maar is het geen beter idee om ergens een cursus te volgen waardoor je leert om dit soort geluiden buiten te sluiten? Dan heb je er ook in andere situaties iets aan, want nu is het een huilende baby, maar straks is het misschien.... weet ik veel.
Ik zou echt werkelijk nooit iets op mijn hoofd gaan zetten (noise canceling shit) omdat een ander lawaai maakt. Je lost het probleem er ook niet mee op. Het probleem is de irritatie die het oplevert. En heel toevallig kan een huilbaby daar niets aan doen, dus dan is het aan jou om een fijne manier te vinden om het geluid te leren negeren.
Overigens lijkt het me wel heel erg lastig om in je situatie te zitten, maar ook voor je buurvrouw dus ik hoop dat het huilen snel mindert en dat je weer je rust krijgt.
Ik zou echt werkelijk nooit iets op mijn hoofd gaan zetten (noise canceling shit) omdat een ander lawaai maakt. Je lost het probleem er ook niet mee op. Het probleem is de irritatie die het oplevert. En heel toevallig kan een huilbaby daar niets aan doen, dus dan is het aan jou om een fijne manier te vinden om het geluid te leren negeren.
Overigens lijkt het me wel heel erg lastig om in je situatie te zitten, maar ook voor je buurvrouw dus ik hoop dat het huilen snel mindert en dat je weer je rust krijgt.
maandag 20 december 2021 om 22:33
En jij wenst TO dus hetzelfde toe? Wauw.Bolletje88 schreef: ↑20-12-2021 22:16Mijn baby gaat nooit beter worden. Dus dat heeft niet zoveel zin. Alles is afwachten. Zal nooit mee kunnen doen met gymmen. Of het kindje kan eten zonder te prakken of pureren is de vraag. Hebben onder meer een cursus hartreanimatie moeten doen voor we haar mee mochten nemen naar huis.
Mijn man helpt wel degelijk. Hij werkt echter ook, aangezien er wel eten op tafel komen moet.
maandag 20 december 2021 om 23:49
dinsdag 21 december 2021 om 00:52
Bolletje88 schreef: ↑20-12-2021 21:28Tijd getwijfeld of ik zou reageren. Ik heb een 4 maanden oude baby die ook heel veel huilt. Geboren met slokdarm atresie, een operatie gehad. Bekend gegeven is dat ziekenhuis baby's heel veel huilen van stress.
Ik ben ook een thuisblijf moeder. Het doet mij veel pijn dat je denkt dat ik alle tijd heb om te gaan slapen, en mijn kind bij moeder of schoonmoeder kan brengen. Mijn kind slaapt een half uur. Wordt wakker, drinkt, 3kwartier 'spelen' en weer opnieuw. Dat de hele dag door. Ook in de nacht. Overigens heb ik ook geen keuze. Een verkoudheid betekent ziekenhuis in het geval van mijn kind. Wat denk je hoe veel verkoudheden een opvang kind oploopt?
Schoonmoeder en moeder hebben geen tijd, schoonmoeder vergeet zelfs al 6 jaar de verjaardag van mijn oudste en komt bij 4jaar met kleding maat 98 aanzetten.
Hoe kom je erbij dat het voor een moeder die bij haar kindje is makkelijk is? Ik zit letterlijk opgesloten. Ik durf niet naar buiten omdat ik als meelaatse aangekeken wordt omdat ik mijn baby niet onder controle heb. Ik loop de hele dag met mijn baby, terwijl ze alles bij elkaar gilt. Heb de hele dag een koptelefoon op mijn hoofd waar mijn man normaal gezien mee werkt als hovenier. (Die heeft een 2e aangeschaft) Anders wordt ik helemaal gek.
Je kunt zeggen dat ik gekozen heb voor een baby. Prima. Wie houdt er rekening met een huilbaby? Je kan ook zeggen dat jij hebt gekozen om een gehorig huis te huren. En dat je weet dat je dan buren hebt, blijkbaar woon je in een flatje, dan weet je zeker dat je overlast kan hebben.
Ik weet dat mijn buren overlast hebben van mijn baby, zij slapen ook in de kamer naast de onze, waar ook baby slaapt. Inmiddels slaap ik daarom al 3 maanden in de huiskamer op de bank. Ik doe mijn uiterste best. Maar kom op, de rekening presenteren? Ik vind je gedrag niet lijken op een 20 jarige, eerder op die van een stampvoetende kleuter.
[...]
Betrek het niet zo op jezelf en doe normaal raar mens.
Jij kiest ervoor om je voort te planten, veel succes ermee.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-12-2021 18:45
Reden: quote aangepast
Reden: quote aangepast
4.29% gewijzigd
dinsdag 21 december 2021 om 08:47
Jij spoort echt niet. Dat jij zo'n kutleven hebt betekent niet dat je je op anderen kunt afreageren.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-12-2021 18:44
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
52.05% gewijzigd
dinsdag 21 december 2021 om 09:05
Nou dat. Het lijkt mij echt heel naar voor je, maar dat hoeft niet te betekenen dat anderen niet mogen klagen over de baby van een ander die voor overlast zorgt. Iemand een huilbaby toewensen? Kom op zeg.
dinsdag 21 december 2021 om 10:12
TO je post lopen niet over van empathie, en er zit iets in wat wringt. Je zoekt een bepaalde maakbaarheid van het leven die er niet is. Mensen kiezen niet voor een huilbaby, mensen kiezen niet om er naast te wonen.
Maar het idee dat jij daar meer last van hebt dan zij is natuurlijk van de zotte. Jij hoeft er niet uit om het kind te kalmeren, jij kunt het niet oplossen, maar je hoeft het ook niet. Het idee dat mensen met een huilbaby overdag bij slapen en zich goed voelen zegt iets over hoe naïef je over dit probleem denkt. Het is mens eigen om anders mans problemen simpeler voor te doen dan ze zijn (hou dat kind gewoon stil) en je eigen problemen in context te plaatsen (ik moet werken, hier heb ik last van, ik functioneer minder goed, dit kost mij geld). Terwijl het hen ook werktijd, functioneren en geld kost, maar dat zie je voor het gemak over het hoofd.
Je kunt deze mensen tegemoet treden met negativiteit en een rekening. Maar dat zal je niets opleveren. De rekening hoeven ze niet te betalen en de negativiteit hebben ze in huis al wel genoeg. Je kunt er een schepje boven op doen omdat jij het dan lekker kwijt bent.
Inmiddels ben je beland in een situatie waarbij je hie top het forum in een discussie bent beland met een moeder van een kind met een medisch probleem. Het is een luxe om je niet te realiseren wat de impact daarvan is. Ik hoop dat je dat altijd gegund zal blijven, maar ik hoop ook dat als dat ooit anders blijkt je omgeving ondersteunder is dan jij nu bent.
Je bent moe, te moe om nog geduld, empathie of een rationele oplossing te verzinnen. Maar jij kunt iets wat zij niet kunnen. Een paar dagen weg bij de baby. Zoek een plekje waar je kunt bijslapen en verzin daar of je iets isolatie of verbetering kunt doen of ga kijken naar een ander huis. Jouw frustratie over hen heen gooien zal niets veranderen.
Maar het idee dat jij daar meer last van hebt dan zij is natuurlijk van de zotte. Jij hoeft er niet uit om het kind te kalmeren, jij kunt het niet oplossen, maar je hoeft het ook niet. Het idee dat mensen met een huilbaby overdag bij slapen en zich goed voelen zegt iets over hoe naïef je over dit probleem denkt. Het is mens eigen om anders mans problemen simpeler voor te doen dan ze zijn (hou dat kind gewoon stil) en je eigen problemen in context te plaatsen (ik moet werken, hier heb ik last van, ik functioneer minder goed, dit kost mij geld). Terwijl het hen ook werktijd, functioneren en geld kost, maar dat zie je voor het gemak over het hoofd.
Je kunt deze mensen tegemoet treden met negativiteit en een rekening. Maar dat zal je niets opleveren. De rekening hoeven ze niet te betalen en de negativiteit hebben ze in huis al wel genoeg. Je kunt er een schepje boven op doen omdat jij het dan lekker kwijt bent.
Inmiddels ben je beland in een situatie waarbij je hie top het forum in een discussie bent beland met een moeder van een kind met een medisch probleem. Het is een luxe om je niet te realiseren wat de impact daarvan is. Ik hoop dat je dat altijd gegund zal blijven, maar ik hoop ook dat als dat ooit anders blijkt je omgeving ondersteunder is dan jij nu bent.
Je bent moe, te moe om nog geduld, empathie of een rationele oplossing te verzinnen. Maar jij kunt iets wat zij niet kunnen. Een paar dagen weg bij de baby. Zoek een plekje waar je kunt bijslapen en verzin daar of je iets isolatie of verbetering kunt doen of ga kijken naar een ander huis. Jouw frustratie over hen heen gooien zal niets veranderen.
dinsdag 21 december 2021 om 15:12
De wereld is je geen medelijden verschuldigd omdat je kind een grotere gebruiksaanwijzing heeft dan je had verwacht. Wat niet wegneemt dat het mij ontzettend moeilijk lijkt om in jouw schoenen te moeten staan.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-12-2021 18:46
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
40.39% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
