Thuis
alle pijlers
Krijg geen slaap door jankbaby van buren
donderdag 11 november 2021 om 23:44
Ik ben helemaal kapot omdat ik al maanden geen slaap krijg vanwege de huilbaby van de onderburen. Niks ergers dan wakker liggen van een kind dat niet eens van jou is. Ik werk lange dagen (12+ uur van huis weg, 5 dagen in de week) en wanneer ik eindelijk thuis ben wil ik even ontspannen en slapen, anders houd ik het niet vol.
Ik woon in een hele gehorige jaren 60-flat, het is één betonnen, galmende blokkendoos. Het gehuil van de baby gaat door merg en been, zelfs mijn op maat gemaakte oordopjes houden het niet tegen. Mijn gezondheid en carrière beginnen er onder te leiden, ik maak steeds meer fouten op werk en ben vaak kortaf naar collega's toe. Ook heb ik een soort angst gekregen om "thuis" te zijn. Ik heb geen puf meer voor hobbies, hield vroeger heel erg van lekker koken en schilderen, maar 24/7 een krijsende banshee op de achtergrond zorgt ervoor dat ik nergens meer van kan genieten. Ook durf ik geen dates mee naar huis te nemen, want de zin tot seks vergaat je wel als je dat gehuil continue op de achtergrond hebt. Kortom, ik kan niet eens thuis zijn in mijn eigen huis.
Verhuizen is in deze rotmarkt geen optie, en bovendien weet je nooit wat voor buren je ervoor terugkrijgt. Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt en hoe ga je er in godsnaam niet aan onderdoor? Sorry voor mensen met kinderen, maar jullie hebben als het goed is een bewuste keuze gemaakt om ze te krijgen, en dan neem je de slapeloze nachten misschien voor lief. Ik heb een bewuste keuze gemaakt om geen kinderen te krijgen omdat het niet in mijn levensstijl past, en nu word ik er toch continue mee geconfronteerd...
Ik woon in een hele gehorige jaren 60-flat, het is één betonnen, galmende blokkendoos. Het gehuil van de baby gaat door merg en been, zelfs mijn op maat gemaakte oordopjes houden het niet tegen. Mijn gezondheid en carrière beginnen er onder te leiden, ik maak steeds meer fouten op werk en ben vaak kortaf naar collega's toe. Ook heb ik een soort angst gekregen om "thuis" te zijn. Ik heb geen puf meer voor hobbies, hield vroeger heel erg van lekker koken en schilderen, maar 24/7 een krijsende banshee op de achtergrond zorgt ervoor dat ik nergens meer van kan genieten. Ook durf ik geen dates mee naar huis te nemen, want de zin tot seks vergaat je wel als je dat gehuil continue op de achtergrond hebt. Kortom, ik kan niet eens thuis zijn in mijn eigen huis.
Verhuizen is in deze rotmarkt geen optie, en bovendien weet je nooit wat voor buren je ervoor terugkrijgt. Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt en hoe ga je er in godsnaam niet aan onderdoor? Sorry voor mensen met kinderen, maar jullie hebben als het goed is een bewuste keuze gemaakt om ze te krijgen, en dan neem je de slapeloze nachten misschien voor lief. Ik heb een bewuste keuze gemaakt om geen kinderen te krijgen omdat het niet in mijn levensstijl past, en nu word ik er toch continue mee geconfronteerd...
dinsdag 21 december 2021 om 16:17
Mooie post dit.Siebje schreef: ↑21-12-2021 10:12TO je post lopen niet over van empathie, en er zit iets in wat wringt. Je zoekt een bepaalde maakbaarheid van het leven die er niet is. Mensen kiezen niet voor een huilbaby, mensen kiezen niet om er naast te wonen.
Maar het idee dat jij daar meer last van hebt dan zij is natuurlijk van de zotte. Jij hoeft er niet uit om het kind te kalmeren, jij kunt het niet oplossen, maar je hoeft het ook niet. Het idee dat mensen met een huilbaby overdag bij slapen en zich goed voelen zegt iets over hoe naïef je over dit probleem denkt. Het is mens eigen om anders mans problemen simpeler voor te doen dan ze zijn (hou dat kind gewoon stil) en je eigen problemen in context te plaatsen (ik moet werken, hier heb ik last van, ik functioneer minder goed, dit kost mij geld). Terwijl het hen ook werktijd, functioneren en geld kost, maar dat zie je voor het gemak over het hoofd.
Je kunt deze mensen tegemoet treden met negativiteit en een rekening. Maar dat zal je niets opleveren. De rekening hoeven ze niet te betalen en de negativiteit hebben ze in huis al wel genoeg. Je kunt er een schepje boven op doen omdat jij het dan lekker kwijt bent.
Inmiddels ben je beland in een situatie waarbij je hie top het forum in een discussie bent beland met een moeder van een kind met een medisch probleem. Het is een luxe om je niet te realiseren wat de impact daarvan is. Ik hoop dat je dat altijd gegund zal blijven, maar ik hoop ook dat als dat ooit anders blijkt je omgeving ondersteunder is dan jij nu bent.
Je bent moe, te moe om nog geduld, empathie of een rationele oplossing te verzinnen. Maar jij kunt iets wat zij niet kunnen. Een paar dagen weg bij de baby. Zoek een plekje waar je kunt bijslapen en verzin daar of je iets isolatie of verbetering kunt doen of ga kijken naar een ander huis. Jouw frustratie over hen heen gooien zal niets veranderen.
zondag 9 januari 2022 om 23:22
Ik heb zelf een huilbaby/huildreumes gehad.
Verschrikkelijk voor ons, maar ik vond het ook erg voor onze buren. Het idee dat ik mijn buren last bezorgde was een grote bijkomende bron voor stress. Ik hield hen regelmatig op de hoogte hoe het ging (niet tot in detail) zodat ze ook wisten dat we er echt mee bezig waren.
Ik denk dat de meeste ouders van een huilbaby er écht alles aan doen om het te laten stoppen. Want zoals je al ervaart is het slopend.
Ik weet niet goed wat je zou kunnen doen.
Kennen jij en je buren elkaar? Je kunt imo iig prima vragen hoe het gaat en aangeven dat je de baby vaak hoort huilen en of de ouders weten wat er aan de hand is met hun baby?
Het zijn je onderburen lees ik, dus jijzelf of baby bijv in een andere kamer slapen zal
Geen verlichting geven (anders dan bij een “rijtjeshuis”. Ik nam baby mee naar zolder of woonkamer zodat het gehuil niet op dezelfde verdieping was als waar de buren lagen te slapen. ) Veel sterkte, snap ook dat het super vervelend is en slopend voor jou.
In principe gaat het wel weer voorbij, dat wel…
Overigens is het voor ouders “die ervoor gekozen hebben” echt niet makkelijker.
Denk aan de zorgen die erbij komen (wij hebben bijv epilepsie moeten uitsluiten na observaties in het ziekenhuis. Ze had het niet maar ik kan nog huilen van het beeld van mijn 11 maanden oude kindje aan de draden in het epilepsiecentrum). Uitrusten als baby slaapt overdag? Ik ging op werkdagen na 1,5 uur slaap naar m’n werk…
Verschrikkelijk voor ons, maar ik vond het ook erg voor onze buren. Het idee dat ik mijn buren last bezorgde was een grote bijkomende bron voor stress. Ik hield hen regelmatig op de hoogte hoe het ging (niet tot in detail) zodat ze ook wisten dat we er echt mee bezig waren.
Ik denk dat de meeste ouders van een huilbaby er écht alles aan doen om het te laten stoppen. Want zoals je al ervaart is het slopend.
Ik weet niet goed wat je zou kunnen doen.
Kennen jij en je buren elkaar? Je kunt imo iig prima vragen hoe het gaat en aangeven dat je de baby vaak hoort huilen en of de ouders weten wat er aan de hand is met hun baby?
Het zijn je onderburen lees ik, dus jijzelf of baby bijv in een andere kamer slapen zal
Geen verlichting geven (anders dan bij een “rijtjeshuis”. Ik nam baby mee naar zolder of woonkamer zodat het gehuil niet op dezelfde verdieping was als waar de buren lagen te slapen. ) Veel sterkte, snap ook dat het super vervelend is en slopend voor jou.
In principe gaat het wel weer voorbij, dat wel…
Overigens is het voor ouders “die ervoor gekozen hebben” echt niet makkelijker.
Denk aan de zorgen die erbij komen (wij hebben bijv epilepsie moeten uitsluiten na observaties in het ziekenhuis. Ze had het niet maar ik kan nog huilen van het beeld van mijn 11 maanden oude kindje aan de draden in het epilepsiecentrum). Uitrusten als baby slaapt overdag? Ik ging op werkdagen na 1,5 uur slaap naar m’n werk…
zondag 9 januari 2022 om 23:29
voel met je mee.Bolletje88 schreef: ↑20-12-2021 21:28Tijd getwijfeld of ik zou reageren. Ik heb een 4 maanden oude baby die ook heel veel huilt. Geboren met slokdarm atresie, een operatie gehad. Bekend gegeven is dat ziekenhuis baby's heel veel huilen van stress.
Ik ben ook een thuisblijf moeder. Het doet mij veel pijn dat je denkt dat ik alle tijd heb om te gaan slapen, en mijn kind bij moeder of schoonmoeder kan brengen. Mijn kind slaapt een half uur. Wordt wakker, drinkt, 3kwartier 'spelen' en weer opnieuw. Dat de hele dag door. Ook in de nacht. Overigens heb ik ook geen keuze. Een verkoudheid betekent ziekenhuis in het geval van mijn kind. Wat denk je hoe veel verkoudheden een opvang kind oploopt?
Schoonmoeder en moeder hebben geen tijd, schoonmoeder vergeet zelfs al 6 jaar de verjaardag van mijn oudste en komt bij 4jaar met kleding maat 98 aanzetten.
Hoe kom je erbij dat het voor een moeder die bij haar kindje is makkelijk is? Ik zit letterlijk opgesloten. Ik durf niet naar buiten omdat ik als meelaatse aangekeken wordt omdat ik mijn baby niet onder controle heb. Ik loop de hele dag met mijn baby, terwijl ze alles bij elkaar gilt. Heb de hele dag een koptelefoon op mijn hoofd waar mijn man normaal gezien mee werkt als hovenier. (Die heeft een 2e aangeschaft) Anders wordt ik helemaal gek.
Je kunt zeggen dat ik gekozen heb voor een baby. Prima. Wie houdt er rekening met een huilbaby? Je kan ook zeggen dat jij hebt gekozen om een gehorig huis te huren. En dat je weet dat je dan buren hebt, blijkbaar woon je in een flatje, dan weet je zeker dat je overlast kan hebben.
Ik weet dat mijn buren overlast hebben van mijn baby, zij slapen ook in de kamer naast de onze, waar ook baby slaapt. Inmiddels slaap ik daarom al 3 maanden in de huiskamer op de bank. Ik doe mijn uiterste best. Maar kom op, de rekening presenteren? Ik vind je gedrag niet lijken op een 20 jarige, eerder op die van een stampvoetende kleuter.
[...]
maandag 10 januari 2022 om 15:44
Wat vreselijk dat je in je huis geen rust krijgt, TS.
Ik val werkelijk van mijn stoel van sommige reacties. Echt van die slachtofferige moederreacties. Het is voor haar erger blabla....ja, dat zal wel maar die heeft gekozen voor een kind, ts niet! Ik merk dat slachtofferige gedrag ook op in het dagelijks leven, ohhhh de scholen zijn dicht moeilijk moeilijk zwaar zwaar....kinderen zijn toch zo leuk?? ik hoor niets anders dan geklaag en als je geen moeder bent mag je nergens iets van zeggen want je begrijpt het niet. Echt hoor.
Ik val werkelijk van mijn stoel van sommige reacties. Echt van die slachtofferige moederreacties. Het is voor haar erger blabla....ja, dat zal wel maar die heeft gekozen voor een kind, ts niet! Ik merk dat slachtofferige gedrag ook op in het dagelijks leven, ohhhh de scholen zijn dicht moeilijk moeilijk zwaar zwaar....kinderen zijn toch zo leuk?? ik hoor niets anders dan geklaag en als je geen moeder bent mag je nergens iets van zeggen want je begrijpt het niet. Echt hoor.
maandag 10 januari 2022 om 17:50
Gelukkig klaag jij verder helemaal niet in je post.Missy2015 schreef: ↑10-01-2022 15:44Wat vreselijk dat je in je huis geen rust krijgt, TS.
Ik val werkelijk van mijn stoel van sommige reacties. Echt van die slachtofferige moederreacties. Het is voor haar erger blabla....ja, dat zal wel maar die heeft gekozen voor een kind, ts niet! Ik merk dat slachtofferige gedrag ook op in het dagelijks leven, ohhhh de scholen zijn dicht moeilijk moeilijk zwaar zwaar....kinderen zijn toch zo leuk?? ik hoor niets anders dan geklaag en als je geen moeder bent mag je nergens iets van zeggen want je begrijpt het niet. Echt hoor.
maandag 10 januari 2022 om 22:26
Ik lees dat helemaal niet zo?Missy2015 schreef: ↑10-01-2022 15:44Wat vreselijk dat je in je huis geen rust krijgt, TS.
Ik val werkelijk van mijn stoel van sommige reacties. Echt van die slachtofferige moederreacties. Het is voor haar erger blabla....ja, dat zal wel maar die heeft gekozen voor een kind, ts niet! Ik merk dat slachtofferige gedrag ook op in het dagelijks leven, ohhhh de scholen zijn dicht moeilijk moeilijk zwaar zwaar....kinderen zijn toch zo leuk?? ik hoor niets anders dan geklaag en als je geen moeder bent mag je nergens iets van zeggen want je begrijpt het niet. Echt hoor.
Tis meer dat de ouders waarschijnlijk ook Niks liever willen dan dat baby stopt met krijsen. Het is gewoon lastig. Aan volwassenen kun je vragen om ff minder geluid te maken maarja… bij een baby werkt dat niet echt
dinsdag 11 januari 2022 om 07:13
Ja dat vertellen mensen nooit, dat het een hel kan zijn een baby.. Ik was er anders nooit aan begonnen.Yellow002 schreef: ↑09-01-2022 23:22Ik heb zelf een huilbaby/huildreumes gehad.
Verschrikkelijk voor ons, maar ik vond het ook erg voor onze buren. Het idee dat ik mijn buren last bezorgde was een grote bijkomende bron voor stress. Ik hield hen regelmatig op de hoogte hoe het ging (niet tot in detail) zodat ze ook wisten dat we er echt mee bezig waren.
Ik denk dat de meeste ouders van een huilbaby er écht alles aan doen om het te laten stoppen. Want zoals je al ervaart is het slopend.
Ik weet niet goed wat je zou kunnen doen.
Kennen jij en je buren elkaar? Je kunt imo iig prima vragen hoe het gaat en aangeven dat je de baby vaak hoort huilen en of de ouders weten wat er aan de hand is met hun baby?
Het zijn je onderburen lees ik, dus jijzelf of baby bijv in een andere kamer slapen zal
Geen verlichting geven (anders dan bij een “rijtjeshuis”. Ik nam baby mee naar zolder of woonkamer zodat het gehuil niet op dezelfde verdieping was als waar de buren lagen te slapen. ) Veel sterkte, snap ook dat het super vervelend is en slopend voor jou.
In principe gaat het wel weer voorbij, dat wel…
Overigens is het voor ouders “die ervoor gekozen hebben” echt niet makkelijker.
Denk aan de zorgen die erbij komen (wij hebben bijv epilepsie moeten uitsluiten na observaties in het ziekenhuis. Ze had het niet maar ik kan nog huilen van het beeld van mijn 11 maanden oude kindje aan de draden in het epilepsiecentrum). Uitrusten als baby slaapt overdag? Ik ging op werkdagen na 1,5 uur slaap naar m’n werk…
dinsdag 11 januari 2022 om 18:46
Ik had het met je te doen, tot je laatste stukje tekst. Jij bent nooit een baby geweest? Of ga je nu ook nog eens zeggen dat je er niet voor gekozen hebt om uberhaupt te bestaan?NalanS schreef: ↑11-11-2021 23:44Ik ben helemaal kapot omdat ik al maanden geen slaap krijg vanwege de huilbaby van de onderburen. Niks ergers dan wakker liggen van een kind dat niet eens van jou is. Ik werk lange dagen (12+ uur van huis weg, 5 dagen in de week) en wanneer ik eindelijk thuis ben wil ik even ontspannen en slapen, anders houd ik het niet vol.
Ik woon in een hele gehorige jaren 60-flat, het is één betonnen, galmende blokkendoos. Het gehuil van de baby gaat door merg en been, zelfs mijn op maat gemaakte oordopjes houden het niet tegen. Mijn gezondheid en carrière beginnen er onder te leiden, ik maak steeds meer fouten op werk en ben vaak kortaf naar collega's toe. Ook heb ik een soort angst gekregen om "thuis" te zijn. Ik heb geen puf meer voor hobbies, hield vroeger heel erg van lekker koken en schilderen, maar 24/7 een krijsende banshee op de achtergrond zorgt ervoor dat ik nergens meer van kan genieten. Ook durf ik geen dates mee naar huis te nemen, want de zin tot seks vergaat je wel als je dat gehuil continue op de achtergrond hebt. Kortom, ik kan niet eens thuis zijn in mijn eigen huis.
Verhuizen is in deze rotmarkt geen optie, en bovendien weet je nooit wat voor buren je ervoor terugkrijgt. Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt en hoe ga je er in godsnaam niet aan onderdoor? Sorry voor mensen met kinderen, maar jullie hebben als het goed is een bewuste keuze gemaakt om ze te krijgen, en dan neem je de slapeloze nachten misschien voor lief. Ik heb een bewuste keuze gemaakt om geen kinderen te krijgen omdat het niet in mijn levensstijl past, en nu word ik er toch continue mee geconfronteerd...
Je leeft eenmaal in een maatschappij waar (gelukkig!) babys worden geboren. Je kan ook de keuze maken om ergens in een grot te gaan wonen, dan weet je zeker dat je last krijgt van niemand.
dinsdag 11 januari 2022 om 18:52
Dit is altijd zo'n dooddoener. Waarom kunnen mensen met een huilbaby niet in een grot gaan wonen? Dan weten ze zeker dat niemand last van hen heeft.Bordorood schreef: ↑11-01-2022 18:46Ik had het met je te doen, tot je laatste stukje tekst. Jij bent nooit een baby geweest? Of ga je nu ook nog eens zeggen dat je er niet voor gekozen hebt om uberhaupt te bestaan?
Je leeft eenmaal in een maatschappij waar (gelukkig!) babys worden geboren. Je kan ook de keuze maken om ergens in een grot te gaan wonen, dan weet je zeker dat je last krijgt van niemand.
dinsdag 11 januari 2022 om 19:03
Baby's huilen nu eenmaal. Sommige baby's huilen heel veel. Daar kan niemand iets aan doen, dat hoort bij mens-zijn het eerste jaar.
Je weet je als je in een woonwijk gaat wonen dat daar allerlei mensen wonen en dat er een goede kans is dat er ook baby's wonen. Je maakt zelf de keuze om hutje mutje in een van de dichtstbevolkte gebieden van de wereld te gaan wonen. Eigen keuze.
Bevalt het niet? Dan kun je verhuizen naar Noord Friesland, of emigreren naar Lapland. En dan niet weer in een woonwijk gaan wonen, want ook daar zullen baby's wonen. Of je het nou leuk vindt of niet, zo begint een mensenleven en zo is jouw leven ook begonnen.
Je weet je als je in een woonwijk gaat wonen dat daar allerlei mensen wonen en dat er een goede kans is dat er ook baby's wonen. Je maakt zelf de keuze om hutje mutje in een van de dichtstbevolkte gebieden van de wereld te gaan wonen. Eigen keuze.
Bevalt het niet? Dan kun je verhuizen naar Noord Friesland, of emigreren naar Lapland. En dan niet weer in een woonwijk gaan wonen, want ook daar zullen baby's wonen. Of je het nou leuk vindt of niet, zo begint een mensenleven en zo is jouw leven ook begonnen.
dinsdag 11 januari 2022 om 19:13
Onzin!! Hutje op de hei gel*l !!Avelie schreef: ↑11-01-2022 19:03Baby's huilen nu eenmaal. Sommige baby's huilen heel veel. Daar kan niemand iets aan doen, dat hoort bij mens-zijn het eerste jaar.
Je weet je als je in een woonwijk gaat wonen dat daar allerlei mensen wonen en dat er een goede kans is dat er ook baby's wonen. Je maakt zelf de keuze om hutje mutje in een van de dichtstbevolkte gebieden van de wereld te gaan wonen. Eigen keuze.
Bevalt het niet? Dan kun je verhuizen naar Noord Friesland, of emigreren naar Lapland. En dan niet weer in een woonwijk gaan wonen, want ook daar zullen baby's wonen. Of je het nou leuk vindt of niet, zo begint een mensenleven en zo is jouw leven ook begonnen.
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
dinsdag 11 januari 2022 om 19:13
Ja, dat is inderdaad normaal. Maar een huilbaby is niet normaal.Avelie schreef: ↑11-01-2022 19:03Baby's huilen nu eenmaal. Sommige baby's huilen heel veel. Daar kan niemand iets aan doen, dat hoort bij mens-zijn het eerste jaar.
Je weet je als je in een woonwijk gaat wonen dat daar allerlei mensen wonen en dat er een goede kans is dat er ook baby's wonen. Je maakt zelf de keuze om hutje mutje in een van de dichtstbevolkte gebieden van de wereld te gaan wonen. Eigen keuze.
Bevalt het niet? Dan kun je verhuizen naar Noord Friesland, of emigreren naar Lapland. En dan niet weer in een woonwijk gaan wonen, want ook daar zullen baby's wonen. Of je het nou leuk vindt of niet, zo begint een mensenleven en zo is jouw leven ook begonnen.
dinsdag 11 januari 2022 om 19:44
dinsdag 11 januari 2022 om 19:51
dinsdag 11 januari 2022 om 19:57
Als een muisje zo stil sluip ik met je mee..
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
dinsdag 11 januari 2022 om 20:13
Dit lijkt me het enige duurzame alternatief, want als je weer verhuist naar een dichtbevolkte woonwijk dan kan er zomaar iemand naast je wonen die geluid maakt. Of dat nou een baby is, een middelbare man die de hele dag Hazes luistert of een student die dag en nacht feesten geeft. Het zal altijd blijven irriteren als je er gevoelig voor bent.
Zelf heb ik de stap jaren terug genomen. Nooit een seconde spijt van gehad. Ik wil alleen de vogeltjes horen als ik opsta.
dinsdag 11 januari 2022 om 21:03
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in