Thuis
alle pijlers
Krijg geen slaap door jankbaby van buren
donderdag 11 november 2021 om 23:44
Ik ben helemaal kapot omdat ik al maanden geen slaap krijg vanwege de huilbaby van de onderburen. Niks ergers dan wakker liggen van een kind dat niet eens van jou is. Ik werk lange dagen (12+ uur van huis weg, 5 dagen in de week) en wanneer ik eindelijk thuis ben wil ik even ontspannen en slapen, anders houd ik het niet vol.
Ik woon in een hele gehorige jaren 60-flat, het is één betonnen, galmende blokkendoos. Het gehuil van de baby gaat door merg en been, zelfs mijn op maat gemaakte oordopjes houden het niet tegen. Mijn gezondheid en carrière beginnen er onder te leiden, ik maak steeds meer fouten op werk en ben vaak kortaf naar collega's toe. Ook heb ik een soort angst gekregen om "thuis" te zijn. Ik heb geen puf meer voor hobbies, hield vroeger heel erg van lekker koken en schilderen, maar 24/7 een krijsende banshee op de achtergrond zorgt ervoor dat ik nergens meer van kan genieten. Ook durf ik geen dates mee naar huis te nemen, want de zin tot seks vergaat je wel als je dat gehuil continue op de achtergrond hebt. Kortom, ik kan niet eens thuis zijn in mijn eigen huis.
Verhuizen is in deze rotmarkt geen optie, en bovendien weet je nooit wat voor buren je ervoor terugkrijgt. Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt en hoe ga je er in godsnaam niet aan onderdoor? Sorry voor mensen met kinderen, maar jullie hebben als het goed is een bewuste keuze gemaakt om ze te krijgen, en dan neem je de slapeloze nachten misschien voor lief. Ik heb een bewuste keuze gemaakt om geen kinderen te krijgen omdat het niet in mijn levensstijl past, en nu word ik er toch continue mee geconfronteerd...
Ik woon in een hele gehorige jaren 60-flat, het is één betonnen, galmende blokkendoos. Het gehuil van de baby gaat door merg en been, zelfs mijn op maat gemaakte oordopjes houden het niet tegen. Mijn gezondheid en carrière beginnen er onder te leiden, ik maak steeds meer fouten op werk en ben vaak kortaf naar collega's toe. Ook heb ik een soort angst gekregen om "thuis" te zijn. Ik heb geen puf meer voor hobbies, hield vroeger heel erg van lekker koken en schilderen, maar 24/7 een krijsende banshee op de achtergrond zorgt ervoor dat ik nergens meer van kan genieten. Ook durf ik geen dates mee naar huis te nemen, want de zin tot seks vergaat je wel als je dat gehuil continue op de achtergrond hebt. Kortom, ik kan niet eens thuis zijn in mijn eigen huis.
Verhuizen is in deze rotmarkt geen optie, en bovendien weet je nooit wat voor buren je ervoor terugkrijgt. Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt en hoe ga je er in godsnaam niet aan onderdoor? Sorry voor mensen met kinderen, maar jullie hebben als het goed is een bewuste keuze gemaakt om ze te krijgen, en dan neem je de slapeloze nachten misschien voor lief. Ik heb een bewuste keuze gemaakt om geen kinderen te krijgen omdat het niet in mijn levensstijl past, en nu word ik er toch continue mee geconfronteerd...
vrijdag 12 november 2021 om 08:26
+1mallebeppie schreef: ↑12-11-2021 08:05Je durft geen dates meer mee naar huis te nemen omdat de zin in seks dan vergaat? Blijkbaar heb je voldoende energie om te daten en ook nog seks te hebben. Dan valt het met de vermoeidheid wel een beetje mee lijkt me.
Het meest vervelend is het voor de ouders van deze baby.
En begin zelf ook niet aan kinderen.
Bel eens bij de buren aan en vraag of je ze eens een handje kan helpen.
vrijdag 12 november 2021 om 08:26
Nou ik snap de reacties dat TO dit maar moet slikken dus ook echt niet.
Natuurlijk is het voor de ouders ook heel erg vervelend maar dit is niet TO haar kind. Er valt vast iets te doen aan isolatie, of wat hier al geopperd wordt: kind in een andere kamer troosten.
Het valt of staat met hoe de boodschap wordt gebracht denk ik. En de buren kunnen zelf ook wel bedenken dat er misschien overlast is door het huilen en stressen daarom. Als er een gesprek is neemt dat ook stress en spanning tussen beide partijen weg.
Natuurlijk is het voor de ouders ook heel erg vervelend maar dit is niet TO haar kind. Er valt vast iets te doen aan isolatie, of wat hier al geopperd wordt: kind in een andere kamer troosten.
Het valt of staat met hoe de boodschap wordt gebracht denk ik. En de buren kunnen zelf ook wel bedenken dat er misschien overlast is door het huilen en stressen daarom. Als er een gesprek is neemt dat ook stress en spanning tussen beide partijen weg.
vrijdag 12 november 2021 om 08:28
Deze reactie bijvoorbeeld. Sorry hoor maar omdat het een baby is mag je er geen last van hebben en moet je er zelf maar aan onderdoor gaan? Ik vind het voor TO erger dan voor de ouders: de ouders hebben tenminste nog een baby (waar ik vanuit ga dat ze veel van houden). TO heeft enkel overlast.
En ja, ook huilen van een baby kan overlast zijn.
vrijdag 12 november 2021 om 08:36
Wat een rare comment. Die ouders waren er zelf bij toen ze dat kind maakten, slapeloze nachten horen erbij als kersverse ouders. Ik kan dat niet aan die prikkels en dat lawaai, dus kies bewust om geen kinderen te krijgen. Voor de omgeving lijkt het mij 1000x vervelender, wij krijgen er namelijk niks voor terug.mallebeppie schreef: ↑12-11-2021 08:05Je durft geen dates meer mee naar huis te nemen omdat de zin in seks dan vergaat? Blijkbaar heb je voldoende energie om te daten en ook nog seks te hebben. Dan valt het met de vermoeidheid wel een beetje mee lijkt me.
Het meest vervelend is het voor de ouders van deze baby.
Daten doe ik al maanden niet meer, heb nergens nog puf voor. Ik moet alle zeilen bij zetten om een goede indruk achter te laten bij mijn eerste baan en contractverlenging te krijgen, anders krijg ik dat er ook nog bij.
vrijdag 12 november 2021 om 08:36
Vraagje voor jou. Wat is in jouw ogen het meeste wat je kunt, dan?Vienna schreef: ↑12-11-2021 08:23Ik vind het inderdaad niet zo heel gek dat een wanhopige (!) buurvrouw komt informeren of de ouders echt alles gedaan hebben wat ze konden om het huilen te stoppen. Je wilt ze de kost niet geven die de instructies van het consultatiebureau niet opvolgen hoor. Het ligt er natuurlijk wel aan aan de manier waarop zoiets gevraagd wordt, maar begrip opbrengen dat je buurvrouw die aan het eind van haar Latijn is door jouw baby zoiets vraagt, lijkt me echt het minste wat je kunt doen.
Ik ben het voor een deel met je eens dat het goed is om in gesprek te blijven met je buren over waarom de situatie zo is. Daarbij lijkt het me ook een goed idee om enige openheid van zaken te geven en de buurvrouw op het hart te drukken dat er alles aan gedaan wordt.
Maar dat is toch niet het minste wat iemand kan doen? Lijkt mij het enige wat iemand kan doen.
vrijdag 12 november 2021 om 08:36
Dus TO moet maar alle begrip hebben voor de buren maar de buren niet voor haar? Echt de omgekeerde wereld.
Mocht ik ooit zo’n buur treffen dan ging ik dus ook helemaal geen rekening meer met hen houden. Ook niet als de baby/kleuter/kind slaapt. Of zijzelf. En daarmee bedoel ik niet dat ik expres herrie zou gaan maken, want dat kost (ook) negatieve energie. Maar mijn verjaardag zou ik niet meer naar de stad verplaatsen rond 23.00 uur speciaal voor de buren om maar even wat te noemen.
Het werkt twee kanten op.
Mocht ik ooit zo’n buur treffen dan ging ik dus ook helemaal geen rekening meer met hen houden. Ook niet als de baby/kleuter/kind slaapt. Of zijzelf. En daarmee bedoel ik niet dat ik expres herrie zou gaan maken, want dat kost (ook) negatieve energie. Maar mijn verjaardag zou ik niet meer naar de stad verplaatsen rond 23.00 uur speciaal voor de buren om maar even wat te noemen.
Het werkt twee kanten op.
vrijdag 12 november 2021 om 08:39
Ik zou me dan ook helemaal niet verweren tegen zo’n malle opmerking van Mallebeppie. Niet serieus nemen.NalanS schreef: ↑12-11-2021 08:36Wat een rare comment. Die ouders waren er zelf bij toen ze dat kind maakten, slapeloze nachten horen erbij als kersverse ouders. Ik kan dat niet aan die prikkels en dat lawaai, dus kies bewust om geen kinderen te krijgen. Voor de omgeving lijkt het mij 1000x vervelender, wij krijgen er namelijk niks voor terug.
Daten doe ik al maanden niet meer, heb nergens nog puf voor. Ik moet alle zeilen bij zetten om een goede indruk achter te laten bij mijn eerste baan en contractverlenging te krijgen, anders krijg ik dat er ook nog bij.
vrijdag 12 november 2021 om 08:42
Heb je zelf kinderen?Kees— schreef: ↑12-11-2021 08:28Deze reactie bijvoorbeeld. Sorry hoor maar omdat het een baby is mag je er geen last van hebben en moet je er zelf maar aan onderdoor gaan? Ik vind het voor TO erger dan voor de ouders: de ouders hebben tenminste nog een baby (waar ik vanuit ga dat ze veel van houden). TO heeft enkel overlast.
En ja, ook huilen van een baby kan overlast zijn.
vrijdag 12 november 2021 om 08:46
Staat er ergens dat de buren geen begrip hebben of niet hun best doen om het zo goed mogelijk te doen? Denk je niet dat het niet vooral in hun eigen belang en dat van het kind ook is, dat die baby een keer wat rust krijgt en niet huilt? Waarom geen rekening met ze houden dan? Wat doen ze op dit moment precies fout, in jouw ogen?Kees— schreef: ↑12-11-2021 08:36Dus TO moet maar alle begrip hebben voor de buren maar de buren niet voor haar? Echt de omgekeerde wereld.
Mocht ik ooit zo’n buur treffen dan ging ik dus ook helemaal geen rekening meer met hen houden. Ook niet als de baby/kleuter/kind slaapt. Of zijzelf. En daarmee bedoel ik niet dat ik expres herrie zou gaan maken, want dat kost (ook) negatieve energie. Maar mijn verjaardag zou ik niet meer naar de stad verplaatsen rond 23.00 uur speciaal voor de buren om maar even wat te noemen.
Het werkt twee kanten op.
Er zit een verschil tussen aso gedrag en gewoon simpele overmacht. Jij neigt naar dat eerste terwijl die ouders waarschijnlijk met dat laatste te maken hebben. En dan doe je het ook nog eens uit rancune. Vind je dat niet heel kinderachtig van jezelf?
vrijdag 12 november 2021 om 08:47
Ik heb er 3, en ben het volledig met deze comment eens. Natuurlijk is het voor de ouders vreselijk, maar het is je eigen kind.
Als je in een supergehorige flat woont hebben je omwonenden daar dus heel veel last van. En nee, daar kan je als ouders zijnde weinig aan doen maar het is wel kut.
vrijdag 12 november 2021 om 08:48
Ik heb het nu alleen nog maar over begrip tonen voor de reactie van de buurvrouw. Het meeste is idd in gesprek blijven, ook op je eigen initiatief en niet alleen als de buurvrouw uit pure wanhoop aan de deur komt. Eventueel misschien een keer een bloemetje ofzo, als gebaar om te zeggen dat je het heel erg vindt, maar dat je wel goede wil hebt en er gewoon niks aan kunt doen zeg maar. Daarnaast sowieso alle medische/opvoedkundige paden bewandelen en ook laten weten dat je al het mogelijke hebt gedaan. Ook serieus (evt. samen) kijken naar opties voor isolatie, kan ook al meer tapijten of andere gordijnen zijn. Ja Kijken of het een optie is om vaker met de baby weg te gaan.Saivash schreef: ↑12-11-2021 08:36Vraagje voor jou. Wat is in jouw ogen het meeste wat je kunt, dan?
Ik ben het voor een deel met je eens dat het goed is om in gesprek te blijven met je buren over waarom de situatie zo is. Daarbij lijkt het me ook een goed idee om enige openheid van zaken te geven en de buurvrouw op het hart te drukken dat er alles aan gedaan wordt.
Maar dat is toch niet het minste wat iemand kan doen? Lijkt mij het enige wat iemand kan doen.
En als we het dan toch hebben over het meeste wat iemand kan doen, dan vind ik, wat iemand hier boven zei, een keer een hotelovernachting betalen ook nog een mooie, alhoewel natuurlijk niet altijd mogelijk.
vrijdag 12 november 2021 om 08:51
vrijdag 12 november 2021 om 08:54
Precies dit.
Ouders vinden altijd maar dat iedereen alles van hun bloedjes moet slikken. Terwijl ze, zoals hier al werd geopperd, ook zelf kunnen bedenken dat de buren overlast (ja overlast ja) ervaren van het gehuil van hun baby. Dan kun je toch ook uit jezelf het gesprek aan gaan om de angel er uit te trekken voor jezelf? Ik zou me namelijk ook echt rot voelen tegenover de buren.
Dat maakt niet dat het overgaat, maar wel dat er een gesprek mogelijk is en wederzijds begrip.
vrijdag 12 november 2021 om 08:54
Iedereen heeft recht van spreken. Ik denk alleen wel dat het voor jou ontzettend moeilijk, al dan niet mogelijk lijkt om je in te leven in de andere kant. Het schaadt je niet om dat vaker te proberen.
vrijdag 12 november 2021 om 08:56
Wauw. Schrijf je dit echt in dit topic?
Volgens mij leeft TO zich ontzettend goed in in de buren maar de buren juist vooralsnog niet in haar. Dat laten ze iig niet blijken.
Nogmaals: het werkt twee kanten op.
vrijdag 12 november 2021 om 08:56
Misschien kunnen mensen met kinderen zich ook eens inleven in de andere kant. Ze zijn niet alleen op de wereld en niet iedereen vindt hun kind een wondertje waarvoor alles moet wijken.
ysje wijzigde dit bericht op 12-11-2021 08:59
8.64% gewijzigd
vrijdag 12 november 2021 om 08:59
Ik werd eerst heel boos om je topic. Maar eigenlijk begrijp ik je ook wel. Je hebt niet voor gekozen en zit met enorme herrie, wat gewoon pijn kan doen en je vermoeid.
Ik denk alleen niet dat er zo snel een oplossing is. Het zou lullig zijn om het jou geld te laten kosten voor isolatie of wat dan ook. Maar besef ook dat die ouders er waarschijnlijk net zo door heen zitten.
Niemand wil een huilbaby.
Is het een idee om open te staan de baby te leren kennen? Misschien eens hulp aan te bieden aan de ouders? Dat voelt misschien heel anders, gek en oneerlijk.
Maar misschien krijg je er juist energie van een meer open gesteld hart om het gekrijs wat meer aan te kunnen.
Ik denk alleen niet dat er zo snel een oplossing is. Het zou lullig zijn om het jou geld te laten kosten voor isolatie of wat dan ook. Maar besef ook dat die ouders er waarschijnlijk net zo door heen zitten.
Niemand wil een huilbaby.
Is het een idee om open te staan de baby te leren kennen? Misschien eens hulp aan te bieden aan de ouders? Dat voelt misschien heel anders, gek en oneerlijk.
Maar misschien krijg je er juist energie van een meer open gesteld hart om het gekrijs wat meer aan te kunnen.
vrijdag 12 november 2021 om 09:00
Ik weet wel zeker dat de ouders met de huilbaby weten dat er overlast is. En dat ze het verschrikkelijk vinden. Vaak komt er veel meer verdriet en ook schaamte bij kijken. Vaak is er iets medisch aan de hand. Dus ook erg veel zorgen en afspraken. Mensen met kinderen, al dan niet met een huilbaby, kunnen zich vaak beter inleven.
Ouders van huilbabies gaan er vaak zelf aan onderdoor. Bijv. shakenbaby syndroom en soms nog veel erger.
Als buren kan je zeker helpen. Als je er echt niet tegen kan kan je het beste verhuizen. Het is niet dat je afspraken kan maken of je alleen tussen 12.00 en 13.00 piano kan spelen. Een huilbaby gaat en gaat en kan je niet uitzetten. De ouders zullen dat vast ook het liefste hebben.
Als to het heeft over dates en seks komt dat niet echt lekker over bij mij.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
